Αφιερωμένο με πολυ αγάπη στις αγαπημένες μου DianaRay1 @rose_17 user38316600 fontana1981 KordadonopoulouElen  GeorgiaBali ❤️❤️

Η κατάμεστη τραπεζαρία είχε σιωπήσει ολοσχερώς αφού μήτε οι ανάσες των παρευρισκομένων δεν ακουγόνταν στο ελάχιστο καθώς ανέμεναν την απόκριση μου στην πρόταση γάμου που μόλις είχα δεχθεί.

Ήδη κάποιοι πόνταραν πως θα αρνιόμουν λόγο της κοινωνικής μας ανισότητας που ήταν εμφανής και άλλοι γελούσαν κοροϊδευτικα πίσω από τα χαρτινα προσωπεία του καθωσπρέπισμου.

Η ίδια αισθανόμουν χαμένη ανάμεσα σε σκέψεις συναισθήματα και εκείνη την φλογερή μάτια απέναντι μου η οποία με είχε κυριολεκτικά απορροφήσει.

Τα σμαραγδένια μάτια του είχαν εστιάσει αποκλειστικά στο πρόσωπο μου μορφαζοντας αλλοκοτα όσο η σιωπή μου παρατεινε την αγωνία του άνδρα που με λάτρευε.

Ατένιζε τα σκοτεινά δικά μου με προσδοκία και μια κρυφή αγωνία που ελωχευε στο παρασκήνιο της ψυχής του όσο η ίδια έδειχνα πως περιεργάζομουν την απόκριση μου για αρκετή ώρα.

Ο γάμος αποτελούσε την υπέρτατη πράξη αγάπης και αιώνιας δέσμευσης για ένα ζευγάρι τουλάχιστον στο δικό μου μυαλό οπότε δεν μπορούσα να πάρω αψηφιστα μια τόσο σημαντική απόφαση.

"Αν τον αγαπούσες όσο πίστευεις δεν θα εκρυβες στην ψυχή σου περιττές αναστολές ! Αντιθέτως θα έπλεες σε πελάγη απόλυτης ευτυχίας .." ψιθύριζε στο αυτί μου μια φωνή χαμηλή που μονάχα η ίδια μπορούσα να μεταφρασω και να λάβω υπόψην μου.

Κοίταξα ξανά το πρόσωπο του Τζέιμς σαστισμένη μετέωρη ανάμεσα σε δύο άνδρες αν και κανονικά το μυαλό μου έπρεπε να έχει προσκολληθεί μονάχα στον έναν.

Τι στο καλό είχα πάθει ; Από πότε περίμενα έναν ξένο να αποφασίσει για την ζωή μου ; Επιβιβάστηκα στο πλοίο ερωτευμένη μέχρι τέλους με τον Τόμας κι έτσι θα παρέμενα παρά τους πειρασμούς που είχαν φράξει το δρόμο μου .

Παίρνοντας μια βαθειά ανάσα έστρεψα ξανά τα μάτια μου στον μοναδικό άνδρα που ήθελα να αντικρίζω σε κάθε μου ξύπνημα και να καληνύχτιζω με ένα τρυφερό φιλί όσες νύχτες έμελε να ζήσουμε αντάμα.

" Κι εγώ σε αγαπάω όσο τίποτα γλυκέ μου..! Φυσικά και δέχομαι να γίνω η γυναίκα σου !" Αναφώνησα ενθουσιασμένη πνίγοντας τις αμφιβολίες και τους φόβους κάπου ανάμεσα στα βελούδινα χέρια του που τύλιξαν αυτομάτως το κορμί μου στοργικά.

" Αγάπη μου ..! Για μια στιγμή η καρδιά μου έπαψε να χτυπάει νόμιζα πως θα με αρνιόσουν..! Δεν έχει αλλάξει τίποτα μεταξύ μας έτσι δεν είναι ;" Ψιθύρισε ανήσυχος στο αυτί μου κρίνοντας από την πρωτοφανή μου αργοπορία να δώσω την θετική μου απόκριση στην πρόταση που άλλες γυναίκες αναμένουν εναγωνίως.

Χάιδεψα απαλά τα μαλλιά του πασχιζοντας να κατευνάσω τοσο τις δικές του ανασφάλειες όσο κι το ακανόνιστο καρδιοχτύπι μου που δεν έλεγε να καταλαγιάσει.

" Πως μπόρεσες να πιστέψεις έστω και μια στιγμή πως θα σε αρνιόμουν ..είσαι η ζωή μου..! Με εξέπληξες τόσο ευχάριστα που έχασα τα λόγια μου..!" Έλεγα ψέματα για πρώτη φορά περισσότερο στον εαυτό μου παρά σε εκείνον καθώς οι ενδοιασμοί μου είχαν βγει στην επιφάνεια από το πουθενά.

Μήπως τελικά είχα εξιδανικεύσει την σχέση μαζί του απο φόβο πως η αλήθεια που θα αντίκριζα θα με συνέτριβε ; Η μήπως τελικά έτρεμα την μοναξιά ; Αναρωτιομουν ζαλισμενη τόσο από την βοη του πλήθους που χειροκροτούσε αδιάκοπα όσο και από τις βαθύτερες σκέψεις που αναδύονταν στην επιφάνεια αξαφνα.

Για όλα έφταιγε εκείνο το φιλί ..αυτός ο παράξενος αυθάδης άνδρας με την εθιστική ματιά που σαν την αντικρίζες μια φορά σε καταδίκαζε αυτομάτως να την επιζητεις ασυναίσθητα σε κάθε σου βήμα.

Δεν έστρεψα καν το βλέμμα τούτη την φορά προς το μέρος του διότι γνώριζα πως η απαξίωση που θα αντίκριζα στο όμορφο πρόσωπο του ήταν ικανή να καταστρέψει την ομορφοτερη στιγμή μου.

Ο άνδρας ενώπιον μου έβγαλε από την τσέπη του ένα κατακόκκινο βελούδινο κουτί σε σχήμα καρδιάς ανοίγοντας το με αργές κινήσεις που παρατείναν την αγωνία μου ενώ η αίθουσα κραύγαζε ακόμη πιο δυνατά τα ονόματά μας.

