Κεφάλαιο 48

{{ Δεν ηθελα να σας κρατησω σε αγωνια και ετσι βαζω και τριτο κεφαλαιο σημερα ...

Μολις το διαβασετε βεβαια, δεν ξερω κατα ποσο θα σας ηρεμισει ...

Καλη αναγνωση και συνεχεια παλι αυριο ... :) }}




Η Δήμητρα πήρε τον πατέρα της τηλέφωνο να πάει στο σπίτι της Ναυσικά και ξεκίνησαν μαζί με τον Νικηφόρο ....


Νικ: πάρε και τον Μάκη ...της είπε ....



Σε χρόνο ρεκόρ ήταν όλοι στο σπίτι ....

Ευκλ: τι μου λέτε ;....πως κάτι έπαθε ο Λευτέρης ;....δεν γίνεται αυτό ....
Στ: όχι σήμερα ....είπε η Στέλλα με έναν λυγμό ....
Δ: γιατί όχι σήμερα κυρία Στέλλα ;....
Στ: έρχεται η Ναυσικά ....από στιγμή σε στιγμή θα φτάσει ....
Δ: εμένα δεν μου είπε τίποτα ....
Στ: πήρε χθες το βράδυ ...ακουγόταν ήρεμη και χαρούμενη ...μας είπε να φωνάξουμε εδώ τον Λευτέρη ,αλλά να μην του πούμε πως θα έρθει ...ήθελε να του κάνει έκπληξη ....
Μ: να συγκεντρωθούμε λίγο ;....εσύ ...είπε στον Νικηφόρο ...μίλαγες μαζί του, κόπηκε η γραμμή και τώρα δεν απαντά ....
Δ: εγώ είχα ένα περίεργο προαίσθημα και του είπα να τον πάρει να δει αν είναι καλά ....
Νικ: καλά ακουγόταν ....μήπως έμεινε από μπαταρία;....
Ευκλ: θα είχε έρθει εδώ ...του είπαμε μεσημεράκι και είναι ήδη δυο η ώρα .....


Μ: μήπως έχει σχέση με αυτό που σας έλεγα ;....ρώτησε ο Μάκης τον Νικηφόρο και όλα τα βλέμματα στραφήκαν πάνω του ....

Ευκλ: τι τους έλεγες Μάκη;....

Και ο Μάκης άρχισε να τους λέει για την υπόθεση Χαραλάμπους .....




Ο Πέτρος άνοιξε την πόρτα του σπιτιού ,προσπαθώντας να χαμογελάσει για να μην την ταράξει ....
Στεκόταν στην μπαλκονόπορτα και κοίταζε έξω στην αυλή ....

Π: Αμαλία;....τη φώναξε ,αλλά εκείνη δεν μετακινήθηκε από την θέση της ....

Την πλησίασε και εκείνη πετάχτηκε τρομαγμένη ....

Αμ: Πέτρο; ....πότε ήρθες ;....του χαμογέλασε, αλλά τα μάτια της ήταν θαμπά ....
Π: σου μίλησα, αλλά δεν με άκουσες ....είσαι καλά;...την ρώτησε ....
Αμ: ναι ,απλά αφαιρέθηκα ....έχεις φάει;....
Π: όχι ...αλλά λέω να κάνω ένα μπάνιο πρώτα ....
Αμ: θα παραγγείλω κάτι γιατί δεν είχα όρεξη να μαγειρέψω σήμερα .....
Π: γιατί ;....δεν αισθάνεσαι καλά;....
Αμ: πονάει λίγο το κεφάλι μου και βαρέθηκα ....μου θύμωσες ;....
Π: πως θα μπορούσα;....είπε και την αγκάλιασε ....






Ευκλ: αυτό είναι ....είπε με απόλυτη σιγουριά ο Ευκλείδης ....αλλιώς θα ήταν εδώ ....
Μ: θα ειδοποιήσω την αστυνομία .....
Νικ: πάρε και τον κύριο Γιάννη ....


Το κουδούνι που χτύπησε τους έκανε να παγώσουν ....


Η Στέλλα πήγε να ανοίξει για να αντικρύσει μια χαμογελαστή Ναυσικά ....

Ν: μαμά μου ....ήρθα ....είπε και την αγκάλιασε σφιχτά ....

