Αναστασια

'Είσαι τέρμα ηλίθιος?' Φωνάζω

'Αναστασια τι κάνεις εσυ εδω;' με ρωτάει ο Παύλου με μια έκφραση αποριας να σχηματίζεται στο πρόσωπο του.

'Με Ρωτάς τι κανω στο δωμάτιο μου;' γυρίζω την ερώτηση ενώ σηκώνομαι και βγαίνω απο την μπανιέρα ενώ εκείνος μου δίνει μια πετσέτα.

'Νόμιζα πως ήσουν η Ιωάννα' λέει κάπως ντροπαλά θα μπορούσα να πω

'Σου ειπε ότι θα έρθει εδω;' ξανά ρωτάω

'Οχι' ανταποκρίνεται κάπως σκαπτικά 'άλλα η Μαριάννα είναι κάτω. Που θα μπορούσε να εχει παει;' λέει όλο θυμό

'Που να ξερω' απαντώ με ύφος bitch και βγαίνω απο το μπάνιο.

Στέφανος

Από τη στιγμή που έφυγε ο Αλέξανδρος η Μαριάννα έχει ένα χαμογελο που δεν εξηγείται. Έχει γούστο να πήγε η αλλη στο Χαρη

Σκύβω και τη φιλάω στο λαιμό

'Μωρό μου' λεω και την ξανά φιλαω 'που είναι η Ιωάννα'

Εκείνη με δικά απαλά στα χείλη και χαμόγελα ξανά γαμω

'Που να ξέρω' λέει νιαουριζοντας

'Γιώργο πάμε στο δωμάτιο σου' λέω καθώς σηκώνομαι αποτομα

Ο Γιώργος με κοιτάει με περιέργεια αλλα σηκώνομαι αφού πληρώσει και το διαβολικό μωρό μου σηκώνεται και σκάει πάλι στα γέλια.

Αλεξανδρος

'Αναστασια λεγε που είναι μην τα κανω πουτανα εδώ μεσα' απειλω Αλλά δεν φαίνεται να δίνει σημασία.

'Κανε λίγο στην ακρη' λέει χωρίς να με κοιτάει και μπαίνει στο μπάνιο με στεγνά ρούχα στα χέρια.

Εγώ απλα κάθομαι στο κρεβάτι και περιμένω να βγει.

Δεν περνάει Ούτε ένα λεπ το και ακουω κάποιον να χτυπάει την πόρτα.

'Αλαξανδρε κανε καμια δουλειά, άντε άνοιξε την πορτα' με διατάζει η ανα από το μπάνιο και απλά υπακούω χωρίς να κανω χαμό. Πρέπει να την πάρω με το μέρος μου.

'Ολα εντάξει ρε μαλακα;' ρωτάει ο Γιώργος και μπαινει μέσα όλο το παρεακι. Γαμω γιατί ήρθαν ολοι και γιατί η τρελαρα η Μαριάννα με κοιτάει με αυτό το σατανικό χαμόγελο.

'Ολα Καλά την βρηκα' λεω και κοιτάω τη Μαριάννα

'Μπράβο μπράβο Άλεξ. Όχι μπραβο' λέει ειρωνικά η ξανθιά της παρέας καθώς βγαίνει απο το μπάνιο

'Τι Κάνατε ατιμουτσικα;' ρωτάει η Μαριάννα και σκάει στα γέλια μαζί με τη φίλη της

'Ρε μωρο μου τι έγινε έκανες μπάνιο τέτοια ωρα;' ρωτάει μπερδεμένος ο Γιώργος. Καλός μαλακας και αυτος

'Απλά καταλαθος Εγώ...' πάω να πω αλλα με διακόπτει άλλος ένας χτύπος στην πόρτα.

'Πάω Εγώ!' Λέω σατανικά. Αν Ειανι Αυτή μαύρο φίδι που την έφαγε.

Ανοίγω την πόρτα και μένω άναυδος. Την γαμησαμε.

'Αχα το ήξερα ότι θα Ει σαι με γκόμενά. Τέλος φεύγεις από την Κρήτη πας σπίτι σου Ναι ναι ναι' φωνάζει η Καλή μου διευθύντρια Και χορεύει ή μάλλον προσπαθεί να χορέψει.

'Επ Πως και από τα μέρη μας όμορφια;' ειρωνεύεται ο Γιώργος

'Με ένα σπαρο δύο τρίγωνα! Και οι δυο πάτε πίσω αθηνα' λέει με ενα σαρδωνιο χαμογελο η διευθύντρια.

Με ενα δυνατό σπρώξιμο Μπα ινει στο δωμάτιο

'Γεια σας' λέει χαμογελαστά η Μαριάννα

'Όλοι στην Αθήνα' φωνάζει και χαίρεται. Μα τι Καλή γυναίκα

'Μα κυρια δεν κάναμε κάτι να και Εμείς τώρα φεύγαμε. ' λέει η Μαριάννα και τραβάει τη φίλη της.
'Καλο βραδυ αγορια' συνεχίζει και φεύγουν τρέχοντας

Ευχαριστούμε που αφήσατε πίσω την τρελή

'Μάλιστα μαλιστα' λέει η μουρλη με ενα αυστηρό ύφος.

'Αυτααα' λέει ο στεφ και τον κοιτάει με μίσος.

'Για ύπνο. Όλοι' διατάζει

'Καληνυχτα' λεμε ξαι Εμείς

Κάνει να φύγει μέχρι που μου έρχεται μια ιδέα.

