Ο Ευκλείδης θορυβήθηκε πολύ από το τηλεφώνημα του Ηλία και πήγε σχεδόν τρέχοντας να τον βρει ...

Ηλ: πετώντας ήρθες;...τον πείραξε ...
Ευκλ: μου κίνησες το ενδιαφέρον με το τηλεφώνημα...
Ηλ: κάτσε ...να βάλω ποτό;...
Ευκλ: τόσο δύσκολο είναι αυτό που έχεις να μου πεις ;...

Ο Ηλίας του έδωσε το ένα ποτήρι και έκατσε δίπλα του ...

Ηλ: πρέπει να πείσεις τη Στέλλα να πείτε στην Ναυσικά την αλήθεια ...
Ευκλ: από που προκύπτει αυτή η βιασύνη;...
Ηλ: η Δήμητρα ,πάνω σε μια παρόρμηση της στιγμής ,είπε πως βλέπει ομοιότητα ανάμεσα στην Ναυσικά και τον Φίλιππο και ο μικρός έχει αρχίσει να ψάχνει ...
Ευκλ: δεν μπορεί να ψάχνει μόνο από αυτή την κουβέντα ...μήπως έχει και άλλα στοιχεία ;
Ηλ: δεν ξέρω ... αν έχει αρχίσει να ψάχνεται, ίσως βρει στοιχεία ,πριν προλάβετε εσείς να της μιλήσετε ...
Ευκλ: τι να κάνω βρε Ηλία ;...της ξαναέκανα μια κουβέντα ,αλλά την πονάει πολύ ...εσύ ξέρεις πόσο δύσκολα πέρασε ...

Ο Ηλίας κούνησε το κεφάλι καταφατικά ...και βέβαια θυμόταν ...η Μαίρη ήταν αυτή που της στεκόταν στις δύσκολες στιγμές της ,μέχρι την υιοθεσία ...

Ηλ: καταλαβαίνω ,αλλά προσπάθησε να κάνεις κάτι πριν είναι αργά ...

Ο Ευκλείδης έπιασε και με τα δυο χέρια το κεφάλι του, σε μια κίνηση απόγνωσης ...

Π: νομίζω πως δεν έχουμε κάτι άλλο να πούμε για την ώρα ...
Γ: και εγώ έτσι νομίζω ...την ερχόμενη Παρασκευή το πρωί είναι το άνοιγμα της διαθήκης, οπότε υπομονή μέχρι τότε ...
Εύα: ομολογώ πως τώρα που σας γνώρισα ,ανακουφιστικά ...
Π: έχω μια ιδέα ...Εύα πάρε τον Μάκη τηλέφωνο να ανέβει να γνωρίσει τον Γιάννη ...πρότεινε ...
Εύα : δεν θέλω να φέρω σε δύσκολη θέση τον κύριο Ευθύμιου ...
Γ: κανένα πρόβλημα ...είναι η σχέση σου;...ρώτησε ...
Εύα: όχι ακόμα...είπε και κοκκίνισε ...
Γ: άντε φώναξε τον ...την παρότρυνε ...
Η Εύα σήκωσε το τηλέφωνο ...
Εύα : έλα Μάκη ...μπορείς να ανεβείς λίγο επάνω;...όχι όλα καλά ...απλά θέλω να έρθεις ...

Γύρισε και τους κοίταξε ...
Εύα: έρχεται ...
Π: ανησύχησε ;...

