Βίβιαν POV

Ανοίγω τα μάτια μου και μόλις συνηδειτοποιώ πως σήμερα είναι ο γάμος και η βάφτιση ...
Με ποιάνει πανικός γιατί έχω την εντύπωση πως δεν θα προλάβω τίποτα ...
Κοιτάζω την ώρα και βλέπω πως ακόμα είναι 7 το πρώι βγάζοντας μία ανάσα ανακούφισης ..
Κοιτάζω τον Αλέξανδρο που κοιμάται με τον μικρό αγκαλιά , οι δύο άντρες της ζωής μου που μου κόβουν την ανασα ...
Τους δίνω από ένα φιλί , βάζω μια ρόμπα και κατεβαίνω κάτω στην κουζίνα ..
Εκεί βλέπω την Κατερίνα ξύπνια και φτιάχνει καφέ ..
-Καλημέρα νονά ...ξαφνιάζεται γιατί δεν με άκουσε αλλά έρχεται κοντά μου και με αγκαλιάζει.

-Καλημέρα Νυφούλα μας,ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω πως περάσαν οι μέρες ..

-Ούτε και εγώ δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμα ,αλλά να που ήρθε η ημέρα ..την βλέπω να μελαγχολεί και ξέρω πως σκέφτεται τον Κώστα ..
Ένας χρόνος πέρασε αλλά είναι σαν να έγινε μόλις χτες ..
Πόσο θα θέλα να ήτα κοντά μας και ο Κώστας και ο Μπαμπάς μου..
Τον έχασα πολύ νωρίς δεν πρόλαβε να δεί το εγγόνι του ..
Είμαι όμως σίγουρη πως μας βλέπουν και χαίρονται .

-Κατερίνα μου μην στεναχωριέσαι ..όλοι τους είναι εδώ ..άντε θα ξυπνήσει σε λίγο και ο μικρός σου έρωτας και άντε κάνε τον εσύ καλά..
Γελάει και ξέρει τον βαφτηστήρι της πως της έχει αδυναμία ..αφού όταν την βλέπει έιναι σαν να μην είμαστε εδώ..
Βάζω λίγο χυμό γιατί δεν κάνει ..
Ναι είμαι έγκυος μόλις 2 μηνών ακόμα όυτε στον Αλέξανδρο δεν το έχω πει το έμαθα πριν 3 μέρες ..
Με τις ετοιμασίες δεν πρόσεξα ότι είχα καθυστέρηση και έτσι δεν έδωσα σημασία ..
Αλλά τον τελευταίο καιρό είχα εμετούς και έντονες ζαλάδες κάτι που δεν είχα στην πρώτη εγκυμοσύνη και αφού έκανα το τέστ και βγήθε θετικό πήγα στον γυναικολόγο μου και μου είπε πως είμαι 9 εβδομάδων ..
Είμαι τόσο ευτυχισμένη που πολλές φορές φοβάμαι μήπως όλο αυτό έίναι ένα όνειρο και ξυπνήσω ..αλλά όταν κρατάω τον γίο μου στην αγκαλιά μου καταλαβάίνω πως δεν είναι όνειρο ..
Ξαφνικά νιώθω δύο χέρια να τυλίγονται γύρω μου και απλά νιώθω ασφάλεια στην αγκαλιά του ..
-Καλημέρα μωρό μου ..η φωνή του είναι ακόμα βραχνή από τον ύπνο αλλά τόσο ερωτική ταυτόχρονα ..γυρνάω και τυλίγω τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του και του δίνω ένα φιλί ..
-Καλημέρα όμορφε ..
-Τον μικρός τον πήγα στην κούνια του να κοιμηθεί λίγο ακόμα πριν ξυπνήσει..Ήρθε επιτέλους..
Του χαμογελάω γλυκά και κουρνιάζω στην αγκαλιά του ..
Με σφίγγει πάνω του και ηρεμώ όταν ακούω τον χτύπο της καρδιάς του..
-Εεεε πιτσούνια τελείωνεται πρεπει να αρχίσουμε να ετοιμαζομαστε για αυτό Αλέξανδρε στην κλέβω και θα πάρετε οι άντρες μαζί σας και τον μικρό για σας τώρα ..μας λέει η Κατερίνα και αρχίζει και με τραβολογάει προς το δωμάτιο όπου με περιμενουν ήδη η κομμώτρια και η μακιγιέρ ...
Λοιπόν ξεκινάμε ..λέει η Κατερίνα και αφήνομαι στα χέρια των ειδικών ..

Μετά από 3 ώρες ναι 3 ώρες ειμαι έτοιμη ..κοιτιέμαι στον καθρέφτη και στιγμιαία μου έρχονται όλες οι φάσεις της ζωής μου...μέσα σε τόσο λίγο διάστημα έγιναν τόσα πολλά
Καλά και άσχημα ..αλλά τώρα όλα άλλαξαν..όλα θα γίνουν καλύτερα..
Τα κορίτσια κάναν εξαιρετική δουλειά ,τα μαλλιά μου είναι μαζεμένα πάνω σε ένα ανέμελο κότσο ..
Το νυφικό έίναι απλο,στενό στο μπούστο και πιο αέρινο στο κάτω μέρος με μια μικρή ουρά στο πίσω μέρος αλλά αυτό ήθελα γιατί ταιριάζει στον χαρακτήρα μου...

