Τίποτα δε προλάβαμε
Στιγμές κλάπηκαν
Λέξεις και υποσχέσεις έσβησαν...
Χαθήκαμε...
Η μήπως όχι;

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

"Λέξη δεν είπες από την ώρα που επέστρεψες. Δεν καταλαβαίνω τι σε έπιασε..."

"Μάγδα κάνε δουλειά σου"

"Η δουλειά μου είσαι εσύ!"

Το ψέμα που του είπε της γύρισε μπούμερανγκ. Ο Άρης δεν ήθελε ούτε να τη βλέπει.

"Μάγδα παράτα με..."

"Μα τι έχει συμβει. Δεν σε καταλαβαίνω... Θαρρείς και δε χάρηκες που θα παντρευτούν τα παιδιά..."
Σιωπή...
"Αν η Ξανθίππη είναι έγκυος, είναι η ευκαιρία να κάνουν επιτέλους μια όμορφη οικογένεια... Για να σταμάτησαν να παίρνουν προφυλάξεις σημαίνει ότι το ήθελαν" τίποτα. Η Μάγδα έπαιζε με τη ζωή της και είχε άγνοια κινδύνου.

Ο Άρης πάλι ένιωθε κουρέλι.
Στην ιδέα πως ήταν έγκυος και τη πήδηξε έτσι στις τουαλέτες και γενικά με όσα έγιναν, ένιωθε το κεφάλι του να βράζει.
Από την άλλη, η Ξανθίππη θα του έλεγε...
Η Μάγδα είπε πως είχε καθυστέρηση πριν φτάσουν στη Λευκάδα. Γιατί να του το κρύψει;
Μπορεί να ήταν χάλια όμως, αλλά δε θα τη πίεζε ποτέ να κάνει κάτι που δε θέλει ούτε θα την ανάγκαζε με τη συμπεριφορά του να πει το ναι στο Φάνη.

"Άρη;"

"Τι θες;"

"Τα παιδιά... Ειναι έξω. Μας περιμένουν ..."
Σηκώθηκε και πήρε τα κλειδιά.
"Δε θα αλλάξεις; Με τα ίδια ρούχα από το πρωί είσαι..."

"Μια χαρά είμαι" άνοιξε τη πόρτα και βγαίνοντας τους είδε να περιμένουν στη βεράντα τους.

"Άντε ρε παιδιά, θα αργήσουμε!" Ο Φάνης κατέβηκε πρώτος και εκείνη ακολούθησε

"Βιαζόμαστε και δε το ξέρω;" του είπε σοβαρός.

"Λιγάκι..."

"Γιατί;"

"Ρε Άρη πας καλά; Είπαμε επτά η ώρα..."

"Εμένα δε μου είπε κανένας την ώρα..."

"Τι έχεις ρε;"

"Τίποτα. Μπείτε μέσα φεύγουμε..."

Η Μάγδα πήγε στη θέση του συνοδηγού μα ο Άρης την άγριοκοίταξε

"Φάνη κάτσε μπροστά" Είπε και εκείνη έσκασε μέσα της.

Κάθισαν πίσω και ξεκίνησαν. Πήγαν στο ίδιο μαγαζί με εκείνη τη μέρα... Εκείνη τη καταραμένη μέρα που τα άλλαξε όλα.

Η Ξανθίππη ήταν σιωπηλή καθόλη τη διαδρομή ενώ η Μάγδα πετούσε συνεχώς υπονοούμενα για το μέλλον σε σημείο που έκανε τον Άρη να θέλει να ανοίξει και να τη πετάξει από το παράθυρο.

Θα το τελείωνε μαζί της την ίδια κι όλας μέρα μόλις επέστρεφαν. Το είχε πάρει απόφαση.

"Δεν έχει πολύ κόσμο σήμερα" είπε μόλις έφτασαν

"Ίσως γιατί είναι καθημερινή. Δε πειράζει. Ο καναπές μας πάντως είναι ακόμα εκεί..."

Μπήκαν και κάθισαν.

