Ο Έβαν Έστριψε σε μια γωνία που έκαναν τα τείχη και εκεί, σε ένα αρκετά φαρδύ σημείο του τείχους συνάντησε τον Λόρδο Μέντες.

«Λόρδε Μέντες!» αναφώνησε ο Έβαν κοιτάζοντας τον με θάρρος.

«Νεαρέ Έβαν... Τι έκπληξη!» είπε εκείνος με ειρωνικό τόνο,

«Κατηγορείσαι για προδοσία!» του φώναξε ο Έβαν. Ο Μέντες χαμογέλασε ειρωνικά όπως πάντα και πλησίασε.

«Χα! Αυτός που υπηρετεί έναν ημίαιμο δαίμονα με αποκαλεί προδότη; Τι αστείο!» είπε γελώντας. Πήγε να ξεφύγει, όμως ο Έβαν μπήκε μπροστά του και του έκοψε το δρόμο.

«Ακίνητος αλλιώς...»

«Αλλιώς τι;» Ο Έβαν έβγαλε το σπαθί του κι ο Λόρδος έκανε δυο πίσω βήματα φοβισμένος. Ο νεαρός πολεμιστής χωρίς να διστάσει τον χτύπησε με το σπαθί φέρνοντας το διαγώνια στο στήθος του ανοίγοντας μια τεράστια πληγή. Είδε την έκπληξη στο πρόσωπο του προτού ο Μέντες σωριαστεί στο χιονισμένο έδαφος. Το αίμα του άρχισε να βάφει το χιόνι και η ζωή να φεύγει από τα μάτια του.

«Άρχοντα μου!» άκουσε μια φωνή πίσω του. Γύρισε κι είδε έναν ιππότη με σιδερένια μαύρη πανοπλία.

«Θα το πληρώσεις αυτό!» και κάρφωσε το τεράστιο σπαθί του με δύναμη στο έδαφος. Μια γκρίζα φλόγα βγήκε από αυτό και κινήθηκε προς τον Έβαν, ο οποίος την απέφυγε. Επιτέθηκε στον ιππότη, του κατάφερε ένα χτύπημα μα βρήκε πανοπλία και εκείνος εξαφανίστηκε και στη θέση του εμφανίστηκε ένας ρόμβος από πάγο, μέσα απ' τον οποίο βγήκαν τρία σπαθιά προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Ένα από αυτά πήγε να χτυπήσει τον Έβαν όμως εκείνος έτρεξε μακριά καθ δεν τον βρήκε η φονική λεπίδα. Έπειτα οι λεπίδες άρχισαν να χορεύουν πάνω κάτω, δεξιά αριστερά προς κάθε κατεύθυνση, να αιωρούνται και να προσπαθούν να τον χτυπήσουν.

Ο Έβαν ξεκίνησε να πολεμάει μαζί τους και να τις χτυπά μην έχοντας άλλη επιλογή. Έφτασε στο ρόμβο και αφού τον χτύπησε με φωτιά, ο ιππότης εμφανίστηκε στη θέση του. Χτύπησε πάλι τον ιππότη και εκείνος για άλλη μια φορά μεταμορφώθηκε σε ρόμβο. Έκανε ξανά το ίδιο, χτύπησε τις λεπίδες ώσπου να φτάσει στο ρόμβο, για να τον χτυπήσει με φωτιά να ξαναγίνει ιππότης και αυτή τη φορά κατάφερε να τον σκοτώσει ορμώντας με το σπαθί του. Στο κέντρο εμφανίστηκε ένα μπαούλο.

Το άνοιξε και μέσα είχε ένα μπλε πετράδι με έναν παγωμένο ρόμβο σκαλισμένο επάνω του.
«Το Πετράδι του Πάγου!» αναφώνησε. Αμέσως ένιωσε να παγώνει το σώμα του μέχρι μέσα του, όμως σύντομα πέρασε και ένιωθε ακόμα πιο δυνατός.

Προχώρησε μπροστά. Έσβησε μια φωτιά ρίχνοντας της πάγο και περπάτησε σε μια γέφυρα.