Ένωσε το βλέμμα του με το δικό μου με μια βαθειά υπόσχεση να καθρεπτιζεται στις βαθύτερες στιβάδες των οφθαλμών του που για κάλη μου τύχη κατόρθωσε να μου υπενθυμίσει τον λόγο που τον αγαπούσα.

"Υπόσχομαι να σε κάνω ολοένα πιο ευτυχισμένη Νταϊάνα κάθε στιγμή και λεπτό για πάντα.." πρόφερε μελισταλακτα συγκινημένος καθώς περνούσε ένα πάνερμορφο μονοπετρο λευκόχρυσο δαχτυλίδι στο τρεμάμενο δάχτυλο μου.

Αυτο ήταν πλέον η ζωές μας είχαν πάρει άλλη τροχιά ταξιδεύοντας προς τα λιμάνια της αιωνιότητας αντάμα είτε με ευνοϊκο καιρό είτε πάλι με φορτούνες το πλοιάριο της αγάπης μας θα ξεπερνούσε κάθε εμπόδιο.

"Εύχομαι να μπορέσω να σου προσφέρω κι εγώ απο την μεριά μου οση αγάπη σου αξίζει ! " Ψέλλισα σοκαρισμένη τυλίγοντας τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του προτού τα δάκρυα μου κυλήσουν ελεύθερα ενώπιον τόσων αδιακρίτων ανθρώπων.

"Συγχαρητήρια στο ζεύγος Μπράξτον λοιπόν για την εξαίσια εξέλιξη της σχέσης τους ! Το πλήρωμα και η ορχήστρα σας εύχεται να είστε πάντοτε αγαπημένοι και να ζήσετε χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα..!" Έσπευσε με την σειρά του ο νεαρός τραγουδιστής της μπάντας από το μικρόφωνο να μας ευχηθεί επαναφέροντας την μουσική στους ξέφρενους ρυθμούς της.

"Σας ευχαριστούμε πολύ όλους για τις ευχές σας ! Με μια γυναίκα σαν την Νταϊάνα πλάι μου η ευτυχία είναι δεδομένη !" Ανταπέδωσε ένθερμα τους αλλεπάλληλους χαιρετισμούς και τις ευχές που διαδέχονταν η μία την άλλη με ταχύτητα φωτός υψώνοντας το ποτήρι με την σαμπάνια του ψηλά .

"Μια πρόποση παρακαλώ κυρίες και κύριοι ! Στην γυναίκα που με ανέστησε και με κάνει καθημερινά να αγάπαω τις ξεχωριστές πτυχές της ..!" Αναφώνησε χαμογελώντας πλατιά προς όλους τους παρευρισκόμενους οι οποίοι ύψωσαν εξίσου τα ποτήρια τους προς τιμήν μου.

" Στην υγειά λοιπόν της μέλλουσας γυναίκας σου που θα πλέει αιώνια σε πελάγη ευτυχίας κοντά σου ειδικά ..!" Ευχηθηκε ειρωνικά από την άλλη άκρη της τραπεζαρίας όπως ακριβώς το περίμενα εκείνος.

"Τζέιμς μην παίζεις άλλο με τα νεύρα μου ! " Γρυλισε μέσα από τα σφιγμένα δόντια του αιφνίδια κι ο Τόμας προαναγγέλλοντας άλλη μια επερχόμενη αντιπαράθεση ανάμεσα τους .

"Ησύχασε αγάπη μου δεν χρειάζεται να τσακωθείς με κανέναν απόψε είναι η βραδιά μας !" Ψιθύρισα διακριτικά στο αυτί του φροντίζοντας παράλληλα να χαμογελάσω παγωμένα στις κύριες που με πλησίαζαν με δήθεν φιλικές διαθέσεις.

Παρά τις ασχημες συμπεριφορές που είχα εισπράξει από την έναρξη του ταξιδιού μας έως και πριν από μερικά λεπτά ως δια μαγείας η πρόταση του γέννησε αισθήματα σεβασμού προς τις κύριες του κύκλου του.

Φαίνεται επέλεξαν να με έχουν από κοντά εφόσον θα εισέβαλα για τα καλά στον επιχειρηματικό κόσμο τους κι συχνά πυκνά θα έρχονταν αντιμέτωπες μαζί μου σε διάφορες συναθροίσεις.

"Καλώς ήρθες στον κύκλο μας λοιπόν μέλλουσα κυρία Μπράξτον εύχομαι να ζήσετε χρόνια αφθονίας και απέραντης αγάπης..!" Φρόντισε να μου ευχηθεί από τις πρώτες μια νεαρή ξανθιά κοπέλα περίπου στην ηλικία μου απλώνοντας το χέρι της ευγενικά προς το μέρος μου.

Χαμογέλασα εγκάρδια ανταποδίδοντας τυπικά την χειραψία θαυμάζοντας παράλληλα την αλαβάστρινη ομορφιά και χάρη της κοπέλας ενώπιον μου.

"Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου ! Ανταποδίδω ολόψυχα και σου εύχομαι εξίσου να βρεις κι εσύ τον άνθρωπο σου αν τυχαίνει να είσαι ελεύθερη..!" Προφέρα ντροπαλά πασχιζοντας να αντικρούσω το σκίρτημα ζήλειας που διαπέρασε την καρδιά μου σαν το βλέμμα της περιπλανήθηκε στον χώρο καταλήγοντας χωρίς να το περιμένω στην θυμωμένη όψη του Τζέιμς.

" Σε ευχαριστώ.. ελπίζω να ενωθούν τελικά οι ζωές μας κι..σύντομα μάλιστα .."σχολίασε κοφτα δίχως καν να κοιτάζει προς το μέρος μου χαρίζοντας την θέση της επιδεικτικά στις υπόλοιπες γυναίκες που ανέμεναν στην σειρά να ευχηθούν.

Παρέμεινα αφηρημένη να την παρατηρώ να απομακρύνεται βαδίζοντας αγέρωχα και θηλυκά προς το μέρος του έχοντας επιστρατευσει ολόκληρη την γοητεία της ώστε να ξεκλεψει ένα του και μόνο βλέμμα.

Όμως εκείνος δεν είχε το χρόνο να ασχοληθεί μαζί της αφού ήδη δίχως να το αντιληφθώ είχε καλύψει την μικρή απόσταση που μας χώριζε από το μπαρ προς το τράπεζα βαδίζοντας αποφασιστικά προς το μέρος μας με ύφος σκοτεινό και χείλη σφιγμένα.

