Νικ: λοιπόν ;...είπε και αγκάλιασε την γυναίκα του ....
Δ: την τάισα και κοιμήθηκε πάλι ....το χτύπημα του Λευτέρη ...δεν θα του αφήσει κάποιο πρόβλημα ,ε;....επειδή είναι στο κεφάλι ρωτάω ....

Ο Νικηφόρος χαμογέλασε και την τράβηξε στην αγκαλιά του ....

Νικ: είναι νωρίς ακόμα για να ξέρουμε ,αλλά οι εξετάσεις είναι αρκετά καθαρές ...όλο για αυτούς θα μιλάμε κυρία Λαζάρου ;....παραπονέθηκε ....
Δ: τι θες να πούμε ;....είπε και τύλιξε τα χεριά της στον λαιμό του ....
Νικ: Για εμάς ....από τότε που γεννήθηκε η μικρή είμαστε κάπως απόμακρα δεν νομίζεις ;...είπε και την φίλησε με τέτοιο τρόπο που δεν άφηνε περιθώρια παρεξήγησης για το τι εννοούσε .....

Η Δήμητρα ανταποκρίθηκε για λίγο, αλλά μετά τραβήχτηκε διακριτικά ....

Δ: δεν νοιώθω ακόμα έτοιμη Νικηφόρε μου ....συγγνώμη ....
Νικ: δεν πειράζει ....η μπάλα είναι στο δικό σου γήπεδο ....εσύ κάνεις παιχνίδι ....
Δ: τι λες να πάω να φτιάξω ένα ωραίο φαγητό και να φάμε ;....είπε και σηκώθηκε από την αγκαλιά του ....

Μόλις βρέθηκε μόνη της ,άφησε να της φύγει ένας αναστεναγμός ....

Ανακούφιση ή στενοχώρια ;....

Η Ναυσικά μπήκε στο σπίτι της πιο ήρεμη ....

Αυτές οι ώρες που πέρασε με τον Λευτέρη την είχαν βοηθήσει πολύ ....
Ήταν ο παλιός ,καλός, ανασφαλής Λευτέρης της ....πως σκέφτηκε πως θα μπορούσε ποτε να τον απομακρύνει από κοντά της ;....

Βέβαια δεν του το είπε αυτό ...τον άφησε να βράζει στο ζουμί του ....

Η μητέρα της κοιμόταν στο σαλόνι ...η τηλεόραση ήταν ανοικτή ....
Δεν της μίλησε ...ήθελε να δει τον γιο της ....

Ο μικρός σαν να ένιωσε την παρουσία της ,ξύπνησε και την κοίταξε ....δεν έκλαψε, απλά άπλωσε τα χεράκια του για να τον αγκαλιάσει ....

Ν: και σε μένα έλειψες .....του είπε και τον σήκωσε ....

Έκατσε στην κουνιστή πολυθρόνα με το μωρό στην αγκαλιά της, να την κοιτάζει μπερδεμένο ....

Ν: ο μπαμπάς είναι στο νοσοκομείο και μέχρι να γίνει καλά θα πρέπει να περνάς τις ώρες σου με την γιαγιά ....ίσως και με τις δυο γιαγιάδες ....είπε και του χαμογέλασε ....είσαι πολύ τυχερό παιδάκι το ξέρεις ;....έχεις δυο γονείς που σε αγαπάμε και τέσσερις παππούδες ....αν μπορούσες να μου μιλήσεις ....να με βοηθήσεις να καταλάβω τι είναι σωστό και τι λάθος ....είπε και τον έσφιξε περισσότερο στην αγκαλιά της ....

Ο μπέμπης τότε την κοίταξε σοβαρά ....σαν τον πατέρα του ....

Αγγ: μπαμπά;....
Ν: σου λείπει και σένα ,ε;.....
Αγγ: μπαμπά;...
Ν: είναι λίγο άρρωστος ....μόλις γίνει καλά θα έρθει πάλι μαζί μας ....

Δεν φάνηκε να του πολύ άρεσε η απάντηση ,αλλά δεν είπε τίποτε άλλο ....βολεύτηκε στην αγκαλιά της και κοιμήθηκε ....

