΄΄Ρε Ιωαννα τι στον πουτσο; Βγες να μιλησουμε σαν ανθρωποι ρε παιδι μου!΄΄ ακουω τον αδελφο μου να μου λεει πισω από την πορτα. Υστερα από αυτά που ακουσα στα αγοριστικα ντουζ δεν εχω διαιεση για τιποτα και για κανεναν! Ο Πανος εχει γυρισει εδώ και λιγες μερες από την εκδρομη που ειχε παει με τους φιλους του και ακομα δεν του εχω πει τι εχει παιχτεί με τον Αλεξανδρο. Ισως είναι καλυτερα να μην μαθει, δεν θελω καυγάδες και ιστοριες...αρκετα εχω στο κεφαλι μου.

''Πανο είμαι σκατα φυγε σε παρακαλω'' λεω και κανω πως βηχω. Σε ολους λεω πως είμαι αρρωστη και πως δεν πρεπει να ερχονται σε επαφη μαζι μου. Τα παιδια μου εχουν τηλεφωνησει και εχουν ερθει από το σπιτι αρκετες φορες για να δουν πως είμαι μα εγω λεω παντα το ιδιο ΄΄Χαλια. Τα λεμε αυριο΄΄.  

     Ολοι με εχουν πιστεψει. Ολοι εκτος από τον Πανο. Από τοτε που  είμασταν μικροι μπορουσε να καταλαβει ποτε ελεγα ψεμματα και ποτε όχι...

''Ωραια αφου εισαι τοσο σκατα σηκω να παμε στο γιατρο'' Και ναι τωρα είμαι σιγουρη πως με εχει μυριστεί..

''Σου ειπα πηγα οσο ελειπες και ειπε πως θα γινω καλα''  απαντω και ένα κουρασμενο χαμογελο ζωγραφίζεται στο πρόσωπο μου. Ότι θα γινω καλα, θα γινω το θεμα είναι ποτε και πως;;

''Ποιος;'' λεει ο Πανος αγριεμένος. Τι στο καλο εννοει ¨ποιος;¨

''Τι;'' ρωταω ολο απορία

''Ποιος σε πληγωσε;'' Πουλια στον αερα πιανει ο τυπος..

''Οχου μωρε Πανο ολο φαντάσματα βλεπεις'' λεω ολο νευρο. Στασου! Τωρα γιατι ξεσπαω πανω του; Ισως γιατι σε καταλαβα ξερεις πως η αληθεια ποναει; Πεταγεται το υποσυνείδητο μου. Σκατα, σκασε και εσυ.

''Καλα εγω θα μαθω και τοτε..'' Δεν προλαβαίνει να ολοκληρωσει γιατι τον διακοπτει το κουδουνι. Παλι καλα υπαρχει Θεος.

''Αντε να ανοιξεις'' Λεω καθως ξεκλειδωνω επιτελους την πορτα του δωματιου μου και τον κοιταζω με ένα χαμογελο για να σωσω ότι μπορω. Και στο κατω κατω το πηρα αποφασ δεν θα μεινω και για παντα κλεισμενη σε ένα δωματιο εξαιτιας του μαλακα του Αλεξανδρου.

''Εμεις δεν τελιωσαμε μικρη'' λεει και γω στριφογυρίζω τα ματια μου.

Ξαφνικα το κινητο στην τσεπη μου δονείται, δειγμα πως εχω μηνυμα. Ξεκλειδωνω την οθονη και βλεπω

  ΄΄Μικρη εχω φερει την αγαπημενη σου γευση frozen yogurt. Θα κατεβεις να μου ανοίξεις; :)΄΄ 

Τελεια. ΤΕΛΕΙΑ. Το ατομο που ηθελα να δω πιο πολύ από όλα.  αληθεια είναι πως μου λειπει..μου λειπει το χαμογελο, η μυρωδια, η αγκαλια, το βλέμμα του, το ... Παλι καλα που τον ξεπερασες! Φωναζει το υποσυνείδητο του. Ω θα σκασεις πια;

Διχως να σκεφτω κατι άλλο τρεχοντας κατεβαινω τη σκαλα και προλαβαίνω τον Πανο λιγο πριν ανοιξει την πορτα.

