Bonus Κεφάλαιο

  Ξέρω, ξέρω ... Μετά από πάρα πολύ καιρό αποφάσισα να μην αφήσω ούτε εδώ ένα τόσο πικρό τέλος. Βασικά δεν με αφήνει σε ησυχία ο Νίκος μου και θέλει συνέχεια να με απασχολεί! Ειλικρινά είναι ο μόνος χαρακτήρας που πιστεύω καθόρισε από μόνος του την πορεία του, σαν να μην τον δημιούργησα εγώ! Πάμε τώρα εκεί που τον είχαμε αφήσει... Στην θάλασσα να καίει την φωτογραφία με την Ναταλία.

       Νίκος

      Την στιγμή που κοιτάω τις στάχτες  με τις ώρες , ακούω το όνομα μου από μια πολύ γνωστή φωνή... Της Ναταλίας! Με ακολούθησε και είναι εδώ. Η καρδιά μου χτυπάει ακανόνιστα, ενώ νιώθω τέρμα μπερδεμένος. Πρώτη φορά στην ζωή μου, εγώ ο Νίκος Ελευθερίου, δεν βρίσκω λόγια.

      - Νίκο, σε βρήκα ευτυχώς στην παραλία. Ήθελα να μιλήσουμε. Είσαι καλά αγάπη μου;

      Το κορμί μου τσιτώνει στην προσφώνηση " αγάπη μου". Το μυαλό μου πηγαίνει στο παρελθόν αυτόματα. Γιατί δεν μπορώ να ελέγχω τις αντιδράσεις μου μαζί της επιτέλους; Είμαι ο καλύτερος ηθοποιός και πάντα ήμουν πρώτος σε αυτό.

      Έχω σχεδον ένα χρόνο να την δω, αλλά πάλι αισθάνομαι περίεργα. Δεν σταματάει ποτέ αυτό το πράγμα; Δεν μου αρέσει.

      - Ναταλία, τι θες εδώ;

     Μου βγαίνει με το ζόρι η φωνή και τρέμει κάπως. Με πλησιάζει, ενώ στο βλέμμα της διακρίνω απέραντη αγάπη. Αυτό είναι... Σε λίγο νομίζω ... θα τα ξεχάσω όλα! Αυτόν τον βασανιστικό χρόνο, όλη την μελαγχολία που πέρασα. Περίεργο, όσα και να έγιναν, είναι σαν να μην χωρίσαμε ποτέ.

      - Νίκο, όσο και να μην θέλω, σε αγαπάω. Μην είσαι απότομος μαζί μου. Φοβάμαι πως δίπλα μου, δεν θα είσαι ευτυχισμένος. Δεν σου αξίζω με ένα αβέβαιο μέλλον και αμέτρητες εξετάσεις ή θεραπείες. Πεθαίνω χωρίς εσένα, αλλά μου είσαι τόσο σημαντικός. Δεν θέλω να κουραστείς πρώτα και μετά να με αφήσεις.

     Παρατηρώ τα μάτια της που πλέον είναι βουρκωμένα. Με αγκαλιάζει σχεδόν ανήμπορη να σταθεί όρθια. Την κρατάω, αν και είμαι κάπως χαμένος. Τόσο καιρό την έψαχνα, τώρα δεν έχω ιδέα.

      Αλήθεια, φοβήθηκε μήπως την αφήσω εξαιτίας αυτών που περνάει; Θα την εγκατέλειπα; Όχι, μου έχει λείψει τόσο πολύ, οπότε φαντάζει αδύνατο τέτοιο ενδεχόμενο! Θέλω να είμαι δίπλα της, δεν έχω νιώσει ετσι με καμία άλλη.

      Τότε θυμάμαι, ότι ποτέ δεν της είπα " σ' αγαπώ" ή κάτι τέτοιο.