" Επετρεψε μου να ευχηθώ στην κύρια Μπράξτον όπως αρμόζει Τόμας κι πάψε να ζηλεύεις τόσο άλλωστε αν σε αγαπάει πραγματικά θα παραμείνει κοντά σου ..για πάντα έτσι δεν είναι ;" Καγχασε ειρωνικά ανακοπτωντας αυτομάτως την ρηχή ανάσα μου αφού έμοιαζε εκτός εαυτού άραγε ήταν έτοιμος να του αποκαλύψει την αλήθεια για το φιλί μας ;

" Τι εννοείς ρε αλήτη μίλα επιτέλους ανοιχτά πιο είναι το πρόβλημα σου κομπλεξικε ; Ότι εγώ αποφάσισα να φτιάξω την ζωή μου σε αντίθεση με εσένα που αποφεύγεις τις γυναίκες από κίνδυνο μην δεθείς και δεσμευτεις ; Ε λοιπόν δεν είμαστε όλοι σαν εσένα ξενερωτοι !"

"Τόμας δεν ξέρεις τι λες βάλε σε παρακαλώ μια τέλεια..! " Πάσχιζα με κάθε τρόπο να κατευνάσω την τεταμένη ατμόσφαιρα ανάμεσα στους δύο τους μα φάνταζε μάταια οποιαδήποτε προσπάθεια αφού ήδη η κατάσταση είχε εκτροχιαστεί.

" Σιγά ρε ! Μην παριστάνεις ξαφνικά και τον άγιο ..μέχρι να πάθεις το ατύχημα οι φυλλάδες καθημερινά οργίαζαν για εσένα κι τις άπειρες ερωτικές απογοητεύσεις που είχες απλόχερα μοιράσει ! Παραδεξου πως κι ο γάμος σου θα είναι άλλο ένα παιχνίδι επανόδου στην δημοσιότητα με θύμα την καημένη Νταϊάνα αυτή την φορά ..!" Έριξε περισσότερο λάδι στην μαινόμενη φωτιά που σταδιακά έπαιρνε διαστάσεις πυρκαγιάς ανάμεσα μας δίχως προφανή αιτία γεννώντας παράλληλα ασυναίσθητα διαφόρων ειδών αμφιβολίες.

Ουδέποτε είχα αναλογιστεί την πιθανότητα ο Τόμας να με χρησιμοποιεί για να κερδίσει την χαμένη θέση του στην κοινωνία μέσα από μια υγιή σχέση βουλωνοντας παράλληλα τα στόματα .

Κι όμως για άλλη μια φορά τα λόγια του κατόρθωσαν να γεμίσουν το μυαλό μου με ποικίλες στιγμές που είχα βιώσει στο πλευρό του πλημμυρισμένες από μεγάλα λόγια και υποσχέσεις που δεν ήμουν σε θέση να αμφισβητήσω.

Το πονεμένο παρελθόν που κουβαλούσα στις πλάτες μου αιώνια όμως επέβαλε να είμαι για πολλοστή φορά επιφυλακτική ενώπιον σε κάθε είδους εκδηλώσεις αγάπης καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως ήμουν καταδικασμένη να μην αγαπήσω ποτέ πραγματικά.

Βυθισμένη στις απόκρυφες σκέψεις που δεν άφηνα κανέναν να διαβάσει μήτε καν να αφουγκραστει αφαιρέθηκα δίχως να παρατηρήσω την επικείμενη επίθεση που έμελε να βάλει χώρα ανάμεσα τους εκτονώνοντας μονομιάς την κλιμακούμενη ένταση.

Σε κλάσματα δευτερολέπτου αντίκρισα την γροθιά του να προσγειώνεται με δύναμη στο πρόσωπο του αναιδη φίλου του αναγκάζοντας τον να χάσει την ισορροπία του.

"Τι έκανες αγάπη μου ; Έχεις τρελαθεί ; " Αναφώνησα σαστισμένη τρέχοντας ασυλλογιστα προς το μέρος του Τζέιμς με σκοπό να τον βοηθήσω μα μονάχα η σκληρή ματιά που ανταλλάξαμε φάνταζε αρκετή για να με αποτρέψει.

" Θαύμασε τι άνθρωπο θα παντρευτείς ! Δεν αντέχει την αλήθεια και ξεσπάει βίαια ενάντια σε όποιον την διαλαλεί ! Πρόσεχε..!" Μουρμουρισε θυμωμένος ορθώνοντας εκ νέου το ανάστημα του κλωτσοντας ένα από τα πλαϊνά αδειανα τραπέζια.

Ο ήχος από τα πανάκριβα πορσελάνινα σερβίτσια όπου έσπαγαν με φόρα στο μαρμάρινο έδαφος ήταν τόσο εκκωφαντικός που στα αυτιά μου ηχούσε ως τύμπανα πολέμου.

Κι δεν είχα άδικο αφού ως μαινόμενος ταύρος όρμησε καταπάνω του σκίζοντας το λευκό πουκάμισο του καθώς τον τραβαγε από τον γιακά προτού του αντιγυρισει την το χτύπημα με δύναμη.

"Σταμάτηστε θεέ μου σήμερα ! Τι έχετε να χωρίσετε εσείς οι δύο ; " Φώναζα πανικόβλητη καθώς ο διέκρινα με την άκρη του ματιού μου το σώμα του Τόμας με την σειρά του να σωριάζεται καταχαμα κι απ' την μύτη του να στάζουν ήδη μερικές κατακόκκινες κηλίδες αίματος.

" Έτσι για να μην νομίζεις πως θα σε άφηνα ατιμώρητο αλαζόνα!" Μουρμουριζε εξοργισμένος ο Τζέιμς απολαμβάνοντας την θριαμβευτική του αντεπίθεση που είχε θέσει σε θέση ισχύος τον ίδιο ξανά.

" Κατέστρεψες την ομορφότερη στιγμή της ζωής μου ρε μαλακα δεν πρόκειται να σε γλιτώσουν απ τα χέρια μου σαν σηκωθώ από το δάπεδο ορκίζομαι !" Συνέχιζε ακάθεκτος την φραστική αντιπαράθεση τους δίχως να αναλογίζεται διόλου τα χτύπηματα στο πρόσωπο του που πίεζε απαλά με σκοπό να σταματήσει να αιμορραγεί.

