Περπατησα στο σκοταδι και κοιταγα παντου μηπως  και δω κατι...

Δεν γινεται να μου συμβαινει αυτο... δεν γινεται. .
Πως θα γυρισω πισω;....
εκει που περπαταγα ενιωσα μια παρουσια απο πισω μου και οταν γυρισα ειδα τρεις στρατιωτες να σκοτωνουν μια γυναικα...
Δεν μπορω αλλο..
Επεσα στα γωνατα και κοιταξα το χωμα..
Το αιμα της γυναικας εφτασε ως τα ποδια μου..

Εγω εμεινα εκει να κοιταζω το ποταμι αιματος και τους τρεις στρατιωτες που γελαγαν...
Καημενη κοπελα...
Ειπα και κοιταζα το νεκρο σωμα της..
- λοιπον παμε  παλι στις φυλακες.... ωρα να δειρουμε μερικους απο αυτους...ειπε ο ενας και αρχισε να περπαταει...

Εγω περπατησα μαζι τους για λιγο αλλα μετα σταματησα γιατι ειδα παλι αυτο το σπιτι.... γυρισα παλι πισω...
Ισως αμα μπω μεσα να μαθω κατι..... δεν βλεπω τιποτα αλλο τριγυρω...
Δεν υπαρχει ψυχη.... μονο στρατιωτες... φωτιες...πτωματα... κατεσταμενα σπιτια...
Καλητερα να μπω μεσα...
Μπηκα μεσα και αρχισα να περπαταω στο σπιτι....
Ενα μικρο σαλονι υπηρχε και ενα τζακι με αναμενει την φλογα..
Καθισα στο πατωμα και κοιταξα την φλογα....
Μεσα απο την φλογα ειδα τον Αιντεν....μπορει και να μην τον ξαναδω ποτε κανονικα...
Μπορει να μεινω εδω για παντα..
Ειπα και δακρυσα

Κοιταξα για ακομα μια φορα τον χωρο γυρω μου αλλα τιποτα...δεν υπηρχε τιποτα..
Πως θα γυρισω πισω...;
Σηκωθηκα πανω και πηγα προς τις σκαλες...
Ισως αν κατεβω κατω να βρω κατι..
αρχισα λοιπον να κατεβαινω   τις σκαλες και οταν πια ειχα φτασει στην τελευταια..ακουω μια γυναικια φωνη... μια φωνη να ουρλιαζει και στο τελος να χανετε μεσα στο σκοταδι..

Προχωρησα προς τα μεσα και αυτη την φορα δεν ειδα κανεναν χερι εξω...
Ολοι τα ειχανε μεσα γιατι ολοι ειχαν φοβηθει απο την κραυγη...

Εγω συνεχισα να προχωραω και ειδα παλι εκεινο το παιδακι αλλα την μητερα του πουθενα..
Εκλαιγε...εκλαιγε παρα πολυ..
Το πλησιασα και εκατσα διπλα του..
Εκεινος δεν μπορουσε να με δει αλλα σιγουρα ενιωθε την παρουσια μου...

- μαμα..
Ειπε οταν δυο στρατιωτες ηρθαν...
Εκεινη του πεταξαν ενα χερι και το παιδακι εμεινε στην θεση του..
Ακομα και εγω λυπηθηκα... πως μπορουν να κανουν κατι τετοιο...

Ηθελα τοσο πολυ να τους πλακωσω..
Το παιδακι δεν ειπε τιποτα απλα τυλιχτηκε γυρω απο τον εαυτο του..
Εγω προσπαθησα να τον αγκαλιασω αλλα τιποτα...
Το ενιωθα που ποναγε η καρδουλα του και δεν μπορουσα να τον βοηθησω

- μαμα ελεγε το παιδακι και εκλαιγε...
Δεν μπορουσα να το βλεπω ετσι...
Ηθελα τοσο πολυ να κανω κατι...
Να τον βοηθησω αλλα οχι...απλα βλεπω τα γεγονοτα του παρελθοντος... βλεπω  τι εγινε το 1880

Το παιδι κοιταξε τον τοιχο διπλα μας και πηγε να τον ακουμπησει...
Ξεθαψε απο μεσα του μια μασκα....
Μια μαυρη μασκα...
Καπου την εχω ξανα δει αυτη την μασκα...αλλα που..

- για σενα μαμα.....θα πληρωσουν
Το παιδι πηγε προς την πορτα της φυλακης και την ανοιξε...
Ενα μαχαιρι δημιουργθηκε στο χερι του και αυτοα προχωρησε προς δυο στρατιωτες... αυτοι που ηταν πριν εδω..
Μολις τους πλησιασε εβλαλε λιγο προς τα εξω το μαχαιρι...

- ε μικρε τι κανεις....
Ειπε ο ενας αλλα το μαχαιρι του καρφωθηκε στην κοιλια του και αιμα ετρεξε απο εκει..

Ο δευτερος κοιταξε τον στρατιωτη και μετα το παιδι..
-θα πεθανετε... εσεις οι ανθρωποι θα πεθανετε
ειπε και με το χερι του τον χτυπησε στο προσωπο

- θα μου το πληρωσετε ολοι ..
Ειπε και τα ματια του εγιναν κοκκινα και τοτε με κοιταξε...
Ακομα και εσυ..ειπε και με πλησιασε..
Τι γινετε;;;;
εγω πηγα προς τα πισω και σιγα σιγα επεσα στο πατωμα...

