Αλέξανδρος...!

Ελευθερία

      Μαρίνα<< Νομίζω ειναι ολα έτοιμα να τα παμε στο γήπεδο πρεπει μόνο>>
     Ελευθερια<< Ωραια, μια χαρα.>>
Το εστιατόριο μέσω του διαγωνισμού εχει κερδίσει μεγάλη φήμη και μαζι κερδισε και πολλες καινούριες δουλειές.

Συγκεκριμένα ειχαμε μια μεγάλη πρόταση απο τον Ολυμπιακό να αναλάβουμε το κετερινγκ για τους αθλητές.
Χαίρομαι που οι κοποι και οι δικοι μου αλλα και των παιδιών δικαιωνονται.

    Μαρίνα<< Είσαι σίγουρη οτι θες να έρθεις?! Αν σε κουράζει παω εγω δεν εχω πρόβλημα>> μου λεει.
    Ελευθερία<< Οχι μην ανησυχείς.
Ειμαι καλα σήμερα και επίσης το άγχος δεν θα με αφήσει σε ησυχία αν δεν βεβαιωθω οτι ολα πήγαν καλα>> όπως δεν θα με αφήσεις και σε ησυχία η σκέψη του πρωινού φιλιου αν κάτσω απραγη σε τέσσερις τοίχους.
    Μαρίνα << Ωραία σηκω τότε.
Εγω οδηγώ!>> μου δείχνει τα κλειδιά και προχωράει εξω.
Δεν εχω παράπονο όλη η ομάδα του εστιατορίου είμαστε δεμενει και νοιαζομαστε ο ένας για τον αλλον.
Και ιδικά τωρα με την εγκυμοσύνη με προσέχουν πολυ.

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

    Ελευθερία<< Ελπίζω να ειναι αντάξια στις απαιτήσεις σας και να μείνετε ευχαριστημένος>>
     Μαρινακης<<Είναι ολα φανταστικά Συγχαρητήρια.
Τωρα μένει μονο να τα εγκρίνει και η ομάδα μας.
Πάντως να απο εμένα έχετε την έγκριση και απο την συνέπεια σας μπορω να πω ότι θα έχουμε μια καλη συνεργασία>> μου λεει
Ο ναιιι!!!!
     Ελευθερία<< Χαίρομαι παρα πολύ.>> απαντάω και τοτε χτυπάει το κινητό του.
     Μαρινακης<< Λοιπον θα ξανα μιλήσουμε. Με συγχωρείτε τώρα>> λεει και φεύγει για να μιλήσει

Εγω παω στον μπουφε να τα ελέγξω μια τελευταία φορά.
Ειναι μεγάλη ευκαιρία αυτη και θελω πολυ να πάρουμε την δουλειά.
Αν και πλέον είμαι πολύ αισιόδοξη.

     Οι φωνες των ποδοσφαιριστων ακούγονται δυνατά, πράγμα που σημαίνει ότι ερχόταν.

