Αργά το απόγευμα ....

Ν: θέλω να δω το μωρό μου .....γκρίνιαξε η Ναυσικά
Λ: είναι στην θερμοκοιτίδα βρε Ναυσικά ....
Ν: ωραία πάμε εκεί να τον δω ...θέλω να με νιώθει κοντά του ....είπε με πείσμα ....
Λ: δεν κάνει να σηκωθείς ακόμα ....κάτσε μην έχουμε άλλα τώρα ...
Ν: βρες τον Κώστα ......τώρα!! .....δεν κάθομαι άλλο εδώ χωρίς το μωρό μου ....είπε αποφασιστικά ....
Λ: καλά πάω να τον βρω ...υποχώρησε ....

Την ώρα που άνοιγε την πόρτα για να βγει έξω, έκανε την εμφάνιση της η Στέλλα με τον Ευκλείδη ....

Στ : που πας γαμπρούλη ;....
Λ: να βρω τον Κώστα για να αφήσει την Ναυσικά να πάει να δει το μωρό ....είπε και κοίταξε το ταβάνι με απόγνωση ...

Στ : τι λέει ο Λευτέρης Ναυσικά ;....θες να σηκωθείς ;....
Ν: μα είμαι καλά βρε μαμά ...εντάξει δεν θα χορέψω κιόλας ,αλλά μπορώ να πάω στον γιο μου ....ακούς ;....φώναξε για να την ακούσει ο Λευτέρης που στεκόταν στην πόρτα ....

Στ : Ευκλείδη πήγαινε μαζί του ...έχω να πω δυο κουβεντούλες με την κορούλα μου .....είπε αυστηρά .....

Στο σπίτι της Εύας .....

Αγγ: βολεύτηκες καλή μου ;....
Ελπ: όλα είναι υπέροχα σας ευχαριστώ ....δεν θέλω όμως να κουράζεστε εξαιτίας μου ....
Αγγ: χαζομάρες ....χαρά μου είναι ...άλλωστε η μικρή σου είναι αξιαγάπητη ...άντε να δω πότε θα μου κάνει και η Εύα μου εγγονάκι να χαρώ και εγώ λίγο ....
Μαρ: καλά η Εύα με τον ρυθμό που πάει ....πρώτα θα κάνω εγώ ....είπε η Μαρίλια και κάθισε μαζί τους ....
Αγγ: εσύ έχεις τις σπουδές σου ...τελείωσε με το καλό πρώτα και μετά κάνε όσα παιδιά θες ...είπε η Αγγέλα σοβαρά .....
Ελπ: νομίζω πως σας πειράζει ...της είπε η Ελπίδα ....
Μαρ: σε πειράζει όταν ξυπνήσει να την πάω στις κούνιες εδώ πιο κάτω ;...
Ελπ: όχι βέβαια ...μόνο μην βαρεθείς .....
Μαρ: μπα ....τα λατρεύω τα μωρά και σε αυτή την ηλικία που μπορείς να συνεννοηθείς κιόλας ....
Ελπ: ωραία αφού θα την κρατήσεις θα πάω και εγώ να πάρω δυο πράγματα που θέλω ...φύγαμε βλέπεις βιαστικά και πήρα τα απολύτως απαραίτητα .....

Π: έτσι που λες ...μόλις είδε το μωρό παραλίγο να λιποθυμήσει ....
Φ: βρε μπαμπά μήπως δεν της κάνει καλό όλο αυτό ;....μήπως να την κροτάγαμε μακριά από το νοσοκομείο ;....
Π: δεν νομίζω πως θα τα καταφέρουμε ....
Φ: τώρα κοιμάται ;...
Π: ναι ...ήπιε ένα από αυτά τα ηρεμιστικά που της έδωσε ο νευρολόγος ....πάντως ο μικρός μοιάζει στην Ναυσικά ...είπε και χαμογέλασε ....
Φ: θα γίνεις ένας χαζοπαππούς εσύ ....τον πείραξε ο Φίλιππος ....

Νικ: Δήμητρα μου είσαι καλά ;....

Ο Νικηφόρος κοίταζε εδώ και ώρα την Δήμητρα ...καθόταν στην πολυθρόνα και κοιτούσε τον τοίχο αφηρημένη ....

