Κεφάλαιο 7°
Ένα ζεϊμπέκικο αλλιωτικο από τα άλλα...
Και να 'μαι τώρα πάλι στο καράβι
γι’ άλλο ταξίδι μα η ίδια θάλασσα μ’ αρπάζει
κι απάνω που 'λεγα η φωτιά δεν ξαν’ ανάβει
αν ναυαγήσω κι άλλη μια δε με πειράζει
Φύσηξε έρωτας βοριάς μέσα στα φύλλα της καρδιάς
κι όλα τ’ αλλάζω και ζεϊμπέκικο χορεύω
φύσηξε έρωτας βοριάς απόψε πάω όπου με πας
και σε γυρεύω
Μαγέψαν την ψυχή μου οι σειρήνες
γι’ άλλων ερώτων Συμπληγάδες τώρα πάω
ας πάρουνε ό,τι θέλουνε κι εκείνες
εγώ το ξέρω μόνο ζω όσο αγαπάω
°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°
"Χαμός γίνεται..." Ο Φάνης κοίταξε έκπληκτος ολόγυρα του μόλις έφτασαν στο μαγαζί. Ήταν πανέμορφα όμως κι ας είχε κόσμο. Όλα ήταν ντυμένα στα λευκά. Δεν είχε τοίχους μόνο κάτασπρες κουρτίνες, ξύλινο δάπεδο, δύο μπαρ και λευκούς καναπέδες.
"Καιρό έχω να δω τέτοιο μαγαζί... Είναι τέλειο αγάπη μου. Ειλικρινά δε θα μπορούσαμε να διαλέξουμε καλύτερο μέρος για διακοπές..." Η Μάγδα έμπλεξε το χέρι της στου Άρη και άρχισαν να περπατούν.
"Πάμε προς την αμμουδιά;" είπε η Ξανθίππη δείχνοντας ένα καναπέ τεράστιο στα σύνορα με το ξύλινο δάπεδο.
"Πάμε. Μας χωράει κι όλους" Ο Φάνης την έπιασε από τη μέση και κρατώντας τη σφιχτά, περπάτησαν πίσω τους. Έφτασαν, κάθισαν και σε λίγα λεπτά ήρθε ο σερβιτόρος και έδωσαν τη παραγγελία τους.
"Να πάρουμε και σφηνάκια! Να γιορτάσουμε" είπε η Μάγδα χαϊδεύοντας συνεχώς τον Άρη ενώ εκείνος σκαναρε το χώρο γύρω του. Ήταν σίγουρος ότι η Ξανθίππη θα τραβήξει τα βλέμματα. Δεν ήταν κανένας αβγαλτος. Τους έβλεπε πως την κοιτούσαν. Ο Φάνης από την άλλη έδειχνε να παίρνει σοβαρά την αλλαγή που ήθελε να κάνει. Έδειχνε ήρεμος.
"Καλέ ακούσατε τι είπα;"
"Ναι αγάπη μου θα πάρουμε από όλα... Εντάξει; Αλλά με μέτρο!" της είπε έντονα ο Άρης
"Πάντα με μέτρο! Αλλά και να ξεφύγουμε λίγο τι πειράζει; Διακοπές είμαστε με τους άντρες μας. Ε Ξανθίππη;"
"Δεν έχω σκοπό να πιω Μάγδα..."
"Λίγο θα πιεις και εσύ. Μη γίνεσαι ανάποδη. Ήρθαμε να διασκεδάσουμε..."
Ο σερβιτόρος έφερε τα ποτά τους και η Μάγδα του ζήτησε ένα σέικερ με το καλύτερο ποτό του μαγαζιού και τέσσερα σφηνοποτηρα.
"Είσαι πανέμορφη..." Ο Φάνης χάιδεψε το γυμνό μπούτι της Ξανθίππης παίζοντας με τα δάχτυλα του και χαμηλώνοντας στο λαιμό της, της χάρισε ένα φιλί. Ναι, ίσως έδειχνε ότι ήταν ήρεμος αλλά τελικά ο Άρης τον ήξερε καλύτερα. Μάρκαρε τη περιοχή του...
"Ευχαριστώ Φάνη μου. Σταματά όμως να τραβάς την άκρη από το φόρεμα..."
"Θέλω να στο βγάλω..."
