Αυτά τα δύο σιχαμερά πράγματα...
Εχώ να πω γι αυτά τόσα πολλά και λέω κάθε μέρα...
Ανθρωπος στον κοσμο δεν υπάρχει που να μη τα νοιώθει, μα το θέμα δεν είναι αυτό...
Το θεμα είναι να μην επιτρέπουμε σε αυτά τα σπυριά να τρέφονται από μας και να μεγαλώνουν μέσα μας δηλητηριάζοντας όχι μονο τις ψυχές μας αλλά και τους ανθρώπους γύρω μας...

Ζήλια...
Μπορεί να αισθάνεσαι για το κάθε τι... αν όμως τη μετατρέψεις σε απλό θαυμασμό;  θα νοιώσεις αμέσως πιο περήφανος, πιο ξεχωριστός.

Φόβος...
Συμβαίνει να φοβάσαι τα πάντα...  να μιλήσεις, να εμπιστευτείς, να εκμυστηρευτείς, να ακούσεις και να δεις, να ζήσεις ή ακόμη και να ερωτευτείς! Αν ομως αναλογιστείς πως κανενας από τους φόβους σου ή τις φοβίες σου δεν έχει βάση;  με δυσκολία αλλά θα καταφέρεις να τον ξεφορτωθείς!!!

Θα αναρωτιέται κανείς... για ποιό λόγο τοποθετώ τα δύο αυτά συναισθήματα μαζί;
Μα είναι πολυ απλό...
Αν το καλοσκεφτείς...
Το πρώτο συμπληρώνει το δεύτερο...
Το πρώτο δεν υπάρχει χωρίς το δεύτερο...
Το δεύτερο γεννάει το πρώτο...
Και ο συνδιασμός αυτών σε καθιστούν ως ένα αδύναμο τελικά και ανίκανο -να διαχειριστεί τον ίδιο του τον εαυτό- ον!
Πάλεψε λοιπόν... Πρώτα απ'όλα, με τα ίδια σου τα συναισθήματα, με τον ίδιο σου τον εαυτό!