'Κυρια νομίζω ο Χάρης έχει μενοναχιασει μια κοπελίτσα. Δεν είναι σωστό αυτό. Πρέπει να πάει Αθηνά. ΤΏΡΑ!' Λέω και περναω το χέρι μου πάνω απο τον ώμο της.

'Ο Χάρης; Αυτό το καταπληκτικό παιδι;' ρωτάει σαν να μην με πιστεύει.

' Ναι ναι αυτο το Άγιο παιδί. Η κοπέλα Δεν φταίει αλλα πάμε να τον στείλετε στην μάνα του' απαντώ γλυκά

'Οι κανόνες είναι κανονες' λέει σκεπτικοί και πάει προς την πόρτα. Εγώ την ακολουθώ σκεπτικος.

Λίγα λεπτά αργότερα φτάνουμε στο δωμάτιο του Αγίου αυτού παιδιού.

Ώστε εδώ μένει το αρχιδι ε?

Η κάλουλα διευθύντρια χτυπάει την πορτα και ανοίγει ένας νυσταγμενος Δημήτρης.

Κάνουν τρίο? Θα τρελαθώ.

'Κανε στην άκρη Δημήτρη και Αφήστε την κοπέλα να φύγει!' Φωνάζω και μπουκαρω  στο δωμάτιο.

'Με συγχωρείς παιδί μου. Έλεγχος ξέρεις' λέει η διευθύντρια.

Ναι ζητά τους και συγγνώμη που κρατάνε ως όμηρο την Ιωάννα.

Πετάω τον χάρη κάτω απο το κρεβάτι και σε δευτερόλεπτα αφότου χτυπάει η πλάτη του στο έδαφος ξυπνά και σηκώνεται έτοιμος για καυγά. Σιγά ρε άκυρα.

'Παύλου αρκετα! Δεν υπάρχει καμία κοπελα εδώ φυεγουμε.' Λέει εκνευρισμένη

'Ποια κοπελα; τι λετε;' ρωτάει δήθεν απορριμενος ο Δημήτρης

Μήτσο το ξέρω οτι είσαι μέρος του σχεδιου. 

'Έχασες την Ιωάννα βρε μαλακα;' λέει ο Χάρης χωρίς να μπορεί να το πιστέψει.

'Βουλωστο' Λέω ψυχρά

'Παμε να φύγουμε κυρια, σιγά μην πήγαινε  γκόμενά μαζί του' Λέω και βγαίνω από το δωμάτιο.

'Μας συγχωρείτε' ακου ω την διευθύντρια να λέει.

Πάω προς το δωμάτιο μου. Που θα πάει θα γυρίσει. Δεν έχει να κοιμηθει κάπου.

Ιωαννα

'Ευχαριστώ πολυ που με άφησες να κοιμηθώ εδώ. Τα λεμε στο πρωινό, φιλακια' Λέω καθώς χασμουριεμαι και βγαίνω απο το δωμάτιο.

Κατευθύνομαι προς το δικο μου και σκέφτομαι το χαμό που θα ακολουθήσει.

Μπαίνω στο δωμάτιο και παραδόξως ο Άλεξ δεν Είναι εδώ. Παλι καλα.

Κάνω ενα γρήγορο ντουζ και Ετοιμάζομαι για το πρωινό.

Όταν φτάνω στο εστιατόριο βλεπ ω τα παιδιά και πάω στο τραπέζι τους

'Καλημερα' Λέω με ενα χαμογελ ο και φίλη τα κορίτσια

'Καλημερα' μου λενε και αυτες

Ο Γιώργος απλα Μου κάνει ενα νεύμα.

'Σαν τα χιόνια' λέει ο Στέφανος με ειρωνεία

'Εγω πάω να βάλω καφε' λέει ο Παύλου και σηκώνεται. Οχ καποιο ς δεν κοιμηθηκε Καλά.

Το πρωινό πέρασε σχετικά γρήγορα χωρίς πολλές κουβέντες. Όταν πλέον σηκώθηκαμε Όλοι αποφασίσαμε να ανεβουμε στα δωμάτιά μας να ετοιμαστούμε για τη βόλτα που θα μας πήγαιναν στο ενυδρείο της Κρήτης. Ψαράκια έρχομαι μπουαχαχχα.

Προφανώς και το ασανσέρ δεν μας χωρούσε όλους και για αυτο μπήκαν μόνο τα αγόρια. Εμείς γυρίσαμε για να πάμε με τις σκάλες αλλα πριν προλάβω να κανω κάποιο βήμα κάποιος με τράβηξε και μπήκα και Και εγώ στο ανσασερ. ΣΚΑΤΑ.

'Λοιπόν Πως κοιμηθηκατε χτες;' ρωτάει ο αλεξανδρος

'Πολύ καλα Αλλά ο βλάκας ο Γιώργος με πέθανε στις κλωτσιές.' Λέει ο Στέφανος και αγριοκοιταει το φίλο του.

Οπα μισό γιατί κοιμήθηκαν μαζί αυτοι;

'Γιατί δεν κληθήκατε με τα κορίτσια σας ρε;' τους ρωτώ

'Είπαμε να μην εισαι η μονη που θα κοιμηθεί Αλλου' λέει ο Αλέξανδρος και χαμόγελα.

'Εσύ πάντως κοιμήθηκε χωρίς παρέα στο δωμάτιο μας' λεω και του κλείσω το ματι. Μόλις ανοίγουν οι πόρτες του ανσασερ βγαίνω και πάω προς το δωμάτιο.