     ?!<< Κατσε ρε βλακα...>> ακουω και μετα καποιος με σπρώχνει και παω να πέσω.
Κλείνω τα ματια μου και αγκαλιάζω προστατευτικα την κοιλιά μου.
Κανε να μην χτυπήσω...
<< Χριστέ μου είσαι καλά?!>> ρωταει η ίδια φωνή ενω νιώθω δυο χέρια να με στηρίζουν.
     Ελευθερία<< Εε... ναι ναι.. μονο..>> δεν μπορω να αρθροσω πρόταση.
Παίρνω βαθιές ανάσες και προσπαθώ να ηρεμησω.
     ?!<< Είσαι έγκυος! Ελα να καθησεις.>> διαπιστώνει και μεσα στην θολούρα με οδηγεί σε μια καρεκλα.
     ?!<< Πως είναι η κοπέλα?! Να φωναξω τον γιατρό?!>> οι ψυθιροι αυξάνονται γύρω μου.
     ?!<< Ελα δωστης λίγο νερό>>
     ?!<< Ναι σωστα.. νερο! Ελα.>> μου δίνειένα ποτήρι.
<< Είσαι καλύτερα?!>> ρωταει.
      Ελευθερία<< Ναι... εντάξει>> λεωω και κοιτάω τον νεαρό μπροστά μου.
Μου φαίνεται γνωστός?!
      ?!<< Συγγνώμη που σε εσπρώξα.. και εμένα με σπρώξανε οι άλλοι..>> λεει αλλα εγω εχω μείνει να τον κοιτάω προσεκτικά...
Ρε που τον ξερω?!
     Ελευθερία<< Ειμαι καλα τωρα...
Δεν πειράζει συμβαίνουν αυτα..>> βάζωτα χερια μου στην κοιλιά μου
<<Αλέξανδρε?!>> λεω απότομα.
      Αλέξανδρος<< Ναι?! Γνωριζόμαστε?!>> κοιτάει μπερδεμένος.
    Ελευθερία<< Και πολυ καλα μάλιστα...>>
Ο Αλέξανδρος ηταν μέλος της παρέας μας πριν φυγει και αυτος για το εξωτερικό σε μια μεγάλη ομάδα.
      ?!<< Κοιτα ο καινούριος δεν πρόλαβε να έρθει και χτύπησε γκομενακι>> σχολιάζει κάποιος απο πισω του και εγω κοκκινοζω.
      Αλέξανδρος<< Σκάσε βλακα.
Εε θες να μου πεις απο που γιατι...
Οπα.. Ελευθερία?!>> γουρλωνει τα μάτια του
      Ελευθερία<< Αυτοπροσωπος!>>
     Αλέξανδρος<< Δεν το πιστεύω>> με τραβάει στην αγκαλιά του.
<< πόσα χρόνια εχω να σε δω?!>>
      Ελευθερια<< Απο τοτε που έφυγες με μεταγραφή για την μπαρτσα>>
      Αλέξανδρος<< Πο πο ναι..
Πανεεε... 5 χρόνια ε?!>>
      Ελευθερια<<Ναι..τι κάνεις εδω?!>>
Αλέξανδρος<< Πήρα μεταγραφή!
Ήθελα να γυρίσω πίσω Ελλάδα.
Εσυ τι κάνεις ?! Βλέπω θα γίνεις μανούλα.>> λεει και ακουμπάει την κοιλιά μου
       Ελευθερια<< Βασικα είμαι μανούλα. Εχω και μια κόρη 4σαρων χρόνων.>>
       Αλέξανδρος<< Πλάκα κάνεις?!
Ρε είμαστε ίσα και εχεις δυο παιδιά τοσο μικρή?! Τυχαιρος ο άντρας σου>>
     Ελευθερια<< Εεε βασικά δεν είμαι παντρεμένη, κι ας έχουμε δυο παιδιά>>
     Αλέξανδρος<<Τι είστε απο αυτούς που κάνουν συμβόλαιο συμβίωσης?>> γελαει
    Ελευθερία<< Μπααα... δεν... δεν είμαστε μαζί.. ακριβώς..>> και καπως ετσι ειναι η έκφραση κάποιου οταν του εξηγώ πρώτη φορά για την ζωή μου !!!
      Αλέξανδρος<< Και αφήνει τέτοια γυναικαρα ελεύθερη?!>>
Πες τα στον φιλο σου αυτα!!!
      Ελευθερια<< Σε αυτόν πες τα..>> μουρμουρίζω
       Αλέξανδρος<< Πολυ ευχαρίστως.
Αν μου κάνεις την τιμή να βγεις μαζι μου το βράδυ!>> μου κλείνει το μάτι
      Ελευθερία << Μμμ δεν νομίζω να αρέσει πολυ αυτο στον Γιωργάκη.>>
      Αλέξανδρος<< Τι εννοείς?!
Με τον Γιώργο?! Ειστε ακόμα μαζι μετα απο τοσα χρόνια?!>> ρωταει έκπληκτος.
     Ελευθερία<< οχι ακριβώς... ειναι περίπλοκο. Πάντως έχουμε δυο παιδιά>>
      Αλέξανδρος<< Ααα... κρίμα. Ήσασταν πολύ ωραίο ζευγάρι.
Τρελοί ο ένας για τον αλλον.>> χαμογελαει θλιμενα
<< Τους αλλους τους βλέπεις καθόλου?! Τον Σπύρο, τον Μήτσο?! Τον Μαρίνο?!>>
       Ελευθερια<< Ναι είμαστε μια παρέα. Ο Δημήτρης παντρεύτηκε το καλοκαίρι την Κέλλυ και τωρα παίρνει σειρά ο Σπύρος με την Πενυ>
      Αλέξανδρος<< Χαχαχαχα ο Σπύρος με την Πενυ?! Εγω περίμενα να τον ειχε σκοτώσει.
Ο Μαρίνος ειναι ακόμα κολλημένος με την Άντρια?!>>
       Ελευθερια<< Οπα.. που το ξέρεις εσυ?!>>
     Αλέξανδρος<< Τσ τσ τσ... εγω δεν θα το ηξερα?! Είχαμε περάσει μεθυσια και παρακολουθήσεις για χάρη της>> λεει και γελαμε.
Μαρινακο βγήκαν τα απλητα σου στην φορα.
<< Μου λειψατε ρε χαμένα>>
       Ελευθερια<< Και εμάς ρε βλακα. Ειπαμε εξωτερικό αλλα εσυ εριξες μαύρη πετρα.
Λοιπόν εχω μια ιδέα.
Ελα το βράδυ απο το κλαμπ που έχουντα παιδια. Θα τους μαζέψω όλους>>
       Αλέξανδρος<< τέλειο! Πες μου ωρα και μέρος!>> του έγραψα σε ενα χαρτάκι την διεύθυνση και μαζι και το κινητό μου για να συνεννοηθούμε.


