Τα ηπιαμε...Τα ειπαμε

     Σπύρος << Ρε σου λέω μην του δίνεις να πιει άλλο δεν τον βλέπεις πως έχει γίνει ?!>>
    Μαρίνος << Εγώ τον καταλαβαίνω ρε.Πονάει επειδή αγαπάει το παιδί! >>
    Γιώργος << Έτσι! Βάλε άλλο ένα τώρα να πιουμε >>
    Δημήτρης << Κοίτα τον μαλακά του βάζει. Ρε έχει γίνει λιώμα τι του βάζεις κι άλλο ?!!>>
    Μαρίνος << Μην τους ακούς. Έλα άσπρο πάτο! Γυναίκες Γιώργο, δεν μπορείς να τις καταλάβεις με τίποτα. Όλα δικά τους ρε να έχουν πάντα δίκιο! >>
    Γιώργος << Παθών κι εσύ ρε μαλακά ?! Γράψτην στα @@ σου.
Εγώ που ερωτεύτηκα, τώρα δεν θέλει ούτε να μα βλέπει. Και δεν φταίω ρε παιδιά. Δεν φταίω >> φωνάζει αλλά μέσα στην φασαρία ποιος να τον ακούσει ?!
    Σπύρος << Παθών Μαρινακο ε?! Με ποια ?!>>
    Δημήτρης<< Κοίτα εκεί ο κουτσομπολης. Ρε βρήκες ώρα να μάθεις και εσύ. Εδώ αυτοί έχουν γίνει στουπι... >>
    Σπύρος << Κάτσε ρε να δούμε με ποια είναι ερωτευμένος αυτός 5 χρόνια τώρα.... Και για πες Μαρίνο με ποια ?!>>
    Μαρίνος << Χάχαχα... Με την Ανδριανη! >> λέει και κατεβάζουν τρία σφηνάκια στην σειρά.
     Σπύρος << Ανδριανή?! Ανδριανή?! Ποια λέει ρε μαλακά ξέρουμε καμιά?!>>
    Δημήτρης << Παρτο βλακα. Σιγά μην σου έλεγε. Έλα σήκω να τους πάμε σπίτια τους. Θα πω στο Αποστολη να κλεισει. >>
    Γιώργος<< Εγώ δεν πάω σπίτι μου. Θα πάω στην Ελευθερία! Να με ακούσει! >> σηκώνεται πάνω παραπατωντας.
    Σπύρος << Κάτσε κάτω ρε, ούτε να περπατήσεις δεν μπορείς θες να πας και σπίτι της να τρομάξεις το παιδί. >>
    Μαρίνος << Και εγώ θα πάω στην Ανδριανη! >>
    Δημήτρης << Καλά εσυυυ... Άλλο επίπεδο. Λοιπόν μπουφανακια και σηκωθείται να πάμε σπίτια σας. >>
   Γιώργος<<Εμένα θα με πας στην Ελευθερία! Τέλος! >>
   Σπύρος << Τέλος, δεν τον βλέπεις?! Τον πάμε εκεί και θα δει αυτή τι θα τον κάνει. Μπορει και να τα βρουνε δεν ξερεις. >> τον στηρίζει για να μην πέσει και πάνε προς τα έξω.
   Μαρίνος << Εμένα θα με πας σπίτι της Αντριας!! >> φωνάζει
   Δημήτρης << Της ποιας της ποιας της ποιας ?! Σπύρος έλα δω θα έχουμε αιματοχυσίες. >>
   Σπύρος << Τι έγινε ρε ?! >> γυρίζει μαζί με τον Γιώργο
    Δημήτρης << Πες το πάλι Μαρίνο αγόρι μου που θες να σε πάμε ?!>>
    Μαρίνος <<Στο σπίτι της Αντριας! Την θέλω, τι δεν καταλαβαινεται ?!>>
    Γιώργος << Την αδελφή μου ρε?!>> λέει και τον πιάνει από την μπλούζα αλλά κανένας από τους δύο δεν είναι σε θέση για καυγά.
    Δημήτρης << Κάτσε φρόνημα ρε θες και τσαμπουκά, λες και θα το θυμάσαι αύριο... Πιαστον καλά κι εσύ ρε>>
    Σπύρος << Καλά έχω μείνει τώρα. Να εύχεσαι να μην το θυμάται αύριο γιατί αλλιώς βλέπω να γίνεται χαμός.>>
   Δημήτρης << Δεν ξέρω... Έλα να τους πάμε τώρα.. >>
    Σπύρος << Τι θα πάμε τον Μαρίνο στην Αντρια?!>>
   Δημήτρης << Εδώ θα πάμε τον Γιώργο στην Ελευθερία τον Μαρίνο δεν θα πάμε... 5 χρόνια μας έχει πρήξει μαζί της. >>
    Μαρίνος << Αφού την θέλω! >>
    Σπύρος << Ναι σκάσε λίγο! Αντε τότε πάμε... Αλλά αν μάθει τίποτα ο Γιώργος δική σου ευθύνη. >>
    Δημήτρης << Χεστη! >>

Τους βάλανε με το ζόρι μέσα και ξεκινήσανε πρώτα για το σπίτι της Ελευθερίας και μετά της Αντριας.

