Πάλι ο δρόμος...
Πάλι περπατάς...
Γύρω σου κόσμος...
Χαμογελαστός....
Υποκριτικός...
Άψυχος...
Γκρίζος...
Κενός...
Απομακρύνεσαι ...
Προσπαθείς να αποσυρθείς...
Μα δε σε αφήνουν σε κυνηγάνε...
Μην τους επιτρέψεις να σε φτάσουν και να σε κάνουν σαν και αυτούς...
Στείλε τους στο διάολο...
Συνέχισε να τρέχεις...
Τρέξε μακριά... 
Όχι από φόβο...
Αλλά με θάρρος...
Απλά προχώρα μπροστά...
Ψηλά....
Πάνω...
Κι αν είναι να πέσεις...
Θα πέσεις με δική σου επιλογή...
Όχι επειδή θέλουν να σε ρίξουν... 

Έπεσες?

Και?
Σήκω γαμώ το στανιό σου...
Δεν πρόκειται κανείς άλλος να σε σηκώσει...
Σήκω μόνος σου...
Μην είσαι δειλός...
Μην είσαι φοβητσιάρης...
Μην είσαι χέστης γαμώτο!!!!

Ο τρόπος να εμψυχώνουμε τους εαυτούς μας κάθε φορά, γιατί οι πτώσεις είναι τόσες πολλές.... την τρέλα μου μέσα!!!!

Βαρβάρα μου το κεφάλι ψηλάαααααααααααααααααα! 

Γρρρρρρρρρρρρ!

ουαααααααααααααααααααααααααααααααααααααα!