~ ~ ~ ~ Το βράδυ

         Πενυ<< Μωρη τρελη τι κόλλημα έφαγες να μαζευτούμε εδω σήμερα?!>>
       Ελευθερια<< Θα δείτε!>> λεω σε όλους στο τραπέζι.
Δεν τους αποκαλυψα τίποτα για τον Αλέξανδρο, το κράτησα έκπληξη.
Τωρα απλα περιμένω να έρθει.
       Σπύρος<< τωρα αυτη κατι εχει ετοιμάσει... τεσπα τι να φερω να πιούμε?!>>
     Κελλυ<< Βότκα.>>
     Δημήτρης<< Μμμ θες και βότκα.>> την κοροϊδεύει και αυτη του βγάζει την γλώσσα.
Ο Γιώργος σηκώνεται και έρχεται διπλα μου.
       Γιωργος<< Εσυ δεν θα πιεις τίποτα απο αυτα που έχουν οι αχρηστοι.
Εχω φέρει χυμό.>> καιιι αργησαμε παλι.
      Ελευθερία<< Γιώργο ημουν ξανα έγκυος και ξερω τι πρεπει και τι οχι.
Σταματα να μου σπας τα νεύρα!>> του λεω απότομα και κατσουφιαζει.
Γαμωτο ημουν σκυλα ετσι?!
<< Εεε... με την μικρη μίλησες?!>>
        Γιώργος<< Ναι πριν στο τηλέφωνο. Πως και την πηγές στους δικούς μου?!>> χαμογελαει.
Κατα βάθος ξερω χαιρεται που εχουμε καλη σχέση με τους γονείς του.
       Ελευθερία<< Μου ειχαν πει οτι ήθελαν να την πανε βόλτα οπότε το συνδυασαμε για σήμερα.>>
       Γιώργος<< Είσαι πολυ όμορφη σήμερα>> χαμογελαει αχνα.

      Ελευθερια<< Ευχαριστώ πολύ.>>
      Γιωργος<< Και τι σημαντικό ειναι σήμερα?!>>
Χτυπάει το κινητό μου και κοιταω το ονομα του Αλέξανδρου να αναφωσβινει στην οθόνη.
      Ελευθερία<< Θα δεις!>> λεω και σηκωνοναι να τον βρω.
Οι άλλοι κάθονται αμεριμνει στο τραπέζι και συζητάνε ενω η Λυδία σερβίρει και ο Μαρίνος προσπαθεί να ξεμοναχιασει την Άντρια.

