Κεφάλαιο 46

H Ναυσικά αφού τελείωσε με το πρωινό της, αποφάσισε να κάνει μια βόλτα για να δει σε ποια περιοχή είχε σταματήσει .....


Η Ελπίδα μόλις την είδε την πλησίασε ....


Ελπ: σε βλέπω λίγο καλύτερα ....

Ν: ναι , ευχαριστώ πολυ ...
Ελπ: σιγά καλέ ....την δουλειά μου έκανα ,αν και για να είμαι ειλικρινής, χθες έτσι όπως ήσουν τρόμαξα λίγο ....
Ν: σε ποια περιοχή είμαστε ;.....οδηγούσα λίγο στον αυτόματο χθες και δεν θυμάμαι ....παραδέχτηκε ....
Ελπ: είμαστε λίγα χιλιόμετρα πριν την Κατερίνη ...από Αθήνα ερχόσουν ;....
Ν: ναι ....ώστε έφτασα μέχρι εδώ ....είπε αφηρημένα ....
Ελπ: ότι και αν είναι αυτό που σε απασχολεί, ο ήλιος και η θάλασσα θα το πάρουν μακριά ....πάω λίγο μέσα τώρα να δω αν ξύπνησε η μικρή μου .....
Ν: έχεις παιδάκι ;....
Ελπ: ένα ζιζάνιο δυο χρονών ....είπε και χαμογέλασε πλατιά ...θα την δεις αργότερα ....

Η Ναυσικά βγήκε από το ξενοδοχείο και κατευθύνθηκε προς την θάλασσα ....





Ευκλ: δεν μπορεί να το χωνέψει το μυαλό μου βρε Ηλία ....
Ηλ: αφού κατά βάθος ήξερες τι θα γίνει μόλις το μάθει .....
Ευκλ: άλλο ξέρω και άλλο το ζω ....για την Στέλλα φοβόμουν και τελικά εγώ κοντεύω να καταρρεύσω .....
Ηλ: καλά έκανε και έφυγε ....η απόσταση θα την κάνει να δει καθαρά ....μόλις περάσει το πρώτο σοκ θα γύρει ....
Ευκλ: και αν όταν γυρίσει δεν είναι πια η ίδια ;....
Ηλ: έχε της εμπιστοσύνη ...την μεγαλώσατε με αγάπη και αρχές ...πιστεύεις πραγματικά πως θα τα ξεχάσει όλα ;....


Ο Ευκλείδης τον κοίταζε ...είχε να νιώσει τόσο αδύναμος να κάνει κάτι ,από τότε που είχε δει την Στέλλα να καταρρέει ,όταν της ανακοίνωσαν πως αν ξαναμείνει έγκυος θα διακινδύνευε να πεθάνει .....


Χαμένος αισθανόταν ...χαμένος και αδύναμος .....







Γ: έλα Πέτρο ξέρω πως είσαι σε περίεργη κατάσταση ,αλλά έχω νεοτέρα για τον Χαραλάμπους ....θες να πάρεις τον Μάκη και να έρθετε από εδώ ;....καλά στο γραφείο σου σε μια ώρα .....έκλεισε το τηλέφωνο ικανοποιημένος .....


Σε μια ώρα ήταν και οι τρεις στο γραφείο του Πέτρου ....ο Γιάννης κοίταξε τον φίλο του με ανησυχία ....τα χαρακτηριστικά του ήταν αλλοιωμένα , σαν να είχε γεράσει ξαφνικά .....


Γ: έχω ευχαρίστα ....ανακοινώσε ....συνέλαβαν τους δυο από τους τρεις συνεργάτες του και από στιγμή σε στιγμή μαζεύουν και αυτόν .....

Μ: αυτό είναι τέλειο ...επιτέλους και κάτι καλό ....αναφώνησε ο Μάκης
Π: ναι όντως αλλά ο τρίτος συνεργάτης ;....
Γ: τον έχουν εγκλωβίσει, αλλά ο τύπος έχει πολλά λεφτά και είναι καλά δικτυωμένος....
Μ: ξέρουμε το όνομα του ;....
Γ: Μπατικτής ...Δημήτρης Μπατικτής.....
Π: αυτός ήταν που πλήρωσε την εγγύηση του ...είπε ο Πέτρος ...είναι μεγάλο κάθαρμα .....
Γ: ο αστυνόμος μου είπε πως μέχρι να τον συλλάβουν, να έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα γιατί μπορεί να πλησιάσει τον οποιοδήποτε νομίζει πως μπορεί να του φανεί χρήσιμος .....
Μ: εννοείς εκτός από τους άμεσα εμπλεκομένους ;....

