~Αυτό το κεφάλαιο είναι λίγο πολύ διαφορετικό από όλα τα άλλα, είναι μια υπόθεση που είναι ανοιχτή ακόμα, υπόθεση με αγνοούμενους, αξίζει πραγματικά να μπει σε αυτό το βιβλίο γιατί μόλις το διάβασα όχι μόνο νευριασα με όλο αυτό το γεγονός αλλά και με έκανε να δακρύσω στο τέλος. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την ενημέρωση. Καλή ανάγνωση~

Το 1994, ο 13χρονος Νίκολας Μπάρκλεϋ εξαφανίστηκε από το σπίτι του στο Τέξας. Τελευταία φορά εθεάθη να παίζει μπάσκετ με τους φίλους του στην γειτονιά.

Τρία χρόνια αργότερα ο Νίκολας βρέθηκε. Οι αρχές τον εντόπισαν στην Ισπανία, μέσα σε τηλεφωνικό θάλαμο. Το είχε σκάσει από κύκλωμα διακίνησης ανηλίκων. Οι αρχές ενημέρωσαν τους γονείς του παιδιού και εκείνοι τον δέχτηκαν και πάλι στην οικογένεια.

Όμως κάτι δεν πήγαινε καλά. Είχε πιο σκούρο δέρμα από παλιά. Τα μάτια του ήταν καφέ μολονότι του υιού τους ήταν μπλε και η προφορά του γαλλική. Η ηλικία επίσης δεν ταίριαζε καθώς θα έπρεπε να ήταν 16 ετών αλλά εκείνος έδειχνε μεγαλύτερος.

Τα αυτιά ήταν λίγο πιο κυρτά. Η μόνη ομοιότητα ήταν το διάστημα στα δύο μπροστινά δόντια. Ο ίδιος έλεγε πως οι απαγωγείς του τού είχαν κάνει πειράματα και τον πίεζαν να μιλάει γαλλικά.

Η κατάσταση στο σπίτι είχε χειροτερέψει. Ο Μπάρκλεϋ μάλωνε συχνά με τους γονείς του και έτσι η μητέρα του έφερε στο σπίτι τον θείο του Τζέισον, ο οποίος άρχισε να υποπτεύεται πως αυτός δεν ήταν ο ανιψιός του.

Στο σχολείο οι καθηγητές δεν μπορούσαν να το ελέγξουν και τα παιδιά σταμάτησαν να του κάνουν παρέα.

Δημοσιογράφος τοπικού τηλεοπτικού καναλιού που πήρε συνέντευξη από την οικογένεια άρχισε να υποψιάζεται τον νεαρό και ανέθεσε σε ιδιωτικό ερευνητή να βρει τι συνέβαινε.

Όταν έμαθε για την έρευνα ο θείος του Τζέισον αυτοκτόνησε. Έπειτα από πέντε σχεδόν μήνες, οι αρχές αποκάλυψαν την ταυτότητα του παιδιού. 

Λεγόταν Φρεντερίκ Μπουρντέν, ήταν Γάλλο-Αλγερινός απατεώνας και επτά χρόνια μεγαλύτερος από τον Νίκολας. Μέχρι τότε είχε ήδη προσποιηθεί περισσότερους από 100 ανθρώπους. Στην Γαλλία ήταν ήδη γνωστός ως ''Χαμαιλέων'' και είχε υποδυθεί πολλά χαμένα παιδιά.

Για να ''κλέψει'' την ταυτότητα του μικρού Μπάρκλεϋ, ο Μπουρντέν είχε βάψει τα μαλλιά του ξανθά και είχε κάνει τα ίδια τατουάζ στο ίδιο σημείο που είχε και ο Νίκολας.

Όλα αυτά τα είχε μάθει από αγγελίες και δημοσιεύματα που περιέγραφαν το χαμένο αγόρι. Για την πράξη αυτή ο Μπουρντέν καταδικάστηκε σε έξι χρόνια φυλάκισης.

Ωστόσο, όταν βγήκε επέστρεψε στην Ευρώπη και συνέχισε να παριστάνει διάφορα χαμένα και ορφανά παιδιά. Σύμφωνα με τον Μπουρντέν, η οικογένεια γνώριζε τι απέγινε ο Νίκολας αλλά δεν το αποκάλυψαν ποτέ.

Ισχυρίζεται πως τον δέχτηκαν στην οικογένεια γνωρίζοντας ότι δεν είναι ο γιός τους διότι τους βόλευε. Η μητέρα ήταν στο παρελθόν ναρκομανής. Η οικογένεια καταδίκασε τις κατηγορίες ως ψευδείς και απαράδεκτες.

