Kεφάλαιο 50
{{ Eνα χαλαρο κεφαλαιο μετα απο μερες ...Ελπιζω να σας αρεσει ...
Καλη αναγνωση :) }}
Η Ναυσικά άνοιξε τα μάτια της και χαμογέλασε ....
Επιτέλους μετά από πολύ καιρό είχε κοιμηθεί τόσο ήρεμη ....
Κοίταξε τον Λευτέρη που κοιμόταν δίπλα της και αναλογίστηκε τα γεγονότα της χθεσινής μέρας .....
Ήταν ακόμα στο πανδοχείο της Ελπίδας τέτοια ώρα και μιλούσε με τον Πέτρο ....σούφρωσε τα χείλη της ....έπρεπε να το φανταστεί πως έτσι που ξεκίνησε η μέρα της, δεν θα κατέληγε καλά .....
Και μετά είχε έρθει αντιμέτωπη με την απαγωγή του Λευτέρη ....ήταν το τελευταίο που περίμενε να αντιμετωπίσει μόλις γύρισε ....ευτυχώς τώρα ήταν μαζί της και ήταν καλά .....
Χάιδεψε το γυμνό του στήθος και εκείνος αναδεύτηκε, αλλά δεν ξύπνησε ....
Όταν πήγε και την βρήκε στο νοσοκομείο, ήταν μια από τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής της ....
Η αντίδραση του στην ανακοίνωση της εγκυμοσύνης ,δεν θα έσβηνε ποτέ από το μυαλό της ....
Την έβαλε προσεκτικά να ξαπλώσει και μετά βγήκε να το μοιραστεί με τους φίλους του .....η Ναυσικά τους έβλεπε από απόσταση ....γέλαγαν , έκλαιγαν , χοροπηδούσαν σαν μωρά παιδιά ....μια γροθιά ....μια χαρούμενη γροθιά από τρεις άντρες που αγαπιόντουσαν βαθιά ....
Ήταν τόσο χαρούμενη ....και ανακατευόταν τόσο πολύ ....
Έβαλε το χέρι μπροστά από το στόμα της και σηκώθηκε βιαστικά, για να προλάβει να πάει στο μπάνιο ....
Ο Λευτέρης ξύπνησε από το ταρακούνημα και την είδε να τρέχει έξω από το δωμάτιο ......
Λ: Ναυσικά ;...είσαι καλά;....την ρώτησε και έτρεξε πίσω της, για να βρεθεί μπροστά στην κλειστή πόρτα του μπάνιου ....
Χαμογέλασε ....το ανθρωπάκι τους δήλωνε την παρουσία του ,ταλαιπωρώντας την μαμά του ....
Στο πατρικό της Ναυσικά, ο Ευκλείδης, η Στέλλα και ο Ηλίας έπιναν καφέ στην βεράντα ...
Ευκλ: δεν το πιστευω ...τόσα γεγονότα μέσα σε μια μέρα ....
Στ: σημασία έχει πως όλα πήγαν καλά ....
Ευκλ: το κοριτσάκι μας θα γίνει μανούλα ....
Ηλ: μεγάλωσαν πια ....σε λίγο καιρό θα έρθει και η Δήμητρα μου και θα μου πει πως θα φύγει από το σπίτι ....όχι πως μενει και πολύ συχνά μαζί μου πια ....παραπονέθηκε ....
Στ: έχει βρει ένα καλό παιδί Ηλία ,που την αγαπαει ....
Ηλ: το βλέπω και αυτό με παρηγορεί ,αλλά εσείς έχετε ο ένας τον άλλο ενώ εγώ ....αν φύγει η Δήμητρα είμαι μόνος ...βλέπετε η Μαίρη με βαρέθηκε νωρίς ....
Ευκλ: μη νομίζεις και η δικιά μου το ίδιο θα έκανε ,αλλά είναι που είμαι τόσο ακαταμάχητος και δεν μπόρεσε ...αστειεύτηκε, για να δεχτεί μια άγρια μάτια από την Στέλλα ....
