- Όταν λες ποτέ , εννοείς ποτέ ποτέ ή αφορά τον Ανδρέα ;

    - Εννοώ ποτέ και με κανέναν . Η μοναδική μου σχέση ήταν με τον Ανδρέα .

     Με κοιτάει στην αρχή ενώ επεξεργάζεται τα λόγια μου . Εντάξει , μπορώ να πω τον ξάφνιασα . Εγω ανυπομονώ για την απάντηση του . Φοβάμαι μήπως αυτό τον απομακρύνει από μένα .

     - Όλο εκπλήξεις είσαι . Ήθελες να με παρασύρεις από φόβο μην βουλιάξουμε , ενώ ..

    - Νίκο , μήπως αλλάζει αυτό τίποτα ; Θέλω να πω σε πείραξε ;

     - Να με πείραξε ; Κοίτα μια ζωή είμαι πρώτος σε όλα , σε ομορφιά , σε ταλέντο .. Ξέρεις μην τα λέω . Ε , τώρα από ότι φαίνεται θα γίνω και ο πρώτος σου .

     Γελάω . Τώρα αυτό πάλι που βρίσκει τρόπο να αναφέρει πάντα για τον εαυτό του .

     - Και είπα αρκετή ώρα κρατήθηκε για να μην περιαυτολογήσει . Δηλαδή αυτό σημαίνει πως ..

    - Πως θα ξεκινήσω τώρα εγω το σκάφος και εσύ θα πας στο κρεβατάκι να με περιμένεις . Τα υπόλοιπα θα τα πούμε όταν φτάσουμε επιτέλους κάπου .

   - Εντάξει . Που έβαλες πιτζάμες να βάλω μην είμαι με τα ρούχα ;

    Με κοιτάζει με απορία . Τι έγινε καλέ ; Είπα κάτι περίεργο ; Δεν καταλαβαίνω τι σκέφτηκε πάλι .

     -Είναι στην πράσινη τσάντα . Δηλαδή θα άλλαξεις τώρα ; Τέλεια . Δεν σε πειράζει να σε βλέπω λίγο που θα αλλάζεις ε ;

    Απαπα . Τώρα μιλάει σοβαρά ; Εδώ θέλει να ξεκινήσει το σκάφος , θα με βλέπει κι όλας εμένα να γδύνομαι ; Γρρρ . Το λέει μάλλον επειδή πριν τον προκαλούσα εγω ; Εκείνος λέει να ξεκινήσουμε τώρα για να είναι νύχτα και μην μας δουν . Άλλαξε γνώμη ; Δεν νομίζω .

    - Νίκο , αι τραγούδα .

    - Οκ . Δεν επιμένω , επειδή θα σε δω σύντομα γυμνή ! Τα λέμε σε λίγο μικρή .

   Μόλις μου απάντησε έτσι κοκκίνησα . Πηγαίνω στον άλλο χώρο που είναι και τα ρούχα . Βλέπω όλες τις νυχτικιές που είναι μισές . Μα καλά τι πηγε και μου έβαλε ; Δεν έχω μια κανονική , άνετη πιτζάμα να φορέσω . Όπως βάζω μια νυχτικιά , τον ακούω να τραγουδάει όπως δήθεν τον παρότρυνα .

   - Προσκυνώ την εικόνα μου , την μορφή μου την Άγια .

   - Νίκοοο . Τι είναι αυτά που μου έβαλες ; Επίσης τραγουδάς υμνώντας τον εαυτό σου ; Ψώνιο .

  -  Τα καλύτερα ρούχα διάλεξα . Δεν φταίω εγω , εσυ είπες τραγούδα .Να προσέχεις άλλη φορά τα λόγια σου και τους χαρακτρηρισμούς σου . Άκου ψώνιο , ο πιο ταπεινός άνθρωπος του κόσμου . Περίμενε με μικρή . Μην σε πάρει ο ύπνος . Και μιας που είπες ψώνιο .. Άντε θύμα , άντε ψώνιο, σύμβολο αιώνιο .