Δ: τι είπες ;....τον ρώτησε ....
Νικ: ρωτά αν είσαι καλά ...κάθεσαι τόση ώρα αμίλητη ....
Δ: μια χαρά είμαι ...λίγο κουρασμένη μόνο ....πότε θα ξανάπαμε στο νοσοκομείο ;....
Νικ: αύριο πάλι ...άσε την να ξεκουραστεί λιγάκι ....
Δ: δίκιο έχεις ...δεν ήταν πολύ όμορφος ;....
Νικ: ναι ...μια γλύκα ...και ευτυχώς δεν μοιάζει στον πάτερα του γιατί ποιος τον άντεχε ....είπε και γέλασε ....
Δ: πάω να ξαπλώσω ....είπε και πήγε στην κρεβατοκάμαρα ...κλείνουν τα μάτια μου ....

Ο Νικηφόρος την κοίταξε με περιέργεια ....δεν ήταν καν οκτώ η ώρα ....τι την είχε πιάσει ;...

Εύα : μια χαρά βολεύτηκαν σπίτι μου τελικά ....
Μ: ναι αλλά δεν θα ήταν πιο καλά να την είχαμε εδώ ;....
Εύα : Μάκη τι έχεις πάθει ;....από εκεί που δεν ήθελες να την δεις ,τώρα δεν ξεκολλάς ....
Μ: μα είναι τόσο χαριτωμένο παιδάκι .....είπε και ξάπλωσε στα πόδια της ....

Η Εύα του χάιδεψε τα μαλλιά ....

Εύα : και ο μπέμπης όμως ....κούκλος ....
Μ: ευτυχώς μοιάζει στη μάνα του ....
Εύα : μα γιατί το λες έτσι και ο Λευτέρης ωραίος άντρας είναι ....
Μ: είναι πιασμένος κυρία μου ...ακούς εκεί ωραίος άντρας όταν έχεις τον θεό δίπλα σου ...είπε και σηκώθηκε από τα πόδια της εκνευρισμένος ....
Εύα: βρε χαζέ ....γενικά μιλούσα ...άλλωστε εγώ δεν έχω μάτια για άλλον άντρα ....είπε και τον τράβηξε κοντά της ....

Ο Μάκης την κοίταξε στα μάτια ...

Μ: το καλό που σου θέλω γιατί σε βλέπω να κυκλοφορείς με λευκό μπαστουνάκι ....είπε και την φίλησε .....

Στ : και τώρα οι δυο μας κοπελιά ....τι υστερίες είναι αυτές ;...

Η Ναυσικά κοίταξε την μητέρα της όπως τότε που την έβαζε τιμωρία .....

Ν: μην μου μιλάς έτσι ...δεν είμαι μωρό ....της είπε ...
Στ : τότε στάματα να συμπεριφέρεσαι σαν μωρό ....έχεις συνειδητοποιήσει πόσο ταλαιπωρήθηκες σήμερα ;...
Ν: βρε μανούλα ...μου λείπει ....έχω την κοιλιά ακόμα και με ξεγελά ...όμως είναι άδεια ....είχα συνηθίσει να γυροφέρνει και να με κλωτσήσει ...και τώρα νιώθω άδεια .....είπε και βούρκωσε ....
Στ : δεν με ρίχνεις εμένα με μυξοκλαματα κυρία μου ....προσπάθησε να μην γελάσει με το ύφος της κόρης της ...αυτά στον άντρα σου που τον κάνεις ότι θες ....
Ν: καλά ...μπορώ να έχω μια αγκαλίτσα τουλάχιστον ;....τόση ταλαιπωρία τράβηξα ....

Η Στέλλα έκατσε πιο κοντά της και την αγκάλιασε στοργικά ....

Στ : ίδιος με σένα είναι ....είπε και χαμογέλασε ......δεν θέλω να σε μαλώνω ,αλλά πρέπει να ξεκουραστείς για να μπορείς να του σταθείς όπως πρέπει ....όταν θα τον πάρεις σπίτι θα με θυμηθείς ....
Ν: μαμά ;...θα τα καταφέρω ;...
Στ : είμαι σίγουρη ....είπε και την φίλησε στο κούτελο ....

