Βίβιαν POV

Συναισθήματα...μια απλή λέξη αλλά με τόσο νόημα ..
Γυρίζω το κεφάλι μου και βλέπω τον Αλέξανδρο να κοιμάται ακόμα με τα υπέροχα χείλη του να είναι μισάνυχτα ..τόσο όμορφος ...
Βλέπωντας το γυμνασμένο κορμί του εκτεθειμένο μπροστά μου ...ανατριχιάζω σκεπτόμενη τι έγινε χτες ...
Τα χάδια του ,τα φιλιά του ,ο αισθησιασμός του ...
Πρώτη φορά στη ζωή μου νιωθω  έτσι..
Σκύβω κοντά του και  χώνω την μύτη μου στην καμπύλη του λαιμού του...μου κόβεται η ανάσα ..
Τα καταγάλα μάτια του ανοίγουν σιγά σιγά και με κοιτάνε  στο βάθος της ψυχής μου...τον φιλάω πεταχτά στα χείλη αλλά αρπάζει το κεφάλι μου βαθαίνωντας περισσότερο το φιλί μας..
Με αφήνει ξέπνοη  ..να μην μπορώ ποτέ να χορτάσω τα φιλιά του ...
Καλημέρα μικρή μου..
Μικρη;λέω και ανασηκώνω το φρύδι μου χαμογελώντας ..
Ναι μικρή ..θες να σου θυμίσω μήπως μωρό μου ??χαμογελάει και φωτίζεται ο κόσμος μου..
Μμμ μπα καλά είμαι ...και εκείνη τη στιγμή με αρπάζει από τα οπίσθια μου και με φέρνει από πάνω του ..αρχίζοντας να με φιλάει στο λαιμό  ενώ τα χέρια του χουφτώνουν τα στήθοι μου...
Μου ξεκουμπώνει το σουτίεν  και αμέσως βάζει το ένα στήθος του στο στόμα του  βγάζοντας μικρούς ήχους
..
Μπορώ να τελείωσω μόνο που με αγγίζει ...δεν ξέρω τι μου έχει κάνει αλλά δεν θέλω ποτέ να σταματήσει..
Αχ μωρό μου ...τι μου έχεις κάνει ??δεν φαντάζεσαι πόσο σε θέλω... ακόμα και στον ύπνο μου  από τότε που σε είδα σε σκέφτομαι..
Τα λόγια  του  με τρελαίνουν ...βγάζω το  μποξεράκι του παραμερίζοντας το εσώρουχο μου και μπαίνει μέσα μου  μαλακά νιώθοντας κάθε υπέροχο εκατοστό του...
Το βλέπεις ??δες μας Βίβιαν πως ταιριάζουμε...το κορμιά μας είναι σαν  παζλ ..χωρίς εσένα θα νιώθει μισό ...δες την ένωση μας...τόσο ερωτικό αλλά και τόσο σωστό...
Είμαι έρμαιο σου ...σου ανήκω..κάνε με ότι θες..
Τον κοιτάζω και βλέπω πολλά μόνο από το βλέμμα του ...τα κορμία μας είναι ένα ..
Και τότε  αρχίζω να λυκνίζομαι ,να οδηγούμε σε ένα δρόμο που δεν έχει επιστροφή διψώντας ακόμα περισσότερο ...
Και τότε έρχεται η έκρηξη και των δύο μας ...
Καταρρέω στην αγκαλία του και οι καρδιές μας προσπαθούν να ησυχάσουν..
Τι θα κάνεις σήμερα ? χαιδεύοντας μου το πρόσωπο ...
Τίποτα γιατί ένας κούκλος γιατρός και τόσο σέξι μου έδωσε άδεια γιατί πονάει το ποδαράκι μου..του λέω καια σουφρώνω τα χείλη μου..
Αα τότε κρίμα και ήθελα να πάμε έξω βόλτα ..δεν πειράζει πρέπει να το ξεκουράσεις σωστά ?
Σωστά μωρό μου ...και τότε συνηδειτοποιώ τι είπα..φοβάμαι να τον κοιτάξω μην τυχόν και του φανεί κάπως...αλλά διακρίνω ένα τόσο μεγάλο χαμόγελο που μου μαλακώνει την καρδιά ..μου πιάνει το πιγούνι ..
Θέλω  μπροστά μου να εκφράζεσαι μην μου κρύβεσαι καρδία μου..
Έχει δίκιο..
κουνάω το κεφάλι  μου καταφατικά ..
Πάμε  να φτιάξουμε κάτι να φάμε ..γιατί μια μικρή με εξάντλησε...
Φοράει ένα μαύρο φανέλακι και μπλέ σορτς