Η Εύα απλά έγνευσε καταφατικά ...
Γ: σε νοιάζεται πολύ ...παρατήρησε

Το χτύπημα στην πόρτα ,δεν επέτρεψε στην Εύα να απαντήσει ...
Μ: μου είπε η Εύα να ανεβώ ...είπε ο Μάκης και κοίταξε τον Πέτρο ανήσυχος ...
Π: μην αγχώνεσαι ...απλά ήθελα να γνωρίσεις και εσύ τον Γιάννη Ευθύμιου ...Γιάννη από εδώ ο Μάκης Λαζάρου ...έκανε τις συστάσεις ...
Μ: τιμή μου κύριε Ευθύμιου ...
Γ: τώρα κατάλαβα...χάρηκα για τη γνωριμία ...Εύα να υποθέσω πως αυτός είναι ο έμπιστος σου που έλεγες ;...
Εύα : ναι ...
Μ: πειράζει που εγώ δεν καταλαβαίνω ;...
Γ: δεν χρειάζεται ...φτάνει που καταλαβαίνω εγώ ...λοιπόν θα με συγχωρήσετε τώρα ...θα τα πούμε την άλλη Παρασκευή ...

Το κινητό του Λευτέρη χτύπησε βγάζοντας τον από τις σκέψεις του ...

Λ: παρακαλώ ;...γεια σας γιατρέ ...όχι δεν ενοχλείται ...νωρίτερα ;...πόσο νωρίτερα ;...δεν νομίζω να υπάρχει πρόβλημα ...ναι θα το κανονίσω ...η Ναυσικά ;...πάει πολύ καλά ...την άλλη Πέμπτη θα πάει σπίτι της ...το ξέρω πως γνωρίζεστε ...εντάξει ...ευχαριστώ πολύ ...

Έκλεισε το τηλέφωνο προβληματισμένος ...Το ταξίδι ήταν προγραμματισμένο για το τέλος του μήνα και τώρα έπρεπε να φύγει την άλλη Κυριακή ...πως θα το έλεγε στην Ναυσικά;...

Ο Ευκλείδης είχε βάλει ακόμα και τον καθηγητή να τον ελέγχει...χαμογέλασε με την σκέψη ...η αγάπη που είχε αυτός ο άνθρωπος για την κόρη του ήταν τόσο δυνατή ...αν κάποια στιγμή αποκτούσε και αυτός παιδιά, έτσι ήθελε να είναι ...

Από που προέκυψε τώρα αυτή η σκέψη ;...νόμιζε πως την είχε βγάλει τελείως από το μυαλό του μετά από ...

{Ντ: είμαι έγκυος ...του ανακοινώσε ψυχρά ...

Λ: αυτό είναι τέλειο ...ένα δικό μας μωρό ...είπε όλο ενθουσιασμό και πήγε να την αγκαλιάσει, αλλά αυτή τον έσπρωξε ...δεν χαίρεσαι;...
Ντ: δεν είχαμε πει τίποτα για παιδιά και έπρεπε να προσέχεις ...τον κατηγόρησε ...
Λ: μα αφού ετοιμαζόμαστε να παντρευτούμε ...που είναι το πρόβλημα;...
Ντ: ότι δεν ρώτησες ποτέ αν εγώ θέλω παιδιά ...και δεν θέλω ...
Λ: νομίζω πως μιλούν οι ορμόνες τώρα ...δεν μπορεί να είσαι τόσο απόλυτη ...
Ντ: είμαι και έχω ήδη κανονίσει να κάνω έκτρωση ...
Λ: δεν μιλάς σοβαρά ...τότε γιατί μου το είπες ;...
Ντ: γιατί ήθελα να μάθεις τη θέση μου πάνω σε αυτό το θέμα και να καλύψεις τα έξοδα ...
Λ: δεν είσαι εσύ η Ντέμπορα που αγάπησα ...σύνερθε σε παρακαλώ ...δεν μπορεί να μου ζητάς να χρηματοδοτήσω ένα έγκλημα ...
Ντ: αυτή είμαι ...πάντα αυτή ήμουν ...απλά εσύ είχες σχηματίσει μια εικόνα για μένα και δεν άφηνες τον εαυτό σου να δει την αλήθεια ...ποτέ δεν σου είπα πως σε αγαπώ ...
Λ: τότε γιατί δέχτηκες να με παντρευτείς ;...
Ντ: ήσουν απλά ένα αδέσποτο που ήθελε σπίτι ...όμως ξέρεις πόσα αδέσποτα καταλήγουν ξανά στο δρόμο;...γέλασε και έφυγε αφήνοντας τον Λευτέρη συντετριμμένο ...}

Λ: δεν είμαι αδέσποτο ... ποτέ δεν ήμουν ...και τώρα έχω την Ναυσικά ...
Έπρεπε να σκεφτεί πως θα της έλεγε για το ταξίδι ...

