Γιωργος<< Ρε παιδια, η Ελευθερία τι κάνει?!>> ρωτάω και τους βλέπω να κοιταζονται μεταξύ τους.
Θέλω να μάθω. Τι έχει γίνει από τότε που έφυγα?! Ποιος είναι ο πατέρας της Μαριλιας?!

Σπυρος<< Εεε καλά είναι κι αυτή μωρέ... >> λέει επιφυλακτικα.

Γιωργος<< Αααα.. Πως τα πάει στην ζωή της?>> πιέζω λίγο τα πράγματα.
Δημήτρης<< Μια χαρά. Έχει ανοίξει ένα εστιατόριο τώρα 2χρονια....>> λέει χαλαρά.
<< Έχει και μια κόρη.. >> συμπληρώνει ψιθυριστα.
Γιωργος<< Ναι την Μαριλια!>> Τους εφνιδιαζω.
Μαρίνος<< Που το ξέρεις εσύ?!>>
Ξεφυσάω!
Γιωργος<< είχα πάει στο εμπορικό να συναντήσω την Αντρια και κατά τύχη έπεσα πάνω της και γνώρισα την μικρή. Είναι χαριτωμένη, όμορφη, έξυπνη. Απλά φοβερή>> λέω με θαυμασμό στην φωνή μου
Σπυρος<< είδες βαφτιστήρα που έχω ?!>> κοκορευεται
Δημήτρης<< Ναι, βασικά η Κελλυ μου με την Πένυ την βάφτισαν. Πληροφοριακά πάντα! >>

Σπυρος<< Ναι αλλά η Πένυ είναι η κοπέλα μου, οπότε η μικρή θεωρείται και δική μου βαφτιστήρα>>
Γιωργος<< Σταματήστε ρε μου πήρατε τα αυτιά! Πάντως δεν μου είπατε ότι η Ελευθερία παντρεύτηκε, πόσο μάλλον ότι έκανε και παιδί>>
Μαρίνος<< Ναι, βασικά δεν παντρεύτηκε >>
Γιωργος<< Τι εννοείς ?! Και το παιδί ?!>> λέω απότομα γυρίζοντας να τον κοιταξω.
Σπυρος<< Η Ελευθερία είναι ανύπαντρη μητέρα!>>
Γιωργος<< Τι? Και ποιος είναι ο πατέρας της μικρής?>>
Δημήτρης<< Βασικά δεν ξέρουμε >>
Μαρίνος << Η Ελευθερία και τα κορίτσια δεν μας είπαν πότε >>
Δεν πιστεύω στα αυτιά μου. Δεν γίνεται η Ελευθερία να έκανε παιδί με έναν άκυρο! Δεν ήταν έτσι αυτή!
Επίσης, δεν γίνεται να με ξέχασε έτσι, τόσο γρήγορα. Δεν γίνεται να πέταξε ότι είχαμε για τον πρώτο τυχοντα.
Ο θυμός μεγαλώνει μέσα μου. Πως μπόρεσε αυτό το κάθαρμα να την παρατήσει μόνη της με ένα παιδί στην αγκαλιά ?! Θέλω να τον βρω και να τον πλακώσω!

Δημήτρης<< Ελα πάρε, το χρειάζεσαι! >> λέει ο Δημήτρης και βγαίνω από τις σκέψεις μου.
Μπροστά μου έχει ακουμπήσει ένα ποτήρι βότκα. Το παίρνω και το πίνω μονορούφι. Ο λαιμός μου καίγεται, και παραδόξως αυτό με ανακουφίζει.

Μαρίνος<< Τι σκέφτεσαι ?>>
Γιωργος<< Όλα και τίποτα. Πολλές οι πληροφορίες, και δεν πρόλαβα καλά-καλα να έρθω>> λέω και ξεφυσάω.
<< Το βράδυ με κάλεσε στα γενέθλια της!>> δηλώνω.
Όλοι << Ποια ?!>> ρωτάνε ταυτόχρονα και οι 3ης.
Γιωργος << Η μικρή. Με παρακάλεσε να πάω στο πάρτι της που είναι σήμερα>> λέω και χαμογελάω αχνά.
Σπυρος<< Θα.. Θα έρθεις ?!>>
Γιωργος << Δεν ξέρω. Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω!... Πόσο χρονών γίνεται?!>>
Δημήτρης<< Σήμερα κλείνει τα 4 >>
Με πληροφορεί και παραξενεύτηκα μπορώ να πω.
Γιωργος << Τα 4??>> ρωτάω για επιβεβαίωση
Σπυρος<<Ναι..Και μπαίνει στα 5!>>
Φευγαλέα περνάει μια σκέψη από το μυαλό μου, αλλά την διώχνω αμέσως... Όχι δεν μπορεί! Θα... Θα μου το έλεγε ή εκτός και αν...
Όχι αυτό και αν αποκλείεται!

