Φανή

Εντάξει παιδιά να καταγράψω απώλειες..

Μια πόρτα σπασμένη..σταυπαυτά μας λεφτά υπάρχουν..

Μια μύτη σπασμένη και μια μπλούζα Katty Perry σκισμένη..

Σκέφτομαι και προσπαθώ να τραβήξω τον Δημήτρη πάνω απο τον Μιχάλη, κρίμα τον βλέπω σε λίγο και με σπασμένα πλευρά..

-Ήρεμα ρε αγόρι τρελό το κατέστρεψες το παιδάκι! του λέω αλλά έχει πάθει ντελίριο.

Επίσης μια Μυρτώ άγαλμα στην άκρη της τουαλέτας, ε βέβαια τα έκανε σκατά πρώτα και τώρα δεν βγάζει τσιμουδιά.

-ΠΑΙΔΙΑ ΗΡΕΜΑ ! ξανά λέω και τρώω μια ξώφαλτση απο τον Δημήτρη. 

Του χώνω κι εγώ μια μπουνιά και με κοιτά για λίγο ξαφνιασμένος.Έχω καλό κροσέ..

 Και πάλι πέφτει με τα μούτρα πάνω στον Μιχάλη.

-Χτύπα κι εσύ ρε φλώρε, σήκω πάνω σε έχει φάει λάχανο!λέω φωνάζοντας στον Μιχάλακη, μήπως και τον ενθαρρύνω γιατί δεν ξέρει απο που του ήρθε.

Ρε τέτοια γλέντια απο το αναμορφωτήριο έχω να κάνω!

-Την γυναίκα μου ρε λεχρίτη? Το κορίτσι μου ρε ακουμπάς ? Δεν θα βγεις ζωντανός απο εδώ! λέει και προσπαθώ να τον τραβήξω απο το σακάκι μάταια. 

-Σταματήστε ! Δημήτρη ηρέμησε ! Έχει μαζευτεί κόσμος στο γραφείο!λέω και κοιτάω το πλήθος να κοιτά απο την πόρτα.

Αι κουτσομπόληδες κι εσείς..

-Δουλειά σας γρήγορα! έχουμε οικογενειακό δράμα , εσείς καλύτεροι είστε? Φύγετε ρε! τους λέω και αρχίζουν να σκορπίζονται.

-Τι της έκανες και φώναζε ρε ? Γιατί έχει παγώσει? Πες ρε κωλόπαιδο!λέει και πάει να ορμήσει ξανά.

-Ρε Μυρτώ μίλα το φελέκι μου δεν βλέπεις τι έχει γίνει? λέω στην αμαζόνα της δεκάρας που στέκει αμίλητη και στον κόσμο της. Ευτυχώς είναι ντυμένη. 

-Εγώ το ορκίζομαι τίποτα δεν έκανα, με το που το είδε άρχισε να κάνει σαν τρελή!λέει κλαψουρίζοντας ο Μιχαλάκης.

-Τι της έδειξες ρε καθίκι?ΤΙ  ΕΔΕΙΞΕΣ ΣΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΡΕ?

-Τίποτα που δεν ζήτησε! λέει με παράπονο ο Μιχάλης και σε αυτό το σημείο πατάω τις τσιρίδες.

-ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!

γυρνάνε όλοι και με κοιτάνε.

 Και η Μυρτώ. Ωραία τουλάχιστον έχει επικοινωνία με το περιβάλλον.

-Μιχάλη εσύ μάζεψε τα και φύγε, η εταιρεία θα σε αποζημιώσει για το ατυχές γεγονός, του λέω και προσπαθώ να τον φυγαδεύσω και συνεχίζω τις διαταγές, γιατί επιτέλους κάποιος πρέπει να επιβάλλει τάξη στο τέξας!

-Δημήτρη εσύ πάρε ανάσες και σκέψου ποιά είναι η θέση σου και τι θα έλεγε ο κύριος Ράνεσης αν ήταν εδώ  και σύνελθε! λέω αυστηρά και τον βλέπω να χτυπά μπουνιά στο τοίχο. 

Ωραία στον τοίχο να χτυπά. Έλεος τον έκανε τον Κειτιπεράκη..

-Μυρτώ εσύ..τι να σου πω εσένα..εσύ θέλεις τρεις ώρες να επικοινωνήσεις..

Ο Δημήτρης ξαφνικά σαν να θυμήθηκε την παρουσία της Μυρτώς γυρνά και την κοιτά εξαγριωμένος. Πηγαίνει κοντά της και αρχίζει να ουρλιάζει.

-Έχεις το όνομα μου, έχεις μια θέση εδώ, θέλεις να βγάλεις τα μάτια σου ? να το κάνεις πουθενά αλλού !

 Νομίζεις πως έτσι θα με ξεφτιλίσεις? Εσύ ρεζιλεύεσαι! 