"Τόμας αγάπη μου σε μην δίνεις συνέχεια κάντο για χάρη μου.."ψιθύριζα πανικόβλητη στο αυτί του έχοντας συνεχώς το βλέμμα μου στραμμένο προς το μέρος του εξοργισμένου Τζέιμς παγωμένη αναμενόντας την επόμενη κίνηση .

Κάποιοι απο τους παρευρισκόμενους για καλή μας τύχη έσπευσαν να συγκρατήσουν τους δύο άνδρες αφήνοντας εμένα μετέωρη στην μέση μιας κτηνωδίας να παρακολουθώ απορρημενη .

"Αφήστε με να δώσω ένα μάθημα στον τραμπούκο εδώ μπροστά μου..!" Κραύγαζε μέσα απ' τα σφιγμένα χείλη του ο Τζέιμς υποβασταζομενος από δύο μυώδης καμαρωτους που φάνταζαν ανίκανοι να τον δαμάσουν.

"Κύριε για το θεό ηρεμήστε ο κόσμος έχει πανικοβληθεί σκεφτείτε την φήμη του πλοίου που τόσο θέλετε να αγοράσετε..! Τι θα λένε για εσάς οι εφημερίδες και τα μπλογκς αύριο !" Ψιθύρισε στο αυτί του ένας εκ των δύο ανδρών του προσωπικού κατευναζοντας κάπως τα τεντωμένα νεύρα του.

"Έχεις δίκιο ..έχω πολλά σχέδια κατά νου για να τα θυσιάσω για έναν κρετινο σαν τον Μπράξτον..!" Κατέληξε τελικά καρφώνοντας το αγριωπο βλεμμα του εκ νέου στο χλωμό πρόσωπο μου καθώς αποχωρούσε ξεκουμπωνοντας με μια απότομη κίνηση το λευκό πουκάμισο του νευριασμένος.

Δίχως καθυστέρηση γονάτισα στο πλευρό του μέλλοντα σύζυγου μου ανήσυχη σφουγγιζοντας με ένα λευκό πανί το περίσσιο αίμα που έσταζε από την μύτη του σιωπηλή.

Τα εκφραστικά μάτια του αναζήτησαν με στοργή τα δικά μου πασχιζοντας να καθησυχάσει τους φόβους όπου είχαν θεριεψει στην ψυχή μου δίχως καμία προφανή αιτία.

"Ησύχασε μωρό μου .. όφειλα να υπερασπιστώ την τιμή σου .." ψέλλισε ζαλισμενος χαϊδεύοντας με τον παγωμένο αντίχειρα του τα μουδιασμενα ακροδακτυλα μου.

"Γιατί έπρεπε να γίνει έτσι μου λες ; Σου ζήτησα να τον αφήσεις να λέει ότι θέλει αγάπη μου !" Προφέρα σαστισμένη ζητώντας ευγενικά από τους υπόλοιπους παρευρισκόμενους να συνεχίσουν το γεύμα τους ανενόχλητοι λιώνοντας από ντροπή.

" Μα δεν βλέπεις πως αυτός ο αλήτης προσπαθεί να με διαβάλει στα μάτια σου από την πρώτη στιγμή ; Δεν ξέρω τι ζόρι τραβάει ! Άλλα έτσι ήταν πάντοτε σαν χαρακτήρας επιθυμούσε όσα δεν του ανήκαν..! " Μουρμουρισε σφίγγοντας τα δόντια του επιδεικτικά αφου η οργή συναντούσε την ορμητική ζήλεια που κυρίευε την ψυχή του συνθέτοντας ένα δολοφονικό κράμα.

" Δεν.. καταλαβαίνω τι θες να πεις αγάπη μου μου..μόνος σου του έδωσες αξία πραγματικά..! Έλα σε παρακαλώ ας το ξεχάσουμε..!" Ικέτευσα μουδιασμενη υπό το φόβο πως η ενοχή είχε ήδη ζωγραφιστεί ολόγυρα στο πρόσωπο μου προδιδοντας αυτομάτως τις άκομψες περιπτύξεις μας νωρίτερα.

Η όψη του ξάφνου σκοτείνιασε σαν ατένιζε σκεπτικός το πανιασμενο πρόσωπο μου που ούτε καν το μακιγιάζ δεν ήταν σε θέση να καλυψει .

" Νταϊάνα ..δεν είμαι ανόητος ..! " Πρόφερε κοφτά σχεδόν επιθετικά σε μια προσπάθεια να με αιφνιδιάσει και παράλληλα να ξεκλεψει περισσότερες πληροφορίες που δεν ήμουν σε θέση να δώσω.

Η καρδιά μου πλέον κάλπαζε ξέφρενα κάτω από τις λεπτές στιβαδες του μεταξωτου φορέματος μου έτοιμη σχεδόν να τιναχτεί έξωθεν του στέρνου ενώπιον του.

'' Θεέ μου ! Μας είδε αυτό είναι ; Μήπως εισέβαλε αθόρυβα στην καμπίνα όσο εμείς είχαμε χαθεί για μερικά λεπτά στην δίνη του πόθου και της εκδηλης χημείας που εξέπεμπαν τα σώματα μας ;'' αναρωτιομουν ανήσυχη κάνοντας αυτόματως δύο βήματα προς τα πίσω .

" Μην μιλάς με γρίφους ..τι κόλπα είναι αυτά ξαφνικά πάντοτε εξέφραζες ανοιχτά τις βαθύτερες σκέψεις σου..!" Τραυλισα σαστισμένη πέφτοντας ατσαλα επάνω στο αδειανο τραπέζι πίσω ακριβώς από το διαλυμένο δικό μας πασχίζοντας να κερδίσω την χαμένη ισορροπία μου.

Στην σκέψη πως ο Τόμας γνώριζε για την στιγμιαία απιστία όπου ήδη είχα μετανιώσει οικτρά το νήμα της ζωής μου κοβόταν στην θέση της παλλόμενης καρδιάς ξεμένε ένα ολόλευκο στεγνό κουφάρι .

Ήταν όλα λάθος να πάρει η στιγμή ο τρόπος τα αισθήματα όπου γεννήθηκαν στην ψυχή μου απ' εκείνο το φιλί και φυσικά η παρουσία εκείνου του άνδρα πειρασμού κοντά μου !

