{{ Δευτερο και τελευταιο για σημερα ...Καλη αναγνωση ...}}

Η Δήμητρα ήταν στο σπίτι του Λευτέρη όταν δέχτηκε το τηλεφώνημα ....έβλεπε την αγωνία του και δεν ήθελε να τον κάνει χειρότερα ....έτσι δεν του είπε τίποτα ....

Πριν φύγει όμως ,εκείνος την σταμάτησε ....

Λ: θα φύγει ;....την ρώτησε με αγωνία ....
Δ: δεν ξέρω Λευτέρη μου ...ελπίζω πως όχι ....του είπε ειλικρινά ,παρόλο που μέσα της πίστευε πως εκείνη θα έφευγε ....
Λ: αν θέλεις έλα αργότερα ....
Δ: θα έρθω ....του υποσχέθηκε ....

Η Αμαλία ένιωθε κουρέλι ....δεν περίμενε καλύτερη αντιμετώπιση ,αλλά ούτε τόση σκληρότητα ....γιατί η Ναυσικά ήταν σκληρή ,όχι τελείως άδικη ,αλλά πολύ σκληρή ....

Αμ: πάω να ξαπλώσω ....δεν αντέχω άλλο για σήμερα ....είπε και άφησε τον Πέτρο μαζί με τον Φίλιππο ....

Φ: θα πας μαζί της ;....ρώτησε τον πατέρα του ....

Εκείνος έβαλε ένα ποτό και κούνησε αρνητικά το κεφάλι ....
Π: θέλεις ;...ρώτησε τον γιο του και εκείνος έγνευσε καταφατικά ....
Ο Φίλιππος περίμενε τον πατέρα του να μιλήσει ....
Ο Πέτρος δεν την περίμενε καθόλου αυτή την αντιμετώπιση ....
Π:συμφωνεις μαζί της ;....ρώτησε τον γιο του ....
Φ: δεν ξέρω αν συμφωνώ ...το σίγουρο είναι πως την καταλαβαίνω ...γκρεμίστηκε όλος ο κόσμος της ....
Π: αν ήταν μια απλή υπόθεση υιοθεσίας που είχε έρθει στο γραφείο μου ,θα ήξερα τι να κάνω ...τώρα όμως καταλαβαίνω τους ανθρώπους που έρχονταν και ήταν σε απόγνωση ....
Φ: αν ήταν ένας ξένος τι θα τον συμβούλευες ;...
Π: να ηρεμίσει και να αφήσει τον χρόνο να κάνει την δουλειά του ....
Φ: γιατί δεν ακούς την συμβουλή σου λοιπόν ;....
Π: γιατί κατά βάθος πιστευω πως όσο σκληρή και αν ήταν η Ναυσικά, είχε δίκιο σε ότι με αφορούσε ....και αν δεν μπορέσω εγώ να συγχωρέσω τον εαυτό μου ,πως μπορώ να το περιμένω από εκείνη ;....

Η Στέλλα καθόταν στο σαλόνι και κοίταζε έξω από το παράθυρο, όταν την πλησίασε ο Ευκλείδης ....

Ευκλ: φεύγει ...της είπε απλά ,αλλά η αγωνία στα μάτια του μαρτυρούσε πως δεν ήταν τόσο ήρεμος ....
Στ: σου είπε που θα πάει ;....ρώτησε η Στέλλα χωρίς να τον κοιτάξει ...
Ευκλ: όχι ....μόνο πως δεν θα πάει στον Λευτέρη ....
Στ: το περίμενα ....θέλει να σκεφτεί και δεν μπορεί να το κάνει όταν μας έχει στα πόδια της .....
Ευκλ: κοίτα με σε παρακαλώ ...της είπε αυστηρά ....πως μπορείς να είσαι τόσο απαθής;....
Στ: ποναω Ευκλείδη ....ποναω πολύ, αλλά αν αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο θα καταρρεύσω ....του είπε και τότε εκείνος πρόσεξε την θλίψη στα μάτια της ....τόση θλίψη που σχεδόν είχε αλλοιώσει το χρώμα τους ....

Ο Μάκης είχε πάει από το γραφείο του Γιάννη για να συζητήσουν τις λεπτομέρειες για την μετακίνηση του στην εταιρία ....

