Λ: τι κάνεις εδώ ;....φώναξε ο Λευτέρης για να ακουστεί πάνω από την μουσική ,που έπαιζε τέρμα ...

Για μια στιγμή είχε σκεφτεί να μην μιλήσει ....η εικόνα της Ναυσικάς να βάζει πράγματα μέσα σε μια βαλίτσα ,κουνώντας προκλητικά τους γοφούς της, στο ρυθμό της μουσικής ,ήταν ένα θέαμα που άξιζε να θαυμάσει ....

Η Ναυσικά τινάχτηκε τρομαγμένη ....μόλις τον είδε του χαμογέλασε και έτρεξε να τον αγκαλιάσει .....

Λ: δεν σε ακούω ...της είπε και έκλεισε την μουσική ....τώρα μάλιστα ....
Ν: πωω βρε Λευτέρη ....είσαι πολύ σπαστικός τελικά ....γιατί το έκλεισες ;....
Λ: αφού δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε με τόση φασαρία ...τι φτιάχνεις ;....
Ν: είπα να ετοιμάσω τα πράγματα που θα πάρουμε μαζί μας ....

Ο Λευτέρης πλησίασε τον καναπέ και κοίταξε τα ρούχα που είχε ήδη βάλει μέσα η Ναυσικά ...πήρε στο χέρι του ένα πολύ προκλητικό εσώρουχο και το κούνησε μπροστά της ...

Λ: αυτό τι το θες ;....
Ν: δεν κατάλαβα ....είπε και του το πήρε από το χέρι ....ταιριάζει με αυτό ...είπε και του έδειξε ένα πολύ κοντό ,κολλητό φορεματάκι ....

Ο Λευτέρης έστρεψε το βλέμμα στο ταβάνι ....

Λ: χρυσή μου κοπέλα το έχεις δοκιμάσει τώρα τελευταία αυτό το φόρεμα ;....

Η Ναυσικά τον κοίταξε και δάγκωσε το κάτω χείλος της ....

Λ: κατάλαβα ....δεν το έχεις δοκιμάσει ...θες να το κάνεις τώρα ,για να μην το κουβαλάμε άσκοπα ;....της πρότεινε ....

Η Ναυσικά κούνησε αρνητικά το κεφάλι ...ήξερε πως δεν της έκανε, αλλά σε μια παρόρμηση το είχε βάλει μέσα στην βαλίτσα ....

Λ: έλα εδώ ...είπε και άνοιξε την αγκαλιά του για να χωθεί εκείνη μέσα ...αφού την απολαμβάνεις την εγκυμοσύνη σου ...το βλέπω ....γιατί κάνεις αυτές τις μικρές ζουζουνιες ;....είμαι σίγουρος πως έχεις βάλει και άλλα τέτοια ρούχα μέσα στην βαλίτσα ,ενώ ξέρεις πως δεν σου κάνουν .....
Ν: δεν είμαι χοντρή ....είπε πεισμωμένα ,αλλά ήξερε πως αυτά που της έλεγε ήταν σωστά ....
Λ: και βεβαία δεν είσαι ...είσαι το πιο λαμπερό και προκλητικό πλάσμα που κυκλοφορεί ....και κάνεις τους σφυγμούς μου να ανεβαίνουν επικίνδυνα με αυτά που κάνεις ....είπε και έσκυψε να την φιλήσει ....
Ν: της ηλικίας είναι ...να το προσέξεις γιατρέ ...τον πείραξε και έβαλε τα χέρια της κάτω από την μπλούζα του ,χαϊδεύοντας την πλάτη του ....
Λ: παράπονα για την ηλικία μου κυρία Βερέμη ;....δεν σε άκουσα να παραπονιέσαι για την ηλικία μου χθες βραδύ .....την προκάλεσε και την σήκωσε στην αγκαλιά του ....
Ν: χθες βραδύ ;....εγώ κοιμόμουν ...εσύ δεν ξέρω τι έβλεπες στον ύπνο σου πρόστυχε ....τον κοίταξε με μάτια που γελούσαν ....
Λ: λες να ήταν στον ύπνο μου ;....μπορεί γιατί ήταν πολύ όμορφα ....

Η Ναυσικά τόση ώρα είχε τυλίξει τα πόδια της γύρω του και τα χάδια της είχαν αρχίσει να βγαίνουν από τα όρια της ευπρεπείας, κάνοντας τον Λευτέρη να βαριανασαίνει ....