Ν: θα ξαναέρθει κοντά μας ...μουρμούρισε η Ναυσικά και τα δάκρυα που συγκρατούσε τόση ώρα ,βγήκαν και κύλησαν βουβά στα μάγουλα της ....

Η Στέλλα απομακρύνθηκε διακριτικά ....δεν ήθελε να την φέρει σε δύσκολη θέση .....

Ο Λευτέρης είχε βυθιστεί σε έναν ανήσυχο ύπνο ...

Ξαναζούσε την σκηνή του τσακωμού με την Ναυσικά ....όμως ....δεν ήταν η ίδια σκηνή ....

{{ Μια οικογένεια μέσα σε ένα αμάξι ...δυο γονείς και ένα αγοράκι ....
Έξω έβρεχε ....μέσα στο αμάξι όμως ,επικρατούσε χαρούμενη ατμόσφαιρα ....

Το αγοράκι ήθελε να κάτσει στα πόδια της μαμάς του και γκρίνιαζε ....

-: κάτσε φρόνιμος ....μόλις σταματήσουμε θα έρθει η μητέρα σου πίσω ....τον μάλωσε ο πατέρας του.....
Η μητέρα του, του χαμογέλασε καθησυχαστικά και ο πατέρας του γύρισε για δευτερόλεπτα να τον κοιτάξει θυμωμένος ....

-:πρόσεχε θα σκοτωθούμε ....φώναξε η μητέρα του ....

Και μετά ....ένας δυνατός ήχος και οι γονείς του χάθηκαν ....

Μερικές μέρες πριν, το ίδιο αγοράκι ,έπαιζε στην άυλη του σπιτιού όταν άκουσε φασαρία από το σπίτι και πλησίασε ....

-: τι θα πει ήταν απλά ευγενικός ;....φώναζε ο πατέρας του ....
-: θα πει πως του είπα να έχει καλές δουλειές και αυτός μου έδωσε αυτά τα λουλούδια ...ανθοπώλης είναι ο άνθρωπος ....του απάντησε εκείνη αγανακτισμένη ....
-: φλερτάρεις ξεδιάντροπα συνέχεια ....με έχεις κάνει ρεζίλι στην γειτονιά ....
-: τι λες Αλέξανδρε ;....είσαι σοβαρός ;....εγώ δεν έχω κοιτάξει άλλον άντρα εκτός από εσένα τόσα χρόνια ...ακόμα και το παιδί αποφεύγω να κρατώ μπροστά σου ....
-: δεν μπορούσε να είναι κορίτσι ;....
-: αυτό που λες είναι άρρωστο ....

Εκείνος την τράβηξε στην αγκαλιά του ....
-: τα φιλιά και τα χάδια σου είναι μόνο δικά μου ....κοίτα λοιπόν να μην τον κακομάθεις τον μικρό .....

Ο Λευτέρης απομακρύνθηκε σκυθρωπός ....
Δεν του άρεσε ο τροπος που φερόταν ο μπαμπάς στην μαμά .....

Λ: εγώ δεν θα το κάνω ποτέ αυτό όταν μεγαλώσω ...είπε στα στρατιωτάκια του και συνέχισε να παίζει .....}}

Kαι δεν το έκανε ποτέ .....μέχρι που γνώρισε την Ναυσικά.....

Ξύπνησε λουσμένος στον ιδρώτα ....
Τι ανάμνηση ήταν αυτή ;....
Τελικά ήταν σαν τον πατέρα του ;...

Το κεφάλι του πονούσε πολύ ....πάτησε το κουμπί για να καλέσει την νοσοκόμα ....

-:χρειάζεστε κάτι ;....
Λ: ένα παυσίπονο ....ποναω πολύ ....
-: θα ρωτήσω τον γιατρό σας ....να σας πάρω λίγο την πίεση ;....μου φαίνεστε ταραγμένος ....
Λ: τόσο δύσκολο είναι να κάνεις αυτό που σου λέω ;....και εγώ γιατρός είμαι και ξέρω ....της φώναξε ...ένα παυσίπονο ζήτησα ....

Η νοσοκόμα τον κοίταξε συγκαταβατικά ....

-: τώρα είστε ασθενής και όσο πιο σύντομα το καταλάβετε, τόσο πιο εύκολο θα είναι για όλους ...δώστε μου το χέρι τώρα ....