"Τι θα πιείτε;" ρώτησε η Μάγδα

"Θα πάρω ένα μπουκάλι βότκα" Πετάχτηκε ο Άρης

"Δε πίνω βότκα..." μίλησε η Ξανθίππη επιτέλους

"Γι αυτό θα πάρω..." της είπε και εκείνη έσμιξε τα φρύδια της.

"Εμ... Θα πάω εγώ να παραγγείλω..." Ο Φάνης σηκώθηκε

"Γιατί;"

"Ρε Άρη... Άφησε τον!" Η Μάγδα τον τσίμπησε ελαφρά και εκείνος γύρισε προς το μέρος της σοβαρός. Στο βλέμμα του, τράβηξε αμέσως το χέρι της προς τα πίσω.
Ο Φάνης έφυγε και εκείνη άρχισε να κουνάει απαλά το κορμί της στο ρυθμο.
"Έχει λιγότερο κόσμο αλλά είναι όμορφα..."

"Καλά είναι μωρέ Μάγδα. Λίγες μέρες έμειναν ακόμα.." Πετάχτηκε η Ξανθίππη βλέποντας ότι ο Άρης δε της δίνει σημασία. Παραξενεύτηκε...

"Αχ Ξανθίππη μου, σήμερα έβλεπα ένα βίντεο με μια κοπέλα... Ήταν τόσο γλυκό. Θυμάσαι την Χαρά; Από τη φιλοσοφική;"

"Ναι.."

"Παντρεύεται... Είναι και έγκυος. Δεν είναι γλυκό;"

"Όχι..." Απάντησε η Ξανθίππη

"Γιατί;"

"Τι γιατί; Αν είναι να παντρευτείς επειδή είσαι έγκυος, γάμησε το ρε Μάγδα... Ειναι εν μέρη και ανάγκη..."

"Εσύ μωρο μου θα παντρευοσουν από ανάγκη;" της είπε ο Άρης και η Ξανθίππη σαστισε. Το εννοούσε το μωρό μου... Ήταν τόσο περίεργος. Το βλέμμα του... Ο τρόπος του... Όλα.

"Εγώ δε θα παντρευομουν για κανένα λόγο γενικώς..." είπε κοιτώντας τον

"Δηλαδή αν ήσουν έγκυος δε θα έκανες το βήμα;"

"Άρη χαζεψες;" η Ξανθίππη ένιωσε περίεργα

"Ναι ρε Άρη! Τι κουβέντες είναι αυτές τώρα;"

"Μάγδα πήγαινε φέρε μου ένα ουίσκι..."

"Μα ο Φάνης θα έρθει με τα ποτά..."

"Μπορείς σε παρακαλώ αγάπη μου να μου φέρεις ένα ουίσκι;" είπε έντονα και εκείνη θέλοντας και μη σηκώθηκε. Μόλις έμειναν μόνοι ο Άρης έκανε ένα κάθισμα πιο κοντά της.

"Είσαι έγκυος;" ρώτησε χωρίς περιστροφές και η Ξανθίππη γέλασε.

"Πες μου ότι ανησυχείς τώρα μη πιάσαμε και παιδί με δύο φορές που κάναμε σεξ να τρελαθώ!" του απάντησε ενώ η Μάγδα έτρωγε τα νύχια της από το μπαρ. Δεν περίμενε τέτοια εξέλιξη και ξέροντας ποσο απρόβλεπτος ήταν ο Άρης, ένιωσε ότι κάτι στη συμπεριφορά του ήταν μη αναμενόμενο.

"Δεν έχεις καθυστέρηση;"

"Είσαι σοβαρός;, δέκα μέρες πριν είχα περίοδο... Δε θυμάσαι; Ήρθα να πάρω τα κλειδιά από το αμάξι γιατί πονούσε η κοιλιά μου... Ρε Άρη τι με κοιτάς έτσι;!" η Ξανθίππη ένιωσε ότι κάτι ήταν περίεργο...

"Συγνώμη μωρό μου..." είπε ήρεμος. "Κάτι σκεφτόμουν .."

"Μωρό μου... Μάλιστα! Έγινα πάλι μωρό μου... Θα με τρελάνεις εντελώς έτσι δεν είναι;"

"Μη δεχτείς..." της ψιθύρισε "Αν δε θέλεις μη δεχτείς..."

