Ο Λευτέρης βγήκε από το δωμάτιο και έπεσε πάνω στην Δήμητρα και τον Νικηφόρο ....

Λ: ήρθες επιτέλους ...Δήμητρα μέσα είναι η Στέλλα ...δεν τους έχω πει πως γύρισες ....Νικηφόρε φύγαμε ....
Δ: τι έτσι ;....
Λ: με πήρε τηλέφωνο ο Πέτρος ...κάτι δεν πάει καλά ....
Νικ: φύγαμε ....σκαφτόμουν πως σε εκείνο το νοσοκομείο δεν είναι διευθυντής της χειρουργικής ο Αθανασίου;....
Λ: νομίζω ....μακάρι ....Δήμητρα μην πεις κάτι στην Ναυσικά και την τρομάξεις ....
Δ: άντε φύγε από εδώ που θα μου πεις έμενα τι να κάνω ...λες και θα έκανα κάτι να την ταράξω .....

Εύα : Μάκη;....ανασηκώθηκε και τον είδε να κάθεται να την κοιτάζει ....τι ώρα είναι ;....
Μ: έντεκα ....πως είσαι ;....
Εύα : περίεργα .....συγγνώμη για το ξέσπασμα μου ....
Μ: δεν θέλω να μου ζητάς συγγνώμη ....θέλω να βρούμε έναν τρόπο να το αντιμετωπίσουμε ....είπε και έκατσε δίπλα της ....
Εύα : τι εννοείς ;...μια χαρά είμαι ...απλά από την υπερένταση ήμουν λίγο υπερβολική.... του είπε και πήγε να σηκωθεί, αλλά εκείνος δεν την άφησε ....
Μ: μην με κοροϊδεύεις ...και προπαντός μην κοροϊδεύεις τον εαυτό σου ...κοίταξε με .....

Την τράβηξε δίπλα του και την ανάγκασε να τον κοιτάξει ....
Μ: αυτό το φοβισμένο πλάσμα που ειδα χθες πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να το διώξουμε ....θέλω να χαμογελάς και το χαμόγελο να φτάνει στην ψύχη σου ....
Η Εύα τον κοίταξε αλλά δεν μίλησε ....πόσο δίκιο είχε ....και πόσους φόβους της ξυπνούσε ....

Λ: ήρθαμε ...τι έγινε;.....
Π: ήμουν εδώ και ξαφνικά γιατροί άρχισαν να μπαίνουν μέσα ....όταν ρώτησα μου είπαν όχι τώρα ...αρα για την Αμαλία έτρεχαν ...τόσες ώρες δεν μου έχουν πει τίποτα.... σε εσάς ίσως μιλήσουν ....τους κοίταξε ικετευτικά ....
Λ: θα κάνουμε ότι μπορούμε ....αλλά δεν μπορούμε να μπούμε στην εντατική χωρίς άδεια ....ο Νικηφόρος θυμήθηκε πως μάλλον έχουμε έναν γνωστό εδώ ....
Νικ: πως λένε τον γιατρό που την παρακολουθεί ;.....
Π: Αθανασίου νομίζω ...δεν είναι και πολύ ομιλητικός τύπος .....
Νικ: αυτός είναι ....ίσως κάτι πετύχουμε ....
Π: μακάρι ..είναι μέσα ακόμα ...

Εκείνη την ώρα η πόρτα άνοιξε .....

γ: κύριε Ρίζου;....

Π: πείτε μου ....τον κοίταξε με αγωνία .....
γ: δεν έχω και πολύ ευχάριστα νέα ....έχουμε εσωτερική αιμορραγία και η καρδιά της μας δυσκολεύει στην θεραπεία ....

Νικ: τι κάνεις Μαρίνο ;....συγγνώμη που επεμβαίνω, αλλά μήπως μπορούμε να βοηθήσουμε ;....

