Ο Λευτέρης ξύπνησε και δεν είδε την Ναυσικά πλάι του ....
Χαμογέλασε και σκέφτηκε πως θα ήταν στο μπάνιο ....σηκώθηκε ,αλλά δεν την βρήκε εκεί ....

Λ: Ναυσικά;....φώναξε ....

Ν: εδώ είμαι ....του είπε από το διπλανό δωμάτιο ....

Ο Λευτέρης μπήκε μέσα και την κοίταξε με απορία ....
Στεκόταν στο κέντρο του δωματίου και ήταν πανέμορφη ....φορούσε ένα σκούρο παντελόνι, με ασορτί σακάκι και από μέσα φαινόταν ένα κόκκινο μπλουζάκι ....
Χαμογέλασε ....αυστηρά ρούχα δουλειάς ,αλλά με λίγο χρώμα που ήταν το στυλ της ....

Λ: τι κάνεις εδώ;....
Ν: θα γίνει πολύ όμορφο δωμάτιο ....
Λ: θες να το φτιάξουμε τελικά;....

Εκείνη κούνησε καταφατικά το κεφάλι ....

Ν: θα το καθαρίσουμε και θα το βάψουμε μόνο για την ώρα ....λοιπόν εγκρίνεις ;....είπε και έκανε μια στροφή ....
Λ: είσαι κούκλα ....γιατί ετοιμάστηκες τόσο νωρίς ;....
Ν: σκέφτηκα να προλάβω τις ναυτίες ....

Ο Λευτέρης της χαμογέλασε ....

Λ: έφαγες τίποτα;...
Ν: δεν πειναω ...
Λ: πρέπει όμως ...λίγο γάλα με καμία φρυγανιά ;...ή ένα τσαγάκι;....

Ο Πέτρος είχε σηκωθεί και σφύριζε χαρούμενα ,όση ώρα ντυνόταν ....

Η Αμαλία τον παρακολουθούσε ...

Αμ: λέω να πάω και εγώ στη δουλειά σήμερα ....του είπε ...
Π: μπράβο ....καιρός είναι να βγεις λίγο από το σπίτι ....
Αμ: και εσύ φαινεσαι χαρούμενος ....
Π: δεν είναι και λίγο ....θα έρθει για δουλειά σήμερα η κόρη μας ...θα δουλεύει μαζί μου ....
Αμ: με κίνδυνο να φανώ κακιά ....προσγειώσου λίγο ....
Π: μην φοβάσαι ...στο γραφείο θα είμαι τυπικότατος ,αλλά δεν μπορώ να μην χαίρομαι ....
Αμ: να σε εκμεταλλευτώ λίγο τώρα που είσαι χαρούμενος ;...είπε και τον αγκάλιασε ....

Ο Πέτρος έσκυψε και την φίλησε τρυφερά ....
Π: όσο θέλεις .....

Η Ναυσικά πήρε βαθειά ανάσα και βγήκε από το ασανσέρ ....

Ν: καλημέρα ...είμαι η Ναυσικά Φωτίου ....
Κ: καλημέρα ....ήρθες νωρίς ...εγώ είμαι η Κατερίνα ....
Ν: χάρηκα .....
Κ: θα σε πάω στο γραφείο σου να ταχτοποιηθείς και μόλις έρθει ο Αναγνώστου, θα σε φωνάξω να τον γνωρίσεις .....είπε και κατευθύνθηκε προς ένα γραφείο ....
Ν: ο Αναγνώστου;....
Κ: θα είσαι βοηθός του ...αυτός θα σου δίνει κατευθύνσεις για αρχή ....εδώ είμαστε ....δεν είναι και πολύ μεγάλο, αλλά έχει όλα τα απαραίτητα ....της είπε η Κατερίνα ....σε αφήνω να ταχτοποιηθείς ....αν θες να βγάλεις εξωτερική γραμμή ,πατάς το μηδέν πρώτα ....
Ν: Κατερίνα;....ευχαριστώ ...είπε στην κοπέλα και εκείνη χαμογέλασε και βγήκε από το γραφείο ...