-: η πίεση σας είναι αυξημένη ....σας τάραξε κάτι ;....

Λ:τι πρέπει να κάνει κανείς για ένα παυσίπονο εδώ μέσα;....μουρμούρισε εκνευρισμένος και την αγριοκοίταξε ....

{{Π: ο πιο σίγουρος τροπος για να χάσεις κάποιον είναι να τον πνίξεις με τις ανασφάλειες που μπορεί να έχεις .....
Ο Λευτέρης κούνησε το κεφάλι καταφατικά ....το καταλάβαινε ,αλλά δεν ήξερε πώς να το περιορίσει ....}}

Αυτή η φράση του Πέτρου τριβέλιζε το μυαλό του εδώ και ώρες ....
Όλη αυτή η ατμόσφαιρα του νοσοκομείου τον έκανε να αισθάνεται χάλια ....
Τον γύριζε πολλά χρόνια πίσω ...σε μονοπάτια που ήθελε να ξεχάσει ....

Πριν λίγη ώρα και ,αφού σήκωσε το νοσοκομείο από την γκρίνια του ,ήρθε ο Σπύρος, ο νευρολόγος που τον παρακολουθούσε ....

Λ: πονάει το κεφάλι μου ....και δεν μου δίνουν παυσίπονο ....παραπονέθηκε σαν κακομαθημένο παιδί ....

-:έχει πίεση γιατρέ ...εξήγησε η νοσοκόμα....
Λ: και συνεχίζει να ανεβαίνει .....απείλησε την νοσοκόμα ....
Σπ: αρκετά Λευτέρη ....κάνεις χειροτέρα από μωρό ....τον μάλωσε ...

Κοίταξε λίγο την πίεση του Λευτέρη και μετά έδωσε οδηγίες στην νοσοκόμα χαμηλόφωνα ....

Λ: γιατί μιλάς σιγά ;.....τι της είπες ;....τον ρώτησε καχύποπτα ....
Σπ: αυτά είναι δικά μου θέματα ...εσύ γιατί ανέβασες πίεση ;....
Λ: ειδα ένα περίεργο όνειρο ....μάλλον ανάμνηση από τα παιδικά μου χρόνια ....
Σπ: τόσο ικανή ώστε να κινδυνεύεις να πάθεις εγκεφαλικό ;....γιατί αυτό παραλίγο να πάθεις .....
Λ: πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση μου ;....την αλήθεια ....
Σπ: γνωριζόμαστε πολλά χρόνια για να σου πω ψέματα ....το χτύπημα ευτυχώς δεν έχει επηρεάσει κάποιο σημείο του εγκέφαλου που να σου αφήσει κάποια αναπηρία ....αύριο θα κάνουμε και νέο εγκεφαλογράφημα να το σιγουρέψουμε ...
Λ: πότε θα βγω ;....
Σπ: όσο πιο σύντομα γίνεται .....δεν νομίζω να σε αντέξουν για πολύ εδώ μέσα ...είπε και γέλασε ....

Η Ναυσικά αποκοιμήθηκε τελικά στην καρέκλα, με τον Άγγελο στην αγκαλιά της ....

Στ: Ναυσικάκι ξύπνα καλή μου, θα πιαστείς ...την σκούντησε απαλά η Στέλλα....

Ν: πάρε προσεκτικά τον μικρό ....ψιθύρισε η Ναυσικά ....πόση ώρα κοιμάμαι ;...
Στ: κανένα μισάωρο ....πήγαινε κάνε ένα μπάνιο να χαλαρώσεις και ξάπλωσε σαν άνθρωπος ....μην ξεχνάς πως κουβαλάς ένα μωράκι ....
Ν: δεν μπορώ να κοιμηθώ μόνη μου ...θα έρθεις να κοιμηθούμε μαζί ;....
Στ: μήπως θες να σου διαβάσω και παραμύθι ;...την πείραξε η Στέλλα ....
Ν: μπα ....μια αγκαλιά μόνο ....μόνο μια αγκαλιά ....

Το επόμενο πρωί ....

Στο δωμάτιο του Λευτέρη ήταν ο Μάκης και ο Νικηφόρος ....