"Φάνη!" είπε κάπως πιο δυνατά "Με συγχωρείτε..." συνέχισε βλέποντας ότι ο Άρης και η Μάγδα τους κοίταξαν.
"Έλα μωρέ εμάς ντρέπεστε;" είπε η Μάγδα γεμίζοντας τα σφηνάκια "Τόσα χρόνια και κανουμε χειρότερα..." Χαχανισε "Αφού καμιά φορά ακόμα και έξω που είμαστε, κάνουμε στην άκρη το αμάξι και κάνουμε..."
"Δε φτάνει;" της είπε ο Άρης ήρεμα
"Εντάξει αγάπη μου, σεξ κάνουμε. Που το είναι το κακό; Τα παιδιά δε κάνουν;"
Η Ξανθίππη άρπαξε το σφηνάκι και το άδειασε.
"Περίμενε καλέ!" η Μάγδα το γέμισε ξανά. "Όλοι μαζί...."
"Σόρρυ , δίψασα..." ο Άρης την άγριοκοίταξε μα η Ξανθίππη έστρεψε το βλέμμα της αλλού
"Λοιπόν, στην αρχή ενός όμορφου ταξιδιού! Σε ένα υπέροχο σήμερα και ένα ακόμα καλύτερο αύριο!" η Μάγδα σήκωσε πρώτη το σφηνάκι της. Τσουγκρησαν και τα άδειασαν.
"Ωραία μουσική παίζει..." παρατήρησε ο Φάνης
"Οντως. Στα περισσότερα παίζουν ξένα... Εδώ βαράνε ελληνικά..Κάτσε να μπει κανένα τσιφτετέλι εκεί να δεις!" είπε η Μάγδα γελώντας. "Πάμε έναν ακόμα γύρο;"
"Τώρα τα ήπιαμε Μάγδα..." Της είπε σιγανα ο Άρης
"Διακοπές είμαστε. Πώς θα χορέψουμε χωρίς κεφάλι;" Εκείνη τα γέμισε ξανά. "Ελπίζω να είστε ήρεμοι σήμερα..." είπε γελαστή "Όχι τίποτα άλλο, αλλά είμαστε μια στις ερημιές. Όλα ακούγονται"
"Ρε Μάγδα σοβαρά τώρα;" η Ξανθίππη έδειξε την ενόχληση της "Μόνο για σεξ μιλάς;"
"Τι έπαθες τώρα;"
"Τίποτα" η Ξανθίππη άδειασε το σφηνάκι της ξανά
"Όλοι μαζί ρε Ξανθίππη!"
"Θέλετε αύριο να πάμε κάπου όμορφα για φαγητό;" Ο Φάνης πήρε τα ηνία της κουβέντας
"Έχει ένα ωραίο ταβερνάκι πριν τα σπιτάκια. Το είδα καθώς ερχόμασταν..." ο Άρης έστριψε ένα ακόμα τσιγάρο "Πάμε εκεί..." είπε και το άναψε
"Πάμε..." Η Ξανθίππη ήπιε λίγο από το ποτό της ενώ η Μάγδα σήκωσε το χέρι προς το σερβιτόρο
"Τι θες;" τη ρώτησε ο Άρης.
"Γλυκοπιοτο ήταν αγάπη μου... Θέλω ένα ακόμα"
"Δε θα πω ψέματα πως ήταν ελαφρύ!" είπε ο Φάνης "Κι εγώ θα ήθελα κανένα ακόμα. Δε νομίζω να έχει πολύ αλκοόλ μέσα..."
Μιση ώρα αργότερα η Μάγδα ήταν ήδη σηκωμένη και χόρευε .
"Έλα ρε Άρη!"
"Μάγδα δεν έχω όρεξη .."
"Ήρθαμε να διασκεδάσουμε. Δε σηκώνω κουβέντα!" Μόλις ο Άρης σηκώθηκε εκείνη τον τράβηξε και του χάρισε ένα βαθύ φιλί με γλώσσα. Ύστερα γύρισε το κορμί της και άρχισε να κουνιέται θελκτικά έχοντας κόντρα το κορμί του.