Ε ρε και τους καταλάβει ο Γιωργάκης θα γελάσουμε.
Είναι υπερβολικά προστατευτικος με την αδελφή του ωρες ωρες.

      Αλέξανδρος<< Ρια!>> φωνάζει και μου κανει νόημα με το χερι του.
      Ελευθερία<<Χαίρομαι που ηρθες.>> λεω και αγκαλιαζομστε.
      Αλέξανδρος<< Οου πως βολευεσαι με τετοια κοιλιά?!>> αστειεύετε και χαιδεύει την κοιλιά μου.
      Ελευθερία<< Συνηθίζεις. Ή στην περίπτωση μου περιμένεις 3 μήνες ακόμα>> γελαμε.
      Αλέξανδρος<< Τοσο σύντομα?!
Ζηλεύω>> λεει και με αγκαλιάζει παλι.
       Γιώργος<< Ναι φιλε κοντά τα χέρια σου.>> ακούγεται ο Γιώργος και μετα με τραβάει απο την αγκαλιά του Αλέξανδρου.
<< Δεν βλέπεις οτι η κοπέλα ειναι πιασμενη... και έγκυος?!>> ρωταει αγριεμενος
        Αλέξανδρος << Οπα οπα φιλε κουλαρε>> κρυβει το γέλιο του.
Ο Γιώργος δεν τον αναγνώρισε.
       Γιώργος<< Θα κουλαρω αν παρεις τα χερια σου και στρίβεις!>> ειναι έτοιμος να του χημηξει.
    Ελευθερία<< Γιώργο! Σταματα!>>
    Γιώργος<< Ειπα να κανω τον μαλακα και να σου δωσω χρόνο και χώρο αλλα οχι να σε αγγίζει το καθε λιγουρι>> μου λεει.
Ζήλεψε?!
Ναι ναι ναι ζήλεψε!!
Ναι ναι... μονο τούμπες δεν εχω αρχίσει να κανω!!
<< Και εσυ φιλε σου ειπα να στρίβεις. Τραβα στην παρέα σου και ασε την γυναίκα μου ήσυχη>> λεει τραβωντας με πισω του. Γυναίκα του?!!
     Αλέξανδρος<< Ναι αλλα ρε φιλε η γυναίκα σου με κάλεσε εδω!>> ιιιιι
Το συνεχίζει και ο αλλος.
Ξαφνικά ο Γιώργος σηκώνει το χέρι του έτοιμος να τον βαρέσει.
       Ελευθερία<< Γιώργο σταματα.
Δεν ειναι αυτο που νομίζεις.
Ειναι ο λόγος που σας φώναξα εδω>> μπαινω ανάμεσα τους.
     Γιώργος << Α τέλεια μας φωναξες να μας γνωρίσεις τον γκομενο σου>>
      Ελευθερια<< Ναι το βρήκες.
Αλέξανδρος Αρσενης, σου λεει κατι?!>>
     Γιώργος<< Δεν με νοιαζει πως τον....
Αλέκο?!>> και ναιιιιι!
Μολις τον αναγνώρισε.
<< Ρε μαλακα πως άλλαξες ετσι?!>>
       Αλέξανδρος<< Εσυ να δεις ρε>> ανταλλάσουν μια αντρική αγκαλια και εμενα γραμμένη.
Αντρες παιδι μου!
     Γιώργος<< Σορυ ρε συ αλλα καταλαβαίνεις...>> λεει αγγαλιαζοντας με. Μμμμμ μωρ τι μας λες.
     Αλέξανδρος<< Καταλαβαίνω. Ίδιος κτητικός μαζι της όπως πάντα!>>
    Ελευθερια<< Μην το σχολιάσω αυτο.  Αντε παμε στο τραπέζι. Ειναι και τα παιδια εκει.>> τους λεω και προχωράω μπροστά.

Δηλαδή έκανε πίσω τόσο καιρό για να μην με πιέσει?!
Μμμ χεστηκα!