Λ: αν δεν σταματήσεις τώρα ....

Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την φράση του ,γιατί του κάλυψε το στόμα με το δικό της ....

Ν: μιλάς πολύ γιατρέ .....

Ο Πέτρος μπήκε αθόρυβα στο δωμάτιο .... Η Αμαλία κοιμόταν ήρεμα όμως ....
Την πλησίασε και την κοίταξε πιο προσεκτικά ...κόμποι ιδρώτα υπήρχαν στο μέτωπο της και τα χαρακτηριστικά της ήταν σφιγμένα ....

{{Μια νεαρή κοπέλα ήταν σε κάποιο ιατρείο ....
-: είστε έγκυος ....3 μηνών ...καλά πως δεν το είχες καταλάβει τόσο καιρό ;...
Χαρά και απόγνωση μαζί .....

Αλλαγή σκηνικού ....

Πόνος και απόγνωση είχαν βάλει στην άκρη την χαρά του ερχομού ενός παιδιού .....
-: μάλλον δεν θα μπορέσεις να φέρεις σε πέρας την εγκυμοσύνη ....
Η ίδια κοπέλα στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου .....
-: σώστε το μωρό μου και ας πεθάνω .....τους παρακαλούσε κλαίγοντας ....}}

Ξύπνησε λουσμένη στον ιδρώτα ....
Αμ: Πέτρο ;...

Εκείνος την αγκάλιασε σφιχτά ....

Π: ηρέμισε καλή μου .....εγω είμαι εδώ ...όλα θα πάνε καλά ...της χάιδεψε τα μαλλιά σαν να ήταν μωρό και εκείνη χαλάρωσε στην αγκαλιά του ....

Κακό όνειρο ή ανάμνηση ;....
Και αν ήταν ανάμνηση ποια ήταν η κοπέλα και τι είχε απογίνει το μωρό ;....

Μετά από αυτό το ξέσπασμα ο Πέτρος δεν μπορούσε να κάνει και πολλά ....
Την κρατούσε στην αγκαλιά του μέχρι να ηρεμίσει ....
Και όταν αυτό έγινε ,εκείνη αποφάσισε πως έπρεπε να του πει για τη μεσημεριανή της εμπειρία ....
Ήθελε να της βάλει της φωνές, αλλά ήταν τόσο ευάλωτη που δεν μίλησε ....

Απλά σηκώθηκε και στάθηκε μπροστά στο παράθυρο ....
Η μονή κίνηση που πρόδιδε τον εκνευρισμό του, ήταν το νεύρο που τρεμόπαιζε στο σφιγμένο σαγόνι ....

Αμ: έχεις θυμώσει ;...τον ρώτησε αν και ήξερε την απάντηση ....
Π: και ναι και όχι ....περισσότερο τα έχω με τον εαυτό μου ....

Η Αμαλία τον κοίταξε με απορία ....

Π: μην με κοιτάς έτσι ....δεν μπόρεσα να σε προστατέψω όταν έπρεπε και τώρα δεν μου έχεις αρκετή εμπιστοσύνη ,για να μοιραστώ την περιπέτεια σου ....
Αμ: δεν είναι θέμα εμπιστοσύνης Πέτρο μου ...τι να έκανα ;...να σε αναστάτωνα για μια απλή λιποθυμία;....περίμενα τους γιατρούς ....και όσο για το ότι δεν με προστάτεψες ....δεν θυμάμαι πως έγινε το ατύχημα, αλλά είμαι σίγουρη πως δεν είχες περιθώρια αντίδρασης ....
Π: τι εικόνες ήταν αυτές ;....
Αμ: Στενάχωρες ....πόνος ....πολύς πόνος ....αν είναι αναμνήσεις ,τότε νομίζω πως καταλαβαίνω γιατί τις έχω μπλοκάρει ....κατέληξα όμως στο συμπέρασμα πως το ερέθισμα ήταν η παρουσία της Ναυσικά ....αύριο θα ξαναέρθει ....
Π: σίγουρα σου κάνει καλό;....
Αμ: θα το διακινδυνεψω ...άλλωστε την συμπαθώ πολύ αυτή την κοπέλα ....
Π: σήμερα δεν θα φύγω ότι και να πεις ...θα κάνεις στην άκρη και θα κοιμηθούμε μαζί ....

