Αλέξανδρος pov
Μετά από 1 χρόνο

Μετά από μια κουραστική μέρα επιστρέφω στο σπίτι
Σήμερα θα πάρω την Βίβιαν και τον Μικρό Κώστα και θα πάμε στο εξοχικό της Κατερίνας στην Άνδρο..
Εκεί έίναι ήδη ο Παύλος με την Δήμητρα και το βαφτηστήρι μου ..
Επιτέλους πήρα την άδεια μου και θα περάσουμε ήσυχες διακοπές.με την οικογένεια μου ...
Μπάίνω μέσα στο σπίτι και επικρατεί ησυχία ...
Παράξενο ..γιατί όταν επιστρέφω ο μικρός μας τυραννάει ...
Αφήνω την τσάντα και ανεβαίνω πάνω στο δωμάτιο του μικρού αλλά δεν είναι εκεί...
Βγάίνω και κατευθύνομαι στο δωμάτιο μας και βλέπω την πιο όμορφη εικόνα ..
Τους έχει πάρει ο ύπνος με τον μικρό να έχει γατζωθεί πάνω στη Βίβιαν ..

Πηγαίνω κοντά τους τον παίρνω αγκαλιά χωρίς να τον ξυπνήσω και τον πηγαίνω στο κρεβατάκι του ..
Ευτυχώς δεν ξύπνησε ..τον αγαπάω τόσο πολύ αλλά όταν ξυπνάει Χριστέ μου είναι άλλο πράμα ..
Επιστρέφω στο δωμάτιο και έχει μείνει στην ίδια θέση ..βγάζω το σακάκι και τα παπουτσια και ξαπλώνω τραβώντας στην αγκαλιά μου..
Αναδεύεται και τρίβεται σαν γάτα πάνω μου ..δεν την χορταίνω ...
Αρχίζω και την φιλάω στο λαιμό και ένας αναστεναγμός βγαίνει από το στόμα της ..
Το χέρι μου κινείται χαμηλότερα και την χαιδεύω πάνω από το εσώρουχο της ..
Το χέρι της μετακινείται τυλίγοντας και χαιδεύοντας την περιοχή μου .
Δεν μπορώ να συγκρατηθώ μαζί της ...είναι η φωτιά μου που με καίει κάθε μέρα ...
Την γυρίζω και την αιχμαλωτίζω από κάτω που φιλώντας την αχόρταγα ...άπληστα ..
Εκείνη ανυπόμονα προσπαθεί να ανοίξει το παντελόνι μου και την βοηθάω γιατί ούτε εγώ μπορώ να συγκρατηθώ ..
Κατεβάζω το εσώρουχο της και μπάίνω μεσα της κτητικά ...
Είναι μόνο δική μου ...το σώμα της οι ανάσες της το άρωμα της με κάνουν να τρελαίνομαι ..
Δεν νομίζω να μπορέσω ποτέ να σταματήσω να την θέλω γιατί την χρειάζομαι ...το έχω ανάγκη να το νιώθω αυτό ...
Τα κορμιά μας ενώνονται σε ένα χορό ατελείωτω ..
Και έρχεται η αποκορύφωση του κρεσέντο μας ...
Ακουμπάω το μέτωπο μου στο δικό της ψάχνωντας ανάσα ...
-Ευτυχώς δεν ξύπνησε το μικρό μας τερατάκι με της φωνές της μαμάς .. γελάει και είναι ο πιο όμορφος ήχος που ακούω ..
-Ευτυχώς δεν λες τίποτα ..και άργησα να τον κοιμήσω σήμερα σε περίμεναμε να πάίξετε λίγο μαζί. έλεγε μπα-μπα συνέχεια από το πρωί ..ο άγγελος μου από τότε που ξεκίνησε να λέει μπαμπά η βίβιαν έχει σκάσει ..και γελάμε όλοι γιατι κάθε μέρα έίναι μαζί και είπε πρώτα μπαμπά ...

-Το αγόρι μας μεγάλωσε ..με κοιτάζει και βλέπω στα μάτια της όλη την αγάπη για τον μικρό μας άντρα ..
-Ναι ,μεγάλωσε ..Αλλά η μελαγχολία επισκιάζει το όμορφο πρόσωπο της ..

-Έπ ,τι έχεις ;

-Απλά μου λείπουν πολύ ..θα θέλα τόσο πολύ να έίναι και οι δύο τους εδώ ..

-Και εγώ θα το θέλα αγάπη μου αλλά έίμαι σίγουρος ότι μας βλέπουν και μας προσέχουν...

