Kεφάλαιο 12
Δ: νομίζω πως πρέπει να τον δει γιατρός τον φίλο σου..... είπε η Δήμητρα στον Νικηφόρο μόλις απομακρύνθηκαν..... είναι διχασμένη προσωπικότητα δεν εξηγείται αλλιώς ....
Ο Νικηφόρος έσκασε στα γέλια ....
Νικ: λες να του το προτείνω;.....
Δ: αν ήσουν μπροστά το πρωί και μετά έβλεπες αυτό που είδαμε πριν λίγο ..... σήκωσε τα χέρια με απόγνωση .....
Νικ: κάποια στιγμή θα σου εξηγήσω και θα καταλάβεις ....ο Λευτέρης αυτή τη στιγμή είναι σαν έφηβος που πρωτοερωτεύεται και δεν ξέρει πώς να το διαχειριστεί.....
Δ: δεν με ενδιαφέρει ....εγώ θέλω μόνο να μην πληγωθεί η Ναυσικά ....είπε πεισμωμένα η Δήμητρα....
Ο Νικηφόρος την καταλάβαινε απόλυτα ...και αυτός ανησυχούσε και μάλιστα πολύ, αλλά δυστυχώς δεν ήταν σε θέση να κάνει τίποτα .....άνοιξε την αγκαλιά του ....
Νικ: έλα εδώ να σου κάνω μια δυνατή αγκαλιά και μετά να πας να υποδεχτείς τη φίλη σου.....
Η Δήμητρα δέχτηκε την αγκαλιά με ανακούφιση ....ήταν τόσο όμορφα στην αγκαλιά του.....
Δ: μου αρέσει πολύ να με αγκαλιάζεις .....
Νικ: τότε να το κάνω πιο συχνά .....
Δ: καμία αντίρρηση .....
Αμ: δεν ξέρω βρε Ειρήνη ....μου φάνηκε λίγο ξαφνικό όλο αυτό .....
Ειρ: λες να έχει καταλάβει κάτι;....
Αμ: καταλαβαίνει πως κάτι με απασχολεί, αλλά που να πάει το μυαλό του;
Οι δυο φιλενάδες είχαν συναντηθεί, με αφορμή την πρόταση του Πέτρου και προσπαθούσαν να καταλάβουν αν κρυβόταν κάτι ,πίσω από αυτή την πρόσκληση....
Αμ: έμενα πάντως άλλο με απασχολεί.... ο Φίλιππος ....
Ειρ: έπαθε κάτι το παιδί;....
Αμ: όχι ...μια χαρά είναι αλλά ....γυροφέρνει την Ναυσικά .....
Η Ειρήνη έφερε το χέρι στο στόμα ....
Ειρ: μη μου πεις ...αυτό θα ήταν τραγικό.....
Αμ: και τι να του πω;.... αν του πω πως δεν πρέπει να τη φλερτάρει θα μου ζητήσει εξηγήσεις .....για την ώρα λέει πως απλά του αρέσει η παρέα μαζί της ....
Ειρ: μπορεί όντως να μην συμβαίνει κάτι πονηρό ....
Αμ: Μακάρι γιατί διαφορετικά .....τελικά τι να πω στον Πέτρο;
Ειρ: θα έρθουμε .....δεν νομίζω να έχει αντίρρηση ο Γιάννης ....θα σε πάρω τηλέφωνο το απόγευμα να το σιγουρέψουμε .....
Αμ: ο Γιάννης ξέρει ;....ρώτησε η Αμαλία με αγωνία ....
Ειρ: ξέρει ότι ήσουν έγκυος και απέβαλες όταν έφυγε ο Πέτρος ....δεν πρόκειται να αναφέρει τίποτα γιατί του είχα πει πως είχες πάθει κατάθλιψη και κάθε αναφορά είναι επικίνδυνη ...μην φοβάσαι .....
Η Αμαλία ξεφύσησε με ανακούφιση.....
Ο Φίλιππος μπήκε στο δωμάτιο της Ναυσικά και δεν βρήκε κανέναν.... να έγινε κάτι;.... πάνω που ήταν έτοιμος να βγει μπήκε μέσα η Δήμητρα......
Δ: α, εσύ δεν είσαι ο Φίλιππος; ....τι κάνεις εδώ;
Φ: ήρθα να δω τη Ναυσικά ....που είναι ;....
