Στ: καλά πήγε ...είπε η Στέλλα και έσφιξε το χέρι της Αμαλίας ...
Αμ: ναι ...έτσι νομίζω ....έχεις κάνει πολύ καλή δουλειά με την ανατροφή της ....έχεις μεγαλώσει ένα πολύ καλό παιδί ....
Στ: όσο και αν θέλω να το καυχηθώ ...είχε καλά γονίδια τελικά ....
Ευκλ: Κοιτάξτε τους ...εγώ της έμαθα να χορεύει έτσι.... είπε περήφανα ....

Η Ναυσικά με τον Λευτέρη χόρευαν ταγκό όπως τότε στο Λονδίνο ...μόνο που τώρα οι κινήσεις τους ήταν πιο απαλές ...έπρεπε να σκεφτούν και το μωρό ....
Δεν έλειπε όμως καθόλου το πάθος ....ξεχείλιζε σε κάθε άγγιγμα ...σε κάθε βλέμμα ...

Λ: νομίζω πως τελικά αυτό το φόρεμα μπορεί άνετα να συναγωνιστεί αυτό που φορούσες στο Λονδίνο ....είπε ενώ με το χέρι του χάιδευε τους γυμνούς της ώμους ...

Ν: εγώ εξακολουθώ να πιστευω πως είναι πιο σεμνό ...είπε και έπιασε το χέρι του για να απομακρυνθεί ,σε μια στροφή που έκανε τη φούστα να σηκωθεί ....

Ο Λευτέρης την ξανατράβηξε πάνω του ....

Λ: με το άλλο δεν έβλεπαν όλοι τα εσώρουχα σου ....της είπε με βραχνή φωνή, δαγκώνοντας ελαφρώς το λοβό του αυτιού της ....

Η Ναυσικά με μια περίτεχνη κίνηση γύρισε έτσι ώστε να μπορεί να τον κοιτάζει στα μάτια ....

Ακούμπησε το χέρι της στο μάγουλο του λίγο πριν ακουστούν οι τελευταίες νότες ....

Ν: δεν θυμάσαι καλά γιατρέ ....στο Λονδίνο δεν φορούσα εσώρουχα ...

Ο Λευτέρης έμεινε ακίνητος ...αυτό ήταν χτύπημα κάτω από τη μέση ....

Την τράβηξε μπροστά του και όταν εκείνη πήγε να διαμαρτυρηθεί ....

Λ: δεν νομίζω πως θα ήθελες να με δουν οι γονείς σου έτσι ....την κόλλησε πάνω του και εκείνη κατάλαβε .....

Ν: Λευτέρη!!!!!!!.....κοκκίνισε ...
Λ: δεν κάθεσαι φρόνιμη κυρία Βερέμη ...τώρα πάμε να κάτσουμε σεμνά και διακριτικά ....

Μαρ: δεν ξέρω ....δεν ξέρω αν θα μπορώ να το διαχειριστώ ....
Φ: σε είχα για πιο δυνατή .....
Μαρ : και εγώ ...συμφώνησε μαζί του .... Η μαμά μου αγαπούσε τον πατέρα μου και αυτός την πλήγωσε και μαζί πλήγωσε και εμάς ....
Φ: εγώ δεν είμαι σαν τον πατέρα σου ....και σε θέλω στην ζωή μου ...και δεν θέλω απλά την φιλία σου πια ...δεν μου φτάνει ....
Μαρ: μην με πιέζεις σε παρακαλώ ....

Ο Φίλιππος υποχώρησε ...δεν ωφελούσε να την πιέζει άλλο ,αλλά δεν θα τα παρατούσε έτσι εύκολα ......

Εύα : τι κάνετε εσείς εδώ ;....ρώτησε η Εύα και κάθισε δίπλα τους ....

Ν: τι έγινε αδελφούλη ;....γιατί ξεμοναχιαστήκατε ;.....ρώτησε και η Ναυσικά ....