Η Στέλλα την έσφιξε στην αγκαλιά της για να πιστέψει πως ήταν όντως εκεί ...

Ν: ο Λευτέρης ;....ρώτησε ...είναι μέσα με τον μπαμπά;.....και προχώρησε προς το σαλόνι για να τους βρει όλους εκεί ....


Όλους έκτος από τον Λευτέρη .....


Ν: γιατί με κοιτάζετε έτσι ;....μπαμπά ;...που είναι ο Λευτέρης ;...
Ευκλ: δεν ξέρουμε ....της είπε όσο πιο ήρεμα μπορούσε .....


Ξαφνικά το αίμα έφυγε από το κεφάλι της .....ο Λευτέρης ...κάτι είχε πάθει .....σωριάστηκε στο έδαφος πριν προλάβει κανείς να κάνει κάτι .....


Νικ: κάντε στην άκρη ....λιποθύμησε ....κυρία Στέλλα φέρτε μου μια κολόνια .....Δήμητρα λίγο νερό .....
Ευκλ: Φέρε την να ξαπλώσει στον καναπέ ....είπε ο Ευκλείδης και ο Νικηφόρος την σήκωσε στην αγκαλιά του ....
Μ: έρχεται και ο Γιάννης ...θα ειδοποιήσει εκείνος την αστυνομία και τον Πέτρο ....






Η Αμαλία είχε στρώσει τραπέζι και περίμενε τον Πέτρο να κατέβει, όταν χτύπησε το κουδούνι .....


Αμ: γεια σου Γιάννη ...πως από εδώ ;....
Γ: ο Πέτρος ;....
Π: εδώ είμαι ....τι έγινε;....είπε εκείνος που κατέβαινε εκείνη την στιγμή ....
Γ: εξαφανίστηκε ο Λευτέρης ...μάλλον τον απήγαγε ο Μπατικτής ....είναι όλοι μαζεμένοι στο σπίτι του Φωτίου .....
Π: μα πως;.... γιατί ;.....
Γ: θα έρθεις ;....πρέπει να πάω ...έχω ειδοποιήσει και τον αστυνόμο ....

Ο Πέτρος κοίταξε την Αμαλία που τους κοιτούσε αμίλητη ....

Αμ: να έρθω και εγώ ;.....

Και όλοι μαζί έφυγαν .....






Ν: γιατί τον Λευτέρη ;....μουρμούρισε η Ναυσικά μόλις άρχισε να συνέρχεται.....
Νικ: τι λες Ναυσικά ;....
Ν: τον κρατούν κάπου σκοτεινά ....τον νιώθω ....είπε και κοίταξε τον Νικηφόρο ....αλήθεια λέω ....είπε και κοίταξε τη Δήμητρα ....
Δ: το ξέρω καλή μου ....είπε και την αγκάλιασε ....



Μόλις πήγε να σηκωθεί, της ήρθε να κάνει εμετό και ξαναξάπλωσε ....


Νικ: είσαι καλά;.....ρώτησε ο Νικηφόρος που πρόσεξε πως ξαναχλωμιασε ...
Ν: θέλω να πάω στο μπάνιο..... είπε και έβαλε το χέρι της στο στόμα ....
Δ: πάμε ...είπε και την έπιασε από την μέση ....


Ισα που πρόλαβε να φτάσει και άρχισε να κάνει εμετό .....


Η Στέλλα πλησίασε την Δήμητρα ....

Στ: να μπούμε μέσα ;....
Δ: αν μας χρειαστεί θα μας φωνάξει ....
Στ: και αν λιποθυμήσει πάλι ;....
Δ: μην βάζετε τα χειρότερα στο μυαλό σας ....είπε και την αγκάλιασε


Η πόρτα άνοιξε και η Ναυσικά εμφανίστηκε χλωμή, αλλά γελαστή ....

Στ: είσαι καλά;....
Ν: πρέπει να φάω κάτι ...είπε η Ναυσικά ....έχεις μαγειρέψει ;....


Η Δήμητρα την κοίταξε παράξενα ....κάτι υπήρχε στο βλέμμα της ....
Η Ναυσικά ανταπέδωσε το βλέμμα και της χαμογέλασε .....


Δ: δεν μπορεί ...είπε και άρχισε να χοροπηδάει από την χαρά της και αγκάλιασε σφιχτά την Ναυσικά .....

