Ο Μάκης περπατούσε εκνευρισμένος ...πόσο ηλίθιος ήταν ....είχε δει το ξέσπασμα της και πάλι το μυαλό του δεν πήγε πως μπορεί να τον άφηνε ....πίστευε πως μπορούσε να την βοηθήσει ....τελικά ήταν πολύ λίγος για εκείνη ....

Ένα κορνάρισμα τον έβγαλε από τις σκέψεις του ....

-: αν θες να αυτοκτονήσεις ρε φίλε βρες άλλον τροπο.....εγω τι σου φταίω ;....κοίτα ρε κάτι ζώα που κυκλοφορούν ....φώναξε ο οδηγός και τον προσπέρασε .....

Ο Μάκης πήρε μια βαθιά ανάσα και αποφάσισε να γυρίσει πίσω ...έπρεπε να κάνει μια πολύ σοβαρή συζήτηση με την Εύα ....

Η Μαρίλια βρέθηκε κοντά στον Φίλιππο ....του κρατούσε το χέρι χωρίς να μιλάει ...άλλωστε δεν χρειάζονταν φλυαρίες .....απλά να νιώθει κάποιον κοντά του ....

Εκεί ήταν και ο Γιάννης και η Ειρήνη ....

Ο Πέτρος ήταν ευγνώμων για την παρουσία τους ....

Όσο πιο πολλοί τόσο πιο καλά .....θετική ενέργεια ...αυτό χρειαζόταν η Αμαλία ...ανθρώπους που νοιάζονταν για αυτήν ....

Εκεί ήταν και ο Ευκλείδης ....

Ευκλ: θα τα καταφέρει ....είπε στον Πέτρο και με ένα σφίξιμο στον ώμο τον έκανε να καταλάβει πως τον στήριζε ....

Π: ευχαριστώ ....η Ναυσικά ;...
Ευκλ: τρελαίνει την Στέλλα ....πριν λίγο μίλησα μαζί της και προσπαθούσε να πείσει τον γιατρό της να την αφήσει να έρθει ....
Π: αυτές τις μικρές αλλαγές θέλω να ζήσει η Αμαλία ....αυτό το ενδιαφέρον από την Ναυσικά για να μπορέσει και εκείνη να χαρεί λίγο ....
Ευκλ: θα το ζήσει ...και μετά θα τσακωνόμαστε για το ποιος θα κακομάθει περισσότερο τον μπόμπιρα ....

Ν: δεν ξέρω βρε μαμά ....νιώθω μπερδεμένη ...της χρωστώ ευγνωμοσύνη που διακινδύνευσε την ζωή της για μένα ,αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω ότι με έδωσε ....
Στ : οι συνθήκες ήταν ιδιαίτερες όταν έγινε αυτό ...και ξέρεις πως πάντα πονούσε ....
Ν: ναι αλλά δεν διακινδύνευσε την ασφάλεια της ζωής της για να με διεκδικήσει ....
Στ : διακινδύνευσε την ζωή της για να σε φέρει στον κόσμο και τώρα παραλίγο να τα χάσει όλα με την ομολογία της ....
Ν: το ενδιάμεσο διάστημα είναι αυτό που με μπερδεύει ....
Στ: δεν σε πιέζω άλλο ...εσύ θα καταλάβεις πότε θα είσαι έτοιμη να την συγχωρέσεις ....
Ν: μαμά ;....δεν φοβάσαι τι θα γίνει αν έρθω κοντά με την Αμαλία;....
Στ : φοβάμαι πολύ ,αλλά σου έχω εμπιστοσύνη ...άλλωστε ότι και να αποφασίσεις ,για μένα θα είσαι πάντα η κόρη μου ...

Οι δυο γυναίκες αγκαλιαστήκαν σφιχτά ....έκανε πολύ καλό στην Ναυσικά, να ξέρει πως η μητέρα της την καταλάβαινε ....γιατί όσο και να άλλαζαν τα αισθήματα της για την Αμαλία, η Στέλλα θα ήταν πάντα η μαμά της .....

Ο Μάκης άνοιξε την πόρτα και είδε την Εύα να ταχτοποιεί τα μαξιλάρια στον καναπέ του σαλονιού ...χαμογελούσε σαν να σκεφτοταν κάτι καλό ...

Μ: σκέφτεσαι να πας σε κανένα εξωτικό μέρος ;....την ρώτησε ....