Μίλα τι κάθεσαι ακούνητη? 

Στην τουαλέτα? Τι σκατά σκεφτόσουν! 

Και τι σκατά πια του βρίσκεις? 

Και γιατί δεν μιλάς??

Σου έκανε τίποτα? Σε άγγιξε? λέει και τα μάτια του πετάνε φλόγες . 

Η Μυρτώ πάλι κάθεται ατάραχο άγαλμα.

-Σου μιλάω! 

Αν καιγόσουν τόσο μπορούσες να το έχεις και απο εμένα , αλλά ο εγωισμός θα σε φάει! Περνιέσαι για πριγκίπισσα και δεν καταδέχεσαι να σε ακουμπήσει ο συμμορίτης? αυτό είναι το θέμα σου ? 

Τι έχει δηλαδή αυτός , που δεν το έχω εγώ? λέει και τον βλέπω να της πιάνει με βία το μπράτσο.

-Μίλα ! Σε ρώτησα κάτι!της λέει και ενώ την ταρακουνά ,μου φεύγει το χέρι αστραπιαία στα μούτρα του.

-Σύνελθε ! Έχεις πάθει υστερία και δεν ξέρεις τι κάνεις και τι λες και πάρε το κουλό σου απο την Μυρτώ τώρα! του λέω κι έχει μείνει άφωνος.

 Α γιατί και στην σφαλιάρα είμαι πολύ δυνατή!

-Δεν βλέπεις οτι δεν είναι καλά? του λέω μήπως και καταλάβει τίποτα απο αυτά που πραγματικά συμβαίνουν. Το φελέκι μου ..

Μας κοιτάει και τις δυο απο πάνω ως κάτω.

Γυρνάει και κοιτάει την Μυρτώ.

-Εμείς οι δυο τελειώσαμε, της λέει με σφιγμένα δόντια και ακούω επιτέλους την Μυρτώ να ψιθυρίζει

-Δεν αρχίσαμε ποτέ τίποτα..

-Γιατί ποτέ δεν το θέλησες..

-Γιατί ποτέ δεν ενδιαφέρθηκες να μάθεις ποιά είμαι..

-Δεν έχεις τίποτα που να με κάνει να ενδιαφερθώ να μάθω , οτι μου χρειάζεται να ξέρω για σένα το γνωρίζω! της λέει και βλέπω την Μυρτώ χλωμή τελείως, απορώ που βρήκε την δύναμη να μιλήσει, συνήθως μας παίρνει ώρες να συνταχθεί με την πραγματικότητα.

-Οτι είμαι μια προδότρα κακομαθημένη πριγκίπισσα? λέει και την βλέπω να τρέμει. 

Ο Δημήτρης της γνέφει καταφατικά.

-Ναι και σήμερα έμαθα πόσο φτηνή είσαι, της λέει και την κοιτά στα μάτια. Κάθεται ακούνητος και περιμένει απάντηση απο την Μυρτώ.

Κοιτάει τα παπούτσια της. Μάλιστα..

Κοίτα μια ερυθρά αμαζόνα που έχει διαρρήξει μέχρι και τράπεζα..σκέφτομαι και της κάνω νόημα να απαντήσει και αυτή! 

Τίποτα στον κόσμο της πάλι..

-Πολύ καλά Μυρτώ , αφού δεν έχεις να πεις κάτι..της λέει και φεύγει απο το μπάνιο.

Άντε τώρα να μαζέψω συντρίμμια.

-Μυρτώ..της λέω και την πλησιάζω.

-Έλα τελείωσε πάμε να φύγουμε απο εδώ..της λέω και είναι ακούνητη και αμίλητη. 

 -Δεν πειράζει .. έπρεπε να το προσπαθήσεις, θα γίνει μια μέρα απλά με κάποιον που θα σε αγαπάει και θα τον αγαπάς κι εσύ ..

Ακόμη ακούνητη και ακόμη διαλογίζεται στα παπούτσια της..

-όσο για τον Δημήτρη..συνεχίζω να της λέω αλλά με κόβει.

-Πάμε έξω θέλω αέρα..

Την αγκαλιάζω και περπατάμε αργά έξω απο το γραφείο. 

-Πρώτα το ένα πόδι μπροστά και μετά το άλλο, τα πας τέλεια, μικρά βήματα θέλει η ζωή, προχώρα Μυρτώ, περπάτα έτσι μπράβο, είσαι αμαζόνα εσύ θα τα καταφέρεις, εντάξει? όλα θα πάνε καλά, όλα Μυρτώ. Ανάσες και περπάτα..

-Πού πάω Φανή?

-Δεν ξέρω Μυρτώ αλλά μην σταματάς, συνέχισε να περπατάς. 

Απλά περπάτα. Ξέρεις εσύ..