Εδώ και λίγη ώρα οι ομιλίες τους έχουν αραιώσει και απο το κρεβάτι του Δημήτρη ακούγονται πνιχτοί θόρυβοι.

Η Μυρτώ βλέπει καθαρά απο τον καναπέ τα κόκκινα μαλλιά της κοπέλας και το άσπρο φόρεμα της. Ο Δημήτρης έχει βγάλει την μπλούζα του και της ψιθυρίζει στο αφτί.

Εκείνη γελά για λίγο και τον χαιδεύει με την ανάποδη του χεριού της το τατουάζ του. 

Ακόμη και στο ημίφως τα μάτια του Δημήτρη φαίνονται λαμπερά . Την κοιτά λες και είναι συγκεντρωμένος στο ξύλο του, έτοιμος να την λαξεύσει. Την περιεργάζεται κι έπειτα σκύβει και την φιλά.

Η Μυρτώ ξαπλωμένη ανάσκελα στον καναπέ συνεχίζει να τους κοιτά.

Ο Δημήτρης καθώς φιλά την γυναίκα δίπλα του, σταματά για μια στιγμή και γέρνει ελαφρά την ματιά του προς την Μυρτώ. 

Τα βλέμματα τους διασταυρώνονται. 

Και οι δυο ανέκφραστοι.

Ο Δημήτρης γυρνά πάλι στην κοπέλα και αργά της βγάζει το φόρεμα. Το λευκό δέρμα της κοπέλας λαμπυρίζει στο ημίφως της πανσελήνου. Μια ασημένια αχτίδα μπαίνει απο το παράθυρο και σαν προβολέας φωτίζει το κορμί της.

Η Μυρτώ χωμένη στο σκοτάδι μπήγει με δύναμη τα νύχια στο μπράτσο της.

Κι έπειτα τα μάτια της αποκτούν μια περίεργη λάμψη.

Σηκώνεται πάνω , παίρνει δυο ρούχα απο την ντουλάπα χωρίς να ανοίξει το φως και μπαίνει στο μπάνιο.

Βγάζει τα ρούχα της και μένει γυμνή. Κοιτά το είδωλο της.

Είναι το ίδιο με χθές και προχθές και όμως νιώθει μια άλλη. Βλέπει στο καθρέπτη το φοβισμένο δεκατριάχρονο να παίρνει απο το χέρι την απόφοιτο νομικής. Στην γωνία μια αμαζόνα κάθεται και περιμένει καβάλα σε μια μηχανή. Κι έπειτα οι τρεις γυναικείες μορφές ενώνονται και γίνονται μια.

Και στο καθρέπτη η Μυρτώ βλέπει πια μια γυναίκα. 

Εκείνη.

Βάζει το μαύρο τζην της , τα τρακτερωτά μποτάκια της και ένα μακρυμάνικο μπλουζάκι. Πάει να βγει απο το μπάνιο , αλλά πριν γυρίσει το πόμολο ξαναγυρνά και κοιτά το είδωλο της στο καθρέπτη.

Βγάζει την μακρυμάνικη μπλούζα και μένει με ένα μαύρο τιραντάκι.

Στο μπράτσο της μια άγρια αμαζόνα καβαλά μια μηχανή. Κοιτά το τατουάζ της και ξεφυσά.

Με σταθερά βήματα ανοίγει την πόρτα και στο βάθος αντικρύζει δυο σώματα το ένα δίπλα στο άλλο.

Εκείνη είναι γυμνή κι εκείνος φορά ένα μποξεράκι.

Διασχίζει με ηρεμία την απόσταση που τους χωρίζει και στέκεται δίπλα τους στο σκοτάδι.

-Θέλεις να έρθεις? λέει ο Δημήτρης και προσπαθεί να ξεχωρίσει την φιγούρα της απο το σκοτάδι.

-Κατάπιες την γλώσσα σου? της λέει και ελαφρά τραβιέται απο την κοπέλα.

Η Μυρτώ κάνει ένα βήμα προς το κρεβάτι και σχεδόν είναι δίπλα τους.