Μόλις έμεινε μόνη της, άρχισε να παρατηρεί τον χώρο γύρω της ....
Ήταν μικρό σαν γραφείο, αλλά είχε παράθυρο και έβλεπε στο πάρκο ,που ήταν στην πίσω πλευρά του κτιρίου ....
Έκατσε στο γραφείο της και άρχισε να κοιτάζει τα συρτάρια ,τον υπολογιστή τα σημειωματάρια ....
Χαμογέλασε ευτυχισμένη .....αυτό ήθελε πάντα ...να είναι δικηγόρος ....

Ο Λευτέρης μπήκε στο νοσοκομείο και ξαφνικά αισθάνθηκε ξανά ζωντανός ....
Η μυρωδιά από τα αντισηπτικά, του ήταν τόσο οικεία και τόσο ....χαμογέλασε ...κάποιοι θα τον θεωρούσαν τρελό, αλλά του είχε λείψει πολυ η δουλειά στο νοσοκομείο ....

Κατευθύνθηκε στο γραφείο του διευθυντή....

Λ: να μπω;....ρώτησε χαμογελαστά τον διευθυντή ....
Παπ: καλώς τον ....είχα αρχίσει να ανησυχώ πια ...είπε ο γιατρός Παπαϊωάννου και τον χαιρέτησε εγκάρδια ....
Λ: μπορώ να γυρίσω ;....
Παπ: έπρεπε να είχες γυρίσει από χθες ...του είπε ....πήγαινε να κανονίσεις το πρόγραμμα σου με την προϊσταμένη ....έχουν μείνει πίσω ένα σωρό επεμβάσεις ....

Ο Λευτέρης χαμογέλασε ....του άρεσε που τον ήθελαν πίσω τόσο πολύ ,όμως ....

Λ: υπάρχει ένα θεματάκι όμως που θέλω να συζητήσουμε ....
Παπ: ακούω ....
Λ: ίσως χρειαστεί να μειώσω λίγο τα ωράρια μου ....
Παπ: δεν καταλαβαίνω ...εσύ την αγαπάς την δουλειά σου ...τι άλλαξε ;....
Λ: εξακολουθώ να την αγαπάω και θα κάνω το καλύτερο που μπορώ για τους ασθενείς μου , απλά θέλω να είναι λίγο πιο ελαστικό το ωράριο μου ....η γυναικά μου είναι έγκυος ....είπε απλά ....
Παπ: ποια;....πότε έγιναν όλα αυτά ;....πότε παντρεύτηκες ;....
Λ: όταν πήγα στο Λονδίνο ....και τώρα περιμένουμε μωρό ....καταλαβαίνεις λοιπόν ,πως θέλω να βρίσκομαι δίπλα της ....
Παπ: όταν θα είσαι εδώ όμως θέλω το 150% από τις ικανότητες σου ....του είπε και χαμογέλασε ....

Π: καλημέρα Κατερίνα ....
Κ: καλημέρα κύριε Ρίζου ....
Π: φέρε μου τον καφέ μου και την αλληλογραφία ....

Δεν ρώτησε αν η Ναυσικά είχε έρθει όσο και αν το ήθελε ....είχε συμφωνήσει να της αφήσει την πρωτοβουλία ....

Κ: ορίστε ....του είπε η Κατερίνα και ακούμπησε στο γραφείο του τον καφέ και τα χαρτιά που της ζήτησε ....η κυρία Φωτίου είναι στο γραφείο της... θέλετε να την φωνάξω ;....
Π: όχι ακόμα ...ευχαριστώ ....

Ώστε είχε πάει πρωί πρωί ....την αγαπούσε την δουλειά της και αυτός θα την βοηθούσε να πραγματοποιήσει το όνειρο της .....