Αθ: δεν σας πρόσεξα ...γεια σου Λευτέρη ....είναι γνωστή σας η ασθενής ;....
Λ: μητέρα της γυναίκας μου ...αν μπορούμε να κάνουμε κάτι ....
Αθ: η σφαίρα είχε σφηνωθεί ανάμεσα στα πλευρά ...την βγάλαμε αλλά προφανώς κάποιο από τα σπασμένα κόκαλα πληγώνει τον πνεύμονα ....εκεί είναι η αιμορραγία ....χρειάζεται χειρουργείο ξανά αλλά η καρδιά της είναι αδύναμη ....
Λ: σε πειράζει να δω τις εξετάσεις ;....ίσως καταφέρω κάτι ....
Αθ: κύριε Ρίζου;...τον ρώτησε για να πάρει την άδεια ....
Π: κάντε ότι χρειάζεται για να την σώσουμε ....αν υπάρχει κάποιος συνάδελφος από το εξωτερικό ή αν πρέπει να φύγουμε για εξωτερικό ..δεν με νοιάζει το κόστος ...απλά να σωθεί .....
Νικ: Μαρίνο μπορεί να την δει για λίγο ;.....
Αθ: πέντε λεπτά ...θα δώσω την άδεια να μπείτε ....πάμε;.....ρώτησε τον Νικηφόρο και τον Λευτέρη ....
Λ: Πέτρο;....θα κάνουμε ότι μπορούμε ....και πες της πως ο εγγονός της είναι μαχητής ....

H Ναυσικά άνοιξε τα μάτια της και είδε την μητέρα της να μιλάει με την Δήμητρα .....

Ν: Δήμητρα μου .....

Δ:επιτελους κοπελιά .....είπε και την αγκάλιασε ...έκανα τόσα χιλιόμετρα να έρθω και κοιμάσαι συνέχεια ....
Ν: δεν έπρεπε να χαλάσεις το ταξίδι σου για μένα .....
Δ: για τον μπέμπη το έκανα ....μην χαίρεσαι .....
Ν: που είναι ο Λευτέρης;....ρώτησε την μητέρα της ....
Στ: πήγε στον Πέτρο ....δεν είχαμε πει πως θα έρθω εγώ εδώ για να μπορέσει να πάει;...
Ν: είχαμε κανένα νεότερο;....
Στ: τίποτα ακόμα ....
Ν: καλό αυτό ...τα κακά νέα ταξιδεύουν γρήγορα έτσι δεν είναι ;.....κοίταξε τη μητέρα της και την Δήμητρα αναζητώντας επιβεβαίωση .....
Στ: μάλλον ....είπα και στον πατέρα σου να πάει λιγάκι .....
Ν: καλά έκανες ....μαμά;...ρώτησα τον γιατρό και μου είπε πως μπορώ να πλυθώ λίγο ....θα με βοηθήσεις ;...

Αθ: βλέπεις εδώ ;.....και κοίτα και τον υπέρηχο της καρδιάς ....είπε ο Αθανασίου και έδωσε στον Λευτέρη τις εξετάσεις .....
Λ: κατάλαβα τι λες ....κοίτα Νικηφόρε....
Νικ: κάτι παρόμοιο δεν ήταν αυτό που έκανες στο Λονδίνο ;.....
Λ: ναι αλλά εκεί ήταν πειραματική η επέμβαση και ο ασθενής δεν είχε και πολλές ελπίδες επιβίωσης αν δεν την κάναμε ....
Αθ: ούτε η πεθερά σου έχει ....αλήθεια πως έγινε το ατύχημα ;....
Λ: μπήκε ανάμεσα στην γυναίκα μου και την σφαίρα ....
Αθ : πρέπει να την αγαπαει πολύ την κόρη της ....
Λ: έτσι αποδεικνύεται τελικά .....λοιπόν τι λες ;...
Αθ : εξήγησε μου τι σκέφτεσαι ...

Ο Λευτέρης άρχισε να του λέει τις δυνατότητες ,τα υπέρ και τα κατά και στο τέλος σιώπησε περιμένοντας την απόφαση ....

Αθ: έχει ρίσκο .....εσυ τι λες Νικηφόρε;....
Νικ: αν κάποιος μπορεί να τα καταφέρει, αυτός είναι σίγουρα ο Λευτέρης ....αν όμως κάτι δεν πάει καλά ,θα έχεις να αντιμετωπίσεις τη θλίψη και την οργή αγαπημένων ανθρώπων .....
Λ: αξίζει όμως να το παλέψω ...για να δει το εγγόνι της ....
Αθ: θα πάρω άδεια για να μπείτε και οι δυο στο χειρουργείο ....θα το συζητήσετε εσείς με τον άντρα της ;....
Λ: θα του μιλήσω εγώ .....

