Ειλικρίνεια

      Καλώ συνέχεια τον Άγγελο αλλά δεν απαντάει . Τι έγινε τώρα ; Γιατί πάλι ; Πηγαίνω τελικά στο σπίτι της Σοφίας χωρίς να έχω μια απάντηση του . Η αλήθεια είναι σκέφτομαι σοβαρά να της τα πω όλα . Έχω την ανάγκη να τα μοιραστώ με κάποιον όλα αυτά . Να βεβαιωθώ πως όλα αυτά έχουν γίνει και ας μην με πιστέψει . Δεν μπορώ να βγάλω άκρη μόνη μου και λείπει ο Άγγελος .

        Μου ανοίγει την πόρτα η Σοφία .

        - Έλα πέρασε . Έχει γίνει κάτι ;Όλα καλά ;  Ανησύχησα . Με πήρε ο συμμαθητής μου και μου είπε πως έφυγες πολύ βιαστικά . Με την φόρα που είχες πάρει , νόμιζα ...

        - Ένα ένα .   Είναι πολλά αυτά που έχουμε να πούμε . Δεν καθόμαστε πρώτα ;

       Καθόμαστε στον μεγάλο καναπέ της και παίρνω ανάσες . Δεν είναι εύκολο αυτά που ετοιμάζομαι να πω . Είναι η πιο παράλογη συζήτηση που θα έχω κάνει με την φίλη μου .

        - Θα μου πεις Δανάη ; Τρομάζω με την συμπεριφορά σου τελευταία .

        - Ξέρεις .. Σου έχω πει για την πρώτη συνάντηση μου με τον Άγγελο ; Ήταν την νύχτα που χώρισα με τον πρώην μου και με έσωσε από τροχαίο . Δεν το κατάλαβα εκείνη την στιγμή . Μου το αποκάλυψε μετά .

        Για κάποια λεπτά προσπαθεί να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς συνέβη . Δεν αργεί όμως να βρει την αυτοκυριαρχία της . Βρίσκει τον κανονικό της ρυθμό .

       - Νόμιζα ότι τον είδες στο μαγαζί για πρώτη φορά . Αλήθεια , πως έγινε αυτό , χωρίς να το καταλάβεις κι όλας ;Με ποιο τρόπο σε έσωσε από το δυστύχημα ;

        Με αυτόν τον τρόπο αρχίζω να της λέω όλα τα γεγονότα  . Όλα αυτά είχαν γίνει μέσα μου ένα αβάσταχτο φορτίο . Δεν είναι αυτό το σωστό , αλλά νιώθω μια ανακούφιση . Μοιράζομαι σημαντικά πράγματα με την κολλητή μου και με τα λόγια μου όλα τα γεγονότα γίνονται πιο αληθινά . Έτσι κι αλλιώς , ο Άγγελος ποτέ δεν είπε μην αναφέρω τίποτα και σε κανέναν . Επιπλέον δεν ξέρω καν τι είναι .

      Η Σοφία με κοιτάζει με δυσπιστία , όμως καταλαβαίνει πως κάτι σοβαρό πρέπει να έχει γίνει . Αναγνωρίζει πως δεν θα έπλαθα μια τέτοια ιστορία μόνη μου . Επίσης ξέρει πολύ καλά , ότι όλα αυτά μέχρι πρότινος τα θεωρούσα προΐον μυθοπλασίας . Έφτασα στα όρια μου  . Αν δεν τα μοιραζόμουν με εκείνη , θα τρελαινόμουν . Θέλω να ακούσω μια γνώμη ενός ανθρώπου που να κρίνει πιο σωστά , πιο λογικά .

       Παθαίνει ένα μικρό σοκ είναι η αλήθεια . Με παρακολουθεί με το στόμα ανοιχτό.  Της δίνω χρόνο να τα επεξεργαστεί όλα . Η αντίδραση της είναι χαρακτηριστική όταν αναφέρω για τους γονείς μου και το τροχαίο .

       - Καλά , συγνώμη βρε Δανάη μου . Είσαι σίγουρα  καλά ; Το λέω επειδή  φέρεσαι λίγο περίεργα μετά τον χωρισμό σου . Τώρα μου .. Δεν μπορώ να τα πιστέψω όλα αυτά. Δεν βγάζουν νόημα .  Πιστεύω εσένα , τα γεγονότα όμως μοιάζουν απίστευτα . Οχου ! Δεν είμαι σε θέση να τα βάλω σε μια τάξη . Εκείνος τώρα εξαφανίστηκε ; Δεν τον βρίσκεις πουθενά ;

      - Όχι είναι η αλήθεια , τον ψάχνω  . Το χειρότερο είναι ότι  αισθάνομαι πως τον χρειάζομαι .

