Πηδάω τα κάγκελα του σχολείου και μπαίνω μέσα. Κάνω μια βόλτα και καταλήγω στην κεντρική είσοδο όπου είχαν μείνει τα χαρτιά των παιδιών που περναν στην επόμενη τάξη και αυτόν που περναν τις πανελλήνιες. Εντοπίζω τον εαυτό μου και στην από κάτω γραμμή είναι ο Αλέξης Θεόπουλος. Αχ! Ο Αλέξης που λέτε είναι αρκετά ωραίος, βασικά θεός αλλά τα έχει μάλλον πηδιεται με την πιο πουτανα του σχολείου τα τελευταία 2 χρόνια. Το όνομα της φοβερής αυτής κοπέλας, Μαρία! Παιδιά κυριολεκτικά το μόνο που έχει ωραίο πανό της είναι ο κωλος της...είναι ακριβώς αυτό που ζητάνε τα αγόρια τις ηλικίας μας. Αλλά φέτος λέω να μην ασχοληθώ πολύ μαζί - οχι ότι ασχολειθηκα και πότε - με σνομπάρει όσο μπορεί και είναι στην παρέα του μαλ- ουπς Συγγνώμη του αρχιμαλακα Πέτρου. Αυτός αλήθεια πέρασε σε καμία σχολή να μην μας πρήζει φέτος! Πάω στην στήλη της Γ Λυκείου. Πέτρος....πως τον λένε στο επίθετο....Εεε οχι Παλαιολογος...όχι! Παπαδάκης. ..όχι. .όχι! Να δεις Πώς? Α! Το βρήκα Παλαιοχωρινός! Το Τζακ ποτ μαλακιας βρήκα! Πες μου ότι πέρασε! Ναι...Ναι....ΌΧΙ ε δεν το πιστεύω! Τόσο άχρηστος! Έμεινε από απουσίες. Δηλαδή....δηλαδή θα τον έχω και φέτος. Αυτό πάει πολύ! Ακούω γέλια από πίσω μου και κάνω μεταβολή να φύγω αλλά η ζωή έχει αλλά σχέδια για μένα!

?-Τι γυρεύει έναν ανήμπορο κοριτσάκι σαν του λόγου σου έξω χωρίς την μαμά του?

Φταίω να του χώσω μια μπουνιά. Και με τρώει το χέρι μου σήμερα! Βρε ηλίθιε πιο ανήμπορο που είναι 1 το μεσημέρι. Βρε αν τον πιάσω στα χέρια μου...το πιο πιθανό να πάω εγώ στον τάφο πάρα αυτός αλλά οκ!

- Γειά σου και εσένα Πέτρο.
Είμαι πολύ ενθουσιασμένη φαίνεται άλλωστε στη φωνή μου!
Είμαι ένα μέτρο πριν από τα κάγκελα αν προλάβω να βγω γλύτωσα. Έλα μπορείς Άννα!

- Έλα δω μπαζο. ΤΏΡΑ!

-Στο χρωστάω!
Ούτε την πλάτη μου δεν του γυρνάω. Δεν κατάλαβα αυτός με κάνει κομματάκια και πρέπει να τον κοιτάω κιόλας. Μισώ μέτρο τα κάγκελα! Δεν μιλάει πες μου πως έφυγε! Γυρνάω να δω και....μία δύναμη με στέλνει πάνω στα κάγκελα και χτυπάω την πλάτη μου. Ένα βογγιτο πόνου βγαίνει από το στόμα μου και μόλις ανοίγω τα μάτια μου βλέπω μπροστά μου...μαντέψτε? Τον Πετρακι....αποχαιρετω τον κόσμο και πείτε στην μάνα μου ότι την αγαπάω!

Π- Οταν σου μιλάω απετώ να με κοιτάς!
Απετει κιόλας! Και ρε φίλε αν εγώ δεν μπορώ να σε κοιτάξω γιατί αλήθεια σε τρέμω λίγο, τι γίνεται τότε! Εεε για πες και σε εμένα!

Π- Είσαι που είσαι άχρηστη δεν ακούς κιόλας!?
- Ακούω! Είπα μέσα από τα δόντια μου!

Π- Καλά που κάνεις και κάτι γιατί τζάμπα ζεις! Στο διάολο τώρα!
Την άδεια σου ήθελα νομίζεις μαλακά ε μαλακά! Μην κλαψεις σε κοιτάει! Μην το κάνεις....Μην! Το έκανες μπράβο Άννα, ηλίθια Άννα και τώρα αυτός γελάει καλά τα κατάφερες πάλι!

