Του ειπα να με παει κατευθιαν στο σπιτι της Μαριαννας. Με ποναει πολύ που εδώ θα πουμε αντιο αλλα αυτό είναι το τιμημα του να εισαι ερωτευμενη με έναν Player.

Κατεβαινω από την μηχανη και γυριζω να τον κοιτάξω

''Ευχαριστω πολυ'' του λεω και του δινω ένα φιλι στο μαγουλο. Ξαφνικα με τραβαει κοντα του και με βαζει αναμεσα στα ποδια του αφου πρωτα κατεβαινει και αυτος από την μηχανη.

''Περασα πολύ ωραια σημερα'' μου λεει και μου χαμογελάει με αυτό το εκθαμποτικο χαμογελο του.

''Κι γω'' λεω χαμογελοντας κι γω

Ανοιγει το στομα του για να πει κατι αλλα τον προλαβαινει το κινητο του.

''Σορρυ'' μου λεει και γω γνεφω

''Ελα ρε'' ''Εξω γιατι;'' ''Τωρα;'' ''Όχι γαμω την τρελα μου'' ''Ναι ρε σκασε ερχομαι'' αν και δεν ξερω με ποιον μιλαει είναι σιγουρη πως αυτος ο αγνωστος δεν του εδωσε και πολύ καλα νεα..

''Πρεπει να φυγω''

''Οκευ. Τα λεμε'' λεω δηθεν χαμογελαστα

''Θα τα ξαναπουμε;'' με αυτή του την ερωτηση το μυαλο μου γινεται κουβαρι

''Στο ιδιο σχολειο δεν ειμαστε;'' ρωτω και η επορια είναι εμφανης στην φωνη μου

''Εννοω εσυ και εγω , μονοι μας'' λεει και χαμογελάει στραβα

''Θα δουμε..' λεω και του χαμογελαω ενώ παω προς την εξωπορτα της τρελης κολλητης μου. Ε όχι να μας περασει και για ευκολες..

Ένα γελακι του ξεφευγει. Περιμενει να μπω μεσα και υστερα γκαζωνει και φευγει.

[....]

''Ξερασε τα όλα!'' μου λεει η Μαριαννα μολις με βλεπει. Της τα εξηγω αναλυτικα και μενει να με κοιταει σαν χανος.

''Και δηλαδή δεν το κανατε;'' με ρωτάει η Αναστασια όταν συνερχετε από το σοκ

''Όχι;!;! Για τοσο ευκολη με εχεις;''

΄΄Εσενα όχι. Αλλα ο Παυλου κοιμαται με τις κοπελες από την πρωτη κιολας μερα.''

''Τι να σου πω. Αβισσος η ψυχη του ανθρωπου''

[.....] Το υπολοιπο βραδυ περασε ηρεμα παραγγείλαμε πιτσες, ειδαμε ταινια και σπασαμε πλακα μεχρι που μας πηρε ο υπνος στον καναπε.

Το επομενο πρωι ο ηχος του κινητου μου μας ξυπνησε.

''Μας πιασανε;'' ρωτάει η Αναστασια καθως πεφτει από τον καναπε. Καλε πως κανει ετσι; Το κινητο μου είναι.

''Ναι;'' ρωταω νυσταγμένα

''Που εισαι μικρη;''

''Στην Μαριαννα.Πανο μου συγνωμη είμαι απαραδεχτη αλλα αν μου κανεις τωρα κυριγμα θα χασω ολο το σχολειο. Φιλουμπες σε αγαπω πολύ γειααα'' λεω με μια ανασα και του το κλεινω

''Λοιπον μαγκες σηκωθητε να παμε σχολειο'' λεει η Μαριαννα και υπακούμε. Μεσα σε 10΄ειμαστε ετοιμες. Εγω εχω βαλει ένα τζιν με σχησιματα και μια μαυρη μπλουζα Ραμονς που εχω παντα αφημενα στο σπιτι της για ωρα ανάγκης.

Περνουμε η κάθε μια από ένα κρουασαν και ξεκιναμε για το σχολειο.

''Ανοιξε ένα νέο κραμπ. Ειστε να παμε;'' λεει η Αναστασια

''Δεν ξερω ρε..'' λεει η Μαριαννα

Μολις παταμε το ποδι μας στο σχολειο χτυπάει το κουδουνι για πρωτη ωρα. Ουφ στο παρατσακ προλάβαμε. Ποιος θα ακουγε τις φωνες της Μπαξεβανη;;

Πρωτη ωρα Κοινωνικη Παιδεια. Ελεος δεν μας λειπουνται καθολου;;;;

Μπαινουμε στις ταξεις και το πρωτο δυωρο περναει ηρεμα. Προς μεγαλη μου εκπληξη ο Αλεξανδρος και η παρεα του είναι εδώ. Περιεργο! Συνηθως λειπουν...

