2 εβδομάδες μετά

-Και εσύ γιατί δεν του λες αυτό που έμαθα? μου λέει η Φανή ψιθυριστά. Σου είπα είναι εξακριβωμένο, όλες οι φήμες ξεκίνησαν απο την Βικτώρια.

-Μα εκείνη είχε ξεβιδωθεί στο χορό, δεν μας άκουγε..λέω και κοιτάω προς το γραφείο του Δημήτρη.

 Το τελευταίο που θέλω είναι να με δει να συζητάω με την Φανή. Γενικά τις τελευταίες δυο εβδομάδες οτι και να κάνω τον ενοχλεί. Η κατάσταση στο γραφείο είναι απελπιστική. Με έχει λιώσει στην αγγαρεία και στις φωνές. 

-Σου λέω Φανή πως οτι επί προσωπικού πάω να του πω με αποπαίρνει κατευθείαν. Εντάξει έχω και μια αξιοπρέπεια, δεν θα παρακαλάω για να αποδείξω πως δεν είμαι ελέφαντας!

-Πες του για σένα..τότε δεν θα έχει καμιά αμφιβολία οτι μίλησες εσύ..άσε που σίγουρα θα μετρήσει γενικά υπέρ σου..

-Ε αυτό δεν το κάνω, τι θέλεις να του πω " έχω κάνει κι εγώ αναμορφωτήριο βλάκα, δεν θα έλεγα ποτέ τίποτα για το παρελθόν σου?"

-Όχι με τα συγκεκριμένα λόγια, αλλά πιάνεις τι θέλω να πω.

-Ο κόσμος να χαλάσει δεν το λέω! Έπρεπε απλά να μου δείξει εμπιστοσύνη! Ποιά νομίζει οτι είμαι? Θεωρεί οτι κάθησα την επόμενη μέρα και τον κοτσομπόλεψα σε όλο το γραφείο? Τόσο ανήθικη? Τόσο γυναικούλα? Αν αυτό νομίζει για μένα, ας το νομίζει. Και θα τον αφήσω να συνεχίσει να " χαλαρώνει" με το φίδι την Βικτώρια!Που να ήξερε ποιά είναι..ήθελε να της μοιάσω κιόλας..τα θυμάμαι και τρελαίνομαι!

-Αφού σε βλέπω ρε Μυρτώ..πατώματα πιάνεις όταν τον κοιτάς, κάνε την κίνηση σου ..

-Εγώ πατώματα? Μου είναι αδιάφορος! Τι νομίζεις οτι κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ σκέφτομαι τα μαθήματα φιλιού του? Ή οτι κάθε στιγμή που περνάει σκέφτομαι τα μάτια του, το ύφος του, το σφιχτό σώμα του, τον κώ..

-Εντάξει μας έπεισες, δεν τον θέλεις..

-Ε τι νόμιζες Φανήηηη...Είμαι σκληρή γυναίκα εγώ!

-Ναι..ερυθρά αμαζόνα..

-Και απο αυτό!

----------------

3 εβδομάδες μετά

-Την δικογραφία του Παπαγιάννη που την έχωσες? μου λέει και έχει κάνει το γραφείο του ανάστατο.

-Θα σου έλεγα που την έχωσα αλλά είμαι κυρία!

-Ξέρεις πως είναι οι κυρίες?μου λέει και με κοιτά ειρωνικά. Ε βέβαια για μένα το τελευταίο καιρό μόνο αυτά τα μούτρα διαθέτει.

-Πάντως εσύ δεν ξέρεις αν κρίνω απο αυτές που γυρνάς!του λέω και είναι αλήθεια. Δεν έχω δει και καμιά της προκοπής..και έχουν παρελάσει δεκάδες απο το γραφείο..

-Πάλι θα αρχίσεις το παραμύθι με την Βικτώρια?λέει και ξεφυσάει.

-Δεν με ενδιαφέρει τι πιστεύεις! Αφού πιστεύεις το κορίτσι σου και όχι εμένα , εγώ δεν πρόκειται να σου αναφέρω τίποτα ξανά! απαντάω εκνευρισμένα.

-Όχι οτι σου πέφτει λόγος, αλλά δεν είναι κορίτσι μου!

-Δικαιολογείσαι Δημητράκη?