Εύα : μόνο αν είσαι και εσύ στην διπλανή ξαπλώστρα ....του απάντησε και τον πλησίασε ...είσαι ακόμα θυμωμένος ;....
Μ: όχι ...απογοητευμένος είμαι ....είπε και έκατσε στον καναπέ τραβώντας την δίπλα του ....είμαι τόσο λίγος για σένα που θα με άφηνες τόσο εύκολα ;...
Εύα : είσαι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια ...είπε και τον κοίταξε στα μάτια ....απλά φοβήθηκα και ήθελα να το βάλω στα πόδια για να μην σε πληγώσω άθελα μου ....όμως τελικά σε πλήγωσα ...είπε και ακούμπησε το χέρι της στο πρόσωπο του ....
Μ: τι μπορώ να κάνω για να σε κρατήσω κοντά μου ;...
Εύα : να με ανέχεσαι ...με τις παραξενιές και τις κλειστές μου και τους φόβους μου ....μπορείς ;....
Μ: μπορώ ....εσύ μπορείς να μου υποσχεθείς πως δεν θα με αφήσεις ποτέ ;...
Εύα : το ποτέ είναι μεγάλη κουβέντα ....όπως και το πάντα ....υπόσχομαι όμως πως θα προσπαθήσω να μην σε αφήνω έξω από τις σκέψεις μου ....
Μ: θα χρειαστούμε βοήθεια ....
Εύα : έχω ήδη πει στην Δήμητρα να μιλήσει στον Νικηφόρο ....με αγαπάς ;...
Μ: πολύ ....είπε και χάθηκε στα χείλη της ....πάντως δεν με χάλασε το αποχαιρετιστήριο χθες ...αυτά μπορείς να τα συνεχίσεις αν θες ...της είπε και εκείνη του δάγκωσε το κατω χείλος για τιμωρία ...

Ν: ώστε έτσι η Εύα ....φαινόταν πληγωμένη, αλλά δεν περίμενα κάτι τέτοιο ....είπε η Ναυσικά όταν η Δήμητρα της αφηγήθηκε τι είχε γίνει ...
Δ: και το πιο περίεργο δεν σου το είπα ....είδε στον ύπνο της τον συγχωρεμένο , αυτόν που της άφησε την περιούσια , να της λέει να μην το βάλει στα πόδια ....
Ν: αυτό με τα όνειρα όμως το έχουμε όλοι ....λες να είναι κουσούρι ;...
Δ: απλά είμαστε καλοί άνθρωποι και έχουμε βοήθεια από το υπερπέραν ...είπε η Δήμητρα και η Ναυσικά γέλασε ....
Ν: τι ώρα είναι ;....
Δ: κοντεύει μεσημέρι ....πείνασες;....
Ν: όχι απλά έχω αγωνία ....δεν έχουν πάρει κανένα τηλέφωνο ....
Δ: είναι χρονοβόρα επέμβαση ...μόλις έχουν νέα θα μας πάρουν ....
Ν: πήγε και η μαμά μου εκεί ...ο μπαμπάς ήταν από νωρίς ....
Δ: ναι και η Μαρίλια εκεί είναι ....
Ν: δεν παίρνεις την Εύα να έρθει από εδώ ;....ίσως αν δει πως είμαι καλά, να νιώσει καλυτερα ....πρότεινε η Ναυσικά ....και πες της να φέρει και κανένα γλυκό ....με ταλαιπωρούν εδώ μέσα ....

Τα νεύρα του Πέτρου κόντευαν να σπάσουν, όταν επιτέλους άνοιξε η πόρτα του χειρουργείου και βγήκαν ο Λευτέρης με τον Νικηφόρο ...

Π: λοιπόν;....

Λ: όλα πήγαν καλά ...η αιμορραγία σταμάτησε και η καρδιά της άντεξε την ταλαιπωρία ...θα μπει στην μονάδα αυξημένης φροντίδας για σήμερα και μετά ανάλογα με την πορεία της θα την μεταφέρουμε ...είναι μέσα ο Μαρίνος ακόμα και κανονίζει τα υπόλοιπα ...

Ο Πέτρος ξέσπασε σε κλάματα ανακούφισης και ο Λευτέρης τον αγκάλιασε από τους ώμους ....

Λ: τι είναι αυτά τώρα ;...τώρα χαιρόμαστε ...δεν κλαίμε ...κοιτάξτε πόσοι άνθρωποι είμαστε εδώ για την Αμαλία ...

Ο Φίλιππος αγκάλιασε τον πατέρα του ....