Η Αμαλία έκανε πολύ ανήσυχο ύπνο ....έβλεπε ξανά και ξανά την ίδια σκηνή ...την γυναικά στο νοσοκομείο ...να κρατεί το μωράκι της και μετά να της το παίρνουν ....

Άνοιξε τα μάτια και κοίταξε γύρω της .....ήταν στο δωμάτιο της ....

Έπρεπε να συγκεντρωθεί ....να εστιάσει στα πρόσωπα ....
Η λεχώνα ήταν σίγουρα εκείνη ....η κοπέλα που της μιλούσε αργότερα ποια ήταν όμως ...η φωνή της ήταν τόσο γνώριμη ....
«συγκεντρώσου Αμαλία .....συγκεντρώσου ....»...μονολόγησε ....

Το κεφάλι της όμως πονούσε ....

Π: ξύπνησες Αμαλία μου ;...είσαι καλυτέρα ;....

Του χαμογέλασε ....

Αμ: ναι μια χαρά ...θα πάμε να δούμε την Ναυσικά ;....
Π: είναι αργά ...δεν θα μας αφήσουν ...άσε πάμε αύριο ....
Αμ: να την πάρουμε τηλέφωνο τουλάχιστον..... μην λέει ότι δεν πήγαμε .....
Π: καλά ...σε λίγο ....

Η Ναυσικά τελικά τα κατάφερε ....πήγε στον γιο της με αναπηρικό καροτσάκι για να μην κουραστεί ....

Ν: μπορώ να τον κρατήσω ;....ρώτησε την νοσοκόμα και εκείνη της τον έβαλε στην αγκαλιά της ....

Ο μικρός σαν να κατάλαβε άρχισε να ψάχνει με το κεφάλι το στήθος της ...

Η Ναυσικά πανικόβλητη γύρισε στην νοσοκόμα ....

Ν: τι κάνει;....
-: ένστικτο ...ψάχνει να φάει ....την καθησύχασε ....
Ν: τι να κάνω ;....
-: βαλε τον στο στήθος σου να δούμε ....

Η Ναυσικά ακολούθησε τη συμβουλή της νοσοκόμας και ο μικρός άρχισε να κάνει ασυναίσθητες κινήσεις σαν να προσπαθούσε να ρουφήξει .....

Ν: πονάει ....είπε η Ναυσικά ...σίγουρα κάνει ;...

-: αν δεν μπορέσει να φάει θα εγκαταλείψει μόνος του ....τα μωρά έχουν φοβερό ένστικτο ....είπε και της χαμογέλασε ...θες να πω στον άντρα σου να μπει ;...
Ν: μπορεί ;....ρώτησε με ελπίδα ....

Λίγα λεπτά μετά ο Λευτέρης βρέθηκε αντιμέτωπος με το πιο συγκλονιστικό θέαμα ....
Είχε μείνει και τους κοίταζε ....

Ν: τρώει ...του είπε σιγά ενώ δεν σήκωσε το βλέμμα της από το μωρό ....
Λ: το βλέπω ....πως νιώθεις ;....είπε και γονάτισε δίπλα της ....
Ν: δεν ξέρω ...περίεργα ....είπε και τον κοίταξε με ματιά που έλαμπαν ....
Λ: ξέρεις πόσο τυχερός είσαι μικρέ ;....ρώτησε τον γιο του, ενώ παράλληλα του χάιδεψε το κεφαλάκι ....

Ο μικρός χωρίς να αφήσει το στήθος της μητέρας του, έκανε μια ανεπαίσθητη κίνηση με το χεράκι του ....

Η Ναυσικά γέλασε ....

Λ: με διώχνει ;....ρώτησε πριν σκάσει στα γέλια ...
Ν: είναι ιερή η ώρα του φαγητού μπαμπάκα ....είπε η Ναυσικά και ο Λευτέρης έσκυψε και την φίλησε .....

Η πιο τέλεια εικόνα στον κόσμο ....
Ένας άντρας ,μια γυναίκα και το μωρό τους ....