"Τι να μη δεχτώ;" Είδε το Φάνη και τη Μάγδα να έρχονται με την άκρη του ματιού του.

"Δεν αργήσαμε...; Άρη μου, το ουίσκι..." Η Μάγδα το άφησε κάτω και εκείνος ήπιε λίγο και ύστερα το έδωσε στη Ξανθίππη...

"Πάρε αυτό αφού δε πίνεις βότκα... Θα το πιούμε μαζί" της είπε και ο Φάνης τον κοίταξε περίεργα.

"Όλα καλά;" Ρώτησε και ο Άρης χαμογέλασε και κοίταξε τη Μάγδα εντονα.

"Πιο καλά από ποτέ..." είπε ήρεμος. Ήθελε να τη πνίξει. Του είπε ψέματα και ήταν σίγουρος ότι κάτι είδε. Ίσως ότι κάτι κατάλαβε... Πάντως σίγουρα όσα είπε και έκανε ήταν με σκοπό.
Δε θα έκανε σκηνή όμως...
Το βάρος που είχε από το απόγευμα στο στήθος του εξαφανίστηκε μόνο με λίγες λέξεις της Ξανθίππης και αν η Μάγδα ήξερε κάτι, ήταν σίγουρος ότι με τη πρώτη σκηνή, θα το έλεγε μπροστά Φάνη. Αν ήταν να ξηγηθουν μεταξύ τους, θα το έκαναν σαν άντρες. Όχι επειδή μια ζηλιάρα γκόμενα αποφάσισε να μιλήσει.

"Ξανθίππη μου σε βλέπω πάντως καλύτερα..." Ο Φάνης της έπιασε το χέρι και εκείνη χαμογέλασε ελαφρά. Δεν είχε ούτε όρεξη να παίξει κάποιο παιχνίδι αφού και ο Άρης έδειχνε διαφορετικός. Τον ένιωθε. Κάτι είχε συμβεί που η Ξανθίππη αγνοούσε και αυτό το κάτι επηρέασε τη συμπεριφορά του Άρη.

"Είμαι καλύτερα. Το ντουζ μου έκανε καλό..."

"Αν ήταν με το Φάνη, εννοείται θα σου έκανε καλό..." Πετάχτηκε η Μάγδα και η Ξανθίππη της έριξε ένα φρενιασμενο βλέμμα

"Μόνη μου περνάω καλύτερα στο ντουζ. Αν εσύ χρειάζεσαι έναν άντρα , μπράβο σου..."

"Αμάν μωρέ Ξανθίππη. Ένα αστείο έκανα..."

"Δεν παρατραβηξαν αυτά τα αστεία από χθες; Τρελάθηκαν οι ορμόνες σου μήπως; Μόνο για σεξ μιλάς... Πάνε στο δωμάτιο και κάνε σεξ αν είναι, τι ήρθαμε για ποτό;"

Ο Άρης ήθελε να γελάσει μα δε το έκανε.

"Τέλος πάντων. Είσαι εκνευρισμένη και δε ξέρω γιατί..." Έβαλε τα χέρια της στο μπούτι του Άρη και η Ξανθίππη τράβηξε το βλέμμα της από πάνω τους.

"Ρομαντική μουσική παίζει σήμερα..." Είπε ο Φάνης θέλοντας να ελαφρύνει το κλίμα.

"Καλά είναι. Πολύ φασαρία φάγαμε αυτές τις μέρες και ένταση" σχολίασε η Ξανθίππη πίνοντας το ουίσκι της και μόλις το αφήσε κατω, ο Άρης τεντώθηκε και πήρε το ποτήρι. Ήπιε ατάραχος, το άφησε μπροστά του και έβγαλε να στρίψει ένα τσιγάρο.

"Να σου φέρω άλλο;" είπε η Μάγδα σιγανα

"Όχι. Καλο είναι κι αυτό..."

"Γιατί είπες να πάρουμε βότκα τότε;"

"Δε ξερώ. Τη λαχταρησα εκείνη την ώρα..."

