Ο Ευκλείδης μπήκε στο σπίτι του Ηλία προβληματισμένος ....

Ηλ: καλώς τον ....τι μούτρα είναι αυτά;...

Ευκλ: έκανα κάτι για το οποίο δεν είμαι και πολύ περήφανος ....
Ηλ: κάτσε να βάλω δυο ποτά και θα μου τα πεις όλα .....

Ο Ευκλείδης στάθηκε μπροστά στην μπαλκονόπορτα και άφησε την εικόνα της θάλασσας να τον ηρεμίσει.....

Ηλ: ακούω ...είπε και του έδωσε το ένα ποτήρι....

Ο Ευκλείδης ήπιε μια γουλιά και κοίταξε τον φίλο του....

Ευκλ: η Ναυσικά είναι ερωτευμένη με τον Λευτέρη.....υπό άλλες συνθήκες ,θα ήμουν πολύ ευχαριστημένος ,αλλά τώρα κάτι με φοβίζει.....
Ηλ: νομίζεις πως δεν την αγαπαει;....

Κούνησε το κεφάλι αρνητικά ...

Ευκλ: όχι δεν είναι αυτό ...από την πρώτη στιγμή κατάλαβα πως ενδιαφέρεται για την κόρη μου ...κάτι άλλο με απασχολεί ....ο Λευτέρης είναι πολύ πληγωμένος από την ζωή ... τουλάχιστον αυτό μου έδωσε να καταλάβω ο φίλος μου ο Σταυρός, που τον γνωρίζει καλά .....αν όλος αυτός ο πόνος ξεσπάσει στο παιδί μου;....
Ηλ: δεν είναι απαραίτητο πως ένας άνθρωπος που έχει περάσει πολλά ,γίνεται και εκδικητικός ....μπορεί να είναι το ακριβώς αντίθετο ...μπορεί όλη την αγάπη που του έλειψε, να την δώσει στην Ναυσικά ....
Ευκλ: μακάρι ...αλλά ανακάλυψα πως ετοίμαζε ταξίδι στο εξωτερικό και δεν το είχε πει σε κανέναν....ούτε καν στον κολλητό του....γιατί;....
Ηλ: Ευκλείδη τι έκανες ;....μη μου πεις ότι το είπες στη Ναυσικά ;....είδε το ένοχο ύφος του ....εσύ δεν είσαι τέτοιος άνθρωπος .....
Ευκλ: ντρέπομαι ....αλλά ίσως βγει σε καλό ....αν δεν έχει κάτι να κρύψει θα της εξηγήσει και όλα θα πάνε καλά.....αν όχι ...καλύτερα να το μάθει τώρα που είναι αρχή.....
Ηλ: δεν πιστευω πως εσύ μιλάς για μυστικά ...ξεχνάς τι της κρύβεις ;....
Ευκλ: δεν είναι το ίδιο.....
Ηλ: ακριβώς ....είναι όλη της η ζωή....

Η Ναυσικά με τον Λευτέρη βρίσκονταν σε μια περίεργη κατάσταση ...παθιασμένα φιλιά ...γέλια για την εξέλιξη της υγείας της .....και προσπάθεια να φύγουν οι αμφιβολίες ....

Η πόρτα που άνοιξε ξαφνικά, έφερε διαφορετικές αντιδράσεις ....έκπληξη ,ζήλεια και επικείμενες αποκαλύψεις ....

Φ: ενοχλώ;....ρώτησε ο Φίλιππος γελαστός

Ν: εσύ ποτέ ....καλώς τον ....
Λ: εγώ να φεύγω να σας αφήσω να τα πείτε .....

Ο Λευτέρης σοβάρεψε απότομα ...η ζήλεια έκανε την παρουσία της αισθητή και αυτό δεν του άρεσε καθόλου ....