     - Ναταλία, για δυο πράγματα είμαι σίγουρος. Πάντα αξίζω τα καλύτερα, όπως είναι αναμενόμενο . Το δεύτερο είναι για σένα... Είσαι η μοναδική γυναίκα στον κόσμο, η οποία μου αξίζει. Πω τι είμαι εγώ, πως τα λέω έτσι! Νομίζω, θα ήμουν πρώτος και στην γραφή σεναρίου. Θα είσαι η μούσα μου, καθώς σ'αγαπώ.

     Εκεί που έκλαιγε με λυγμούς, στο τέλος γελάει. Σκουπίζω ένα δάκρυ μου, το οποίο μου ξέφυγε. Άτιμο κλάμα πρόσεξε! Δεν θέλω να κοκκινήσουν τα όμορφα ματάκια μου, ούτε της Ναταλίας! Θέλω να είμαστε χαρούμενοι.

     - Νίκο, δεν... Θα λες το ίδιο, αν χειροτερέψει η υγεία μου ή αν μείνω παράλυτη ας πούμε;

        Μια χαρά εγώ την βλέπω. Νομίζω έφερε την καταστροφή χωρίς λόγο, εξαιτίας μιας διάγνωσης. Επίσης, τι ερώτηση είναι αυτή; Θα τα αντιμετωπίσουμε όλα! Άσε που έχω τους καλύτερους γιατρούς.

       - Κοίτα, είμαι σίγουρος εμένα χρειάζεται η υγεία σου! Έπαθες στερητικό σύνδρομο καημένουλα και δεν θες να το καταλάβεις. Ναταλία, θα είμαι δίπλα σου και τίποτα δεν θα μου αποσπάει την προσοχή.

       Εκείνη την στιγμή πλακώνει μια παρέα από θαυμάστριες. Ούτε ανιχνευστή Νίκου να έχουν κάθε φορά και με εντοπίζουν. Τελικά αθετώ λίγο τον λόγο μου και ασχολούμαι λίγο με το γκρουπ, καθώς μου μιλάνε επίμονα. Η μια δεν σταματά να λέει .

     - Αχ, κύριε Ελευθερίου, δεν το πιστεύω. Σας υπεραθαυμάζω και είστε καταπληκτικός. Δεν φανταζόμουν ποτέ , ότι θα σας πετύχαινα Ελλάδα! Είστε διεθνής σταρ!

     - Γιατί το περίμενα εγώ να σε δω; Τα αστέρια φαίνονται από παντού καλή μου. Λάμπουν σε όλες τις χώρες. Τι θέλετε όμως;

     - Μια σέλφι.

     Κονταροσέλφι έγινε το χέρι μου,  με τόσες που με βάζουν να βγάζω! Σε εκατομμύρια κινητά πλέον βρίσκομαι μέσα από φωτογραφίες. Εχει χάρη που μου αρέσουν και το διασκεδάζω.

    Βγάζω μια φωτογραφία με πολύ πρώτο ύφος και φεύγουν. Α ναι είχαμε και μια σοβαρή συζήτηση με την Ναταλία. Που είχαμε μείνει; Καλά δεν βαριέσαι; Θα την φιλήσω, μιας που είμαι θαυμάσιος και σε αυτό! Μου έλειψε με όλες αυτές τις χαζομάρες.

     Την πλησιάζω και ενώνω τα χείλη μας. Για αρκετή ώρα απλά χαιρόμαστε την στιγμή. Απομακρυνόμαστε και είναι διστακτική.

     - Νίκο, είμαι πολύ εγωίστρια που σε θέλω και δεν σε διώχνω; Σε λατρεύω και δεν αντέχω άλλο μακρυά σου. Σε λατρεύω! Αλήθεια, θα πρέπει να πας εξωτερικό;

      Εδώ και καιρό τους έχω πει, για έναν χρόνο θα κάνω μια πάυση. Δεν θα δεχτώ τίποτα για αυτό το διάστημα. Έχω βγάλει ήδη υπερβολικές ταινίες εκεί, χωρίς καθόλου ξεκούραση. Οι θαυμάστριες μου θα περιμένουν με περισσότερη ανυπομονησία έτσι τον επόμενο μου ρόλο!