Φ: μόλις έφαγα χυλόπιτα ....μου έπεσε λίγο βαριά και πάω να πάρω λίγο αέρα ...είπε και έφυγε αφήνοντας την Μαρίλια να αντιμετωπίσει την Εύα και την Ναυσικά ...

Ο Μάκης και ο Λευτέρης είχαν πάρει τα ποτά τους και κάθονταν έξω από το κέντρο ....

Λ: ωραίο μαγαζί ...κοιτα θέα ....

Μ: πόση ώρα θα κάτσουμε ακόμα ;....
Λ: βαρέθηκες ;....
Μ: θέλω να μείνω λίγο μόνος με την Εύα ....
Λ: πόσο σε καταλαβαίνω ....είπε και αναστέναξε ....
Μ: πάντως δεν περίμενα ποτέ ότι θα σε έβλεπα να χορεύεις ταγκό με κάποια τόσο ταιριαστά ....
Λ: μην μου το θυμίζεις το ταγκό ...τώρα ηρέμισα ....

Ο Μάκης έσκασε στα γέλια και ο Λευτέρης τον μιμήθηκε ....

Φ: εδώ είστε ;....χρειάζομαι την βοήθεια σας ....

Τον κοίταξαν με απορία ....

Ν: γιατί;....
Εύα : αφού σου αρέσει ....
Μαρ: μου αρέσει ....πάρα πολύ ...αλλά θα φύγει ....
Ν: και εσύ τι θα κάνεις ;....θα περάσεις τα επόμενα χρονια με την απορία πως θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα αν δεν είχες αφήσει τους φόβους σου να σε κρατήσουν πίσω ;....
Εύα : μην γίνεις σαν και μένα ....αυτό έκανα εγώ για πολλά χρονιά ....μην σταματήσεις να ζεις επειδή φοβάσαι ....
Μαρ: δεν καταλαβαίνετε .....
Ν: όταν τα έβαλα με τον Λευτέρη που με «κορόιδεψε» για να τον παντρευτώ , η Δήμητρα με ρώτησε ποια ήταν η δική μου αντίδραση στην πρόταση του ....τον φίλησα και άρχισα να ψάχνω για φόρεμα ...ήταν η πιο αυθόρμητη και η πιο σωστή κίνηση που έχω κάνει ....πάντα υπολογίζω τα πάντα πριν προχωρήσω ...μια φορά δεν το έκανα και τώρα είμαι με τον άνθρωπο που αγαπώ ....
Εύα : γιατί εγώ ;....ήμουν ερωτευμένη με τον Μάκη και όταν μου ζήτησε να βγούμε πέρασα τόσο όμορφα που του την έπεσα κανονικά ....μόλις όμως θυμήθηκα ποια είμαι τον έσπρωξα από κοντά μου και έφυγα τρέχοντας ....είναι λίγο τρελουλης αλλά με αγαπαει και με κάνει να νιώθω ζωντανή ....
Μαρ: νομίζω πως κατάλαβα τι θέλετε να πείτε ...χθες ήρθε στο δωμάτιο μου και με φίλησε ...ήθελα να μην σταματήσει να με φιλάει αλλά τον έδιωξα ...

Τα κορίτσια την κοίταξαν με νόημα και η Μαρίλια κατάλαβε επιτελους τι ήθελε να κάνει ....

Μ: τα ίδια έκανε και η αδελφή της ....υπομονή θέλει ....
Λ: μην ξεχνάς πως είναι μικρή και πληγωμένη από την ιστορία με τον πατέρα της .....σε ξεγελάει και νομίζεις πως είναι πιο δυνατή από αυτό που πραγματικά είναι ....
Φ: δεν έχω την εμπειρία σας ,αλλά νομίζω πως μπορώ να καταλάβω πως είναι ξεχωριστή για μένα ....
Μ: να αισθανθεί σιγουριά και ασφάλεια χρειάζεται και με το να φύγεις δεν βοηθας....
Φ: αν το αναβάλω θα πρέπει να πάω στρατό ...πάλι θα λείψω ...

Η Μαρίλια είχε ακούσει την τελευταία του φράση ....