"Μήπως η Ξανθίππη καλύτερα να μη πίνει;"

Ο Άρης γύρισε ήρεμα και τη κοίταξε γλυκά

"Τελικά είναι έγκυος;"

"Ε μάλλον μωρε Άρη..."

"Άλλο το μάλλον και άλλο το είναι... Ας πιει λιγάκι ουίσκι. Δε κάνει κακο"

"Γιατί να ρισκάρει;"

"Σώμα της είναι ας κάνει ότι γουστάρει. Για τη Ξανθίππη θα μιλάμε συνέχεια;"

"Έχεις δίκιο μωρό μου με συγχωρείς..." έσφιξε τα δόντια του και της χαμογέλασε

"Κόψε αυτή τη μαλακία. Μου τη δίνει .."

"Μα εσύ έτσι μου έλεγες όλη μέρα..."

"Και εσύ έλεγες χθες όλη μέρα ότι κάναμε σεξ μα δε κάναμε..."

"Έλα μωρέ Άρη..."

"Έπαιξα μαζί σου, χωρίς να ξέρω το γιατί... Δε σε έχω πηδήξει 2 μέρες τώρα... Σε έπιασαν οι ανασφάλειες; Ή μήπως θέλεις να δείξεις ότι είμαστε τόσο ευτυχισμένοι που πηδιομαστε σαν τα κουνέλια; Και σε ποιον θέλεις να το δείξεις;" Η Μάγδα δαγκωθηκε
"Προσπαθώ να μη σε φέρω σε δύσκολη θέση τις τελευταίες μέρες... Αν είναι όμως να μείνουμε μαζί, τέτοιες μαλακίες δε θέλω!" Η Μάγδα σαστισε.

"Σοβαρά θα μείνουμε μαζί;!" φώναξε αφού τόση ώρα μιλούσαν ψιθυριστά και ο Άρης τα πήρε στο κρανίο

"Αλήθεια λέει αδερφέ;" Ρώτησε ο Φάνης με το πόδι της Ξανθίππης να πηγαίνει νευρικά πέρα δώθε.

"Ναι ναι! Μόλις μου το είπε Φάνη!" Πετάχτηκε η Μάγδα.

"Είπα..." ξεκίνησε να λέει ο Άρης κοιτώντας τη "Αν, μείνουμε... Δεν είπα ότι ΘΑ μείνουμε.."

"Λεπτομέρειες..." σχολίασε η Μάγδα.

"Μπράβο ρε αδερφέ. Χάρηκα ειλικρινά... Καιρός ήταν. Ίσως τώρα που θα μείνει άδειο το διαμέρισμα να μείνουμε και εμείς μαζί, τι λες Ξανθίππη μου;"

Ο Φάνης έχοντας πλήρη άγνοια για τις προθέσεις της Μαγδας, βρέθηκε χωρίς να το ξέρει σε επικίνδυνα πυρά.

"Αν μείνουν μαζί τα παιδιά, εμείς τι σχέση έχουμε ρε Φάνη;" η Ξανθίππη κράτησε σταθερό χαρακτήρα. Ο Άρης δε το περίμενε "Νωρίς είναι ακόμα..."

"Δέκα χρόνια είναι νωρίς...;" της είπε λυπημένος

"Παιδιά, σφηνάκια για όλους!" ο σερβιτόρος εμφανίστηκε και τους άφησε δύο σέικερ κάτω. Τα είχε ήδη παραγγείλει ο Φάνης νωρίτερα μα έτσι όπως ήταν η κουβέντα ένιωσε τα φτερά του να πέφτουν. Η Μάγδα του είπε να το τολμήσει. Πώς η Ξανθίππη θα δεχόταν αυτή τη φορά αλλά εκείνος δε το έβλεπε...

"Ο χρόνος δεν έχει σημασία Φάνη μου..." η Ξανθίππη κατάλαβε αμέσως ότι στεναχωρήθηκε

"Ελάτε, ας πιούμε τώρα κι όλα θα γίνουν!" Πετάχτηκε η Μάγδα και γέμισε τα σφηνάκια.