Στ: μη μου βάζεις ιδέες ....
Ο Ηλίας γέλασε με την σκηνή και παρέσυρε και τους άλλους δυο ....
Ο Λευτέρης περίμενε υπομονετικά έξω από το μπάνιο με ένα ποτήρι νερό ....
Η Ναυσικά βγήκε χλωμή από μέσα και μόλις τον είδε του χαμογέλασε....
Ν: σε ξύπνησα ....είπε και πήρε το ποτήρι από τα χέρια του ....
Λ: όχι εσύ ...το μωρό ....της είπε και το χαμόγελο έφτασε μέχρι τα αυτιά του ....
Ν: αγκάλιασε με ....του είπε και τον πλησίασε ....
Ο Λευτέρης την έκλεισε μέσα στην αγκαλιά του και τη φίλησε τρυφερά στα μαλλιά ....
Λ: φοβάσαι ;...
Ν: ναι ....παραδέχτηκε ...
Λ: έχουμε πολλά να πούμε ....της είπε ...θες να πάμε ξανά στο κρεβάτι, ή να φτιάξω πρωινό και να βγούμε στην αυλή ;....
Ν: ψηφίζω αυλή, γιατί στην κρεβατοκάμαρα δεν νομίζω πως θα καταφέρουμε να πούμε και πολλά ...του είπε πονηρά ....
Λ:τωρα με έπεισες ....πες ότι θες να φας ....την πείραξε και εκείνη του έβγαλε την γλώσσα και πήγε προς την αυλή ....
Ν: κάτι στερεό να φτιάξεις, γιατί με τα υγρά δεν τα πάω καλά το πρωί ...του φώναξε ...
Νικ: ξύπνα Δημητρούλα .....είπε ο Νικηφόρος και τη φίλησε τρυφερά ....
Δ: τι ώρα είναι ;....τον ρώτησε εκείνη ...
Νικ: είναι νωρίς, αλλά πρέπει να πάω στο νοσοκομείο και ήθελα να μιλήσουμε λίγο ....είπε και την αγκάλιασε ...
Εκείνη κούρνιασε στην αγκαλιά του ....ένιωθε τόση ασφάλεια εκεί μέσα ....
Δ: και εγώ έχω σχολή .....τι θες να πούμε ;...
Νικ: έγιναν τόσα χθες και ήθελα να τα συζητήσουμε λίγο ....
Δ: ωραία ....πάω να πλυθώ λίγο και ραντεβού στο σαλόνι ....είπε η Δήμητρα, αλλά ο Νικηφόρος είχε άλλη γνώμη ...
Την τράβηξε στην αγκαλιά του και την φίλησε με πάθος ....
Νικ: χρειάζομαι ένα ντουζάκι ...της είπε πάνω στα χείλη της ..τι λες να μου τρίψεις λίγο την πλάτη ;....
Η Δήμητρα του δάγκωσε προκλητικά το κάτω χείλος ....
Δ: πετσέτα έχει ,ή να φέρω ;...
Η Ναυσικά είχε πέσει με τα μούτρα στο πρωινό που είχε ετοιμάσει ο Λευτέρης και εκείνος την χάζευε ....
Ν: μην με κοιτάς έτσι ....νομίζω πως μου μετράς τις μπουκιές ....
Λ: ισα- ισα χαίρομαι που βλέπω πως έχεις όρεξη ...της είπε τρυφερά ...
Ν: να σε δω αν θα λες τα ίδια όταν φουσκώσω σαν μπαλόνι ....είπε και ήπιε λίγο από τον χυμό που της είχε στύψει ....
Λ: θα είσαι το πιο όμορφο μπαλόνι αερόστατου ....της είπε και γέλασε μόλις τον αγριοκοίταξε .....
Άφησε το ποτήρι της στο τραπέζι και τον κοίταξε σοβαρά ....
Ν: έχουμε πολλά να πούμε .....
Λ: και πολύ χρόνο να το κάνουμε ....έκτος και αν σκέφτεσαι να με παρατήσεις πάλι ....