   Ξαπλώνω στο κρεβάτι χαζεύοντας στο κινητό . Έχω ξυπνήσει πολύ νωρίς και δεν νόμιζω να κρατηθώ αρκετά ακόμα ξύπνια . Σκέφτομαι όλα αυτά . Είμαι έτοιμη να κάνω το επόμενο βήμα με τον Νίκο . Είμαι πολύ ερωτευμένη μαζί του και το θέλω . Το μόνο που φοβάμαι είναι μήπως δεν με θέλει αρκετά ή δεν θα του είμαι αρκετή . Δεν έχω εμπειρία , ενώ εκείνος αντίθετα έχει και πιθανόν πολλές .

   Τελικά με πήρε ο ύπνος και ξυπνάω πλέον μέρα . Νιώθω δυο χέρια να με τυλίγουν στην μέση ασυναίσθητα , όταν πάω να κουνηθώ . Γυρίζω και βλέπω τον Νίκο να κοιμάται δίπλα μου ενώ με σφίγγει πάνω του στον ύπνο του . Αισθάνομαι μια γαλήνη και πρωτόγνωρα συναισθήματα δίπλα του . Του χαϊδεύω το μάγουλο ενώ θέλω να ξύπνησει για να τον φιλήσω .

   Ανοιγοκλείνει τα μάτια του . Ξυπνάει και αυτός .

   - Καλημέρα Νίκο μου .

  - Καλημέρα υπναρού . Δεν με περίμενες εχθές τελικά ε; Κακό κορίτσι . Για αυτό και εγω όσο κοιμόσουν , μπήκα στο facebook σου .

   Η αλήθεια είναι πως θα ήθελα πολύ να τον έβλεπα και να μιλούσαμε με την ηρεμία μας . Άσε που έχω τύψεις που εκείνος διεύθυνε ολόκληρο σκάφος ενώ εγω κοιμόμουν . Μάλλον πρέπει να τον καλοπιάσω και λίγο .

  - Πω συγνώμη , αλλά δεν άντεξα . Σε άκουγα που τραγούδαγες κι όλας με την ωραία σου φωνούλα . Όπα κάτσε , τι εννοείς μπήκες στο facebook μου ;

  - Τίποτα καλέ . Απλά όταν φτάσαμε Πάρο, όπως συνήθως βρέθηκε το κινητό σου στα χέρια μου . Επειδή έχω βαρεθεί τα δικά μου social media , είδα λίγο τα δικά σου . Έσβησα ένα ψώνιο που έγραφε ένας και μοναδικός . Άκου εκεί . Έχει ανοίξει ποτέ την τηλεόραση να δει ποιος είναι ο τέλειος άντρας ; Με έχει δει ποτέ του ; Απαράδεκτος .

   Ωχ . Τι έκανε λέει ; Έσβησε και άτομα που είχα κάνει φίλους ; Πάω να πιάσω το κινητό μου που είναι δίπλα στο κρεβάτι , όταν αρχίζει να χτυπάει . Είναι ο Ανδρέας .

   - Μην τυχόν και το σηκώσεις τώρα . Στο λέω θα το μετανιώσεις .

   - Δεν γίνεται αυτό . Και να κάτσεις φρόνιμα .

   Παίρνω το τηλέφωνο που είναι δίπλα στο κρεβάτι και το σηκώνω . Αμέσως ο Νίκος ανεβαίνει πάνω μου .

  - Ναταλία που είσαι ;

   Ο Νίκος ωστόσο αρχίζει να με φιλάει στο λαιμό και πάει να μου κατεβάσει το νυχτικό . Προσπαθώ με το ένα μου χέρι να τον σταματήσω . Όχι τίποτα άλλο , δεν θέλω να δώσω δικαίωμα στον Ανδρέα . Πρέπει να περιμένει να τελειώσω το τηλεφώνημα .

   - Εεεελα Ανδρέα, τιιι θες ;

   Μια τα φιλιά , μια η πάλη με τα χέρια , δεν μπορώ να μιλήσω κανονικά . Αρχίζει να με χαϊδεύει στην πλάτη σιγά σιγά και να με φιλάει . Ωχ . Γιατί είπαμε είναι ακατάλληλη ώρα ; Μου πέφτει το κινητό από το χέρι επειδή πήγα να πιάσω τον Νίκο . Κοιτάζω στα μάτια του και βλέπω λαχτάρα . Βέβαια έτσι είναι ακόμα και στο έργο .

