youtube:https://youtu.be/rtOvBOTyX00?si=W-kwp7RN5EcCAg5L 

youtube music:https://music.youtube.com/watch?v=TA1W-pHNKl8&si=oeJa07qVAHwqyHqr 

Spotify:https://open.spotify.com/track/6z5Yh7kOKeLjqIsNdokIpU?si=9CD6N050STmkyQoh9Z2HWg 

(A Thousand years- Christina Perri)

    Αγαπητό μου ημερολόγιο,

 Είμαι χαρούμενος που σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε την επιστροφή του πατέρα μου από την μάχη, μάθαμε ότι τους έχουν διώξει τους εχθρούς μας μακριά, έστειλε διαταγή να το γιορτάσουμε όλο το βασίλειο και οι πιστοί σε αυτό, θα γίνει μεγάλο γλέντι μας λέει στο γράμμα του.

 Ο πατέρας μου είναι ένας σπουδαίος βασιλιάς, βοηθάει πολύ τους χωρικούς και ποτέ δεν δίκασε αθώο άνθρωπο στην ζωή του, πάντα θα ψάχνει μία λύση για να είναι πάντα δίκαιος. Απλά κάθε φορά που πάει σε πόλεμο πρέπει να ηρεμούμε την μαμα μου, δεν είναι πως δεν τον έχει εμπιστοσύνη απλα φοβάται για την ζωή του, λεει ‘’δεν είναι πως δεν τον εμπιστεύομαι, είναι ότι σε μία μάχη μπορεί κάποιος να τον τραυματίσει και να μην προλάβει να αντιδράσει ο πατέρα σου.”

Η τυφλή εμπιστοσύνη που έχει ο ένας στον άλλον είναι απίστευτα συγκλονιστική· μπορεί να με θεωρούν όλοι μικρό αλλά είμαι 14, καταλαβένω ποιο θέμα είναι σοβαρό και ποιο όχι και καταλαβένω ότι η αγάπη τους θα κρατήσει αιώνια και μετά το θάνατο τους.

Αυτή η μέρα δεν θέλω να έρθει ποτέ αλλά, έτσι είναι ο κύκλος της ζωή .

   Η μητέρα μου μπορεί να μην πολεμάει αλλά ξέρει να κρατάει σπαθί στα χέρια την δίδαξε ο πατέρας μου, πριν ακόμα παντρεύουν, για παν ενδεχόμενο λέει, έτσι κάνει και με εμενα τώρα, μου μαθαίνει να έχω αυτοσυγκέντρωση όπως και αυτός, όπως δίδαξε την μητέρα μου, έτσι διδάσκει και εμένα. Εκτός από καλή βασίλισσα και καλή μητέρα, διδάσκει σε παιδιά χωριανών που δεν έχουν την δυνατότητα τα παιδιά τους, να τα στείλουν σχολείο και έτσι τα βοηθάει με την μάθεση· μέχρι στιγμής έχει βοήθησει πολλά παιδιά, όλλα την φέρονται σαν να είναι και δικιά τους μητέρα. Δεν ζηλεύω, αυτό το πράγμα το χαίρομαι πάρα πολύ, κάποιες φορές πάω και εγώ να τους παρακολουθησω. Τα παιδιά την κοιτάνε με τόσο μεγάλη προσήλωση και αγάπη που τα μικρά τους μάτια ανοίγουν διάπλατα και έχουν όλη την αφοσίωση τους πάνω της.  

  Χαίρομαι  που τους έχω γονείς μου…..

-Πέτρο!

-Πέτρο που είσαι?

Οι φωνές της μητέρας μου διέκοψαν τις σκέψεις μου στο ημερολόγιο και το γράψιμο μου, με πανέφεραν στη πραγματικότητα.

………Ημερολόγιο μου με φωνάζει η μητέρα μου πρέπει να κλείσω, θα τα πούμε αργότερα.

  Έτσι έκλεισα τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου στο ημερολόγιο από δέρμα χοίρου που έπιασε ο πατέρας μου με τους συντροφους του πριν λίγα χρόνια. Έχει ένα δερμάτινο σκηνάκι με ένα κρεμαστό, το έδεσα και σηκωθηκα απο εκεί που  καθόμουνα. Κάτω από ένα δέντρο στο μικρό δασάκι που είναι δίπλα στο παλάτι και μέσα στα μεγάλα τοίχοι  του παλατιού. Είναι το μόνο μέρος που με κάνει να γαληνεύω και να ήρεμο, αυτό το μέρος έχει κάτι το ξεχωριστό, δεν έχω βγει πολλές φορές από το παλάτι, μόνο όταν πηγαίνει ο πατέρας για κυνήγι τότε πάω κι εγώ να τον βοηθήσω, ποτέ πάντος δεν θα πάει χωρίς παρέα, θα πάρει τους καλύτερους φίλους του και θα πάμε.

 Σηκωνομαι  να δω την μητέρα μου που έρχονταν προς το μέρος μου. 

-Έρχομαι  μητέρα! Εδώ είμαι!

-Τι έγινε μητέρα;

Ρώτησα τη μητέρα μου, επειδή ήρθε κάπως ταραγμένη.