Νικ: τι ήταν όλο αυτό με τον Φίλιππο;...
Δ: δεν ξέρω ...αυτά που του είπα δεν φάνηκαν να τον ηρεμούν και δεν ξέρω γιατί ...είμαι σίγουρη πως η Ναυσικά είναι μοναχοπαίδι ...μαζί μεγαλώσαμε ...
Νικ: για να ψάχνεται ,ίσως έχει κάποιο στοιχείο που δεν ξέρουμε ...
Δ: Νικηφόρε ακούς τι λες ;...αν ισχύει κάτι τέτοιο τότε ,ή ο Ευκλείδης ,ή η Στέλλα «γνώριζαν» τους γονείς του Φίλιππου ...και καταλαβαίνεις τι εννοώ «γνωρίζονταν» ...δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι κάτι τέτοιο ...
Νικ: λοιπόν ...αλλαγή θέματος ...θα έρθει από εδώ ο Μάκης με την Εύα ...
Δ: ωπα ...θα τη φέρει να μας τη γνωρίσει;...σοβαρεύει το θέμα ...
Νικ: βασικά να γνωρίσει εσένα, γιατί εγώ την ξέρω ...το πρωί πήγαν και από την Ναυσικά ...
Δ: πήγε και από την Ναυσικά;...να αρχίσω να ράβομαι;...
Νικ: λες να μας την κάνει το αδελφάκι μου;...
Δ: πάντως εγώ νομίζω πως μας γνωρίζει την νύφη ...άντε βρε και στα δικά σου ...
Νικ: τα δικά μου αργούν...
Δ: ώστε αργούν Νικηφοράκο ;...καλά που δεν έχω χάσει τις «επαφές» μου ...
Νικ: τι είναι αυτές οι «επαφές»;...καχύποπτα ...
Δ: για να γεμίσω το χρόνο μου αγάπη μου...του είπε αθώα ...
Νικ: για έλα εδώ μικρή γιατί δεν μου αρέσουν αυτά τα αστειάκια ...την τράβηξε κοντά του και εκείνη έκανε πως διαμαρτυρόταν, αλλά η αλήθεια ήταν πως πολύ το απολάμβανε ...
Δ: πολύ μιλάς ...είπε και τον φίλησε ...

Λ: τι κάνει το κορίτσι μου;...
Ν: βαριέται ...
Λ: γιατί τέτοια μούτρα ;...
Ν: δεν περνά η ώρα εδώ μέσα ...άσε που βαρέθηκα να φοράω πιτζάμες ...
Λ: μα γιατί ;...σου πάνε πολύ ...ειδικά αυτή η ροζ σε φωτίζει ...
Ν: σαν μωρό αισθάνομαι ...η μάνα μου πιστεύει πως όλες μου οι πιτζάμες πρέπει να έχουν αρκουδάκια ...
Λ: εμένα με βολεύει αυτό ...
Ν: γιατί;...
Λ: δυσκολεύομαι να κρατήσω τα χέρια μου μακριά σου τώρα που φοράς αυτές τις πιτζάμες ...ειπε και την πλησίασε ...φαντάσου να φορούσες κάτι πιο...χαμήλωσε τον τόνο της φωνής του ...γυναικείο ...
Ν: δεν παίζεις τίμια γιατρέ ...του ψιθύρισε ...
Λ: μαζί μου δεν βαριέσαι όμως ...είπε και την φίλησε ...

Η Ναυσικά κόλλησε πάνω του και ανταπέδωσε το φιλί με πάθος ...

Ο Λευτέρης με δυσκολία την απομάκρυνε από κοντά του και εκείνη διαμαρτυρήθηκε ...