Δυστυχώς μετά από 3 μήνες μετά από το θάνατο του Κώστα από ανακοπή καρδιάς έφυγε και ο πατέρας της Βίβιαν ήταν κάτι που δεν το περιμέναμε ..
Εκείς η Βίβιαν είχε πέσει πάρα πολύ και η ψυχολογίας της ήταν χάλια ..
Αλλά με την βοήθεια όλων μας προσπαθούμε να σταθούμε δυνατοί ..
Αύριο έίναι ο γάμος μας με την Βίβιαν και η βάφτηση του μικρού που θα το κάνουμε στην Άνδρο ..θέλουμε ένα κλειστό κύκλο ..
Εμείς η Κατερίνα ,με την Δήμητρα ,τον Πάυλο και τον Μικρό Γιάννη και καλέσαμε και τον Μάριο με τον γιο του θα έρθουν σήμερα από Αμερική ..
Πήγαν μόνιμα εκεί γιατι δεν τον κράταγε κάτι άλλο εδώ ..με την Μαρία μπορεί να μην τα πήγαν καλα αλλα την αγάπησε ..καθήσαμε και τα είπαμε.όλα και έτσι όταν έρχονται Ελλάδα τους φιλοξενούμε ...
Ο μικρός έίναι λίγους μήνες μεγαλύτερος από τον γιο μας άλλα έίναι ένα πολυ γλυκό παιδί..
Ο Μάριος διατήρεί σχεση με μία πολύ καλή κοπέλα από την Αμερική ,λόγο δουλειάς δεν κατάφερε να έρθει και εκείνη αλλά μας ευχήθηκε τα καλύτερα ..
Και τότε ακούμε το κλάμα του μικρού σηκώνομαι και βάζω το εσώρουχο και ένα μαύρο φανελάκι
..
Ανοίγω την πόρτα και τον βλέπω να είναι όρθιος και να απλώνει τα χεράκια του προς το μέρος μου..

Τον σηκώνω ψηλά και εισπνέεω την χαρακτηριστική μυρωδιά που με κάνει να ηρεμώ ...

Πηγαίνουμε στο δωμάτιο και η Βίβιαν έχει μπεί μέσα στο μπάνιο κάνωντας ένα ντουζ ..
Τον ακουμπάω στο κρεβάτι και εκείνο κάθεται καθιστώ κοιτάζοντας με με αυτά τα τεράστια καταγάλανα μάτια του ...
Αρχίζω και τον γαργαλάω και ξεκαρδίζεται στα γέλια ..

Όλα μαζί του έχουν αλλάξει ...μου δίνει ζωή ,θέληση να γίνομαι όλο και καλύτερος για εκείνον ..

Βλέπω την Βίβιαν στην πόρτα ακουμπισμένη να μας κοιτάζει με τρυφερότητα ..δεν κατάλαβα πότε βγήκε ..
Έρχεται και εκείνη κοντά μας και αρχίζουμε και παίζουμε όλοι μεταξύ μας ..

Τον βάζουμε στη μέση και αρχίζουμε να του δίνουμε φιλιά στις μαγουλύθρες του και τα γέλια μας δεν σταματάνε ...αλλά πρέπει να ετοιμαστούμε για το ταξίδι ..

Πηγαίνω να πάρω από το πάρκινκ του πλοίου το αυτοκίνητο γιατί όπου να ναι φτάνουμε στην Άνδρο ..
Το νυφικό και όλα τα απαραίτητα τα έχουμε στείλει από προχτές ώστε να μην τα έχουμε σήμερα ..
Έχω πει στην Βίβιαν να με περιμένει έξω με τον μικρό γιατί κάνει ζέστη κάτω στο πάρκνκ ..
Μετά από πόση ώρα βγάίνω έξω και βλέπω κάτι που συγχύζομαι ...
Δύο μαλακισμένα την πέφτουν καθαρά στην γυναίκα μου και ας βλέπουν πως κρατάει και παιδί..
Καλά ,δεν σέβονται τίποτα ;
Θα τους γδάρω ..
Βγαίνω από το αμάξι και πηγαίνω κοντά τους ...
Με κοιτάνε και μόλις με βλέπουν λακίζουν ...
-Σε πειράξαν ;τι σου είπαν ;αν σε προσβάλλαν θα τους τσακίσω ..
Γελάει και εκνευρίζομαι λίγο..
-Όχι μωρό μου απλά τα παιδιά με ρωτήσαν που υπάρχει ένα καλό ξενοδοχείο ..ξέρεις ήρθαν για μήνα του μέλιτος εδώ ..λέει και γουρλώνω τα μάτια μου..την μικρή σουπιά
-Α ναι ε ;; και γιατί δεν είπες τίποτα κυρία μου ;θέλεις να με τρελάνεις ;αφού ξέρεις πόσο ζηλεύω ..και την τραβάω και τους εγκλωβίζω στην αγκαλιά μου και τους δύο ...ο μικρός διαμαρτύρεται και αρχίζει να γκρινιάζει και έτσι ξεκινάμε για το εξοχικό της κατερίνας ..

Μετά από 20 λεπτά φτάνουμε και όλοι είναι στην παραλία ..
Αφήνουμε και εμείς τα πράγματα ,βάζουμε τα μαγιό μας και πηγαίνουμε και εμείς κοντά τους..
Ο μικρός έχει ενθουσιαστεί και όλο κουνάει τα χεράκια του ..
Και έτσι χαλαρώνουμε στην παραλία παίζουμε με τα μικρά μας και γελάμε σαν παιδιά και εμείς ..
Το χρειαζόμασταν ....
Εδώ και ένα χρόνο είμασταν όλοι φορτισμένοι ζήσαμε.μια κόλαση ..αλλά τα καραφέραμε ..

Επιστρέφουμε σπίτι και λέμε να ξεκουραστούμε γιατί αύριο θα είναι μεγάλη μέρα ..
Αύριο επιτέλους θα γίνει γυναίκα μου ..αύριο θα ξαναγεννηθεί ο Κώστας μας ..αύριο θα έρθει ξανά η χαρά .

Παιδιάάαα ανεβασααα επιτελους ξερω ειμαι απαραδεκτη αλλα καλοκαιρακι καταλαβαινετε ...παντως σας λατρευω