... ....................................................

-Άννα! Έτοιμο το φαγητό, θα κατέβεις?
- Ναι μαμά τώρα!
Άφησα την καταπληκτική ιστορία που διαβάζα στο Wattpad και κατέβηκα όπως ήμουν κάτω! Από το χολ μυρίζει παστίτσιο! Ναι!!!
- Μανουλιτσα μου καλή, τι κάνεις?
- Ναι παστίτσιο έχουμε!
Πως τα πιάνει αυτή η γυναίκα!
- Αλλά δεν θα φας δεύτερο γιατί σε μια ώρα σε θέλει ο Δημήτρης στο γυμναστήριο!
ΤΙ? ΟΠΑ ΤΙ? Για πιο λόγο!
- Μα δεν έχω προπόνηση σήμερα! Λοιπόν στο γυμναστήριο ξεκίνησα χορό μόνη μου δεν με βλέπει κανένας γιατί πρώτων κλειδώνω την πόρτα και δεύτερων πηγαίνω τις ώρες που δεν έχει κόσμο. Ξεκίνησα κάπως έτσι αλλά μια μέρα ο Δημήτρης - Είναι δύο χρόνια πιο μεγάλος- πολύ ώραιο παιδί είμαστε κολλητοί γιατί όπως είπα το καλοκαίρι ήμουν στο γυμναστήριο, άρχισε πρόγραμμα γυμναστικής και έκανε και για εμένα ένα παρόμοιο με το δικό του για να έχει παρέα λέει! Μπορεί απλά να τον έπρηξε η μάνα μου και επειδή είναι καλός άνθρωπος να έκανε όλο το σχέδιο!
- Είπε ότι σε χρειάζεται!
- Εμένα ο Δημήτρης, με χρειάζεται! Δεν μας τα λες καλά κυρία Κατερίνα! Καθόλου καλά!
Έφαγα και έβαλα ένα σορτσάκι αθλητικό και από πάνω μια φαρδιά μπλούζα της Αμερικής! Έδεσα τα Nike μου, πήρα την τσάντα μου και έφυγα δίνοντας ένα φιλί στη μαμά μου! Πότε θα γυρνούσα σπίτι άγνωστο!

Μπαίνω στο γυμναστήριο και βλέπω τον Μήτσο αραχτό στον καναπέ δίπλα στο γραφείο του. Δεν καθόταν καν στην καρέκλα! Κατάλαβα βαριέται να κουνηθεί πάλι. Που συμμενη? ΚΆΝΕ ΜΠΟΞ ΣΤΑ ΜΙΚΡΑ!!!!

Δ- Καλώς την κούκλα μου!
Κοίταξα πίσω...κανένας! Σε εμένα μιλάει?
Δ- Ναι σε εσένα μιλάω!
- Α! Γειά σου και εσένα Δημητρακο!
Στέρεψε τα μάτια του και με κοίταξε δολοφονικα. Τι μισεί όταν τον λέω έτσι! Άρχισα να γελάω.

Π- Γελάς χαζή Αννουλα!
- Μην με λες έτσι! Τι έγινε και τόση αγάπη σήμερα?

Ανησυχώ!!!!!

-Λοιπόν ήρθε ένας καινούργιος!
Και έλεγα τι με έτρωγε σήμερα! Ασε μας ρε Δημήτρη!
- Και εγώ τι να κάνω να του στρώσω κόκκινο χαλί?
- Όχι ρε κοπέλα μου απλά θα έρχεται τις ώρες που έρχεσαι και εσύ!
- εμ Εντάξει ολόκληρο τριώροφο γυμναστήριο λες να μην μπορέσω να τον αποφύγω. Πάω για ''μάθημα'' Γειά!

Τον άφησα όχι με το στόμα ανοιχτό αλλά κάπως περίεργα και πήγα να εκτονωθώ. Άκου εκεί ήρθε κενουργιος!

Τι ωραίο που είναι να χορεύεις! Ρέ παιδί μου είσαι ελεύθερος δεν σε νοιάζει ότι αν γίνεται δημιουργείς κόσμους! Και έτσι πως γυρνάω στροφή και τσουπ μπροστά μου ο...?

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

Ο......?

Ποιος?

Αλήθεια Πώς σας φάνηκε ο Πέτρος?

Ελπίζω να σας αρέσει μέχρι το επόμενο φιλιά Χρυς!

Like & Comment!

→☆←