Στ: που είστε τόση ώρα ;....
Ν: μαμά τον θήλασα ...είπε η Ναυσικά και έπεσε στην αγκαλιά της μητέρας της ....
Στ : αλήθεια λες ;...δεν είναι νωρίς ;....
Ν: δεν ξέρω, πάντως μόλις τον έβαλε η νοσοκόμα στην αγκαλιά μου πήγε μόνος του ...
Στ : πως νιώθεις ;....
Ν: ευτυχισμένη ...και ποναω λίγο ....
Στ :εσύ ;...ρώτησε τον Λευτέρη ....
Λ: δεν μπορώ ακόμα να συνέλθω από την εικόνα ....
Ν: πες που σε εδίωξε ...είπε η Ναυσικά και γέλασε ....

Ευκλ: Ποιος σε εδίωξε ;...η νοσοκόμα ;...

Λ: ο γιος μου ...θα έχουμε πρόβλημα με αυτόν ...θέλει αποκλειστικότητες και δεν θα τα πάμε καλά ....είπε και γέλασε ...
Στ : α, καλά ...χαζέψατε μου φαίνεται.... σε εδιωξε το νεογέννητο; ....
Λ: αν το έβλεπες δεν θα κορόιδευες ...άλλωστε έμενα ο γιος μου είναι πανέξυπνος ...της είπε σοβαρά ..
Ευκλ: α, πήρε η Αμαλία όσο λείπατε ...θα έρθει αύριο να σε δει ...
Ν: είναι καλά;...
Ευκλ: τι να σου πω ...στο τηλέφωνο καλά ακουγόταν ,αλλά για να μην έρθει ...Λοιπόν Λευτέρη πάμε εμείς ;..
Λ: που να πάμε ;...
Στ : θα μείνω εγώ εδώ Λευτέρη μου απόψε ...άντε να κάνεις ένα μπάνιο και να ξεκουραστείς ...είσαι από το πρωί εδώ ...
Λ: δεν πάω πουθενά ...θα κάτσω εδώ ...και αύριο βλέπουμε ....

Η Ναυσικά χαμογέλασε ευτυχισμένη ...δεν ήθελε να φύγει ο Λευτέρης, αλλά δεν μπορούσε να του ζητήσει να μείνει αν δεν το ήθελε ....

Ο Νικηφόρος έβλεπε τηλεόραση όταν χτύπησε το κινητό του ...

Νικ: Έλα ρε χαμένε...
Μ: κοιμάσαι ;...
Νικ: όχι ...χαζεύω γιατί η Δήμητρα νύσταζε και κοιμήθηκε νωρίς ....εσύ γιατί μιλάς σιγά ;...
Μ: η Εύα είναι στο μπάνιο ...θα κανονίσεις αύριο να δούμε τον γιατρό που λέγαμε ;...
Νικ: δεν ξέρω αν θα μπορεί αύριο ...
Μ: κανόνισε το το συντομότερο ....κλείνω ...

Εύα : μιλούσες με κάποιον ;...
Μ: μπα όχι η τηλεόραση ήταν ....
Εύα : μα είναι κλειστή ...
Μ: ναι τώρα την έκλεισα ....τίποτα δεν έχει ...πάμε για ύπνο ;...
Εύα : δεν νυστάζω ....
Μ: καλά πάμε να ξαπλώσουμε και κάτι θα βρούμε να κάνουμε ....
Εύα : Μάκη σίγουρα δεν μου κρύβεις κάτι ;...είσαι πολύ παράξενος ....
Μ: αμάν βρε Εύα ...είπαμε όχι ...πάω να κάνω ένα μπάνιο ....

Η Εύα κοίταξε την κλειστή πόρτα ....

Εύα : δεν μας τα λες καλά Γερασιμάκη ...μονολόγησε ....δεν μας τα λες καθόλου καλά ....

Ν: ευχαριστώ που έμεινες μαζί μου ....είπε η Ναυσικά και ξάπλωσε στην αγκαλιά του Λευτέρη ....

Του είχε κάνει χώρο στο κρεβάτι και είχαν ξαπλώσει αγκαλιά ....

