Ο Νίκος παρατηρεί καλά καλά στην αρχή . Προσπαθεί μάλλον να καταλάβει τι συνέβη . Όσο όμως συνειδητοποιεί τι έγινε τα μάτια του παίρνουν μια πιο άγρια όψη . Μιλάει εκείνη πρώτη .

      - Παιδί μου , τι έγινε ; Δεν περίμενες πως θα ερχόμουν πρώτη από όλους για να δω πως είσαι ;

    Κρατιέμαι με τον ζόρι μην ανοίξω το στόμα μου . Δεν πιστεύω το θράσος της . Τόση ώρα στην αναμονή περίμενε τους δημοσιογράφους ! Ο Νίκος απαντάει ... Δεν θέλω να σκεφτώ καν πως θα νιώθει .

        - Λυπάμαι , δεν δέχομαι κόσμο έτσι . Αν θέλετε να με δείτε  και να μιλήσετε μαζί μου , πάρετε τηλέφωνο τη γραμματέα μου . Εκείνη θα σας κλείσει ραντεβού όποτε έχω χρόνο . Ίσως σας βολέψει σε πέντε μήνες από τώρα . Πιθανόν να  έχω τότε μια ώρα στην διάθεση μου  . Γεια σας τώρα .

     Μου αρέσει που φαίνεται πλέον άνετος και της τα λέει πολύ φυσικά . Αυτό θα ισοπέδωνε μια γυναίκα με ενσυναίσθηση . Δεν θα ήθελα καθόλου να είμαι στην θέση της , ούτε και στη δική του βέβαια .

     - Δέχεσαι μια ξένη να μείνει δίπλα σου και όχι το αίμα σου ;

       Παρακαλώ ; Θέλει να διώξει εμένα από πάνω ; Γιατί ; Για να μην του πω τίποτα για την συμπεριφορά της ;

     - Η μόνη ξένη εδώ μέσα , είστε εσείς . Μπορείτε να φύγετε .

     Η αλήθεια είναι πως έχει μείνει άναυδη . Περίμενε πως θα την έβαζε έτσι εύκολα στην ζωή του και με τέτοια συμπεριφορά . Ήλπιζε στον τίτλο μάνα καθώς γνωρίζει πως είναι ευαίσθητο κομμάτι για όλους . Θεώρησε πως μόνο αυτός ήταν λόγος για συγχωροχάρτι . Φεύγει χωρίς να πει καν περαστικά ή να ρωτήσει για την υγεία του . Κουνάει το κεφάλι του με ένα ύφος που τα λέει όλα .

       - Νίκο μου , μην δίνεις σημασία . Είσαι καλά ;

       - Ναι , είμαι καλά .

      Φαίνεται σκεφτικός λίγο . Θέλω να του κάνω μια ερώτηση μετά από όλα αυτά . Ξέρω πως θα είναι δύσκολη για αυτόν αλλά θέλω να μάθω .

       - Να σε ρωτήσω κάτι ; Πως ήταν στο ορφανοτροφείο στην αρχή ;

      Γελάει .

       - Έκλαψα λίγο όμως έκατσα . Καλά πλάκα κάνω . Τι ερώτηση είναι αυτή; Εντάξει . Η μητέρα μου με παράτησε στα τρια και μετά από ένα χρόνο με πήγε ο μπαμπάς μου εκεί . Τις πρώτες ώρες νόμιζα πως με άφησε εκεί για λίγο , να παίξω με τα υπόλοιπα παιδάκια . Ήμουν χαρούμενος εκείνες τις στιγμές , μετά όμως περιμένα πότε θα έρθει να με πάει σπίτι μας .

      Πονάει η ψυχή μου με αυτά που ακούω . Προσπαθώ να μην δείξω όμως τίποτα , παρά μόνο του πιάνω το χέρι . Δεν περνάει αρκετή ώρα και πρέπει να βγω για σήμερα από το δωμάτιο .

   ....