Ν: μπορεί να εξαφανιστείς εσύ αυτή τη φορά .... γιατί με κοιτάς έτσι ;....
Λ: δεν το πιστευω πως είσαι εδώ ....όσο έλειπες καθόμουν εδώ μόνος μου και συζητούσα με την ανάμνηση σου ....
Ν: και εγώ το ίδιο έκανα, αλλά μου ήταν αδύνατο να σας πλησιάσω πριν ηρεμίσω ....
Λ:αν δεν ήταν το μωρό θα γύριζες ;....
Ν: την ξέρεις την απάντηση ....
Λ: πειράζει που θέλω να την ακούσω από τα χείλη σου ;....
Ν: θα γύριζα ...είχα ήδη αποφασίσει να το κάνω πριν το μάθω ...δεν υπάρχω μακριά σου ....είμαι μισή ....παραδέχτηκε ...
Ο Λευτέρης πήγε να την αγκαλιάσει ,αλλά εκείνη τον σταμάτησε ....
Ν: όσο και αν το θέλω να χαθώ στην αγκαλιά σου, έχουμε χρόνο για αυτά ...θέλω να σου μιλήσω ....
Την καταλάβαινε ...είχαν πολλά και σοβαρά θέματα να λύσουν ....
Λ: ειδα στο νοσοκομείο τον Πέτρο και την Αμαλία ...να υποθέσω ότι τους συγχώρεσες ;....
Ν: όχι ....δεν ξέρω αν θα μπορέσω να το κάνω ποτέ ...τους άκουσα όμως ...τους άφησα να μου μιλήσουν και να προσπαθήσουν να μου εξηγήσουν ....ο Πέτρος ήρθε και με βρήκε ....δεν ξέρω πως έμαθε που ήμουν και δεν είμαι σίγουρη πως θέλω να μάθω ....προσπάθησε να δικαιολογηθεί ,αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να τα κάνει χειρότερα .....δεν τον αδικώ βέβαια ...βρέθηκε ξαφνικά με μια κόρη ενήλικη και δεν ξέρει πώς να το διαχειριστεί ....
Λ: σου πρότεινε να γυρίσεις στο γραφείο του ;....
Ν: ναι ....και μάλλον θα δεχτώ την πρόσφορα του ...θα ήμουν χαζή να πετάξω μια τέτοια ευκαιρία ,για καθαρά συναισθηματικούς λόγους .....
Λ: και η Αμαλία ;....έμαθα πως μιλήσατε....
Ν: την προκάλεσα ....την προκάλεσα να κάνει κάποιο λάθος στην αφήγηση της ....αλλά δεν έκανε ....και ξέρεις κάτι ;....ήθελα να κάνει ...ήθελα να φανεί πως είχε πει ψέματα ....δεν θέλω να συμπάσχω με τον πόνο της , αλλά δεν μπορώ και να τη δικαιολογήσω ....ειδικά τώρα ....χάιδεψε την κοιλιά της ....θα σου φανεί υπερβολικό ,αλλά με το που ένιωσα αυτή την ψυχούλα μέσα μου ,ήξερα πως θα πάλευα για αυτήν με νύχια και με δόντια ....εκείνη δεν το έκανε για μένα ....
Τα δάκρυα είχαν κάνει την εμφάνιση τους και απειλούσαν να τρέξουν ....
Και ο Λευτέρης τα ίδια σκεφτοταν ....
Αυτή τη φορά την δέχτηκε την αγκαλιά του ...ήθελε να νιώθει πως την αγαπούν ....
Δεν μίλησαν για αρκετή ώρα μέχρι που χτύπησε το τηλέφωνο ....
Λ: καλημέρα αστυνόμε ....σε πόση ώρα ;....ναι θα έρθω ....
Γύρισε προς την Ναυσικά ...
Λ: πρέπει να πάω στην αστυνομία για κατάθεση ....
Ν: σε πειράζει να έρθω μαζί σου ;....τον ρώτησε ....
Λ: δεν θες να ξεκουραστείς ;....