      - Δεν μου λες; Έψαξες να δεις την οικογένεια που ευθύνεται για τον χαμό των γονιών σου ; Αν βρεις κάποιον ζωντανό συγγενή ,  μάλλον θα μάθεις χρήσιμα πράγματα . Θα  βρεις αν είχαν δώσει όνομα στο μωράκι ή είχαν σκοπό κάποιο συγκεκριμένο όνομα στο μυαλό τους . Όπως Άγγελος ;

      Ταράζομαι με τα λόγια της  , αν και ακούγεται πολύ λογική σκέψη . Μπορεί να μην καταφέρω τίποτα με αυτόν τον τρόπο ,αλλά πιθανόν  να μάθω και πολλά .

       - Θα ψάξω να δω  εγώ η ίδια . Συγνώμη αλλά θα σε αφήσω .Θες να σου πω όταν μάθω ;

        - Εσύ ξέρεις Δανάη μου τι θες ή μπορείς να μου λες . Εγώ ακόμα δεν έχω συνέλθει από όλα αυτά είναι η αλήθεια . Έχω περιέργεια να δω τι έχει συμβεί . Τι να πω .. Πρόσεχε γλυκιά μου και καλή επιτυχία . Φοβάμαι για σένα . Μην κάνεις κάτι επικίνδυνο . Μήπως να το ξεχάσεις και να το αφήσεις έτσι ;

       Μου δίνει μια αγκαλιά . Νοιάζεται πραγματικά για μένα . Είναι μπερδεμένη ακόμα όμως προσπαθεί να με βοηθήσει . Μαζεύω τα κομμάτια μου και πηγαίνω αμέσως σπίτι μου να ξαναδώ τα αρχεία . Βρίσκω το επίθετο ενώ αρχίζω να ψάχνω στον τηλεφωνικό κατάλογο αλλά και σε social media  . Ευτυχώς σήμερα δεν είναι εργάσιμη μέρα οπότε έχω αρκετό χρόνο .

        Ανακαλύπτω μια γυναίκα με το ίδιο επίθετο και στην ίδια πόλη . Τώρα μένει να βρω τρόπο να την προσεγγίσω , να μου πει αν γνωρίζει κάτι . Αν είναι συγγενείς πιθανότατα να είχαν επαφές .

      Με όλα αυτά έχω έντονη επιθυμία να πάω να δω τους γονείς μου . Είναι μιάμιση ώρα από εδώ οπότε δεν εχω συχνά αυτήν την ευκαιρία . Θα πάω να ανάψω ένα καντήλι , να τους μιλήσω . Πηγαίνω στο αυτοκίνητο , βάζω τέρμα το ραδιόφωνο και ξεκινάω . Η διαδρομή στην αρχή είναι βαρετή αλλά μετά είναι σαν εξοχή . Βγαίνεις προς τα έξω που εχει δέντρα και καθαρό αέρα .

        Όταν επιτέλους φτάνω , χαμηλώνω την μουσική ενώ με πιάνει ένα περίεργο συναίσθημα . Αισθάνομαι ένα αδικιολόγητο μούδιασμα και μια ανατριχίλα . Ο αέρας είναι δυνατός . Βουΐζει και νιώθεις πως σου ψιθυρίζει .

     Κατεβαίνω και προχωρόντας συναντώ μια μητέρα αγκαλιά με το μωρό της . Μου κάνει εντύπωση το θέαμα . Το μωρό χαμογελάει και ανοίγει τα χεράκια του στον αέρα  σαν να θέλει άλλη αγκαλιά . Χαμογελάω ενώ πλησιάζω . Μένω άφωνη όταν παρατηρώ το επίθετο . Είναι τον ανθρώπων που σκότωσαν τους γονείς μου . Έπρεπε να φανταστώ πως θα είναι δίπλα . Σε αυτήν την σιωπή ακούγεται η γυναίκα .

        -Καλησπέρα σας .

        - Καλησπέρα . Συγνώμη για την ενόχληση . Μπορώ να κάνω μια ερώτηση ; Είστε συγγενείς με..  ;

       - Ναι , είναι η θεία μου με τον θείο μου και το μικρό ξαδελφάκι που δεν πρόλαβα να χαρώ . Έχασαν την ζωή τους σε ατύχημα . Εσύ τους ξέρεις ;

       - Τους έχω ακούσει απλά . Εγώ ήρθα εδώ για τους γονείς μου . Χάθηκαν όταν ήμουν πολύ μικρή . Θέλω να τους επισκέφτομαι όποτε έχω ευκαιρία . Να τους νιώθω δίπλα μου .

        - Εγώ έρχομαι για τον ξάδελφο μου . Τον περίμενα με τόση χαρά να μεγαλώσει να παίζουμε . Είχαμε πέντε χρόνια διαφοράς .

       Κοιτάζω . Είναι ευκαιρία να ρωτήσω να μάθω . Δεν περίμενα να βρεθώ αντιμέτωπη με την αλήθεια τόσο σύντομα . Κομπιάζω στην αρχή .

      - Να ρωτήσω λίγο ;  Είχε βαφτιστεί ; Του είχαν δώσει όνομα ;

         Ελπίζω να σας άρεσε!!☺

       

    

        

    

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top