Η Στέλλα τις κοίταζε σαν να ήταν τρέλες .....

Στ: τι πάθατε ;.....με τρομάζετε .....
Ν: δεν είχα σκοπό να το ανακοινώσω έτσι αλλά ...θα γίνεις γιαγιά ....της είπε και η Στέλλα έμεινε άφωνη .....
Στ: δηλαδή ;...είσαι έγκυος ;....είπε και άρχισε να κλαίει .....
Ν: μην αρχίζεις τα κλάματα τώρα ,γιατί τώρα οι ορμόνες μου δεν είναι καλά και άντε να με σταματήσεις ....είπε η Ναυσικά και την αγκάλιασε ....


Ευκλ: Τι έγινε κορίτσια ;...όλα καλά;....
Στ: καλύτερα δεν γίνεται ...είπε η Στέλλα ανάμεσα στα δάκρυα της ....
Ευκλ: και γιατί κλαίτε τότε ;....τις κοίταξε παραξενεμένος ....
Ν: θα γίνεις παππούς ....αυτό ήθελα να σας ανακοινώσω ,αλλά δεν τον πρόλαβα ....είπε η Ναυσικά και τα δάκρυα της, από δάκρυα χαράς ,μετατράπηκαν σε δάκρυα αγωνιάς ....
Δ: μίλα του ...σε νιώθει ...πες του πως θα βρεθείτε σύντομα ...την προέτρεψε η Δήμητρα ....



Ο Ευκλείδης δεν έκανε τίποτα ....είχε παγώσει ....ήρθαν στο μυαλό του όλες οι δύσκολες στιγμές της γυναίκας του ....
Και αν κάτι πήγαινε στραβά;....δεν θα άντεχε να περάσει τα ίδια η κόρη του .....
Έπρεπε να την κάνει να ηρεμίσει ....αν ήταν ήρεμη και έτρωγε σωστά .....και να μην κουράζεται .....
Παππούς ;;...Παππους!!!



Ευκλ: λοιπόν ...Ναυσικά ....στο κρεβάτι σου τώρα ....Στέλλα φέρε κάτι να φάει το παιδί και εσύ Δήμητρα κράτα της παρέα ,μέχρι να βρούμε τον Λευτέρη ....

Οι τρεις γυναίκες τον κοίταξαν και έσκασαν στα γέλια ....


Ευκλ: Τώρα είπα!! .....





Ο Λευτέρης άνοιξε τα μάτια του και προσπάθησε να κουνηθεί, αλλά ήταν δεμένος ....
Κοίταξε γύρω του ,αλλά ο φωτισμός δεν ήταν αρκετός για να τον βοηθήσει να καταλάβει που βρίσκεται .....
Κατάλαβε πως υπήρχε και άλλη μια παρουσία στον χώρο, αλλά δεν μπορούσε να διακρίνει αν ήταν άντρας ή γυναίκα ....


Λ: που είμαι ;....ρώτησε και η φωνή του ακούστηκε βαριά μέσα σε στον άδειο χώρο ...
-: ξύπνησες βλεπω....καιρος ήταν..... βαρέθηκα τόση ώρα ....

Η φωνή ήταν γυναικεία, αλλά δεν του θύμιζε κάτι ....

Λ: γιατί με έχετε εδώ ;....επέμεινε ο Λευτέρης ....
-: δεν έχω εγώ τις απαντήσεις που θες ...εγώ σε προσέχω για λίγο μέχρι να έρθουν ....πάντως και από φωνή καλά πας, γιατί όλο το άλλο το θαύμασα όση ώρα κοιμόσουν ....του είπε προκλητικά ....κρίμα πάντως να μην σε γνωρίσω νωρίτερα ....

Όση ώρα του μιλούσε ,δεν πλησίαζε σε κάποιο φωτεινό σημείο για να δει το πρόσωπο της ....ξαφνικά την άκουσε να μιλάει στο τηλέφωνο ....

-: έλα ....ξύπνησε και κάνει ερωτήσεις ....σε πόση ώρα ;....οκ ....


Λ: γιατί δεν μου λες τι θέλουν ;....