Λ: θέλω να μιλήσουμε για κάτι σοβαρό ...της είπε ,προσπαθώντας να βάλει τις σκέψεις του σε τάξη ...
Ν: δεν μου αρέσει αυτό ...
Λ: μου τηλεφώνησε ο καθηγητής μου και πρέπει να φύγουμε την άλλη Κυριακή ...

Η Ναυσικά νόμιζε πως της είχαν ρίξει έναν κουβά κρύο νερό ...

Ν: την Κυριακή;...
Λ: ναι ...βλέπεις η εγχείρηση θα γίνει τελικά πριν το συνέδριο ...ούτε για μένα είναι εύκολο, αν σε παρηγορεί καθόλου ...
Ν: απλά πίστευα πως θα καταφέρω να έρθω και τώρα ...ήθελε να βάλει τα κλάματα ...
Λ: όχι δάκρυα ...τώρα θα βάλουμε τα δυνατά μας να γίνεις καλά νωρίτερα ...σήκω...της είπε και της έδωσε το χέρι του ...
Ν: Λευτέρη τι λες;...τον κοίταξε απορημένη ...
Λ: σήκω ...μην με κοιτάς ...ξέρουμε και οι δυο πως μπορείς ...εγώ θα είμαι δίπλα σου να κρατηθείς, αν χρειαστεί ...

Η Ναυσικά του χαμογέλασε και τράβηξε τα σκεπάσματα από τα πόδια της ...

Λ: να σε ρωτήσω και κάτι άσχετο;...

Η Ναυσικά ήταν απορροφημένη στο να σηκωθεί από το κρεβάτι και απλά του έγνευσε καταφατικά, χωρίς να τον κοιτάξει ...

Λ: σου αρέσουν τα παιδιά;...

Σήκωσε το κεφάλι της απότομα ...είχε ακούσει καλά;...

Ν: τι ερώτηση είναι αυτή;...
Λ: άσχετη ...στο είπα ...λοιπόν;...
Ν: είναι μια πολύ σοβαρή απόφαση ...με τον κατάλληλο άνθρωπο ναι ...θα ήθελα να κάνω παιδιά ...πολλά ...

Ο Λευτέρης χαμογέλασε με την απάντηση της ...

Λ: τι θα γίνει τώρα θα σηκωθείς ή θα χαζεύεις ;...

Ο Μάκης με την Εύα μπήκαν στο σπίτι του Νικηφόρου με το χαμόγελο να φτάνει στα αυτιά, μετά την έκβαση της συνάντησης ...

Νικ: τι χαμόγελα ύποπτα είναι αυτά;...
Εύα : νομίζω πως ζω σε ένα όνειρο Νικηφόρε μου ...είπε η Εύα και τον αγκάλιασε ...
Νικ: τι της έκανες;...κοίταξε τον Μάκη ύποπτα ...
Μ: αθώος ...η ευτυχία της δεν έχει σχέση με μένα ...είπε και πήρε ένα παραπονιάρικο ύφος ...
Εύα: μην τον ακούς ...η στήριξη του είναι αυτό που χρειαζόμουν ...είπε και τον έπιασε από την μέση ...
Δ: και εγώ είμαι η Δήμητρα ...μιας και κανείς δεν μου δίνει σημασία ...συστηθηκε η Δήμητρα ..

Η Εύα γέλασε ...
Εύα : είσαι ακριβώς αυτό που μου είπαν ...
Δ: να τρομάξω ;...
Εύα : όχι ...ισα-ισα...και οι πηγές μου είναι πολύ αξιόπιστες ...
Δ: η Ναυσικά;...ρώτησε ...
Εύα : ναι ...λοιπόν ...σήμερα γιορτάζουμε ...
Νικ: τι;...
Εύα : θα σας πούμε μια απίστευτη ιστορία ...ελπίζω να μην έχετε κανονίσει τίποτα ...