Το φώς του φεγγαριού τώρα την λούζει . Η αχτίδα πέφτει πάνω στα μαύρα μακριά μαλλιά της ..

Ο Δημήτρης την κοιτά ειρωνικά.

Η αχτίδα πέφτει πάνω στο πρόσωπο της

Ο Δημήτρης την κοιτά και απλώνει το χέρι να την πιάσει.

-Έλα για μάθημα.. της λέει καθώς κοιτά μια αχτίδα φωτός να πέφτει στο μπράτσο της και ένα τατουάζ να λάμπει στο φεγγαρόφως.

Ο Δημήτρης μισοκλείνει τα μάτια του και προσπαθεί να κοιτάξει καλύτερα, έχει σκοτάδι αλλά βλέπει με έκπληξη πως η Μυρτώ έχει ένα μεγάλο τατουάζ στο μπράτσο της, τόσο μεγάλο σαν το δικό του.

Απορεί καθώς διαπιστώνει πως βλέπει για πρώτη φορά τα γυμνά χέρια της. Δεν είχε συνειδητοποιήσει ως εκείνη την στιγμή πως ποτέ άλλοτε δεν είδε τα χέρια της τόσο γυμνά. Ακόμη και την ημέρα του γάμου τους , εκείνη είχε επιλέξει ένα νυφικό με μανίκια και του είχε κάνει εντύπωση η επιλογή της.

Σκύβει λίγο το κεφάλι του προς το μέρος της Μυρτώς . Εκείνη κάθεται ανέκφραστη και τον κοιτά στα μάτια.

Η γυναίκα δίπλα του ανακάθεται και φέρνει το σεντόνι πάνω στο σώμα της.

-Δημήτρη όλα καλά? Μου είπες πως την βρίσκετε έτσι, κατάλαβα κάτι λάθος? λέει αλλά εκείνος δεν απαντά τίποτα.

Κοιτά για μια στιγμή τα μάτια της Μυρτώς και νιώθει σίγουρος πως κάτι του διαφεύγει.

Νιώθει πως για κάποιο λόγο εκείνη την στιγμή , η Μυρτώ αποφάσισε να του δείξει τα χέρια της. Νιώθει πως η Μυρτώ του λέει κάτι σημαντικό, ακόμη και αν δεν του μιλά. 

Πιάνει το μπράτσο της και το φέρνει κοντά του.

Εκείνη δεν προβάλλει αντίσταση. Τον αφήνει να το περιεργαστεί και συνεχίζει να τον κοιτάει.

Ο Δημήτρης βλέπει με έκπληξη την ζωγραφισμένη γυναίκα πάνω σε μια μηχανή. Είναι σίγουρος πως το έχει ξανά δει αυτό το σχέδιο..πριν χρόνια..την κοιτά στα μάτια. Νιώθει για κάποιο λόγο μπερδεμένος.

-Φτηνό είναι αυτό που κάνεις εσύ Δημήτρη, του λέει κοφτά και του δίνει επιτέλους την απάντηση της, έστω και μετά απο δυο μέρες.

Τραβάει το μπράτσο της και με αποφασιστικά βήματα κατευθύνεται προς την έξοδο.

Καθώς κλείνει η πόρτα ο Δημήτρης μένει με μετέωρο βήμα να κοιτά το κενό.

Η γυναίκα δίπλα του , αρχίζει να του φιλά το λαιμό κι εκείνος τραβιέται.

-Άλλαξες γνώμη? Σε ξενέρωσε η γυναίκα σου? του λέει με λάγνα φωνή.

-Μην μιλάς σκέφτομαι..λέει ο Δημήτρης και ανακάθεται.

Η γυναίκα και η μηχανή, το έχω ξαναδεί, είμαι σίγουρος, σκέφτεται ολοένα και πάει να σπάσει το κεφάλι του. 

Την έχω ξαναδεί αυτή την Αμαζόνα, την αμαζόνα, ναι είναι μια αμαζόνα πάνω σε μηχανή, αυτό είναι το σχέδιο, αλλά αυτό ήταν το έμβλημα απο μια γυναικεία συμμορία ανήλικων κοριτσιών..τις έλεγαν ..ερυθρές αμαζόνες..γιατί η Μυρτώ έχει αυτό το τατουάζ πάνω της?

