Αλέξανδρος POV

Μόλις τελέιωσα από το ραντεβού που είχα και κάθομαι στο γραφείο μου σκεπτικός..

Νιώθω ένα σφίξιμο στο στήθος ..σαν κάτι να με πλακώνει και να με βαραίνει όλο και πιο πολύ..

Παίρνω τηλέφωνο την Βίβιαν αλλά το έχει κλειστό ..παράξενο ,ποτέ δεν το έχει ,μόνο αθόρυβο και συνήθως όταν έχει κάποιά δουλειά .
Παίρνω στο γραφείο και το σηκώνει ο Κώστας λέγοντας μου πως έχει φύγει εδώ και 1 ώρα ..
-Κύριε Αλέξανδρε ,με όλο τον σεβασμό δεν ξέρω αν μιλήσατε καθόλου με τον κύριο που επιμελείτε για την υπόθεση της μητέρας μου αλλά θα θέλα να βρεθούμε από κοντά να σας μιλήσω για κάτι σημαντικό ..

-Είναι επείγον ή κάτι σημαντικό ;

-Θα μπορούσατε να το πείτε και έτσι αλλά ναι είναι σημαντικό και επειδή επιβεβαιώθηκα πριν λίγα λεπτά πρέπει να μάθετε ..

Εντάξει Κώστα έρχομαι από εκεί αν μπορείς μέχρι να έρθω αν βρείς την Βίβιαν πες να με.περιμένει..

Ας πάω από εκει να μάθω επιτελους τι είναι αυτό που θέλει να μου πει ο Κώστας ..τον άκουσα μαγκωμένο και τόσο ανήσυχο ..δεν ξέρω τι έίναι αλλά το σίγουρο δεν είναι για καλό..
Πηγαίνω προς το αμάξι και βλέπω να με καλεί η Μαρία ..τι να θέλει πάλι ;

-Έλα Μαρία τι θέλεις ;

- Ουαου γιατί τόσα νέυρα ; έχει νερά η σχέση με την γκομενίτσα σου ;

-Μαρία επειδή δεν θέλω να τσακωνόμαστε και όχι τώρα στην κατάσταση σου σταμάτα το μην ξαναμιλήσεις έτσι ποτέ για την Βίβιαν το καταλάβες ;

-Καλά ,καλά έχεις δίκιο απλά καταλαβαίνεις ότι οι ορμόνες μου αυξηθήκαν .χριστέ μου δώσε μου υπομονή ..μόνο για το παιδί αυτό σκέψου..

-Τέλοσπάντων πες μου τι θες..με καθυστερεί και δεν ξέρω αν είναι για καλό

-Απλά ήθελα να περάσεις να σε δω λίγο ..μου έλειψες Αλέξανδρε ..αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα μωρό που μας ενώνει...

-Μαρία ξέρω τι παιχνίδι παίζεις και πίστεψε με δεν θα πέσω ,μην με αναγκάσεις να λέμε τα ίδια κάθε φορά ξεκόλλα ..ξεπέρασε το ..μόνο για το παιδί κάνω υπομονή ..

Της το κλείνω ...με φτάνει στα άκρα μου ...γιατί έπρεπε να είναι αυτή η μάνα του παιδιού μου ; πως θα αντεξω ; πρέπει να μιλήσω με την Βίβιαν αλλά το έχω ακόμα κλειστό .
Που είσαι γαμώτο μου ;
Φτάνω στην εταιρεία και κατευθύνομαι στον όροφο του γραφείου της ..
Ο Κώστας με περιμένει και μόλις τον βλέπω με αντιλαμβάνετε αλλά δεν με κοιτάζει καν ..
Τον πλησιάζω αλλά η συμπεριφορά του με κάνει ανήσυχο..

-Κώστα τι συμβαίνει ;
Ξεροκαταπίνει και καταλαβαίνω πως δυσκολεύεται ..
-Θα μου πεις ή θα νευριάσω ;
-Οπως καταλαβαίνεις είναι δύσκολο να σου το πω ,ξέρεις περίπου τι συμβαίνει με την μητέρα μου αλλά αυτό που δεν ξέρεις πως είχα βάλει και κάποιον άλλον να ψάξει όχι μόνο για εκείνη αλλά και για τον πατέρα σου ..
Σηκώνομαι απότομα και αυτομάτος σφίγγω τα χέρια μου πως τόλμησε ;
-Άκουσε με πρώτα ,δεν το έκανα επίτηδες αλλά μου φάνηκε κάτι παράξενο ,αλλά πρέπει να σου πω..να φανταστώ η ομάδα αίματος σου είναι 0 ρέζους αρνητικό ;

-Ναί αλλά που κολλάει αυτό ;

-Αλέξανδρε έμαθα ότι εκείνον το καιρό η μητέρα μου διατηρούσε σχέση με τον πατέρα σου , οι γονείς σου είχαν χωρίσει εδώ και χρόνια και ο μόνος λόγος που μέναν στο ίδιο σπίτι ήσουν εσύ..μόλις χωρίσαν μετά από έναν χρόνο πήγε στην εταιρεία η μητέρα μου και εκεί γνωριστήκαν ..ήταν μαζί χρόνια μετα απλο 5 χρόνια έμεινε έγκυος σε εμένα ήταν ευτυχισμένοι ήταν ήδη στον μήνα της ..αλλά μόλις τότε ήταν η χρονιά που σκοτώθηκαν οι γονείς σου,η μητέρα μου κατέρρευσε ..γέννησε αλλά δεν ήταν καλά ψυχολογικά και έτσι με άφησε σε ορφανοτροφείο και απλά εξαφανίστηκε ..