Ο Πέτρος αφού έβαλε την πράσινη ρόμπα , το σκουφάκι και τη μάσκα , μπήκε στο δωμάτιο που ήταν η Αμαλία .....
Φαινόταν τόσο αδύναμη ....και όλα αυτά τα σωληνάκια ....
Η καρδιά της χτυπούσε ρυθμικά και ο αναπνευστήρας κρατούσε την αναπνοή της σταθερή ....

Έκατσε δίπλα της και έπιασε το χέρι της με το δικό του ....

Π: Αμαλία μου ....εγώ είμαι ο Πέτρος σου ....δεν θα σου πω ψέματα ...φαίνεσαι χάλια ....αν ήσουν καλά θα με έβριζες τώρα ....Αμαλία ....μην με αφήσεις ....έχεις πολλούς λόγους να ζήσεις τώρα ....το εγγόνι σου παλεύει να κρατηθεί στην ζωή για να σε γνωρίσει .....και η Ναυσικά σου στέλνει την αγάπη της ....σε σκέφτεται .....σε παρακαλώ ...σε χρειάζομαι ....

Τα μάτια του θόλωσαν και η φωνή του έσπασε ....

Π: εγώ θα κάνω ότι μπορώ για να γίνεις καλά ....βοήθησε με .....

Ο σφυγμός της άλλαξε ρυθμό ...έγινε λίγο πιο έντονος και πιο ασταθής .....
Π: με ακούς ....πάλεψε το Αμαλία μου ...
Δεν πρόλαβε να πει κάτι άλλο γιατί μπήκαν μέσα γιατροί και τον έβγαλαν έξω ......

Ν: αισθάνομαι πολύ καλύτερα τώρα ....είπε η Ναυσικά ....ευχαριστώ πολύ ....
Στ: τι βλακείες είναι αυτές ;....ευχαριστώ σε μένα ;....
Ν: για πες λοιπόν πως ήταν η Βιέννη;....
Δ: ήταν ονειρεμένα .....είπε η Δήμητρα και αναστέναξε ......είναι τόσο ρομαντική πόλη ....και ο Νικηφόρος ήταν τόσο τρυφερός και αγαπησιάρης ...δεν του το είχα ...παραδέχτηκε και χαμογέλασε ....
Ν: πάντως και ο γάμος σου ήταν τέλειος ....έτσι θέλω και τον δικό μου ...μόνο που εγώ θα έχω και τον γιο μου μαζί .....είπε και χάιδεψε την κοιλιά της .....
Δ: ήθελα να σας ευχαριστήσω και για τα λουλούδια ....είπε η Δήμητρα και η Στέλλα με την Ναυσικά την κοίταξαν με απορία ....
Ν: ποια λουλούδια ;....
Δ: μην κάνετε τις ανήξερες ...τα ροδοπέταλα την ώρα που χορεύαμε λέω ....δεν το έκανε ο Νικηφόρος γιατί τον ρώτησα ....άλλωστε εσείς και η μητέρα μου ξέρατε πόσο ήθελα κάτι τέτοιο ....
Στ: Δήμητρα μου δεν θέλω να σε στενοχωρήσω, αλλά δεν το κάναμε εμείς .....κοίταξε και την Ναυσικά που κούνησε αρνητικά το κεφάλι .....μήπως το είχες πει πουθενά αλλού;....
Δ: όχι ....θυμάμαι που όταν ήμουν μικρή έλεγα στην μαμά μου πως στον γάμο μου θέλω να πέσουν χιλιάδες ροδοπέταλα από τον ουρανό και εκείνη γελούσε και μου έλεγε πως θα το κανόνιζε .....δεν πρόλαβε όμως ....

Η Ναυσικά την κοίταξε λυπημένη και τότε .....

Ν: φέρε το χέρι σου ...γρήγορα ....φώναξε η Ναυσικά και όταν η Δήμητρα της έδωσε το χέρι, το ακούμπησε στην κοιλιά της ....το νιώθεις ;....ο μικρός κλωτσάει ....

