Το μεσημερι περασε γρηγορα και η ωρα τωρα ειναι 7... σε λιγο θα ερθει ο Αιντεν για να φυγουμε...
Θα παμε στο Γηπεδο για να δουμε αν πραγματι υπαρχει Σαβαντ εκει.

-που πας  εσυ μικρη;
ειπε καποιος..
Γυρισα και ειδα τον αδερφο μου...

- θα παω σε αγωνα ποδοσφαιρου..
Του ειπα και αυτος αρχισε να γελαει..

- εσυ;... εσυ θα πας σε αγωνα ποδοσφαιρου.... ;;;.... καλητερο αστιο και απο την γιαγια που παιζει ποδοσφαιρο...

- οο ελα σκασε..κοψε τις βλακειες... του ειπα και εβαλα τα παπουτσια μου..

- αδερφουλα μονη σου θα πας εκει;... μηπως να ερθω και εγω για να μην χαθεις και περασεις το γηπεδο για της  κερκιδες.. χαχα.

- δεν ειμαι τοσο ηλιθια..ξερω ποιο ειναι το γηπεδο... και επισης δεν θα παω μονη μου αλλα με το αγορι μου...

- ΤΟ ΠΟΙΟ.... ΠΩΣ ΤΟΝ ΛΕΝΕ... ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ.. ΠΟΣΟ ΧΡΟΝΟ ΤΑ ΕΧΕΤΕ.. ΣΕ ΕΧΕΙ ΠΕΙΡΑΞΕΙ.. ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ.. ΜΕΓΑΛΗΤΕΡΟΣ...ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΣ....
ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ... ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ...
ΣΕ ΑΓΑΠΑΕΙ...ΤΟΝ ΞΕΡΩ....;;;;;
ΛΕΓΕ...

- μετα "το ποιο" δεν ακουσα τιποτα αλλο... αλλα να ξερεις οτι ειναι καλος και με αγαπαει....

- αμα σε πειραξει εγω εδω ειμαι..να τα λες ολα στον αδερφο σου...
Ειπε και με αγκαλιασε...

- σε ευχαριστω ηταν το μονο που ειπα και τον αγκαλιασα πιο γερα...

Τοτε ακουστηκε το κουδουνι...

- παω εγω ..
Ειπα και με αργα βηματα πηγα και ανοιξα την πορτα..
Μπροστα μου ειδα τον Αιντεν με ενα τριανταφυλλο στο χερι...

- ετοιμη;..
Μου ειπε και με κοιταξε απο πανω μεχρι κατω.... καλα δεν εχω βαλει  και κατι το επισημο.. σε γηπεδο παμε..

- εισαι πολυ ομορφη..
Μου ειπε και ενιωσα μια παρουσια απο πισω μου..σιγουρα θα ηρθε ο αδερφος μου...

- Αιντεν..εσυ εισαι το αγορι της αδερφης μου...;
Τον ρωτησε και ο Αιντεν  μου χαμογελασε..

- Ναι...
Ειπε και μου επιασε το χερι...

- ωραια τουλαχιστον ξερω ποιος ειναι...
Ειπε και πηγε παλι μεσα στο σαλονι...

- καλητερα να μην περασω μεσα..θα αργησουμε κιολας... παμε;
Με ρωτησε και  εκανε ενα βημα μπροστα..

- ναι παμε...
Εκλεισα την πορτα πισω μου και αμεσως χωθηκα στην αγκαλια του Αιντεν...
Το γηπεδο ειναι λογο μακρια και ετσι θα περαπτησουμε πολυ στους κρυους δρομους της Αθηνας...

- κρυωνεις ετσι...
Και τοτε ενιωσα τα χερια του ζεστα...
Μια ζεστη ενεργεια μπηκε μεσα στο σωμα μου και αμεσως τον κοιταξα..

- απλα ηρεμησε... εγω το κανω...

-πως;..
Τον  ρωτησα...αυτο ειναι τελειο!!!