Κάθε του βλέμμα έκλεβε σταδιακά ένα κρυμμένο κομμάτι του εαυτού μου λες και διέθετε μαγικές δυνάμεις κι μπορούσε να ρουφήξει ακόμη κι την ίδια την ψυχή μου ρανίδα ρανίδα.

Εκείνα τα χείλη του..θεέ μου ..θα κατόρθωναν να γκρεμίσουν όσες άμυνες είχα κτίσει γύρω απ' το σώμα μου με τα χρόνια μα κυρίως γύρω απ' την καρδιά που ουδέποτε είχε δοθεί σε κανέναν ολοκληρωτικά.

'' Λογικεψου Νταϊάνα να σε πάρει η οργή είσαι τόσο ευτυχισμένη στο πλευρό του Τόμας που σε λατρεύει και κάνει τα πάντα για να χαμογελάς ! Ξέχασε ότι προηγήθηκε κι προχωρά μπροστά..!'' πίεζα τον εαυτό μου θυμωμένη παλεύοντας να σβήσω την φλόγα που κυρίευε την σάρκα και μόνον στην θύμηση του απαλού φιλιού.

" Μωρό μου αισθάνεσαι καλά ; Μήπως σε πειράζει η θάλασσα..;" Ρώτησε ανήσυχος στηρίζοντας τον κόρμο μου με τα δύο του δυνατά μπράτσα συνεχίζοντας να με παρατηρεί εξεταστικα.

" Τα βρώμικα υπονοούμενα σου με ενοχλούν και τίποτα παραπάνω..!" Γρυλισα χαμηλόφωνα στρέφοντας προς την αντίθετη πλευρά το ενοχικό βλέμμα μου προτού προλάβει να το ερμηνεύσει.

Σαν αντίκρισα ολόγυρα μου όλα εκείνα τα φλογερά βλέμματα να βρίσκονται εστιασμένα εξ ολοκλήρου επάνω μου λες και παρακολουθούσαν κάποιο θεατρικο έργο ενώπιον τους η λογική μου επανήλθε ακαριαία.

Ισιωσα το φόρεμα μου στοικα απομακρύνοντας διακριτικά τα χέρια του που τυλίγονταν γύρω απ' την μέση μου κτητικα κι βάλθηκα να συμμαζέυω τα διαλυμένα πιάτα και ποτήρια από το δάπεδο.

"Μα τι κάνεις εκεί αγάπη μου θα κοπεις υπάρχουν υπάλληλοι να τα συμμαζέψουν..!" Αναφώνησε εκ νέου τραβώντας βίαια απ' τα χέρια μου τα θρυμματισμένα γυάλινα σκεύη εκτοξεύοντας τα ξανά στο έδαφος υποτιμητικά.

" Μην φέρεσαι σαν ξιπασμενος ουδέποτε στην ζωή μου επιθυμούσα να έχω υπηρέτες..!" Αντέδρασα με την σειρά μου παρακουωντας ίσως για πρώτη φορά μια συμβουλή του με πρωτόγνωρη ένταση που δεν αρμόζε σε μια γυναίκα που μόλις δέχθηκε πρόταση γάμου.

" Ξαφνικά τα έβαλες μαζί μου Νταϊάνα ; Κατάλαβαινω πολύ καλά πως ίσως μου έχεις θυμώσει για το περιστατικό που προηγήθηκε ! Γι'αυτό υπάρχει μόνον μία λύση να εξιλεωθω έλα ακολούθησε με !" Πρόφερε σκανταλιαρικα οδηγώντας με στο κέντρο της άδειας γυαλιστερής πίστας χορού που πλαισίωναν αρμονικά τα γεμάτα τραπέζια .

"Τι τρελό έβαλες πάλι με τον νου σου ;" Σχολίασα γελώντας γοερα με την παιδική του ανεμελιά που φρόντιζε έπειτα από κάθε μας καυγά να αναδύεται εξαγοράζοντας ακριβά την συγχώρεση μου.

"Έννοια σου και θα δεις μωρό μου ! Απόψε έχουμε γιορτή και κανένας ανόητος δεν μπορεί να την καταργήσει με τα ανόητα καπρίτσια του..!" Αναφώνησε ενθουσιασμένος γνεφοντας προς την ορχήστρα να παίξει το τραγούδι που είχαν εκ των προτέρων προβάρει για χάρη μας.

Μια απαλή μελωδία πιάνου τύλιξε τα κορμιά σταδιακά χαλαρώνοντας τους σφιγμένους μας μύες κάπως με την μαγευτική επίδραση .

Έκλεισα τα μάτια μου απαλά σβήνοντας κάθε ανησυχία για μερικά λεπτά σαν να κατέβαζα αυτόματως έναν διακόπτη κι τα φώτα της ψυχής αυτομάτως νεκρώναν.

Ακούμπησα μαλακά στον ώμο του εισπνέοντας το διακριτικό ακριβό άρωμα που η ίδια του είχα δωρίσει στην πρώτη μας επέτειο με μια κρυφή αγωνία αν θα δεχόταν ένα τόσο ταπεινό δώρο από μεριάς μου σε σχέση με όσα είχε συνηθίσει .

Δεν θα ξεχνούσα ποτέ την έκφραση ευγνωμοσύνης και απέραντης ευδαιμονίας που χαράχθηκε στο πρόσωπο του εκείνο το δειλινό όσα χρόνια κι αν περνούσαν υποσχέθηκα στον εαυτό μου πεπεισμένη πλέον πως είχα πάρει την σωστή απόφαση.

Ένας άνδρας που προσέφερε απλόχερα την καρδιά του έπειτα από τόσα χρόνια εγκλεισμού και μοναξιάς ήταν σίγουρα αποφασισμένος να με κάνει ευτυχισμένη και να μου χαρίσει την ζωή του.

Δεν υπήρχε πιο σωστός άνδρας για εμένα ημουν βέβαιη πια ξεχνώντας προς το παρόν την αναπάντεχη εμφάνιση του μυστηρίωδη Τζέιμς στην ήρεμη ζωή μου.