Ο Γιάννης κούνησε το κεφάλι καταφατικά ....


Γ: εμείς ξέρει πως θα προσέχουμε ....όπως και η Αγγέλα και τα κορίτσια ....

Π: οπότε θα προσπαθήσει να πλησιάσει κάποιον όχι τόσο κοντινό ,αλλά που ξέρει πως θα μας πονέσει .....
Γ: ακριβώς ....από τους φίλους σας ποιοι έχουν αναμειχτεί στην ιστορία ;....ρώτησε τον Μάκη....

Ο Μάκης το σκέφτηκε λίγο ....


Μ: ο Νικηφόρος και ο Λευτέρης ....του είπε....

Γ: ενημέρωσε τους να είναι πολύ προσεκτικοί μέχρι να ηρεμίσουν τα πράγματα....
Μ: αν του τύχει και αυτό του Λευτέρη ....
Π: πως είναι ;....ρώτησε ο Πέτρος ...
Μ: μαύρα χάλια ....έχει πείσει τον εαυτό του πως μιλάει μαζί της ....ανησυχώ πολύ ....
Π: εκείνη πως είναι ;....
Μ: έφυγε ...δεν το ξέρατε ;....τον ρώτησε με απορία .....
Π: όχι ...παραδέχτηκε εκείνος ....ξέρουμε που πήγε ;....
Μ: τηλεφώνησε μόνο στη Δήμητρα να της πει πως είναι καλά ....


Ο Πέτρος κατέβασε το κεφάλι ...πόσο κακό είχε κάνει σε όλους αυτούς τους ανθρώπους .....


Γ: στο θέμα μας τώρα ....επιχείρησε να αλλάξει θέμα ο Γιάννης ...ενημερώνεις Λευτέρη και Νικηφόρο και εμείς είμαστε σε επαφη για ότι νεότερο ...





Η Ναυσικά έμεινε αρκετή ώρα στην παραλία ,μέχρι που ένιωσε πως ο Ήλιος την είχε ζαλίσει ....τόση ώρα δεν σκεφτοταν τίποτα ...ήταν σαν να είχε γυρίσει ένας διακόπτης και το μυαλό της είχε απομακρύνει όλες τις άσχημες σκέψεις ....ήξερε όμως πως αυτό ήταν προσωρινό ...πολύ σύντομα θα έπρεπε να βγάλει όλα τα γεγονότα στην επιφάνεια και να τα ταξινομήσει ....

Σηκώθηκε για να γυρίσει στο ξενοδοχείο και ζαλίστηκε ....

«με χτύπησε ο Ήλιος τελικά ....»...σκέφτηκε ....


Στο ξενοδοχείο την περίμενε η Ελπίδα που έπαιζε με την κορούλα της ....


Ελπ: Χαρά μου αυτή είναι η κυρία που σου έλεγα ....


Η μικρή την κοίταξε με περιέργεια ....


Χ: έχει κόκκινα μαλλιά ...είπε και την πλησίασε ....αγκαλίτσα;....είπε και άπλωσε τα χεράκια της στην Ναυσικά ....


Η Ναυσικά την σήκωσε στην αγκαλιά της και της χαμογέλασε ....


Ν: ώστε σε λένε Χαρά ....να ήξερες πόση ανάγκη σε έχω αυτή τη στιγμή ....είπε μελαγχολικά και η μικρή την κοίταξε παραξενεμένη ....

Ν: αουτς ....είπε η Ναυσικά καθώς η μικρή της τράβηξε τα μαλλιά ....με πόνεσες ...

Η μικρή της έσκασε ένα στραβό χαμόγελο ....

Χ: συνωμη... είναι πελιελγα ....

Η Ελπίδα τις κοιταζε χωρίς να μιλάει ...αυτή η κοπέλα είχε κάτι πολύ μελαγχολικό ....αλλά όταν κοίταζε την μικρή φωτιζόταν το πρόσωπο της ....και ήταν χλωμή ....

«βρε λες;»... σκέφτηκε ....


Ελπ: άσε την κυρία Ναυσικά να ξεκουραστεί και αν έχει όρεξη ,το απόγευμα θα την καλέσουμε να παίξει μαζί μας ....