Ελευθερια

Εχουμε δυο μερες που γυρισαμε σπιτι. Η μικρη ειναι μια χαρα μονο ξεκουραση μας ειπε ο γιατρος και να την παμε σε 4 μερες για επανεξεταση.

Η ωρα ειναι 2:00.
Καθομαι στον καναπε με ενα ποτηρι κρασι και χαζευω στο κινητο μου οταν ακουω φωνες , τραγουδια και χτυπηματα στην πορτα.

     Γιωργος << Ελευθερια ανοιξε!>>
Ακουω τον Γιωργο να φωναζει και με καποιον να μιλαει .
<< Ανοιξε μου! Δεν φευγω αν δεν βγεις εξω!>>
Χριστε μου θα μου ξυπνησει το παιδι ετσι οπως το παει.
Τρεχω και ανοιγω την πορτα.

    Γιωργος<< Μωρο μου!>> λεει και παει να πεσει πανω μου αλλα με την βοηθεια του Σπυρου τον κραταμε.
Βραμαει αλκοολ.
Πρεπει να εχει πιει πολυ.
     Ελευθερια<< Τι εγινε?! Τι κανετε εδω?!>> ρωταω τον Σπυρο φυσικα που ειναι σε θεση να μιλησει και βοηθαω να παμε τον Γιωργο στον καναπε
    Σπυρος<< Δεν βλεπεις?! Λιωμα ειναι το παιδι μας για τα ματια της ωραιας Ελευθεριας.>> σχολιαζει και με δειχνει
     Ελευθερια<< Κοψε τα κρυα αστεια και λεγε. Ποσο εχει πιει?!>>
     Σπυρος<< Αρκετα πολυ για να μην θυμαται οτι κανονιζε τον γαμο της αδελφης του με τον κολλητο του>>
     Ελευθερια<< Με τον Μαρινο?!>>
     Σπυρος<<Ατσα!Τα ξερεις κι εσυ?!>> μου τσιμπαει το μαγουλο.
<< Και αυτος ετσι ειναι στο αμαξι. Φωναζει την Αντρια.
Καλα μονο εμεις δεν ειχαμε ιδεα?!>>
     Ελευθερια<< Ελα ρε κουτσομπολη σου ξεφυγε τετοιο πραγμα?!
Τελος παντων. Και για λεγε εμενα τι μου τον εφερες αυτον εδω?!>> λεω σκληρα.
    Σπυρος<< Μας επριξε... Αν δεν τον φερναμε θα εσκαγε.
Κοιτα μικρο ξερω οτι εισαι μπερδεμενη και φοβασαι αλλα ακουσε τον...Μπορει να ειναι βλακας αλλα Σαγαπαει... ναι το ειπε σε ολο το μαγαζι περιπου 70 φορες...
Εχεις γινει famous!>> λεει γελοντας
    Ελευθερια<< Εγω φταιω που σε εχω παρει στα σοβαρα τοση ωρα>>>
    Σπυρος<< Οτι πεις... Λοιπον παω να φυγω καληνυχτα...φιλα μου την μικρη το πρωι>> λεει και παει στην πορτα
    Ελευθερια<< εεε και αυτος?!>> δειχνω τον Γιωργος.
    Σπυρος<< Άααα εγω δεν ανακατευομαι σε σχεσεις αλλων...
Αντε Bay!>> λεει και φευγει.

Και τωρα τι κανουνε?!
Ο Γιωργος εχει πεσει στον καναπε και κοιμαται.
Του βγαζω τα παπουτσια προσεκτηκα και και τον ξαπλωνω καλυτερα.
Ας ξεμεθυσει και μιλαμε το πρωΐ.

Ανεβαινω πανω στο δοματιο μου και ξαπλωνω.
Αυριο θα ειναι μια μεγαλη μερα .

Οι σκεψεις δεν αφηνουν το μυαλο μου μεχρι που με παιρνει ο υπνος.

Ξαφνια νιωθω το κρεβατι διπλα μου να βουλιαζει και δυο χερια να τυλιγονται γυρο μου και να με τραβανε.