Δ: μην ανησυχείς σε λίγο θα την φέρουν ....χειρουργήθηκε το πρωί .....
Φ: κιόλας ;...μου είχε πει για το χειρουργείο ,αλλά δεν ήξερα ότι ήταν σήμερα..... είναι καλά;
Δ: ναι ..όλα πήγαν μια χαρά ....τη συμπαθείς ε;....
Φ: δεν θα μπορούσα να κάνω αλλιώς ...είναι πολύ γλυκό παιδί.....
Η Δήμητρα τον κοίταξε λίγο πιο προσεκτικά ...δεν ήταν όμορφος, αλλά είχε κάτι πολύ γοητευτικό πάνω του .....και ο τροπος που χαμογελούσε κάτι της θύμιζε .....
Φ: έχω κάτι;... την ρώτησε
Δ: συγγνώμη ...σε κοιτούσα επίμονα ;....
Φ: λιγάκι.... να ανησυχήσω;.....
Η Δήμητρα του χαμογέλασε .....
Δ: σκεφτόμουν πως κάτι μου θυμίζεις ....έχουμε ξανασυναντηθεί πριν από εδώ ;
Φ: μπα.... θα το θυμόμουν ...δεν περνάς απαρατήρητη.....
Νικ: το ξέρει όπως το ξέρω και εγώ .....εσυ είσαι;.....
Η Δήμητρα γύρισε και κοίταξε τον Νικηφόρο σαν χαμένη ....δεν τον είχε ακούσει.....
Και αυτό που έβλεπε της άρεσε .....της άρεσε πολύ.....
Ευκλ: Λευτέρη σε ενοχλώ;...
Λ: όχι περαστε .....
Ευκλ: ήθελα να μιλήσουμε λίγο ....για την Ναυσικά ....
Ο Λευτέρης αναστατώθηκε λίγο .....αποκλείεται ο Ευκλείδης να ήξερε πως ένιωθε .....
Λ: σας ακούω.....ειπε προσπαθωντας να μην δειξει την ταραχη του...
Ο Ευκλείδης τον κοίταξε λίγο πριν ξεκινήσει ....
Ευκλ: όλα πήγαν καλά στην επέμβαση έτσι;....από εδώ και πέρα τι έχουμε να περιμένουμε ;
Λ: μην περιμένετε αύριο να σηκωθεί και να τρέχει .....σίγουρα όμως θα είμαι σε θέση να σας πω την διάρκεια της ανάρρωσης αύριο που θα έχει συνελθει πλήρως .....
Ευκλ: εμείς τι μπορούμε να κάνουμε για να την βοηθήσουμε ;
Λ: να την στηρίξετε ψυχολογικά .....θα είναι ίσως λίγο νευρική μέχρι να προσαρμοστεί , οπότε θα χρειαστεί να κάνετε πως δεν ακούτε κάποια πράγματα ...εγώ θα κανονίσω να ξεκινήσει φυσικοθεραπεία και κινησιοθεραπεία το συντομότερο ....αν πάλι θέλετε να αναλάβετε εσείς ....
Ευκλ: όχι σου έχω εμπιστοσύνη ...κανόνισε το ....έχεις κάποιον ειδικό υποψιν σου;
Λ: είναι συμφοιτητής ...πολύ καλός στη δουλειά του και εγώ τον εμπιστεύομαι απόλυτα..... τον πρώτο καιρό θα έρχεται εδώ και ανάλογα με την πρόοδο της Ναυσικά, μόλις βγει από εδώ θα μπορεί να πηγαίνει στον χώρο του....
Ευκλ: το όνομα του;....
Λ: Στέφανος Πολίτης ....να τον ειδοποιήσω ή θέλετε να το σκεφτείτε ;
Ευκλ: δεν έχω κάτι να σκεφτώ ....είπες πως θα κάνεις την κόρη μου καλά και αυτό κάνεις ....για ποιο λόγο να σε αμφισβητήσω τώρα ;
Λ: σας ευχαριστώ πολύ.....θα μιλήσω μαζί του και θα τα πούμε αργότερα ....
Ευκλ: κάτι τελευταίο.... δεν θα μιλήσεις στην Ναυσικά για την υιοθεσία έτσι;
Λ: σας έχω πει την γνώμη μου για αυτό το θέμα ...δεν είναι δική μου δουλειά να της το αποκαλύψω ,αλλά εξακολουθώ να πιστευω πως πρέπει να μάθει την αλήθεια...