- καθε μερα μαθαινεις και κατι καινουριο για την δυναμη σου   ...
Μου ειπε και κρατησετο χερι μου γερα.

- τι αλλο μπορεις να κανεις;..
Τον ρωτησα και τοτε αυτος με το χερι του εφτιαξε ενα τριανταφυλλο απο φωτια...

- τελειο....!!!... εισαι πολυ καλος..
Του ειπα και αυτος χαμογελασε..

- αυτο τωρα το εμαθα ..μου ειπε και μου εδωσε να κρατησω το τριανταφυλλο.

Εγω το κρατησα στα χερια μου και ενιωσα κατι μεσα μου να καιγεται... δεν κρυωνα πια....

-  σε ευχαριστω... του ειπα και κρατησα γερα το τριανταφυλλο στα χερια μου μεχρι την στιγμη που εξαφανιστηκε..

- ας προχωρησουμε λιγο πιο γρηγορα...ή
Ειπε και με κοιταξε με ενα πονηρο βλεμμα

- για να ακουσω..
Του ειπα και του χαμογελασα..
- απλα δες....
Μου ειπα και τοτε αυτος εκλεισε τα ματια του..και οταν τα ανοιξε μου ειπε προχωρα..

Περασαμε διπλα απο ατομα και καταλαβα οτι αυτο που εκανε ηταν να σταματησει τον χρονο...

- αχαχ δεν το εκανες...
Του ειπα και αμεσως τον κοιταξα..

- φυσικα και το εκανα..τωρα θα φτασουμε στην ωρα μας...
Μου ειπε και αρχησε να περπαταει..

Εγω δεν ειπα τιποτα αλλο και μετα απο πολλα λεπτα ειχαμε φτασει στο γηπεδο

- ωραια τωρα να εισαι κοντα μου...
Μου ειπα και κρατησε γερα το χερι μου..
Προχωρησαμε προς τα μεσα και εγω ειδα το γηπεδο και τις  κερκιδες διπλα..
Σε μια θεση καθοταν η Ζωη και  περιμενε εμας...
- Φτασαμε μπορεις να αφησεις τωρα τον χρονο να συνεχισει ..

- ναι....
Και ετσι οι ανθρωποι ξαναξεκινησαν να περπατανε και να κουνιουνται..

Εγω με τον Αιντεν προχωρησαμε προς τις κερκιδες..
Οταν φτασαμε λοιπον στο σημειο που ηταν η Ζωη κατσαμε διπλα της..

- τελικα ηρθατε.. μπραβο... αλλο λιγο και θα σε επερνα τηλεφωνο...

- δεν το νομιζω να μπορουσες...
Της ειπα αλλα μετα σκεφτηκα οτι αυτη δεν ξερει για τους Σαβαντ..

- γιατι δεν θα μπορουσα;...
Με ρωτησε κια με κοιταξς..

- εε.... επειδη παντα δεν εχεις καρτα..δεν θυμασε τι τραβιξαμε με αυτο το προβλημα...

- ναι το θυμαμε.. πηγαμε να χαθουμε..αχααχ ειχε πολυ πλακα..

- ναι το να χανεσε ειναι τοσο ωραιο...
Τελος παντων για πες μας.τα παιδια που παιζουν ποια ειναι  .

- αα κοιτα ..ο Ροτζερ ειναι ο τερματοφυλακας...
Ο  Τζεις με τον Τομ και τον Μαικλ στην αμηνα...
Επιθεση ο Ντανιελ με τον Γιουρι και τον Σαμ..
Κεντρικος ο Τζακσον... και αλλα ατομα που δεν ξερω τι θεσεις παιζουν..

- κοιταξα ολο το γηπεδο και ειδα ενα παιδι που εμοιαζε τοσο στο οραμα..
- και εκεινος ποιος ειναι..;
Ρωτησα και εδειξα το παιδι που ελεγα...
- ο Ραιαν... αυτο ειναι το παιδι που σας ελεγα αλλα δεν εχει κοκκινα ματια..