Φ: στο είχα πει εγώ πως όλα θα πάνε καλά ....

Π: μου το είχες πει ....παραδέχτηκε και τον έσφιξε στην αγκαλιά του ....σας ευχαριστώ πολύ όλους ....είπε στους υπόλοιπους και όλοι είχαν μια καλή κουβέντα και ένα άγγιγμα υποστήριξης για εκείνον ....

Στ: δεν παίρνεις την Ναυσικά ένα τηλέφωνο ;....θα έχει τρελαθεί ....είπε η Στέλλα στον Λευτέρη ...
Λ: προσπάθησε να πείσει τον Κώστα να έρθει ;....την ρώτησε ο Λευτέρης ....
Στ : ναι ...αλλά ευτυχώς είχε μια γεννα και δεν μπόρεσε να έρθει να την δει ....είπε η Στέλλα και ο Λευτέρης κοίταξε με νόημα τον Νικηφόρο που γέλαγε ....
Στ: εσύ του είχες πει να μην έρθει ....παρατηρησε η Στέλλα ....τελικά είσαι πολύ πονηρός ....
Λ: δεν χρειάζεται όμως να το μάθει η κόρη σου ...θα με σκοτώσει ...και εσύ με αγαπάς ...έτσι δεν είναι πεθερούλα ;.....
Στ: τι να σε κάνω που αγαπάς την κόρη μου.... του είπε τρυφερά ....

Λ: έλα αγάπη μου ....μόλις τελειώσαμε ...όλα καλά πήγαν ...θα σου τα πω από κοντά ....πάω σπίτι πρώτα να κάνω ένα μπάνιο και έρχομαι ....και εγώ σε αγαπώ ....όχι τόσο για να σου φέρω μουσακά στο νοσοκομείο όμως ....ήμαρτον βρε Ναυσικάκι ...καλά ...θα ρωτήσω τον Κώστα .....δεν θα αργήσω ...

Έκλεισε το τηλέφωνο και κοίταξε τον Πέτρο , τον Φίλιππο , την Στέλλα και τον Ευκλείδη που τον κοιτούσαν ....

Λ: είναι τελείως αλλοπρόσαλλη ...το ξέρετε αυτό ....τους είπε και έσκασαν στα γέλια ...

Ήταν ωραίο να βλέπει τον Πέτρο να γελάει .....

H Εύα δέχτηκε με χαρά την πρόσκληση να πάει στο νοσοκομείο και τώρα καθόταν μαζί με την Ναυσικά και την Δήμητρα και φλυαρούσαν άσκοπα ...

Ν: οπότε τώρα κομμένες οι γλυκες όπως καταλαβαίνετε ...ειπε και αναστεναξε ...
Δ: τον κακομοίρη τον Λευτέρη λυπάμαι ...πόσο μένουν ;....τέσσερις μήνες ;....
Ν: εγώ δεν τον λυπάμαι .....αρχίζω και αγχώνομαι ....θα χοντρύνω και δεν θα με θέλει ούτος ή άλλως ....
Εύα : καλά εσύ νομίζω πως θα φτάσεις στον ένατο και πάλι αδύνατη θα είσαι ....απορώ πως δεν έχεις πάρει ήδη 15 κιλά με όλα αυτά που τρως ....
Ν: δεν φταίω εγώ ...ο μπέμπης ....τρώει πολύ ....
Δ: τι ψεύτρα ....μην την ακούς ...πάντα έτρωγε πολύ ...την έδωσε στεγνά η Δήμητρα ...
Ν: σοβαρά τώρα εσύ τι θα κανεις ;....ρώτησε την Εύα ....
Εύα : νομίζω πως απλά πρέπει να μείνω και να το παλέψω ....θα μου συστήσει ο Νικηφόρος έναν καλό ψυχολόγο και θα αρχίσω θεραπείες ....ο Μάκης είπε πως θα με στηρίξει ....
Ν: και έχεις και εμάς τώρα πια ....είπε η Ναυσικά ....
Εύα: τελικά έχω όντως πολύ κόσμο να νοιάζεται για μένα ....είπε η Εύα και κατέβασε το κεφάλι συγκινημένη ...

Για λίγο δεν μίλησε καμιά τους ....ώσπου ....

Ν: Εύα ...δώσε το χέρι σου ....κλωτσάει ...συμφωνεί και ο μικρός να μείνεις ....είπε και έβαλε το χέρι στην κοιλιά της ...