Μαρ : δεν θα με χαλαγε να τα έχω με έναν φαντάρο ...

Ο Φίλιππος γύρισε και την κοίταξε ....

Ο Λευτέρης με τον Μάκη απομακρύνθηκαν διακριτικά ...

Φ: θα είναι δύσκολα ...της είπε και την αγκάλιασε ....
Μαρ: μου πάνε τα δύσκολα ....τύλιξε τα χέρια γύρω από τον λαιμό του και ανασηκώθηκε για να την φιλήσει ....

Οι μέρες κυλούσαν γρήγορα....

Η Δήμητρα με τον Νικηφόρο περνούσαν υπέροχα στη Βιέννη αν και δεν παρέλειψαν να στέλνουν μηνύματα στους φίλους τους ,για να μην ανησυχούν ....άλλωστε ο μήνας του μέλιτος είναι για το ζευγάρι ,οπότε η επικοινωνία περιορίστηκε στα απολύτως απαραίτητα ...

Η Μαρίλια με τον Φίλιππο είχαν μπει σε ένα νέο στάδιο της σχέσης τους ...αυτό που είσαι αυτοκόλλητος, σε βαθμό να σε κυνηγούν οι γονείς σου για να κάτσεις λίγο να τους μιλήσεις ....

Η Αγγέλα το δέχτηκε αρκετά καλά βέβαια ,γιατί επιτέλους έβλεπε την κόρη της να χαμογελά πραγματικά και το χαμόγελο να φτάνει μέχρι τα μάτια της ....

Η Αμαλία και ο Πέτρος, ως γονείς αγοριού ,ήταν χαλαροί ,αλλά μόλις άκουσαν πως ο Φίλιππος θα έκοβε την αναβολή σπουδών που είχε και αντί να πάει στο εξωτερικό να συνεχίσει τις σπουδές του, θα πήγαινε φαντάρος ,άρχισαν οι γκρίνιες ...

Μάλιστα ο Πέτρος και ο Φίλιππος είχαν έναν πολύ γέρο καυγά ,με αφορμή αυτή την απόφαση του νεαρού ...

Π: δεν μπορεί να μιλάς σοβαρά .....
Φ: καλύτερα να πάω τώρα να ξεμπερδεύω ....άλλωστε πόσο είναι ;....εννέα μήνες ...
Π: ένας χρόνος χαμένος ....γιατί το κάνεις αυτό ;....τι ρωτάω ....η μικρή Χαραλάμπους ....έπρεπε να το φανταστώ πως θα ήταν μπελάς ....
Φ: τη Μαρίλια να την αφήσεις ήσυχη ....εγώ το αποφάσισα ....και δεν το διαπραγματεύομαι ...σε δυο μήνες παρουσιάζομαι ....
Π: κάνεις μεγάλο λάθος ....
Φ: όχι μεγαλύτερο πάντως από αυτό που έκανες εσύ στην ηλικία μου ....του είπε με νόημα ο Φίλιππος και έφυγε ....

Όταν η συζήτηση μεταφέρθηκε στην Αμαλία από τον Πέτρο ,εκείνη του είπε ήρεμα ...

Αμ: το μέλλον θα δείξει αν η απόφαση του είναι σωστή ....και οι δικοί σου το καλό σου ήθελαν και ειδές πως καταλήξαμε ....άλλωστε η Μαρίλια είναι καλό κορίτσι και μυαλωμένο ...εσύ το έχεις πει αυτό ....

Η μέρα που θα γινόταν η έφεση για την υπόθεση Χαραλάμπους είχε φτάσει...

Μια μέρα νωρίτερα και μετά από την πίεση του Ανδρέα ,ο Πέτρος κάλεσε στο γραφείο του την Ναυσικά ....

Ν: πείτε μου ...του είπε χαμογελαστή....