Με αυτές τις σκεψεις χτυπάει για διάλειμμα και ολοι ξεχυνονται στους διαδρομους.

Εγω και η Μαριαννα γυριζουμε τις καρεκλες μας ετσι ώστε να κοιταμε την Αναστασια που καθεται από πισω μας.

''Λοιπον;; Τι λετε για το κλαμπ;''

''Δεν ξερω ρε Αναστασια. Αυριο είναι Τριτη και δεν θα μπορούμε να παρουμε τα ποδια μας.'' λεει η Μαριαννα

''Εσυ τι λες;'' με ρωτάνε ταυτόχρονα

''Εγω λεω να αλλαξουμε θεμα γιατι ο Αλεξανδρος και η παρεα του ερχονται πρς τα εδω''

''Γεια σας κορίτσια'' λεει ο Στεφανος προς ολες μας αλλα πιο πολύ κοιταει την Μαριαννα

''Γεια'' λεμε και οι τρεις μαζι ενώ σκαμε στα γελια.

''Καλε καντε χωρο και για μας'' λεει ο Γιωργος και παει καθετε διπλα στην Αναστασια ενώ ο Στεφανος με την Μαριαννα πλεον μοιράζονται την καρεκλας της και εγω την δικια μου με τον Αλεξανδρο. Μα καλα τι επαθαν στα καλα του καθουμενου;;;

''Λοιπον κορίτσια εχει ανοιξει ένα καινουργιο κλαμπ ψηνεστε να παμε ολοι μαζι'' λεει ο Στεφανος παλι προς ολους αλλα κοιταει τη Μαριαννα.

Τι παιζεται με αυτους;;; Παντως ότι και να παιζεται θα του φυγει η χαρα αφου και η Αναστασια για την ιδια προταση εφαγε Χ

''Αμε'' λεει η Μαριαννα ολο ναζι

''Μα...μα...εσυ μολις δεν...''

''Αναστασια δεν εχει τετοια ολοι θα παμε΄΄ της λεει και της κλεινει το ματι.

''Και εννοείται Ιωαννα πως θα ερθεις και εσυ΄΄ μου λεει ο Αλεξανδρος και μου σκαει ένα από τα χαμογελα του που δεν μπορω να αντισταθω.

Μολις ανοιγω το στομα μου να μιλησω μπαινει μεσα ο γυμναστης και μας λεει πως η ομαδα του μπάσκετ θα κανει προπονηση ολη την υπολοιπη ημερα.

Τελεια φιλος .-.

΄΄Τα λεμε μικρη΄΄ μου λεει ο Αλεξ και μου δινει ένα απαλο φιλι στο μαγουλο

''Γεια σας κοριτσια'' λεει ο Αλεξανδρος στις 2 φιλες μου.

''Τα λεμε το βραδυ΄΄ λεει ο Στεφανος και ο Γιωργος απλα νευει με το κεφαλι.

Η υπολοιπη μερα περασε αρκετα ηρεμα. Μολις σχολασαμε πηγαμε κατευθείαν στα σπιτι μας για να ετοιμαστούμε και κατά τις 7 ηρθαν στο δικο μου σπιτι για τις τελευταιες λεπτομεριες.

.......

Η πορτα χτυπησε δυο φορες και γω ετρεξα να ανοιξω. Όταν ειδα τα κορίτσια πηγαμε αμεσως στο δωματιο μου και γω επιασα το κινητο μου.

Ειχα δυο μηνυματα. Το ένα από τον Πανο

''Μικρο λεμε με τα παιδια να παμε Ναυπλιο για λιγες μερες σε πειραζει♥;''

αμεσως πληκτρολογησα.

΄΄Ειμαι κομπλε. Καλα να περασετε και δωσε πολλα χαιρετίσματα! ♥''

Και πηγα να δω το δευτερο από ποιον ηταν. Omg! Θεοι του Ολυμπουυυ!

''Μικρη θα περασουμε από το σπιτι σου την ταδε ωρα να σας παρουμε:)"

''Μο...μου εστειλε μηνυμααααααααααααα'' αρχισα να χοροπηδαω και να τσιριζω

''Για να δω'' λεει η Μαριαννα κι αρπαζει το κινητο από τα χερια μου

''Μμμμ. τι γλυκο-.-''

''Ζηλευεις!'' λεω βγαζοντας της την γλωσσα κι αρχιζουμε να γελαμε

Του γραφω ΄΄Θα σας περιμενουμε♥΄΄ και αφωσιωνομαι στις συζητήσεις το κοριτσιων.