''Wait Πανο'' ατσα και το αγγλικο. Σκασε  μυαλο.

''Πες μου πως τα πας με την Μαρια;'' Μα τι λεω ο μαλακας;

''Ιωαννα να αρχισω να ανησυχώ με την κατασταση σου;'' Ρωταει με ένα βλεμμα τρομου να σκεπαζει το προσωπο του. Αχ τον καημενο με εμενα που εμπλεξε..

''Όχι ρε παιδακι  μου αλλα να.. για πες μου τι θα εκανες στον υποτιθέμενο τυπο που με πειραξε;''  Wrong question! Τα ματια του αδελφου μου ξεχιλιζουν από θυμο.

''Υποτιθεμενο; Δηλαδη οντως καποιος σε πειραξε.'' λεει και δεν είμαι σιγουρη αν μιλαει σε εμενα η στον εαυτο του αυτή τη στιγμη..Τουλάχιστον ξεχασε το κουδουνι

''Κανενας δεν με πληγωσε απλα είμαι αρρωστη'' λεω και βηχω στα ψεμματα. Αν ημουν ο Πινοκιο τωρα η μυτη μου θα ειχε μεγαλωσει κατά πολύ..

''Ωραια ας πουμε πως καποιος..'' λεει και το στομα του σταζει ειρωνια '' υποτειθεμενος τυπος'' συνεχιζει καθως τονιζει κάθε λεξη '' σε εχει πληγωσει τοτε τη γαμησε.'' λεει και μου χαμογελάει. Καταπινω τον κομπο που εχω στο λαιμο μου. Ικανο τον εχω να πλακωσει στο ξυλο οποιον με πληγωσει. Από την μια είναι πολύ γλυκο και ο Αλεξ χρειαζεται μια δυο σφαλιαρες για να ισιωσει αλλα από την άλλη δεν θελω να παθει κατι. Ξεκολλα σε πουλησε. Μου υπενθυμιζει το μυαλο μου.

''Μαλιστα'' Είναι το μονο που καταφερνω να πω. Κανω μεταβολη και είμαι ετοιμη να ανεβω ξανα την σκαλα όταν ακουω το κουδουνι για άλλη μια φορα να ηχει και γυριζω να κοιτάξω την πορτα . Όχι ρε πουστη μου! Παυλου δεν τα βαζεις κατω με τιποτα ετσι;

Πριν προλάβω να πω λεξη βλεπω τον Πανο να ανοιγει την πορτα και έναν πανεμορφο Αλεξανδρο να μου χαμογελάει. Γαμω το!

''Που χαθηκες ρε φιλε;'' Λεει ο αδελφος μου καθως χαιρετάει τον συμμαθητή μου

''Εγω η εσυ;'' λεει ο προδότης και με κοιταει. Οκευ..ιδεα μου είναι αυτό ηταν μια μικρη σποντα και για μενα.

''Εγω φιλε ελειπα και πριν λιγες μερες γυρισα'' λεει καθως προχωραει προς τον καναπε αφου κλεινει την πορτα.

''Περασα αρκετες φορες αλλα κανενας δεν μου ανοιξε'' λεει και μου ριχνει ένα βλεμμα. Καλα καταλάβατε αυτό ηταν κανονικη σποντα για μενα. Νομιζω είναι η ωρα να αποχωρισω από το δωματιο ησυχως. Ανεβαινω ένα δυο τρια σκαλια και.. ΜΠΑΜ

''Αφου ηταν η Ιωαννα σπιτι κάθε μερα'' Τη γαμησα. Παμε ποδια μου πιο γρηγορα.!