Μαρίνος<< Ρε εσύ άσπρισες!>> Μου λέει και εγώ πιάνω το μπουκάλι και ξαναγεμίζω το ποτήρι, κατεβάζοντας το με την μία.
Δημήτρης<< Κουλαρε ρε, θα γίνεις αλκοολικός έτσι όπως το πας!>> λέει και βάζει το μπουκάλι πίσω στην θέση του, μακριά μου.
Γιωργος<< Ποιος είναι ο πατέρας του παιδιού ?>> ρωτάω απότομα
Δημήτρης<< Ρε Γιώργο τι το σκέφτεσαι τώρα αυτό?! Ξέρω ότι σε πονάει αλλά πάει τόσος καιρός. >>
Σπυρος<< Ναι ρε συ. Εξάλλου τι περίμενες ?! Να σε περιμένει μετά από τον τρόπο που χωρίσατε και που εσύ έφυγες ?! >> όταν τον ακούω να το λέει αυτό θυμώνω πιο πολύ.
Γιωργος << Ναι ρε! Αυτό περίμενα! Να με περιμένει, να μην πετάξει στα σκουπίδια όσα ζήσαμε για τον πρώτο μαλακα που βρέθηκε μπροστά στης! Πες με εγωιστή, πες με όπως θες αλλά αυτό ήθελα!>>
Μαρίνος<< Κάτσε ρε Γιώργο, τότε σε είχε πιάσει αγκαλιά με την Χρυσά στο κρεβάτι σας. Και μετά, ο τρόπος με τον οποίο έφυγες -χωρίς καν να προσπαθήσεις να της εξηγήσεις- φανερώνει ότι την είχες κάνει την κουτσουκελα σου!>> Φωνάζει και οι άλλοι του κάνουν νόημα να σταματήσει.
Γιωργος << Πρώτων σας έχω πει επανηλημενες φορές δεν ξέρω πως είχε βρεθεί η Χρύσα εκεί τότε, και δεύτερον αν υπολογίζω σωστά και η Ελευθερία είχε κάνει την κουτσουκελα της.>> λέω τονίζοντας φωναχτά τις τελευταίες λέξεις.
Δημήτρης<< Τι εννοείς ?! >>
Γιωργος<< Πφφφ, δεν ξέρω. Απλά να λείπω 4 χρόνια και 6 μήνες περίπου. Η Μαριλια γίνεται σήμερα 4 χρονών. Σκέψου τώρα τι δεν σου κολλάει! >>
Σπυρος<< Όπα - Όπα, λες ότι..>>
Γιωργος<< Ή το παιδί είναι δικό μου ή η Ελευθερία με είχε απατήσει τότε! Δεν εξηγείτε αλλιώς! >> λέω σοβαρά και μόνο στην σκέψη του τελευταίου νιώθω να κόβομαι στα δύο. Ούτε να το σκέφτομαι αυτό. Αλλά και το άλλο πάλι δεν μπορώ να το διανοηθώ.
Μαρίνος<< Είναι βαριά αυτά που λες να ξέρεις! >>
Δημήτρης<< Ναι αλλά έχει και κάποιο δίκιο. Αν και το 2ο το αποκλείω, για την Ελευθερία μιλάμε>>
Σπυρος<< Και... Και τι θα κάνεις?>>
Γιωργος<< Δεν ξέρω. Ειλικρινά δεν έχω ιδέα. Πρώτα πρέπει να μάθω την αλήθεια, και μετα βλέπω.>> Ξεφυσάω και σηκώνομαι.
<< Λοιπόν το βράδυ θα έρθω στο πάρτι της μικρής. Πείτε μου ώρα να συναντηθούμε να πάμε όλοι μαζι>>
Μαρίνος<< Ρε συ Γιώργο δεν ξέρω αν είναι καλή ιδέα... >> πάει να πει αλλά το διακόπτω.
Γιωργος << Πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε! Έλα πείτε ώρα>>
Δημήτρης<< 7 πάρα 15 να είσαι εδώ, μην αργήσεις! >>
Γιωργος<< Ωραία, θα είμαι απ'εξω>> λέω και φεύγω.

Παίρνω τον δρόμο για το σπίτι. Σ'ολη την διαδρομή σκέφτομαι την μικρή. Ένα τόσο δα μικρό πλασματακι, που ούτε μπορούσα να φανταστώ έχει τρυπώσει στο μυαλό μου για τα καλά.
Ξαφνικά αλλάζω πορεία και πηγαίνω προς το εμπορικό. Μπαίνω μέσα και προχωράω ως το μαγαζί που την είδα για πρώτη φορά. Στέκομαι και κοιτάω την βιτρίνα. Κοιτάω την κούκλα που της άρεσε.
Χωρίς να το συνηδητοποιησω βρίσκομαι στο ταμείο και πληρώνω για την κούκλα αυτή.

Μετά γυρίζω πίσω στο σπίτι μου. Τρώω υποτίθεται και πηγαίνω για μπάνιο. Έχω περίπου 2 ώρες μέχρι το πάρτι.

Ηευυυυυυ ❤

Αποκαλύψεις στον ορίζοντα!

Γιατί μου τον βγάλατε πολύ βλάκα
τον Γιώργο

Comments
Votes
Love

~ Kisses Bitches ❤ ~