Μ: πως είσαι χαμένε ;......
Νικ: αυτός καλά είναι ...το νοσηλευτικό προσωπικό ρώτα ....όλη η βραδινή βάρδια έδωσε τις παραιτήσεις της ....
Λ: άντε ρε ....σου μίλησε ο Σπύρος για χθες ;....
Μ: τι λες Νικηφόρε ;...τι τους έκανες ρε;....
Λ: είχα πονοκέφαλο και δεν μου έδιναν παυσίπονο ...είπε αθώα ....
Νικ: και άρχισε να απειλεί τις νοσοκόμες ....στα σοβαρά τώρα ...τι ήταν αυτό που σε αναστάτωσε ;....
Λ: μια ανάμνηση από τους γονείς μου ....είμαι ίδιος ο πατέρας μου ....είπε μελαγχολικά .....
Μ: τι εννοείς ;...

Ο Λευτέρης τους αφηγήθηκε το όνειρο του ...

Λ: καταλάβατε τώρα ;....έχω πάρει τα γονίδια του ....και δεν θέλω να φτάσω στο σημείο να κάνω κακό στην Ναυσικά μου ....
Νικ: λες χαζομάρες ...η ζήλεια δεν είναι κληρονομική ....
Λ: από ότι φαίνεται είναι ....
Μ: τελικά ήταν πιο σοβαρό το χτύπημα στο κεφάλι ...ζηλεύεις εσύ τον Άγγελο ;....εγώ σε θυμάμαι να κάθεσαι με τις ώρες και να χαζεύεις που θήλαζε τον Άγγελο ....θυμάμαι πόσο χαρούμενος ήσουν που τον έβλεπες να την ζητάει και πόση πλάκα έκανες που εσένα σε αγνοούσε .....θες να μας πείσεις τώρα ότι τον ζηλεύεις ;....
Λ: μερικές φορές ...παραδέχτηκε... όμως δεν θα τον άλλαζα με τίποτα ....
Νικ: ορίστε η απάντηση σου ....και μην πεις αυτές τις βλακείες στην Ναυσικά ...
Μ: αλήθεια που είναι ;...
Λ: θα έρθει αργότερα ...πρέπει να μείνει κάποιος με τον μικρό ...μην μας χάσει και τους δυο ξαφνικά ....

Ο Μάκης τον κοίταξε με νόημα .....

Η Ναυσικά έπαιξε αρκετή ώρα με τον μικρό ....ήταν ανήσυχος και την κοιτούσε σαν να μπορούσε να της ζητήσει μια εξήγηση ....

Ν: όταν με κοιτάζει έτσι, νομίζω πως με κοιτάζει ο Λευτέρης ....είχες δίκιο για το βλέμμα ...είπε στην μητέρα της ....
Στ: θα πας από εκεί ;....
Ν: και πολύ έμεινα μακριά ....αν δεν ήταν το παιδί θα ήμουν συνέχεια εκεί ....
Στ: το ξέρω καλή μου ...και αυτός το ξέρει ....πήγαινε ....
Ν: ευχαριστώ για όλα μαμάκα ....
Στ : θα σου βάλω πιπέρι .....δεν λέμε ευχαριστώ για τα αυτονόητα ...άντε τράβα στον άντρα σου τώρα ....

Η Στέλλα βγήκε από το δωμάτιο για να μην δει η Ναυσικά τα μάτια της ,που ήταν γεμάτα δάκρυα .....

Η Εύα καθόταν ήσυχη και έτρωγε πρωινό στο σπίτι της μητέρας της ....
Μαζί τους και η Μαρίλια ....