-: υπομονή ...του είπε ...άνοιξε την πόρτα και βγήκε έξω ,αφήνοντας τον Λευτέρη να κοιτάζει την λεπτή γυναικεία φιγούρα που διαγράφηκε στο φως ...


Και μετά η πόρτα έκλεισε και έμεινε πάλι μόνος στο σκοτάδι ....


Λ: μην απελπίζεσαι Λευτέρη ...μονολόγησε ...σίγουρα θα έχουν αρχίσει ήδη να με ψάχνουν ...έκλεισε τα μάτια και η μορφή της Ναυσικά ήρθε στο μυαλό του ....


Άπλωσε το χέρι της ...
Ν:κρατησου αγάπη μου όλα θα πάνε καλά ....σε λίγο θα είμαστε μαζί ...σε χρειάζομαι και σε αγαπάω ....

Ο Λευτέρης ένιωσε το θάρρος του να επανέρχεται και χαμογέλασε ....






Στο σπίτι της Ναυσικά

...
Στο σαλόνι όλοι οι άντρες κατέστρωναν σχέδια για το πώς θα τον βρουν ,ενώ η Στέλλα είχε πάρει την Αμαλία στην κουζίνα ....
Η αλήθεια ήταν πως όταν είχε δει την Αμαλία στο κατώφλι της ,είχε εκπλαγεί ,αλλά το ταλαιπωρημένο βλέμμα της άλλης γυναίκας, την έκανε να θέλει να την παρηγορήσει ....


Αμ: συγγνώμη που ήρθα απροειδοποιητα.....ειπε η Αμαλία και ανακάτεψε αφηρημένα το καφέ υγρό που υπήρχε στο φλιτζάνι μπροστά της ....
Στ: στις δύσκολες στιγμές όσο πιο πολλοί τόσο καλύτερα ....της είπε απαλά η Αμαλία...
Αμ: η Ναυσικά ;....ρώτησε με αγωνία ...το έμαθε ;....
Στ: ναι ....είναι επάνω και ξεκουράζεται ...ήταν πολύ όλο αυτό για εκείνη ....
Αμ: πότε ήρθε ;...δεν το ήξερα ....είπε η Αμαλία και κοίταξε την Στέλλα ....
Στ: σήμερα ....μας είχε ζητήσει να φωνάξουμε εδώ τον Λευτέρη για να του κάνει έκπληξη ....δεν της είπαμε τίποτα ξέρεις ...εκείνη μας είπε ...πως είναι ζωντανός και τον κρατούν σε κάποιο σκοτεινό μέρος ....το δέσιμο που έχουν αυτοί οι δυο είναι περα από τα όρια της λογικής ....
Η Αμαλία δεν μιλούσε .....τι θα μπορούσε να πει άραγε ;....





Ευκλ: πάντως αστυνόμε έχω κρατήσει αρκετές επαφές από τότε που ήμουν στο στρατό ...ξέρετε πως είναι αυτά ...δεν φεύγεις ποτέ ουσιαστικά ....
Αστ: σίγουρα θα μας φανούν πολύ χρήσιμες ...ας περιμένουμε όμως να δούμε αν θα επικοινωνήσει κανείς μαζί μας ....


Νικ: αν πάθει κάτι ο Λευτέρης δεν θα το αντέξω ...είπε ο Νικηφόρος και πέρασε το χέρι μέσα στα μαλλιά του ....
Μ: τίποτα δεν θα πάθει ...είπε ο Μάκης με περισσότερη σιγουριά από όση ένιωθε και τον χτυπησε στην πλατη ....


Αστ: έχουμε ήδη αρχίσει να ψάχνουμε για σήμα από το κινητό του ...ίσως φανούμε τυχεροί ....
Π: στα μέρη του Μπατικτή πρέπει να επικεντρωθούμε ....δεν έχουμε επαρκή στοιχεία, αλλά ξέρουμε πως αυτός είναι πίσω από όλα ....
Αστ: το τσεκάρουμε και αυτό ....




Η Ναυσικά είχε φάει κάτι και τώρα την είχε πάρει ο ύπνος ...
Η Δήμητρα την κοιτούσε που κοιμόταν γαλήνια .....εκείνη στη θέση της θα είχε καταρρεύσει, αλλά η Ναυσικά όχι ...ακόμα και τώρα που ήταν σε τόσο ευαίσθητη κατάσταση ....χαμογέλασε ...η Ναυσικά μανούλα ....την κοίταξε με αγάπη ....