Η Αμαλία δεν έφερε καμιά αντίρρηση ....δεν ήθελε να μείνει μονη ....

Η νύχτα κύλησε ήρεμα για όλους ...
Ή μάλλον σχεδόν για όλους ....

{{Ν: κυρία Μαίρη ;....τι όμορφη που είστε ....
Μ: θέλω μια χάρη από σένα Ναυσικάκι .....
Ν: ότι θέλετε ...Η Δήμητρα παντρεύτηκε ....αλλά τι λέω εσείς το ξέρετε ....
Μ: τα ξέρω αυτά ....όπως ξέρω και για τον γιο σου ....
Ν: μας έχετε στο νου σας ,ε;....
Μ: όπως λέει ο Ηλίας ,έχω καλή θέα από εδώ που είμαι ....θέλω να προσεχείς την Δήμητρα μου ...έχει μπει σε μια περιπέτεια εξαιτίας μου που δεν είναι για καλό ....
Ν: τι εννοείτε ;...
Μ: θα καταλάβεις ....προσπάθησε να την κρατήσεις προσγειωμένη .....θα περάσει μερικές δύσκολες στιγμές .....
Ν: με τρομάζετε τώρα ....
Μ: δεν χρειάζεται καλή μου ....να προσεχεις τον γιο σου ...

Χάιδεψε την κοιλιά της Ναυσικάς , χαμογέλασε και ...χάθηκε ...}}.

Η Ναυσικά πετάχτηκε ....το μωρό κλωτσούσε έντονα ....
Ο Λευτέρης ένιωσε την αναστάτωση της και ξύπνησε ....

Λ: τι έχεις;....
Ν: ειδα ένα περίεργο όνειρο και ο μικρός έχει τρελαθεί να κλωτσήσει ....

Ο Λευτέρης φίλησε απαλά την κοιλιά της ....

Λ: αν δεν μας αφήνεις από τώρα να κοιμηθούμε ,θα έχουμε κακά ξεμπερδέματα μικρέ ...ψευτομάλωσε το μωρό και εκείνο του έδωσε μια δυνατή κλωτσιά στο πρόσωπο ....

Η Ναυσικά έσκασε στα γέλια και ο Λευτέρης την αγριοκοίταξε .....

Λ: έχετε κάνει κόμμα εναντίον μου από τώρα μάνα και γιος .....
Ν: απλά δεν δεχόμαστε απειλές .....
Λ: αγκαλιές και χάδια δέχεστε ;....είπε και την αγκάλιασε τρυφερά, ενώ χάιδευε παράλληλα την κοιλιά της ....
Ν: μας αρέσει αυτό ....είπε και κούρνιασε στην αγκαλιά του ....

Το επόμενο πρωί ....

Ν: Λευτέρη ;...πριν πάω στο νοσοκομείο θα πάω λίγο από το γραφείο ....
Λ: να κάνεις τι;.....
Ν: σκέφτηκα να πω ευχαριστώ στον Ανδρέα ....μετά από αυτά που μου είπε ο Πέτρος, νομίζω πως του το χρωστώ ....

Ο Λευτέρης συμφώνησε ...άλλωστε και εκείνος το είχε σκεφτεί, αλλά δεν τόλμησε να το κάνει ....

Λ: θες να έρθω μαζί ;...
Ν: όχι ...θέλω να πας από τον Νικηφόρο και να τον ψαρέψεις αν έχει κάτι η Δήμητρα ....
Λ: ξέρεις κάτι που δεν ξέρω ;.....
Ν: όχι ...πες το διαίσθηση απλά ....

Η Δήμητρα είχε πάει στο πατρικό της ....
Της έλειπε πολύ ο πατέρας της ,όσο και αν προσπαθούσε να τον βλέπει συχνά ....
Της έλειπαν οι συζητήσεις τους ....

Δ: μπαμπά;....φώναξε ,αλλά δεν πήρε απάντηση ....
«που είναι άραγε ;»....

Έκατσε στο μπαλκόνι και χάζευε στην θάλασσα ....οι σκέψεις της χάθηκαν για λίγο ....