Αγγ: πότε με το καλό θα δούμε το φύλο ;....
Εύα : αν έχουν καλή θέση στον επόμενο υπέρηχο ....
Μαρ: πάντως για δίδυμα καλά πας από κιλά ....
Εύα : προσπαθώ να προσέχω ....ο γιατρός μου έχει δώσει ένα πλάνο διατροφής και προσπαθώ να μην ξεφεύγω πολύ .....όταν όμως έχω εδώ το κέικ της μαμάς πώς να αντισταθώ ;....
Αγγ: ο Μάκης τι λέει ;....
Εύα : ο Μάκης όταν καταφέρνει να ξεφύγει από τα προβλήματα, είναι πανευτυχής ....
Αγγ: Τι ήταν και αυτό πάλι ;...ευτυχώς που θα γίνει καλά το παλικάρι ....
Μαρ: μίλησα με τον Φίλιππο χθες ....έξαλλος ήταν ....
Εύα : και ο Μάκης στην αρχή ...όταν όμως πήγαν να τον χάσουν τρελάθηκε ...δεν νομίζω πως θα μπορούσε να το ξεπεράσει, αν ο Λευτέρης δεν τα κατάφερνε ....
Αγγ: Ξέρεις τι πιστευω ;....ο Λευτέρης μόλις συνελθει ,δεν θα ξανασηκώσει χέρι ποτέ .... είμαι σίγουρη πως ήταν απλά η κακιά στιγμή ....είναι καθαρός άνθρωπος ....και αυτό από εμένα ,είναι νομίζω κάτι που μετράει ....
Μαρ: αυτό είπα και εγώ στον Φίλιππο ....άσχετο ...πότε θα μετακομίσεις ;...
Εύα : την άλλη εβδομάδα ...παραγγέλλαμε τα νέα έπιπλα και τώρα το βάφουν ...δεν ήθελα να μπω μέσα και να μυρίζει μπογιά ....
Αγγ: αχ , τι ωραία που θα είσαι δίπλα .....θα μπορώ και εγώ να σε προσέχω ...
Εύα : ναι αλλά όχι αλλά κέικ... εντάξει ;...

Ν: γεια σου όμορφε ....είπε η Ναυσικά και μπήκε στο δωμάτιο ...

Ο Λευτέρης την κοίταξε και της χαμογέλασε ...

Λ: καλώς την όμορφη ....

Ήταν όντως πολύ όμορφη σήμερα ....όμως φαινόταν κουρασμένη ....

Λ: δεν κοιμήθηκες καλά ;....
Ν: φαίνεται ;....
Λ: λιγάκι ....

Η Ναυσικά τον πλησίασε ....έκατσε δίπλα του και έσκυψε να τον φιλήσει ....

Ν: μου έλειψες ....παραδέχτηκε πάνω στα χείλη του ....δεν έχω συνηθίσει να κοιμάμαι χωρίς εσένα ....

Ο Λευτέρης ένιωσε τους χτύπους της καρδιάς του να ανεβαίνουν επικίνδυνα ....το φιλί ήταν φιλί από τα παλιά ....την κοίταξε ερωτηματικά ....

Ν: όχι και εσύ το ίδιο ...διαμαρτυρήθηκε ....από χθες ο γιος σου με κοιτάζει με αυτό ακριβώς το βλέμμα ....είναι ανήσυχος και λέει συνέχεια μπαμπά ....και εγώ το μόνο που μπορώ να του πω, είναι πως μόλις ο μπαμπάς γίνει καλά θα έρθει σπίτι γιατί μας αγαπαει πολύ ....
Λ: το εννοείς αυτό ;....
Ν: θα έλεγα ψέματα στο παιδί ;....
Λ: με συγχώρεσες ;....
Ν: όχι τελείως ...θα χρειαστεί να προσπαθήσεις πολύ για να με πείσεις πως δεν θα το ξανακάνεις .....όμως θα το κάνεις με τρόπο που θα μου αρέσει ....άλλωστε ο Πέτρος με το ζόρι κρατιέται να μην σου κάνει μήνυση....
Λ: ωραία ...ο ένας σου πατέρας απειλεί πως θα με σκοτώσει και ο άλλος να με βάλει φυλακή ....είπε δήθεν πειραγμένος ....
Ν: δεν ξέρω τι προθέσεις έχει ο αδελφός μου ...τον πείραξε ....
Λ: νομίζω πως θέλω να ξέρω μόνο τις δικές σου προθέσεις ....της είπε πονηρά ...
Ν: αυτό αγαπητέ θα κάνεις καιρό να το ανακαλύψεις ....

Ο Λευτέρης σοβάρεψε ....

Λ: σοβαρά τώρα ...αν δεν με θες στο σπίτι όταν βγω ....

Δεν τον άφησε να τελειώσει τη φράση του ....