Π: θέλω να σου ζητήσω να πας αύριο στα αρχεία των εφημερίδων, για να βρεις κάτι στοιχεία για την υπόθεση Μαλτάζου .....
Ν: μα αύριο είναι η εκδίκαση της έφεσης .....διαμαρτυρήθηκε ....
Π: το ξέρω ,αλλά αυτά τα στοιχεία τα χρειάζομαι άμεσα...
Ν: θα πάω σήμερα.... και αύριο μετά την δίκη ...θα τα μαζέψω ,αλλά δεν γίνεται να μην έρθω ....σας παρακαλώ είναι πολύ σημαντικό για μένα και το ξέρετε ....
Π: λυπάμαι ...είπε και της έδωσε τον φάκελο με την νέα υπόθεση ....

Η Ναυσικά τον πήρε στα χέρια της και βγήκε από το γραφείο στενοχωρημένη....

Μόλις έμεινε μόνος του ....
Π: για το καλό σου το κάνω ...μονολόγησε ....

Η Ναυσικά μπήκε στο γραφείο εκνευρισμένη ...πέταξε τον φάκελο στο γραφείο της και πήρε τηλέφωνο τον Λευτέρη ....

Ν: ακούς ;....δεν με θέλει στο δικαστήριο ...γιατί;....

Λ: ηρέμισε γλυκιά μου ....για να το λέει σημαίνει πως ξέρει κάτι παραπάνω ...
Ν: βλακείες ...τόσες ώρες δούλεψα πάνω σε αυτή την υπόθεση ....και αφορά άμεσα εσένα ....και την Εύα .....αν νομίζει πως μπορεί να με κάνει καλά τόσο εύκολα .....
Λ: δεν μου αρέσει ο τόνος της φωνής σου ....
Ν: έχεις την πιο έξυπνη γυναίκα γιατρέ ...είπε εκείνη και ο Λευτέρης την φαντάστηκε να χαμογελά αυτάρεσκα ....
Λ: τι σκαρώνεις ;....
Ν: τίποτα ...θα αργήσω λίγο σήμερα για να προχωρήσω την καινούρια υποθεση....θα μου φέρεις κάτι να φάω πιο μετά;.....
Λ: τι εννοείς αργά ;....δεν πρέπει να κουράζεσαι ....της υπενθύμισε ....
Ν: μην ανησυχείς μπαμπάκα ....θα σε περιμένω ....φέρε και κανένα γλυκάκι ....

Το επόμενο πρωί ....

Ο Πέτρος μαζί με τον Ανδρέα ήταν στο δικαστήριο από νωρίς ....
Οι δικηγόροι των αντίδικων, μόλις είδαν τον Ανδρέα στα δικαστήρια, τον κοίταξαν με νόημα ....

Αν: σίγουρα η Ναυσικά δεν θα έρθει έτσι ;....ξαναρώτησε ο Ανδρέας
Π: της έδωσα να καταλάβει πως δεν την χρειάζομαι εδώ ....άλλωστε της έχω φορτώσει τόση δουλειά ,που αποκλείεται να μπορέσει να σηκώσει κεφάλι σήμερα ....

Στο δικαστήριο έκανε την εμφάνιση της και η Εύα ,συνοδευόμενη από τον Μάκη και τον Λευτέρη ....

Π: καλώς τους ....

Εύα : σήμερα θα είναι η τελειωτική απόφαση ,έτσι δεν είναι ;....
Π: λογικά ναι ...βέβαια εγώ στην θέση τους θα πήγαινα Άρειο πάγο μπας και γλιτώσω κάτι αλλά είναι μεγάλο ρίσκο και δεν ξέρω κατά πόσο θα θελήσουν να μπουν σε αυτή την διαδικασία ....
Εύα : θέλω να κλείσει αυτό το κεφάλαιο ...δεν με αφήνει να πάω παρακάτω με την ζωή μου ....
Π: είσαι σίγουρη πως μετά θα μπορέσεις ;....

Η Εύα δεν απάντησε ....το είχε ρωτήσει και εκείνη αυτό στον εαυτό της ,αλλά δεν είχε πάρει απάντηση .....

Ο Λευτέρης τον τράβηξε παράμερα ....

Λ: τι κάνει αυτός εδώ;....είπε και έδειξε τον Ανδρέα ....