Πως της ήρθε να χτυπήσει ένα τατουάζ απο μια συμμο..

σκέφτεται και παγώνει στην στιγμή. Σηκώνεται όρθιος , περπατά δυο βήματα και πάλι σταματά. 

-Τι σκατά ? λέει δυνατά και περνά το χέρι του μέσα στα μαλλιά του.

-Δεν είναι δυνατόν, η Μυρτώ..η Μυρτώ είναι ένα κακομαθημένο ..πλουσιοκόριτσο..

-Τι μουρμουρίζεις Δημήτρη?

-Μην μιλάς!της λέει και νιώθει πως θα σπάσει το κεφάλι του.

-Δεν γίνεται αυτή ..αυτή είναι μαλθακή..είναι? μα μεγάλωσε σε χρυσό κλουβί..λέει και τα μάτια του ξαφνικά στενεύουν,

-και την..υιοθέτησε στα δεκαέξι της... ο Ράνεσης..που σημαίνει οτι..

Δεν μου απάντησε που ήταν ως τα 16 της! Την ρώτησα και δεν απάντησε..

είπε πως..ζούσε με άλλες πριγκίπισσες κακομαθημένες..όχι ρε γαμώτο ..δεν γίνεται..δεν γίνεται αυτό..

Η Μυρτώ..η Μυρτώ ήταν..ερυθρά αμαζόνα? λέει σαστισμένος και νιώθει πως το κεφάλι του πάει να σπάσει..

Η μηχανή! Οδηγάει απίστευτα καλά μηχανή, στο γκρεμό έκανε ελιγμούς πολύ δύσκολους..μα είναι δυνατόν?

Αυτό σημαίνει οτι ήταν σε αναμορφωτήριο..!μόνο έτσι θα έμπαινε στις ερυθρές αμαζόνες..

λέει και κάθεται στο κομοδίνο δίπλα απο το κρεβάτι.

Έχει κάνει αναμορφωτήριο..?

δεν το χωράει ο νους μου..

περιφερόταν πάντα με αυτά τα σανέλ φορέματα..και..

ήταν πάντα τόσα αθώα..δεν είχε φιλήσει καν άντρα..και..και..εγώ την φίλησα πρώτος..

και τότε στο γκρεμό που της είπα οτι είμαι ένας άλλος, οτι άφησα πίσω τις αναμνήσεις μου, με είχε κοιτάξει περίεργα..

μου είπε..

μου είπε πως σίγουρα ακόμα ζουν μέσα μου οι αναμνήσεις και μου έκανε εντύπωση η διορατικότητα της..της είπα τότε πως με καταλαβαίνει..

και βέβαια με καταλαβαίνει αφού έζησε τα ίδια με εμένα! 

Γιατί δεν μίλησε?

 γιατί δεν μου είπε?

..το τηλέφωνο..γαμώτο..είχε χτυπήσει το τηλέφωνο απο τον πατέρα της..

..κι εγώ ασταμάτητα την κοροιδεύω και την λέω κακομαθημένη..

και της λέω για τα δύσκολα χρόνια που εγώ πέρασα..όταν εκείνη..εκείνη..

το τηλέφωνο ..ναι..την κατηγόρησα οτι με πρόδωσε..

με πρόδωσε? αφού..

ΩΧ!

ΕΚΕΙΝΗ ΔΕΝ ΘΑ ΕΛΕΓΕ ΠΟΤΕ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ! 

ΤΑ ΕΙΠΕ ΟΝΤΩΣ ΟΛΑ Η ΒΙΚΤΩΡΙΑ!

ΠΟΣΟ ΜΑΛΑΚΑΣ ΕΙΜΑΙ!

λέει ενώ φοράει το φθαρμένο του τζην.

-Τι έγινε Δημήτρη θα έρθεις στο κρεβάτι? έχεις μια ώρα που μονολογείς μόνος σου!

-Δεν μπορώ , πρέπει να βρω την γυναίκα μου!