Και έτσι κάθισαν οι τέσσερις τους και μίλησαν για όλα αυτά που είχε μάθει η Εύα τις τελευταίες μέρες και για όλες τις περίεργες συμπτώσεις της ζωής ...

Οι μέρες που ακολούθησαν μέχρι την Παρασκευή ,είχαν έναν οργασμό προετοιμασιών και ανυπομονησίας ...

Η Εύα είχε να ετοιμάσει το νέο σπίτι, να φροντίσει για την πώληση του παλιού και παράλληλα να μην αμελεί την δουλειά της ...

Ο Μάκης ήταν δίπλα της ,να της δίνει κουράγιο και συμβουλές, όπου μπορούσε ...
Του άρεσε που την έβλεπε έτσι χαρούμενη και ξέγνοιαστη ...όμως κατά βάθος ανησυχούσε, για τυχόν επανεμφάνιση του Κυριάκου ...

Η Αγγέλα ήταν πολύ χαρούμενη με τις εξελίξεις και ήθελε πολύ να βοηθήσει στις ετοιμασίες, αλλά η Εύα δεν την άφηνε να ακουμπήσει τίποτα ...

Ο Νικηφόρος με την Δήμητρα ,ήταν ίσως οι μοναδικοί που ακολουθουσών την συνηθισμένη τους ρουτίνα και περνούσαν πολύ όμορφα μέσα σε αυτή ...

Μόνη σημαντική κατά κάποιο τρόπο εξέλιξη ,ήταν η συνάντηση των τριών αγοριών ...
Συναντήθηκαν στο σπίτι του Νικηφόρου, την επομένη της συνάντησης της Εύας με τον Ευθύμιου ...

Μ: αυτή λοιπόν ήταν η ιστορία της Αγγέλας ...είπε ο Μάκης αφού πρώτα τους είπε όλες τις λεπτομέρειες ...
Λ: τι μου λες τώρα ...είπε ο Λευτέρης
Μ: και αυτό που δεν ξέρετε, είναι πως γνώρισα και εγώ τον Ευθύμιου ...
Νικ: αυτό είναι πολύ καλό για σένα ...
Μ: ναι ...και η Εύα αυτό πιστεύει και μου πρότεινε να την βοηθήσω μπαίνοντας στην επιχείρηση...
Νικ: γιατί δεν είσαι χαρούμενος ;...θα έπρεπε να πετάς με αυτή την προοπτική ...
Μ: κατά βάθος χαίρομαι ...άλλα φοβάμαι πως μπορεί να νομίζουν πως την εκμεταλλεύομαι ...
Λ: δεν το πρότεινες εσύ ...εκείνη το πρότεινε και εκτός από αυτό ,είσαι πολύ καλός στη δουλειά σου ...δεν είσαι κανένας άχρηστος ...και δεν νομίζω πως ο Ευθύμιου θα σε δεχτεί έτσι απλά ,αν δεν πιστέψει πως μπορείς να βοηθήσεις ...
Μ: τα ξέρω όλα αυτά, αλλά η αμφιβολία θα υπάρχει ...
Νικ: μόνο σε αυτούς που δεν ξέρουν ...εμείς που σε ξέρουμε δεν θα αμφιβάλουμε ποτέ ...και το σημαντικότερο είναι, πως η Εύα σου έχει εμπιστοσύνη ...
Λ: όταν σε πιστεύει ο άνθρωπος σου ,μην σε νοιάζει τίποτα άλλο...

Ο Μάκης τους κοίταξε και είδε στα μάτια τους εμπιστοσύνη και αγάπη ...και ένιωσε ο πιο τυχερός άνθρωπος του κόσμου ...