''Ρε Ιωαννα γιατι δεν ανοιγες στο παιδι;'' Ιιιιιιιιιιιιιιιιι την κατσαμε. Και τωρα τι λες; ¨¨Ε ξερεις Πανο μου κάθε φορα που χτυπουσε το κουδουνι και τον εβλεπα από το ματακι ετρεχα στο δωματιο μου και σπαραζα στο κλαμα για ολη αυτή την κοροιδια που επαιξε, παιζει και θα παιζει μπροστα στα ματια μου; Α και ξερεις μολις γυρισες εσυ ηλπιζα πως δεν θα ξαναρθει γιατι εχει περασει μια βδομαδα¨ Τα λεε αυτά σε εσενα, ειδικα τωρα που ο Αλεξανδρος βρησκεται σε αποσταση βολης; Οχιιι δεν τα λεμε γιατι είμαι πολύ μικρη για να εχω έναν αδελφο στην φυλακη;

Γυριζοντας σιγά-σιγά και με την ουρα κατω από τα σκελια κοιταζω τον Πανο

''Ε να ξερεις.. πυρετος...ζαλαδα..λαιμος..βήχας..'' Νομιζω ημουν ξεκαθαρη αλλα όχι πιστικη! ''Και ούτως η αλλως λογικα ερχοταν όταν εγω κοιμωμουν αρα εκεινος θα επρεπε ν μου ζητησει συγνωμη και όχι εγω'' λεω πεισματάρικα και σταυρωνω τα χερια μου στο στηθος μου. Και τωρα φιλοι μου είμαι ετοιμη να μου κανουν  επιθεση και οι δυο! Ο προδότης θα πει πως απλως νοιαζόταν για μενα και πως δεν χρειαζεται να απολογηθεί για τιποτα και σε κανεναν και ο αδελφος μου θα πει πως είμαι φαουλ και πως θα πρεπει να του ζητησω συγνωμη. Ετσι θα εχω και γω πατημα να τους την  πω να μου την πουνε να τσακωθούμε και να παω στο δωματιο δηθεν θυγμενη, ο Αλεξανδρος να φυγει και όλα καλα.

Αλλα μαντεψτε. Η τυχη δεν ευνοει τους τρελους σαν και εμενα. Αντι τα καμαρια μου να ακολουθησουν πιστα το σεναριο που ειχα στο μυαλο μου κοιτάζονται και σκανε στα γελια. Μα..μα τι είναι τοσο αστειο;; Γουρλωνω τα ματια και περιμενω να σταματησουν.

''Αχ σε καλο να μας βγει τοσο γελιο'' λεει η κολωνα του σπιτιου μου και σκουπιζει τα δακρυα που τρεχουν από τα ματια του. Τι στο..; Ελα Πανο χαλας το σχεδιο που να σε παρει. Τι αδελφος εισαι εσυ;

Ο Αλεξανδρος από την άλλη δεν λεει τιποτα απλα με κοιταει. Ένα κουταλακι παιδια λιωνω.

''Και που ξέρεις ίσως πιο μετά τα γλυκά σου χείλη να φιλήσω

Πιο όμορφη δεν έχω δει ξανά ποτέ και πουθενά

Στο λέω αληθινά, αγάπησα για πρώτη μου φορά

Τη νύχτα αυτή ο έρωτας μου έδωσε φτερά''

Ο ηχος κλησης του αδελφου μου ηχει σε ολο το δωματιο και πιανω τον Αλεξανδρο να με κοιταει κατά τη διαρκεια που ο Βρεττος ερμηνευει τους στιχους του καινουργιου του τραγουδιου. Διαολε αφου δεν νιώθεις γιατι με κοιτας ετσι;

''Πρεπει να το σηκωσω'' λεει ο Πανος καθως απομακρύνεται από εμας. Υπουλο σκουλήκι, ετσι πουλας το αιμα σου ρε;

''Ιωαννα με ακους;'' με ρωτάει ο Αλεξανδρος  

''Ναι ναι σε ακουω'' απανταω νευρικα

''Λοιπον;'' με ρωτάει. Κατι εχασα..

''Τι λοιπον;'' ρωταω. Αχ καλε μου δεν εχω και μεγαλη υπομονη μαζι σου!