Λ: που να πάω βρε Ναυσικάκι ;....η οικογένεια μου ολη είναι εδώ ...είπε και την φίλησε ....
Ν: δεν είναι τέλειο το μωρό μας Λευτέρημου ;...
Λ: είναι ....γιατί μοιάζει σε σένα ...εγώ τελικά έκανα φιλική συμμέτοχη ...
Ν: άντε βρε χαζούλη ...τα μωρά αλλάζουν ....να δεις που όταν μεγαλώσει θα λέμε πως κάποτε έμοιαζε και σε μένα ...
Λ: ναι καλά ...λόγια παρηγοριάς ....
Ν: Λευτέρη;...λες να μου μείνει η κοιλιά ;...
Λ: δεν νομίζω ...απλά πρέπει να προσεχείς λίγο τι τρως τώρα ....
Ν: εννοείται ...αφού θα τον θηλάζω ....δεν μπορείς να φανταστείς πόσο περίεργο συναίσθημα είναι ....είναι τόσο ωραία, αλλά πονάει ....
Λ: αν δεν μπορείς μην πιέζεσαι ....
Ν: τι λες Λευτέρη ;...θα μπορέσω ο κόσμος να έρθει τούμπα ....είπε με πείσμα ...
Λ: ότι πεις ...δεν κοιμόμαστε λίγο τώρα που μπορούμε ;...είπε και χασμουρήθηκε ...
Ν: με βαρέθηκες κιόλας Βερέμη ;...παραπονέθηκε ....
Λ: έχε χάρη που μόλις γέννησες ,αλλιώς θα σου έδειχνα εγώ πόσο σε βαρέθηκα χαζή .... είπε και της έδωσε ένα φιλί που της έκοψε την ανάσα ....

Το επόμενο πρωί ο Νικηφόρος ξύπνησε πριν την Δήμητρα ...

Νικ: Δήμητρα μου είσαι καλά ;....κοιμάσαι σχεδόν δώδεκα ώρες ....είπε και την σκούντησε απαλά για να ξυπνήσει ....
Δ: μμμμ...καλα είμαι ..νυστάζω ...φύγε ...είπε και του γύρισε την πλάτη ....
Νικ: καλά πάω να δω κάτι ασθενείς στο νοσοκομείο και θα έρθω να σε πάρω να πάμε να δούμε την Ναυσικά ....έσκυψε να την φιλήσει ....με ακούς ;...
Δ: ακούω ...γεια ....είπε και ξανακλείσε τα ματιά ....

Μετά από κάνα δυο ώρες ξύπνησε ....αφού χουζούρεψε λίγο στο κρεβάτι ,ένιωσε να πεινάσει και πήγε να σηκωθεί ....όμως το δωμάτιο γύριζε ...ξαναάπλωσε και έκλεισε τα ματιά ....
Μόλις κατάφερε να σηκωθεί πήγε στην κουζίνα να φτιάξει καφέ ....
Πάνω στο τραπέζι ήταν ένας δίσκος με κρουασάν και κέικ , ένα φλιτζάνι και ένα σημείωμα με ένα τριαντάφυλλο....

«Επειδή όταν ξυπνήσεις θα αναρωτιέσαι που είμαι ....φάε κάτι και θα έρθω να πάμε μαζί στην Ναυσικά ....καφέ έχει έτοιμο ....
Σε αγαπώ πολύ ...Νικηφόρος ...»

Χαμογέλασε και πλησιασε στην καφετιέρα ....μόλις το σκουρόχρωμο υγρό έπεσε στην κούπα και η μυρωδιά του έφτασε στα ρουθούνια της, ανακατεύτηκε ...

Δ: Δημητρούλα από την πείνα το στομάχι σου τα έχει παίξει ...μονολόγησε και έκατσε στο τραπέζι ....

Στην πρώτη μπουκιά ένιωσε άρρωστη .....και τότε ...

Δ: λες;...μπορεί ;...αναρωτήθηκε και πήγε να βρει το ημερολόγιο της ....

Το ξεφύλλισε προσεκτικά ....έπρεπε να έχει αδιαθετήσει την περασμένη εβδομάδα ....
Πήγε στο μπάνιο και στάθηκε μπροστά στον καθρέφτη ....
Το στήθος της δεν ήταν ιδιαίτερα πρησμένο αλλά αυτό δεν έλεγε κάτι ....
Έβαλε μια φόρμα και πήγε στο φαρμακείο τρέχοντας ....Γύρισε στο σπίτι με το τεστ και αναστέναξε με ανακούφιση που ο Νικηφόρος δεν είχε έρθει ακόμα ....