Δ: καλέ κουνιέται ....είπε η Δήμητρα και χαμογέλασε .....
Στ: κάτσε να δω και εγώ ...είπε η Στέλλα και ακούμπησε και εκείνη την κοιλιά της κόρης της ....ο εγγονός μου ....είπε συγκινημένη .....
Ν: το έκανε και χθες και κατατρόμαξα ...είπε η Ναυσικά ....τον Λευτέρη να βλέπατε ....γιατί δεν παίρνει ένα τηλέφωνο κι αυτός ;.....

Ο Φίλιππος βρισκόταν έξω από την ΜΕΘ, αλλά ο πατέρας του ήταν άφαντος ....
Δεν έλειψε και τόσο πολύ ...τι είχε γίνει ;...στο βάθος του διάδρομου είδε τον Λευτέρη τον Νικηφόρο και τον γιατρό ....

Φ: τι συμβαίνει ;....που είναι ο πατέρας μου ;...ρώτησε όλο αγωνία....

Λ: ηρέμισε ...μπήκε να δει την μητέρα σου ....
Φ: είναι καλύτερα δηλαδή ;.....αναθάρρησε ο Φίλιππος ....
Λ: όχι ακριβώς ...κάτσε να βγει και ο πατέρας σου και θα τα πούμε .....
Αθ: εγώ πάω να κανονίσω την άδεια .....
Λ: ευχαριστούμε Μαρίνο ...

Εκείνη την ώρα βγήκε ο Πέτρος .....ήταν συντετριμμένος .....

Φ: μπαμπά ;...τι έγινε ;....
Π: της μιλούσα και με άκουγε ....όταν της είπα για την Ναυσικά και το μωρό, άλλαξε ο χτύπος της καρδιάς της ....μετά με βγάλανε από μέσα ...Λευτέρη κάνε κάτι ....βοήθησε την ....
Λ: για αυτό θέλω να μιλήσουμε .....είπε σοβαρά ....ίσως έχω μια λύση ,αλλά δεν είναι και πολύ σίγουρο το αποτέλεσμα .....
Π: τι εννοείς Λευτέρη;....
Λ: ελάτε μαζί μου στο γραφείο του Αθανασίου .....

Δ: και τώρα οι δυο μας κοπελιά ....για πες μου πως νιώθεις ....
Η Δήμητρα την κάρφωσε με τα μάτια της .....
Ν: έχω χ@στει από τον φόβο μου ....κλείνω τα μάτια και ξαναζώ την στιγμή του πυροβολισμού ....πήγα τόσο χαρούμενη που είχα καταφέρει να τελειώσω σχεδόν την δουλειά που μου είχε αναθέσει ο Πέτρος και είχα προλάβει και την δίκη και μετά το χάος ....η Αμαλία να πέφτει επάνω μου ....πυροβολισμοί ακούγονται και νιώθω έναν οξύ πόνο στην κοιλιά ....η Αμαλία είναι ακίνητη πάνω μου ...και μετά ο Λευτέρης φωνάζει για ασθενοφόρο ....
Δ: μην ταράζεσαι ...δεν είναι ανάγκη να το ξαναζείς ....δεν έπρεπε να ρωτήσω ....
Ν: δεν πειράζει ....έγινε ....όταν κατάλαβα πως μπορεί να έχανα το μωρό ....νόμιζα πως θα τρελαθώ ....αυτό το μωρό έχει γίνει η προτεραιότητα μου πια ....
Δ: και η Αμαλία ;....
Ν: μου έσωσε την ζωή ....δεν την καταλαβαίνω ....πάλεψε με μια δύσκολη εγκυμοσύνη για να με φέρει στον κόσμο και μετά με έδωσε ....και τώρα ρισκάρει την ζωή της για μένα ....θέλω να την συγχωρέσω ...αλήθεια ...αλλά δεν την καταλαβαίνω ....εγώ είπα στον Λευτέρη αν μπορεί να σώσει ή το μωρό ή έμενα, να σώσει το μωρό ....και το εννοώ ...με τι δύναμη να εγκαταλείψεις κάτι που πόνεσες τόσο πολύ ;.....
Δ: δεν θέλω ούτε να σκεφτομαι αυτή την πιθανότητα ....να σε χάσω ;....είσαι η αδελφή ψύχη μου κοπελιά .....είπε και την αγκάλιασε ...και το καλό που σου θέλω να προσεχείς τον βαφτισιμιό μου γιατί θα στις βρέξω ....
Ν: Δήμητρα ;....θέλω να προλάβω να της πω ευχαριστώ ....
Δ: θα προλάβεις καρδιά μου ....θα σε περιμένει .....