Μ: είναι λίγο δύσκολη περίοδος αυτή για μένα και ίσως να μην είμαι και τόσο ενθουσιώδης , αλλά δεν είναι έτσι ...όταν οριστικοποιηθούν τα συμβόλαια θα σας φέρω και τα σχέδια πάνω στα οποία δουλεύω ....πριν υπογράψετε θέλω να τα δείτε ...
Γ: το εκτιμώ αυτό ....μου αρέσει ο τροπος που αντιμετωπίζεις την δουλειά σου ...
Μ: από την αστυνομία έχουμε κανένα νεότερο ;....
Γ: είναι μεγάλη σπείρα τελικά ....η Εύα ήταν τυχερή μέσα στην ατυχία της ,που δεν την πάσαρε σε κάποιον από τους φίλους του ....
Μ: τόσο μπλεγμένος ;....
Γ: δεν πάει το μυαλό σου ...αφού ακόμα και εγώ έμεινα άφωνος ....για αυτό αργούν ...είναι πολύ δικτυωμένοι ....
Μ: αν έχετε κάποιο νεότερο ....
Γ: μην ανησυχείς ....απλά μέχρι τότε να έχετε τα μάτια σας ανοιχτό ....

Η Ναυσικά καθόταν στην γνωστή πλέον πολυθρόνα και χάζευε το πουθενά ....η τσάντα της ήταν έτοιμη δίπλα στο κρεβάτι ....

Η Δήμητρα μπήκε αθόρυβα μέσα ....μόλις είδε την τσάντα κατάλαβε ....

Δ: που θα πάμε ;....την ρώτησε ....

Η Ναυσικά γύρισε και την κοίταξε ...της χαμογέλασε ....

Ν: μαζί πουθενά ...εσύ θα μείνεις εδώ για να τους προσέχεις ....αρκετά θα πληγωθούν που θα φύγω ....θέλω να ξέρω πως έχουν κάποιον κοντά τους ....
Δ: και ο Λευτέρης ;....
Ν: θα περιμένει ...απάντησε με σιγουριά ,αλλά μέσα της φοβόταν ...
Δ: είσαι σίγουρη ;....την ρώτησε η Δήμητρα που είδε την αμφιβολία στα μάτια της
Ν: όχι ,αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς ...παραδέχτηκε ....τον θέλω πάρα πολύ στη ζωή μου, αλλά αν τον συναντήσω τώρα ,νομίζω πως δεν θα μας κάνει καλό ...μόλις ηρεμίσω θα του μιλήσω και ελπίζω πως θα είναι εκεί να με ακούσει ....
Δ: έχεις αποφασίσει που θα πας ;....
Ν: σκεφτόμουν να πάω στο Ναύπλιο , αλλά δεν θέλω να πέσω πάνω σε γνωστούς, οπότε μάλλον άκυρο ....πάντως κάπου κοντά στην θάλασσα ....μόλις φτάσω θα σε πάρω τηλέφωνο....δεν θα τους πεις που είμαι, απλά να ξέρουν πως είμαι καλά ....

Η Δήμητρα την έσφιξε στην αγκαλιά της ....
Δ: θα μου λείψεις ....
Ν: και μένα ....
Δ: θα προσέχεις ;....
Ν: το υπόσχομαι .....

Ο Μάκης είχε πάει από το σπίτι του Λευτέρη και συζητούσαν ....
Μ: με ακούς ή τσάμπα μιλάω τόση ώρα;...
Λ: σε ακούω, αλλά όσο σοβαρά και αν είναι αυτά που μου λες ,δεν μπορώ να τα αφομοιώσω ....συγγνώμη ....
Μ: πονάει τόσο πολύ ;....
Λ: περισσότερο από πολύ ....φεύγει Μάκη ....
Μ: τι εννοείς φεύγει ;....
Λ: φεύγει από εμένα ,από τους γονείς της, από όλους ....
Μ: ποιος σου το είπε ;....
Λ: κανείς ...το ξέρω ....όσο και αν εκείνη δεν το καταλαβαίνει ,την ξέρω πολύ καλά ....
Μ: και εσύ τι θα κανείς ;....
Λ: θα προσπαθήσω να αντέξω μακριά της και θα ελπίζω πως θα γυρίσει ....
Μ: θα γυρίσεις στο νοσοκομείο ;....
Λ: δεν μπορώ ....δεν μπορώ να συγκεντρωθώ, οπότε νομίζω πως θα ήμουν επικίνδυνος ....θα ζητήσω άδεια ...άλλωστε τόσο καιρό δεν έχω πάρει άλλη ....
Μ: δεν θα συνέλθεις με το να κάθεσαι μέσα στο σπίτι ....
Λ: δεν θέλω να συνέλθω ....να επιβιώσω θέλω ....