Νικ: άλλο θέμα τώρα ...ο Φίλιππος ψάχνει ...
Λ: τι εννοείς ψάχνει;...
Νικ: έπιασε τη Δήμητρα και την ρωτούσε τι εννοούσε όταν είπε πως μοιάζουν ...η Δήμητρα του είπε αυτά που ήξερε από την μητέρα της άλλα δεν φάνηκε να ηρέμισε ...
Λ: μα καλά πως μπορεί να κάνει τις συνδέσεις ;...
Μ: μηπως γνωρίζει κάτι παραπάνω ;...
Λ: μα πως ;...
Νικ: προσπάθησε να μιλήσεις στον πατέρα της ...ξέρεις πως θα έχει επίπτωση και σε σένα αν αποκαλυφτεί άσχημα ...
Λ: σε μένα γιατί ;...
Μ: πιστεύεις πως θα σου συγχωρήσει πως ήξερες και δεν μίλαγες ;...
Λ: Αυτό μου έλειπε τώρα ...δεν με φτάνουν τα υπόλοιπα ...
Μ: ποια υπόλοιπα;...
Λ: το ταξίδι ...θα γίνει νωρίτερα ...φεύγω την Κυριακή ...

Ο Μάκης και ο Νικηφόρος τον κοίταξαν εμβρόντητοι ...

Λ: μην με κοιτάτε έτσι ...χθες το έμαθα ...
Νικ: η Ναυσικά ;...
Λ: της το είπα χθες ...δεν το πήρε πολύ καλά , αλλά προσπαθώ να τη βοηθήσω, μήπως την πάρω μαζί μου ...
Νικ: δεν είναι νωρίς;...
Λ: δεν μπορώ να ξαναπάω Λονδίνο μόνος μου ...παραδέχτηκε ...
Μ: θα είναι και η άλλη εκεί;...
Λ: ναι ...και φοβάμαι τον εαυτό μου ...η Ναυσικά μου βγάζει θετικές πλευρές και αυτό θέλω ...να πάρω λίγο από την δύναμη της ...

Έτσι λοιπόν η προσπάθεια της Ναυσικά να γίνει καλά προχωρούσε με εντατικούς ρυθμούς ...το πρωί ο Στέφανος και το απόγευμα ο Λευτέρης ...το θετικό ήταν πως με αυτή την κούραση ,δεν της έμενε καιρός για άσχημες σκέψεις ...

Πέμπτη πρωί και η Ναυσικά ένιωθε πιο δυνατή από ποτέ ...είχε ζητήσει από τους γονείς της να πάνε από το νοσοκομείο το μεσημέρι ,συγκεκριμένη ώρα και είχε ζητήσει από τον Λευτέρη να μην πάει νωρίτερα να την δει και τώρα αισθανόταν πανέτοιμη να τους δεχτεί ...

Η πόρτα χτύπησε την ώρα που τους είχε ζητήσει και εκείνη, ήταν εκεί για να την ανοίξει ...όρθια και χαμογελαστή...

Ν: καλώς ήρθατε ...τους είπε και έκανε στην άκρη για να περάσουν ...
Στ: μωρό μου είσαι καλά!!...αναφώνησε η Στέλλα και την αγκάλιασε σφιχτά ...
Ν: όχι τελείως ,αλλά είμαι σε πολύ καλό δρόμο ...έψαξε με τα μάτια της τον Λευτέρη

Εκείνος στεκόταν παράμερα και την κοίταζε ...στα μάτια του υπήρχε έκπληξη , ενδιαφέρον , αγάπη ...

Ευκλ: να τολμήσω να ζητήσω και εγώ μια αγκαλιά ;...
Ν: μπαμπάκα μου ...έλα εδώ ...του είπε και τον αγκάλιασε...

Η Στέλλα πλησίασε τον Λευτέρη ...

Στ: το ήξερες;...
Λ: ήξερα πως πάει πολύ καλύτερα, αλλά το σημερινό όχι...δεν το ήξερα ...

Η Ναυσικά τους κοίταξε με τα μάτια της να γυαλίζουν από την συγκίνηση ...όλοι οι αγαπημένοι της άνθρωποι μαζί ...οι γονείς της και ο άντρας που αγαπούσε ...

Ν: μόνο η Δήμητρα ήξερε...κάποιος έπρεπε να με βοηθήσει να σουλουπωθώ ...κοίταξε τον Λευτέρη ...δεν θα πεις κάτι;...