" Τι εννοούσες νωρίτερα αγάπη μου με τον παράξενο υπαινιγμό που άφησες να πλανιεται ανάμεσα μας ; Τι θα έπρεπε να καταλάβω ;" Ψιθύρισα απαλά στο αυτί του επιθυμώντας μονάχα μια λυτρωτική αλήθεια απ' τα χείλη του για να πάψω να φλέγομαι απ' τις ενοχές.

" Έλα τώρα μωρό μου ξέχασε το ! Είμαι πολύ κτητικός μαζί σου κι ζηλιάρης..κι ίσως να βλέπω παντού γύρω σου φαντάσματα !" Άφησε ξανά άλλο ενα σκοτεινό υπονοούμενο που έβαζε στην προσωρινή ψυχραιμία μου ξανά φωτιά.

" Δεν χρειάζεται Τόμας..! Είμαι μόνο δική σου !"

"Είσαι ; " η αντερώτηση του έκοψε την ανάσα μου μονομιάς καθώς πλέον ένα κουβάρι ξετυλίγονταν ενώπιον των οφθαλμών μου κι ίσως είχε επηρεάσει την απόφαση του σχετικά με τον επικείμενο γάμο μας.

Η απόκριση για κάποιο λόγο δεν έλεγε να ξεκολλησει από τα χείλη λες και οι λέξεις είχαν ριζώσει στα βαθύ του λαιμού .

Γιατί ; Εφόσον η καρδιά μου ήταν δική του ; Δεν με είχε κάνει κανένας άλλος άνδρας τόσο ευτυχισμένη όσο εκείνος τι είχε αλλάξει εσωτερικά μου ; Ποιος είχε κλονισει την πίστη μου σε εκείνον ; αναρωτιομουν σαστισμένη.

Έριξα ένα φευγαλέο βλέμμα προς το κοινό μας που μας παρατηρούσε με προσήλωση σχολιάζοντας με στόμφο κάθε κίνησή μας αφού για απόψε καταφέραμε να είμαστε το επίκεντρο της διασκέδασης.

Σαν η ματιά μου εστίασε στο πρόσωπο του Τζέιμς παρέμεινε εκεί κοκκαλωμενο προκαλώντας ένα ανεπαίσθητο σκίρτημα χαμηλά στα σωθικά μου .

Με κοιτούσε κι εκείνος επίμονα καθώς εισερχονταν φανερά πιο ήρεμος εκ νέου στην αίθουσα προσελκύοντας μονομιάς κάποια από τα γυναικεία φλογερά βλέμματα.

Τα μάτια του φωσφορίζαν στο χαμηλό φωτισμό της πίστας δημιουργώντας μια αντίθεση σχεδόν ερεθιστική κάνοντας την σάρκα να επιθυμεί τα δικά του χέρια γύρω της.

Δεν έλεγε να πάρει τα μάτια του απ' πάνω μου κυρίως απ τα χείλη που πριν λίγη ώρα είχαν ακουμπήσει τα δικά του για πρώτη φορά γεννώντας αναπάντεχες ελπίδες .

Ίσως το φιλί μας να μην του πέρασε τόσο αδιάφορο να του άφησε μια γλυκόπικρη γεύση σαγήνης την ίδια ακριβώς που είχε ξεμείνει ανεξίτηλη κι στα δικά μου.

"Νταϊάνα.." άκουσα τον Τόμας αξαφνα να μουρμουριζει ερωτικά καθώς πλησίαζε αργά τα χείλη του στα δικά μου όπως έπραττε συχνά.

Η όψη του μονομιάς αγριεψε όμοια με τα κύματα της θάλασσας στην όποια είμασταν ταξιδιώτες και τα μάτια του στενεψαν επιθετικά καθώς ανέμενε την δική μου αντίδραση.

Κόκκινος συναγερμός ηχούσε στα αυτιά μου κίνδυνος κίνδυνος κραύγαζε η συνέιδηση μου πρώτη φορά αφού άλλοτε χανομουν στα έντονα κτητικα φιλιά του .

Δυστυχώς προτού προλάβω να τον σώσω την άβολη κατάσταση τα στόματα μας είχαν ενωθεί κι η γλώσσα του διαπερνούσε την δική μου απαιτητικά.

"Αγάπη μου όχι μπροστα σε τόσο κόσμο νιώθω άβολα !" Ψέλλισα ξεπνοη παλεύοντας να μην κοιτάξω προς το μέρος του φοβούμενη πως θα πρόδιδα πόσο άσχημα αισθάνθηκα από το φιλί του ανθρώπου που μόλις είχα αρραβωνιαστεί.

"Είσαι δικιά μου και θέλω όλος ο κόσμος να το μάθει άκους ; Κανείς δεν θα σε πάρει από εμένα!" Κραύγασε θυμωμένος πιέζοντας την μέση μου με φόρα προς το μέρος του την ώρα που η ρομαντική μουσική είχε μόλις πάψει να ηχεί.

Το πλήθος ξέσπασε σε δυνατά χειροκροτήματα που κατόρθωσαν να σβήσουν κάπως την πνιγηρή ατμόσφαιρα που επικρατούσε ολόγυρα μου.

Κι έπειτα παρατήρησα με την άκρη του ματιού μου εκείνον να ανέβαινει στο κέντρο της πίστας πλάι μας συνοδευόμενος από την όμορφη ξανθιά κοπέλα που πριν λίγο μου είχε ευχηθεί .

Ένιωσα πως έφαγα μια δυνατή γροθιά στα σωθικά και ξάφνου διπλωθηκα στα δύο απ' έναν πόνο αλλόκοτο που δεν ήμουν σε θέση να εξηγήσω με την απλή λογική.

Τα σώματα των δύο ήρθαν κοντά το ίδιο κι τα βλέμματα τους ήμουν αορατη ξαφνικά για εκείνον καθώς τα μάτια του ατενιζαν τα γαλανά δικά της με πόθο.

Τα χέρια του εφάπτονταν στην σάρκα της κατηφορίζοντας προς τα οπίσθια της όπου η ίδια ελεύθερα του είχε δώσει πρόσβαση καθώς λικνιζε τους γοφούς της στον γρήγορο ρυθμό ενός λάτιν κομματιού.

" Νταϊάνα μωρό μου πονάς κάπου ; Γιατί διπλωθηκες ξαφνικά ;" Η φωνή του Τόμας φρόντισε να με επανέφερει στην λογική που για χάρη ενός άγνωστου καζανόβα είχα απωλεσει παντελώς με κίνδυνο να απαρνηθώ τον μοναδικό άνδρα που με νοιαζόταν.