Π: έχε μου εμπιστοσύνη ...μόλις τελειώσουμε θα σου εξηγήσω ....
Λ: εξαιτίας του δεν πήρες την Ναυσικά ;....
Π: η Ναυσικά θα κινδύνευε αν ήταν εδώ ....και το ότι το γνωρίζω και μπορώ να την προστατεύσω ,το οφείλω στον Ανδρέα ...

Ο Λευτέρης έχασε το χρώμα του μόνο και μόνο με την σκέψη ότι μπορεί να κινδύνευε η Ναυσικά ....

Λ: τι εννοείτε ;....

Π: δεν είναι της ώρας ....θα τα πούμε μετά ....

Η Αμαλία δεν είχε φύγει ακόμα από το σπίτι ...όταν πήγε όμως να πάρει την τσάντα της, είδε έναν φάκελο πάνω στο τραπεζάκι που ακουμπούσαν τα κλειδιά τους ...

Αμ: τον ξέχασε ο Πέτρος ...μονολόγησε ....λες να τον χρειάζεται;....

Σήκωσε το τηλέφωνο ...

Αμ: έλα αγάπη μου ...έχετε μπει στην αίθουσα ;....βρήκα ένα φάκελο και σκέφτηκα μήπως τον χρειαζεσαι...ναι πορτοκάλι είναι ...καλά θα έρθω να στον φέρω ....σε πιο κτίριο;....

Η Ναυσικά είχε φύγει νωρίς το πρωί και είπε στον Λευτέρη πως θα πήγαινε στο αρχείο για την έρευνα ...το προηγούμενο βράδυ είχε κάτσει μέχρι αργά ,για να ταξινομήσει όλα όσα είχε προλάβει να βρει και μόλις τα είδε συγκεντρωμένα, ένιωσε μεγάλη ικανοποίηση ....είχε κάνει πάνω από την μισή δουλειά ....

Λίγο πριν αρχίσει η δίκη η Αμαλία έφτασε στην Ευελπιδων ....

Μετά τον τυπικό έλεγχο είχε προχωρήσει προς το κτίριο που της είχε πει ο Πέτρος ....

Ευτυχώς δεν είχαν μπει ακόμα μέσα και τους βρήκε εύκολα ....

Αμ: ήρθα ....είπε και του έδωσε τον φάκελο ....πως και δεν άρχισε ακόμα ;...

Π: καθυστέρησαν την μεταφορά τους από τις φυλακές ...όπου να 'ναι θα τους φέρουν ....
Αμ: η Ναυσικά ;....ρώτησε και κοίταξε τριγύρω ....δεν ήρθε ;....
Π: όχι δεν θα έρθει σήμερα ....
Αμ: είναι καλά ;...ρώτησε με αγωνία τον Λευτέρη ...
Λ: μια χαρά μην ανησυχείτε ...απλά ο άντρας σας την έχει βάλει σε άλλη υπόθεση ....

Την ώρα που έφταναν οι κατηγορούμενοι και πέρασαν μπροστά από το κτίριο ,εμφανίστηκε και η Ναυσικά ...

Ν: πάνω στην ώρα ήρθα τελικα...ειπε και τους χαμογέλασε....

Π: τι κάνεις εδώ;....ρώτησε ο Πέτρος πανικοβλητος ....

Και τότε....

Όλα έγιναν σε κλάσματα του δευτερόλεπτου .....

Ο Μπατικτής βρέθηκε ξαφνικά με ένα όπλο να σημαδεύει την Ναυσικά ...

Η Αμαλία πρόσεξε την κίνηση με την άκρη του ματιού της, δευτερόλεπτα πριν ακουστεί ο πυροβολισμός ...

Πανικός επικράτησε στον χώρο....

Ο Μπατικτής δέχτηκε μια σφαίρα από έναν αστυνομικό και έπεσε νεκρός ...

Ο Λευτέρης και ο Πέτρος ,κοίταξαν με αγωνία την Ναυσικά και την Αμαλία που ήταν πεσμένες στο έδαφος ...