Πάνω στο γραφείο της βρήκε και έναν φάκελο ....τον άνοιξε και άρχισε να διαβάζει με ενδιαφέρον ...ήταν τα στοιχεία για την υπόθεση Χαραλάμπους .....
Ήταν τελείως απορροφημένη από αυτά που διάβαζε ,και έτσι δεν πρόσεξε τον νεαρό άντρα που στεκόταν στην πόρτα και την παρατηρούσε ....

Αν: καλημέρα ....εσύ πρέπει να είσαι η Ναυσικά Φωτίου....ειπε ευδιάθετα ....
Ν: καλημέρα και εσείς;.....
Αν: Ανδρέας Αναγνώστου ...θα δουλεύουμε μαζί ....τι λες να μιλάμε στον ενικό;....
Ν: χάρηκα .....του είπε ....
Αν: τι διάβαζες ;....τη ρώτησε και στάθηκε δίπλα της ....α, η υπόθεση Χαραλάμπους ....
Ν: ναι ...εσύ την έχεις αναλάβει;....
Αν: το μεγάλο αφεντικό ....είπε εκείνος ....απλά εγώ κάνω την λάντζα και συλλέγω στοιχεία ....έχει πολύ ψωμί αυτή η υπόθεση ....τι λες να πάμε στο γραφείο μου ,που είναι λίγο πιο άνετα ;....

Η Ναυσικά συμφώνησε και τον ακολούθησε .....
Τον συμπάθησε .....ήταν κοντά στην ηλικία του Λευτέρη ,όχι όμως τόσο ψηλός, ούτε τόσο γυμνασμένος , και είχε και αυτός μαύρα μαλλιά ....Είχε όμως ζεστό χαμόγελο ....

Αν: πρέπει να ομολογήσω πως είμαι πολύ τυχερός που θα δουλεύω με μια τόσο όμορφη συνάδελφο ....της είπε μόλις κάθισαν

Η Ναυσικά κοκκίνισε .....

Ν: εγώ θα ήθελα να σκέφτεσαι πως έχεις απέναντι σου μια έξυπνη συνάδελφο ....τον αποστομωσε ...
Αν: σωστή σε βρίσκω ...νομίζω πως θα τα πάμε πολύ καλά ....τι λες να αρχίσουμε δουλειά; ....της απάντησε προσπαθώντας να κρύψει την έκπληξη του για την απάντηση της ...

Η αμηχανία έδωσε την θέση της στην χαρά της εργασίας ,πολυ συντομα ....
Είχαν απορροφηθεί τόσο πολύ που ούτε κατάλαβαν πότε πέρασε η ώρα μέχρι που η Κατερίνα τους ειδοποίησε, πως τους ήθελε ο Ρίζου στο γραφείο του ....

Ο Ανδρέας πρόσεξε πως η Ναυσικά σφίχτηκε και το απέδωσε στο άγχος της πρώτης μέρας ....

Αν: μην φοβάσαι ....μόλις του πω πόσο καλή είσαι ,θα θέλει να σε πάρει βοηθό του ....είπε για να την ενθαρρύνει και η Ναυσικά του χαμογέλασε ....
Ν: είσαι πολύ ευγενικός ....είπε και τον ακολούθησε στο γραφείο του Πέτρου ....

Ο Λευτέρης δεν είχε σκοπό να αργήσει τόσο στο νοσοκομείο, αλλά μόλις του έδωσαν τις καρτέλες με τους ασθενείς, δεν μπορούσε να μην περάσει να τους δει ....
Κοίταξε το ρολόι του ....ήταν μεσημέρι ....
Δεν είχε μιλήσει με την Ναυσικά τόσες ώρες και του έλειπε ....
Θα πήγαινε από το γραφείο να δει αν είναι καλά και να της πάει και κάτι να φάει ....