"Πάμε να χορέψουμε και εμείς;" Ο Φάνης χαμογέλασε στη Ξανθίππη γλυκά "Πόσο καιρό έχουμε ρε αγάπη μου;"
"Και δε πάμε...;"
Σηκώθηκαν και άρχισε να παίζει ένα αργό συρτό τσιφτετέλι. Ο κόσμος είχε ήδη πιεί αρκετά ολόγυρα τους. Το μαγαζί τους έφερε ακόμα ένα σέικερ όταν σηκώθηκαν και η μουσική δυνάμωσε.
Η Μάγδα χόρευε καλά... Κουνούσε το κορμί της όπως ακριβώς θα ονειρευόταν κάθε άντρας.
Η Ξανθίππη από την άλλη σπάνια χόρευε μα όταν χόρευε, δε τραβούσε μόνο τα βλέμματα... Τραβούσε και τα αρσενικά στο διάβα της.
Ο Φάνης σφύριξε δυνατά όταν άρχισε να κουνάει το κορμί της ενώ μια κοπέλα από το διπλανό τραπέζι της πέταξε χαρτοπετσέτες και άρχισε να βαράει παλαμάκια.
Η Μάγδα πλησίασε θέλοντας να χορέψει μαζί της μα ο Φάνης έπιασε τη Ξανθίππη, τη κόλλησε στο κορμί του και άρχισε να τη χαϊδεύει στη μέση όσο εκείνη κουνιόταν.
"Κουράστηκες;" ο Άρης κάθισε και η Μάγδα κάθισε και εκείνη στα πόδια του.
"Δες τι ωραία που χορεύει ρε Άρη... Την καμαρώνω ώρες ώρες"
Ο Άρης γέμισε το σφηνάκι του και το κατέβασε
"Ταιριάζουν πολύ μαζί... Όπως και εμείς..." τον έπιασε από το πρόσωπο και τον φίλησε παθιασμένα.
"Κερασμενο παιδιά!" ο σερβιτόρος ήρθε με ένα μπουκάλι ακόμα και το άφησε στο τραπέζι διακόπτοντας το φιλί τους ενώ την ίδια στιγμή η Ξανθίππη και ο Φάνης επέστρεψαν και το τραγούδι άλλαξε.
"Καλά μιλάμε το έσκισες..." της είπε η Μάγδα
"Μόνο το εσκισε;" Ο Φάνης έπιασε το μπούτι της και ανέβασε ελαφρά το χέρι του προς τα πάνω από την εσωτερική μεριά των μηρών της.
"Σε πείραξαν τα σφηνάκια;" του είπε η Ξανθίππη κατεβάζοντας το χέρι του "Σε δημόσιο χώρο είμαστε. Μαζέψου..." Και εκείνη είχε πιει λίγο μα η κίνηση του την ενόχλησε.
"Σε θέλω... Κακό είναι;"
"Αμάν μωρέ Ξανθίππη μη τον μαλώνεις και εσύ! Πως κάνεις έτσι;"
Η Ξανθίππη την άγριοκοίταξε μα το προσπέρασε.
"Εγώ λέω να μη πιούμε άλλο. Καλά είμαστε.. Πρέπει να ξεκουραστούμε κι όλας. Κανονικά έπρεπε να κάτσουμε σπίτι σήμερα και να βγούμε αύριο" Πήρε θέση ο Άρης
"Τι λες μωρέ Άρη. Τώρα αρχίζει το καλό! Εκτός αυτού αυτά τα σφηνάκια είναι εντελώς ελαφριά και δροσερά...Εκτός κι αν έχεις άλλα σχέδια ..." είπε χαμηλά μα έφτασε στα αυτιά της Ξανθίππης . Το χέρι της Μαγδας ταξίδεψε μέσα από τη μπλούζα του και χωρίς να ξέρει γιατί σήκωσε το χέρι στο σερβιτόρο
"Φέρε μας μια γύρα ακόμα" είπε και εκείνος κούνησε το κεφάλι.
"Ξανθίππη όχι άλλο..." της είπε ο Άρης.
"Εσύ κάνε δουλειά σου..." ο Άρης έσμιξε τα φρύδια του έκπληκτος.
"Σε μένα πήγαινε αυτό;" τη ρώτησε σοκαρισμένος
"Βλέπεις να κοιτάζω κανέναν άλλο;"
"Καλέ γιατί είσαι στις τσιτες;" η Μάγδα χώθηκε στη κουβέντα
"Ναι ρε μωρό μου..." της είπε ο Φάνης και ο Άρης σαλταρε. Πρώτη φορά την έλεγε έτσι ο Φάνης στα τόσα χρόνια. Ήταν μια λέξη που ούτε η Μάγδα ούτε ο αδερφός του έλεγαν.