Ο Μπουρντέν γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1974 στην Γαλλία από γαλλίδα μητέρα και αλγερινό πατέρα. Δεν γνώρισε ποτέ τον πατέρα του ενώ η μητέρα του τον εγκατέλειψε.

Δεν είχε φίλους στο σχολείο και έτσι έψαχνε ένα μέρος να ανήκει. Από μικρή ηλικία είχε ήδη αρχίσει να παριστάνει άλλους ανθρώπους ή φανταστικούς χαρακτήρες.

Έφτιαχνε ξεχωριστά βιογραφικά και εμπειρίες για τον κάθε ένα και περνούσε την ζωή του σε ορφανοτροφεία, σχολεία, ανάδοχες οικογένειες και νοσοκομεία ως κάποιος άλλος. ''Μεγάλωσα σε ιδρύματα και ανάδοχες οικογένειες όλη μου την ζωή και μία στιγμή μου είπαν: Αυτό είναι. Τώρα πια είσαι ελεύθερος.''

Όταν έφτασε τυχαία στην Ισπανία σε κέντρο φιλοξενίας νέων αποφάσισε να γίνει ο χαμένος Νίκολας Μπάρκλεϋ και να βρει επιτέλους οικογένεια. Στόχος του Μπουρντέν ήταν πάντα να είναι κάποιος άλλος ώστε να έχει την αποδοχή και αγάπη που δεν έλαβε ποτέ. «Δεν είμαι εγκληματίας. Είμαι απλώς ένα αγόρι που πάντα ήθελε αγάπη και προσοχή», έλεγε.

Το 2012 γυρίστηκε το ντοκιμαντέρ ''The Imposter'' σε σκηνοθεσία Μπάρτ Λέιτον. Ο Μπουρντέν, εάν και συμμετείχε στο ντοκιμαντέρ με συνεντεύξεις, αρνείται μέχρι και σήμερα να το δεi.

Κατηγόρησε τον σκηνοθέτη πως τον παρουσίασε ως ψεύτη και επικίνδυνο εγκληματία. Σήμερα είναι παντρεμένος με παιδιά και ισχυρίζεται πως θα σταματήσει να παριστάνει άλλους. Ο αληθινός Νίκολας Μπάρκλεϋ δεν βρέθηκε ποτέ ακόμα και σήμερα οι έρευνες συνεχίζονται.

****Σημειωση :
Επίσης διάβασα ότι εκτός που γνώριζαν πολύ καλά ότι δεν ήταν το χαμένο τους παιδί, και τι η μητέρα του με τον θείο του τζεισον τον είχαν σκοτωσει και το έκρυβαν, όταν τους πήραν για ανάκριση η μητέρα του τις δυο πρώτες φορές πέρασε με επιτυχία τον ανιχνευτή ψέμματος, ήταν πολύ ήρεμη γιατί είχε πάρει κάποια χάπια, την Τρίτη φορά απέτυχε και έπαθε διάφορες κρίσης.

Ο τζεισον βρέθηκε στο σπίτι του, ήταν νεκρός από υπερβολική δόση. Πολύ λένε ότι αυτοκτόνησε από τύψεις ή τον δολοφόνησαν και το έκαναν να φανει έτσι. Ένας γείτονας τους είχε πει στην αστυνομία ότι στο πίσω μέρος του κήπου της οικογένειας ήταν ένα μέρος σαν να το είχαν σκάψει. Οι αστυνομικοί έφεραν και σκυλιά πήγαν στο μέρος αλλά δεν βρήκαν τίποτα.

Όταν βρέθηκε ο υποτιθέμενος Νικολας ο θείος του τζεισον όταν τον είδε είχε πει "Καλή τύχη, να προσεχείς" και έφυγε. Η αδελφή του "Νικολας" πριν πάνε στο δικαστήριο είχε κάτσει και έδειχνε στον Νικολας οικογενειακές φωτογραφίες και προσπαθούσε να του μάθει τα ονόματα. Έτσι εκείνος τα είχε μάθει και γιαυτο πείστηκαν ότι είναι εκείνος.

Λένε ότι η μητέρα του μαζί με τον θείο του σκότωσαν τον μικρό και ότι η αδελφή του το γνωρίζει και καλύπτει την μητέρα του.

Ευτυχώς οι έρευνες συνεχίζονται μέχρι σήμερα για να βρουν τι έχει συμβεί με τον μικρό. Ας ελπίσουμε να είναι ζωντανός πράγμα απίστευτο βέβαια.

~~~~

Ήταν διαφορετικό από τα αλλα όπως σας είπα.

Ελπίζω να σας άρεσε.

Τι σας έκανε περισσότερη εντύπωση;

Καλή συνέχεια και μέχρι το επόμενο κεφάλαιο να προσέχετε.
Άννα 🦋