Π: καλώς ...είμαι πολύ ικανοποιημένος από την δουλειά σας ....
Αν: η αλήθεια είναι πως η Ναυσικά έχει έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο σκέψης και η κατεύθυνση που δίνει στην έρευνα ,έχει πολύ ενδιαφέρον ....
Π: οπότε συνεργάζεστε καλά να υποθέσω ....
Αν: εγώ δεν έχω κανένα παράπονο ....
Ν: ούτε εγώ ....
Π: λοιπόν κυρία Φωτίου .....καλώς ήρθατε στο γραφείο μας ....είπε εκείνος και της έδωσε ένα φάκελο ...αυτά είναι κάποια καινούρια στοιχεία ...όσο ο Ανδρέας θα είναι στην Ευελπιδων ,θέλω να τα δείτε και να κρατήσετε σημειώσεις ....
Ν: πολύ ευχαρίστως ....κύριε Ρίζου;....θα σας πείραζε να μου μιλάτε στον ενικό;....Ναυσικά με λένε ....
Ο Πέτρος χαμογέλασε ικανοποιημένος ....
Π: Ναυσικά λοιπόν ....

Ο Λευτέρης βγήκε από το ασανσέρ την ώρα που η Ναυσικά και ο Ανδρέας έβγαιναν χαμογελαστοί από το γραφείο του Ρίζου.....

Το γραφείο της Ναυσικά ήταν σε αντίθετη κατεύθυνση από το ασανσέρ και έτσι εκείνη δεν τον πρόσεξε και συνέχισε να συζητάει χαρούμενα με τον Ανδρέα ....
Ο Λευτέρης όμως την είδε ...την είδε ξέγνοιαστη και χαρούμενη, να μοιράζει χαμογελά σε αυτόν τον ....ένιωσε ένα τσίμπημα ζήλειας και έκανε να φύγει ....

Κ: συγγνώμη ...θέλατε κάτι ;....τον ρώτησε η Κατερίνα ....
Λ: μπορείτε να δώσετε αυτό στην κυρία Φωτίου;....είπε και της έδωσε μια τσάντα ....
Κ: μπορείτε να της το πάτε αν θέλετε ...είναι στο γραφείο της ....
Λ: δεν πειράζει ....άφησε την τσάντα και έφυγε σαν κυνηγημένος ....

Πήγε στο μόνο μέρος που αισθανόταν καλά ...στο νοσοκομείο ....

Η Κατερίνα πήρε την τσάντα και την πήγε στο γραφείο της Ναυσικά ....

Κ: έφεραν αυτό για σένα ....της είπε
Ν: για μένα ;....ποιος;....
Κ: δεν είπε όνομα, αλλά τον έχω ξαναδεί εδώ....νομιζω είχατε έρθει μαζί ...ναι ....τώρα θυμήθηκα ....άλλωστε δεν ξεχνιέται εύκολα ....
Ν: αν κατάλαβα καλά αναφέρεσαι στον άντρα μου ....ψηλός μελαχρινός ,γεροδεμένος ....χαμογέλασε ονειροπόλα .....
Κ: συγγνώμη ....δεν ήξερα ....
Ν: δεν πειράζει ....είναι όντως πολύ όμορφος ....
Κ: ώστε είσαι παντρεμένη ....
Ν: νιόπαντρη και έγκυος ...είπε και χαμογέλασε ....

Άνοιξε την τσάντα και έσκασε στα γέλια ....
Η Κατερίνα την κοίταξε με απορία ....

Ν: μου έφερε φαγητό ....εξήγησε και έβγαλε από την τσάντα ένα σάντουιτς και έναν χυμό ....σου είπε τίποτα ;....
Κ: όχι ,μόνο να σου τα δώσω ....

Η Ναυσικά μόλις έμεινε μόνη της ,άφησε τον εαυτό της να σκεφτεί γιατί ο Λευτέρης δεν την περίμενε να της μιλήσει ....κάτι δεν της άρεσε ....άρχισε να μασουλάει αφηρημένα και κοίταξε το κινητό της ....κανένα μήνυμα ....περίεργο ....