Η Εύα κοίταξε την Ναυσικά με δέος .....
Εύα : σε πονάει ;....
Ν: όχι ....με τρομάζει λίγο μόνο ...πάντως ο γιος μου έχει άποψη ...κλωτσάει πάντα όταν μας απασχολεί κάτι και δηλώνει παρόν ....

Ο Λευτέρης βρισκόταν σπίτι του ...χρειαζόταν να ηρεμίσει λίγο ...τα πράγματα δεν ήταν τόσο εύκολα όσο τα είχε παρουσιάσει στον Πέτρο ...παραλίγο να την χάσει την Αμαλία στο χειρουργείο ....η καρδιά της παραλίγο να μην αντέξει ...τώρα που ήταν σπίτι του ,μπορούσε να παραδεχτεί επιτέλους πόσο φοβήθηκε ....
Μπήκε στο ντουζ και άφησε το νερό να πάρει όλες τις άσχημες σκέψεις από πάνω του ....

Ο ήχος από το κουδούνι ακούστηκε πολύ μακρινός κάτω από τον ήχο του νερού που έτρεχε ....έβαλε ένα μπουρνούζι και πήγε να δει ποιος ήταν ....

Λ: Νικηφόρε;....τι κανεις εδώ ;....

Νικ: ήρθα να δω πως είσαι ....σε λίγο θα έρθει και ο άλλος ....
Λ: πρέπει να πάω στην Ναυσικά ...θα ανησυχεί ....
Νικ: είναι μαζί με την Δήμητρα και την Εύα ....μίλησα πριν λίγο με την Δήμητρα ....
Λ: φτιάξε καφέ και πάω να ντυθώ ....

Ο Πέτρος είχε πάει σπίτι να αλλάξει ....επέμενε ο γιος του ....
Όταν βγήκε ο Λευτέρης από το χειρουργείο και του είπε πως όλα είχαν πάει καλά, ήθελε να αρχίσει να χοροπηδάει σαν μικρό παιδί ....
Τώρα ήθελε απλά να την δει ,να της μιλήσει να δει τα μάτια της ....
Καταλάβαινε πως έπρεπε να είναι δυνατός για εκείνην ...
Ξάπλωσε στο κρεβάτι και έκλεισε λίγο τα μάτια του ....ο ύπνος ήρθε χωρίς να το καταλάβει και αυτή τη φορά ήταν ήρεμος ...χωρίς όνειρα και χωρίς εφιάλτες ....

Μαρ: ηρέμισες τώρα ;....
Φ: λιγάκι ....μόλις ξυπνήσει η μητέρα μου θα είμαι καλυτερα ....
Μαρ: της έχεις τρελή αδυναμία ...παρατήρησε ....
Φ: είναι τα παντα για μένα ....μερικές φορές με έπνιγε με την αγάπη της ,αλλά τις περισσότερες, ήταν δίπλα μου σαν φίλη και με συμβούλευε ...και εγώ τον τελευταίο καιρό την είχα πληγώσει πολύ ....
Μαρ: δεν ήταν και τελείως παράλογη η στάση σου ....είχαν γίνει πολλά ....
Φ: αν μπορούσα να πάρω πίσω όλα τα άσχημα που της είπα .....
Μαρ: έχεις την ευκαιρία σου να ζητήσεις συγγνώμη ....
Φ: είμαι πολύ τυχερός τελικά ....η μαμά μου έγινε καλά και εσύ είσαι δίπλα μου ....είπε και την έκλεισε στην αγκαλιά του .....

Νικ: στους άλλους μπορείς να πεις ότι θέλεις ...εγώ ήμουν μέσα ...ειδα τι έγινε ...και ειδα την μάχη που έδωσες ...του είπε ο Νικηφόρος ....
Λ:και εκεί πρέπει να μείνει ....για όλους τους άλλους, όλα πήγαν ιδανικά ....του είπε και τον κοίταξε με νόημα ....ο άλλος που είναι ;...θέλω να φύγω ....

Εκείνη την ώρα ακούστηκε το κουδούνι και ο Λευτέρης πήγε να ανοίξει ...

Λ: επιτέλους ....έχω και μια γυναίκα που με περιμένει ....

Μ: χάλια είσαι ... αν σε δει έτσι θα αρχίσει τις ερωτήσεις ....τόσο δύσκολα ήταν ;...τον ρώτησε χωρις καθολου τακτ και τον ακολούθησε στην κουζίνα ....