Χριστέ μου τι συμβαίνει ;

-Κώστα ακούς τι λες ;

-Άκουσε με προσπάθησε να ηρεμήσεις ξέρω ,πίστεψε με ούτε εγώ το περίμενα αλλά πραγματικά δεν ξέρω αν χαίρομαι που έμαθα ή αν έπρεπε να μέινει η αλήθεια αυτή θαμμένη αλλά για ότι χρειαστείς εγώ θα έίμαι εδώ ...τον κοιτάζω και δεν μπορώ ακόμα να το χωνέψω θέλω χρόνο, χρειάζομαι την Βίβιαν κοντά μου αυτή τη στιγμή..

-Κώστα χρειάζομαι χρόνο σε παρακαλώ ..η φωνή μου κοντεύει να σπάσει ,αυτή τη στιγμή νιώθω να έχει γκρεμιστεί όλη μου η ζωή .
Ζούσα μια ζωή μέσα στο ψέμα,μέσα στην υποκρισία ..
Καλά αλλά οι γονείς μου αλλά ο θείος μου πως μπόρεσε να μου το κρύψει τόσα χρόνια ;
Ένας αδελφός τόσο παράξενη λέξη αλλά ταυτόχρονα και ένα αίσθημα ότι δεν είμαι μόνος ...

-Όσο θες ..θα θέλα να βγούμε και να τα πούμε ..

-Ενταξει απλά τώρα πρέπει να το χωνέψω αλλά και να βρω την Βίβιαν ,την ψάχνω και δεν την βρίσκω πουθένα ..δεν το σηκώνει..

-Δεν καταλαβαίνω έχει ώρες που έχει φύγει και έίπε θα πήγαινε σε μια δουλειά αλλά Αλέξανδρε ήταν χάλια εμφανισιακά ..σαν κάτι να την τρώει ..λες ;λες να έμαθε ; οχι οχι δεν γίνεται ..δεν μπορεί..μόνο ο Παύλος και η Δήμητρα το ξέρουν ..

-Παίρνε την συνέχεια και αν την βρεις ή έρθει από εδώ θέλω να με πάρει αμέσως ..
Φεύγω κατευθείαν και μπαίνω στο αμάξι γυρνώντας στο σπίτι ..
Οι ώρες περνάνε και δεν έχει φανεί δεν έχω σταματήσει να την παίρνω τηλέφωνο αλλά το έχει κλειστό ..
Πήρα τηλέφωνο τον Παύλο μήπως και πέρασε από εκεί ..αλλά μάταια του είπα να μην πει τίποτα ακόμα στη Δήμητρα και την ανησυχήσει ειδικά τώρα με το μωρό...

Έχω βάλει ένα ουίσκι ,βασικά είναι το δεύτερο ήδη αλλά δεν με νοιάζει ..
Αυτό το κεχριμπαρένιο υγρό μου καίει τα σωθικά μου αν και δεν κάνει τίποτα μπροστά σε αυτό που νιώθω..
Που είσαι κοριτσάκι μου ;
Ακούω τον ήχο του κινητού και τρέχω να το πιάσω ..βλέπω ένα μήνυμα από την Βίβιαν.

~Αγάπη μου σε γνωρίζω πραγματικά τόσο λίγο αλλά άλλαξες όλη μου την ζωή ,οι αλήθειες είναι καλό να λέγονται... το ψέμα μας σκοτώνει και αυτό έκανες και σε εμάς μας πλήγωσαι μπορέί να έφταιξα και εγώ σε κάτι και να αναγκάστηκες να το τολμήσεις .
Θέλω για λίγο καιρό να δώσουμε μια απόσταση ο ένας στον άλλον να ηρεμήσουν ..θα φύγω για λιγο καιρό
Μην με ρωτήσεις που είμαι ..δεν θα μάθεις αντίο Αλέξανδρε ..
Κάτι μέσα.μου έσπασε ..ο πόνος που νιώθω είναι αφόρητος.ομως θα αντεξω πρέπει..

Θα την περιμένω μέχρι να έρθει όσο χρειστεί και μόλις έρθει θα της εξηγήσω τα πάντα .. εύχομαι και παρακαλάω να με συγχωρέσει...

Είμαι απαραδεχτη ..αλλα υπαρχει λόγος ..βρισκομαι σε μια περιοδος μετακόμισης και καταλαβαινεται
Σας λατρευω φιλακια πολλα