Ο Λευτέρης ήταν στο γραφείο των γιατρών και πήγαινε πάνω κάτω εκνευρισμένος ....

Νικ: βρε καλώς τον άσωτο .....είπε ο Νικηφόρος μόλις τον είδε ....
Λ: παράτα μας και εσύ βρε Νικηφόρε ....του είπε
Νικ: τι νεύρα είναι αυτά καλέ;...αν σε χαλάει τόσο πολύ που γύρισες, ας καθόσουν σπίτι .....θες να μου πεις τι έχεις ;....
Λ: τίποτα ....
Νικ: το βλέπω ....

Το κινητό του Λευτέρη χτύπησε ...ήχος μηνύματος ....

Το πήρε στα χέρια του και το κοίταξε ....

«ευχαριστούμε μπαμπά ....η μάμα ρωταει αν σου λείπει καθόλου ....»

Χαμογέλασε ....

Νικ: να υποθέσω πως ήταν η Ναυσικά ;...
Λ: όχι ...το μωρό ....
Νικ: α, καλά το έχασες εσύ ....το αγέννητο σου στέλνει μηνύματα ;....εκτός ....έχεις γκόμενα ;....
Λ: είσαι τελείως ηλίθιος ;....αδελφός του άλλου δεν είσαι ;....τι να περιμένει κανείς ;....είπε και του έδωσε το κινητό .....
Νικ: δεν θα απαντήσεις ;....
Λ: όχι ....είπε και βγήκε από το γραφείο ,αφήνοντας τον Νικηφόρο να στέκεται απορημένος ....

Η Ναυσικά κοιτούσε το κινητό της ....καμία απάντηση ....της είχε φανεί πολύ έξυπνο το μήνυμα της, αλλά ο Λευτέρης δεν απάντησε ....ίσως είχε δουλειά ....

Κοίταξε τα χαρτιά μπροστά της και ανασκουμπώθηκε ...
Απορροφήθηκε τελείως από την δουλεια της και ξέχασε τα υπόλοιπα, μέχρι που ένιωσε τα μάτια της να πονανε ....

Σήκωσε το τηλέφωνο και πήρε τον Λευτέρη ....
Ν: έλα αγάπη μου , που χάθηκες ;....
Λ: είμαι στο νοσοκομείο ....είσαι καλά;...
Ν: ναι , ευχαριστώ και για το φαγητό ....πότε τελειώνεις ;....
Λ: δεν ξέρω ....εσύ;...
Ν: έλεγα να τα παρατήσω για σήμερα ...θα έρθεις να με πάρεις ;....
Λ: δεν μπορώ ....
Ν: καλά θα πάρω ένα ταξί ....τα λεμε σπίτι ....Λευτέρη;...σε αγαπάω ...του είπε και γλύκανε τη φωνή της ....
Λ: κι εγώ ....θα τα πούμε σπίτι ....

Η Ναυσικά πήρε την τσάντα της και πήγε να πει στην Κατερίνα πως έφευγε ...Εκεί συνάντησε τον Ανδρέα ....

Αν: φεύγεις ;....
Ν: ναι ....πόνεσαν τα μάτια μου ....έχω αφήσει τις σημειώσεις μου πάνω στο γραφείο σου ....
Αν: θα τις δω αύριο ....πως θα φύγεις;....
Ν: θα πάρω ταξί ....
Αν: δεν χρειάζεται ....θα σε πάω εγώ ....
Ν: όχι ...δεν ....
Αν: δεν ακούω κουβέντα ...θα μου πεις και τις ιδέες σου στο δρόμο ....

Η Ναυσικά υποχώρησε τελικά ,γιατί ένιωθε πολύ κουρασμένη και δεν έβλεπε την ώρα να πάει να ξαπλώσει ....

