Γυρνάω στο σπίτι και η σκέψη μου έιναι στον καστανό άγγελο που με μάγεψε ..
Μπάινω μέσα και η Μαρία τρέχει καταπάνω μου αλλά την απομακρύνω .
-Τι έγινε ;γιατί με δίωχνεις ;;αρχίζει πάλι τα ίδια
Μαρία σου έχω πει επαννηλημένα ...Όταν γυρίζω θέλω να ηρέμω ,να ξεκουράζομαι ,να μην αρχίζεις την μουρμούρα και κυρίως όχι αυτήν την αναθεματισμένη ανακρίση ...ΒΑΡΕΘΗΚΑ ! Της λεω τόσο δυνατά που τρομάζει ..ακομά και εγώ τρόμαξα με τον ευατό μου ..ποτέ μου δεν έχω μιλήσει έτσι σε άνθρωπο και κυρίως ποτέ μου σε γυναίκα ..ξαφνικά όμως το ύφος της και η στάση της αλλάζει..
Βαρέθηκες ;;εμένα βαρέθηκες ; εσύ ;που έχω κάνει τα πάντα για σένα και έχω αφήσει ολόκληρη την ζωή μου για σένα ..και λες απλά βαρέθηκα ;;;Εμένα μην με κοροιδεύεις πες την αλήθεια ..πες ότι βρήκες καμία άλλη εκεί και άσε τα ψέμματα ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ !το βλέμα της έχει σκοτεινίασει ..πρέπει να σκεφτώ πώς να το τελειώσω ,να ξεφύγω επιτέλους από αυτήν την παρωδία ..
Μαρία άκουσε με καλύτερα να μείνουμε για λίγο καιρό χώρια ,να δούμε που θα πάει τελόσπαντων όλο αυτό...ότι και να είναι...θα έιναι για το καλό μας ...η φωνή μου είναι τόσο σιγανή όταν της το λεω που δεν ξέρω αν καν το άκουσε ...
Τι ;;;με κοιτάζει με ορθάνοιχτα μάτια
Όχι ...Αλέξανδρε ..μην μου το κάνεις αυτό ...δεν θα το αντέξω μόνο εσένα έχω ..και η φωνή της ακούγεται τρεμάμενη ..αλλά και με ένα είδος θυμού
Άκουσε με ..θα φύγω εγώ για όσο καιρό αποφασισουμε ..θα μείνω στο πατρικό μου θα ανέβω να μαζέψω κάποια πράγματα ..Μαρία δεν μου αλλάζεις γνώμη..έτσι θα συνηδειτοποιήσουμε και κυρίως εγώ ο ίδιος κάποια πράγματα και τι θέλω και χρειάζομαι στη ζωή μου και ένα από αυτά είσαι εσυ..πρέπει να το σκεφτώ ..χωρις να θελω να μου απαντήσει ανεβαίνω πάνω για να αποφύγω το πρόσωπο της..
Μόνο που ακούω το κλάμα της ..αλλά κάτι έχει αλλάξει μέσα μου..δεν με επηρεαζει τίποτα πλέον εκτός από εκείνη...
Έχω πάρει την απόφαση μου πλέον..
Βγάζω μια βαλίτσα και βάζω τα απαραίτητα μέσα ...στη συνέχεια θα δούμε πώς θα καταλήξει αν και η λογική λέει προσπάθησε η καρδιά και το μυαλό έχει πάρει την αποφάση της είδη...
Κατεβαίνω κάτω και την βλέπω να έιναι κάτω στο πάτωμα σε εμβριακή στάση ..αλλά πλέον καταλάβα ότι είναι μια στάση που κάνει κάθε φορά ..
Πάω κοντά της και λυγίζω τα γόνατα μου φτάνοντας στο ύψος της ...
Μαράκι μου θέλω να με ακούσεις προσεκτικά ,έχω δίκιο και το ξέρεις,το καταλαβαίνεις...δεν είναι παράλογο είναι η αλήθεια ...της λέω με τρυφερότητα γιατί 3 χρόνια είναι αυτά δεν ξεχνιούνται τόσο εύκολα σαν να μην τα έζησα γιατί υπήρχαν και καλές στιγμές ...
Φύγε ...φύγε τώρα ...μου λέει χωρίς να κοιτάξει
Σηκώνομαι και πριν κλέισω την πόρτα την ακούω που μου λέει "θα το μετανοιώσεις αυτό Αλέξανδρε ,αν είναι αυτό που νομίζω πραγματικά θα εύχεσαι να μην το έκανες αυτό ποτέ" λέγοντας μου αυτά νοιώθω πιο σίγουρος από ποτέ για αυτό που κάνω.
Δεν απαντάω καν κλείνω και φεύγω για το πατρικό μου σπίτι..
Μόλις φτάνω ,μπαίνω μέσα και μια γλυκεία νοσταλγία με πιάνει...μου θυμίζει ωραιές στιγμές με τους γονείς μου ..
Δυστυχώς τους έχασα μικρός σε αυτοκινηστικό δυστήχημα ...μόνο λιγες φωτογραφίες μου έχουν μείνει..
Όμως με μεγάλωσε με όσα μπορούσε ο θείος μου ο αδελφός του πατέρα μου ..δύσκολα χρόνια ..όμως ποτέ μου δεν μου έλειψε τίποτα ...
Σκληρά προσπαθούσε για τα πάντα ...με ότι είχε και δεν είχε ...
Χάρη σε εκείνον έκανα τα όνειρα μου πραγματικότητα και έφτασα εδώ που είμαι..
Όμως η ζωή δυστυχώς σε κάποιους ανθρώπους συμπεριφέρεται λες και τους μισεί..ο θείος μου έφυγε απο την ζωή εδώ και δύο χρόνια από καρκίνο του προστάτη ..έτρεχα μαζί του ..προσπάθησα αλλά είχε γινει μετάσταση...τον θυμάμαι να λίωνει στο κρεβάτι και μαζί του και εγώ ..τον είχα σαν πατέρα μου...
Στο μυαλό μου είναι ακόμα χαραγμένα τα τελευταία του λόγια...
-Αγόρι μου..Αλέξανδρε μου μπορεί να μην σου έδωσα εγώ την ζωή αλλά σε νοίωθω σαν δικό μου ,σε έβλεπα να γίνεσαι ολόκληρος άντρας ,να μου δίνεις χαρά ..μακάρι να ήταν οι γονέις σου εδώ να σε καμάρωναν ..είμαι τόσο υπερήφανος για σένα παιδί μου..
Θέλω να είσαι πάντα χαρούμενος ,να ζείς την ζωή σου μην μείνεις ποτέ στάσιμος γιατί ,όπως βλέπεις είναι πολύ σύντομος ο προόρισμος μας ...ζήσε δυνατά ,αγάπα δυνάτα ..δεν ξέρω αν είσαι έτοιμος και αποφασισμένος για το τώρα ..αλλά θέλω να θυμάσαι πολύ καλά αυτά που θα σου πω και σκέψου αν τα ένιωσες ποτέ ..
"Η Καρδία ενός άντρα αγόρι μου έχει έναν συγκεκριμένο χώρο μόνο για μία γυναίκα ..
Χτυπάει,πονάει ..σπάει ,ματώνει χαίρεται και κλάιει αλλά νοίωθεις ..ζωντανός ..αναπνέεις σου δίνει οξυγόνο ...Όταν κοιτάξεις τα μάτια της και θα χαθείς τότε εκείνη είναι η μία..θα το καταλάβεις.."
Μετά από λίγη ώρα ο χαρακτηριστικός ήχος ακούστηκε αφήνωντας με μόνο ...
Δίωχνω τις σκέψεις μου και ανεβαίνω πάνω στην κρεβατοκάμαρα μου ,βγάζω από την βαλίτσα τα ρούχα μου και τα τακτοποιώ ..
Αλλάζω και βάζω μια γκρί φόρμα και κατεβαίνω να πάρω ένα σάκο με ξύλα να ανάψω το τζάκι στο δωμάτιο μου..