Ν: κάτσε λίγο ακόμα ....τον παρακάλεσε η Ναυσικά ,που δεν είχε καταλάβει τον λόγο που ήθελε να φύγει...
Φ: ναι κάτσε ..έχω φέρει και γλυκά ....ελπίζω να τρώτε σοκολάτα ,γιατί έχω φέρει κάτι φανταστικά τρουφάκια με ρούμι, που φτιάχνει ένα ζαχαροπλαστείο κοντά στο σπίτι μου.....
Ν: αχ , τέλεια ...σημείωνε Λευτέρη ....οτιδήποτε με σοκολάτα ....
Φ: αλήθεια αν δεν κάτσεις θα παρεξηγηθώ ....νομίζω πως με αποφεύγεις ...
Λ: εγώ ;....για ποιο λόγο να σε αποφεύγω ;....δεν σε ξέρω καν....
Ν: τι θα γίνει ;....θα μου δώσει κανείς τα γλυκά, ή θα το συζητάτε για πολύ ώρα;

Την κοίταξαν ταυτόχρονα και γέλασαν με το ύφος της .....και τότε ο Λευτέρης πρόσεξε κάτι....το χαμόγελο του Φίλιππου ...δεν μπορεί ....
Ο Φίλιππος της έδωσε το κουτί ....

Λ: Δεν έχουμε συστηθεί ....Λευτέρης Βερέμης ...γιατρός της Ναυσικά και σύντροφος ....
Ν: αχ τι γλυκό!!....σύντροφος ...ωραία ακούγεται ....σχολίασε η Ναυσικά και συνέχισε να τρώει τις τρούφες ....
Φ: Φίλιππος Ρίζου ....η αίτια του κακού ....και ελπίζω φίλος της Ναυσικά ....

Η Ναυσικά δεν απάντησε ,απλά μουρμούρισε κάτι ακατάληπτο, καθώς είχε χαθεί στα γλυκά ....κάτι που χαροποίησε τον Λευτέρη, γιατί δεν την άφησε να δει την έκπληξη στο πρόσωπο του, μόλις άκουσε το όνομα του Φίλιππου ....

Λ: Φτάνει ...θα πάθεις τίποτα ....τη μάλωσε ο Λευτέρης ....
Ν: πρέπει να δοκιμάσεις...είναι κόλαση ...του απάντησε μπουκωμένη και του έδωσε ένα .....
Λ: θα πάρω ένα για το δρόμο....είπε και της έσκασε ένα φιλί...χάρηκα Φίλιππε ....μόνο κάνε μου μια χάρη ....μην ξαναφέρεις γλυκά ....
Φ: καταλαβαίνω....είπε ο Φίλιππος γελώντας και κοίταξε την Ναυσικά
Ν: δεν σας καταλαβαίνω .....μια χαρά μου έχει μείνει και μένα .....παραπονέθηκε ...

Έξω από το δωμάτιο της Ναυσικά, είχαν φτάσει η Δήμητρα με τον Νικηφόρο και ο Λευτέρης έπεσε κυριολεκτικά πάνω τους βγαίνοντας ....

Λ: καλώς τους ...πάλι εδώ;.....ρώτησε με απορία ....

Νικ: φεύγεις για Λονδίνο;...ρώτησε ο Νικηφόρος χωρίς πρόλογους και η Δήμητρα σταύρωσε τα χέρια και περίμενε μια απάντηση ....

Ο Λευτέρης τους κοίταξε έκπληκτος .....δεν το περίμενε αυτό....

Λ: σε δυο μήνες παρά κάτι .....θα χειρουργήσει ο γιατρός Λεβέντης και θα είμαι βοηθός του......παραδέχτηκε ....
Δ: και η Ναυσικά;.....
Λ: της εξήγησα και κατάλαβε ....άλλωστε δεν θα φύγω για πάντα ....μια εβδομάδα το πολύ.....
Δ: θα μιλήσω με την φιλενάδα μου και θα αποφασίσω...δήλωσε η Δήμητρα....πάμε μέσα;....
Λ: είναι με τον Φίλιππο ....
Νικ: και εσύ είσαι τόσο χαλαρός ;....
Λ: καλό παιδί φαίνεται .....συστηθήκαμε κιόλας ....
Νικ: αυτό δεν μου ακούστηκε και τόσο καλό.....
Λ: βλακείες .....Δήμητρα πήγαινε στη φίλη σου και εγώ θα σου πάρω για λίγο το Νικηφόρο....
Δ: αν είναι για λίγο .....

Είχε βραδιάσει πια ,όταν η Εύα με τον Μάκη αποφάσισαν να γυρίσουν σπίτι ....