-Σου απαγορεύω να με προσφωνείς έτσι! Και άντε τρέξε στον Μιχαλάκη σου που πήγε δυο η ώρα και δεν τσακίστηκες ακόμη να τον προυπαντήσεις!

-Θα πάω !

-Στα τσακίδια!

-----------------------

4 εβδομάδες μετά

-Μυρτώ πέρνα έξω, μου λέει ο πατέρας μου και έχω κοκκινήσει απο θυμό.

-Μα είναι η συνέλευση του διοικητικού συμβουλίου, δεν θα παραστώ?

-Να το θυμόσουν νωρίτερα, ξεκινήσαμε πριν δυο ώρες.

Κοιτάω τον Δημήτρη μέσα στα νεύρα και με κοιτά ειρωνικά. Ρε θα του σπάσω την μηχανή!

Καλά όχι την μηχανή είναι κρίμα, αλλά το κεφάλι του θα το σπάσω σίγουρα!

-Πατέρα ενημερώθηκα ΛΑΘΟΣ για την ώρα συνέλευσης.

-Ας το επιβεβαίωνες Μυρτώ . Με απογοητεύεις. Πέρνα έξω!

@@#$%$#$##@@, λέω ψιθυριστά.

-Είπες κάτι?μου λέει αυστηρά ο πατέρας μου.

-Λέω οτι φεύγω και συγνώμη, δεν θα επαναληφθεί.

Ο Δημήτρης με κοιτά σαστισμένος. Ναι είμαι σίγουρη οτι περίμενε να πω οτι αυτός με παραπλάνησε ως προς την ώρα. Ακόμη να καταλάβει οτι δεν είμαι καρφί! 

ΓΑΙΔΑΡΕ!

-----------------------------------

5 εβδομάδες μετά

-Έχασα την ορκομoσία μου για μια ανοησία, μου είπες να πάω στην εισαγγελία για το τίποτα!

-Καλά δεν θα πάθεις κάτι..μου λέει και με κοιτά ειρωνικά.

-Τι να σου πω αγόρι μου είσαι τελείως κάφρος , ήταν όλοι στημένοι και με περίμεναν ενώ μου έκανες καψόνι στην άλλη άκρη της πόλης!

-Έτσι για να σκληραγωγήσε! μου λέει και του εκτοξεύω το συρραπτικό στο κεφάλι.

Τον πετυχαίνω και γελάω που σφαδάζει στον πόνο. 

-Είσαι τρελή!

-Κι εσύ μαλα.. ανόητος!

-Ανόητος ήμουν που ασχολήθηκα μαζί σου!

-Είσαι ανόητος , είσαι και.. λέω αλλά δεν προφταίνω να συμπληρώσω την φράση μου.

Ακούγεται ένα δυνατό 

-ΣΚΑΣΜΟΣ!

και ο πατέρας μου μπαίνει σαν μαινόμενος ταύρος με τον Αντρέα κατά πόδας.

-Εμείς έχουμε μια σοβαρή συζήτηση να κάνουμε τώρα!

Μας λέει και αυτόματα καθόμαστε στις καρέκλες.

Ο Δημήτρης κρατά το κεφάλι του και με αγριοκοιτάζει. Δεν αντέχω και μου φεύγει ένα γέλιο.

-ΜΥΡΤΩ! μου φωνάζει ο πατέρας μου και μένω άγαλμα.

-Ακούστε με προσεκτικά και οι δυο. Αυτό το γραφείο το έχτισα με πόνο, κόπο, θυσίες και ιδρώτα. Δεν θα επιτρέψω σε εσάς τους δυο να μου καταστρέψετε το έργο μου. Οι πελάτες παραπονιούνται, εσείς δεν συζητάτε μεταξύ σας κι εγώ έχω πολλά νεύρα. Σας επέλεξα και τους δυο με σκοπό μια μέρα να συνεχίσετε το έργο μου. Αυτό το γραφείο στηρίζει ένα μεγάλο φιλανθρωπικό έργο. Δεν προσφέρει μόνο πόρσε σε δυο κακομαθημένα και καλή ζωή, αλλά φροντίζει, δίνει υπηρεσίες και χρήματα σε δεκάδες ανθρώπους.

Δημήτρη σε ανέλαβα απο τα 25 σου. Οτι ήξερα σου το έμαθα, σου στάθηκα σαν πατέρας, λέω αλήθεια?