      Οι επόμενες μέρες περάσαν σχετικά ήρεμα αλλά και με αρκετές εξελίξεις . Η αστυνομία είδε πως κάποιος επιχείρησε να του κάνει κακό και έσκασε τα λάστιχα . Έτσι μαθεύτηκαν όσα είχε κάνει ο Ανδρέας . Τον έχουν υπό κράτηση ενώ ορίστηκε δίκη που θα αποφασίσει την ποινή του . Ο Νίκος έγινε έξω φρενών με την συμπεριφορά του .

     Επιπλέον τα γυρίσματα διακόπηκαν λίγες μέρες . Με ένα τέχνασμα στο σενάριο , η σειρά θα συνεχιστεί στην Αθήνα  . Έτσι θα αρχίσουν πιο γρήγορα και εύκολα ξανά τα γυρίσματα . Μετά από όλα αυτά επέστρεψε φυσικά και ο πατέρας μου Αθήνα .

       Για το τέλος σας άφησα το " καλύτερο " . Η σχέση μου με τον Νίκο είναι περίπου στα ίδια . Δεν έχει αναφέρει τίποτα για ότι έγινε μεταξύ μας όπως και εγω . Αποφάσισα να εφαρμόσω ένα κόλπο με σκοπό να μιλήσει εκείνος πρώτα , όμως αφού πάρει εξιτήριο . Δηλαδή σήμερα μετά  το μεσημέρι ... Προς το παρόν είμαι στο δωμάτιο του νοσοκομείου και μόλις ξύπνησε ενώ εγω έκανα πως διάβαζα .

      - Αα τι καλό διαβάζεις ; Θες να μελετήσουμε μαζί ;

      - Έχεις όρεξη για εξισώσεις με λογάριθμους ; Ωραία . Loga(θ1)= χ1, log

       - Ε αρκετά με αυτήν την logo , θα κολλήσουμε ολόκληροι εδώ μέσα . Άκου log του θ1 και άγνωστος χ , ενώ έχεις δίπλα σου τον πασίγνωστο Νίκο . Θα σου πω περιληπτικά τις λύσεις . Όλα τα καλά  ίσον Νίκος . Στην κόλαση πιο επιείκια θα έδειχναν από σένα .  Λες τέτοια σε άρρωστο άνθρωπο . Όταν λέω να μελετήσουμε , δεν εννοώ με τίποτα μαθηματικά σε συνδυσμό με κινέζικα .  Κάτι πιο χρήσιμο .

      Γελάω με την αντίδραση του . Έπρεπε να έβγαζα φωτογραφία το γεμάτο αηδία ύφος του .

        - Συγνώμη , αλλά τι εννούσες καλό μάθημα ;

        - Καμία βιολογία ή άντε στην καλύτερη γλώσσα .

        - Τι λες καλέ . Έχεις όρεξη για έκθεση ; 1500 λέξεις ;

        -  Για έκθεση θεσσαλονίκης ίσως , για σχολικό μάθημα όχι ! Για γλώσσα του σώματος μιλούσα εγω . Κι αυτό μάθημα είναι . Βλέπεις όταν σε πήρε ο ύπνος , έλεγες το όνομα μου ...
 
          Πότε έγινε αυτό ; Τώρα ισχύει ή με δουλεύει ; Δεν θυμάμαι να κοιμήθηκα και να είδα όνειρο μαζί του . Λες όντως να με πήρε ο ύπνος και να μην το κατάλαβα ; Προσπαθώ να καταλάβω από το ύφος του , αν λέει αλήθεια . Το αποτέλεσμα είναι να μπερδευτώ πιο πολύ .

        - Άντε βρε . Λίγο ακόμα και θα σε πίστευα !!! Αποκλείεται να μην θυμάμαι τίποτα .

        Συνεχίζει σοβαρότατος .

        - Ξανά πες το μήπως και το πιστέψεις . Αφού δεν είσαι σίγουρη για το αν συνέβη , γιατί κάνεις πως γνωρίζεις ;

      Με μπέρδεψε .