Ευκλ: αυτό ήθελα να ακούσω από σένα ....το τι θα κάνω ,είναι άλλο θέμα ....ευχαριστώ πολύ .....για όλα ......α, παραλίγο να το ξεχάσω ....είπε και έβγαλε ένα φάκελο από την τσέπη του και του τον έδωσε ....
Ο Λευτέρης άνοιξε το φάκελο και είδε μέσα μια επιταγή με ένα αρκετά μεγάλο ποσό ....
Λ: δεν χρειαζόταν να κάνετε κάτι τέτοιο .....είπε λίγο αμήχανος
Ευκλ: είναι ένα μικρό ευχαριστώ που έσωσες το παιδί μου .....
Λ: ευχαριστώ πολύ.... αλλά τη δουλειά μου έκανα .....
Ευκλ: τώρα την έσωσες ...μην την πληγώσεις αργότερα..... και με αυτά τα λόγια έφυγε αφήνοντας τον Λούκα με το στόμα ανοιχτό......
Πλησίασε τον καθρέφτη που υπήρχε στο χώρο και κοιτάχτηκε ....
«τι στα κομμάτια ;....γράφει πουθενά πως είμαι ερωτευμένος ;».....
Το είδωλο του χαμογέλασε .....
Φ: Φίλιππος Ρίζου ,χάρηκα ...εσείς ;;.....
Νικ: Νικηφόρος Λαζάρου ,συνοδος της όμορφης κυρίας .....εγω δεν ξέρω αν χάρηκα με αυτά που άκουσα ......
Δ: όχου στάματα ...σαν μωρό κάνεις ....ο Φίλιππος είναι ο οδηγός του αυτοκίνητου που τραυμάτισε την Ναυσικά ....και είναι πολύ καλό παιδί ....ήρθε να δει τι κάνει η Ναυσικά..... α , νατη , τη φέρνουν .....
Η Ναυσικά κοίταζε τριγύρω ψάχνοντας για οικεία πρόσωπα ,όταν πρόσεξε την Δήμητρα ....δίπλα της ήταν ο Νικηφόρος ,που την κρατούσε κάπως κτητικά από τη μέση και λίγο πιο πέρα ο Φίλιππος .....χαμογέλασε .....
Ν: βλέπω το κοινό μου περιμένει ....τους είπε
Δ: μια χαρά είσαι .....μες τα κέφια ....την πείραξε η Δήμητρα
Ν: γιατί να μην είμαι ;....όλα πήγαν καλά....
Φ: δεν ήξερα ....ειπε απολογητικα ....αλλά βλέπω είσαι μια χαρά ...
Ν: λοιπόν μόλις βγω από εδώ θα με πας για ποτό.....
Φ: ότι θες .....μπορώ να γίνω και προσωπικός σοφέρ σου ....
Ν: τι δεν σου πήραν ακόμα το δίπλωμα ;....τον πείραξε η Ναυσικά
Φ: με πληγώνεις .....είπε ο Φίλιππος και έπιασε την καρδιά του κάνοντας τον πληγωμένο....
Η Δήμητρα τους κοιτούσε που μιλαγαν και γελαγαν και μια περίεργη σκέψη πέρασε από το μυαλό της.....
Δ: λοιπόν , εμείς θα σας αφήσουμε λίγο να τα πείτε και θα έρθουμε ξανά σε λιγάκι... .έλα Νικηφόρε ...χαιρέτα τα παιδιά να φύγουμε ....
Νικ: γεια σας παιδιά .....
Η Ναυσικά γέλασε ...η φίλη της τον έκανε ότι ήθελε τον γιατρό.....
Φ: τα έχουν, ε;....
Ν: ναι και από ότι φαίνεται ,τα πάνε πάρα πολύ καλά.....
Φ: λοιπόν άκου να δεις τι έγινε ...συζητάγαμε και μάλλον ο γιατρός ζήλεψε .....
Ν: για πες .....
Νικ: τι τραβολογάς παιδί μου;.....
Δ: πες μου πόσο έξυπνη είμαι.....
Νικ: να στο πω αλλά γιατί;.....
Δ: βρήκα πως θα κάνουμε τον Λευτέρη να παραδεχτεί τι νιώθει..... θα τον κάνουμε να ζηλέψει......