Ο Λευτέρης παρκάριζε το αμάξι του, όταν είδε ένα άλλο αυτοκίνητο ,να σταματάει έξω από το σπίτι του ....
Η Ναυσικά ήταν αυτή;....
Κλείδωσε βιαστικά και βρέθηκε δίπλα της, την στιγμή που χαιρετούσε τον άνδρα που οδηγούσε ....

Ν: ευχαριστώ πολύ Ανδρέα ....θα τα πούμε αύριο ....

Λ: τι θα πείτε αύριο ;....

Ν: Λευτέρη μου ;....ήρθες τελικά ...του είπε χαρούμενη ,για να εισπράξει ένα αυστηρό βλέμμα ...
Λ: δε θα μας συστήσεις ;.....είπε συνεχίζοντας να κοιτάζει τον άνδρα, που εν τω μεταξύ είχε βγει από το αμάξι και τους κοιτούσε με απορία .....

Αν: Ανδρέας Αναγνώστου ....συνάδελφος της Ναυσικά ...συστήθηκε εκείνος ....
Λ: Λευτέρης Βερέμης ...ο άντρας της ....
Αν: δεν ήξερα πως είσαι παντρεμένη ...είπε και κοίταξε την Ναυσικά ...
Λ: ευχαριστώ που την έφερες στο σπίτι .....μη σε κρατάμε άλλο ....

Και με αυτά τα λόγια τράβηξε την Ναυσικά μέσα στο σπίτι ....

Ο Πέτρος πήρε τηλέφωνο την Αμαλία ....
Π: έλα αγάπη μου που είσαι ;....θες να περάσεις λίγο από το γραφείο ;....σε περιμένω ....

Έκλεισε το τηλέφωνο χαμογελαστός .....

Π: Κατερίνα ;....
Κ: ορίστε κύριε Ρίζου....
Π:εφυγε η κυρία Φωτίου ;...
Κ: πριν λίγο ...μαζί με τον κύριο Αναγνώστου ....
Π: μαζί;....πως και έτσι ;...
Κ: προσφέρθηκε να την πάει για να μην πάρει ταξί από ότι κατάλαβα ...τα πήγε πολύ καλά για πρώτη μέρα από ότι άκουσα .....
Π: ανέλπιστα καλά ....
Κ: με θέλετε κάτι άλλο;....
Π: μπορείς να φύγεις ...εγώ θα περιμένω την γυναικα μου ....

Ο Νικηφόρος ήταν μαζί με τη Δήμητρα ....μόλις είχαν κλείσει ημερομηνία για τον γάμο τους και ήταν πολύ χαρούμενοι ....

Νικ: Θα προλάβουμε σε δυο μήνες ;....
Δ: θα τρέξουμε λίγο παραπάνω ,αλλά νομίζω πως θα τα καταφέρουμε ....είπε και τον αγκάλιασε ....
Νικ: δεν σου είπα ...ο Λευτέρης γύρισε στο νοσοκομείο ....
Δ: καιρός ήταν ....άλλωστε σήμερα θα πήγαινε και η Ναυσικά για δουλειά ....
Νικ: το περίεργο όμως είναι το άλλο ...του έστειλε μήνυμα και δεν της απάντησε ...λες να τσακωθήκαν ;....
Δ: δεν σου είπε τίποτα ;....
Νικ: όχι αλλά ήταν μέσα στα νεύρα ....
Δ: λες να πάμε μια βόλτα από εκεί ;...
Νικ: Μπα.... άσε καλύτερα και τους παίρνουμε αργότερα τηλέφωνο ....δεν θέλω να βρεθώ ανάμεσα σε πυρά .....εχω να γίνω και γαμπρός προσεχώς ....
Δ: και θα είσαι ένας κούκλος γαμπρός .....του είπε και τον φίλησε ....

Μόλις η πόρτα έκλεισε πίσω τους, η Ναυσικά γύρισε προς τον Λευτέρη με μάτια που πέταγαν φωτιές .....