-Που ήσουν παιδί μου με τρόμαξες για λίγο.

-Καλά είμαι, μην ανησυχείς μητέρα προσέχω.

-Αχ παιδί μου, κάποιες φορές με κάνεις να γεράζω πριν την ώρα μου.

-Μην ανησυχείς πάντα νέα θα είσαι.

 Η μητέρα μου είναι αρκετά νέα με έκανε από πάρα πολύ μικρή ηλικία, αλλά την ομορφιά που έχει είναι απερίγραπτη, καστανά μαλλιά με γαλαζοπράσινα μάτια το σώμα της είναι αδύνατο αλλά δυνατό που μπορεί να πολεμήσεις το εχθρό της άνετα. Πάντος εγώ πήρα και από την μητέρα μου και από τον πατέρα μου πολλά χαρακτηριστικά, πήρα τα μάτια της μητέρας μου και τα ζυγωματικά και τα μαλλιά του πατέρα μου.

-Μην ανησυχείς…

 Την είπα και την πήρα μία αγκαλιά και την άφησα σιγά σιγά.

-Μήπως έχεις νέα από τον πατέρα?

-Όχι, το τελευταίο νέο ήταν προχθές που έλεγε πως σε 3 με 4 μέρες θα είναι εδώ.

  Ξεκινήσαμε για μέσα στο παλάτι για να κάνω τις δραστηριότητες μου, πρέπει να βελτιωθώ πάρα πολύ με το σπαθί πριν έρθει ο πατέρας, για να τον εντυπωσιάσω· προσπαθώ πάρα πολύ από την μέρα που έφυγε να βελτιωθώ, μα έχω το μυαλό μου σε εκείνον που καθέ φορά πολεμάει για εμάς.

  Η κατάσταση αυτή με τους πολέμους μία αυξάνονται μία μειώνονται και κάθε φορά είμαστε με την ψυχή στα χέρια μας, κάθε φορά και ένας καινούριος κίνδυνος που πλησιάζει και μαζί του υπάρχουν πολλά θύματα είτε από την δική μας πλευρά είτε τον εχθρών μας. Είναι δύσκολα τα πράγματα κάποιες φορές ως και απελπιστικές. 

Μέχρι στιγμής είμαστε ευγνώμων που τα δικά μας θύματα για έναν πόλεμο είναι πολύ λιγότερα από ένα κανονικό μέσο, πάει να πει πως έχουμε και τους καλύτερους στο στράτευμα. Αλλά και πάλι είναι πολύ επικίνδυνες οι ημέρες αυτές που γίνονται πόλεμοι, και μακάρι να μην γινόντουσαν, τώρα οι άνθρωποι αναγκάζονται να μάθουν να κρατούν όπλα στα χέρια τους.

             ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2 ΜΕΡΕΣ

  Έχουν περάσει δύο μέρες και σήμερα έρχεται ο πατέρας και όλοι εδώ στο βασίλειο κάνουν προετοιμασίες και το παλάτι είναι ανοιχτό  με ανοιχτόχρωμο χρώματα, και περιμένουμε με ανυπομονησία να φτάσουν.

-Έρχεται ο Βασιλιάς!

-Πέτρο πάμε έξω έρχεται ο πατέρα σου!

  Μόλις το άκουσα αυτό έτρεξε μαζί με την μητέρα μου γρήγορα προς τα έξω και είδαμε τον πατέρα μου σωω και αβλαβείς πάνω στον Άγριο (το όνομα του άλογο).

-Πατέρα!

 Φώναξα και έτρεξα κατά πάνω του και τον αγκάλιασα πολύ σφιχτά και με το ανταποδώσαι.

-Λέανδρε! 

  Έτρεξε η μητέρα μου με δάκρυα στα μάτια της, προς τον πατέρα μου και τον αγκάλιασε κλαίγοντας.

-Αχ, Άνθεμι μου, μου λείψατε πάρα πολύ.

-Και σε εμάς μας έλειψες πατέρα.

 Του είπα καθώς είμασταν αγκαλιασμένοι 

-Λοιπόν ας ξεκινήσει το γλέντι!

-Ζήτω ο βασιλιάς μας!

-Ζήτω ο βασιλιάς μας!

-Ζήτω ο βασιλιάς μας!

-Ζήτω ο βασιλιάς μας!

  Όλοι φώναζαν ζήτω ο Βασιλιάς, όλοι ήμασταν ευγνώμων που μας έσωσε, η εικόνα που  αντικρίζει κανείς είναι η χαρά μέσα στα μάτια των ανθρώπων και τίποτα άλλο.
  Το γλέντι συνεχίστηκε μέχρι αργά το βράδυ παιδιά να παίζουν οι μεγάλοι να συζητούν όλα ήταν τόσο ωραία και ρόδινα.

Πάντων Χρημάτων Μέτρων Άνθρωπος

              Πλάτων 427-347π.Χ

Ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξη σας και εύχομαι να σας άρεσε.
Αν σας αρέσει αφήστε ένα αστεράκι και ένα σχόλιο και θα τα πούμε στο επόμενο
Κεφάλαιο μέχρι τότε να τα περνάτε καλά