Νικ: εννοείς τον Φίλιππο;.....
Δ: ακριβώς ....θα του πεις εσύ δήθεν τυχαία ,για έναν νεαρό που ήρθε να δει την Ναυσικά και που πρόσεξες πως την γλυκοκοίταζε .....
Νικ: εγώ;....
Δ: αφού το είδες ....αλλά αόριστα χωρίς πολλές λεπτομέρειες ...άντε πήγαινε ...θα έρθει τρέχοντας ...είμαι σίγουρη .....άντε.... είπε και τον έσπρωξε ....
Η Δήμητρα έτριψε τα χέρια με ευχαρίστηση.... Τώρα έπρεπε να έχει το νου της μέχρι να έρθει ο Λευτέρης .....
Λ: που είσαι εσύ χαμένος ;....
Νικ: με τη Δήμητρα ...είναι πολύ χαρούμενη που όλα πήγαν καλά και εγώ άπλα την χάζευα που ήταν τόσο όμορφη ....
Λ: έχασες και το λίγο μυαλό που είχες τελικά ...τον πείραξε Λευτέρης
Νικ: και να ήμουν μόνο εγώ .....
Λ: τι εννοείς; ....
Νικ: ήμασταν στο δωμάτιο της Ναυσικάς όταν ήρθε ένας νεαρός ,που από ότι φαίνεται την γλυκοκοιτάζει..... έπρεπε να τους έβλεπες ...
Λ: τι εννοείς ;....προσπάθησε να φανεί ανεπηρέαστος, αλλά η φωνή του έτρεμε ...
Νικ: υπήρχε κάτι στην ατμόσφαιρα ....πάντως η Δήμητρα με πηρε άρον άρον για να τους αφήσουμε μόνους .....
Ο Νικηφόρος έπρεπε να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια για να μην γελάσει με το υφος του ....
Νικ: που πας ;.....ρώτησε αθώα
Λ: ε, .....μόλις θυμήθηκα πως έχω κάπου να πάω .....είπε και έφυγε σχεδόν τρέχοντας
Μπήκε στο δωμάτιο της Ναυσικά, χωρίς να χτυπήσει την πόρτα και βρέθηκε μπροστά σε μια σκηνή που δεν περίμενε .....
Ο Λευτέρης νόμιζε πως θα πάθει εγκεφαλικό .....ο ίδιος νεαρός με τον όποιο χαριεντιζόταν την προηγούμενη φορά ,τώρα της κρατούσε το χέρι και την κοιτούσε γλυκά ,όσο εκείνη του μιλαγε .... του μιλαγε και φαινόταν τόσο ήρεμη και χαρούμενη....και τότε γύρισε προς το μέρος του και το ύφος της αλλάξε ....
Ν: Λευτέρη ;....ρώτησε απορημένη και τράβηξε κάπως αμήχανα το χέρι της.....
Λ: συγγνώμη αν ενοχλώ .....είπε εκείνος όσο πιο ψύχραιμα μπορούσε ...
Ο Φίλιππος ένιωσε την ένταση ανάμεσα τους και αποφάσισε να φύγει ...
Φ: λοιπόν όμορφη εγώ φεύγω.....θα ξαναέρθω σύντομα όμως ....και την φίλησε στο μάγουλο.....
Ν: οποτε θες εγώ εδώ θα είμαι.....του απάντησε η Ναυσικά γελώντας, ενώ με την άκρη του ματιού της παρακολουθούσε τις εκφράσεις του Λευτέρη, ο οποίος έμοιαζε έτοιμος να εκραγεί.....
Φ: γεια σου γιατρέ.....
Μόλις ο Φίλιππος έφυγε η Ναυσικά σοβάρεψε ξαφνικά ....
Ν: τι ήταν όλο αυτό;....και μη διανοηθείς να το αρνηθείς .....
Ο Λευτέρης δεν ήξερε τι να της πει.....πως να δικαιολογηθεί ;.....και ήταν τόσο όμορφη όταν θύμωνε .....
Ν: ακούω......
Λ: ήρθα να σου πω πως κανόνισα να κάνεις φυσικοθεραπείες ,αλλά δεν ήξερα πως θα ήσουν με τον φίλο σου.....
Ν: και τι σε πειράζει εσένα;....
Λ: τι να με πειράζει ;....ισα- ισα χαίρομαι για σένα .....