Εκείνη κούνησε αρνητικά το κεφάλι ....
Ν: θέλω να είμαστε μαζί ....και μόλις τελειώσεις ,θέλω να πάμε από το γραφείο του Πέτρου ....του είπε και τα μάτια της τον κοίταζαν παρακλητικά ...
Νικ: σκεφτόμουν όλα αυτά που έγιναν τον τελευταίο καιρό και κατέληξα κάπου ....είπε σοβαρά ο Νικηφόρος ....
Δ: με τρομάζει το ύφος σου ....αστειεύτηκε ....
Νικ: τρόμαξα όταν ειδα τον Λευτέρη σε αυτά τα χάλια ,τότε που έφυγε η Ναυσικά ,αλλά αυτό δεν συγκρίνεται σε τίποτα με αυτό που ένιωσα όταν έμαθα πως τον κρατούσαν ....η σχέση που έχω με αυτό τον άνθρωπο είναι τόσο δυνατή όσο και αυτή που έχω με τον Μάκη ...δεν τους ξεχωρίζω .....
Η Δήμητρα δεν είπε τίποτα ...τον καταλάβαινε απόλυτα ..έτσι αισθανόταν και εκείνη για την Ναυσικά ...άλλωστε είχε ζήσει και την αγωνία του και την ιδιαίτερη σχέση που είχαν,όλες αυτές τις μέρες ....
Νικ: αυτό που θέλω να σου πω ,είναι πως κατάλαβα πως αν κάτι από όλα αυτά συνέβαινε σε σένα ,δεν θα ήθελα την ζωή μου ....
Δ: Νικηφόρε μου αυτό που είπες είναι τόσο γλυκό ....είπε η Δήμητρα και τον αγκάλιασε ....
Νικ: δεν είμαι και πολύ καλός στα λόγια ...ούτε στις πράξεις εντυπωσιασμού ,αλλά θέλω να σκεφτείς σοβαρά και να μου πεις αν θες να γίνεις γυναίκα μου ....είπε και την κοίταξε στα μάτια λίγο αγχωμένος ....
Δ: τι λες ;.....ρώτησε η Δήμητρα που είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό ....
Νικ: δεν έχω πάρει δαχτυλίδι, αλλά αν δεχτείς θα πάμε να διαλέξεις ότι θες ....έκτος και αν δεν θες .....
Δ: δεν το πιστευω ....είσαι σίγουρος ;....
Νικ: μην με ταλαιπωρείς .....αν δεν ήθελα ,δεν θα έκανα αυτή την κουβέντα ...
Δ: τότε .....ΝΑΙ!!!!!!!!
Νικ: δηλαδή είναι επίσημο πια ....το απόγευμα πάμε για βέρες ....
Δ: και ανακοινώσεις ....
Είχαν μόλις βγει από το αστυνομικό τμήμα ....
Ν: δεν είναι εύκολα τα πράγματα ....παρατήρησε η Ναυσικά ....αυτός μπορεί να μας παρακολουθεί και να κινδυνεύεις .....θα έπρεπε να έχεις προστασία ....
Λ: μπορείς να ηρεμίσεις σε παρακαλώ;....αν μας παρακολουθεί ,τότε κινδυνεύουμε και οι δυο και πίστεψε με δεν θέλω καν να το σκεφτομαι .....
Ν: φοβάσαι μη με κλέψουν ;....αστειεύτηκε ....
Λ: ούτε για πλάκα μην το λες αυτό ....αν και τώρα που το σκάφτομαι, τώρα θα αρχίσεις να τρως πολύ ,οπότε αν σε απαγάγει θα είσαι ασύμφορη ...την πείραξε για να εισπράξει μια μπουνίτσα στο στήθος ....
Ν: αρχίσαμε ...πρώτα θα αρχίσω να τρώω πολύ ....μετά θα μου πεις πως γκρινιάζω και είμαι ανυπόφορη .....
Ο Λευτέρης γέλασε με το ύφος της ....σαν παραπονιάρικα μωρό .....