..έχει ένα πολύ καλοδιατηρημένο σώμα για το ύψος του..είναι πανήψυλος ...βέβαια και εγώ δεν πάω πίσω ..1.80 ύψος δεν το λες λίγο...
Φοράω ένα φανέλακι του  και τα εσώρουχα μου μιας και το μόνο ρούχο που έχω είναι το φόρεμα μου...
Αλλά δεν ντρεπομαι ..πρώτη φορά  στη ζωή μου αισθάνομαι όμορφα χωρίς ντροπή ..
Πηγαίνω κάτω στην κουζίνα και τον βλέπω να φτιάχνει καφέ  και να αρχίζει να ψάχνει τα ντουλάπια ξεφυσώντας..
Όλα καλά ;
Δεν έχω πολλά για πρωινό μόνο καφέ και φρούτα  ..δεν έχω πάρει ακόμα πολλά γιατί πρόσφατα ήρθα εδώ..παραξενεύτηκα ..γιατί που έμενε πριν ?βλέπει το ύφος μου..και αμέσως έρχεται κοντά μου παίρνοντας με αγκαλία ..
Μην ανησυχείς ..θα στα πω όλα ..δεν θέλω να σου κρύβω τίποτα..
Εγώ πως θα του πω το δικό μου παρελθόν θα με λυπηθεί αλλά κυρίως αν απογοητευτεί όταν το μάθει  ...πρέπει να του το πω ; και αν φύγει ; οχι ακόμα λίγο υπομονή ...
Εντάξει ..του χαμογελάω αλλά η καρδία μου κοντέυει να βγέι από την θέση της...πρέπει να ηρεμήσω πριν καταλάβει κάτι ακόμα..
Πάμε να περάσουμε από το σπίτι σου να αλλάξεις και να πάμε να φάμε έξω ;
Ναι πάμε ..πίνουμε λίγο καφέ ενώ μου λέει πως  ήθελε να γίνει γιατρός ώστε να βοηθαει κόσμο..μεγάλο κίνητρο του ..ο θανατος των γονιων του...στεναχωρήθηκα πολύ..αλλά μπυ είπε ότι τώρα δεν τον πειράζει τόσο να μιλάει για αυτό..
Εγώ βάζω τα χτεσινά μου ρούχα και χτενίζω τα μαλλιά μου..  ενώ κάνει ένα μπάνιο μετά από λίγο   βγαίνει με την πετσετά και ξερένεται το στόμα μου..θα το συνηθήσω ποτέ αυτό ..μόνο που τον βλέπω μου κόβεται η ανάσα..
Χαμογελάει και πάει στην ντουλάπα για να ντυθεί...
Ξεκινάω να κατέβω κάτω και να τον περιμένω ...
Μείνε εδώ μωρό μου...μήπως με ντρέπεσαι ;
Όχι δεν ντρέπομαι ..
Ωραία  μικρή μου ..και αφήνει την πετσέτα κάτω
Χριστέ μου...πόσο να αντέξω ;
Ευτυχως ντύνεται γρήγορα και βάζει ένα σκούρο τζιν και μία αμάνικη μπλούζα

Έρχεται κοντά μου ...και μου δίνει ένα παθιασμέμο φιλί που μου κόβει τα γόνατα..και αρχίζω να μυρμηγιάζω χαμηλά ...
Τώρα πάμε...
Πάμε στο αμάξι του και ξεκινάμε για το σπίτι μου..
Μόλις φτάνουμε ανεβαίνουμε  και του λέω σαν το σπίτι του...πηγαίνω στο δωμάτιο μου για να ντυθώ ..
Ντύνομαι αμέσως ...δεν βάφομαι και απλά χτενίζω λίγο τα μαλλιά μου..παίρνω την τσάντα μου και είμαι έτοιμη ..απλά ντυμένη αλλά θα είμαι άνετα..