Η μικρή κατέβηκε από την αγκαλιά της Ναυσικά αλλά πριν απομακρυνθεί ξαναγύρισε και της έκανε νόημα να σκύψει ....

Χ: είσαι καλή ...της είπε και την φίλησε στο μάγουλο ....


Η Ναυσικά ένιωσε τα πόδια της να τρέμουν και τα μάτια της να γεμίζουν δάκρυα ....


Ν: ευχαριστώ ...ψέλλισε και βιάστηκε να πάει στο δωμάτιο της ....







Ο Λευτέρης αποφάσισε να φτιάξει ένα άλμπουμ με κάποιες φωτογραφίες από τον γάμο και να τις δώσει στους γονείς της Ναυσικά ....
Βγήκε λοιπόν από το σπίτι και κατευθύνθηκε σε ένα κοντινό φωτογραφείο ....

Την ώρα που μιλούσε με τον φωτογράφο και του εξηγούσε τι ήθελε χτύπησε το κινητό του ....


Λ: έλα ρε .....οχι δεν είμαι σπίτι ....γιατί;...καλά τελειώνω μια δουλεια και τα λέμε σε μισή ώρα ...θα έρθει και ο άλλος ;...οκ ....


Έκλεισε το τηλέφωνο και συνέχισε να μιλάει με τον φωτογράφο ....

Όση ώρα έκανε για να γυρίσει στο σπίτι σκεφτοταν το τηλεφώνημα του Μάκη ...τον είχε ακούσει αναστατωμένο ...λες να έπαθε κάτι η Ναυσικά του ;.....
Και μόνο με την σκέψη τρελαινόταν ....


Μέσα στην σύγχυση του δεν πρόσεξε τους δυο τύπους ,που ήταν μέσα στο παρκαρισμένο αυτοκίνητο και τον παρακολουθούσαν....






Λ: λοιπόν τι ήταν αυτό το σημαντικό;....ρώτησε ο Λευτέρης τον Μάκη μόλις μαζεύτηκαν ....
Μ: έπιασαν κάποιους από τους συνεργάτες του πατέρα της Εύας ...
Νικ: αυτό είναι πολύ καλο ....
Μ: ναι, αλλά ακόμα δεν έχουν πιάσει τον ίδιο και τον βασικό συνεργάτη του, που είναι και ο πιο επικίνδυνος .....
Λ: ανησυχείς για την Εύα, ε;....
Μ: όχι.... για εσάς ....


Τον κοίταξαν σαν να τους μιλούσε κινέζικα ....


Μ: μην με κοιτάτε σαν χαζοί ....έχω λόγο που ανησυχώ ....ο Γιάννης υποψιάζεται πως αν θελήσουν να κάνουν κάποια κίνηση, δεν θα την κάνουν στους εμφανής στόχους που λογικά είναι προετοιμασμένοι και τους ξέρει και η αστυνομία ....

Νικ: και εμείς που μπλεκόμαστε ;....
Μ: εσύ είσαι αδελφός μου και ο Λευτέρης είχε δώσει το σπίτι του για να κρυφτούν ....
Λ: και όχι μόνο ....θυμάσαι τότε με την Μαρίλια στο νοσοκομείο ;....τον είχα διώξει κακήν κακώς ...πρόσθεσε ο Λευτέρης ,που ξαφνικά συνειδητοποίησε πως ίσως τα λόγια του Μάκη είχαν βάση ....
Μ: για αυτό σας λέω να προσέχετε ....και για πες τώρα που είχες πάει εσύ ;...
Λ: στο φωτογραφείο εδώ πιο κάτω ....
Νικ: να κάνεις τι;....
Λ: σκέφτηκα να φτιάξω ένα άλμπουμ με κάποιες φωτογραφίες του γάμου και να τις δώσω στους γονείς της ....
Νικ: μόνο αυτό;....
Λ: εντάξει ....ζήτησα να μου φτιάξει και ένα κολάζ από τις φωτογραφίες που είχαμε τραβήξει, να το κρεμάσω στο σαλόνι .....παραδέχτηκε .....





Το αυτοκίνητο ήταν ακόμη έξω από το σπίτι του Λευτέρη ....

Κυρ: έχουν συμβούλιο τα παιδάκια .....είπε με κακία ....