Γιωργος<< Αχ και να ξερες ποσο σ'αγαπω μωρο μου>>

Αντρια

9 ωρες πριν

    Αντρια<< Τι αλλο θες ρε Μαρινο δηλαδη?!>> φωναζω πετοντας την τσαντα μου στον καναπε του σπιτιου μου.
    Μαρινος<<Τι θελω?! Τι φορας να λες!>> δειχνει τα ρουχα μου
   Αντρια<< Οπα οπα Μαρινο δεν θα μου κανεις κουμαντο στο τι θα φοραω. Μου αρκει που την ειχες στησει στο πανεπηστημιο απ' εξω... ελος δηλαδη.>>
   Μαρινος<< Οχι θα σε αφηνα να πηγαινοερχεσαι με τον Στριπερ>>
    Αντρια<< Τι λες μωρε?! Ποιον Στριπερ?!>>
    Μαρινος<< Τον ξεχασες τον φιλαρακο σου απο το μπατσελορ?!!>>
Αααα τωρα καταλαβα.
Καλε πως τον ειχα πει?!!
   Αντρια<< Αααα καλε θα βγουμε το απογευμα... ξεχνιεται τετοιος πεδαρος?!>> να τον ψησουμε λιγο.
    Μαρινος<< Δεν θα τολμησεις! Θα του τα κοψω εγω του πεδαρου. Δεν Θα γυρνας κι εσυ σαν...>> δεν υπονοησε τωρα....
    Αντρια<< Σαν ?! Ελα πες το σε προκαλω! Σαν πουτανα... αυτο ηθελες να πεις ?!
Δεν το περιμενα αυτο....αληθεια.>> τον χτυπαω στο στηθος.
<< Τι νομιζεις θα περιμενω εσενα...
Οπως θελω θα γυρναω.>>
    Μαρινος<< Θα στα κοψω εγω αυτα! Αμα τολμησεις και βγεις μαζι του..>>
    Αντρια<< θα κανεις τι?!>>
    Μαρινος<< Εισαι δικια μου, τι δεν καταλαβαινεις?!>> με σφιγκει πανω του και εννωνει τα μετωπα μας.
     Αντρια<< Αν με θες τοτε πες το!
Μαρινο αν θες να ειμαστε μαζι πρεπει μονο να το παρεις εσυ αποφασηκαι να το πουμε και στον αδελφο μου>> του λεω και βαζω τα χερια μου στον λαιμο του.
     Μαρινος<< Ξερεις οτι αυτο δεν ειναι ευκολο.>> λεει και τραβιεται.
<< Ο Γιωργος θα εχει προβλημα στην μεταξυ μας σχεση.
Ειναι κολλητος μου χρονια πως θα του πω οτι ειμαι με την αδελφη του?!>>
     Αντρια<< Ωραια τοτε θα μεινουμε εμεις δυστηχημενει για να μην παρεξηγηθει ο αδελφος μου>> λεω και παω στην κουζινα.
      Μαρινος<< Ρε Αντρια δεν ειπα αυτο. Θα του μιλησω του Γιωργου δωσε μου λιγο χρονο ρε μωρο μου>>
Προσπαθει να με καλοπιασει αλλα ξερω οτι αμα δεν παρω δραστικα μετρα ετσι θα ειμαστε μεχρι τα 90 μας. Και τον αγαπαω ρε γαμωτο.
Απο 13ων χρονων.
     Αντρια<< Οχι Μαρινο. Εμεις μαζι θα ειμαστε μονο οταν του μιλησεις.>>
Η αληθεια ειναι οτι κι εγω φοβαμαι την αντιδραση του Γιωργου αλλα πρεπει να το μαθει να τελειωνουμε.
     Μαρινος<< Μην εισαι ετσι τωρα>>
     Αντρια<< Και πως θες να ειμα οσο ξερω οτι δεν μπορουμε να ειμαστε μαζι κανονικα?! >> λεω και χτυπαει το κινητο μου.
Ξεφυσαει και στηριζεται στον τοιχο.
Πιανω την τσαντα μου να το βρω.