{{Δυο γυναίκες συζητούσαν και έπιναν καφέ, ενώ τα κοριτσάκια τους έπαιζαν λίγο πιο δίπλα ....
Δ: εγώ στον γάμο μου θέλω χιλιάδες ροδοπέταλα να πέφτουν από τον ουρανό..... είπε ονειροπόλα η μικρή Δήμητρα ....
Ν: πόσο ξενέρωτη είσαι ....την αποπήρε η μικρή Ναυσικά ....
Δ: γιατί ;....εσύ δεν θες να παντρευτείς κάποτε ;....
Ν: εγώ θα γίνω μια μεγάλη δικηγόρος και θα σώζω κόσμο που έχει ανάγκη ...είπε με στόμφο ....δεν θα έχω καιρό για γάμους και βλακείες ....

Οι δυο γυναίκες τις άκουγαν και γελούσαν ....
Τα δυο κορίτσια ήταν η μέρα και η νύχτα ....
Η Δήμητρα ήταν ένα ήσυχο παιδί με τα φουστανάκια ,τα κοτσιδάκια και όλα όσα έκαναν ένα κοριτσάκι χαριτωμένο, ενώ η Ναυσικά ήταν ένα ζιζάνιο ....μόνιμος φορούσε παντελόνια και φόρμες, τα οποία τις περισσότερες φορές ήταν μέσα στις λάσπες από το ποδόσφαιρο και τα μαλλιά της ήταν πιασμένα σε μια αλογοουρά ....αν ήταν στο χέρι της θα τα είχε κόψει κοντά εδώ και καιρό ....

Στ: μην ακούς την κόρη μου Δήμητρα ...Εσύ να σκάφτεσαι ότι θέλεις ...δεν είναι κακό να κάνεις μικρά και όμορφα σχέδια .....
Μ: εγώ πάντως θα φροντίσω να πραγματοποιηθούν μωρό μου .....είπε η Μαίρη και την αγκάλιασε ....
Δ: το υπόσχεσαι μανούλα ;....ότι και να γίνει θα το κάνεις για μένα ;....
Μ: το υπόσχομαι ....
Ν: βλακείες ....είπε και κλώτσησε ένα πετραδάκι ,με αποτέλεσμα να χάσει την ισορροπία της και να πέσει με τον πισινό στο χώμα ......

Η Μαίρη με την Δήμητρα γέλασαν ,ενώ η Στέλλα κοίταξε με απόγνωση ψηλά ....

Στ: κορίτσι έκανα εγώ ;....}}

Κ: Ναυσικά !...τι ευχάριστη έκπληξη ! ....καλέ πως μεγάλωσε η κοιλίτσα σου ! ....η Κατερίνα την αγκάλιασε με ειλικρινή ενθουσιασμό....
Ν: είπα να περάσω μια βόλτα να σας δω ....πως τα πάτε εδώ ;....
Κ: λίγο πολύ όπως τα άφησες ...πολλή δουλειά και έχει πέσει όλη στις πλάτες του Ανδρέα ....
Ν: είναι εδώ ;....
Κ: μέσα ....θες να του πω πως ήρθες ;...
Ν:ασε θα πάω μονή μου ....
Κ: να σε κεράσουμε κάτι ;....
Ν: δεν θα έλεγα όχι για έναν χυμό ....έχει αρχίσει και με πιάνει η ζεστή....
Κ: πήγαινε και θα στον φέρω μέσα ....

Η Ναυσικά χτύπησε την πόρτα και όταν άκουσε τον Ανδρέα να λέει περάστε...
Ν: δέχεσαι επισκέψεις ;...του είπε χαμογελαστή ....

Ο Ηλίας μπήκε στο σπίτι φορτωμένος με ψώνια και μονολογούσε ....

Ηλ: κατάλαβες ;....έφυγες εσύ ,έφυγε και η μικρή και τώρα ψωνίζω μόνος μου ...τι να τα κάνω όλα αυτά θα μου πεις μόνος άνθρωπος ....συνήθειες....

Την προσοχή του τράβηξε μια φιγούρα στο μπαλκόνι .....

Ηλ: Μαίρη;....ψέλλισε....

Η Δήμητρα γύρισε και του χαμογέλασε ....