"Ας πάρουμε μια γύρα ακόμα... Αφού το θέλει το μωρό..." σχολίασε ο Άρης στάζοντας ειρωνία και ηπιε το ποτό του μονοκοπανια
"Το μωρό, έχει όνομα.." τον κατακεραύνωσε η Ξανθίππη
"Ρε παιδιά τι διάολο πάθατε;!" η Μάγδα για ακόμα μια φορά προσπάθησε να μπει στη μέση μα δε χρειάστηκε. Ο σερβιτόρος ήρθε με μια νέα γύρα σφηνάκια.
"Φέρε ένα μπουκάλι ουίσκι" του είπε ο Άρης μόλις τα άφησε
"Μπουκάλι;" απόρησε η Μάγδα.
"Διακοπές δεν είμαστε;"
"Είμαστε..."
"Ε ωραία. Ας διασκεδάσουμε τότε!"
Στα ηχεία άρχισε να παίζει το κόκκινο φουστάνι και η Μάγδα τρελάθηκε.
"Για μένα είναι αυτό! Εγώ φοράω κόκκινο φουστάνι! Βαλεεεεε το κόκκινο φουστάνι.... Εκείνο που σε κάνει...." Τραγούδησε μα ξαφνικά η Ξανθίππη σηκώθηκε. Έκανε στην άκρη τα ποτά στο τραπέζι και ανέβηκε πάνω.
Ο Άρης σφίχτηκε.
"Ωωωωω πάμε Ξανθίππη!" Η Μάγδα άρχισε να βαράει παλαμάκια και εκείνη χόρευε μπροστά τους κουνώντας το κορμι της όσο ποτέ άλλοτε ώσπου ο Άρης τράβηξε τη Μάγδα μπροστά του
"Χόρεψε μανάρι μου..." της είπε και εκείνη άρχισε να κουνάει αμέσως το κορμί της.
Έγινε χαμός στο μαγαζί.
Ήρθε και το ουίσκι, ήρθαν κι άλλα σφηνάκια και λίγη ώρα μετά, γελούσαν όλοι...
Όλοι εκτός από τη Ξανθίππη...
"Τι έγινε μωρό; Πολύ σοβαρή είσαι..." της είπε ο Άρης χαϊδεύοντας τη Μάγδα.
"Έλα λίγο να σου πω"
"Τι έγινε;" Ρώτησε ο Φάνης
"Τίποτα που να σε αφορά" είχε πιει και δε της έδωσε σημασία. Η Ξανθίππη σηκώθηκε.
"Έχω δουλειά δε βλέπεις;" της είπε δείχνοντας τη Μάγδα
"Πας καλά ρε Άρη; Εδώ είμαι εγώ δε φεύγω"
"Έλα είπα..." η Ξανθίππη τον έπιασε, τον σήκωσε και τον τράβηξε προς την είσοδο.
"Τι θες;" της είπε μόλις απομακρύνθηκαν.
"Τι είναι αυτό;"
"Ποιο;"
"Το μωρό!"
"Δε καταλαβαίνω..."
"Α δεν καταλαβαίνεις;"
"Ξανθίππη με ζαλίζεις. Έχω μέσα τη κοπέλα μου. Μπορώ να πάω σε παρακαλώ;"
"Άρη;"
"Δεν έχει Άρη..." είπε κάπως κοφτά και έκανε να μπει μέσα μα εκείνη τον σταμάτησε
"Μη με ξαναπείς έτσι"
"Μωρό;"
"Ναι..."
"Πάντα έτσι σε λέω..."
"Ποτέ δε με λες έτσι..."
"Το -μου-...." Τόνισε με έμφαση "Μου το έφαγε πριν λίγα λεπτά το αδερφάκι μου... Υποθέτω πως είσαι σκέτο μωρό πια..." της χαμογέλασε και μπήκε μέσα. Πρώτη φορά έβλεπε τον Άρη να επηρεάζεται από το αλκοόλ. Και γενικά η έκρηξη του, γιατί έκρηξη ήταν, ήταν εν μέρη δικαιολογημένη... Δεν ήταν χαζή η Ξανθίππη. Απλά δεν καταλάβαινε το γιατί τον πείραξε τόσο...