"Σε παρακαλώ μωρό μου ας γυρίσουμε στην καμπίνα μας ένας δυνατός πόνος νομίζω με έχει καταβάλει..!" Προφέρα πονεμένα παρατηρώντας κλέφτα τον αμέριμνο άνδρα πλάι μου να αδιαφορεί πλήρως κι να συνεχίζει να διασκεδάζει.

"Είσαι πανέμορφη μόλις η νύχτα μου απέκτησε νόημα !" Της εξομολογήθηκε γελωντας ανέμελα καθώς απολάμβανε την ένταση και το πάθος της στιγμής.

"Έλα καρδιά μου ..είμαι εγώ εδώ για εσένα μην ανησυχείς..!" Με διαβεβαίωσε μελισταλακτα ο καλός μου σηκώνοντας το σώμα μου με μια κίνηση στα χέρια του ως άλλος ιππότης των παραμυθιών μου.

Τότε μόνον το βλέμμα του στράφηκε ανήσυχο προς την μεριά μας εστιάζοντας στο καταχλωμο πρόσωπο μου που δεν έλεγε να κινηθεί έχοντας παραμείνει παγωμένο με μια έκφραση πονεμένη.

Επί τόπου εγκατέλειψε την όμορφη παρτενέρ του τρέχοντας να μας προλάβει στο κατώφλι της έξοδου.

" Μα τι συμβαίνει δεν αισθάνεται καλά η Νταϊάνα ;" Ρωτούσε ξεπνοος τον σιωπηλο Τόμας δίχως να λάβει απόκριση μονάχα μερικές κλεφτες ματιές ανταλλάξαμε που έκοβαν περισσότερο κι από μαχαίρι.

Επιστρέφοντας επιτέλους στην ζεστή μας καμπίνα οι μύες μου χαλάρωσαν και η ανάσα μου επέστρεψε στα φυσιολογικά της επίπεδα για καλή μου τύχη.

Ακούμπησε το σώμα μου μαλακά στον βελούδινο λευκό καναπέ απέναντι από το κρεββάτι μας χαϊδεύοντας τρυφερά τα μαλλιά μου ταραγμένος.

" Ησύχασε μωρό μου ..θα κάνω τα πάντα για να νιώσεις καλύτερα .." ψιθύρισε καθησυχαστικα κρύβοντας το πρόσωπο του στον λαιμό μου έως ότου αποκοιμήθηκε αποκαμωμενος στην αγκαλιά μου.

Η ίδια δεν είχα κλείσει μάτι ατενίζοντας σκεπτική έξωθεν του παραθύρου την σκοτεινή αφρισμένη θάλασσα την οποία διασχίζαμε με ταχύτητα .

Τα υπερλαμπρα αστέρια φωταγωγούσαν τον άχρωμο ουρανό συντροφευοντας το ολόγιομο φεγγάρι που αντανακλούσε την όψη του ως άλλος νάρκισσος στην γυάλινη επιφάνεια της θαλάσσης.

Κάπως έτσι και οι σκέψεις μου επέμεναν να με βασανίζουν όσες ώρες κι αν είχαν περάσει απο το επεισοδιακό δείπνο .

Η μουσική ηχούσε ακόμη δυνατή από την αίθουσα και φωνές αναστατώναν ακόμη την γαλήνια σιωπή της θάλασσας κι ας ήταν ήδη περασμένα μεσάνυχτα.

Χρειάζομουν καθαρό αέρα να γεμίσει τα πνευμόνια μου και θαλασσινό ιώδιο να καθαρίσει τις μπερδεμένες σκέψεις μου.

Αποφάσισα βιαστικά να ακουμπήσω το κεφάλι του στο μαλακό μαξιλάρι του καναπέ φορώντας βιαστικά το λευκό παλτό μου με σκοπό να βγω λίγο έξω στο αδειανό κατάστρωμα.

Ένας παγερος αγερας τύλιξε το κορμί παγώνοντας την λογική και τις σκέψεις που τόσο επιθυμούσα να αποδιωξω για απόψε.

Δεν φέρομουν σαν μια γυναίκα ευτυχισμένη που διανύει την πιο ερωτική της περιόδο πλάι στον σύντροφο που επιθυμούσε να συμπεριφερόμουν ως μια νευρωτική.

Παλαιότερα συνήθιζα να παθαίνω κρίσεις πανικού τις οποίες δεν ήμουν σε θέση να διαχειριστω κι ξεσπούσα άσχημα στους δικούς μου ανθρώπους η σε όσους βρίσκονταν κοντά μου .

Κάτι παρόμοιο παρολίγον να μου συμβεί ενώπιον σε τόσο πλήθος απόψε κι όλα εξαιτίας αυτού του ανόητου.

" Νιώθεις καλύτερα ;" Άκουσα μια φωνή ξοπισω μου βέβαιη πως ο Τόμας είχε ξυπνήσει ανήσυχος και βάλθηκε να με αναζητάει σε ολόκληρο το πλοίο.

" Αγάπη μου δεν ήθελα να σε ενοχλήσω γι αυτό αποχώρησα σαν τον κλέφτη δεν είχα ύπνο..!" Ψέλλισα δίχως καν να γυρίσω να τον αντικρίσω .

" Ποιος σου έχει κλέψει τα όνειρα επιτέλους Νταϊάνα ; Μοιάζεις μια γυναίκα κατασταλαγμένη.."

"Δεν είμαι όμως διαθέτω πτυχές που κανένας δεν γνωρίζει μήτε θα τις φανέρωσω κι ποτέ !" Αναφώνησα καταθέτοντας επιτέλους την αλήθεια που μου έκαιγε τα σωθικά κι έπνιγε καθετί όμορφο που γεννιόταν στην ψυχή μου.

Ένιωσα τότε δύο στιβαρά χέρια να τυλίγονται γύρω από την μέση μου κι ένα αλλοκοτο άρωμα που θύμιζε πολύ εκείνο του Τζέιμς να με πλαισιώνει.

" Εγώ θα ήθελα πολύ να τις εξερευνήσω.." ψιθύρισε ερωτικά στον λαιμό μου νιώθοντας την ανάσα του να βάζει φωτιά στην σάρκα.