Ν: τι καραγκιοζιλίκια ήταν αυτά;....
Λ: πια;....είπε εκείνος αδιάφορα και προχώρησε προς τα μέσα ....
Ν: μην μου κανεις εμένα τον αθώο γιατρέ .....πρώτα δεν απαντάς στα μηνύματα μου , μετά αρνείσαι να έρθεις να με πάρεις από τη δουλειά και τώρα κανείς νταηλίκια μπροστά στον Ανδρέα .....
Λ: καλέ στενοχωρήσαμε τον ...Ανδρέα ;....είπε ειρωνικά ....
Ν: μην μου γυρνάς την πλάτη όταν σου μιλάω .....
Λ: ωραία σε κοιτάζω ...τι θες ;....μήπως να τον καλούσαμε και για καφέ;....να τον ευχαριστήσω που σου κρατούσε ευχάριστη παρέα, για να μην σου λείπει ο άντρας σου ;....ουπς ....ξέχασα ...δεν του είπες πως είσαι παντρεμένη ....
Ν: Λευτέρη ζηλεύεις ;....
Λ: όχι , απλά νιώθω ηλίθιος που εγώ είπα σε όλους τους συναδέλφους μου πως είμαι παντρεμένος και πως περιμένω παιδί ....αλλά προφανώς για εσένα αυτό δεν είναι σημαντικό ....

Η Ναυσικά ξαφνικά επαψε να είναι θυμωμένη μαζί του ....τον έπιασε από το μπράτσο και στάθηκε μπροστά του για να την κοιτάζει στα μάτια ....

Ν: έχω παντρευτεί τον πιο υπέροχο , γοητευτικό , έξυπνο , ανασφαλή και ζηλιάρη άντρα ....πότε θα καταλάβεις πως δεν έχω μάτια για άλλον άντρα;....
Λ: σε ειδα που του γελούσες και έλαμπες ολόκληρη ....παραδέχτηκε ...και μετά σε έφερε σπίτι .....
Ν: έλαμπα ολόκληρη γιατί ενθουσιαστήκαν όλοι από την δουλειά μου ....και αν είναι να ηρεμίσεις και να μην με συγχύζεις έγκυο γυναικα , θα βάλω ανακοίνωση στον πίνακα ανακοινώσεων του γραφείου ....

Ο Λευτέρης την κοίταξε και χαμογέλασε ....την τράβηξε στην αγκαλιά του και άρχισε να την φιλάει ....

Λ: συγγνώμη ....δεν ξέρω τι με έπιασε.....
Ν: θα το πληρώσεις ακριβά αυτό το σκηνικό .....του είπε εκείνη και του χαμογέλασε πονηρά ....ξαφνικά ξέχασε την κούραση της και τον τράβηξε προς την κρεβατοκάμαρα ....

Η Αμαλία μπήκε στο γραφείο του Πέτρου λίγο μουδιασμένη ...φαντάστηκε πως για να την φωνάξει εκεί ο Πέτρος, η Ναυσικά μάλλον θα είχε φύγει ....
Τον βρήκε να στέκεται μπροστά στο παράθυρο και να κοιτάζει έξω ....ήταν απολυτα χαλαρός .....

Στάθηκε πίσω του και τον αγκάλιασε ...
Αμ: που ταξιδεύεις;....

Εκείνος ξαφνιάστηκε λίγο στην αρχή και μετά της ανταπέδωσε την αγκαλιά και την φίλησε ....
Αμ: πήγε καλά;....
Π: πολύ καλύτερα από όσο που περίμενα ...της είπε και το πρόσωπο του έλαμπε από περηφάνια ...

{{ Μικρα συννεφακια αρχιζουν και συγκεντρωνονται ή μηπως ειναι η ιδεα μου;

Ελπιζω να σας αρεσε ...

Φιλακια ...}}