Εύα : ευχαριστώ που είσαι δίπλα μου ....
Μ: μην το ξαναπείς αυτό ....θέλω και είμαι....
Εύα : πρέπει να κάνουμε αίτηση για περιοριστικά μέτρα το συντομότερο....
Μ: και κακώς δεν είχατε κάνει ....
Εύα : δεν περιμέναμε πως θα έβγαινε τόσο σύντομα ....αλλά ποιος πλήρωσε την εγγύηση του;....
Μ: αύριο πρωί πρωί να πας στον δικηγόρο σας ....
Εύα : θέλω μια τελευταία χάρη ....
Μ: ότι θες .....
Εύα : μην πεις τίποτα στην Αγγέλα ...θα της το πω εγώ αύριο ....δεν θέλω να τρομάξει πρώτο βραδύ στο σπίτι....
Μ: κατάλαβα....μήπως θέλεις να μείνω μαζί σας ;....
Εύα : δεν χρειάζεται ....θα τις κάνεις να ανησυχήσουν ....μου φτάνει που θα ξέρω πως μας σκέφτεσαι....
Μ: δεν μπορώ να κάνω αλλιώς ...ότι χρειαστείς πάντως και γελοίο να είναι ,πάρε με τηλέφωνο ....υποσχέσου ....
Εύα : το υπόσχομαι.....

Νικ: πως και είσαι τόσο χαλαρός όταν η Ναυσικά είναι με το Φίλιππο ;....

Λ: ένα -ένα τα θέματα ....και πίστεψε με έχουμε πολλά να πούμε ....

Ο Νικηφόρος το ήξερε αυτό το ύφος ...και δεν του άρεσε ...καθόλου ...

Νικ: να πάρω και τον άλλο να έρθει;.....

Ο Λευτέρης έγνεψε καταφατικά και ο Νικηφόρος ανησύχησε ακόμα περισσότερο....

Δ: τρελά κέφια βλέπω εδώ ...γεια σου Φίλιππε ....
Ν: πάνω στην ώρα ήρθες ....τελευταία τρούφα...τη θες;....

Η Δήμητρα προσπαθούσε να κρατήσει τα γέλια της ....Η εικόνα της Ναυσικά να μασουλά ευχαριστημένη, χωρίς να έχει πάρει χαμπάρι πως έχει πασαλειφτεί με σοκολάτα ,ήταν όλα τα λεφτά.....

Φ: ισα που προλαβαίνεις....δεν έχω δει άνθρωπο να κατεβάζει τόσα γλυκά τόσο γρήγορα .....

Δ: δεν ήξερες τη Ναυσικά ....

Η Δήμητρα πήρε την τρούφα κα καθώς μασούλαγε , παρατηρούσε την φίλη της ...
Φαινόταν καλά, άρα ο Λευτέρης είχε δίκιο ....

Ο Φίλιππος πείραζε την Ναυσικά και γελούσαν ....και τότε ....

Δ: το ξέρετε πως χαμογελάτε με τον ίδιο τρόπο;....είπε η Δήμητρα ...ούτε αδέλφια να ήσασταν .....

Το γέλιο κόπηκε απότομα και γύρισαν και οι δυο και κοίταξαν την Δήμητρα απορία ....

Μ: τι έγινε ;...ακούστηκε σοβαρό ....
Λ: θα σας πω μια ιστορία ,αλλά θα μου υποσχεθείτε πως δεν θα πείτε τίποτα σε κανένα....ούτε στη Δήμητρα.....είπε κοιτώντας τον Νικηφόρο
Νικ: εντάξει λέγε ,γιατί έχω αρχίσει να φρικάρω .....
Λ: θυμάσαι στο πρώτο χειρουργείο της Ναυσικά ;...τότε που θέλαμε αίμα και ο πατέρας της μας έδωσε την πράξη υιοθεσίας ;.....
Μ: η Ναυσικά είναι υιοθετημένη;....
Νικ: ναι..... στάματα τις χαζές ερωτήσεις ....
Μ: και εγώ που να το ξέρω;.....ο Λευτέρης τον αγριοκοίταξε και ο Μάκης σταμάτησε ...
Λ: εγώ ξέρω ποιοι είναι οι πραγματικοί γονείς της και έχω υποσχεθεί στον πατέρα της να μην μιλήσω, αν και διαφωνώ με αυτό......
Νικ: και αυτό τι μας αφόρα εμάς ;....
Λ: οι βιολογικοί γονείς της είναι μαζί, παντρεμένοι χρόνια και έχουν ένα γιο ....τον Φίλιππο....
Νικ: τον γνωστό Φίλιππο;....
Μ: ποιος είναι ο Φίλιππος;....