     Ελευθερία<< Ποιον σας φέρνω ποιον σας φερνω!>> του λεω και  γυρίζουν ολοι να με κοιτάξουν.
      Μαρίνος<< Τι λες μωρη τρελη?!>>
     Ελευθερια<< Ταν ταν !!>> τους δείχνω τον Αλέξανδρο.
    Δημήτρης<< Ο κύριος ?!>>
Κελλυ<< Αλέκο ?!>> πετάγεται πανω
Καλε αυτη τον θυμήθηκε αμέσως.
Πως να μην τον θυμηθεί αφού παλια ειχε μπει ανάμεσα και ειχαμε δράματα?!!!
<<Τι κανεις εσυ εδω?!Ποτε γυρισες?!>> σηκώνεται και τον αγκαλιάζει.
      Πενυ<< Ο αχριστοτέλειος καλε>> λεει η Πενυ το παρατσούκλι του.
      Αλέξανδρος<< Μωρη θα σου έλεγα τιποτα αλλά εχε χάρη που μου έλειψες>> την αγκαλιάζει
      Σπύρος<< Που σε ρε βλακα. Χάθηκες>>

      Κατσεμε ολοι και ξεκινήσαμε με μια προποση για το καλωσορισμα του Αλέξανδρου.
Αυτοι με βότκα και εγω με χυμό πορτοκάλι ~ μήλο ~ βερικοκο!
Έλεος !!!! Αλλα δεν μου δινουν και τίποτα άλλο!!

Εντομεταξυ οι δυο βλάκες εχουν πιάσει την κουβέντα και όλη η δουλειά εχει πέσει στην Λυδία, τον μπάρμαν και τον αλλον σερβιτόρο.

Αλέξανδρος

      Αλέξανδρος<< Παιδια παω μια τουαλέτα >> λεω και σηκώνομαι.
Προχωράω προς τις τουαλέτες οταν βλέπω μια σερβιτόρα να εχει πρόβλημα με εναν πελάτη.

     ?!<< Ασε με!>> του φωναζει αλλα εκείνος την τραβάει με δύναμη με αποτέλεσμα να της πέσει ο δίσκος
     ?!<< Ελα κουκλίτσα μου και θα περάσουμε ωραία οι δυο μας>> Της λεει και παει να την φιλησει με το ζορι
     ?!<< Τι κανεις?! Παράτα με! >> τον χαστουκιζει και τοτε αυτός φαίνεται να θυμωνει.
    ?!<< Δεν έπρεπε να το κανεις αυτο πουτανα! Υπέγραψες την καταδίκη σου>> της λεει και την τραβάει απο το μαλλί. Οκευ τώρα θυμωνω και εγω.
      Αλέξανδρος<< Δεν σου εχουνε πει ρε οτι δεν φαίνονται ετσι σε μια κυρία?!>> φωναζω και τραβαω την κοπέλα στην αγκαλιά μου.
Είναι τρομαγμεη.... τοσο αθώα  και απροσταρευτη...
      ?!<< Και ποιος εισαι εσυ ρε φλορε που θα μου πεις τι θα κανω?! Τραβα φυγε απο εδω και ασε μας ησυχους.>> παει να την τραβήξει απο το χερι.
     Αλέξανδρος<< Αστην ήσυχη και φυγε γιατι δεν θα έχουμε καλα ξεμπερδεματα>> του λεω.
Η κοπελα στην αγκαλιά μου κλαίει.
Εκείνος δεν σταματάει και ξανα κάνει κινηση αλλα μπαινω μπροστά και του ρίχνω μια μπουνια...
Και αρχίσαμε να πλακωνομαστε..!

Ηαλεϋ....

Πως σας φαίνονται οι αφίξεις μας?!
Καλος ο Αλέξανδρος?!
GeorgePapadatos τι λες?!😂😂

Και εχουμε και τσακωμούς ακομα δεν ήρθε!!!

Παιδιά έβαλα γιατί μου το ζητήσατε και λεω μιας που το  έχω έτοιμο να το περάσω.
Αλλα μην το συνηθίζεται 😂😢

~ Kisses Bitches ❤~




Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top