Δ: ήρθες ...που ήσουν τόση ώρα ;...τον πλησίασε και τον αγκάλιασε σφιχτά ....τι έχεις;...τον ρώτησε μόλις είδε πως την κοιτούσε χωρίς να μιλεί ....
Ηλ: τίποτα ...αφηρημένος ήμουν και ξαφνιάστηκα ....πως από εδώ ;....
Δ: μου έλειψες.... τι πήρες ;....
Ηλ: πάμε να τα τακτοποίηση και να μου φτιάξεις ένα από τα ωραία σου καφεδάκια ...
Δ: πάμε ...θέλω να σε ρωτήσω και κάτι ....

Ανδ: Ναυσικά!!.....
Ν: ενοχλώ ;...
Ανδρ: όχι βεβαία ...κάτσε ....
Ν: ήθελα να σου πω ένα ευχαριστώ ...ο Πέτρος μου είπε πως προσπάθησες να με προστατέψεις ....
Ανδρ: δεν τα κατάφερα και πολύ καλά ....πως είσαι ;...
Ν: είμαστε μια χαρά ...ο γιος μου είναι μαχητής σαν και τον πάτερα του ....έμαθα πως κρατάς το γραφείο μόνος σου τόσο καιρό ....
Ανδρ: ναι ...ο κύριος Πέτρος με εμπιστεύεται ,παρά τον τσακωμό που είχαμε κάνει για σένα ....είπε και η αμηχανία φάνηκε καθαρά το πρόσωπο του ....

Εκείνη την ώρα μπήκε η Κατερίνα με τον χυμό.... είδε την έκφραση του Ανδρέα και στιγμιαία μια έκφραση απογοήτευσης φάνηκε στα μάτια της ....

Η Ναυσικά το πρόσεξε ,αλλά δεν είπε τίποτα ....

Ν: περασμένα ξεχασμένα ....σου οφείλω κάποιες εξηγήσεις για να καταλάβεις ....ο Πέτρος και η Αμαλία είναι γονείς μου ....το έμαθα πριν λίγους μήνες.... του είχα ζητήσει να μην πει τίποτα στο γραφείο ....άλλωστε η πρόσληψη μου ,έγινε πριν μάθουμε ποιοι είμαστε ....

Ο Ανδρέας είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό ....

Ανδρ: απίστευτο ....μα πως...;
Ν: είναι μεγάλη ιστορία ....θα στην πω κάποια άλλη στιγμή ...απλά ήθελα να το ξέρεις ....άλλωστε ο Πέτρος σου έχει εμπιστοσύνη ...κάτι παραπάνω θα ξέρει ....

Μίλησαν λίγο ακόμα και μετά η Ναυσικά τον χαιρέτησε .....

Πριν φύγει όμως ....
Ν: ωραία κοπέλα η Κατερίνα δεν βρίσκεις;....
Ο Ανδρέας την κοίταξε μπερδεμένος .....

Αυτή την φόρα η συνάντηση της Ναυσικάς με την Αμαλία, ήταν πολύ πιο εύκολη και για τις δυο...

Μόλις μπήκε στο δωμάτιο, η Αμαλία σηκώθηκε και την αγκάλιασε ...

Αμ: πόσο χαίρομαι που ήρθες .....γεια σου μπέμπη ...είπε και χάιδεψε την κοιλιά της ....
Ν: μια χαρά σας βλέπω σήμερα ....
Αμ: Πέρασα μια περίεργη μέρα χθες, αλλά ναι ...είμαι πολύ καλυτερα ...ελπίζω να πάω σύντομα σπίτι μου ....είπε και αναστέναξε με νοσταλγία ....
Ν: σας καταλαβαίνω ...και εγώ πέρασα πολλές μέρες στο νοσοκομείο πριν καιρό ....
Αμ: αλήθεια;....γιατί;....ρώτησε με ενδιαφέρον ....
Ν: τροχαίο ...παραλίγο να μείνω παράλυτη ....έτσι γνώρισα τον Λευτέρη ....

Η Αμαλία βρήκε το θέμα πολύ ενδιαφέρον και η Ναυσικά της μίλησε για την γνωριμία της με τον Λευτέρη, προσέχοντας όμως μην της ξεφύγει κάποια λεπτομέρεια που δεν έπρεπε ....

Πέρασαν αρκετή ώρα συζητώντας και γελώντας ....

Η Ναυσικά για πρώτη φόρα έβλεπε ποσά κοινά είχε με την Αμαλία ....
Και για πρώτη φόρα δεν ένιωθε καθόλου άβολα ....