[....]

Χτηπησε πορτα και εγω εχω φρικαρει.

Τους ανοιγουμε, χαιρετιομαστε και ξεκιναμε για το μπαρ. Το κάθε αγορι εχει ερθει με το δικο του αμαξι οποτε εγω παω με τον Αλεξανδρο η Μαριαννα με το Στεφανο και η Αναστασια με τον Γιωργο.

Ολο το βραδυ πιναμε και χορευαμε ανα ζευγαρι. Δεν θυμαμαι ακριβως τι εγινε γιατι εχω πιει ένα,δυο,τρια, ουτε εγω ξερω ποσα σφινακια, ένα μοχιτο κι ένα τζιν τονικ. Παντως όλα είναι πολύ ωραια. Ειδικα ο Αλεξανδρος που δεν εχει ξεκολλησει από πανω μου. Χορευουμε διχως αυριο.

Καποια στιγμη σκυβει και με φιλαει στο λαιμο.

♥♥♥

Οι ακτινες του πρωινου ηλιου πεφτουν παιχνιδιάρικα στο προσωπο μου και με ξυπνάνε. Ενώ το νομιζω η σημερα ο κοσμος μοιαζει πιο ωραιος;!;!

Παω να σηκωθω και νιωθω κατι βαρυ πανω μου. Τι στο... αα ο Αλεξανδρος είναι σκέφτομαι και κλεινω τα ματια μου ξανα...Ο ποιος;; Αααααααααααααα. Τι εγινε εδώ;; Εγω γιατι δεν θυμαμαι τιποτα;; Αραγε αυτος να θυμαται;; Τι θα κανω τωρα;;

Μια μια τις ερωτήσεις μυαλο!

Με μεγαλη προσοχη σηκωνομαι από το κρεβατι και απομακρυνω το χερι του από το σωμα μου για να μην τον ξυπνησω και συνηδιτοποιω πως είμαι γυμνη. Σκατα! Μαζευω τα ρουχα μου από το πατωμα και φευγω. Περνω και ένα απλο σορτσακι και ένα T- Shirt κι ετοιμη.

Παω τα χτεσινα ρουχα στου Πανο για να τα κρυψω και παω να φτιαξω πρωινο. Μα πως εμπλεξα ετσι;; Τωρα τι θα κανω. Δεν θελω να τον χασω, όχι τι τον ειχα και ποτε αλλα λεμε τωρα. Ο Αλεξανδρος όταν το κανει με καποια μετ φευγει. Λετε να γινει το ιδιο; :/

Καθως τα σκέφτομαι όλα αυτά στελνω μηνυμα στα κορίτσια.

΄΄ Τσακιστείτε και ελατε εδώ τωρα. Μην πειτε ότι σας το ειπα εγω! Πειτε ότι ηρθατε για επισκεψη. ΑΝΤΕ ακομα εκει ειστε;;;;

Μην μου σκοτωθείτε στο δρομο..αλλα αν αργησετε θα σας σκοτωσω εγω:)''.

Οοοχι πειτε μου. Δεν είμαι πολύ ηρεμη;;; :)

25΄μετα..

Εκει που φτιαχνω το καφε μου ακουω βηματα και ξαφνικα νιωθω δυο χερια να τυλίγονται γυρω από την μεση μου και ένα στομα να με ερχεται κοντα στο αυτι μου και με την πρωινη αγουροξυπνιμενη του φωνη μου λεει

''Μπορει να μην θυμαμαι τι εγινε χτες αλλα είμαι σιγουρος ότι μου αρεσε πολυ'' και μου δαγκωνει το λοβο. Εμενα μου ξεφευγει ένας αναστεναγνος και ανοιγω το στομα μου για να μιλησω αλλα με προλαβαινει το κουδουνι.

♥♥♥♥♥♥♥

Οκευ....

Νομιζω ολοι καταλάβαμε τι εγιν εχτες το βραδυ ακομα και αν δες ας το ειπε ξεκάθαρα η Ιωαννα αφου δεν θυμοταν τιποτα. Ένα αδιο μαυρο κενο ειχε και ο Αλεξανδρος ο οποιος εν φοβηθηκε να πει ως του αρεσε σε αντιθεση με την ηρωιδα μας ου δεν ξερει τι να κανει....

*Το αστερακι και τα σχολια σας περιμενουν:)*