"Τώρα δεν ανησυχείς για την εγκυμοσύνη της;" της είπε σιγανα ο Άρης

"Ελαφριά είναι. Δε θα κάνουν κακό στο μωρό... Αν υπάρχει..." είπε μαζεμένη

Ήπιαν και τα γέμισαν ξανά.

"Σε κάθε καινούρια αρχή... Ας ηρεμήσουμε από δω και πέρα..." είπε ο Φάνης σηκώνοντας το ποτήρι του . Τσούγκρισαν και τα άδειασαν.

"Θέλεις το ουίσκι μωρό μου;" ο Άρης κοίταξε την Ξανθίππη που έβλεπε τη βότκα μα το ποτήρι του Άρη ήταν μακριά. Κατάλαβε αμέσως ότι το ήθελε μα δε το ζητούσε.
"Πάρε..." ήπιε μια γουλια και της το πασαρε.

Η Ξανθίππη ήταν εντελώς μπερδεμένη από τη συμπεριφορά του και όσα ειπώθηκαν μεταξύ τους το μεσημέρι. Γενικά όλα ήταν ένα κουβάρι. Για λίγο όμως, τον ένιωσε όπως τότε... Πριν γίνουν όλα... Όπως όταν ήταν αχώριστοι και αγαπημένοι και αυτό της έβγαλε μια γλυκιά θαλπωρή μέσα της.

"Ευχαριστώ..." είπε γλυκά και η Μάγδα έβαλε το χέρι της γύρω από το λαιμό του, του χάιδεψε τα μαλλιά και γερνώντας το κορμί της πάνω του, τον φίλησε απαλά.

"Παίζει τόσο ρομαντική μουσική σήμερα... Σε προϊδεάζει για όμορφα πράγματα..."

"Έχει και ωραίο κύμα η θάλασσα..." είπε ο Φάνης.

"Όντως. Αν δεν ήμασταν στο μαγαζί θα πήγαινα για μπάνιο!" χαχανισε η Μάγδα.

"Εσύ;" είπε ο Άρης προς τη Ξανθίππη

"Εγώ τι;"

"Θα πήγαινες για μπάνιο;" είπε έντονα

"Όχι" Του είπε σοβαρή "Φοβάμαι να κάνω μπάνιο τη νύχτα..."

"Καλά ρε μωρό μου , με μένα εδώ φοβάσαι;" η Ξανθίππη γέλασε χωρίς να το καταλάβει. Της είχε λείψει αυτή η συμπεριφορά του...

"Ανάγκη θα είχε από εσένα μωρέ Άρη; Δύο μέτρα είναι ο Φάνης!" πετάχτηκε η Μάγδα

"Αμάν μωρέ Μάγδα ακόμα να τους μάθεις; Πάντα έτσι κάνουν. Παιδιά να δεις πως ήταν! Αφού καμία φορά τους άφηνα και έφευγα!" της απάντησε ο Φάνης και χωρίς να το καταλάβει, την έβαλε εν μέρη στη θέση της πριν το κάνει ο Άρης. "Πάλι καλά που τα βρίσκουν να λες... Καμιά φορά μάλωναν και έκαναν μια βδομάδα να μιλήσουν. Ειδικά εκεί γύρω στα δέκα επτά με δέκα οχτώ, χαμός... Τη πλήρωνα πάντα εγώ .."

Η Μάγδα δαγκωθηκε. Από τη μια ήθελε να μιλήσει στο Φάνη αλλά ένιωσε ότι θα έκανε βλακεία και δε του είπε τίποτα. Εκτός αυτού, ο Άρης δεν έδειξε κάποια άσχημη συμπεριφορά προς το πρόσωπο της και της είπε να μείνουν και μαζί. Προσπάθησε να χαλαρώσει τον εαυτό της και να θυμηθεί πως ήταν πριν τους δει να κάνουν έρωτα. Πράγματι ήταν έτσι. Από την άλλη , ένιωσε ένα τσίμπημα μεσα της. Αν όντως είχαν πιει και έγινε τυχαία...; Εκείνη έδειξε κατανόηση όταν ο Φάνης της είπε ότι δεν ήξερε τι έκανε και το εννοούσε... Η Μάγδα ένιωσε να μπερδεύεται από όλα...