Λ: αν το μωρό μας σου μοιάσει ,την έβαψα ....είπε και την αγκάλιασε ....
Ν: τι υπονοείς ;....ξεκίνησε να ρωταει ,αλλά την έκοψε με ένα φιλί .....
Λ:πότε θα σταματήσεις να μιλάς ;.....είπε και συνέχισε να την φιλάει ,εισπράττοντας μερικά σφυρίγματα από κάτι νεαρούς που περνούσαν δίπλα τους ....
Η Ναυσικά τραβήχτηκε γελώντας ....
Ν: θέαμα γίναμε ....είπε και κοκκίνισε ...
Λ: πάμε στον Πέτρο τώρα ;....την ρώτησε ....
Ν: ναι ....πάμε....
Ο Μάκης επέβλεπε τις εργασίες για την μεταφορά των πραγμάτων ,από το παλιό του γραφείο, στο καινούριο ....
Ο Γιάννης είχε ενθουσιαστεί με το καινούριο project που του παρουσίασε, είχε επιμείνει στην άμεση εγκατάσταση του στην εταιρία και είχε κανονίσει συμβούλιο με τους μέτοχους για να τον γνωρίσουν .....
Η Εύα ήταν το γούρι του τελικά ....σκεφτηκε για μια ακόμα φορά , κοιτώντας γύρω του ....
Αυτό το γραφείο ήταν τρεις φόρες μεγαλύτερο ,από αυτό που είχε .....
Εύα: που ταξιδεύει το μυαλό σου αφεντικό;....ρώτησε η Εύα ....
Μ: σκεφτόμουν πόσο τυχερός είμαι που μπήκες στη ζωή μου αφεντικό ....της απάντησε με ένα τεράστιο χαμόγελο .....
Εύα : ελπίζω να μην βρεις άλλη γραμματέα ....
Μ: πιστεύεις πως θα ήταν σωστό να κρατήσεις εσύ αυτή τη θέση, τη στιγμή που είσαι συνιδιοκτήτρια της εταιρίας;.....
Εύα : εννοείται πως θα συνεχίσω να είμαι γραμματέας σου ...φυλαγε τα ρούχα σου ....
Μ: τι εννοείς ;...
Εύα : τι εννοώ ;....να είναι καμία μικρούλα, πεταχτούλα ,τσαχπινούλα και ξαφνικά να αργείς σε συναντήσεις ;....όχι κύριε ....δεν θα πάρω ...θα μου βάλεις ένα ωραιότατο γραφειάκι εδώ στην ακρούλα και θα είναι σαν να μην υπάρχω ....
Ο Μάκης δεν μπόρεσε να κρατήσει άλλο τα γέλια του .....
Και τότε η Εύα κλείδωσε την πόρτα και τον πλησίασε προκλητικά ....
Εύα : τι έγινε Γεράσιμε ;....μας κόπηκε το γέλιο ;....είπε και άρχισε να του ξεκουμπώνει το πουκάμισο ....
Μ: τι κάνεις ;....αν μπει κανείς;....είπε ενώ άρχισε να χάνει τους χτύπους της καρδιάς του ....
Εύα : τους έδιωξα όλους ..του είπε και τύλιξε τα χέρια της στο λαιμό του .....τι σοι αφεντικό είμαι ;.....
Μ: τότε να φροντίσω να είσαι ικανοποιημένη ,για να μην με απολύσεις ...είπε και την ανέβασε πάνω στο γραφείο ....
Κατ: κύριε Ρίζου σας ζητούν ....ανήγγειλε η Κατερίνα , από την ενδοσυνεννόησης ...
Π: ποιος Κατερίνα ;....
Κατ: ο κύριος Βερέμης με τη σύζυγο του .....
Π: να περάσουν ...είπε ο Πέτρος ....δεν περίμενε αυτή τη συνάντηση τόσο σύντομα ....καλώς τους ...είπε και χαμογέλασε ...πως από εδώ ;.....
Λ: η Ναυσικά επέμενε ....είπε εκείνος και ο Πέτρος ανασήκωσε ερωτηματικά το φρύδι ...