Ο αποχαιρετισμός με τους γονείς της ήταν δύσκολος ....

Ευκλ: αν σου υποσχεθούμε πως δεν θα σε ενοχλήσουμε αν πας στο σπίτι στο Ναύπλιο ;....
Ν: μπαμπά κατάλαβε με ...θέλω να πάω κάπου που να μην έχω καθόλου αναμνήσεις ....και είμαι σίγουρη πως αν πήγαινα εκεί, θα έβαζες κάποιον να παρακολουθεί τις κινήσεις μου ....
Ευκλ: κακό είναι που θέλω να ξέρω πως είσαι καλά;....
Ν: μην το κουράζουμε άλλο ....θα είναι εδώ η Δήμητρα ....θέλω να προσέχετε τους εαυτούς σας και όταν νιώσω καλύτερα θα έρθω πίσω .....
Στ: πάρε αυτό ,αλλά μην το ανοίξεις ακόμα ....μόλις καταλαγιάσουν οι πρώτες σκόνες και δεις καθαρά ,τότε άνοιξε το ....είπε η Στέλλα και της έδωσε ένα κουτί ....

Η Ναυσικά το κοίταξε με απορία και μετά το έβαλε μαζί με τα πράγματα της ....

Ν: όταν γυρίσω θέλω να σας βρω καλά ....είπε και πριν βάλει τα κλάματα έφυγε ....

Ο Ευκλείδης αγκάλιασε την Στέλλα ....
Ευκλ: θα γυρίσει γρήγορα ....είπε και έκλεισε τα μάτια σε μια κίνηση να αποτρέψει τα δάκρυα να κυλήσουν ....
Στ: το ξέρω ....είπε εκείνη και χαμογέλασε ....μας αγαπαει ....

Είχε νυχτώσει όταν η Ναυσικά σταμάτησε να οδηγεί ....
Κοίταξε γύρω της και είδε πως ήταν σε ένα τελείως άγνωστο μέρος ,αλλά τουλάχιστον ήταν κοντά στη θάλασσα ...
Έπρεπε να βρει κάπου να μείνει, γιατί αισθανόταν τις δυνάμεις της να την εγκαταλείπουν ....όση ώρα οδηγούσε ήταν σε εγρήγορση, αλλά τώρα που χαλάρωσε νόμιζε πως θα λιποθυμούσε ....
Στο βάθος είδε την ταμπέλα ενός μικρού ξενοδοχείου και κατευθύνθηκε προς τα εκεί ...

Μια κυρία ήταν στην ρεσεψιόν ....παχουλή και χαμογελαστή ...κάτι χάζευε σε μια μικρή τηλεόραση αλλά μόλις την είδε της χαμογέλασε ζεστά ....

-: καλησπέρα , μπορώ να βοηθήσω σε κάτι ;....
Ν: ένα δωμάτιο θα ήθελα ....αν γίνεται να βλέπει στην παραλία ....
-: όλα γίνονται ....θα μείνεις μέρες ή είσαι περαστική ;....
Ν: θα κάτσω, αλλά δεν ξέρω πόσο...
-: το 103...μπορεις να μου δώσεις μια ταυτότητα;....ξέρεις για τα τυπικά ....
Ν: δίπλωμα σου κάνει;...
-:ναι ...α, ξέχασα να συστηθώ ....με λένε Ελπίδα και το πανδοχείο είναι δικό μου ,οπότε για όσο μείνεις εδώ, ότι θέλεις μην διστάσεις ....
Ν: Ελπίδα λοιπόν ....εγώ είμαι η Ναυσικά ...χάρηκα ....
Ελπ: έχεις φάει κάτι ;....φαίνεσαι ταλαιπωρημένη ....
Ν: να ξαπλώσω θέλω μόνο ....ευχαριστώ πάντως ....