"Άρη;" είπε σιγανα και έσκυψε προς το μέρος της "Σε δέκα λεπτά θα σβήσουν τα φώτα..."

"Γιατί;"

"Θα της κάνει πρόταση. Ανησυχώ μετά από όσα ειπώθηκαν... Λες να δεχτεί;"

"Δε με απασχολεί αν δεχτεί η όχι Μάγδα. Σου είπα, ζωή της είναι..."

"Καλά..." η Μάγδα αναστεναξε. Έδειχνε φυσιολογικός. Ούτε καν νευρίασε όπως το απόγευμα που σηκώθηκε και έφυγε. Αναρωτήθηκε τι μπορεί να ειπώθηκε ανάμεσα σε εκείνον και τη Ξανθίππη όταν πήγε να του φέρει το ουίσκι. Απο την άλλη, αν είχε ειπωθεί κάτι, δε θα είχε αυτή τη συμπεριφορά ο Άρης απέναντι της. Η Μάγδα ξεφυσησε

"Γιατί έχεις τέτοια μούτρα εσύ καλέ; Συνέχεια η χαρά της ζωής είσαι!" σχολίασε ο Φάνης.

Η Μάγδα αποφάσισε να το παίξει εντελώς διαφορετικά και να ελαφρύνει τον εαυτό της αν είχε συμβεί κάτι.

"Τίποτα μωρέ... Είδα τη Ξανθίππη να πίνει... Νόμιζα ρε παιδιά ότι ήταν έγκυος..."

"Τι νόμιζες;!" τη ρώτησε η Ξανθίππη έκπληκτη.

"Σόρρυ ρε αγάπη μου, είχα την εντύπωση ότι είχες καθυστέρηση..."

"Τέτοια λέγε μου να νομίζω ότι με απατάει κι όλας!" σχολίασε ο Φάνης γελαστός "Με αυτά και εκείνα έχουμε δύο μήνες να βρεθούμε!" είπε και ο Άρης πήρε μια βαθιά ανάσα. "Άσε που παίρνουμε πάντα προφυλάξεις..."

"Ρε Φάνη!" τον σκουντησε η Ξανθίππη

"Συγνώμη ρε παιδιά. Απλά χάρηκα... Τώρα κατάλαβα ότι δεν είσαι έγκυος.... Αφού πίνεις..."

"Μπορείς να μη βγάζεις συμπεράσματα για μένα;"

Ο Άρης κοίταξε τη Ξανθίππη έντονα.
Με την απάντηση της, θα μπορούσε να τον δώσει στεγνά ότι τη ρώτησε αλλά εκείνη δε το έκανε. Η έκπληξη της ήταν ότι ακριβώς έπρεπε. Παρόλα αυτά ήταν σίγουρος πως η Μάγδα έπαιζε θέατρο κι ας το είπε μπροστά σε όλους. Προδόθηκε μόνη της... Στον Άρη είπε ότι ο Φάνης και η Ξανθίππη έκαναν έρωτα χωρίς προφυλάξεις συνεχώς και επεσε στην ίδια τη παγίδα της χωρίς καν να το αντιληφθεί.

"Απλά χάρηκα... Φαντάζεστε όταν κάνετε παιδιά; Άρη μου, εσύ; Δε το βρίσκεις γλυκό;"

"Τα παιδιά της Ξανθίππης ή τα παιδιά του Φάνη;" ρώτησε στρίβοντας ένα τσιγάρο

"Ρε αδερφέ..."

"Μπορεί να μη κάνει παιδιά με σένα ρε φίλε..." Απάντησε ήρεμος

"Θα σταματήσετε να μιλάτε για το αν κάνω παιδιά;!" πετάχτηκε εκνευρισμένη η Ξανθίππη.