Αίματα υπήρχαν επάνω τους ,αλλά κάνεις δεν μπορούσε να πει με σιγουριά ,ποια από τις δυο είχε χτυπηθεί .....

Π: ένα ασθενοφόρο γρήγορα έχουμε τραυματίες !!!....φώναξε απεγνωσμένα ο Πέτρος ...

Ο Λευτέρης τράβηξε την Αμαλία που είχε πέσει πάνω από την Ναυσικά ,προσεκτικά ...

Αμ: πρόσεχε την κόρη μου .....είπε η Αμαλία και έχασε τις αισθήσεις της ...

Ο Λευτέρης τσέκαρε τον σφυγμό της ....ήταν αδύναμος αλλά ήταν ζωντανή ...

Κοίταξε την Ναυσικά ....είχε χάσει το χρώμα της και αιμορραγούσε ...

Ν: Λευτέρη ....το μωρό ....

Λ: κρατήσου μάτια μου ....όλα θα πάνε καλά....

Την τράβηξε στην αγκαλιά του και κοίταξε απεγνωσμένα γύρω του για το ασθενοφόρο....

Λ: φωνάξτε γρήγορα ένα ασθενοφόρο !!.....φώναξε σε έναν αστυνομικό ....θα τις χάσουμε!!!....

Ο Πέτρος κρατούσε το χέρι της γυναίκας του συντετριμμένος ...
Π: μην με αφήσεις .....οχι έτσι ...

Πως γίνεται ο χρόνος να κυλαει τόσο γρήγορα μερικές φορές και τόσο απελπιστικά αργά κάποιες άλλες ;...

Ο Νικηφόρος με την Δήμητρα ήταν στο ξενοδοχείο και ετοιμάζονταν για μια εξερεύνηση της πόλης ,όταν ξαφνικά η Δήμητρα έμεινε να κοιτάζει το κενό ....

Νικ: τι έπαθες αγάπη μου ;....την ρώτησε ο Νικηφόρος ανήσυχος ....

Δ: κάτι έγινε Νικηφόρε ....κάτι έχει συμβεί στην Αθήνα ....έψαξε να βρει το τηλέφωνο της ....
Νικ: Ηρέμισε καλή μου ....αν έχει γίνει κάτι θα το μάθουμε ....
Δ: έχει γίνει Νικηφόρε και δεν θα το μάθουμε ....πιστεύεις πως θα μας ειδοποιούσαν για να μας χαλάσουν το ταξίδι;....δεν απανταει .....πάρε τον Λευτέρη ....η Ναυσικά δεν απανταει ....

Ο Νικηφόρος ένιωθε την αγωνία της και δυστυχώς έπρεπε να παραδεχτεί ,πως η διαίσθηση της Δήμητρας δεν έπεφτε ποτέ έξω ....

Νικ:Λευτέρη;....τι γίνεται ,που είσαι ;...δεν σε ακούω καλά ....έκλεισε ...είπε στην Δήμητρα ....δεν είχε καλό σήμα μάλλον ...

Δ: πάρε τον Μάκη ...επεμεινε ...

Ο Λευτέρης ήταν στο ασθενοφόρο μαζί με την Ναυσικά ...

Λ: κουράγιο κορίτσι μου όλα θα πάνε καλά .....της ψιθύριζε, ενώ παράλληλα της χάιδευε τα μαλλιά ....

Η Αμαλία ήταν τελικά αυτή που είχε τραυματιστεί από την σφαίρα ...

Η Ναυσικά όμως είχε αιμορραγία και κινδύνευε να χάσει το μωρό ...

Ο Λευτέρης φοβόταν ,γιατί ήξερε τους κινδύνους μιας αποβολής σε αυτό τον μήνα ...η Ναυσικά ήταν ήδη στον πέμπτο και δεν υπήρχε δυνατότητα να μπορέσουν να σώσουν το μωρό με μια πρόωρη γέννα ...

Ν: Λευτέρη ....του ψιθύρισε ....μην τους αφήσεις να μου πάρουν το μωρό ....

