Οι ωρες μαζι του περνανε σαν νερο. Εχει αρχισει να βραδιαζει, αν και Μαιος εχει λιγη ψυχρα αλλα δεν με νοιαζει. Τιποτα δεν με νιαζει όταν είμαι μαζι του. Είναι σαν να παγωνει ο χρονος, όλα γυρω μου σταματάνε και ξαφνικα στο πλανητη υπαρχει μονο αυτος και εγω.

Εδώ κι ωρα περπατάμε καταμηκος μια γαληνιας καταγλανης θαλασσας. Ο ηλιος εχει αρχισει να δυει και γω νιωθω σαν να βρησκομαι μεσα σε ταινια.

Μεσα από τι συζητήσεις μας μπορεσα να μαθω ποια πολλα για αυτόν. Τελικα κανεις δεν είναι αυτό που φαινεται!

''Ώστε εχουν την χειροτερη αποψ για μενα οι φιλες σου α;'' λεει και χαμογελάει στραβα.

''Εσυ τους την δημιουργησες''

''Εγω;;'' λεει δηθεν ανιξερος

''Αυτά παθενεις όταν κάθε βραδυ εισαι και με αλλη''του λεω και τον σπρωχνω απλα. Εκεινου του ξεφευγει ένα γελακι και του χαμογελαω.

''Δεν φταιω εγω'' λεει με ένα λυπημενο χαμογελο να σχηματίζεται στα χειλια του

''Αλλα ποιος; Εγω;'' ρωτω και ανταποδίδω το λυπημενο χαμογελο.

''Εν μερη...αλλα τι θες να κανω και γω όταν ερχονται και μου ανοιγουν τα ποδια τους;'' λεει και κοιτα απέναντι αψυχα. Η ερωτηση του μου φανηκε πως δεν πηγενε σε εμενα λλα πιο πολύ στον ιδιο.

''Εγω;;'' Δεν πισευω στα αυτια μου.Εγω φταιω εν μερη που εχει κοιμηθεί με την μιση Αττικη;!;! λεω και τριβω τα μπρατσα μου τις παραμες μου για να ζεσταθώ.

''Κρυωνεις;'' λεει και με κοιτα καταματα. Οκευ χαθηκα. Παλι. Κουνησα καταφατικα το κεφαλι μου και αυτος εβγαλε την αθλητικη του ζακετα και μου την φορεσε.

Λοιπον εχουμε και λεμε. Λεει πως φταιω και γω αλλα αποφευγει το θεμα, και τωρα μου δινει την αγαπημενη του ζακετα; Μην ρωτήσετε πως ξερω ότι είναι η αγαπημενη τυ ζακετα. Κατασκοπια, οι φιλες σου είναι παντα οι καλυτεροι κατασκοποι ;)

'' Ευχαριστω'' λεω γλυκα και του χαμογελο και αυτος ανταποδιδει.

Η ζακετα μυριζει το αρωμα του. Αυτό το ατομο είναι ο παραδεισος και η κολαση μου μαζι.

Με αυτες τις σκεψεις παω κοντα στην ακρογυαλια και καθομαι, υστερα απο λιγα δευτερολεπτα ο Αλεξανδρος αντιγραφη την πραξη μου και καθεται απο πισω μου βαζοντας το ενα ποδι του απο την μια μερια και το αλλο απο την αλλη και εμενα στη μεση. Με τραβαει απαλα προσς τα πισω και γω ακουμπαω το κεφαλι μου στο στερνο του καθως χαζευω τον ηλιοβασιλεμα.

Τις σκεψεις μου διακοπτει η φωνη του

"Τι σκεφτεσαι;"

"Τίποτα" λεω αδιαφορα και το εννοω. Ολα ειναι υπεροχα δεν μπορω να σκεφτω κατι καλυτερο. Εκεινος δεν απαντα απλα μου δινει ενα φιλη στον κροταφο.

"Εισαι υπεροχη"

"Αντε βρε κολακα" του λεω πειραχτικα

"Και μετα λετε εμενα ψωνιο"

"Γιατι δεν εισαι; :)"

"Οχι δεν ειμαι"

"Εισαι"

"Δεν ειμαι" λεει και αρχιζει να με πειραζει και γω να μην μπορω να στατησω να γελαω.

"Με θεωρεις ακομα ψωνιο μικρη; :)"

"Αχχαχαχαχ ναι χαχαχαχα στα-χαχαχαχ-μαα-χαχαχαχ-τα-χαχαχ" λεω ενω αυτος δεν σταματα να με γαργαλα και γω προκειμενουν να ξεφυγω σηκωνομαι ορθια και αρχιζω να τρεχω. Αμεσως σηκωθηκε και αυτος άρχισε να κυνηγα. Δεν αργησε να με πιασει.