- μιλησες μαζι του;

- μπα οχι...προσπαθησα αλλα αυτος δεν θελει να μιλησει με κανεναν..
Μου ειπε και τοτε αυτος με κοιταξε...

Εικονες απο το οραμα που ειχα δει τοτε εμφανιστηκαν μπροστα μου και ο Ραιαν εμφανιστηκε μπροστα μου...
Πηγα να πω κατι αλλα ολο ηταν απλα της φαντασιας μου..

Ο Αιντεν μου επιασε το χερι και εγω αμεσως τον κοιταξα..

- εγινε κατι;;
Μου ειπα και χαυδεψε την παλαμι του χεριου μου..

- οχι τιποτα απλα σκεφτηκα κατι..
Κοιταξα παλι στο γηπεδο και αυτη την φορα ο Ραιαν ειχε εξαφανιστει...
Που στο καλο ειναι;;;

- ο αγωνας σε λιγο θα αρχησει...
Ειπε η Ζωη και εβγαλε εξω μια καμερα..

- τι την θες την καμερα;..
Την ρωτησα και αυτη κοιταξε για λιγο την καμερα και μετα τον Τζακσον που ειναι στο γηπεδο....

- ο Τζακσον θελει  να τον τραβιξω και ετσι πηρα μια καμερα γιατι με το κινητο δεν με βλεπω να κανω κατι...

- αα οκ..
Της ειπα και κοιταξα παλι το γηπεδο..
Κοιταξα για μια στιγμη προς το κυλικειο και ειδα τον Ραιαν να μιλαει με μια κοπελα.... την θυμαμε αυτη την κοπελα...
Ηταν αυτη που μας κοιταγε στην καφετερια...
Η κοπελα προχωρησε προς την εξοδο ενω ο Ραιαν προχωρησε προς τα μεσα...

- εγω παω λιγο τουαλετα...
Ειπα και αμεσως και η Ζωη αλλα και ο Αιντεν με κοιταξαν...

- θα γυρισω συντομα..
Ειπα και εφυγα απο τις κερκιδες ..

Περπατησα προς το μερος που ηταν πριν η κοπελα με τον Ραιαν και κοιταξα τριγυρω....

Τι αραγε θελουν... ποιος τους εχει βαλει να ερθουν εδω...;;

Απο της σκεψεις μου με εβγαλαν ο ηχος των  βηματων που ακουστηκαν  απο πισω μου..

Γυριζω το κεφαλι μου και βλεπω αρχικα τα παπουτσια του και σιγα..σιγα φτανω στο προσωπο του..

Ηταν ο Ραιαν..αμεσως σηκωθηκα και τον κοιταξα...

Αυτος ελεγε συνεχεια κατι περιεργα πραγματα που δεν καταλαβενα..

- አንተ ትሞታለህ

Σιγα σιγα  ερχοταν προς το μερος μου..
Ενα χαμογελο σχηματιστηκε στο προσωπο του και τα ματια του εγιναν κοκκινα...

Εγω αρχισα να περπαταω προς τα πισω μεχρι την στιγμη που κολλησα στον τοιχο...
Ωχ τι κανω τωρα...;;
Ενιωθα το σωμα μου αδυναμο  και τα ποδια μου δεν νομιζω να με κρατανε αλλο.

Τι θα κανω;;

Γεια σας!!! Σαβαντ😈
Τι μου κανετε?????
Νεο κεφαλαιακι ❤
Περιεργα τα πραγματα ετσι...
Εχουμε τον Ραιαν....😂😂😂
Αυτο το γηπεδο θα μας φαει...
Τι λετε θα κανει η Λυδια;;;;
😦😦😦😦😦😦😦😦
Ευχαριστω πολυ εσας που διαβαζετε αυτο το βιβλιο το οποιο ειναι φαντασιας και ακομα δεν ξερω αμα το κανω σωστα😢😢😢
Τελος παντων..απο αυριο σχολειο..
Με ποναιε και ο λαιμος μου αρα ολα "τελεια"...
Ββ
GP!