Εκείνος κούνησε το κεφάλι αρνητικά ...δεν μπορούσε να μιλήσει ...απλά την θαύμαζε ...για το πόσο όμορφη έδειχνε ,για τη δύναμη που έκρυβε μέσα της ...

Ν: μια τελευταία χάρη ...η Δήμητρα με τον Νικηφόρο περιμένουν στο εστιατόριο του νοσοκομείου ...θα πάτε να τους βρείτε ;...είπε κοιτώντας τους γονείς της ...θα έρθουμε σε λίγο ...

Εκείνοι κατάλαβαν και τους άφησαν μόνους ...

Εκείνη τον πλησίασε ...ακούμπησε το χέρι της και χάιδεψε το πρόσωπο του ...

Εκείνος έκλεισε τα μάτια και με αυτή την κίνηση ένα δάκρυ ξέφυγε ...

Ένα δάκρυ που ήρθε να συναντήσει αυτά της Ναυσικάς ...

Ακούμπησε το πρόσωπο της στο στήθος του και τον αγκάλιασε ...
Λ: αυτή τη φόρα δεν παίζεις εσύ τίμια ...της ψιθύρισε ...
Ν: ήθελα να σου κάνω έκπληξη...
Λ: και μου την έκανες ...την τράβηξε πάνω του και άρχισε να την φιλάει, με τόση δύναμη που τους κόπηκε η ανάσα ...είσαι επικίνδυνη...της είπε χωρίς να σταματήσει να την φιλάει...
Ν: δεν μπορείς να φανταστείς πόσο...του απάντησε και γαντζώθηκε πάνω του ...

Την ίδια ώρα περίπου, η Εύα ήταν στο καινούριο σπίτι και περίμενε τον Μάκη ,που είχε πάει να φέρει την Αγγέλα και την Μαρίλια ...
Κοίταξε γύρω της και θαύμασε τη δουλειά που είχε κάνει αυτές τις μέρες ...είχε καταφέρει σε ελάχιστο χρόνο να κάνει αυτό το σπίτι ,σπιτικό...

Το κουδούνι χτύπησε και εκείνη έτρεξε να ανοίξει ...

Εύα : με το δεξί να μπείτε ...

Η Αγγέλα και η Μαρίλια μπήκαν μέσα λίγο μουδιασμένες ,αλλά μετά από λίγο, άρχισαν να της δίνουν συγχαρητήρια και να θαυμάζουν τον χώρο ...
Ο Μάκης στεκόταν δίπλα της και η Εύα μόλις είδε τα χαμογελαστά πρόσωπα, του έπιασε το χέρι και του χαμογέλασε ...

Μ: τα κατάφερες ...της είπε σιγά ...
Εύα : έτσι νομίζω ...παραδέχτηκε εκείνη ...λοιπόν να σας δείξω τα βασικά και μετά τρώμε ...έχω ετοιμάσει ένα σωρό πράγματα ...

Ο Μάκης πήγε να φύγει ,όμως η Εύα τον σταμάτησε ...

Εύα: όχι τόσο γρήγορα ...θα υπομείνεις και εσύ την μαγειρική μου ...είπε και του πρότεινε να βάλει ένα ποτό ,μέχρι να δείξει στη μητέρα της και την αδελφή της το σπίτι ...

Λίγη ώρα αργότερα και ενώ το γεύμα είχε κυλήσει πολύ ευχάριστα ,η Εύα ζήτησε την προσοχή τους ...