''Πως νιώθεις τωρα; Εισαι καλυτερα;'' Αχ καλε το παιδι δεν εχει παρει χαμπαρι του τι συμβαινει, δεν είμαι αρρωστη βλακα

''Όχι χειροτερευω. Φουντωνω.'' λεω καθως κουνάω τα χερια μου πανω-κατω. '' Και ξερεις τι μου ειπε η γιατρος; Να μην δεχομαι επισκεψεις..για αυτό σε ευχαριστούμε παρα πολύ για το γιαουρτι θα το τιμησω αλλα τωρα καληνύχτα γιατι εχει περασει και η ωρα..'' λεω καθως τον σπρωχνω προς την εξοδο. Καλε εχει γεροδεμενη πλατη. Αχχ..

''Ώστε διαβασες το μηνυμα μου; Και γιατι δεν μου ανοιξες;'' Γαμοτο. Η χειροβομβίδα μου εσκασε στα χερια.

''Ποιο μηνυμα;'' Ρωταω δηθεν αταραχη ενώ μεσα μου καιω. Τωρα δεν θα φυγει ποτε από εδώ!

Σκατα..!

''Αν δεν το ανοιξες πως ξερεις ότι εφερα γιαουρτι;'' Το βλεπω στο βλεμμα του είναι σιγουρος πως το διαβασα.

''Ειδα τη σακουλα εξυπνε'' αληθεια που είναι η σακουλα;

''Μαλιστα..Στην κουζινα την πηρε ο Πανος'' λεει σαν να απανταει στην ερψτηση μεσα στο μυαλο μου. Τελεια το προσωπικο μου μέντιουμ θα γινει στο τελος.

''Ωραια. Καληνύχτα.'' λεω ξερα και του ανοιγω την πορτα. Μπραβοο Ιωαννα ετσι να του σπασεις τον τσαμπουκα του αλητη.

''Ποιον προσπαθεις να αποφυγεις;'' με ρωτάει ενώ κοιταει βαθια μεσα στα ματια μου και κανει ένα βημα μπροστα με αποτέλεσμα εγω να παω προς τα πισω. Τελεια όχι μονο καταλαβε ότι τους δουλευω ολους ψιλο γαζι αλλα αυτή τη στιγμη βρισκομαι αναμεσα στον τοιχο και σε αυτόν. Υπεροχα και παλι υπεροχα.

Αν και προσπαθω σκληρα όταν βρισκεται κοντα μου νιωθω την καρδια μου να τρελενεται, ολο το ζωολογικο κηπο να κανει παρελαση μεσα στο στομαχι μου και την αναπνοη μου να γινεται αρυθμη. Τα πνευμονια μου εχουν γεμισει από το αρωμα του.

''Δεν προσπαθω να αποφυγω κανεναν. Και τωρα κανε πιο περα γιατι θα σε κολλησω.'' λεω ενώ τον σπροχνω αλλα εκεινος δεν φαινεται να νιωθει κατι..

''Ιωαννα κοιταμε στα ματια..'' λεει καθως τοποθετεί τον δειχτη του κατω από το σαγωνι μου και μου σηκωνει το κεφαλι μου ετσι ώστε να τον κοιταω. ''Σε εχω δει στα χειροτερα σου και παλι ερχεσαι σχολειο.. Και ούτως η αλλως τοση ωρα είμαι εδώ και μονο μια φορα εβηξες..Σε ξερω καλα ποιος σε πειραξε;'' με ρωτάει ενώ με κοιταει ακομα βαθια μεσα στα ματια. Δεν το πιστευω ότι μετα από όλα αυτά θελει και μια απαντηση.

''Πρωτον δεν με ξερεις και δευτερον δεν με πειραξε κανενας αλλα και να με πειραξε εσενα τι σε νοιαζει;'' του λεω πλεον εξαγριωμενη σπροχνοντας τον. Εχει πολύ θρασος ο τυπος!