Ταραχή και φόβος με διακατείχε αυτόματα καθώς στράφηκα προς το μέρος του ατενίζοντας εκείνα τα φλογισμένα καταπράσινα μάτια που έκαιγαν την λογική μου.

" Εσύ..; Τι θέλεις από εμένα επιτέλους ; Τι είδους παιχνίδι είναι πάλι αυτό ; " Αναρωτηθηκα οργισμένη με τον εαυτό μου περισσότερο που δεν του έβαζε φρένο.

"Εσένα θέλω Νταϊάνα ..όσο ποτέ άλλοτε !" Αποκάλυψε χαμηλόφωνα μα η φωνή πνίγηκε σε έναν ορυμαγδο από φωνές και ουρλιακτα που πλημμύρισαν ξάφνου το κατάστρωμα έπειτα από έναν δυνατό εκκωφαντικό ήχο που ακούστηκε σαν έκρηξη.

Στράφηκαμε σοκαρισμένοι προς την πηγή της φασαρίας διακρίνοντας ένα μαύρο σύννεφο καπνού να πλησιάζει σαν εφιάλτης με την φορά του ανέμου προς το μέρος μας.

"Τι συμβαίνει Τζέιμς ; Γιατί τρέχουν όλοι προς τα εδώ ; " Ψέλλισα σοκαρισμένη διακρίνοντας στο σκοτάδι ήδη της πρώτες φιγούρες τους να τρέχουν προς πάσα κατεύθυνση .

"Φωτιά Νταϊάνα στο μηχανοστάσιο του πλοίου ! Είμαστε χαμένοι ! Φυλαξου !" Ούρλιαξε πιάνοντας γερά το χέρι μου δίχως να μου επιτρέψει να γυρίσω πίσω στην καμπίνα .

" Άφησε με πρέπει να ξυπνήσω τον Τόμας η ζωή του κινδυνεύει !" Κραυγαζα φοβισμένη καθώς ο πυκνός καπνός κύκλωσε τα κορμιά μας προκαλώντας μας ένα δυνατό κύμα βήχα .

" Μείνε κοντά μου κι δεν θα σου συμβεί τίποτα απολύτως ! Η καμπίνα σας βρίσκεται στην ανατολική πτέρυγα και πιθανόν ήδη να έχει αρπάξει φωτιά !" Πρόφερε παγερά τραβώντας το σώμα μου προς το μέρος του βοηθώντας παράλληλα κι άλλους επιβάτες που έτρεχαν αλαφιασμενοι προς το μέρος μας.

"Τόμας ! Θεέ μου !" Κραυγασα κλαίγοντας γοερα δίχως να τολμώ να διατηρήσω ούτε στιγμή την ψυχραιμία μου καθώς ο όλεθρος και ο θάνατος χόρευαν ενώπιον μας αναζητώντας πιθανά θύματα να καταπιουν.

Που είχε χαθεί η σιωπή της όμορφης ανοιξιάτικης νύχτας ; Ποιος την έσβησε ύπουλα ; Γιατί ; Τι θα μας συνέβαινε ; Άραγε θα επιζούσαμε ; Μερικά μόνον από τα ερωτήματα που παρέμειναν αναπάντητα για πάντα.

Μανχάταν ώρα 3:00 τα ξημερώματα ..

Κινητό και σταθερό χτυπούσαν σαν δαιμονισμένα διαταράσσοντας τον γαλήνιο ύπνο μας τόσο τον δικό μου όσο και της Μαρίνας η οποία είχε τιναχτεί επάνω αλαφιασμενη τρέχοντας προς το δωμάτιο του βρέφους.

"Κρίστιαν ξυπνά κάτι συμβαίνει !" Αναφώνησε ανήσυχη βαστώντας το μωρό ανάμεσα στα χέρια της λικνιζοντας το σωματακι του τρυφερά ανάμεσα τους.

"Να πάρει τι στο καλό έχει συμβεί γενική επιστράτευση ;" Αναρωτηθηκα ζαλισμενος απαντώντας επιτέλους στο επίμονο τηλεφώνημα που δεν έλεγε να σωπάσει.
"Ποιος είναι τέτοια ώρα ;" Αναφώνησα θυμωμένος κι ας μου εγνεφε τρυφερά η γυναίκα μου να καλμαρω.

"Αφεντικό συγνώμη για την ώρα ! Έχω χάσει τα λόγια μου μόλις λάβαμε σήμα κίνδυνου στο κέντρο επιχειρήσεων από το ολοκαίνουργιο κρουαζιέροπλοιο !"

Η ανάσα μου κόπηκε ακαριαία ανταλλάσσοντας βλέμματα ανησυχίας πλέον με την Μαρίνα η οποία είχε καταλάβει περί τίνος πρόκειται δίχως καν να μιλήσω.

" Τι έχει συμβεί ; Υπάρχουν πολλά άτομα επάνω ; Αμέσως να κατέβουν οι σωστικοι λέμβοι και να σταλεί η ακτοφυλακή !" Κραυγασα πατώντας ζαλισμενος δεξιά κι αριστερά καθώς σηκώνομουν άρον άρον από το κρεββάτι για να μεταβώ στην εταιρεία.

"Κύριε ήδη έχουμε πράξει αναλόγως όμως οι συνθήκες που επικρατούν δεν επιτρεπουν άμεση επέμβαση ! Οι άνθρωποι είναι αφημένοι στην τύχη τους υπάρχει φωτιά στο πλοίο και σύντομα θα βυθιστεί !" Ούρλιαζε ο συνεργάτης μου παντελώς αλοφρων προσκαλώντας μου ταχυκαρδία.

"Άκουσε με καλά δεν επιθυμώ να πάθει κανένας επιβάτης το παραμικρό ! Πράξε τα δέοντα έως ότου να φτάσω στην εταιρεία με άκουσες !" Κραυγαζα ανεξέλεγκτος κι εγώ με την σειρά μου φορώντας βιαστικά κι ατσαλα μες το μισοσκόταδο τα ρούχα μου για να αποχωρισω.

"Μόλις λάβαμε εικόνα κύριε ! Βυθίζονται επικρατεί ο απόλυτος πανικός θα θρηνήσουμε θύματα !" Επέμεινε βάζοντας στην νύχτα και τις ήρεμες ζωές μας μονομιάς φωτιά !...