"Πάντως όταν κάνεις παιδιά μωρό μου , θα είμαι εκεί..." είπε γλύφοντας το χαρτάκι του και τη κοίταξε

"Αχ, ώρες ώρες δε σας πιάνω... Τέλος πάντων. Ας αφήσουμε τη συζήτηση για τα παιδιά. Ήθελα απλά να ζητήσω συγνώμη για τη παρεξήγηση..." είπε η Μάγδα

"Ποια παρεξήγηση;" ρώτησε η Ξανθίππη

"Το είπα στον Άρη μωρέ..." η Μάγδα ήταν αποφασισμένη να δει αν παίχτηκε κάποια συζήτηση και ο Άρης έσκυψε, πήρε το ουίσκι μπροστά από τη Ξανθίππη και της έριξε ένα έντονο βλέμμα. Ήπιε και το άφησε πάλι μπροστά της.

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°°•°•°•°•°•°•°•°•°°•°•°•°•°•°°•°•°•°

Θεσσαλονίκη οχτώ χρόνια πριν...

"Ειλικρινά ώρες ώρες δε σε μπορώ!'

"Κάτσε ρε Άρη! Να μυρίζω τα νύχια μου;"

"Ρε Ξανθίππη! Δηλαδή όταν σου κάνω νόημα δε καταλαβαίνεις;"

"Όχι! Ποιο νόημα... Με κοιτάζεις σαν χαζο και περιμένεις να καταλάβω;"

"Ρε μωρό μου , σε κοιτάζω... Όταν σε κοιτάζω σημαίνει ότι κάτι γίνεται. Δεν καταλαβαίνεις; Πάει τώρα, η Ελένη με χώρισε... Δε μπορούσες να συμφωνήσεις απλά ότι ήμασταν μαζί το Σάββατο;"

"Άρη δε θα με τρελάνεις εσύ εμένα! Ας μου το έλεγες νωρίτερα!"

"Ξανθίππη κάποια πράγματα έρχονται απρόσμενα. Πές ρε παιδί μου ότι αύριο μεθαύριο βρισκόμαστε σε μια κατάσταση που δε μπορώ να σε ενημερώσω νωρίτερα. Τι θα κάνεις;! Θα με δώσεις στεγνά;!"

"Και πως θα το καταλάβω ρε Άρη;!"

"Θα σε κοιτάξω τόσο έντονα μωράκι μου, που απλά θα το νιώσεις. Εντάξει;"

"Έντονα όπως;"

Ο Άρης ανακαθισε στη θέση του αμαξιού.

"Γύρνα και κοίτα με..." της είπε ήρεμος και εκείνη γύρισε.
"Ωραία. Βλέπεις το βλέμμα μου;"

"Ναι..."

"Τι βλέπεις;"

"Τίποτα..."

"Ωραία... Τώρα;" ο Άρης μίκρυνε κάπως τα μάτια του και τη κοίταξε σχεδόν πονηρά
"Ξανθίππη!"

"Ε;"

"Ρε μωρακι μου, δεν είδες την αλλαγή;"

"Ναι ναι... Την είδα.."

"Και γιατί κοκκινισες;"

"Εγώ;" Η Ξανθίππη γύρισε στη θέση της μα εκείνος έπιασε το πηγούνι της και τη κοίταξε
"Σε κάνω και κοκκινίζεις;"

"Πας καλά ρε..."

"Απλά ρωτάω...."

"Όχι φυσικά! Σιγά μη κοκκινιζω με τις βλακείες σου..."

"Βλακείες;"

"Ε ναι... Δε φτάνει που σε καλύπτω σε κάθε γκόμενα που σέρνεις κάθε βδομάδα, με βάζεις να κάνω και αυτό τώρα..."

"Δε με κοιτάς όμως..."

"Μας περιμένει ο Φάνης..."

"Ας περιμένει..." Ο Άρης σήκωσε το χέρι του και άγγιξε το μάγουλο της. "Πάμε άλλη μια... Εντάξει;"

"Καλά... Άντε τελείωνε όμως..."

Τη κοίταξε στα μάτια

"Πώς σε κοιτάζω;"

"Φυσιολογικά..."

"Ωραία..." ο Άρης μίκρυνε το βλέμμα του, πλησίασε το πρόσωπο του προς το δικό της και όταν η μύτη του άγγιξε τη δική της η Ξανθίππη ξεροκαταπιε
"Τώρα;" ψέλλισε και η ανάσα του έσκασε στα χείλη της.