Ν: πρόσεξε γιατί μεγαλώνει η μύτη σου όταν λες ψέματα .....Λευτέρη;.....αλλάξε ύφος και έγινε πιο γλυκιά ....έρχεσαι λίγο πιο κοντά ;....
Ο Λευτέρης πλησίασε και εκείνη τον κοίταξε στα μάτια .....
Ν: δεν είναι αυτό που νομίζεις .....αλλά μου αρέσει που νοιάζεσαι......
Ο Λευτέρης δεν ήξερε τι να της απαντήσει.....
Λ: συγγνώμη ...πρέπει να φύγω....και έφυγε σαν κυνηγημένος .....
«θα σε στρώσω εγώ γιατρέ.....βούτυρο στο ψωμί μου θα γίνεις.....»....σκέφτηκε η Ναυσικά και έκλεισε τα μάτια ικανοποιημένη.....
Ο Νικηφόρος πλησίασε την Δήμητρα που καθόταν στον χώρο αναμονής ....
Νικ: είσαι θεά.....έπρεπε να τον έβλεπες πως έκανε ......
Δ: το ήξερα .....η ζήλεια βοηθάει πολύ σε αυτές τις περιπτώσεις .....
Νικ: τελικά πρέπει να σε προσέχω εσένα ....και φαινόσουν τόσο ήρεμο πλάσμα ....
Δ: τι εννοείς ;....δεν είμαι εγώ ήρεμη;....και καλή;.....και τρυφερή;.....
Όσο του τα έλεγε αυτά τον πλησίαζε όλο και περισσότερο .....
Νικ: νομίζω πως είσαι μάγισσα ....κόλλησε τα χείλη του στα δικά της αλλά η Δήμητρα τον έσπρωξε .....
Δ: είμαστε στο νοσοκομείο γιατρέ.....τα «κεράσματα» στον ελεύθερο χρόνο σου....τον μάλωσε η Δήμητρα....
Νικ: τι θα κάνω με σένα;....τη ρώτησε με απόγνωση....
Δ: έχω πολλά στο μυαλό μου ,αλλά δεν νομίζω πως είναι πρέπον να τα συζητάμε εδώ ....πάω να βρω την Ναυσικά .....του έσκασε ένα φιλί στο μάγουλο και έφυγε πριν προλάβει εκείνος να αντιδράσει......
Εύα : με χρειάζεσαι κάτι άλλο;....ρώτησε η Εύα τον Μάκη....
Μ: νομίζω πως όχι ....θα φύγεις ;....
Εύα : μου τηλεφώνησε η μεσίτρια για να μου δώσει τις προσφορές της και να μου δείξει και κάτι σπίτια ....
Μ: θες να έρθω μαζί σου ;.....μήπως και καταφέρω κάτι καλύτερο στο θέμα τιμής;....ξέρεις πως σε αυτά τα θέματα είμαι πολύ καλός.....
Η Εύα το σκέφτηκε λίγο ....
Εύα : καλή ιδέα ....σε πόση ώρα μπορείς να φύγεις ;....
Μ: πάμε τώρα και θα ξαναέρθω το βραδύ να τελειώσω.....
Η Εύα του χαμογέλασε γλυκά αλλά δεν τον ευχαρίστησε ...ήξερε πως εκείνος το καταλάβαινε.....
Δ: η ωραία κοιμώμενη .....είπε η Δήμητρα και η Ναυσικά άνοιξε τα μάτια και την κοίταξε
Ν: πως σου ήρθε αυτό;.....
Δ: είχες κλειστά τα μάτια και χαμογελούσες .....τι καλό σκεφτόσουν;
Ν: ενδιαφέρεται Δήμητρα....ενδιαφέρεται αλλά δεν το παραδέχεται.....
Δ: ποιος ;.....ο Φίλιππος ;....ρώτησε η Δήμητρα αθώα
Η Ναυσικά την κοίταξε .....και κατάλαβε .....
Ν: εσύ τον έστειλες εδώ .....είσαι μια μουσίτσα .....λέγε τι ξέρεις ;....
Δ: εγώ .....για τον Φίλιππο;....τι να ξέρω;....
Η Ναυσικά δεν της μίλησε, απλα την αγριοκοίταξε .....