Κάθομαι μπροστά από το τζάκι και θέλω τόσο πολύ να με πάρει τηλέφωνο ...αν δεν με πάρει καθόλου αυτήν την εβδομάδα θα την πάρω εγώ δεν ξέρω πως θα το πάρει αλλά την θέλω τόσο αναθεματισμένα ...την σκέφτομαι και οι παλμοί μου ανεβαίνουν..Μήπως όμως είδη με έχει ξεχάσει ;;και αν έχει είδη καποίον ;;όχι όχι αν έιχε δεν θα ήταν πιο ψυχρή απέναντι μου ;Χριστέ μου μα τι έχω πάθει ;
Βλέπω την ώρα και αποφασίζω να ξαπλώσω και αμέσως σκέφτομαι το πρόσωπο της ,και μάτια της να τρυπώνουν όχι μόνο στο μυάλο μου και στην σκέψη μου αλλά και στην άβυσσο της καρδίας μου ..που είδη ανήκουν εκεί..

Κορίτσια μου και αλλο κεφαλλαιο ναιιιιι ο αλεξανδρος επιτελους αρχιζει να μην ειναι τοσο αβουλος και παιρνει αποφασεις...η μαρια τι λετε να κανει ;; και κυριως η βιβιαν θα το παρει ;;; Θα θελετε στα επομεν κεφαλλαια να ειναι καποια απο την μερια της βιβιαν ;

θα θελα να προτεινω ενα βιβλιο πολυ ομορφο της i_love_to_love_you "Μεγαλες αγαπες"
Φιλακια πολλα..😗