Ηλ: είπε πως θα σε πάρει τηλέφωνο μόλις φτάσει ....
Δ: ναι ,αλλά δεν μου αρέσει που έφυγε μόνη της ....
Ηλ: δεν είναι μωρό ....ξέρει να προσέχει τον εαυτό της ....
Δ: πήγα και από τον Λευτέρη νωρίτερα ....ήταν χάλια...
Ηλ: αυτός ήταν ο λόγος που σε άφησε πίσω ....όχι για τους γονείς της για εκείνον ...
Δ: για τους γονείς της μου είπε ....
Ηλ: και εσύ την πίστεψες ;...δεν σε έχω για τόσο εύπιστη ....της είπε ο πατέρας της και την κοίταξε επικριτικά ....
Δ: με άφησε να τους προσέχω μου είπε ....εννοούσε όλους και τον Λευτέρη ....συνειδητοποίησε ....
Ηλ: Τους γονείς της τους αναλαμβάνω εγώ ....εσύ το νου σου στον Λευτέρη.....

Η Ναυσικά μπήκε στο δωμάτιο ...ήταν πολύ όμορφο αν και λιτό....
Δεν είχε κουράγιο να σκεφτεί τίποτα ....ήθελε απλά να κοιμηθεί .....

Σήκωσε το τηλέφωνο ....

Ν: έλα Δημητρούλα ...είμαι καλά ...σε πήρα για να μην ανησυχείς ....δεν ξέρω ακριβώς που είμαι ... αύριο θα ρωτήσω ....πέφτω για ύπνο τώρα και θα κλείσω το κινητό ...θα σε ξαναπάρω εγώ ....

Έκλεισε το τηλέφωνο και ξάπλωσε όπως ήταν ,με τα ρούχα ....χρειαζόταν να βυθιστεί σε έναν ύπνο βαθύ χωρίς όνειρα για να μπορέσει να ηρεμίσει ....και αυτό έγινε....

Ο Λευτέρης ήθελε να ξεκουραστεί ,αλλά δεν μπορούσε ...
Είχε την αγωνία της ....όταν την ένιωσε να χαλαρώνει τηλεφώνησε στον Νικηφόρο ....

Λ: μην έρθεις σήμερα ...θα πέσω για ύπνο ...καλά είμαι μην τρομάζεις απλά πήρα για να μην έρθεις και βαράς τα κουδούνια ....θα τα πούμε το πρωί ....

Ξάπλωσε στο κρεβάτι και πήρε αγκαλιά το μαξιλάρι της ...είχε το άρωμα της ακόμα ....και μετά βυθίστηκε και αυτός σε έναν ύπνο χωρίς όνειρα....

Το επόμενο πρωί ξεκίνησε με έναν λαμπρό ήλιο, σημάδι πως τα πράγματα ,άγνωστο ακόμα πως , θα έφτιαχναν....

Ο Λευτέρης είχε μόλις ανοίξει τα μάτια του ,όταν χτύπησε το κουδούνι ....κοίταξε το ρόλοι και σηκώθηκε να ανοίξει, πιστεύοντας πως θα έβλεπε μπροστά του τον Νικηφόρο .....

Λ: εσείς εδώ ;....ρώτησε με απορία ....
Στ: ήθελα να δω αν είσαι καλά ....του είπε η Στέλλα ....να περάσω ;....
Λ: και βέβαια ....μόνο δώστε μου λίγο χρόνο να ντυθώ ....
Στ: πήγαινε ...θα σου ετοιμάσω πρωινό να τα πούμε ....

Δεν πέρασαν ούτε δέκα λεπτά και ο Λευτέρης μπήκε στην κουζίνα ....η Στέλλα είχε ετοιμάσει καφέ και είχε απλώσει κάτι κρουασανακια και ένα κέικ ....

Λ: που τα βρήκες όλα αυτά ;....
Στ: τα είχαν πάρει τα παιδιά προχθές που σας ψώνισαν ....σου έβαλα καφέ ....