     Αντρια<< Παρακαλω..>>
    Μανος<< Ναι Αντρια... Ο Μανος ειμαι>> οοο τον ειχα ξεχασει αυτον
    Αντρια<< Επ Μανο... >> λεω και ο Μαρινος εχει καρφοθει πανω μου.
     Μανος<< Ειχαμε πει για την εργασια σημερα ισχυει?!>>
Η πτυχειακη. Γαμωτο!
    Αντρια<< Ναι ναι.. απλα εχω μπλεξει λιγο γιατι ηταν η ανηψια μου στο νοσοκομειο και καταλαβαινεις.>>
    Μανος<< Ααα.. Αν θες το ακυρωνουμε για αλλη φορα...>>
    Αντρια<< Οχι οχι .. σε 5 λεπτακια θα ειμαι εκει.>> λεω και το κλεινω

    Μαρινος<< Δεν θα πας πουθενα.>> λεει ανενδοτος.
    Αντρια<< Μαρινο δεν εχω την ορεξη σου και εξετιας σου ξεχασα οτι ειχα κανονισει για την πτυχιακη μου>> λεω μαζευοντας τα πραγματα μου.
    Μαρινος<< Δεν θα πας!>>
    Αντρια<< Τι δεν θα κανω?! >> τωρα θυμωσα.
<< Εξω τωρα!>>
Τον πιανω και τον σπρωχνω εξω.
    Μαρινος<< Αντρια το παρατραβας>> λεει αλλα τελικα τον βγαζω εξω και του κλεινω την πορτα στην μουρη.
Χτυπαει το κουδουνι, φωναζει αλλα εγω ανενδοτη μεχρι που εφυγε.

Το βραδυ

Μετα που εφυγε ο Μαρινος εγω πηγα στον Μανο για την εργασια αλλα δεν ειχα και πολυ ορεξη για αυτο το αναβαλαμε για αλλη φορα.

     Ετσι κλειστικα στο σπιτι και εβλεπα  με την σειρα ταινιες μεχρι που χτυπησε η πορτα.

     Αντρια<< Ποιος ειναι?!>> ρωταω
     Δημητρης<< εμεις ειμαστε Αντρια ανοιξε>> τι κανουν τετοια ωρα εδω?! Ανοιγω και βλεπω το Δημητρη και τον Σπυρο να κουβαλανε τον Μαρινο.
     Αντρια<< Τι εγινε?!>>  ρωταω και τους κανω χωρο να τον βαλουν στον καναπε
     Σπυρος<< Το παιδι μας εχει γινει λιωμα για μια γυναικα>>
Ααα ετσι Μαρινακο μου... καλααα
     Αντρια<< Αχα... Μπραβο του>> λεω ταχα αδιαφορη.
     Δημητρης<< Μωρη μουσιτσα που κανειας οτι δεν ξερεις.... Μαζι με τον αδελφο σου τα πινανε, εκεινος για την Ελευθερια και αυτος για σ'ενα>>
      Αντρια<< Για.. Για μενα... Το ειπε και στον ...Γιωργο?!>>
Ναι εγω ηθελα να του το πουμε αλλα δεν θελω να τσακωθουνε εξετιας μου.
    Σπυρος<< Μονο του το ειπε?! Εδω ετοιμαζανε τους γαμους σας>>        
    Μαρινος<< Στο ειπα οτι θα του το ελεγα κι ας μην με πιστευες>> λεει και με δυσκολεια ερχεται να με αγκαλιασει.
     Δημητρης<< Ναι καλα... Αυριο δεν θα θυμαται κανενας τους τιποτα ...
Εχουν κατεβασει απο ενα μπουκαλι>>
     Σπυρος<< Λοιπον εμεις φευγουμε>>
     Αντρια<< Που πατε?! Και αυτος?!>>
     Δημητρης<< Σπιτια μας αγαπαμε κι εμεις κυρια μου τι μονο εσεις ειστε...
Και καντον οτι θες...
Αντε καληνυχτα>> λενε και εξαφανιζονται.
      Μαρινος<< Πανε τα παιδια... τωρα οι δυο μας>> λεει και με σπρωχνει στον καναπε.
Πεφτω πισω και ερχεται απο πανω μου.
Αρχιζει να με φιλαει παντου στο προσωπο και φτανει να πιπιλαει τον λαιμο μου.
     Αντρια<< Αχ... Μα- Μαρινο σταματα εχεις πιει πολυ και ...>>
     Μαρινος<< Και σε θελω περισοτερο...>> συνεχιζει την προταση μου και  παιρνει θεση αναμεσα στα ποδια μου.
     Αντρια<< Μα- Μαρινο ααχ>>
      Μαρινος<< Παμε μεσα?!>> με σηκωνει στα χερια του και μας παει στην κρεβατοκαμαρα...

Merry  Christmas loves ♡

Ειναι λιγο βαρετο κεφαλαιο το ξερω ομως παιδια δεν εχω καθολου χρονο αλλα πολυ διαβασμα

Ωστοσο ειπα να κανω ενα βημα...

Παιδια για οτι λαθη συγνωμη αλλα πηρε καινουριο κινητο και τωρα το μαθαινω 😶

~ Kisses Bitches ❤~

     

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top