Μπαίνοντας πίσω του τον είδε να κάθεται και να φιλάει τη Μάγδα έντονα.
"Μωρό μου ήρθαν τα σφηνάκια!" ο Φάνης της χαμογέλασε
"Μη με ξαναπείς έτσι!" του είπε μέσα από τα δόντια της.
"Καλά πως κάνεις έτσι! Μια λέξη είναι... Μη χαλάς τη βραδιά... Έχω όνειρα για μετά..." Ο Φάνης είχε πιει. Τα μάγουλα του ήταν κόκκινα. Η Ξανθίππη δε του έδωσε παραπάνω σημασία. Γέμισε τα σφηνάκια και τα μοίρασε
"Μπράβο ρε Ξανθίππη!" Η Μάγδα έπιασε το δικό της και του Άρη και όλοι μαζί τα κατέβασαν όταν ξαφνικά ακούστηκε μια πενιά στα ηχεία...
Η Ξανθίππη κοίταξε τον Άρη και εκείνος αμέσως εκείνη...
Ήταν μια γνώριμη μελωδία στα αυτιά τους...
Η Ξανθίππη πήρε το ποτήρι της, το γέμισε και σηκώθηκε.
"Που πας; Πες μου ότι θα χορέψεις και ζεϊμπέκικο να τρελαθώ τώρα..." Της είπε η Μάγδα
"Δεν είναι για μένα αυτό..." της απάντησε και πλησίασε τον Άρη. Ήπιε λίγο από το σφηνάκι χαμήλωσε προς το μέρος του και βάζοντας με τα χέρια της το ποτηράκι στα χείλη του, τον κοίταξε έντονα.
"Παντού βοριάδες έχει τελευταία..." είπε με τη Μάγδα να κοιτάει περίεργα. Ο Άρης δάγκωσε το ποτήρι, η Ξανθίππη το άφησε και χωρίς να το πιάσει το σήκωσε και το αλκοόλ κατρακύλησε στον ουρανίσκο του.
"Θα χορέψεις;!" απόρησε η Μάγδα η οποία δεν ειχε δει ποτέ τον Άρη να χορεύει ζεϊμπέκικο...
Ο Άρης κοπανησε το ποτήρι στο τραπέζι, και σηκώθηκε....
°°°°°°°°°°°°°°°
Σέρρες
11 χρόνια πριν....
Είχε παγωνιά έξω.
Το χιόνι είχε αρχίσει να πέφτει και εκείνος είχε ήδη πιεί αρκετά. Είχε άδεια και δεν κατάφερε να φύγει λόγω του καιρού.
"Φέρε ένα ακόμα κρασί μάστορα!" ένας από τους υπόλοιπους φαντάρους που είχαν την ίδια μοίρα με εκείνον, έκανε σήμα στον ταβερνιάρη και εκείνος χαμογέλασε
"Οτι θέλουν τα φανταρακια!"
"Η γκόμενα μου τρελάθηκε..."
"Η δικιά μου να δεις..."
"Ρε Άρη; Εσύ πως και δεν έχεις καμία;"
"Γάμησε με ρε Γιώργο. Εκεί έπρεπε να είμαι τώρα... Έχει γενέθλια σήμερα"
"Πωωω ξενερα... Είστε καιρό μαζί;"
"Φίλη μου είναι..."
"Και κανείς έτσι για μια φίλη ρε;"
"Μαλάκα ηλίθιος είσαι;" Πετάχτηκε ένας άλλος "Καψουρης είναι μαζί της!"
"Α έτσι πες μου..."
"Δε κόβετε τις μαλακίες;" Άδειασε το κρασί του και έβαλε κι άλλο
"Έχεις σκοπό να πιεις το κωλο σου έτσι δεν είναι;"
"Τον έχω ήδη πιει!" του είπε ο Άρης και άναψε ένα τσιγάρο.
"Υπομονή ρε φίλε. Λίγοι μήνες ακόμα και τελειώσαμε. Όσο για τη καψούρα, δύσκολο να σε έχει η αλλη στο φιλικό... Να ξέρεις ότι βρίσκεται χιλιόμετρα μακριά με το γκόμενο και εσύ λιώνεις..."