      Σε όλο αυτό το διάστημα, σκέφτομαι, να κάνουμε συνέχεια ταξίδια με την Ναταλία. Θα δούμε όλο τον κόσμο μαζί και απερίσπαστοι από δουλειές. Μετά θα συνεχίσουμε μαζί, αν θέλει, σε ταινίες. Ήδη είχε προτάσεις πριν φύγει.

     - Θα πάω σε κανένα χρόνο. Ως τότε μπορούμε να κάνουμε, ό,τι θέλουμε! Τον γύρο του κόσμου ακόμα. Πάμε μαζί!

    Με παρακολουθεί διστακτικά.

     - Αλήθεια λες; Τόσο πολύ ελεύθερο χρόνο θα μου διαθέσεις; Νίκο, μου το κάνεις πολύ δύσκολο να σου αρνηθώ για το καλό σου. Εννοείται, θα σε ακολουθήσω οπουδήποτε, όσο μπορώ. Θα με έχεις συνέχεια από πίσω σου... Δεν θα σε αφήσω ποτέ.

    Ίσως είναι μια τρέλα, μια παρόρμηση όλο αυτό και όντως να πρέπει να είμαστε χώρια, αλλά... Θα περάσουμε τέλεια, όσο μπορούμε. Θα κερδίσουμε και τον χαμένο χρόνο μας...

      Με τις θαυμάστριες μου, θα έχουμε ραντεβού στο instagram καθημερινά και θα ζήσουν από φωτογραφίες το ταξίδι μας. Ωστόσο, κάτι έχω ξεχάσει σωστά; Α ναι, να ειδοποιήσουμε και τος δικούς μας. Πω πάνω που είχα μάθει το όνομα του πατέρα της, το ξέχασα πάλι...

     - Ναταλία, πως λένε τον μπαμπά σου; Θα με σκοτώσει καμία ώρα, που παίρνω συνέχεια μακρυά την κόρη του και δεν θα ξέρω ούτε το όνομα του δολοφόνου μου!
    
     Παριστάνω τον τρομαγμένο με πραγματική επιτυχία και γελάει.
     
      - Έλα και με τρόμαξες, όπως το είπες ! Αλήθεια τώρα; Γιατί αρνείσαι να μάθεις το όνομα του; Όλα τα υπόλοιπα τα μαθαίνεις.

      - Να δεις, θα είναι που δεν έχω πεθερά και πρέπει να ξεσπάσω στον πεθερό. Αλήθεια, δεν το κάνω επίτηδες.

     Δηλαδή τώρα δεν το κάνω επίτηδες... Στην αρχή σκόπιμα έκανα πως το ξεχνούσα, μέχρι που το μπερδεύω στην πραγματικότητα! Τον φώναζα με άλλα ονόματα, για να κερδίσω χρόνο στις συζητήσεις και όντως  πίστευαν ότι μπερδεύομαι.

    Ουπς. Δεν συνεχίζω, γιατί δεν θέλω να αποκαλύψω κι άλλα μυστικά μου... Θα πούμε περισσότερα στην γιορτή μου... Προς υο παρόν σας αφήνω με μια αφιέρωση.

         Θέλω να πω σε όλες τις Ελευθερίτσες , ένα μεγάλο ευχαριστώ γοα την αγάπη σας και την υποστήριξη σας. Σύντομα θα έχετε νεότερα μου. Θα ανέβει η ιστορία μας και αλλού, με μικρές διαφορές και διορθώσεις.

       Με αγάπη, ο όλος δικός σας, όπως θα έλεγε και ο Α.Ρ, Ο μοναδικός Ελευθερίου!
    

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top