Π: μου ζητάς να πειραματιστώ με την ζωή της ;....ρώτησε ο Πέτρος και έβαλε το χέρι στα μαλλιά του σε μια κίνηση απόγνωσης ....
Λ: ίσως είναι η μόνη της ελπίδα ....άλλωστε θα είμαστε τρεις χειρουργοί και όλοι είμαστε πολύ καλοί σε αυτό που κάνουμε ....
Φ: σίγουρα δεν υπάρχει άλλη λύση ;...
Νικ: δυστυχώς όχι ....αν περιμένουμε επιβαρύνεται κι άλλο η καρδιά της και πέρασε πρόσφατα ένα έμφραγμα ....
Π: στο εξωτερικό ;....αν την πάρω από εδώ;....
Λ: δεν νομίζω πως θα καταφέρεις κάτι παραπάνω .....ισα ισα που θα ρισκάρεις την μεταφορα....καποτε η Ναυσικά μου εμπιστεύτηκε άνευ όρων την ζωή της ....σου ζήτω να κάνεις το ίδιο ....θέλω ο γιος μου να γνωρίσει την γιαγιά του και η γυναίκα μου την μητέρα της .....ρισκάρω και εγώ πολλά και το ξέρεις .....
Π: μα είναι η Αμαλία μου ....αν την χάσω .....
Φ: μπαμπά δώσε στον Λευτέρη την ευκαιρία να μας την φέρει πίσω .....
Ο Πέτρος κοίταξε τον γιο του και μετά τον Λευτέρη και τον Νικηφόρο ....
Π: πότε πρέπει να γίνει η εγχείρηση;.....
Λ: και τώρα αν μπορούσαμε ...
Π: κανονίστε να την δω πριν .....

Αρκετή ώρα αργότερα...

Ν: ήρθες επιτέλους ;....

Λ: μόνη σου είσαι;....
Ν: η Εύα τηλεφώνησε στην Δήμητρα να συναντηθούν ...κάτι είχε μου είπε η Δήμητρα ....η μαμά μου έχει πάει μέχρι το κυλικείο να πάρει κάτι να φάει ....
Λ: πως είσαι εσύ ;...το μωρό ;....
Ν: μια χαρά είμαστε ...Λευτέρη τι έγινε ;....πες μου ....
Λ: έπρεπε να πάρω μια πολύ σοβαρή απόφαση ....αύριο θα χειρουργήσω την Αμαλία ....
Ν: εσύ;....γιατί;....
Λ: μαζί με τον Νικηφόρο και τον γιατρό της ....ξέρω πως δεν πρέπει να ταράζεσαι αλλά πρέπει να μάθεις την αλήθεια ....αν δεν γίνει η επέμβαση κινδυνεύει να πεθάνει ....αν γίνει έχει 50% πιθανότητες να ζήσει .....
Ν: είναι χαμένη έτσι κι αλλιώς δηλαδή ....είπε η Ναυσικά και τα μάτια της γέμισαν δάκρυα ....
Λ: δεν θα συγχωρούσα τον εαυτό μου αν δεν πάλευα και την παραμικρή πιθανότητα ....
Ν: είναι μεγάλο το ρίσκο ....
Λ: το ξέρω ....και ξέρω και τις συνέπειες αν κάτι δεν πάει καλά ....
Ν: τι ζητάς από έμενα ;....
Λ: την πίστη σου ...την ίδια πίστη που μου έδειξες τότε ....
Ν: σε εμπιστεύομαι Λευτέρη ....και θέλω να την κάνεις καλά ....ξέρω πως θα την κάνεις καλά ....για έμενα και το γιο μας .....

Ο Λευτέρης ακούμπησε το κεφάλι του στην κοιλιά της και εκείνη του χάιδεψε τα μαλλιά ...