Άπλωσε το χέρι της ...
Ν:κρατησου αγάπη μου όλα θα πάνε καλά ....σε λίγο θα είμαστε μαζί ...σε χρειάζομαι και σε αγαπάω ....
Λ: και εγώ σε αγαπώ ....αν δεν γυρίσω να προσέχεις ....
Ν: δεν υπάρχει περίπτωση ...έχω τόσα πολλά να σου πω.... κοίτα γύρω σου ...δώσε μου κάποιο στοιχείο ....
Λ: δεν ξέρω που είμαι ...είναι σκοτεινά και είμαι δεμένος ....
Ν: κρατήσου .....



Η Ναυσικά ξύπνησε και άνοιξε τα μάτια της ....είδε την Δήμητρα που την κοιτούσε ...

Ν: είχαμε κανένα νέο ;....
Δ: όχι ....είναι κάτω και ο αστυνόμος ....
Ν: πάμε και εμείς ...είπε και σηκώθηκε από το κρεβάτι ....δεν θα κάτσω με σταυρωμένα χέρια ....
Δ: ηρέμισε ...δεν είσαι μόνη σου ...
Ν: ακριβώς δεν είμαι μόνη μου πια και το παιδί μου θα μεγαλώσει μαζί με τον πατέρα του ...δεν το διαπραγματεύομαι ....


Η αποφασιστικότητα που υπήρχε στο βλέμμα της, δεν άφησε περιθώριο στην Δήμητρα για άλλες αντιρρήσεις .....





Αστ: μόλις με ειδοποίησαν πως το κινητό του εντοπίστηκε σε κάποιο σημείο του λιμανιού ....κοντά σε κάτι αποθήκες ....
Μ: πάμε και εμείς εκεί ....είπε ο Μάκης και σηκώθηκε ....
Αστ: δεν υπάρχει λόγος ....έχω ήδη στείλει ανθρώπους να ερευνήσουν τον χώρο ....ένα τσούρμο άσχετοι μέσα στα πόδια τους, δεν θα βοηθήσει ....
Νικ: έχει δίκιο ο αστυνόμος Μάκη ....μόνο μπελάς θα είμαστε αυτή τη στιγμή ....
Αστ: αν θέλει να τον βρούμε ζωντανό θα μας δώσει κάποιο στοιχείο ...εγώ όμως φοβάμαι πως σκοπός του είναι να μην τον βρούμε ...αυτή η ομηρία δεν έχει κίνητρο ούτε τα λύτρα, ούτε την δημοσιότητα ...είναι απλή κίνηση εκδίκησης ....
Π: δεν μπορεί να υπάρχει το κίνητρο της ανταλλαγής ;....αφήνουμε τον Κυριάκο και αφήνουν τον Λευτέρη ....
Αστ: θα μπορούσε ,αλλά ξέρουν πως αυτό δεν είναι δυνατό ...



Ν: ο αστυνόμος έχει δίκιο ...είπε η Ναυσικά και όλοι γύρισαν να την κοιτάξουν ....και να ήταν το κίνητρο η ανταλλαγή ,ξέρουν πως με τα στοιχεία που έχουμε, ο Κυριάκος δεν θα μείνει για πολύ καιρό έξω ....όσο και αν δεν με συμφέρει να το παραδεχτώ, η πιο λογική εξήγηση είναι πως είναι απλά μια κίνηση εκδίκησης ....



Ευκλ: γιατί ήρθες κάτω ;.....την μάλωσε ο πατέρας της ...πρέπει να ξεκουράζεσαι ....
Ν: πρέπει να βρω τον Λευτέρη ...μόνο τότε θα ηρεμίσω ....πρέπει να μάθει ...αν δεν προλάβω να του το πω, δεν θα μπορέσω να ζήσω ....είπε χωρίς υστερίες και χωρίς κλάματα και αυτό ακριβώς ήταν που το έκανε να ακούγεται τόσο αληθινό ...


Νικ: τι πρέπει να μάθει ;....ρώτησε ο Νικηφόρος ....
Ν: πως θα γίνει μπαμπάς ....είπε η Ναυσικά και ακούμπησε προστατευτικά τα χέρια της πάνω στην κοιλιά της ....