''Σε ξερω. Πιστεψε με..σε ξερω τοσο καλα οσο και εσυ μενα. Και με νοιαζει πε μου ποιος σε πειραξε!!'' το βλεμμα του; Απροσδιόριστο.. Δεν μπορω να καταλαβω ακριβως τι νιωθει..

''Από ότι φαινεται δεν σε ξερω καθολου..! Και δεν με πειραξε κανενας για υτος φυγε από πανω μου και από το σπιτι μου'' λεω ενώ καταφερνω να ξεγλυστρισω από τα πλαγια και να απομακρυνθώ λιγο..

Κλεινει την πορτα και γυρναει να με κοιταξει..

''Με ξερεις! Ξερεις πως δεν είμαι ότι δειχνω. Ξερεις το λογο που φερνόμουν ετσι!'' Χα πες μας τωρα ότι εμεις φταίμε που εισαι γαμιας και δεν υπολογιζεις τιποτα και κανεναν..

Ανοιγω το στομα μου να απαντησω αλλα στο σαλονι μπαινει ο Πανος και προτειμω να σωπασω..δεν θελω να καταλαβει κατι..

''Λοιπον Αλεξ; Εσενα σου ειπε τιποτα η αδελφουλα ή ακομα δεν λεει το ονομα αυτου του μπασταρδου;'' λεει ο Πανος. Αμαν πια κολλημα.

''Σου ειπα κανενας. Ελεος πια!'' λεω και καθομαι στον καναπε. Ολη αυτή η κατασταση με εχει κουρασει

''Μαλλον κατι μου διαφευγει..'' λεει ο Αλεξανδρος καθως περιμενει να του πουμε τι συμβαινει. Ναι λες και δεν ξερει..

''Η πριγκιπισσα από εδώ πληγωθηκε από έναν μαλακα και δεν μου λεει το ονοματακι του ετσι ώστε να τον κανω αγνώριστο'' λεει γριλιζοντας ο Πανος. Ναι ναι τραγουδα σιγα μην σου πω.

''Οπα κατσε. Τι; Ποιος πουστης την πληγωσε;'' ρωτάει ο Αλεξανδρος καθως τα ματια του βγαζουν φλογες. Οκευ δεν γινεται να είναι τοσο καλος ηθοποιος. Γινεται;

Παιδια ένα-ένα. Πιθανα σεναρια.

1) Το παιζει νευριασμένος γιατι να μην τον καταλαβει ο Πανος

2)Θυμωσε γιατι νομιζει πως καπως άλλος προλαβε να με πληγωσει πριν το κανει εκεινος

3)Ισως..ισως λεω κατι νιωθει για μενα κααι θυμωσε στα αληθεια.

Μα τι από όλα αυτά είναι αληθεια;;

Χευ κοριτσακια τι κανετε; Πως περνατε τις ξεγνοιαστες μερες του καλοκαιριου; Ελπιζω τελεια♥ Well μετα από καιρο εβαλα παρτ..Γειιι!! Η αληθεια είναι πως η εμπνευση ειχε φτασει στο μηδεν και για τις δυο ιστοριες αλλα από ότι φαινεται ένα μαγικο αγγελακι μου ανεβασε τα ποσοστα της :))

Ηταν ένα κεφαλαιο που δεν θα ελεγα πως εχει πολλες εξελιξεις αλλα προσωπικα μου αρεσει πολύ και διασκεδασα παρα πολύ κατά την διαρκεια που το εγραφα♥

Λοιπον τι εχετε να πειτε για την ιστοριουλα μας;

Τι πιστευετε πως θα γινει στον επομενο κεφαλαιο; Ποιο από τα τρία σεναρια λετε να πιστεψει η Ιωαννα; Ο Αλεξανδρος πως θα αντιδρασει τωρ απου νομιζει πως καποιος πληγωσε την μικρη του;

Αυτά και ακομα περισσοτερα στα επομενα κεφαλαια♥

Ψηφιστε και πειτε μου τη γνωμη σας♥

Kisses..♥