Ν: ούτε να το σκεφτείς Βερέμη ....αυτά τα θα πάω να μείνω αλλού είναι αιτία διαζυγίου ....και ξέρω πολύ καλά τα περιουσιακά σου ...δεν σε συμφέρει να με χωρίσεις ....κάνε πιο κει τώρα γιατί με νευρίασες και ζαλίστηκα ....

Και με αυτά τα λόγια ξάπλωσε δίπλα του .....

Εκείνος την κοίταξε τρυφερά ....

Λ: λες να είναι πάλι αγόρι ;....είπε και χάιδεψε την κοιλιά της ....
Ν: σε χαλάει ;....
Λ: καθόλου ....της είπε και το εννοούσε ....

Μερικές μέρες μετά, ο Λευτέρης βγήκε από το νοσοκομείο ....
Οι πονοκέφαλοι είχαν αραιώσει πια και η συζήτηση που είχε κάνει με τον ψυχολόγο του νοσοκομείου ,τον είχε κάνει να καταλάβει αρκετά πράγματα ....

Οι νοσοκόμες είχαν μαζευτεί να τον χαιρετήσουν ....

Λ: μόνο βεγγαλικά που δεν ανάψατε ...τόση χαρά για την ανάρρωση μου ;....
-: για την αποχώρηση σου θα έπρεπε να πεις ...του είπε η προϊσταμένη ...μας είχες ρίξει στα ηρεμιστικά τόσες μέρες ....

Ο Λευτέρης γέλασε ....

Λ: ευχαριστώ για όλα ...και συγγνώμη .....

Η επιστροφή στο σπίτι ήταν σαν όνειρο ....

Από το νοσοκομείο τον είχε πάρει ο Νικηφόρος ...ο Μάκης είχε πάει με την Εύα για υπέρηχο και θα έρχονταν μετά από το σπίτι να τους πουν και τα νέα ....

Η Ναυσικά τον περίμενε σπίτι ....

Με την βοήθεια της Στέλλας και της Αμαλίας είχαν οργανώσει ένα μίνι παρτάκι ....
Στην αυλή ο Πέτρος με τον Ευκλείδη, παρά το γεγονός πως ήταν ακόμα λίγο επιφυλακτικοί, είχαν αρχίσει να ψήνουν ....

Η Δήμητρα είχε έρθει μαζί με την μικρή....
Τώρα την κοίταζε που κοιμόταν, ενώ ο Άγγελος την κοιτούσε περίεργα .....

Η Ναυσικά μόλις τον είδε, πήγε και τον μάζεψε από εκεί ....

Δ: άσε τον ...απλά την κοιτάζει ....
Ν: όταν θα της βγάλει τα μάτια για να δει αν πονάει ,θα είναι αργά ....γιατί αργούν τόσο ;....

Στην πόρτα εμφανιστήκαν ο Φίλιππος ,με την Μαρίλια και την Αγγέλα ....
Η Ναυσικά τους καλοδέχτηκε, καθώς η Μαρίλια και ο Φίλιππος ανέλαβαν να κάνουν baby sitting.....

Η Ναυσικά συζητούσε με την Αγγέλα ,όταν ο Άγγελος έσπρωξε τον Φίλιππο που τον κρατούσε και έτρεξε προς την πόρτα ....

Ν:Αγγελε!....στάσου παιδί μου ....φώναξε η Ναυσικά έντρομη ,για να γυρίσει και να δει τον Άγγελο περιχαρή στην αγκαλιά του Λευτέρη ....

Αγγ: μπαμπά ...μπαμπά ....φώναξε και τον έσφιξε τόσο δυνατά, που ο Λευτέρης νόμιζε πως θα τον πνίξει ...
Λ: μάλλον του έλειψα .....είπε λίγο πριν χωθεί και η Ναυσικά σε αυτή την αγκαλιά ....
Ν: σε όλους έλειψες γιατρέ ....

Ο Ευκλείδης παρακολουθούσε από απόσταση ....

Ευκλ: τελικά ίσως η λύση είναι η αγκαλιά της κόρης μας Πέτρο ....
Π: η αγάπη τα γιατρεύει όλα λες ;...
Ευκλ: έτσι φαίνεται .....

{{ Δευτερο κεφαλαιο για σημερα λοιπον ...}}