       - Τελικά τι έγινε ισχύει ή όχι ; Έλα πες μου γιατί θέλω να πάω λίγο σπίτι σου . Πριν επιστρέψεις να είναι έτοιμο . Θα μου δώσεις τα κλειδιά , σωστά;

      - Θα φύγεις ; Και εγω ποια θα τρολάρω τώρα ; Την διπλανή που είναι πιο ξινή και από το λεμόνι ; Αυτή ούτε γελάει , ούτε θυμώνει ότι και να κάνεις .

       Στριφογυρίζω τα μάτια μου .  Ωστόσο μου δίνει τα κλειδιά .

       - Θα βρεις εσυ να πειράξεις , δεν σε φοβάμαι . Τα λέμε σε λίγες ώρες ! Φιλάκια !

        - Περίμενε !  Που μου δίνεις φιλάκια ; Στα λαχταριστά μου χείλη , στο λαιμό ή στο υπόλοιπο μοναδικό μου σώμα ; Έχει σημασία .

      Χαμογελάω πονηρά . Αυτό θα το γυρίσω boomerang . Θα του δώσω μια αξέχαστη απάντηση .

       - Παντού ! Σε κάθε εκατοστό του τέλειου κορμιού σου .

      Έτσι φεύγω .  Έξω με περιμένει ο πατέρας μου με το αυτοκίνητο . Εκείνος θα με πάει . Έχει δει και εκείνος τον Νίκο στο νοσοκομείο . Ομολογώ τα πήγανε καλά .

        Ένα άτομο με το οποίο πηγαίνω εγω πολύ καλά , είναι ο νέος ηθοποιός στο καστ , ο Παύλος . Έχουμε έρθει αρκετά κοντά και μιλάμε συχνά . Στην διαδρομή απλά άκουγα μουσική .

       Φτάνουμε στο σπίτι του Νίκου και κατεβαίνω . Είναι πολύ μεγάλο και γουστόζικο . Έχω ξανά έρθει αυτές τις μέρες καθώς του πήγα πράγματα . Μόνο εμένα αφηνει να μπαίνω μέσα , όσο εκείνος λείπει .

       Αρχίζω να τακτοποιώ τα πράγματα . Το μάτι μου πέφτει σε μια φωτογραφία . Για μια στιγμή παγώσε ο χρόνος . Με αιφνιδίασε εντελώς αυτό που είδα . Είναι μικρός , περίπου δέκα χρονών σε έναν εξωτερικό χώρο . Αυτό που δεν περίμενα ποτέ είναι να είναι μαζί με τη μαμά μου και εμένα ! Εγω ήμουν πέντε χρονών . Εκείνη τη στιγμή μου έρχεται σαν ανάμνηση . Η μαμά μου είχε πάει στο ορφανοτροφείο για να πάει δώρα παιδάκια . Εγώ ούτε που ήξερα τι είναι αυτός ο χώρος .  Απίστευτο .

      Flashback ( ανάμνηση από το παρελθόν πριν 12 χρόνια  )

     Είμαι με τη μητέρα μου στο ορφανοτροφείο να δώσουμε μερικά δώρα στα παιδιά . Εδώ έχει πολλά άτομα μικρά . Ένα αγοράκι το έλεγαν Νίκο και ρωτάει τη μαμά μου .

      - Αυτό  είναι δικό μου δηλαδήηη ;

      - Ναι , γλυκέ μου . Όλο δικό σου . Ένα παιχνίδι για τον   καθενα .

      - Ωωω . Ευχαριστώ πολύ . Μπορώ να παίξω λίγο με την κόρη σας ;

      - Εννοείται !

     Πηγαίνουμε λίγο πιο πέρα . Είναι λίγο μεγαλύτερος από μένα . Ανοίγει το δώρο με μάτια που λάμπουν από χαρά . Είναι σαν να παίρνει πρώτη φορά δικό του παιχνίδι . Τι περίεργο . Μου μιλάει όλο χαρά .