Δημ: ποιον από τους τρεις θέλεις ;....
Κυρ: αυτόν που μενει εδώ ...αν νομίζει πως θα ξεχάσω πως μου φέρθηκε ,είναι γελασμένος ....
Δημ: θα δω πως θα το κάνω ...εμείς όμως πρέπει να αραιώσουμε τις συναντήσεις μας ....είδες τι έγινε με τους άλλους ....






Η Ναυσικά είχε αποκοιμηθεί .....όμως αυτή τη φόρα στον ύπνο της εμφανίστηκαν ολα τα αγαπημένα της πρόσωπα ....



{{Στ: οι άνθρωποι πάνω στον πανικό και την απόγνωση κάνουμε λάθη ....αυτό δεν μας δικαιολογεί, αλλά μας κάνει πιο διαλλακτικούς απέναντι στα λάθη των άλλων.....

Η μητέρα της καθόταν στην κουζίνα και ετοίμαζε το φαγητό ...δεν την κοιτούσε όση ώρα της μιλαγε ....
Ν: ναι ,αλλά αν αυτά τα λάθη πονανε πολύ;....
Στ: πάει να πει πως αυτός που τα έκανε, είναι ένα άτομο που έχει πολύ δύναμη πάνω μας ....εσύ είσαι σίγουρη πως δεν έχεις πληγώσει κανέναν;....


Το σκηνικό άλλαξε και είδε τον πατέρα της .....στεκόταν δίπλα στο τζάκι με ένα ποτήρι στα χέρια .....σαν να είχε γεράσει απότομα ....


Ευκλ: ήρθες ;....την ρώτησε αλλά δεν την πλησίασε ....
Ν: είσαι θυμωμένος μαζί μου ;....
Ευκλ: σε αγαπάω πολύ για να σου θυμώσω ....εσύ ;....είσαι ακόμα θυμωμένη ;...
Ν: δεν ξέρω ....του απάντησε ειλικρινά ....αυτό που ξέρω είναι πως μου λείπετε ...
Ευκλ: μόνο εμείς ;....


Το σκηνικό άλλαξε για μια ακόμα φορα και βρέθηκε στο σπίτι του Λευτέρη ....καθόταν μπροστά στον υπολογιστή και χάζευε τις φωτογραφίες τους...


Ήθελε να τον πλησιάσει αλλά δεν μπορούσε ....τα πόδια της ήταν κολλημένα στο πάτωμα ....


Λ: μην αργήσεις ...της είπε εκείνος

Ν: θα φύγεις ;....τον ρώτησε ....
Λ: δεν έχω περιθώρια επιλογής .....της απάντησε ....}}



Τινάχτηκε και ξύπνησε λουσμένη στον ιδρώτα .....τι ήταν όλο αυτό ;....σηκώθηκε να πάει στο μπάνιο ,αλλά το δωμάτιο γύριζε .....ξάπλωσε πίσω και έκλεισε τα μάτια ....όλη αυτή η ταλαιπωρία την είχε κάνει κουρέλι ....έπρεπε να ξεκουραστεί και να δυναμώσει για να μπορέσει να γυρίσει πίσω .....






Πέρασε σχεδόν ένας μήνας και κάτι ...


Το καλο νέο ήταν πως είχαν συλλάβει τον Κυριάκο .....το κακό πως ο Μπατικτής ήταν ακόμη ελεύθερος και οργάνωνε τις κινήσεις του ....


Ο Λευτέρης ήταν μέρα παρά μέρα στο σπίτι της Ναυσικά και είχε δημιουργήσει μια παρα πολύ καλή σχέση με τους γονείς της ....

Έβρισκαν παρηγοριά ο ένας στον άλλο και παράλληλα είχαν καταφέρει να γνωριστούν λίγο καλυτέρα .....ο Λευτέρης νιώθοντας πως έχει πλέον μια οικογένεια ,τους είχε ανοιχτεί και τους είχε μιλήσει για το δύσκολο παρελθόν του ....


Η Ναυσικά έπαιρνε την Δήμητρα τηλέφωνο και ρωτούσε τα νέα τους ,χωρίς όμως να την αφηνει να αποκαλύψει που βρισκόταν....

Είχε δημιουργήσει μια πολύ όμορφη σχέση με την Ελπίδα και περνούσαν πολλές ώρες , μιλώντας για διαφορα θέματα ,με την μικρή Χαρά διπλα τους ,να είναι γεμάτη ερωτήσεις για τα πάντα ....