Ν-Φ: αδέλφια;....κοιταχτήκαν
Δ: εντάξει ξέρω πως είναι χαζό αυτό που είπα, αλλά από την πρώτη φορά που ειδα τον Φίλιππο, πρόσεξα ότι ο τροπος που χαμογελά μου θυμίζει εσένα....
Ν: πάντως αν είχα αδελφό θα ήθελα να είναι σαν εσένα ...είπε η Ναυσικά στο Φίλιππο
Φ: και εσύ μοναχοπαίδι ,ε;....
Ν: ναι αλλά.....έχω την Δήμητρα.....εσύ;....
Φ: κανέναν τόσο κοντινό....εντάξει είναι ο Κώστας ο γιος της φίλης της μαμάς μου ,αλλά δεν είμαστε τόσο δεμένοι....
Δ: σαν πολύ δεν το σοβαρέψαμε ;...εσύ γιατί είσαι τόσο χαρούμενη;....
Ν: με αποσυντόνισαν τα γλυκά και δεν σας είπα ....παρεμπιπτόντως μην ακούς τον Λευτέρη ...οι τρούφες ήταν τέλειες ....αν δεν μου ξαναφέρεις δεν θα σου ξαναμιλήσω .....
Φ: έχει όμως ένα δίκιο ο άνθρωπος ..... παραδέχτηκε ο Φίλιππος
Ν: λες να παχύνω και να μην του αρέσω;....τέρμα οι τρούφες ...μην ξαναφέρεις ....
Φ: πάντα τόσο σταθερή στις απόψεις της είναι;....ρώτησε τη Δήμητρα
Δ: την έχει χαζέψει ο έρωτας......την πείραξε η Δήμητρα ...τι ήταν αυτό που δεν μας είπες ; ....την επανέφερε στην πραγματικότητα ....
Ν: α, ναι.....λοιπόν εκεί που τσακωνόμασταν με τον Λευτέρη ....
Δ: γιατί τσακωνόσασταν;.....
Ν: μου έκρυψε κάτι και τσαντίστηκα.....αλλά τώρα είμαστε καλά ....μου εξήγησε και όσο και αν δεν μου αρέσει αυτό που μου είπε, ένα δίκιο το έχει .....
Δ: σου είπε για το ταξίδι;....
Ν: το ήξερες ;....
Δ: πριν λίγο το έμαθα ....αν σε παρηγορεί, ούτε ο Νικηφόρος το ήξερε ....
Ν: καλά δεν είναι της παρούσης ....εκεί που λέτε που ήμουν πολύ τσαντισμένη ... κούνησα τα πόδια ....με πόνεσαν ...άρα...αρχίζω να επανέρχομαι.....
Δ: αυτό είναι τέλειο νέο ...είπε η Δήμητρα και την αγκάλιασε
Φ: δηλαδή σε λίγο καιρό θα είσαι καλά......
Ν: ναι ...και σκοπεύω να γίνω πολύ πιο σύντομα καλά από ότι περιμένουν όλοι...είπε η Ναυσικά με πείσμα .....

Ο Νικηφόρος και ο Λευτέρης κοίταξαν τον Μάκη....