"Σκάσε ρε παπάρα! Δε τον βλέπεις πως είναι;" πετάχτηκε ο Κοσμάς
"Ψέματα να πω; Γκόμενα που σε γουστάρει κινει γη και ο ουρανό μάγκες... Δε λογαριάζει το θεό της... Τα υπόλοιπα τα ακούω βερεσε!"
"Φίλη του είναι βρε μαλάκα!"
"Ε και; Αυτός λιώνει... Αν τον έβλεπε και τραβούσε καψούρα και εκείνη, θα ήταν εδώ! Άρα; Άρα τον παίζει μπαλιτσα στο φιλικό..."
Ξαφνικά τα βλέμματα έπεσαν προς τη πόρτα
"Τι μωρό είναι αυτό ρε;" είπε ο Κοσμάς μα ο Άρης πνιχτηκε με το κρασί μόλις γύρισε.
"Ξανθίππη;!" αναφώνησε τρελαμενος και τους παράτησε.
"Μαλάκα η φίλη είναι αυτή;" απόρησε ο Γιώργος.
"Τελικά, καψούρα είναι κι αυτή και ο άλλος ο μαλάκας τσάμπα πίνει... Άιντε βιβα!" σχολίασε ο Κοσμάς
"Τι κάνεις εδώ;" Η Ξανθίππη έβγαλε το μπουφάν της και του όρμησε.
"Ήξερα ότι θα είχε χάλια καιρό..." είπε σιγανα
"Ο Φάνης; Η Μάγδα;"
"Μόνη ήρθα... Πήρα το αμάξι της μαμάς μου κρυφά...ρώτησα στο στρατόπεδο και έψαξα στα ταβερνάκια... Και να 'μαι..."
"Οδηγησες ρε βλάκα ως εδώ με αυτό τον καιρό και χωρίς δίπλωμα;" Ο Άρης κούνησε το κεφάλι του. "Κρυφά από όλους;!"
"Έχεις πιει!" η Ξανθίππη γέλασε
"Δε σε πιστεύω..." της είπε ύστερα από λίγο ενώ ήταν ακόμα σε σοκ.
"Σου πάνε τα πράσινα.." Του χαμογέλασε γλυκά ενώ εκείνος τράβηξε μια καρέκλα και ο ταβερνιάρης χωρίς καν να του το ζητήσει τους έβγαλε κρασί.
"Είσαι τρελή το ξέρεις;" της είπε ευτυχισμένα. Είχε κατεβάσει πάνω από τέσσερα καραφακια κρασί. "Πώς τους άφησες... Δε καταλαβαίνω. Δε σε πιάνω ρε Ξανθίππη ώρες ώρες... Σήμερα έχεις... Έχεις γενέθλια μωρό μου..."
"Και τα περνάω εκεί που θέλω και αγαπώ..."
"Ο Φάνης;"
"Εδώ αγαπώ..." είπε ήρεμα και βλέποντας τον ήδη πιωμενο χάιδεψε τα μαλλιά του.
"Μου λείπεις..."
"Εμένα να δεις... Πώς διάολο ήρθες ως εδώ! Ούτε το δρόμο ξέρεις..."
"Όταν θέλεις, όλα τα μαθαίνεις. Έτσι δεν είναι;"
"Κερασμενο παιδιά!" Ο ταβερνιάρης ήρθε με ένα καραφακι και ο Άρης γύρισε προς τα πίσω . Οι υπόλοιποι φαντάροι είχαν σηκώσει τα ποτήρια τους και εκείνος χαμογέλασε.
"Άρη;"
"Σσς... Άκου..." Μια πενιά μπήκε και ο Άρης σηκώθηκε.
"Τι κάνεις;" η Ξανθίππη του χαμογελούσε χαρούμενα
"Σαγαπαω ... Αυτό κανω!" Ο ταβερνιάρης άνοιξε την ένταση, οι φαντάροι σηκώθηκαν πλησιάζοντας τους και ο Άρης, πήρε το ποτήρι της. Το έβαλε στα χείλη της και τη κοίταξε
"Πιες..." είπε και η Ξανθίππη ήπιε λίγο. Ύστερα πήρε το ποτήρι της, το έβαλε στα χείλη του και πήγε στη μέση του μαγαζιού.