Με αγκαλιασει απο πισω και μας εριξε κατω με αποτελεσμα να βρεθουμε και οι δυο με τις πλατες στην αμμο ο ενας διπλα στον αλλο. Ειχαμε και οι δυο σκασει στα γελια. Οταν ηρεμησαμε καπως ο Αλεξανδρος ηρθε απο πανω μου και με κοιταξε βαθια στα ματια.

"Σου εχουν πει ποσο ομορφη εισαι; " λεει χωρις να παρει το βλεμμα του απο το δικο μου. Νιωθω φυλακισμενη μεσα στα ματια του. Η ομορφοτερη φυλακη.Ασυναίσθητα δαγκωσα το κατω χειλος μου και στος χαμογελασε στραβα. Ενιωθα την καρδια μου χτυπάει σαν τρελη, ετοιμη να σπασει. Πως γινεται μονο με ένα βλεμμα να παραληει ολοκληρη;;;

Χωρις να καταλαβω το πως και το ποτε κολλησε τα χειλια του στα δικα μου φιλοντας με γλυκα. Αμεσως εβαλα τα χερια μου γυρω από το λαιμο του και αυτος διχως να χασει ευκαιρια μου δαγκωσε το κατω χειλος με αποτέλεσμα ενας αναγμος να μου ξεφυγει. Αμεσως οι γλωσσες μας μπηκαν στο παιχνιδι και το φιλι εγινε πιο επιτακτικο. Φιλιομασταν για αρκετη ωρα χωρις να σταματήσουμε και όταν το καναμε ηταν λογο της ελλειψης αερα. Καταραμενες ανθρώπινες ανγκες!

Κοιταζόμασταν στα ματια καθως προσπαθουσα με να επαναφέρουμε τις αναπνοες μας στο φυσιολογικο. Ο Αλεξανδρος με μια απλη κινηση σηκωθηκε από πανω μου και καθησε στην αμμο περνοντας με και εμενα μαζι του.

''Νομιζω κατι εχεις εδω'' Μου ειπε καθως ακουμπησε το κατω χειλος του

''Που;'' ειπα και καλυψα το στομα μου. Ω τι ντροπη.!

''Εδω'' ειπε και εβγαλε το χερι μου από το στομα και με φιλησε παλι. Κωλοπαιδο! Αλλα κωλοπαιδο που φιλαει πολύ ωραιαα. Τυλιξα ξανα τα χερια μου γυρω από το λαιμο και και εκεινος με μια αποτομη κινηση με εβαλε να κατσω πανω στα ποδια του ενώ αρχισε να μου ζουλαει τον ποπο. Το φιλι μας, διεκοψε το τηλεφωνο μου.

''Μην απαντησεις'' ειπε μεσα στο φιλι μας

''Πρεπει'' ειπα και διεκοψα το γλωσσοφιλο

Εικος με κοιταξε με λυπημενο πρωσοπο

''Ένα λεπτο θα κανω'' ειπα και σηκωσα το κινητο.

''Ναι;''

''Εγω, εσυ και η Αναστασια σπιτι μου ταινια πιτσα εισαι;''

Πριν προλάβω να απαντησω ο Αλεξανρος επιτεθηκε στο λαιμο μου χαριζοντας μου μικρα υγρα φιλια. Χωρις την θεληση μου μου ξεφυγε ενας αναστεναγμος και αυτος εσκασε ένα χαμογελο ενώ συνεχισε την δουλεια του

΄΄Εισαι με αγορι;'' μου ειπε η Μαριαννα ενώ και από την φωνη της καταλαβα πως την ετρωγε η περιεργια

''Ναι''

''Ωωωω Αλεξανδρε αγαπη μολις εφαγες Χ. Καποιος άλλος πηρε την θεση σου. Λοιπον λεγε ποιος είναι;''

''Ε;''

''Με ποιον εισαι παιδι μου;''

''Να σε οαρω σε λιγο;'' ειπα και ο Αλεξανδρος με δαγκωσε και αρχισε να πιπιλα ένα μερος του λαιμου μου. Σιγουρη πιπιλια σκεφτηκα και αναστεναξα για άλλη μια φορα

''Κλεινω κλεινω γιατι από ότι καταλαβαινω κανει καλη δουλια''

''Την καλυτερη'' ειπα και το κλεισαμε

Μολις το ειδε αυτό ο Αλεξανδος αφησε το μερος που πιπιλαγε και με φιλια εσυρε τα χειλια του μεχρι τα δικα μου.

♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣

΄΄πρεπει να φυγω'' ειπα καθως ο Αλεξανδρος μου χαριζε ακομα μια πιπιλια

''Από τωρα;''

''Φιλιωμαστε μια ωρα''

''Καλα'' ειπε και με φιλησε γλυκα στα χειλη, σηκωθηκε και μου προσφερε το χερι του για να σηκωθω και γω. Προχορησαμε αγκαλια προς την μηχανη.

''Κρατησου γερα'' ειπα και εγω εδεσα τα χερια μου γυρω από την μεση του

''Ευυυ! Δεν είναι αυτος ο τροπος που μου αρεσει'' ειπε με παραπονο και εγω κολλησα ολο μου το σωμα πανω του και χογελασα όπως και αυτος.

Ξερω πως αυριο ουτε το ονομα μου δεν θα θυμαται αλλα αξιζε οση ωρα περασα μαζι του. Αξιζει την καταθληψη, τα δακρια μου, τα παντα. Αυτος ο ανθρωπος αξιζει τα παντα!

Μερια Αλεξανδρου

Γαμω το! Δεν είμαι τυπος που ερωτευεται που να παρει! Αλλα η Ιωανννα είναι τοσο διαφορετικη από τις άλλες τοσο διαφορετικη. Παντα το ηξερα, από ην πρωτη γυμνασιου αλλα ποτε μου δεν εκανα κινηση. Φοβομουν! Σιγα μια κοπελα σαν και αυτή να θελει ένα τυπο σαν και μενα. Πραγματικα πορω πως ξερει το ονομα μου. Εκεινη είναι παντα τοσο καλη και τοσο γλυκια με ολους και εγω...και εγω δεν τις αξιζω!

Μαλακα Αλεξανδρε δεν επρεπε να την φιλήσεις!! Αυτή η κοπελα δεν αξιζει να πληγωθεί από κανενα και από τιποτα! Και αυτό θα φροντισω να γινει. Θα την προστατεψω από ολους.

Χα! Τελεια, τωρα δινω και υποσχέσεις που πριν λιγο καταπατησα. Την φιλησα, ξερω πως ηταν λαθος αλλα δεν μπορεσα να κρατηθω που να παρει η οργη να παρει!

Ειχα κανει τοσες αποπειρες από χτες και ολες στεφθηκαν με απυχεια, με απεφευγε και με το δικαιο της! Εχω την φημη του γαμια, αλλα δεν μπορεσα να κρατηθω επρεπε να νιώσω τα χειλη της στα δικα μου. Επρεπε να αιστανθω πως ηταν δικια μου εστω και για ένα λεπτο.Όταν την φυλισα ο κοσμος , τα παντα σταματησαν να εχουν σημασια. Δεν περιμενα να ανταποδωσει στο φιλι μου. Διαολε τα χειλια της ειχαν την πιο γαματη γευση που εχω γευτεί ποτε. Γιατι η πουτανα η ζωη δεν μπορουσε να παγωσει το χρονο εκει; Να μεινουμε για παντα ετσι! Αν μετα από αυτά που εχω κανει συγχορεθω και παω στον Παραδεισο, ετσι θελω να είναι! Εγω και εκεινη αγκαλια εναντια σε ολους και όλα. Όταν είμαι μαζι της νιωθω ποιο δυνατος, νιωθω αληθεινος.

Αυτή τη στιγμη βρησκεται από πισω μου στη μηχανη καθως εχει κολλησει το σωμα της πανω μου. Οσο και αν θελω να την κανω δικια μου δεν προκειται να βαλω ΠΟΤΕ τις δικες μου ανάγκες πανω από τις δικιες της.

Τωρα στην επιστροφη εχω κοψει αρκετα ταχυτητα ετσι ώστε να την εχω μαζι μου οσο το δυνατον περισσοτερο. Α ρε Ιωαννα τι μου εχεις κανει;;

                         ~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Γουοου!
Μολις ειδαμε και τι σκεφτεται και ο Αλεξανδρος. Τελικα οπως ειπε και η Ιωάννα "δεν ειμαστε αυτο που δειχνουμε" ;)

Ελπιζω να σας αρεσε το τεταρτο κεφαλαιο της ιστοριας.
Ψηφηστε και μην ξεχασετε να σχολιασεται για να μου πειτε τη γνωμη σας ♡ ♡ ♡