     Εκεί που ανταποδίδω και εγω με ένταση το φιλί , ακούγεται ο Ανδρέας από το κινητό . Έχει πατηθεί η ανοιχτή ακρόαση .

    - Τι θέλω ; Να δω που είσαι . Δεν πήγες για γύρισμα ; Ναταλία σου μιλάω .

     Απομακρύνω τα χείλη μας και προσπαθώ να βρω τον κανονικό ρυθμό αναπνοής μου . Ο Νίκος γελάει . Θα αντιδρούσα αλλά έχει χάρη που δεν μπορώ να πω ή να κάνω κάτι χωρίς να μας ακούσει ο Ανδρέας .

    - Ανδρέα παράταμε και εσυ . Χωρίσαμε , δεν θα σου δίνω λογαριασμό .

     Παίρνω το κινητό και το κλείνω . Κοιτάω άγρια τον Νίκο για αυτό που έκανε . Δεν προλαβαίνει να του πω τίποτα γιατί τώρα χτυπάει το δικό του κινητό . Επειδή καταλαβαίνει πως θα τον μάλωνα που δεν με άφησε να μιλήσω , συνετά σηκώνεται και πάει να απαντήσει στην κλήση . Όταν βλέπει ποιος είναι τον ρωτάω .

     - Ποιος είναι;

     - Η χαλάστρα που δικαιολογεί άξια το παρατσούκλι για μια ακόμα φορά . Τι να με θέλει πάλι ;

     Α ο Στέφανος .

     - Μήπως λέω εγω τώρα , επειδή κανονικά είχες γύρισμα σε ψάχνει ;

      Το σηκώνει φανερά ενοχλημένος .

     - Έλα ρε χαλάστρα επιτέλους . Θες να κατασκηνώνω κάθε βράδυ σπίτι σου όταν θες να μείνεις μόνος με την γυναίκα σου ; Τι ενοχλείς συνέχεια ; Προσωπική ζωή δεν έχεις ;

     Ωστόσο λέγοντας αυτά , πάει πιο πέρα . Εγω νιώθω το στομάχι μου να γουργουρίζει . Εχθές με όλα αυτά δεν έφαγα σχεδόν τίποτα . Πρέπει να φάω πρίν πέσω κάτι . Εδώ μέσα βέβαια δεν νομίζω να έχει κάτι . Θα πρέπει να πάμε έξω , μόλις τελειώσει το τηλεφώνημα .  Εγω όσο περιμένω , πάω και ντύνομαι για να είμαι έτοιμη να φύγουμε  .

     Κάποια στιγμή αφού έχω ντυθεί , έρχεται κάπως περίεργος . Δεν δίνει σημασία και φαίνεται πολύ σκεφτικός . Κάτι έχει γίνει .

    - Νίκο , τι έγινε ;

    - Τίποτα . Δεν θέλω να το συζητήσω τώρα .

       Δεν θέλω να τον πιέσω περισσότερο τώρα να μου πει . Δείχνει θυμωμένος , δεν είναι η κατάλληλη ώρα .

     - Ντύθηκα να πάμε να φάμε . Πάει δεύτερη μέρα που είμαι νηστικιά .

     - Ναι , ντύνομαι και πάμε .

      Ακόμα απορώ με την συμπεριφορά του . Σίγουρα έχει συμβεί κάτι . Δεν μπορώ να καταλάβω τι . Προσπαθώ να βρω ... Χάνομαι στις σκέψεις μου όσο ετοιμάζεται . Με βγάζει εκείνος από την συλλογή μου , όταν είναι έτοιμος .

    - Έτοιμος .

    - Μπράβο κούκλε μου ! Άντε πάμε τώρα . Δεν χρειάζεται να κοιτάζεσαι άλλο στον καθρέφτη . Ούτε μια τρίχα από τα μαλλιά σου δεν πετάει .