-Ναι κύριε Ράνεση, λέei ντροπιασμένος ο Δημήτρης και σκύβει το κεφάλι.

-Μυρτώ απο τα 16 σου που σε υιοθέτησα σου στάθηκα ως πατέρας? λέει και βλέπω αυτόματα το κεφάλι του Δημήτρη να σηκώνεται και να με κοιτά. Εννοείται πως δεν το γνώριζε. Κανείς δεν ξέρει τίποτα για την προσωπική ζωή του Βασίλη και απορώ πως ξεστόμισε μια τόσο προσωπική λεπτομέρεια μπροστά στον Δημήτρη.

-Είσαι υιοθετημένη? μου λέει έκπληκτος. Δεν ήξερα..λέει και τον βλέπω σοκαρισμένο.

-Σκάσε! του λέω και ψάχνω το συρραπτικό.

-Εσύ σκάσε Μυρτώ! μου λέει ο Βασίλης. Εδώ που ήρθαν τα πράγματα, πρέπει γρήγορα να δρομολογήσω την διαδοχή μου όπως το φαντάστηκα. Πίστευα οτι θα γινόταν σε κάποια χρόνια, αλλά δεν έχω περιθώρια για χρονοτριβή κι εσείς οι δυο δεν μου αφήνετε περιθώρια. Λοιπόν θα γίνει με το ζόρι!

-Ποιό Βασίλη? Τι έγινε? λέω αναστατωμένη και ο Δημήτρης με κοιτά για δεύτερη φορά έκπληκτος. Συνήθως μπροστά σε άλλους τον αποκαλώ πατέρα.

-Όχι έτσι Βασίλη, τουλάχιστον μην το μάθει έτσι η Μυρτώ!λέει ο Αντρέας και τον βλέπω να κλαίει.

-ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ? λέω και σηκώνομαι απο την θέση μου.

-Μου χρωστάς Μυρτώ? μου λέει ο πατέρας μου σοβαρά.

-Σου χρωστάω την ζωή μου. 

-Ήρθε η ώρα της πληρωμής και για τους δυο.

-Τι εννοείς ? λέει ο Δημήτρης που είναι εξίσου ανάστατος με μένα.

-Βασίλη όχι έτσι..η Μυρτώ..

-Η Μυρτώ είναι σκληρή γυναίκα και θα αντέξει. Έτσι Μυρτώ?

Μου λέει , δεν καταλαβαίνω αλλά συμφωνώ.

Ο Δημήτρης μας κοιτά έκπληκτος. Μάλλον νόμιζε πως είχα άλλη σχέση με τον πατέρα μου. Καλως ήρθες στον κόσμο μου γαίδαρε.

-Δημήτρη περιμένω εσύ που είσαι και μεγάλος να καταλάβεις την κρισιμότητα της κατάστασης και όχι μόνο να δεχτείς αλλά να είσαι αυτός που θα πείσει την Μυρτώ σε αυτό. Σας θέλω ενωμένους.

-Οτι μου ζητήσεις θα γίνει , σου το ορκίζομαι, λέει σοβαρός ο Δημήτρης.

-Οι γιατροί μου διέγνωσαν επιθετική μορφή καρκίνου. Έχω δυο μήνες ζωής.

-....

-...

-Βασίλη είναι αστείο? λέω μπερδεμένη. Δεν μπορεί να..

-Μυρτώ δεν είναι ώρα για τέτοια. Πεθαίνω και αφήνω ξεκρέμαστο ένα έργο ζωής. Σου είπα πως εσύ θα μου εξασφάλιζες την αθανασία. Ήρθε η ώρα της πληρωμής. Δεν θα ξανατσακωθείτε ποτέ ξανά..

-Εννοείται, λέμε και οι δυο ταυτόχρονα.

-Αυτό είναι το μόνο σίγουρο, ο δικηγορικός όμιλος θέλω να συνεχίσει το φιλανθρωπικό του έργο  όχι μόνο απο εσάς τους δυο , αλλά και απο τα παιδιά σας. Κατανοητός?

Σε μια εβδομάδα θα έχει γίνει ο γάμος. Όταν κλείσω τα μάτια μου θέλω να φύγω ήρεμος.

Payback time φίλοι μου !

-ΤΙΙΙΙΙ???? λέμε και οι δυο έντρομοι και κοιταζόμαστε ταυτόχρονα.