Ο Λευτέρης κοίταξε το φλιτζάνι και χαμογέλασε ...είχε γάλα ....
Λ: είναι και γλυκός ;....
Στ: ο σκέτος πειράζει στο στομάχι ....του είπε απλά και του θύμισε την Ναυσικά ....

Η Ναυσικά κοιμόταν όταν την ξύπνησε ένα χτύπημα στην πόρτα .....άνοιξε τα μάτια της και κοίταξε γύρω ....το ξένο δωμάτιο λουζόταν από το φως του ήλιου ....

Ν: περάστε ...είπε και στην πόρτα φάνηκε η χαμογελαστή φιγούρα της Ελπίδας ....
Ελπ: σε ξύπνησα;....συγγνώμη απλά επειδή δεν έφαγες τίποτα χθες, είπα να σου φέρω ένα καλό πρωινό ....είπε και ακούμπησε έναν γεμάτο δίσκο πάνω στο τραπέζι ....
Ν: ευχαριστώ ,αλλά δεν είναι ανάγκη .....
Ελπ: βλακείες ...αν έβλεπες πόσο χλωμή είσαι ....αν θες κάτι άλλο μου μιλάς ,κάτω θα είμαι ....και με αυτά τα λόγια έφυγε ....

Η Ναυσικά σηκώθηκε από το κρεβάτι και κοίταξε έξω από το παράθυρο .....μια υπέροχη παραλία απλωνόταν μπροστά της ....στο μπαλκονάκι της υπήρχε ένα τραπέζι με δυο καρέκλες ...εκεί θα έπαιρνε πρωινό ....
Πήγε στο μπάνιο , έκανε ένα ντουζ, άλλαξε ρούχα και βγήκε έξω ...
Ο ήλιος, αν και νωρίς, ήταν αρκετά ζεστός και η Ναυσικά έκλεισε τα μάτια και άφησε τις αχτίδες του να τις χαϊδέψουν το πρόσωπο ....
Σκέφτηκε την Ελπίδα ...συμπαθητική γυναίκα και τώρα που την είδε καλύτερα δεν πρέπει να ήταν πολύ μεγάλη ....

Ελπίδα ...σημαδιακό όνομα ....

Στ: έφυγε χθες ....του είπε ήρεμα η Στέλλα...
Λ: το ξέρω ....
Στ: θα γυρίσει ....
Λ: το ελπίζω ....ήπιε μια γούλια από τον καφέ του ....πως ήταν η πρώτη συνάντηση ;...
Στ : δύσκολη ....ήταν πολύ σκληρή μαζί μας ,αν και όχι άδικα ....ξέρεις τι μου έκανε εντύπωση ;.....όταν τις ειδα μαζί με την Αμαλία ήταν ίδιες ....όχι στην όψη ...στο βλέμμα ...στις κινήσεις ....τόσα χρονιά νόμιζα πως είχε αρχίσει να μας μοιάζει, αλλά μια στιγμή τα ανέτρεψε όλα .....
Λ: όντως μοιάζουν ....το είχα δει και εγώ τότε στο πάρτι της Εύας ....
Στ: θες να έρθεις να μείνεις μαζί μας ;....τον ρώτησε και εκείνος την κοίταξε έκπληκτος ....
Λ: ευχαριστώ ,αλλά όχι ....θα την περιμένω εδώ ....
Στ : να πω πως δεν το περίμενα .....θα έρχεσαι τουλάχιστον καμιά φόρα να μας βλέπεις ;...
Λ: όποτε θέλετε .....
Στ : πάω τώρα ...αν έχεις κανένα νέο της ....
Λ: θα σε ειδοποιήσω ....Στέλλα ;....ευχαριστώ για σήμερα ....
Στ: και εσύ παιδί μου είσαι πια ....του είπε .....

Ο Λευτέρης έκλεισε την πόρτα πίσω της και βγήκε στην αυλή ....

Λ: καλημέρα αγάπη μου ....ψιθύρισε ....

Σε κάποιο άλλο σημείο της χώρας ....

Ν: καλημέρα αγάπη μου ....απάντησε η Ναυσικά και δάκρυσε ......