Λ: εσύ τι λες μικρέ ;...θα τα καταφέρει ο πατέρας σου ;....

Και ο μπέμπης αντί για απάντηση του έδωσε μια κλωτσιά .....

Ν: όλα θα πάνε καλά .....είπε η Ναυσικά και συνέχισε να του χαϊδεύει τα μαλλιά ενώ εκείνος φίλησε απαλά την κοιλιά της ....

H Δήμητρα με την Εύα συναντήθηκαν σε ένα πολύ όμορφο καφέ ....

Αγκαλιαστήκαν και μόλις τέλειωσαν με τα τυπικά η Εύα μπήκε κατευθείαν στο θέμα ....

Εύα : έχω πρόβλημα ....μεγάλο πρόβλημα ....είπε στην Δήμητρα που την κοιτούσε με περιέργεια ....

Εύα : όλο αυτό που έγινε στο δικαστήριο με έκανε να συνειδητοποιήσω πως τίποτα από όλα αυτά που συμβαίνουν στις ζωές σας τον τελευταίο καιρό δεν είναι τυχαίο ..... έχουν σχέση με μένα ....

Η Δήμητρα πήγε να διαμαρτυρηθεί αλλά η Εύα δεν την άφησε ....

Εύα : δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να μου χρυσώσεις το χάπι ....χθες γύρισα στις μέρες που κρυβόμουν από τον πατέρα μου ....ο Μάκης με βρήκε και προσπάθησε να με βγάλει από αυτή την κατάσταση, αλλά όσο και αν το θέλει, καταλαβαίνει και εκείνος πως δεν γίνεται .....

Η φωνή της έσπασε σημάδι πως κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να μιλήσει .....

Δ: πως μπορώ να σε βοηθήσω ;....

Εύα : θέλω να σταθείτε στον Μάκη ...θα φύγω ....
Δ: μη λες βλακείες ....εδώ έχεις αρχίσει να φτιάχνεις μια ζωή ...έχεις ανθρώπους που σε αγαπάνε και σε νοιάζονται .....
Εύα : τους κάνω κακό ....δεν το βλέπεις ;...
Δ: το να φύγεις δεν είναι λύση ....ίσως αν έβλεπες έναν ειδικό ...ο Νικηφόρος σίγουρα θα ξέρει κάποιον ....
Εύα : και ο Μάκης θα καταδικαστεί να μείνει με μια τρελή ;....δεν θα του το έκανα ποτέ αυτό ...τον αγαπάω πολύ για να το κάνω ....

Ο Πέτρος στεκόταν μπροστά στο παράθυρο και κοιτούσε τα αυτοκίνητα που πηγαινοέρχονταν στο παρκινγκ του νοσοκομείου .....
Κάποιοι από αυτούς ήταν τυχεροί και έφευγαν γεροί για το σπίτι τους ....

Ο Φίλιππος τον παρακολουθούσε από απόσταση ...δεν ήξερε πώς να τον βοηθήσει ....

Αυτό που είχε προτείνει ο Λευτέρης είχε μεγάλο ρίσκο ,αλλά ίσως ήταν η μόνη ελπίδα να βγει η μητέρα του από εκεί μέσα ....

Πλησίασε τον πατέρα του ....

Φ: σε λίγο καιρό θα βγούμε και εμείς από εδώ ...μαζί με την μαμά.... Και ίσως έρθει και η Ναυσικά να μας βρει ....

Π: το πιστεύεις αυτό ;....
Φ: ναι ...το πιστευω ....δεν ξέρω γιατί ,αλλά νιώθω πως όλα θα πάνε καλά ....φαντάζεσαι τη μαμά να τρέχει πίσω από τον μπόμπιρα ;...
Ο Πέτρος χαμογέλασε ....
Π: θα τον κακομάθει μέχρι αηδίας ....
Φ: γιατί δεν πας να δεις λίγο την Ναυσικά ;....πρότεινε ...θα μείνω εγώ εδώ ...
Π: δεν ξέρω ....λες;....
Φ: πήγαινε ...θα χαρεί ....