"Άρη τρελάθηκες;" του είπε χαμογελαστή
"Για σένα προφανώς!" πετάχτηκε ο Κοσμάς και ο Γιώργος τον έσπρωξε.
Η πενιά δυνάμωσε. Ο Άρης έχοντας το ποτηράκι στα χείλη, στάθηκε μπροστά της. Άνοιξε τα χέρια του και μόλις επεξε ο πρώτος στίχος , κατέβασε το αλκοόλ, έπιασε το ποτήρι, και το κοπανησε στα πόδια της.
Μόλις έκανε μια σβουρα όλοι οι φαντάροι, σφύριξαν και εκείνη έγινε κατακόκκινη.
"Φύσηξε έρωτας βοριάς, απόψε πάω όπου με πας..." της τραγούδησε φωναχτά φέρνοντας σβούρα το κορμί του και πέφτοντας στα πόδια της, χτύπησε τη παλάμη του στο έδαφος. Η Ξανθίππη χαμογελούσε χωρίς να μπορεί να κρατηθεί ενώ στα μάτια της είχαν αρχίσει να σχηματίζονται δάκρυα. Δεν ήξερε γιατί... Απλά ένιωθε ευτυχισμένη. Ο Άρης της χόρεψε τη ζεϊμπεκιά μέχρι τέλους και στο τελείωμα, γονάτισε μπροστά της.
"Σαγαπαω..." είπε πιάνοντας τα πόδια της. "Για πάρτη σου... Όλα..."
"Έχεις πιει πολύ. Πρώτη φορά σε βλέπω μεθυσμένο..."
"Πες το μου.."
"Κι εγώ σ'αγαπαω ρε..."του είπε αυτό που ζήτησε και ό Άρης σηκώθηκε και την έσφιξε αγκαλιά.
"Έλα πάμε..."
"Που πάμε τρελάθηκες; Έξω χιονίζει..."
"Δε με νοιάζει. Πάμε! Κυρ Στέφανε! Δικά μου όλα!" φώναξε και κάνοντας ένα νεύμα στους φαντάρους, τη πήρε και βγήκαν έξω.
"Άρη που πάμε;"
"Που έχεις το αμάξι;"
"Εκεί δεξιά..."
"Φέρε τα κλειδιά"
"Είσαι μεθυσμένος. Δεν υπάρχει περίπτωση!"
"Και εσύ είσαι δεκαεννιά χωρίς δίπλωμα. Τελείωνε..."
"Οχι..."
"Τα κλειδιά Ξανθίππη... Δεν με εμπιστεύεσαι ρε μωρό μου;" χαμήλωσε τη φωνή του και πιάνοντας την από τη μέση, την κόλλησε στο αμάξι. "Μεθαω για πάρτη σου..."
"Άρη..."
"Μπορείς να με λες συνέχεια με το όνομα μου; Με τρελαίνεις..."
"Άρη έχεις πιει..."
"Εσένα θέλω να πιω..."
"Τι λες; Αύριο ούτε που θα τα θυμασαι..."
"Δεν έχω χορέψει ποτέ για γυναίκα..."
"Είμαι γυναίκα τώρα;"
Ο Άρης δάγκωσε τα χείλη του. Ήταν αρκετά μεθυσμένος
"Πάντα ήσουν... Πάντα θα είσαι... Πάντα θα χορεύω μόνο για πάρτη σου.." Είπε κοιτώντας τη κατάματα
"Τι έχεις πάθει;"
"Χάρηκα που ήρθες... Ποτέ δε θα το πίστευα ότι θα έκανες κάτι τέτοιο..."
"Μόνο εσύ θα έρχεσαι στις εκδρομές μου;"
"Στρατό είμαι ρε βλάκα..."
"Δεν με απασχολεί..."
"Ξανθίππη;" Ο Άρης χώθηκε ξαφνικά στο λαιμό της και ρουφηξε τη μυρωδιά της ενώ εκείνη είχε αρχίσει να νιώθει περίεργα "Όταν στο ξαναχορεψω αυτό το κομμάτι, δε θα κρατηθώ να ξέρεις... Δε θα υπολογίσω τίποτα. Κανένα..." είπε και αφήνοντας της ένα φιλί , κοίταξε πίσω της με την άκρη του ματιού του
"Τι εννοείς;"
"Να μη ξαναπαίξει ποτέ... Για το καλό μας..." της είπε και απομακρύνθηκε.