Ο Μάκης και ο Νικηφόρος έτρεξαν να την αγκαλιάσουν, ενώ ο Πέτρος θυμήθηκε αυτό που του είχε πει η Ναυσικά το πρωί όταν ζαλίστηκε ....«ο Λευτέρης φταίει ....»...τοτε δεν είχε καταλάβει, αλλά τώρα ήταν ξεκάθαρο ....

Γύρισε και κοίταξε τον Ευκλείδη που κοιτούσε την Ναυσικά προστατευτικά ....


Ν: φτάνει με τις αγκαλιές ....είπε η Ναυσικά ...πρέπει να τον βρούμε ....σύντομα ....





Η πόρτα ξανάνοιξε και ο Λευτέρης κοίταξε προς την είσοδο ....
Μια αντρική φιγούρα αυτή τη φόρα ....


Μπ: δεν ήσουν και πολύ καλή επιλογή τελικά ...του είπε και άνοιξε ένα φως ....
Λ: γιατί το λες αυτό ;....τον ρώτησε, ενώ παράλληλα προσπαθούσε να καταλάβει αν τον είχε ξαναδεί ....
Μπ: είσαι πολύ μεγαλόσωμος και μας δυσκόλεψες μέχρι να χάσεις τις αισθήσεις σου ....δεν θα με ρωτήσεις ποιος είμαι ;....
Λ: σε τι θα με βοηθήσει αυτό;....
Μπ: έξυπνος ...μου αρέσει αυτό ....κρίμα που θα χαθείς έτσι άδοξα ....


Ο Λευτέρης ανατρίχιασε ....δεν ήθελε να πεθάνει έτσι ....έπρεπε να μπορέσει να μιλήσει στην Ναυσικά .... «σκέψου ...»πίεσε τον εαυτό του ...


Λ: θα με σκοτώσεις ;....
Μπ: στην αρχή σκεφτόμουν να σε κρατήσω όμηρο και να ανταλλάξω την ελευθερία μου με την ζωή σου ....
Λ: να υποθέσω όμως πως άλλαξες γνώμη ....
Μπ: ακριβώς .....και να έφευγα θα συνέχιζαν να με κυνηγούν ...όποτε δεν έχω άλλη λύση ....
Λ: δικαιούμαι τουλάχιστον μια τελευταία επιθυμία ;...
Μπ: δεν είναι ταινία ....άλλωστε δεν σκοπεύω να σε σκοτώσω ...είπε και χαμογέλασε με κακία ......θα σε αφήσω να πεθάνεις ....
Λ: πες μου μονο που είμαι .....
Μπ: θα αλλάξει κάτι ;....
Λ: πες το διαστροφή ....απλά θέλω να ξέρω ....
Μπ: επειδή μου αρέσει ο τροπος που το αντιμετωπίζεις θα σου πω ....είμαστε στις παλιές αποθήκες του λιμανιού ...και να φωνάξεις δεν θα σε ακούσει κανείς ,γιατί δεν έρχεται κανείς εδώ πια ...
Λ: τουλάχιστον θα με λύσεις ;....



Ο Μπατικτής τον κοίταξε ...και να τον έλυνε δεν θα μπορούσε να βγει από εκεί ....πλησίασε το τραπέζι που ήταν διπλα του και ακούμπησε επάνω κάτι κλειδιά ....


Μπ: αν καταφέρεις να ξεκλειδώσεις τα χέρια σου θα μπορέσεις να βγάλεις και αυτές από τα πόδια ....αντίο ....
Και με αυτά τα λόγια βγήκε από το δωμάτιο αλλά δεν έκλεισε τα φωτά ....





Στο σπίτι της Ναυσικά ....

Ν: μπαμπά ;...ψιθύρισε η Ναυσικά με φωνή που μόλις ακουγόταν ...είχε χάσει πάλι το χρώμα της ...μπαμπά;....λίγο πιο δυνατά αυτή τη φόρα και ο Ευκλείδης την πλησίασε ανήσυχος ....

Ευκλ: τι είναι κορίτσι μου ;....
Ν: ποναω ....είπε και διπλώθηκε στα δυο ....όχι το μωρό μου ,μπαμπά ....του είπε και χώθηκε στην αγκαλιά του ...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top