Νικ: τόσο δύσκολα ...απάντησε ο Νικηφόρος αντί για τον Λευτέρη ...

Μ: επικεντρώσου στα θετικά ....η Αμαλία είναι καλά και αν μαθευτεί στον χώρο σας η επέμβαση που έκανες, θα κάνουν ουρά τα νοσοκομεία για να σε αποκτήσουν ....
Λ: εσύ γιατί είσαι η χαρά της ζωής σήμερα ;....
Μ: η Εύα δεν θα φύγει ....αποφάσισε να το παλέψει ....μαζί μου ....
Νικ: αυτό είναι πολύ ευχάριστο ....
Μ: θα χρειαστώ όμως την βοήθεια σας ...αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από κάποιον ειδικό ....θέλω να μου προτείνετε κάποιον αν ξέρετε ....
Νικ: εννοείτε ...θα χρειαστεί όμως να τον συμβουλευτείς και εσύ ....
Μ: εγώ ;...γιατί ;...
Νικ: για να σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις τις μεταπτώσεις στην διάθεση της και να μην διαλυθείτε ....θα είναι δύσκολα Μάκη ....
Λ: συμφωνώ .....χρειάζεται πολύ δύναμη....
Μ: δεν με φοβίζει αδέλφια ....θα κάνω τα πάντα αρκεί να είναι η Εύα καλά ....
Λ: λοιπόν αρκετά με τα σοβαρά ....θα μου πείτε που θα βρω μουσακά για την Ναυσικά ;...

Είχε σχεδόν βραδιάσει όταν ο Πέτρος πήγε ξανά στο νοσοκομείο ...

Π: είχαμε κανένα νεότερο;....ρώτησε τον γιο του ...

Φ: ησυχία ....αυτό είναι καλό στην περίπτωση μας νομίζω ....φαίνεσαι ξεκούραστος ...παρατήρησε ...
Π:κοιμηθηκα λίγο ...συγγνώμη που σε άφησα τόση ώρα μόνο σου ....
Φ: το χρειαζόσουν ....και δεν ήμουν μόνος ....η Μαρίλια τώρα έφυγε ....
Π: τελικά ίσως δεν έπρεπε να είμαι τόσο σκληρός ,όταν μου είπες πως δεν θα φύγεις ....σε νοιάζεται ...και αν χρειαστεί να φύγεις, μην την αφήσεις πίσω ...μην κανεις τα δικά μου λάθη ....
Φ: δεν θα τα έκανα έτσι και αλλιώς ....
Π: όταν γίνει καλά η μητέρα σου, θα την πάρω να πάμε ένα ταξίδι ....να ξεφύγει από όλα ....και θα πέσω στα γόνατα για να την κάνω να με συγχωρέσει για όλα όσα της έχω κάνει κατά καιρούς ....
Φ: δεν θα χρειαστεί νομίζω ....η μαμά το μόνο που χρειάζεται είναι να την πλησιάσει η Ναυσικά ...και μόλις δει τον εγγονό της θα τα ξεχάσει όλα ....
Π: πως βγήκες τόσο μυαλωμένος εσύ ;....
Φ: έχω δυο υπέροχους γονείς ....είπε και τον φίλησε στο μάγουλο ...
Π: άντε άσε τις γαλιφιές τώρα και πήγαινε να ξεκουραστείς και εσύ λιγάκι ....

Λ: ήρθε το φαγητό .....είπε ο Λευτέρης χαρούμενα και πλησίασε την Ναυσικά και την φίλησε στο στόμα ...

Η Ναυσικά ανταποκρίθηκε έντονα σε αυτό το φιλί ....της είχε λείψει τόσο πολύ .....

Λ; φτάνει όμως γιατί ξεφεύγουμε ...της είπε ανασαίνοντας βαρια ...τι κάνει ο γιος μου ;....είπε και φίλησε την κοιλιά της ....