Λ: μην σκέφτεσαι τέτοια ...τίποτα δεν θα πάθεις ...ούτε εσύ ούτε το μωρό ....
Ν: δεν με νοιάζει για μένα ...το μωρό μου ....ψελλισε και ξαναεχασε τις αισθήσεις της ...

Λ: αργούμε πολύ ;....ρώτησε τον οδηγό του ασθενοφόρου ....η πίεση της πέφτει συνέχεια ....

-:κοντεύουμε ....οι αναθεματισμένες πορείες ....

Ο Λευτέρης έσφιξε το χέρι της και άρχισε να προσεύχεται ...ποσα χρονια είχε να το κάνει αυτό ;....

Σε ένα άλλο ασθενοφόρο, ήταν ο Πέτρος και η Αμαλία ....

Της είχαν βάλει ορό , οξυγόνο και είχαν κλείσει προσωρινά το τραύμα, προσπαθώντας να ελέγξουν την αιμορραγία .....

Η Αμαλία δεν είχε επαφη με το περιβάλλον από την στιγμή που λιποθύμησε στα χέρια του Λευτέρη ....

Τι του είχε πει;....σκέφτηκε ο Πέτρος ....

«πρόσεχε την κόρη μου»....

Αυτό έκανε ....μπήκε μπροστά στη σφαίρα που προοριζόταν για την Ναυσικά ....

Και αυτό το κορίτσι ...τόσο ξεροκέφαλο ....ίδια η μητέρα της ....

Αμ: Πέτρο;....είπε με φωνή που μόλις ακουγόταν ....

Π: μη μιλάς καρδιά μου ...ξεκουράσου ...όλα θα πάνε καλά....

Σήκωσε το χέρι της σε μια κίνηση να τον κάνει να σωπάσει και το χέρι της έπεσε χωρίς δύναμη στο πλάι....

Αμ: την Ναυσικά να προσέξετε ....και το ...εγγόνι μου ....ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια της που ήταν κλειστά .....
Π: θα είσαι εκεί να το δεις να γεννιέται Αμαλία μου ....και αυτό και όλα τα επόμενα ....Αμαλία ;....Αμαλία;!!!.....

Γύρισε στον νοσοκόμο πανικόβλητος ....

Π: κάντε κάτι ....τη χάνω!!! ....

Νικ: ναι κατάλαβα ....θα γυρίσουμε με την πρώτη πτήση ....δεν γίνεται να μην έρθουμε ...μην λες βλακείες ...εσύ στάσου δίπλα του τώρα ....

Έκλεισε το τηλέφωνο και κοίταξε την Δήμητρα που κρεμόταν από τα χείλη του ....

Δ: ποιος;...

Νικ: η Ναυσικά και η Αμαλία ....τώρα τις μεταφέρουν στο νοσοκομείο ...για αυτό δεν μπορούσα να ακούσω τον Λευτέρη ....

Η Δήμητρα σωριάστηκε στην πολυθρόνα και ο Νικηφόρος την αγκάλιασε από τους ώμους ....

Δ: πως έγινε ;....
Νικ: δεν μου είπε πολλές λεπτομέρειες ....ήταν στα δικαστήρια έπεσαν πυροβολισμοί και από ότι κατάλαβα η Αμαλία μπήκε μπροστά στη Ναυσικά και έφαγε τη σφαίρα .....
Δ: και η Ναυσικά ;...
Νικ: δεν χτυπήθηκε ...κινδυνεύει να χάσει το μωρό όμως ....
Δ: όχι θεέ μου ....είπε η Δήμητρα και άρχισε να κλαίει ....δεν είναι επικίνδυνο αυτό σε αυτόν το μήνα ;.....
Νικ: είναι .....είπε απλά ο Νικηφόρος ...έλα σήκω ....μάζεψε τα πράγματα και εγώ θα κλείσω εισιτήριο με την πρώτη πτήση ....

{{ τωρα αν σας πω καλο σαββατοκυριακο θα με βρισετε;

Καλό σαββατοκυριακο :) }}