Πέρνω μία ανάσα βγαίνω από το δωμάτιο και αρχίζω να κατεβαίνω τις σκάλες ..
Εκεί με περιμένει με τον γιό μας αγκαλιά ο Αλέξανδρος ..
Θεέ μου έίναι πανέμορφοι ..
Ο Αλέξανδρος φοράει ένα μαύρο κουστούμι με λευκό πουκάμισο και άσπρη γραβάτα και τα ίδια ακριβώς φοράει και ο μικρός ..

Γυρνάνε όλοι προς το μέρος μου ..οι αγαπημένοι μου άνθρωποι ..
Η Κατερίνα ,η Δήμητρα με τον μικρό Γιάννη και τον Παύλο και ο Μάριος με τον μικρό του ..
Ξέρω οτί αυτή τη στιγμή έίναι κοντά μας και ο πατέρας μου και ο Κώστας και χαίρονται μαζί μας ..
Φτάνω κοντά τους και ο Αλέξανδρος τυλίγει το χέρι του γύρω από τη μέση μου και μου δίνεί ενα φιλί κοντά στο αυτί μου ..
-Είσαι πανέμορφη ..
Του χαμογελάω και οι τρείς μας προχωράμε προς το ιερό ..
Πρώτα έγινε ο γάμος μας και την στιγμή στο η δεν γυνή να φοβήται τον άντρα όλοι κοιτάγαν αν του το πατούσα αλλά όχι ,δεν θα το έκανα όχι γιατί δεν έπρεπε αλλά γιατί δεν το θέλα ..
Τώρα έχει σειρά ο μικρός μας ..που βέβαια έχει πλαντάξει στο κλάμα αλλά στην αγκαλιά της νονάς του ηρεμεί ..
Όταν ακόυστηκε τον όνομα Κωνσταντίνος ..είδα με την άκρη του ματιού μου τον Αλέξανδρο να συγκινείται ..αλλά από εδώ και πέρα μπαίνει ένα καινούργιο κεφάλλαιο ..
Γυρνάει και με κοιτάζει και στην αγκαλιά του παρακολουθούμε την βάφτιση του Κώστα μας ..

Είμαστε όλοι μαζεμένοι στο μικρό τραπέζι που κάναμε μεταξύ μας και τα μικρά όλα έχουν κοιμηθεί ..
Ο Μάριος.με τον μικρό του μας αποχαιρετήσαν γιατί έπρεπε να φύγει λόγο αυριανής δουλειάς και επειδή του έχει λείψει και η γυναίκα του ..
-Κυρία Ευσταθίου πως είστε ;
Κάθομαι στην αγκαλιά του και χαζεύουμε από το μπαλκόνι την θάλασσα ...
-Είμαι απόλυτα ευτυχισμένη ..χάρη σε έσενα Αλέξανδρε ,εσύ με έβγαλες από το σκοτάδι που πνιγόμουν εσύ μου έδωσες ελπίδα ..
-Εγώ έπρεπε να στα λέω αυτά ..Βίβιαν δεν μπορείς να διανοηθείς πόσο σε αγαπάω ..πολλές φορές με τρομάζει αυτό αλλά θα το έκανα ξανά και ξανά από την αρχή ..μου χάρησες τον γιο μας και κυρίως την καρδιά σου ..
Το φιλί του λύτρωση μου ..
Η αναπνοή του ,η αναπνοή μου..
Όλα εκείνος

Διακόπτω το φιλί γιατί είναι στιγμή ..
-Αλέξανδρε ..πρέπει να σου πω κάτι ..

-Τι έίναι άγγελε μου ;

-Να ..εμμ πήγα προχτές στον γυναικολόγο..

-Έχεις μήπως κάτι μωρό μου ;

-Όχι όχι απλά θα γίνεις μπαμπάς

Του χαμογελάω και εκείνος γουρλώνει τα μάτια του .

Με σηκώνει ψηλά και αρχίζει να με γυρίζει ..
Δεν θα σταματήσω ποτέ να σου λέω πόσο σε ευχαριστώ για όλα..
Χάρη σε έσενα Βίβιαν βρήκα τον ευατό μου ..
Με αφήνει κάτω γονατίζει και αρχίζει να αφήνει φιλιά στην περιοχή της κοιλιάς μου ..εκεί που υπάρχει ακόμα ένα φασολάκι μας..
Όλοι έρχονται να μας συγχαρούν και όλοι μαζί θα βαδίσουμε προς την ευτυχία ..
Γιατί ο στόχος σε κάθε άνθρωπο είναι διαφορετικός αλλά σημασία έχει ο καθένας μας να εκπληρώσει τον δικό του και να φτάσει στην γαλήνη και ηρεμία της ζωής του ..

Κοριτσια μου και αγορια βεβαια ηρθε αλλο ενα κεφαλλαιο δεν ειναι το τελευταιο ..αλλο ενα εμεινε ..σας ευχαριστω πολυ για την στηριξη