Ν: με προσέχει τώρα που ο μπαμπάς μας παρατάει με τις ώρες ....παραπονέθηκε ....τι μου έφερες ;...είπε και πήρε την σακούλα με το φαγητό από τα χέρια του ....
Λ: ότι παραγγέλλατε κυρία μου ...μουσακά ....δεν είναι σπιτικός ,αλλά μου είπαν πως αυτό το μαγαζί έχει τα καλυτερα ....
Ν: σου έχω πει τελευταία πόσο πολύ σε αγαπώ ;....τον ρώτησε η Ναυσικά και τον κοίταξε με λατρεία .....
Λ: τρώγε, γιατί αυτό το βλέμμα δεν το αντέχω ....
Ν: εγώ θα φάω και μετά θα μου πεις λεπτομέρειες για την επέμβαση ....
Λ: τι να τις κανεις τις λεπτομέρειες ;....δεν φτάνει που όλα πήγαν καλά ;....της είπε λίγο αμήχανα .....
Ν: όταν βλέπω πως αντιδράς ,φαίνεται ξεκαθαρα πως δεν φτάνει ....και θα μου τα πεις όλα γιατρέ ....εκτός και αν θέλεις να σε βασανίσω ....φέρε ένα πιρούνι τώρα .....

Νικ: μου έλειψες όλη μέρα σημερα....ειπε ο Νικηφόρος και άρχισε να φιλάει την Δήμητρα ...
Δ: καλό αυτό ...σημαίνει πως δεν με βαρέθηκες ακόμα ...είπε και ανταπέδωσε τα φιλια του ...
Νικ: νομίζω πως δεν θα σε βαρεθώ ποτέ ...

Η Δήμητρα τον απομάκρυνε λίγο και τον κοίταξε στα μάτια ....

Δ: Νικηφόρε; ....θέλω να συζητήσουμε κάτι ....

Νικ: ωχ.....να τρομάξω ;....
Δ: αυτές τις μέρες που ήμουν με την Ναυσικά και έβλεπα την αγωνία της για το μωρό, αλλά και το πώς έλαμπε το πρόσωπο της, σκέφτηκα πως εμείς δεν έχουμε συζητήσει αν θα κάνουμε ένα παιδάκι ....
Νικ: δεν είναι νωρίς ακόμα ;....νόμιζα πως δεν θα ήθελες τόσο νωρίς ....
Δ: δηλαδή θέλεις ;.....
Νικ: εννοείται ...όσα θέλεις εσύ ....
Δ: δηλαδή να ξεκινούσαμε τις προσπάθειες ;....
Νικ: τώρα ;...
Δ: σκεφτόμουν να το κάνουμε λίγο πιο οργανωμένα ...να κάνουμε κάποιες εξετάσεις και μετά να βάλουμε μπροστά ...άλλωστε πρέπει να καθαρίσει και ο οργανισμός μου από τα αντισυλληπτικά ...
Νικ: τελικά για αυτό έχουμε ταιριάξει εμείς ....όλα στην ώρα τους και με την σωστή σειρά ....
Δ: δεν βλάπτει όμως να κάνουμε καμιά πρόβα ....τι λες ;....είπε και τον τράβηξε πάνω της ...
Νικ: καμιά αντίρρηση κυρία μου ....είμαι όλος δικός σας ....εκμεταλλευτείτε με ...

Ν: και τώρα σε ακούω ....
Λ: σου άρεσε να υποθέσω ;...είπε και κοίταξε το άδειο πιάτο , προσπαθωντας να καθυστερησει την συζητηση οσο μπορουσε ...
Ν: ωραίο μαγαζί ...να το έχουμε στα υποψιν μας ....φέρε λίγο νερό και έλα να σε πάρω μια αγκαλίτσα για να μου πεις την αλήθεια ...
Λ: δεν γλιτώνω δηλαδή την ανάκριση ....την πείραξε λίγο πριν κουρνιάσει στην αγκαλιά της ....ξέρεις πάντα είχα την απορία πως μια τόσο μικρή αγκαλιά ,είναι τόσο μεγάλη που με κάνει να ξεχνάω τα πάντα ....
Ν: μην το πεις πουθενά ...του είπε ψιθυριστά ....αλλά είναι μαγική αγκαλιά ....αυτούς που αγαπαει τους κρατάει μέσα της και τους προσέχει ....
Λ: καλά σου είχα πει εγώ πως είσαι μάγισσα .....
Ν: άσε τα ψόφια τώρα και λέγε ....άσχετο ...άλλαξες αφρόλουτρο ;....μυρίζεις πολύ ωραία ....

Ο Λευτέρης χαλάρωσε και γέλασε ...Αυτη ηταν η Ναυσικα του ... Σοβαρη και αστεια παραλληλα ... Σε προκαλουσε να της μιλησεις και σου εδινε την εντυπωση πως αντεχε τα βαρη ολου του κοσμου ...

Αφησε ενα τρυφερο φιλι στην κοιλια της και της ειπε τα παντα ...