Ν: η πρόταση για δουλειά ισχύει ;.....ρώτησε χωρίς περιστροφές ....
Π: το ξέρεις πως ισχύει ,αλλά θα μπορείς τώρα με την εγκυμοσύνη ;....
Ν: ο γιατρός είπε πως δεν έχω λόγο να ανησυχώ, ή να σταματήσω να λειτουργώ φυσιολογικά ....άλλωστε έχω και γιατρό στο σπίτι ...είπε και έπιασε το χέρι του Λευτέρη ....
Ο Λευτέρης ένιωσε την ένταση της ...δεν ήταν τόσο ψύχραιμη όσο έδειχνε προς τα έξω και της έσφιξε το χέρι ενθαρρυντικά ....
Ν: έχω μόνο έναν όρο ....ή μάλλον δυο ....
Π: ακούω ....
Ν: να μην μάθει κανείς για την σχέση μας και να μην έχω ειδική μεταχείριση ....
Π: δεν βρίσκω για πιο λόγο να αρχίσω να ανακοινώνω τα προσωπικά μου ...όχι ότι ντρέπομαι για σένα ,απλά είναι κάτι που θα αποφασίσεις εσύ ,αν και πότε θα γίνει ....και μην ξεχνάς πως όταν σε προσέλαβα δεν ήξερα ποια είσαι ...
Ν: καλώς ....θέλω να είμαι στην υπόθεση Χαραλάμπους ....
Π: δεν νομίζεις πως είναι νωρίς για να ζητάς υπόθεση;....
Ν: αυτός είναι ο δεύτερος όρος μου ....αύτη η υπόθεση ήταν η αιτία παραλίγο να χάσω τον Λευτέρη ...θέλω να βοηθήσω όσο μπορώ στην τιμωρία του ενόχου ....αν δεν δεχτείς .....λυπάμαι ....
Ο Πέτρος την κοίταξε στα μάτια και την «ζύγισε».... είχε τσαγανό ....
Π: δέχομαι ....αλλά αν τα πράγματα ζορίσουν ,δεν θέλω να πιεστείς στην κατάσταση σου ....
Ν: αυτό το μωρό είναι πολύ σημαντικό για μένα ....δεν πρόκειται να το βάλω ποτέ σε κίνδυνο ....του έτεινε το χέρι της ....
Ν: σύμφωνοι λοιπόν ....πότε αρχίζω ;....
Π: και αύριο αν μπορείς ....είπε και της έσφιξε το χέρι ....
Ν: αύριο λοιπόν ....πάμε Λευτέρη ;....
Μόλις βγήκαν από το γραφείο η Ναυσικά επέτρεψε στον εαυτό της να χαλαρώσει ....
Λ: πάρε ανάσα ....την πείραξε ο Λευτέρης ...
Ν: το κατάλαβες ;....τον ρώτησε και στηρίχτηκε πάνω του...
Λ: νομίζω πως καταλαβαίνω τα πάντα σχετικά με σένα ....
Ν: και τώρα τι σκεφτομαι ;....τον ρώτησε και τον κοίταξε στα μάτια ....
Εκείνος γέλασε και ψιθύρισε στο αυτί της ....
Λ: δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι τέτοιο σε δημόσιο χώρο ....
Ν: πάμε σπίτι τότε;....
Λ: τρέχοντας .....είπε εκείνος και την βοήθησε να μπει στο αμάξι ,ενώ διαφορες άσεμνες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό του ...
Ν: δεν ξέρω πόσα από αυτά που σκέφτεσαι ,μπορώ να κάνω στην κατάσταση μου ....τον πείραξε η Ναυσικά ....
Λ: μην φοβάσαι ....θα αναλάβει ο γιατρός ....είπε και έβαλε μπροστά το αμάξι ....
Η Ναυσικά ένιωσε σιγουριά με αυτή του τη δήλωση ....και ήθελε τόσο πολύ να τον νιώσει κοντά της .....
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top