Σε κάποια συζήτηση τους η Ναυσικά είχε ρωτήσει για τον πατέρα της μικρής .....


Ελπ: έχει πεθάνει ....τον έχασα όταν ήμουν δυο μηνών έγκυος ...

Ν: λυπάμαι ....
Ελπ: δεν πειράζει ....δεν φταις εσύ ...άλλωστε ο Γιώργος ζει μέσα από την μικρή ....ξέρεις τι με πονάει πιο πολύ;....δεν πρόλαβα να του πω για την Χαρά ....
Ν: τι εννοείς ;...
Ελπ: είχαμε τσακωθεί άσχημα και εκείνος είχε φύγει για Θεσσαλονίκη ...τότε έμαθα πως ήμουν έγκυος ....του τηλεφώνησα να έρθει γρήγορα πίσω γιατί ήθελα να του μιλήσω ...είχα σκοπό να του το ανακοινώσω με κάθε μεγαλοπρέπεια ....τροχαίο στην εθνική ...δεν πρόλαβε να έρθει ....



Η Ναυσικά ένιωσε τα μάτια της να γεμίζουν δάκρυα ....ένα λυπάμαι ήταν πολύ λίγο ....οπότε περιορίστηκε να της σφίξει το χέρι ...


Ελπ: εσύ πότε θα του το πεις ;....την ρώτησε
Ν: πιο;....ρώτησε με απορία η Ναυσικά ....
Ελπ: ότι είσαι έγκυος .....

Η Ναυσικά γούρλωσε τα μάτια ....


Ν: τι λες ;...αφού εγώ είχα αδιαθετήσει πριν .....

Ελπ: ενάμιση μήνα ;....την ρώτησε χαμογελώντας πονηρά ....
Ν: δεν γίνεται αυτό που λες .....
Ελπ: σε παρατηρώ τόσες μέρες ....μην με ζαλίζεις ...πάρε ένα τεστ και μόλις βγει θετικό, τύλιξε το με μια κορδέλα και πήγαινε του το .....οτι και να έχει προηγηθεί , δεν είναι τίποτα μπροστά σε μια νέα ζωή .....άντε σήκω ...έχει φαρμακείο στα διακόσια μέτρα ......





O Πέτρος μιλούσε στο τηλέφωνο με κάποιον ....

Π: την εντόπισες ;....που;....έξω από την Κατερίνη ;....καλά ...πες μου την διεύθυνση και έλα από το γραφείο να πληρωθείς .....


Κοίταξε το χαρτί που είχε σημειώσει τα στοιχεία ....τώρα ήξερε που θα την βρει ....


Σήκωσε το τηλέφωνο ....

Π: Κατερινα....θα έρθει από το γραφείο ο κύριος Τρυφής κάποια στιγμή σήμερα ...κανόνισε να πληρωθεί γιατί εγώ θα λείψω για λίγο εκτός Αθηνών ....


Τώρα έπρεπε να το ανακοινώσει στην Αμαλία ....


Π: έλα Αμαλία μου , είσαι καλά ;....προέκυψε μια δουλεια εκτός Αθήνας και πρέπει να φύγω αμέσως .....είναι πολύ καλός πελάτης ...δεν μπορώ να του αρνηθώ ....θα γυρίσω όσο πιο σύντομα μπορώ ....και εγώ σε αγαπάω ...να προσέχεις ....


Έκλεισε το τηλέφωνο , πήρε τα κλειδιά του αυτοκίνητου και έφυγε .....







Η Ναυσικά είχε πάρει το τεστ και τώρα το κοίταζε απορημένη .....μα πως είχε γίνει αυτό ; .....αφού ....και τότε θυμήθηκε .....είχε δει λίγο αίμα και νόμιζε πως είχε αδιαθετήσει και μετά τίποτα ....απλά δεν το είχε σκεφτεί ,γιατί νόμιζε πως αυτές οι αδιαθεσίες ήταν από την ταλαιπωρία .....

Το πρόσωπο της έλαμψε από χαρά .....ούτως ή άλλως ,τις αποφάσεις της τις είχε παρει...απλα τώρα είχε και κάτι ακόμα να τους πει για να τους κάνει να χαρούν ...


Πήγε να μαζέψει τα πράγματα της όταν είδε το κουτί που της είχε δώσει η Στέλλα ....

Το άνοιξε γεμάτη περιέργεια και έμεινε άφωνη μπροστά σε αυτό που αντίκρισε ....




Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top