Εύα: αφού ταχτοποιηθήκαμε και είμαστε όλες χαρούμενες, θέλω να σας ανακοινώσω κάτι ...αύριο όπως ξέρετε είναι τα γενέθλια μου ...το πρωί έχω το άνοιγμα της διαθήκης και το βράδυ θα κάνουμε ένα πάρτι για να γιορτάσουμε την νέα μας αρχή ...έχω ήδη μιλήσει με τον κύριο Ευθύμιου για την πρόθεση μου να μπει ο Μάκης στην εταιρία και εκείνος είναι θετικός ...
Μ: Εύα δεν χρειάζεται ...πήγε να μιλήσει ,αλλά τον σταμάτησε ...
Εύα : δεν ακούω τίποτα ...έχω πάρει την απόφαση μου ...και έχω πάρει άλλη μια απόφαση ...στο σπίτι σου χωράνε τα πράγματα μου ;...

Ο Μάκης είχε μείνει άναυδος ...δεν περίμενε κάτι τέτοιο και σίγουρα όχι μπροστά στην Αγγέλα και την Μαρίλια, οι οποίες παρά την αρχική έκπληξη ,έδειχναν να επικροτούν την απόφαση της Εύας ...

Μ: μπορείς να έρθεις να δεις μόνη σου ...της απάντησε
Εύα : λοιπόν ας τσουγκρίσουμε ...στη νέα μας ζωή ...ύψωσε το ποτήρι της και ακολούθησαν και οι υπόλοιποι...

Μια άλλη χαρούμενη παρέα, έτρωγε και συζητούσε στο εστιατόριο του νοσοκομείου ...
Ο Νικηφόρος ,αφού πρώτα ψευτομάλωσε την Δήμητρα, που δεν του είχε πει τίποτα ,άρχισε να δίνει συγχαρητήρια στην Ναυσικά για την πρόοδο της υγείας της και να πειράζει τον Λευτέρη που φαινόταν σαν να ζούσε σε όνειρο ...

Ν: λοιπόν ...επειδή έχω αρχίσει να κουράζομαι λιγάκι, θέλω να σας πω κάποια πράγματα που σκέφτηκα ...μην με κοιτάς έτσι Λευτέρη ...πρώτη μέρα σηκώθηκα μόνη μου ...είναι φυσιολογικό να νιώθω κουρασμένη ...ειπε μόλις είδε το ανήσυχο βλέμμα του ...
Νικ: την πάτησες φίλε ...σε λίγο θα ζητάς άδεια για να κατουρήσεις ...τον πείραξε ο Νικηφόρος ...
Δ: είπες κάτι καλέ μου ;...τον ρώτησε η Δήμητρα ...
Νικ: όχι καρδιά μου ...
Λ: ενώ εσύ την ζητάς από τώρα ...ανταπέδωσε ο Λευτέρης...
Ν: θα σταματήσετε ;...τους μάλωσε η Ναυσικά ...λοιπόν μαμά ,μπαμπά την Κυριακή θα φύγω μαζί με τον Λευτέρη για Λονδίνο και πριν αρχίσετε τις διαμαρτυρίες ,θα είμαι ανάμεσα σε γιατρούς, οπότε δεν θα πάθω τίποτα ...και μόλις γυρίσουμε, θα αρχίσω να δουλεύω και θα πάω να μείνω με τον Λευτέρη ...

Την δήλωση της ακολούθησε ο ήχος από το ποτήρι της Στέλλας που έπεσε στο πάτωμα και έσπασε σε κομμάτια ...

Εμβρόντητα πρόσωπα την κοιτούσαν, ενώ εκείνη χαμογελούσε ικανοποιημένη που είχε βάλει τα πράγματα στη θέση τους ...

Ή καλύτερα εκεί που νόμιζε πως ήταν η θέση τους ...

Στ: είσαι με τα καλά σου ;!!!...φώναξε η Στέλλα ...εσύ φταις για όλα!!! ...είπε κοιτώντας τον Λευτέρη ...εσύ της έβαλες αυτές τις ιδέες!!!...καλά έλεγα εγώ πως δεν έπρεπε να σε αφήνουμε μαζί της ...και εσύ δεν μιλάς ;...γύρισε στον Ευκλείδη ...την παίρνει μακριά μας και εσύ απλά κοιτάς!!!...

{{ Καλο σαββατοκυριακο σε ολους ....}}