Ειλικρίνεια
Καλώ συνέχεια τον Άγγελο αλλά δεν απαντάει . Τι έγινε τώρα ; Γιατί πάλι ; Πηγαίνω τελικά στο σπίτι της Σοφίας χωρίς να έχω μια απάντηση του . Η αλήθεια είναι σκέφτομαι σοβαρά να της τα πω όλα . Έχω την ανάγκη να τα μοιραστώ με κάποιον όλα αυτά . Να βεβαιωθώ πως όλα αυτά έχουν γίνει και ας μην με πιστέψει . Δεν μπορώ να βγάλω άκρη μόνη μου και λείπει ο Άγγελος .
Μου ανοίγει την πόρτα η Σοφία .
- Έλα πέρασε . Έχει γίνει κάτι ;Όλα καλά ; Ανησύχησα . Με πήρε ο συμμαθητής μου και μου είπε πως έφυγες πολύ βιαστικά . Με την φόρα που είχες πάρει , νόμιζα ...
- Ένα ένα . Είναι πολλά αυτά που έχουμε να πούμε . Δεν καθόμαστε πρώτα ;
Καθόμαστε στον μεγάλο καναπέ της και παίρνω ανάσες . Δεν είναι εύκολο αυτά που ετοιμάζομαι να πω . Είναι η πιο παράλογη συζήτηση που θα έχω κάνει με την φίλη μου .
- Θα μου πεις Δανάη ; Τρομάζω με την συμπεριφορά σου τελευταία .
- Ξέρεις .. Σου έχω πει για την πρώτη συνάντηση μου με τον Άγγελο ; Ήταν την νύχτα που χώρισα με τον πρώην μου και με έσωσε από τροχαίο . Δεν το κατάλαβα εκείνη την στιγμή . Μου το αποκάλυψε μετά .
Για κάποια λεπτά προσπαθεί να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς συνέβη . Δεν αργεί όμως να βρει την αυτοκυριαρχία της . Βρίσκει τον κανονικό της ρυθμό .
- Νόμιζα ότι τον είδες στο μαγαζί για πρώτη φορά . Αλήθεια , πως έγινε αυτό , χωρίς να το καταλάβεις κι όλας ;Με ποιο τρόπο σε έσωσε από το δυστύχημα ;
Με αυτόν τον τρόπο αρχίζω να της λέω όλα τα γεγονότα . Όλα αυτά είχαν γίνει μέσα μου ένα αβάσταχτο φορτίο . Δεν είναι αυτό το σωστό , αλλά νιώθω μια ανακούφιση . Μοιράζομαι σημαντικά πράγματα με την κολλητή μου και με τα λόγια μου όλα τα γεγονότα γίνονται πιο αληθινά . Έτσι κι αλλιώς , ο Άγγελος ποτέ δεν είπε μην αναφέρω τίποτα και σε κανέναν . Επιπλέον δεν ξέρω καν τι είναι .
Η Σοφία με κοιτάζει με δυσπιστία , όμως καταλαβαίνει πως κάτι σοβαρό πρέπει να έχει γίνει . Αναγνωρίζει πως δεν θα έπλαθα μια τέτοια ιστορία μόνη μου . Επίσης ξέρει πολύ καλά , ότι όλα αυτά μέχρι πρότινος τα θεωρούσα προΐον μυθοπλασίας . Έφτασα στα όρια μου . Αν δεν τα μοιραζόμουν με εκείνη , θα τρελαινόμουν . Θέλω να ακούσω μια γνώμη ενός ανθρώπου που να κρίνει πιο σωστά , πιο λογικά .
Παθαίνει ένα μικρό σοκ είναι η αλήθεια . Με παρακολουθεί με το στόμα ανοιχτό. Της δίνω χρόνο να τα επεξεργαστεί όλα . Η αντίδραση της είναι χαρακτηριστική όταν αναφέρω για τους γονείς μου και το τροχαίο .
- Καλά , συγνώμη βρε Δανάη μου . Είσαι σίγουρα καλά ; Το λέω επειδή φέρεσαι λίγο περίεργα μετά τον χωρισμό σου . Τώρα μου .. Δεν μπορώ να τα πιστέψω όλα αυτά. Δεν βγάζουν νόημα . Πιστεύω εσένα , τα γεγονότα όμως μοιάζουν απίστευτα . Οχου ! Δεν είμαι σε θέση να τα βάλω σε μια τάξη . Εκείνος τώρα εξαφανίστηκε ; Δεν τον βρίσκεις πουθενά ;
- Όχι είναι η αλήθεια , τον ψάχνω . Το χειρότερο είναι ότι αισθάνομαι πως τον χρειάζομαι .
