Λένε πως όταν είσαι νέος όλα μοιάζουν σαν να είναι το τέλος του κόσμου, μα δεν είναι! Είναι η αρχή.

Μα πως είναι η αρχη αφου εγω νιωθω τα παντα γυρω μου εχουν μαυρισει? Πως είναι η αρχη αν δεν εχεις καποιον διπλα σου να ζησει τι ζωη σου μαζι σου?

....

Εχω μεινει να τριπαω το σκοταδι με τα ματια μου. Δεν ξερω γιατι. Μην με ρωτάτε! Απλα ελπιζω. Ελπιζω πως θα γυρισει πισω, πως όλα τα κομματια του παζλ θα ενωθούν ως διαμαγείας. Αλλα απλα ελπιζω. Η ζωη είναι σκληρη και δεν σου δινει παντα αυτό πουθες αλλα δεν είναι κακο να πιστευεις στο αδυνατο. Σωστα?

''Ιωαννα όλα καλα?'' φωναζει μια ανυσηχη γνωρημη φωνη. Ακούγεται τοσο μακρινή...

Καποιος αρπαζει το χερι μου και με ταρακουνα σαν να θελει να ξυπνησω από το λιθαργο που βρισκομαι..

''Μα τι στο καλο Πανο με τρόμαξες!'' φωναζω.

''Εγω τρομαξα εσενα ή εσυ εμενα? Είναι αγρα και εισαι μονη σου! Τι σκεφτοσουν Ιωαννα? Ελειψα για μονο μια ωρα και σε βρησκω ετσι?''

''Εφυγε'' λεω πιο πολύ στον εαυτο μου

''Ο Αλεξανδρος? Τον μαλακα και ειπε πως θα μεινει μαζι σου!'' λεει νευριασμένα. Μα δεν καταλαβαινει τι του λεω?

''Εφυγε'' επαναλαμβάνω.

''Ναι Ιωαννα το επιασα εφυγε και σε αφησσα μονη σου, στην κατασταση που εισαι''

Παυση. Γυριζω να τον κοιτάξω με εκφραση πονου και υστερα γυριζω το βλεμμα μου εκει που τον ειδα για τελευταια φορα πριν χαθει στο σκοταδι.

''Παμε μεσα'' είναι το μονο που λεω πριν κλειστω στο δωματιο.

Πρεπει να εχει ξυμερωσει γιατι ακτινες του ηλιου προσπαθουν να διαπερασουν τις ραφες της κουρτινας μου. Απροθυμα σηκωνομαι από το κρεβατι και παω προς το μπανιο, πρεπει να μαθω τι εγινε εκεινο το βραδυ. ΑΚΡΙΒΩΣ τι εγινε!

Όταν πλεο είμαι ετοιμη κατεβαινω τις σκαλες και ενημερωνω το  αδελφο μου πως φευγω για το σχολειο. Μολις κλεινω την πορτα του σπιτιου μου καλω το μονο ατομο που θα γνωριζει σιγουρα τι εγινε. Τη Μυρτω. Θυμαμαι πως ηταν διπλα μου όταν πληγωσα το αγορι, το Αεξανδρος όπως υποστιριζει ο ιδιος.

'' Ιωαννα? Πως και με περνεις τοσο νωρις?'' ακούγεται χαρουμενη η φιλη μου από την άλλη μερια της γραμμης

''Νομιζω μια κοπανα δεν θα μας βλαψει'' απαντω οσο πιο χαρούμενα μπορω

''Καθολου. Στο γνωστο μερος?''

''Ναι'' απαντω και πριν προλαβει να πει τιποτα παρα πανω τερματιζω την κληση μας.

...

''Σοβαρα τωρα δεν θυμασε τιποτα?'' με ρωτάει έκπληκτη

''Όχι Μυρτω! Δεν θυμαμαι τιποτα. Αν θυμωμουν δεν θα σε ρωτουσα. Θα μου πεις?''

FLASHBACK

''Τα νευρα μου κρατησε τα μου'' ειπα στην Μυρτω αν είναι δυνατον.

''Τι εγινε ρε?''

''Ακομα δεν ηρθε καλα καλα ο Αλεξνδρος στο παρτυ και η Λυδια του την πεφτει''

''Χαλαρωσε ρε'' ειπε προσπαθοντας να με κανει να ηρεμισω, ατυχη προσπαθεια. Γυρισα προς το μερος τους και τους ειδα να φιλούνται.

Μπορω να σας πω πως ακουσα την καρδια μου να σπαει σε 3000 κομματια, και πιστεψτε με δεν είναι μικρος αριθμος..

''Παω να πιω'' ειπα σαν δηλωση στην φιλη μου που ειχε μεινει με ανοιχτο το στομα

''Αφου δεν το αντεχεις''

''Ενώ αυτό το θεαμα..'' ειπα με μια αηδια στην φωνη μου. Ποσο πιο χαμηλα θα πεσουν?

Εβαζα χαραλα το ποτο μου μεχρι... σιγα μην με αφησουν στην ησυχια μου!

''Που σε ρε μωρο'' μου ειπε ο Χαρης, ο γνωστος πεφτουλας, δεν ξερω γιατι αλλα απο ότι φαινεται είμαι το καινουργιο θυμα αυτό το καιρο

''Δεν εχω ορεξη'' ειπα καθως ήπια μονορουφι το περιεχομενο του ποτηριού και αρχισα να το ξαναγεμίζω

''Θελω να το παμε σοβαρα'' λεει και σκαω στα γελια. Αυτό ακριβως ειχε πει και στην Αναστασια και στη Μαριαννα και στην Μυρτω και σε ολες

''Ενταξει δεν θελω αλλα θελω εσενα για αποψε εισαι?'' λεει καθως σκαει και εκεινος στα γελια

''Μπαα''΄λεω αδιαφορα και πινω το τριτο ποτο

''Ισως καποια άλλη φορα''

''Ισως'' μονολογω

Εχει περασει αρκετη ωρα και χορευω με τη Μυρτω. Την αγαπω αυτή την κοπελα.