"Τι έπαθες;"
"Ήμουν σίγουρος ότι θα ερχόσουν εδώ! Με πήρε η μάνα σου τρελαμενη! Πάλι καλά το αμάξι έχει σύστημα εντοπισμού ρε Ξανθίππη!" Ο Φάνης τους πλησίασε και εκείνη σαστισε.
"Τι δουλειά έχεις εδώ Ξανθίππη;! Όλοι σε ψάχνουν!"
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Παρόν
Λευκάδα
Ο κόσμος έκανε ένα κύκλο γύρω του.
Ο Άρης στάθηκε στη μέση και τη κοίταξε.
Η Ξανθίππη γέμισε ένα σφηνάκι, τον πλησίασε και αυτή τη φορά, ήπιε και του το άφησε στα χείλη ενώ ήταν όρθιος.
"Χόρεψε μου..." του ζήτησε σιγανα και εκείνος κατέβασε το σφηνάκι, και το κοπανησε στα πόδια της.
Στη πρώτη σβούρα που έκανε το μαγαζί τρελάθηκε. Η Μάγδα πλησίασε και γονάτισε μπροστά του χτυπώντας παλαμάκια. Στη δεύτερη στροφή μόλις ο Άρης την είδε, σταμάτησε. Η Ξανθίππη έκανε ένα βήμα πίσω και κάθισε πλάι στο Φάνη όρθια.
"Άρη;" η Μάγδα τον κοίταξε περίεργα "Τι έπαθες... Γιατί σταμάτησες;" Η Ξανθίππη του χαμογέλασε από πίσω και εκείνος έκανε ένα βήμα πήρε τα κλειδιά από το αμάξι και τους κοίταξε.
"Φεύγουμε..." Τους ανακοίνωσε "Πάω να πληρώσω. Σε ένα λεπτό να είστε όλοι έξω"
"Τι έγινε ρε Άρη;!"
"Μάγδα ντύσου"
"Έχεις πιει αρκετά. Μήπως να οδηγήσει ο Φάνης;"
"Σε ένα λεπτό είπα να είστε έξω!"
"Όπως αγαπάς..." Πετάχτηκε η Ξανθίππη στάζοντας ειρωνεία και εκείνος την κατακεραυνώσε με το βλέμμα του.
"Μα τι έγινε τώρα;" Απόρησε η Μάγδα
"Τιποτα. Πάμε είναι αργά. Και ο Φάνης ήπιε παρά πολύ..."
"Όντως ήπιε. Υποθέτω στεγνά θα τη βγάλεις σήμερα..." Της είπε η Μάγδα υπονοώντας το σεξ μα η Ξανθίππη δεν εδώσε σημασία.
Λίγα λεπτά αργότερα και έπειτα από μια σιωπηλή διαδρομή, έφτασαν στα σπιτάκια.
Ο Άρης βγήκε, κοπανησε τη πόρτα και άνοιξε αμέσως το δικό τους.
"Σόρρυ ρε παιδιά. Δε ξέρω τι τον έπιασε..."
"Καλό σας βράδυ..." είπε η Ξανθίππη χαρούμενα και άνοιξε και εκείνη τη πόρτα...
°°°°°°°°°°°°°°°
"Άρη που πας ακόμα δεν ήρθαμε;" Μόλις η Μάγδα άλλαξε εκείνος πήρε τα κλειδιά και το κινητό του. "Ερχομαι. Πάω να κάνω έξω ένα τσιγάρο. Πέσε για ύπνο .."
"Τι έχεις;"
"Τίποτα. Κοιμησου και έρχομαι"
Βγήκε χωρίς πολλά πολλά και κλείνοντας τη πόρτα έβγαλε αμέσως το κινητό του
"Σε ένα λεπτό να είσαι έξω να μη μπω εκεί μέσα και τα κάνω πουτάνα όλα!" της έστειλε και ένα λεπτό αργότερα είδε τη Ξανθίππη να ανοίγει τη κουρτίνα. Της έριξε ένα έντονο βλέμμα και άρχισε να περπατάει προς τη παραλία...
Η πόρτα της άνοιξε ...
Άκουσε τα βήματα της πίσω του και συνέχισε να περπατάει μέχρι που όταν απομακρύνθηκε αρκετά, σταμάτησε...
🥹🥰😂
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top