Νικ: έλα ρε ...κανόνισα για αύριο το πρωί ....μην κάνεις κάτι σήμερα για παν ενδεχόμενο ....
Μ: τι εννοείς;...α... κατάλαβα ...εντάξει ...τι ώρα ;...
Νικ: θα έρθω να σε πάρω κατά τις 8,00....τι θα πεις στην Εύα ;...
Μ: ότι μας έστειλε κάπου ο Λευτέρης ;...να πάρουμε κάτι για το μωρό ίσως ....
Νικ: Καλώς θα το πω και στον άλλο μην του ξεφύγει τίποτα ...σε αφήνω γιατί έφτασα σπίτι ....θα πατέ καθόλου στο νοσοκομείο ;....
Μ: το απόγευμα ....δεν μπορώ να φεύγω συνέχεια από την δουλειά ....
Νικ: καλώς ...τα λέμε αύριο ....

Άνοιξε την πόρτα ....ησυχία ....το πρωινό ήταν ανέγγιχτο ....

«Δεν μπορεί να κοιμάται ακόμα ....»...σκέφτηκε και πήγε στην κρεβατοκάμαρα ....
Ούτε εκεί ...

Νικ: Δήμητρα ;....γύρισα ....

Η πόρτα του μπάνιου άνοιξε και είδε μια Δήμητρα να χαμογελάσει ενώ τα ματιά της ήταν κόκκινα από το κλάμα ....

Νικ: είσαι καλά;...την ρώτησε ανήσυχος ....
Δ: πολύ καλά ....πιο καλά δεν γίνεται ....είπε και του έδωσε το τεστ ....

Ο Νικηφόρος το κοίταξε χωρίς να καταλαβαίνει στην αρχή και μετά ....
Νικ: εννοείς ;....

Δ: θα γίνουμε γονείς ...είπε και έπεσε στην αγκαλιά του ....

Η Αμαλία ήταν έξω από το δωμάτιο της Ναυσικά και ήταν έτοιμη να μπει μέσα ...στα χερια της κρατούσε έναν υπέροχο αρκούδο, ο οποίος είχε ένα τσαντάκι που περιείχε από πάνες, μέχρι μπιμπερό και σεντονάκια ....

Ν: Λευτέρη σου είπα όχι ....μην με πιέζεις άλλο ....

Η Ναυσικά με κάτι είχε τσαντιστεί και φώναζε στον Λευτέρη ....

Ν: δεν με νοιάζει τι λες ...να σε δω στο σπίτι τι θα κάνεις ...συνέχισε ....

Αυτή η φωνή .....ήταν η φωνή από το όνειρο της ....

Άνοιξε απότομα την πόρτα χωρίς να χτυπήσει ....

Ν: κυρία Αμαλία !....

Αμ: εσύ είσαι ....η κοπέλα στο όνειρο μου ...εσύ είσαι ....είπε και χλόμιασε ....

Λ: κυρία Αμαλία ελάτε να καθίσετε λίγο ...δεν φαίνεστε καλά ....είπε ο Λουκάς και πήγε να την βοηθήσει αλλά εκείνη τον έσπρωξε ....

Αμ: όμως αυτή η κοπέλα ήταν η κόρη μου ....εσύ είσαι η κόρη μου ;....

Και ξαφνικά εικόνες από το ατύχημα πλημύρισαν το μυαλό της ....

Κάποιος σημαδεύει την Ναυσικά έξω από τα δικαστήρια ....

Αμ: πρόσεχε!...φώναξε και μπήκε μπροστά της ....
Η Ναυσικά τρόμαξε και έχασε την ισορροπία της ....Ήχος από όπλο και ένας δυνατός πόνος στα πλευρά ....
Π: ΑΜΑΛΙΑ!!....
Αμ: την κόρη μας Πέτρο .....να προσεχείς την κόρη μας ....

Ν: Λευτέρη κάνε κάτι!! ...έχει γίνει κάτασπρη ....

Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την φράση της και η Αμαλία λιποθύμησε στα χέρια του Λευτέρη ....

Λ: Ναυσικά πάτα το κουμπί να έρθει μια νοσοκόμα ....έλα Αμαλία ...αυτό ήταν τα θυμήθηκες ....σύνερθε τώρα ...είπε και της χτύπησε απαλά το πρόσωπο .....

{{ ??? }}