Αμ: πρέπει να κάναμε πολύ ωραία παρέα οι δυο μας πριν την αμνησία .....παρατήρησε η Αμαλία χαρούμενη ....

O Λευτέρης είχε ακολουθησει την συμβουλή της Ναυσικά, και είχε πάει στον Νικηφόρο ....

Νικ: ανησυχώ για την Δήμητρα ....κάτι την απασχολεί ,αλλά δεν μου μιλάει ....τον πρόλαβε εκείνος ...
Λ: τι εννοείς ;....
Νικ: στην αρχή νόμιζα πως ήταν το άγχος της επειδή είχε κάνει κάποιες εξετάσεις ,αλλά τα αποτελέσματα βγήκαν και είναι καλά ....
Λ: τι εξετάσεις ;.....έχει κάτι ;....
Νικ: συζητήσαμε να βάλουμε μπροστά για ένα μωρό και ήθελε να κάνει έναν προγεννητικό έλεγχο .....
Λ: μπράβο ρε φίλε ...με το καλό ...πάντως να ξέρεις πως αν κάνεις κόρη θα την ζευγαρώσω με τον γιο μου .....
Νικ: σιγά μην χαραμίσω εγώ το κοριτσάκι μου ....

Γέλασαν και οι δυο με τα πρόωρα όνειρα που έκαναν ....

Λ: άσε να πάμε τις διακοπές μας και είμαι σίγουρος πως ότι και αν έχει, θα στο πει μόλις νιώσει έτοιμη ....τον συμβούλεψε ο Λευτέρης ...

Αμ: περνώ τόσο καλά μαζί σου ....
Ν: ναι ωραία ήταν ....τώρα όμως θα σας ξαναδώ σε δυο εβδομάδες ....
Αμ: θα πας διακοπές τελικά ;....
Ν: ναι αύριο πρωί φεύγουμε ....
Αμ: Η μαμά σου τελικά πως το πήρε ;....
Ν: θέλει να αλλάξω γιατρό ....είπε και γέλασε ....
Αμ: σοβαρά τώρα ...να προσεχείς πολύ και να μην το παρακάνεις ....
Ν: και να ήθελα έχω τον μικρό που μου θυμίζει συνέχεια την παρουσία του ....
Αμ: όχθες ειδα ένα περίεργο όνειρο ξέρεις ....ειδα μια κοπέλα που ήταν έγκυος και της είπαν πως μάλλον δεν μπορούσε να κρατήσει το μωρό ....
Ν: περίεργο όνειρο ....δεν μπορώ καν να διανοηθώ τι θα έκανα σε μια αντίστοιχη φάση ....αν και σε κάποια στιγμή που παραλίγο να χρειαστεί ,είχα πει στον Λευτέρη να σώσει το μωρό και όχι έμενα ....

Στην ανάμνηση και μόνο ,η Ναυσικά ανατρίχιασε ....

Αμ: περίεργο ....και η κοπέλα στον ύπνο μου αυτό είπε ...ζήτησε από το γιατρό να σώσει το παιδί της .....και ξέρεις τι με τρομάζει περισσότερο ;....νιώθω πως την ξέρω αυτή την κοπέλα ....
Ν: μην πιέζεστε ....όταν είναι να θυμηθείτε, αυτό θα γίνει από μόνο του ....πρέπει να φύγω όμως ....

Η Αμαλία την αγκάλιασε ....

Αμ: να περάσεις καλά και όταν γυρίσεις ελπίζω να έρθεις σπίτι μου να με δεις ....

Η Ναυσικά ανταπέδωσε την αγκαλιά ....

Ν: να είστε σίγουρη ...και να προσέχετε τον εαυτό σας ....είπε και την φίλησε στο μάγουλο ....