Κατεβαίνω κάτω και τον ακούω να μιλάει στο κινητό του με έναν έντονο τόνο στη φωνή του ...
Τι θέλεις ; με βλέπει και   μου χαμογελάει  και μου κάνει νόημα να κάνω υπομονή ένα λεπτό..
Άκουσε με Μαρία ...τα είπαμε..αύριο θα έρθω να τα ξεκαθαρίσουμε αλλά δεν νομίζω να έχουμε να πούμε κάτι άλλο..και σε παρακαλώ μην με ενοχλήσεις σήμερα ..τον ακούω που μιλάει και έχω ένα σφίξιμο στην καρδιά μου..
Τον κοιτάζω και δείχνει εξαντλημένος από την συζήτηση αυτή...
Είσαι εντάξει ?? Δεν θέλω να τον πιέσω για κάτι τώρα...
Ναι ναι  εντάξει  είμαι ..τίποτα σημαντικό...θα τα πούμε όλα σε λίγο...
Ενώ κατεβαίνουμε..νιώθω το αίμα μου να παγώνει και όχι για καλό ...είναι το γνωστό συναίσθημα του φόβου..κοιταζω γύρω αλλά δεν βλέπω κανέναν ...
Βίβιαν... μωρό μου τι έπαθες  ;γιατί έχεις παγώσει ;ειλικρινή μάτια με κοιτάνε γεμάτα αγωνία...
Καλά είμαι απλά ζαλίστηκα λίγο δεν είναι κάτι σοβαρό..δεν με πιστεύει αλλά δεν το συνεχίζει.
Μπαίνουμε στο αμάξι και μετά από 20 λεπτά φτάνουμε σε ένα ιταλικό καφέ στην Κηφισιά ..
Παραγγέλνουμε εγώ ένα capuccino και πανκεικς  και ο Αλέξανρος ένα espresso  και μια ομελέτα ...
Είμαστε λίγο αμήχανα από πριν ..
Θέλω να ακούσεις προσεχτικά ..δεν θα σου πω ψέματα...αλλά θέλω να ξέρεις πως μωρό μου...πρώτη φορά αισθάνομαι ζωντανός...μαζί σου μόνο..
Με έχει πιάσει ένα παράξενο άγχος ..
Πριν από 3 χρόνια γνώρισα μια κοπέλα την Μαρία ,βέβαια δεν είχαμε από την πρώτη στιγμή σχέση  ,με τον καιρό γίναμε ζευγάρι ...μια απλή συνήθεια ..στην αρχή ήταν ήσυχα δεν έδεινα σημασία ...δουλειά και σπίτι ..πραγματικά δεν ένιωθα καν άνθρωπος...όμως κάποια στιγμή όλα αλλάζουν..μια μικρή στιγμή ένα βλέμμα σου και αμέσως μου έδειξες τι σημαίνει να υπάρχω  ,να χτυπάει η καρδιά μου ξανά και κυριώς να νιώθω..
Ξέρω  είναι ακόμα πολύ νωρίς αλλά αγάπη μου ...ο έρωτας είναι κάτι που δεν μας προειδοποιεί ...δεν μας ρώτησε καθόλου...αφέσου Βίβιαν...αφέσου σε εμάς...μην κλείνεσαι...το βλέπω ότι κάτι σε βασανίζει..θα θέλα να μου ανοιχτείς όχι επειδή είμαι περιέργος αλλά γιατί τα μάτια σου δεν θέλω να τα βλέπω μελαγχολικά μωρό μου...
Τα μάτια μου έχουν γεμίσει δάκρυα όχι τόσο επειδήεμαθα αυτό αλλά επειδή έχει δίκιο ..
Σηκώνεται και με παίρνει αγκαλιά ...
Προχτές αποφάσισα ότι δεν γίνεται να συνεχίσω μαζί της ..δεν την άντεχα άλλο ,και εσυ να μην ήσουν πάλι θα χώριζα απλά ήταν θέμα χρόνου..αύριο θα περάσω να πάρυω τα πράγματα μου όλα ..και να της πω ότι τελειώσαμε οριστικά...και ξέρεις πιο  είναο το άσχημο ;ότι δεν με νοιάζει...εγωιστικό ;μπορεί αλλά δεν ένιωσα  απολύτως τίποτα...
Το κλάμά μου δεν σταματάει να κυλάει..πως θα του το πω ;πως γίνεται να πω στον άντρα που με έκανε να αγαπήσω και να θελω να του δοθώ ..να είμαι μαζι του ...ότι οι πιθανότητες να κάνω παιδί είναι ελάχιστες ; γιατί όταν χανεις ένα παιδί ...ο κόσμος σταματάει και η καρδιά ματώνει.νεκρώνει..και σπάει...

Και αλλο κεφαλλαιο ...τα σχόλια δικά σας ...σας λατρευω ..φιλακια πολλα