Μ: έτσι που λες ...φοβάμαι πως θα κάνει καμιά τρελα ....
Νικ: όπως μου τα περιγράφεις είναι πολύ σοβαρά τα πράγματα .....πρέπει οπωσδήποτε να δει κάποιον ειδικό .....φαινόταν τόσο χαλαρή τον τελευταίο καιρό .....
Μ: προφανώς δεν ήταν ...δεν μπορώ να την κάνω ευτυχισμένη Νικηφόρο....δεν μπορώ να γιατρέψω τις πληγές της ...

Ο Νικηφόρος τον πλησίασε και τον έπιασε από τους ώμους ....

Νικ: κουράγιο αδελφέ ...θα την βρούμε την λύση ....
Μ: βοήθησε με Νικηφόρο ...δεν θέλω να την χάσω ....την αγαπάω ....

Ο Λευτέρης καθόταν δίπλα στην Ναυσικά και την χάζευε ....έβλεπε κάτι κινούμενα σχέδια στην τηλεόραση και είχε αφοσιωθεί τόσο πολύ σαν να ήταν η πιο σημαντική ταινία ....

Ν: κοίτα ....Λευτέρη κοίτα ...του είπε και κρατούσε την κοιλιά της από τα γέλια ....

Λ: κοιτάζω ...της είπε αλλά ο τόνος της φωνής του την έκανε να γυρίσει προς το μέρος του ....
Ν: ψεύτη ...δεν βλέπεις ....τον μάλωσε ....
Λ: βλέπω εσένα ....είπε και της χάιδεψε το πρόσωπο ...ήσουν τόσο ήρεμη ....
Ν: προσπαθώ ...για το μωρό μας ....έπιασε το χέρι του και φίλησε απαλά το εσωτερικό του ....λες να γίνω καλή μαμά ;....τον ρώτησε ....
Λ: η καλύτερη ....αφού από τώρα με έχεις στο φτύσιμο ....μόνο τον γιο σου σκέφτεσαι ....παραπονέθηκε ....
Ν: έλα εδώ παραπονιάρη ....εσύ είσαι το μεγάλο μου μωρό και κάνεις δεν θα πάρει την θέση σου .....είπε και τον έκλεισε στην αγκαλιά της ...

Π: ενοχλώ ;....ρώτησε ο Πέτρος και μπήκε μέσα ...

Η Μαρίλια είχε πάει στο νοσοκομείο να δει τον Φίλιππο, κρατώντας ένα σάντουιτς και ένα μεγάλο κύπελλο καφέ ....

Μαρ: πως είναι ;....τον ρώτησε και εκείνος την κοίταξε έκπληκτος ....

Φ: τι κάνεις εσύ εδώ;....είπε και την αγκάλιασε σφιχτά .....
Μαρ: ήθελα να δω πως είσαι και σου έφερα και κάτι να φας ....πως είναι η μαμά σου ;....

Ο Φίλιππος την έβαλε να κάτσει και έκατσε δίπλα της ....άρχισε να της λέει όσα έγιναν ...το επερχόμενο χειρουργείο και τους κινδύνους που είχε ....

Μαρ: ο πατέρας σου ;....

Φ: τον έστειλα στην Ναυσικά.... ίσως να μπορέσει να πάρει λίγη δύναμη από εκείνη και το μωρό ....
Μαρ: εσύ πως είσαι ;....την αλήθεια ....
Φ: παραδόξως αισιόδοξος ....φοβάμαι αλλά έχω μια περίεργη αισιοδοξία ....
Μαρ: αρκετά με τις φλυαρίες ...τρώγε ...είπε και τον φίλησε ....μην με κοιτάς ...το σάντουιτς ....

{{ Ηθελα να σας πω ενα μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την ανταποκριση σας στην ιστορια και να ζητησω συγγνωμη αν σας αγχωνω αθελα μου ...Πρεπει ομως να σας προειδοποιησω πως απο εδω και περα ,καπως ετσι θα ειναι οι συνεχειες ... Μια μικρη ανασα και ξανα απο την αρχη ... Και δυστυχως δεν θα ειναι μονο για την Ναυσικα και την Αμαλια αυτο ...

Ελπιζω να σας αρεσε η συνεχεια και ανυπομονω να "ακουσω" τις εντυπωσεις σας ...}}