       - Πρώτη φορά με αφήνει γονιός να παίξω με παιδί που μένει έξω από εδώ . Η μάνα σου είναι πολύ καλή . Όταν μεγαλώσω θα της το ανταποδώσω . Θα της πάρω ένα μεγάλο δώρο και σε σένα ότι θες . Εγώ θα γίνω διάσημος και θα εχω ότι θέλω .

       - Μια κούκλα θέλω να μου πάρεις εμένα .  Θέλεις να παίξουμε οικογένεια ;

      Με κοιτάζει λυπημένος .

      - Πως ; Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνουμε . Εγω δεν έχω οικογένεια .

       Πως γίνεται αυτό ; Αφού όλα τα παιδάκια έχουν οικογένεια . Σε αυτό το σπίτι δεν έχουν ; Τον κοιτάζω μέσα στα μάτια .

       - Δεν πειράζει . Είναι εύκολο . Θα σου δείξω εγω . Θα κάνουμε πως είμαστε ζευγάρι και έχουμε παιδί . Ότι κάνουν οι μεγάλοι δηλαδή . Αυτά όμως μόνο στο παιχνίδι , γιατί όταν μεγαλώσω θα παντρευτώ το φίλο μου τον Ανδρέα . Τον γνώρισα φέτος στη παιδική χαρά .

      - Δεν μου αρέσει αυτό το παιχνίδι . Να παίξουμε πως είμαστε ηθοποιοί και παίζουμε σε σειρά . Θα σου μάθω κόλπα να είσαι πειστική . Όταν μεγαλώσω θα γίνω ο πιο γνωστός από όλους . Επίσης , εγω δεν θα παντρευτώ γιατί δεν θα βρω ισάξια μου .

     Συμφωνώ να παίξουμε αυτό το παιχνίδι . Μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο όλο χαρά και εγώ χαμογελάω .

      Τέλος ανάμνησης

    Δεν μπορώ να το πιστέψω . Είχα δει τον Ελευθερίου μικρή και δεν  θυμόμουν πως είναι αυτός  . Μεγαλώσαμε και οι δυο , σε σημείο που δεν αναγνώρισε ο ένας τον άλλον όταν ξανά βρεθήκαμε . Εγω ίσα ίσα είχα αρχίσει να θυμάμαι τότε και αλλάξαμε πολύ .

      Ένας κόμπος στο στομάχι με πιάνει όμως με αυτές τις αναμνήσεις . Κάποιες μικρές λεπτομέρειες που τότε δεν πρόσεχα καθώς ήμουν πολύ μικρή . Η μεγάλη χαρά που πήρε με το παιχνίδι που του έδωσε η μητέρα μου ... Το γεγονός πως μου έλεγε πως δεν έχει οικογένεια . Πάντως έκανε το όνειρο του πραγματικότητα .

     Ακούω το κινητό μου να χτυπάει .  Πότε έγινε αυτό ; Ως ήχος κλήσης είναι ένα ηχογραφημένο μήνυμα του Ελευθερίου . Πότε πάλι πρόλαβε και πείραξε το κινητό μου ;

       - Ναταλία , Ναταλάκι . Ναταλίαααα . Σε παίρνει τηλέφωνο ο καλύτερος  και δεν απαντάς ; Ντροπή σου , δεν είναι αστεία αυτά . Αν δεν το σηκώσεις θα ...

       Είναι από μία άποψη εκνευριστικό αλλά και τόσο αστείο που με πιάνουν τα γέλια .  Απαντάω .

      - Βρε τη Ναταλία . Πες μου πως άργησες να το σηκώσεις για να ακούσεις το υπέροχο μήνυμα μου ! Μόνο έτσι δικιολογείσαι λιγάκι .

        Εκείνη την ώρα χτυπάει η πόρτα . Του λέω να περιμένει ενώ ρωτάω ποιος είναι . Είναι ο Στέφανος , ή αλλιώς χαλάστρα , από την δουλειά . Κλείνω το τηλέφωνο και ανοίγω .

      - Γεια σου Ναταλία . Θέλω να μιλήσουμε .