Ενιωθα το σωμα μου αδυναμο και την επομενη στιγμη ενιωσα τα κοκκινα ματια του να με καινε...
Αυτο το παιδακι ειναι το πνευμα...
Αυτος ειναι ο κακος...ειπα και αυτος χαμογελασε...
- σωστα ειπε και μου επιασε το χερι...
Εγω προσπαθησω να ξεφυγω αλλα ηταν πολυ δυνατος..

Με τραβιξε προς τα εξω και  βγηκαμε μαζι εξω απο το σπιτι...το παιδακι με πεταξε στο εδαφος και ειδα μπροστα μου τον Αιντεν....
Παγωμενο....μαρμαρωμενο...κατω στο εδαφος...

- κοιτα ποσο ωραια τον καταραστηκα....
Αυτο θα παθεις και εσυ ... μου ειπε και με το χερι του με εδειξε...
Εγω αμεσως σηκωθηκα και αρχισα να τρεχω...
Δεν  πρεπει να με πιασει...
Ειπα και σταματησα οταν πια ειχα φυγει απο το νεκροταφειο - στρατοπαιδο μαχης...

Η καρδια μου χτυπαγε συνεχεια και η εικονα του Αιντεν ερχοταν συνεχεια στο μυαλο μου...
Δεν μπορει να του εκανε κατι τετοιο..
Δεν γινεται ο Αιντεν να ηταν αυτος...

Αυτος τα κανει ολα... προσπαθει να με τρελανει.... και αμα συνεχισει ετσι μπορει και να τα καταφερει...

Καθισα στο εδαφος και προσπαθησα να ηρεμησω αλλα τιποτα...
Καμια αλλαγη....

- εδω εισαι...
Ειπε και το σωμα μου πεταξε στον αερα και καποια στιγμη  επεσε στο  εδαφος...
Μεσα απο την ομχλη εμφανιστηκε ο Ραιαν.... ή αλλιως το παιδακι...

Ακουστηκαν πυρα.... μαλλον μια νεα μαχη ξεκινησε...

- το ακους αυτο.... αυτο ειναι το παρελθον μου...
Βρισκεσε στον Μαιο του 1880...
και μερα Τεταρτη.... η μερα που ξεφυγα... και μπορεσα να παρω εκδικηση.... αλλα ενας Σαβαντ δεν με αφησε νατελειωσω την εκδικηση...

Ειπε και μου εδειξε εκεινον που ετρεχε με την μασκα..
Και τοτε ενας αλλος αντρας εμφανιστηκε και επιασε το παιδι...
Ο μικρος πηγε να του καρφωσει αλλο μαχαιρι αλλα δεν προλαβε γιατι ο Στρατιωτης προλαβε και τον σκοτωσε..

- θα γυρισω καποια στιγμη..
Ειπε ο μικρος και εκλεισε τα ματια του..
Και τοτε ο Ραιαν με πλησιασε...
-Βλεπεις....αυτη ειναι ολη  η ιστορια μου.... ηρθα για να παρω εκδικηση..
Ειπε και με πλησιασε πιο πολυ..

- αυτο που δεν καταφερα τοτε  θα το κανω τωρα..
Ειπε και γελασε...

- θα σας διαλυσω.... ακουσα να λεει  και τοτε εγω ουρλιαξα...

Ο Ραιαν με εσπρωξε με αποτελεσμα να πεσω κατω και τοτε μια αστραπη ακουστηκε...

- ο κοσμος σας θα καταστραφει..και το καλητερο.... απο εμενα...
Αυτο ειναι Λυδια ειπε και εξαφανιστηκε...
Και εγω διαμαγειας εμφανιστηκα μπροστα σε ενα αγαλμα..

Κοιταξα το αγαλμα και μετα τον Ταφο...
ΡΟΝ ΦΑΔΙΟΥΣ....
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ
1172-1180
και τοτε ολα σκοτεινιασαν....  και οταν ανοιξα τα ματια μου ειμουν στα χερια μιας κοπελας...

- μπα..μπα..μπα..ξυπνησε η Λυδια...
Επιτελους.ειπε και καταλαβα οτι γελουσε...
Ενιωθα τα κρυα χερια της να με πιανουν και προσπαθησα να ξεφυγω αλλα ειμουν αδυναμη..

- δεν εχεις να πας πουθενα..
Μου ειπε και συνεχισε να περπαταει..
Που με παει;;;;;

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΣΑΒΑΝΤ

ΝΕΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΠΟΛΛΑ ΕΓΙΝΑΝ...
ΜΑΘΑΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ.

Η ΛΥΔΙΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΑΡΑΓΕ;

Ο ΑΙΝΤΕΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ????

ΣΗΜΕΡΑ ΜΕΡΑ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ🙌🙌
ΣΗΜΕΡΑ ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΙΑ ΜΕΡΑ😉
ΜΠΟΡΕΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΒΑΛΩ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΣΕ ΔΥΟ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΟΥ.

ΕΠΙΣΗΣ ΑΡΧΙΣΑ ΝΕΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΕ" ΘΑ ΓΥΡΙΣΩ ΠΙΣΩ"
ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙ

ΑΥΤΑΑ!!❤
ΤΑ ΛΕΜΕ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ
ΒΒ
GP!