- Δεν μου λες; Έψαξες να δεις την οικογένεια που ευθύνεται για τον χαμό των γονιών σου ; Αν βρεις κάποιον ζωντανό συγγενή , μάλλον θα μάθεις χρήσιμα πράγματα . Θα βρεις αν είχαν δώσει όνομα στο μωράκι ή είχαν σκοπό κάποιο συγκεκριμένο όνομα στο μυαλό τους . Όπως Άγγελος ;
Ταράζομαι με τα λόγια της , αν και ακούγεται πολύ λογική σκέψη . Μπορεί να μην καταφέρω τίποτα με αυτόν τον τρόπο ,αλλά πιθανόν να μάθω και πολλά .
- Θα ψάξω να δω εγώ η ίδια . Συγνώμη αλλά θα σε αφήσω .Θες να σου πω όταν μάθω ;
- Εσύ ξέρεις Δανάη μου τι θες ή μπορείς να μου λες . Εγώ ακόμα δεν έχω συνέλθει από όλα αυτά είναι η αλήθεια . Έχω περιέργεια να δω τι έχει συμβεί . Τι να πω .. Πρόσεχε γλυκιά μου και καλή επιτυχία . Φοβάμαι για σένα . Μην κάνεις κάτι επικίνδυνο . Μήπως να το ξεχάσεις και να το αφήσεις έτσι ;
Μου δίνει μια αγκαλιά . Νοιάζεται πραγματικά για μένα . Είναι μπερδεμένη ακόμα όμως προσπαθεί να με βοηθήσει . Μαζεύω τα κομμάτια μου και πηγαίνω αμέσως σπίτι μου να ξαναδώ τα αρχεία . Βρίσκω το επίθετο ενώ αρχίζω να ψάχνω στον τηλεφωνικό κατάλογο αλλά και σε social media . Ευτυχώς σήμερα δεν είναι εργάσιμη μέρα οπότε έχω αρκετό χρόνο .
Ανακαλύπτω μια γυναίκα με το ίδιο επίθετο και στην ίδια πόλη . Τώρα μένει να βρω τρόπο να την προσεγγίσω , να μου πει αν γνωρίζει κάτι . Αν είναι συγγενείς πιθανότατα να είχαν επαφές .
Με όλα αυτά έχω έντονη επιθυμία να πάω να δω τους γονείς μου . Είναι μιάμιση ώρα από εδώ οπότε δεν εχω συχνά αυτήν την ευκαιρία . Θα πάω να ανάψω ένα καντήλι , να τους μιλήσω . Πηγαίνω στο αυτοκίνητο , βάζω τέρμα το ραδιόφωνο και ξεκινάω . Η διαδρομή στην αρχή είναι βαρετή αλλά μετά είναι σαν εξοχή . Βγαίνεις προς τα έξω που εχει δέντρα και καθαρό αέρα .
Όταν επιτέλους φτάνω , χαμηλώνω την μουσική ενώ με πιάνει ένα περίεργο συναίσθημα . Αισθάνομαι ένα αδικιολόγητο μούδιασμα και μια ανατριχίλα . Ο αέρας είναι δυνατός . Βουΐζει και νιώθεις πως σου ψιθυρίζει .
Κατεβαίνω και προχωρόντας συναντώ μια μητέρα αγκαλιά με το μωρό της . Μου κάνει εντύπωση το θέαμα . Το μωρό χαμογελάει και ανοίγει τα χεράκια του στον αέρα σαν να θέλει άλλη αγκαλιά . Χαμογελάω ενώ πλησιάζω . Μένω άφωνη όταν παρατηρώ το επίθετο . Είναι τον ανθρώπων που σκότωσαν τους γονείς μου . Έπρεπε να φανταστώ πως θα είναι δίπλα . Σε αυτήν την σιωπή ακούγεται η γυναίκα .
-Καλησπέρα σας .
- Καλησπέρα . Συγνώμη για την ενόχληση . Μπορώ να κάνω μια ερώτηση ; Είστε συγγενείς με.. ;
- Ναι , είναι η θεία μου με τον θείο μου και το μικρό ξαδελφάκι που δεν πρόλαβα να χαρώ . Έχασαν την ζωή τους σε ατύχημα . Εσύ τους ξέρεις ;
- Τους έχω ακούσει απλά . Εγώ ήρθα εδώ για τους γονείς μου . Χάθηκαν όταν ήμουν πολύ μικρή . Θέλω να τους επισκέφτομαι όποτε έχω ευκαιρία . Να τους νιώθω δίπλα μου .
- Εγώ έρχομαι για τον ξάδελφο μου . Τον περίμενα με τόση χαρά να μεγαλώσει να παίζουμε . Είχαμε πέντε χρόνια διαφοράς .
Κοιτάζω . Είναι ευκαιρία να ρωτήσω να μάθω . Δεν περίμενα να βρεθώ αντιμέτωπη με την αλήθεια τόσο σύντομα . Κομπιάζω στην αρχή .
- Να ρωτήσω λίγο ; Είχε βαφτιστεί ; Του είχαν δώσει όνομα ;
Ελπίζω να σας άρεσε!!☺
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top