Ηλ: λοιπόν ;...θα μου πεις ;...
Δ : ναι ....σκεφτόμουν την μαμά ...
Ηλ: σου λείπει και σένα ;....
Δ: πολύ ....μπαμπά ;....όταν «έφυγε» πως ένιωσες ;....
Ηλ : άδειος ...ήθελα να πάω μαζί της ,αλλά υπήρχες εσύ και έπρεπε να είμαι δυνατός για σένα .....ξέρεις μίλα μαζί της μερικές φορές ...και είμαι σίγουρος πως με ακούει .....
Δ: θα σου φανεί τρελό ,αλλά και εγώ την νιώθω γύρω μου πολύ συχνά ....
Ηλ: γιατί όμως κάνεις όλη αυτή την συζήτηση, ειδικά τώρα ;...
Δ: έγινε κάτι ...στον γάμο μου ....τα ροδοπέταλα στην πίστα ....
Ηλ: α, μου άρεσαν παρά πολύ ....
Δ: το θέμα είναι πως δεν το κανόνισε κανένας από εμάς και όμως ήταν γραμμένο στην παραγγελία ...
Ηλ: είσαι σίγουρη ;....
Δ: ναι πήγα από το ανθοπωλείο ....και αυτό το είχα συζητήσει με την μαμά κάποτε και μου είχε υποσχεθεί πως θα το κανόνιζε εκείνη ....όμως εκείνη δεν είναι εδώ ....
Ηλ: νομίζω πως ασχολείσαι υπερβολικά ....
Δ: κοίτα ....είπε και του έδωσε το χαρτί της παραγγελίας ....διαφορετικός γραφικός χαρακτήρας ....

Ο Ηλίας θα αναγνώριζε αυτά τα γράμματα παντού ...ήταν αυτή η ουρίτσα που βάζε εκείνη στο «ρ»..... αλλά αυτό δεν μπορούσε να συμβαίνει ....

Ηλ: και τι με αυτό ;....είπε όσο πιο ανέμελα μπορούσε ....το έγραψε άλλος υπάλληλος ....
Δ: λες ε;...τον κοίταξε δύσπιστα ....
Ηλ: λέω ...για πες μου τώρα ...έχεις ετοιμάσει τα πράγματα σου για το ταξίδι ;....άλλαξε θέμα ....

Λ: είχες δίκιο ...και ο Νικηφόρος ανησυχεί ....
Ν: τι σου είπε ;....
Λ: πως κάτι την απασχολεί ,αλλά δεν του λέει ....
Ν: δεν μπορεί να είναι απλά άγχος επειδή αποφάσισαν να κάνουν παιδί ;....
Λ: το ήξερες ;....
Ν: ναι ...
Λ: όχι δεν είναι αυτό ....ο Νικηφόρος είναι σίγουρος ...
Ν: καλά θα την έχω από κοντά και θα μάθω ....πήρες αυτά που σου ζήτησα ;...
Λ: όλα ....αν και νομίζω πως είσαι λίγο υπερβολική ....είπε και της έδωσε την τσάντα του φαρμακείου ....
Ν: καθόλου ...απλά θέλω να είμαι προετοιμασμένη ....τα έχουμε όλα έτοιμα ;...
Λ: και να ήθελες δεν χωράνε άλλα στο αμάξι ....την πείραξε ....
Ν: Λευτέρη!!!!!!....
Λ: άσε τα Λευτέρη και πες πως τα πήγατε με την Αμαλία ....
Ν: νομίζω πως θα μπορούσαμε πολύ εύκολα να γίνουμε φίλες ....μοιάζουμε σε πολλά τελικά ....
Λ: ναι ...σαν μάνα με κόρη ....
Ν: δεν μπορώ να την σκεφτώ έτσι ακόμα ....μαμά μου είναι η Στέλλα ....
Λ: εσύ ξέρεις ...πάμε να κοιμηθούμε τώρα ;....αύριο έχουμε ταξίδι ....
Ν: τι ώρα θα φύγουμε ;....
Λ: είπαμε να συναντηθούμε εδώ κατά τις 8,00 για να φύγουμε νωρίς ....
Ν: Λευτέρη ;...θα πάρουμε το αμάξι μας όμως ....
Λ: εννοείται ....με δυο αμάξια θα πάμε ....
Ν: το βαλιτσάκι μου μη ξεχάσουμε .....
Λ: αχρείαστο να είναι ,αλλά το έχω βάλει ήδη στο αμάξι .....
Ν: για αυτό σε αγαπάω ....

Τον αγκάλιασε και χασμουρήθηκε ....

Λ: με βαρέθηκες κιόλας ...την πείραξε ....

{{ συναντησεις , ονειρα , αναμνησεις και στο τελος διακοπες ...καλα παει δεν νομιζετε ;}}