Νικ: αυτόν τι τον ήθελες ;....μας αποσυντονίζει .....
Μ: τι φταίω εγώ που μου ξεκινάτε μια ιστορία και δεν ξέρω τους πρωταγωνιστές ;....
Λ: μπορείς για λίγο να μην μιλάς ;....θα σου χρωστώ χάρη....
Μ: καλά το βουλώνω.....
Λ: και τώρα τι κάνουμε;.....
Νικ: πιστεύεις πως μπορεί να τρέχει κάτι μεταξύ τους ;....
Λ: δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι .....
Μ: μην είσαι χαζός .....αφού η κοπέλα σε κοιτάζει και λειώνει ....επαινεύει ο Μάκης
Νικ: έχει δίκιο....συμφώνησε ο Νικηφόρος
Λ: ναι ,αλλά αν αυτός έχει άλλες σκέψεις ;....και εδώ μπαίνετε εσείς ....
Νικ: εμείς ;.....
Λ: όσο θα λείπω στην Αγγλία ,θα την έχετε από κοντά ....εγώ του έδωσα να καταλάβει πως είμαστε μαζί ,αλλά μια ανησυχία την έχω ....
Μ: ωπα γιατί το έχασα πάλι .....ποιος πάει Αγγλία;....γιατί;...
Λ: εγώ ...σε δυο μήνες σχεδόν ...θα κάτσω εκεί το πολύ μια εβδομάδα και η Ναυσικά το έμαθε και έγινε έξαλλη .....
Μ: δεν την παρεξηγώ ....και εγώ έξαλλος είμαι ...πότε θα μας το έλεγες ;....του επιτέθηκε ο Μάκης ...
Νικ: έχει δίκιο ...γιατί δεν είπες τίποτα ;....
Λ: θα σας το έλεγα.....αλήθεια ....
Μ: πότε;...όταν θα ήσουν ήδη στο αεροπλάνο;.....
Λ: είσαι υπερβολικός ....διαμαρτυρήθηκε χλιαρά ο Λευτέρης
Μ: έχω δίκιο ....ακούς Νικηφόρε ;....δεν θα μας το έλεγε ....
Νικ: έχει δίκιο;....
Λ: όταν μου το πρότειναν, φοβόμουν να έρθω αντιμέτωπος με τα συναισθήματα μου και έτσι το βρήκα σαν μια πολύ καλή διέξοδο ....θα σας το έλεγα τελευταία στιγμή ,για να μην μπορείτε να με ζορίσετε με ερωτήσεις ....όμως μετά έγινε αυτό με την Ναυσικά και το ξέχασα ...αλήθεια ...το είχα βγάλει τελείως από το μυαλό μου και με κάρφωσε ο Ευκλείδης .....
Νικ: τον πιστεύουμε ;...ρώτησε τον Μάκη
Μ: φαίνεται ειλικρινής .....στην έφερε ο πεθερούλης όμως .....τον κορόιδεψε ...
Νικ: αλήθεια αυτό πως το εξηγείς ;.....
Λ: δεν το εξηγώ ....δεν το καταλαβαίνω .....πάντως έχω και ένα ευχάριστο....η Ναυσικά άρχισε να νοιώθει τα πόδια της .....
Νικ: αυτό είναι τέλειο ....
Μ: πρόσεξε τώρα κακομοίρη γιατί μπορεί να σου φύγει .....τον πείραξε ο Μάκης
Λ: ούτε για αστείο μην το λες αυτό .....αν την χάσω θα πεθάνω....

Και δεν αστειευόταν ....καθόλου....

Ο Πέτρος ήταν έτοιμος να φύγει από το γραφείο ,όταν χτύπησε το τηλέφωνο του
Π: παρακαλώ;....Εύα; ....όλα καλά;....τι μου λες ;...θα καταθέσω την αίτηση νωρίς το πρωί , μείνε ήσυχη ....μετά τη δουλειά περνα από εδώ να τα πούμε.....καλό βραδύ ....

Ο Πέτρος έκλεισε το τηλέφωνο ανήσυχος .....αυτό δεν το είχε προβλέψει ....λάθος ....

Σήκωσε το ακουστικό και σχημάτισε ένα νούμερο ...

Π: έλα Αριστείδη ...θέλω μια χάρη ....θυμάσαι την υπόθεση Χαραλάμπους;....ναι, τον άφησαν ελεύθερο και άρχισε τις απειλές ....θέλω μια διακριτική προστασία στη διεύθυνση που θα σου πω .....το ξέρω, αλλά είναι τρεις γυναίκες μόνες ....αύριο πρωί πρωί ....θα σου χρωστάω .....