Μεσα στο ξεφρενο χορο μας νιωθω καποιον να με τραβαει και εγω τραβάω την Μυρτω να ερθει μαζι μου

''Μπορω να σου μιλησω για λιγο'' λεει μια φωνη που για καποιο λογο κανει την καρδια, την σπασμενη μου καρδια, να φτερουγιζει

''Εγω να πηγαίνω'' λεει η Μυρτω

''Που να πας παιδι μου? Θα με αφησεις με τον πεφτουλα?'' Μα είναι τρελη θα με αφησει με τον Χαρη? Αχ αυτή η κοπελα, πρεπει να είναι πολύ μεθυσμενη! Αλλα εμενα γιατι η καρδια μου χτυπάει σαν τρελη με το ακουσμα της φωνης του Χαρη

''Μην την παρεξηγεις'' απολογειται το Μυρτιλο στον Χαρη

''Όχι όχι να με παρεξηγήσεις'' λεω μεσα στα γελια μου

''Ιωαννα ένα λεπτο θα παρει. Μπορεις να ερθεις μια στιγμη μαζι μου?'' λεει ο Χαρης. Μα τη πεισματαρεις!

''Εγω δεν παω πουθενα χωρις αυτή την κοπελα'' λεω δείχνοντας την Μυρτω. Ελπιζω δηλαδή να εχω δειξει αυτή γιατι ξαφνικα τα παντα γυρω μου γυριζουν και τα προσωπα εχουν γινει μια μουτζουρα

''Καλα'' λεει ο Χαριτος σαν να ντερεπεται λιγο. Χα καλε ντρεπονται οι τυποι σαν αυτό? Χαχαχα

''Λοιπον Ιωαννα δεν ξερω πως και γιατι αλλα σε ερωτευτηκα απο την πρωτη στιγμη που σε ειδα. Εισαι η πρωτη και η τελευταια σκεψη μου όταν ξυπναω και κοιμάμαι, ξερω πως δεν με ξερεις παρα πολύ καιρο αλλα θελω να ειμαστε μαζι''

Και ένα, δυο, τρια γελαμεεεεε!

Πλακα κανει? Καλε ας του πει καποιος πως αυτά δεν πιανουν σε μενα.

Για καποιο περιεργο λογο ολο αυτό μου φαινεται τοσο αστειο.

Ξεσπαω σε τρανταχτα γελια

''Εχει πιει'' λεει η Μυρτω σαν να θελει να σωσει την κατασταση

Είναι τοσο καλη που δεν θελει να πληγωθεί ο Χαρης αλλα είναι πολύ αφελης. Όλα αυτά τα κανει για να με ριξει στο κρεβατι. Αχ βρε Μυρτω εχεις πιει και δεν ξερεις τι κανεις και τι λες.. ασε εμενα που είμαι νηφαλια να χειριστω την κατασταση

''Ψέμματα! Δεν εχω πιει.'' λεω και γελαει τοσο πολύ που ποναει το στομα μου

''Ασε Μυρτω καταλαβα''

Μα αποιος πρεπει να του πληγωσει το Εγω για να καταλαβει πως δεν μπορει να παιζει με τα αισθηματα των κοριτσιων

''Ε παιδι. Κοιτα δεν κανεις για μια κοπελα, αλλαξε ρε παιδι μου...''

''Αρκετα ειπες'' με διακοπτει η Μυρτω. Τι διαγωγει είναι αυτή Μυρτω? Ασε με να συνεχισω.

''Ασε με να του τα πω του αλητη. Δεν μου ταιριζις παιδι. Πως το λενε ελληνικα?'' Αχ τα ειπα και ξελαφρωσα.

END

''Ναι ρε παιδι μου θυμαμαι να τα λεω όλα αυτά στο Χαρη αλλα που κολλανε με τον Αλεξανδρο?''

''Δεν τα ειπες στο Αλεξανδρο'' μου λεει η Μυρτω με ένα λυπημενο υφος

''Και σε ποιον τα ειπα?'' ρωταω εντρομη

''Στον Αλεξανδρο. Ησουν τοσο μεθυσμενη που δεν καταλάβαινες τιποτα. Την επομενη μερα προσπαθησα να σου μιλησω αλλα αρνισουν. Ελεγες πως δεν ηθελες να κουσεις τιποτα για τον Αλεξανδρο, όπως ας πουμε πως δεν φιλησε εκεινος τη Λυδια αλλα αυτή αυτόν και εκεινος την σταματησε λεγοντας της πως είναι ερωτευεμενος μαζι σου..''

''Μαλακα σκατα''

Επομενο παρτ θα μπει στο ''Τυχαιο Μηνυμα'' για τη φιλη μου carlitoula♥

Κοριτσαρες τι κανετε? Πως περναμε?

Μαλιστα. Μολις μαθαμε τι εγινε εκεινηο βραδυ

Δεν εχω να πω πολλα εκτος απο ότι η Ιωαννα τα εκανα επιηκως σκατα με το να πιει και να μιλησει ετσι στον Αλεξανδρο ασχέτως ότι δεν τον αναγνωρισε. Επισης μολις βρήκαμε ποιος ευθυνεται για την πληγωμενη καρδια του Αλεξ :(

Τι θα γινει στην συνεχεια ο ηρωας μας θα συνχωρεσει την Ιωαννα ή θα δωσει ένα οριστικο τελος και η ιστορια θα αποκτησει ένα λυπημενο end?

KISSES μεχρι το επομενοο♥