    - Σίγουρα ή τα λες αυτά για να βγω έξω και μην με θαυμάζουν άλλες ;

   - Νίκοο . Φύγαμε . Περίμενε . Δηλαδή αν σε θαυμάζαν , εσυ θα τους έδινες σημασία ;

    Την ερώτηση την τελευταία που έκανα την είπα σχεδόν από μέσα μου και δεν ξέρω αν με άκουσε . Βγαίνουμε από το σκάφος και ψάχνουμε να βρούμε που έχει πρωινό . Χαίρομαι πάρα πολύ που πάμε την πρώτη μας βόλτα . Συνέχεια τον σταματάω για να δίνουμε φιλιά . Είμαι απόλυτα ευτυχισμένη . Εκείνος όμως συνεχίζει να φέρεται περίεργα μετά το τηλεφώνημα .

       Στο δρόμο βλέπουμε μια παρέα από έφηβες που τον αναγνωρίζουν και πέφτουν πάνω του . Ε κάτω τα χέρια σας , είναι δικός μου . Με εκνευρίζουν απίστευτα . Θα τον ρίξουν κάτω.

      - Έεε , νομίζω με θέλετε ζωντανό και όχι να με πνίξετε . Σωστά ;

     Μετά από καποιά λεπτά ξεφεύγουμε από τις , δεν ξέρω πως να τις χαρακτηρίσω . Το μόνο καλό από την υπόθεση είναι πως έμαθε που έχει μαγαζί με πρωινό . Ρώτησε μια θαυμάστρια .  Ευτυχώς το βρίσκουμε εύκολα .  Καθόμαστε σε ένα τραπεζάκι έξω . Είναι πολύ ωραίος και γραφικός ο χώρος . Μέσα στα στενάκια και τα παραδοσιακά σπιτάκια .

    - Είδες ; Μας έσωσε η Ελευθερίτσα . Βέβαια απόρω πως την γλίτωσε . Κοίταζες με ένα ύφος σαν να ήσουν έτοιμη για πόλεμο .

      Ε μα πως θα την κοιτούσα ; Μην τον παρατηρούσε σαν λουκούμι . Φταίω εγω ; Έπρεπε να της κάνω αισθητή την παρουσία μου . Όσο σκέφτομαι αυτά , έρχεται ο σερβιτόρος για να παραγγείλουμε με τον κατάλογο και 2 ποτήρια νερό . Ωραία γιατί διψούσα.  Μιλάει ο Νίκος αντί για μένα .

     -  Parlez - vous francais ? ( Μιλάτε γαλλικά ;)

      Παρακαλώ ; Τον κοιτάζω απορημένη ενώ παίρνω ένα ποτήρι νερό να πιω .

     -  I don' t understand . We speak only english and greek... ( Δεν καταλαβαίνω. Μιλάμε μόνο αγγλικά και ελληνικά .)

      - Καλύτερα , γιατί ούτε εγω ξέρω γαλλικά . Έλληνας είμαι . Λοιπόν τι προτείνεται ; Κρέπα ή πίτσα ;

      Πνίγομαι με την απάντηση του.  Ωχ Χριστέ μου τι ακούω .

     -  Πίτσα .

     - Ωραία . Δύο κρέπες θα ήθελα μόνο μς τυρί και σαλάμι . Ευχαριστώ .

     - Εντάξει .

      Φεύγει ο άνθρωπος . Μου αρέσει που ρώτησε τι προτείνει και πήρε το αντίθετο . Είμαι έτοιμη να τον ρωτήσω γιατί το έκανε αυτό , όταν χτυπάει το κινητό μου . Είναι ο μπαμπάς και το σηκώνω αμέσως .

      - Έλα μπαμπάκα . Τι κάνεις ;

      - Ναταλία,  τι είναι αυτά τα πράγματα ; Σε όλες τις ειδήσεις λένε πως παράτησες της σχέση σου για να είσαι με τον ηθοποιό . Ευτυχώς , δεν αναφέρουν ποιος είναι ο πρώην σου . Πες μου ότι είναι ψέματα , αν θες να συνεχίσω να είμαι μπαμπάς σου .