Ηρέμισε λίγο .....τουλάχιστον είχε κάνει μια κίνηση να τις προστατεύει....
Τα προβλήματα με την Αμαλία τον είχαν κάνει απρόσεκτο ....και αυτή η γυναίκα του, είχε μουλαρώσει ....γιατί δεν του μιλαγε;....

Κυρ: νομίζω πως τις εντόπισα..... πρέπει να είμαι προσεκτικός ...δεν μας συμφέρει να με μαζέψουν πάλι ....εσύ βρήκες ποιος ήταν αυτός με την κόρη μου;....μάλιστα ...ανερχόμενος , ε;....μήπως να του ρίχναμε μια προειδοποίηση;....αυτός δικός σου για την ώρα .....

Ο Κυριάκος έκλεισε το τηλέφωνο και συνέχισε να παρακολουθεί το σπίτι ....
Ένα αυτοκίνητο σταμάτησε απέξω, αλλά οι επιβάτες δεν κατέβηκαν ....

Κυρ: ώστε έχετε προστασία......

Μ: λοιπόν κόψε τις βλακείες και τα μελοδραματικά ...του είπε αυστηρά ο Μάκης ...υπάρχουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα από τα δικά σου .....
Νικ: τι εννοείς ;....
Μ: ο πατέρας της Εύας....κάποιος πλήρωσε την εγγύηση...είναι έξω και άρχισε τις απειλές .....
Λ: και εσύ γιατί είσαι εδώ ,αντί να είσαι μαζί της ;.....
Μ: δεν ήθελε να μείνω μαζί τους για να μην αναστατωθεί η Αγγέλα ....της είπα να τηλεφωνήσει στον δικηγόρο τους ....
Λ: πως μπλέξαμε έτσι;....
Μ: εμείς ;....τι εννοείς ;...
Λ: Ο δικηγόρος της Εύας είναι ο Πέτρος Ρίζου, έτσι δεν είναι;......
Μ: τον γνωρίζεις ;.....
Λ: είναι ο βιολογικός πατέρας της Ναυσικά .....
Μ-Νικ: ποιος;.......

Δύσκολη νύχτα η σημερινή ....για όλους ....

Ο Ευκλείδης πάλευε με τον εαυτό του για τις λάθος κινήσεις του .....

Η Στέλλα δίπλα του ένιωθε την αναστάτωση ,αλλά δεν ήθελε να τον ρωτήσει τι έχει, γιατί φοβόταν τις απαντήσεις .....

Η Εύα , η Μαρίλια και η Αγγέλα κοιμήθηκαν αγκαλιασμένες ....τα όνειρα τους ανάμεικτα ... φόβος και ελπίδα μαζί .....

Ο Νικηφόρος πέρασε το βραδυ με τον Μάκη, να συζητούν τις παράξενες συμπτώσεις της ζωής .....

Η Δήμητρα γύρισε σπίτι ...στην αγκαλιά του πατέρα της ,με σκέψεις περίεργες να τριγυρίζουν στο κεφάλι της ....σκέψεις που δεν μπορούσε να εξηγήσει......

Ο Λευτέρης έμεινε στο νοσοκομείο, μαζί με την Ναυσικά .....και οι δυο ήταν ανήσυχοι, αλλά κανένας δεν ήθελε να το συζητήσει και έτσι περιορίστηκαν σε πιο ανώδυνες συζητήσεις ....

Λ: λοιπόν εγώ σημείωσα ...γλυκά με σοκολάτα ...τώρα σειρά σου....παστίτσιο....
Ν: τι είναι αυτό;....
Λ: το αγαπημένο μου φαγητό .....εσύ δεν ήθελες να μάθεις τα μικρά και ασήμαντα ;...

Η Ναυσικά χαμογέλασε ....

Ν: κεφτεδάκια με πατάτες και τζατζίκι.....
Λ: καλό και αυτό ....αγαπημένη ταινία ;
Ν: το «πολικό εξπρές»....μην γελάς ....

Και κάπως έτσι τους πήρε ο ύπνος .....ανήσυχος ύπνος ...και για τους δυο ...

{{Σας ευχαριστω παρα πολυ ολους για την ανταποκριση σας σε αυτη την ιστορια ...}}