Δ: καλά ντε ...μια πλάκα έκανα ....τίποτα δεν ξέρω, απλα έχω μάτια και βλέπω...και εντάξει βοήθησα λίγο στο να έρθει εδώ .....αλλά πολύ λίγο ....είπε αθώα
Ν: ζηλεύει τον Φίλιππο ....και όταν τον στρίμωξα έφυγε σαν λαγός .....αλλά δεν ξέρει που έχει μπλέξει ......
Δ: να υποθέσω πως σου αρέσει;....
Ν: από την πρώτη στιγμή που άνοιξα τα μάτια μου και τον ειδα να κοιμάται στην καρεκλα δίπλα μου ....ίσως να είμαι υπερβολική αλλά νομίζω πως αυτό το ατύχημα ήταν για να αλλάξει τη ζωή μου .....
Δ: και όχι μόνο την δική σου ....παρατήρησε η Δήμητρα....
Ν: σε κοιτάζει και λειώνει .....τον ειδα σήμερα που με περιμένατε μαζί ....αλλά και εσύ δεν πας πίσω ......
Δ: νομίζω πως είναι το άλλο μου μισό ....ομως φοβάμαι πως είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό....
Ν: τι είναι αυτά τώρα ;....σε θέλω απόλυτα θετική ,γιατί θα χρειαστώ τη βοήθεια σου για να τυραννήσω τον φίλο του.....
Δ: την ξέρω αυτή την έκφραση .....και νομίζω πως τον λυπάμαι .....ειπε η Δημητρα και εσκασαν στα γελια ...
Νικ: τελείωσες την δουλειά που είχες ;
Λ: ποια δουλειά ;....
Νικ: πριν δεν έφυγες τρέχοντας γιατί θυμήθηκες πως είχες μια δουλειά ;
Λ: α....αυτό .....θα δείξει....
Νικ: δεν σε καταλαβαίνω.....
Λ: δεν είσαι ο μόνος ...ούτε εγώ με καταλαβαίνω ....χρειάζομαι ξεκούραση ...σε πειράζει να πάω σπίτι σου να κοιμηθώ λίγο;....
Ο Νικηφόρος τον λυπήθηκε .....φαινόταν να τα έχει χαμένα ,αλλά αν δεν του μιλούσε πως θα μπορούσε να τον βοηθήσει ;.....
Νικ: πήγαινε ...εγώ έχω βάρδια και θα αργήσω ....Λευτέρη ;.....καμία φορά βοηθάει να μιλήσεις σε κάποιον τρίτο.....
Λ: βοηθάει αν ξέρεις τι να του πεις ....αν δεν ξέρεις ;.....
Η συνάντηση με την μεσίτρια είχε πάει ανέλπιστα καλά και όφειλε να παραδεχτεί πως η παρουσία του Μάκη είχε βοηθήσει πολύ.....
Μ: αν έπρεπε να διαλέξω εγώ, θα διάλεγα το τρίτο σπίτι που μας έδειξε ....βέβαια όταν το δούμε από κοντά, ίσως να μην είναι τόσο καλό....
Εύα : αυτό που έχεις και άποψη.....τον πείραξε η Εύα...το ξέρεις ότι μας πέρασε για ζευγάρι;.....
Μ: δεν με χάλασε ....εσένα;....
Η Εύα τον κοίταξε και συνειδητοποίησε πως της άρεσε που τους είχαν περάσει για ζευγάρι....
Εύα : μην παίρνεις και πολύ θάρρος .....
Μ: μόνο λίγο με φτάνει ....της ανταπέδωσε το πείραγμα ....λοιπόν αύριο θα πάρουμε ρεπό....
Εύα : γιατί;.....
Μ: θα πάμε να πάρουμε τη μάμα σου από το νοσοκομείο και μετά θα πάμε μαζί με την Μαρίλια να δούμε τα σπίτια .....τι λες ;
Εύα : δεν μπορώ να σου αρνηθώ όταν είσαι τόσο καλός ....και εντελώς αυθόρμητα τον αγκάλιασε και τον φίλησε ......
Ο Λευτέρης αφού έκανε ένα μπάνιο ξάπλωσε για να κοιμηθεί .....και παραδόθηκε σε έναν ύπνο γεμάτο όνειρα και παιχνίδια του υποσυνείδητου ....γιατί μερικές φορές τα όνειρα μας, μας δίνουν τις απαντήσεις που ψάχνουμε .....
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top