"Τώρα... Τώρα είναι... Είναι αλλιώς..."

Ο Άρης τη φίλησε χαρούμενα στη μύτη και από απομακρύνθηκε

"Έτοιμη είσαι μωρό μου!" είπε και η Ξανθίππη γύρισε στη θέση της κατακόκκινη...

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°°•°•°•°•°•°•°•°°•°•°•°•

Παρον
Λευκάδα

"Τέτοιες μαλακίες σου λέει και δε μου λες τίποτα;" απόρησε η Ξανθίππη θυμωμένα προς τον Άρη.

"Τι να σου πω ρε μωρό μου;"

"Ξέρω γω, ρε Άρη; Να με ρωτήσεις έστω!"

"Καλά ντε δε θα μαλώσετε κι όλας πάνω που ηρέμησαν τα πράγματα για μια χαζομάρα!" Είπε ο Φάνης ενώ η Μάγδα χαλάρωσε κάπως.

Τα φώτα χαμήλωσαν ξαφνικά και μπήκε ένα απαλό τραγούδι. Ο Φάνης γύρισε προς τη Ξανθίππη και της χαμογέλασε.

"Θα μου κάνεις τη τιμή να χορέψουμε; Να ξεφύγουμε λίγο και από αυτή τη τρέλα.." είπε γλυκά

"Άντε , να μείνουμε και εμείς λιγάκι μόνοι μας ..  Ε Άρη μου;" Η Μάγδα ξάπλωσε στο στήθος του και πλησιάζοντας τα χείλη του, τον φίλησε πεταχτά. "Να... Τέτοια τραγούδια παίζουν και νιώθω ευλογημένη που σας γνώρισα. Είστε παράδειγμα για μένα ... Τέτοιος έρωτας δεν υπάρχει ουτε στα βιβλία... Μπράβο σας ρε παιδιά..." είπε προς τη Ξανθίππη και το Φάνη

"Πάμε αγάπη μου;" ο Φάνης δεν έβλεπε την ώρα. Η Ξανθίππη αναστεναξε. Έπιασε το χέρι του και σηκώθηκε.

"Σε παρακαλώ θεέ μου, ας δεχτεί..." ψελλισε φωναχτά η Μάγδα.

"Αν σε καίει τόσο μήπως να δεχτείς εσύ;" της αντιγυρισε ο Άρης αδειάζοντας όλο το ουίσκι

"Σιγά ρε Άρη... Πώς είναι δυνατόν να μη χαίρεσαι με τη χαρά του αδερφού σου; Ο καημένος έκλαιγε στη παραλία το μεσημέρι... Του φερόταν κάπως ψυχρά τελευταία. Κάνει προσπάθειες... Το μετάνιωσε που την απάτησε"
Η Μάγδα εισέπραξε τη σιωπή του.
"Και στη τελική όλοι κάνουν λάθη... Και εσύ αν καμιά φορά με απατουσες χωρίς να το θέλεις, θα σε συγχωρούσα γιατί σε λατρεύω... Κι αν θέλεις να ξέρεις, η Ξανθίππη πραγματικά τον αγαπάει... Από μικρή ήταν ερωτευμένη μαζί του. Δεν καταλαβαίνω γιατί δε δέχεται..."
σιωπή...

Ο Φάνης την είχε πιάσει απαλά από τη μέση.
Χόρευαν σε ένα όμορφο ρυθμο όταν ξαφνικά τα φώτα χαμήλωσαν κι άλλο...
Ένας προβολέας άναψε πάνω από τα κεφάλια τους και η Ξανθίππη σταμάτησε.

"Τι συμβαίνει;"

"Σαγαπαω..." ξεκίνησε να λέει ο Φάνης.
"Δε μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς εσένα..."  Ο κόσμος που υπήρχε στο μαγαζί, κραυγασε δυνατά και η Ξανθίππη ένιωσε περίεργα. Σαν ένα βάρος να ανεβαίνει στα στήθη της.

"Φάνη τι κάνεις;" ψελλισε και έχοντας όλα τα βλέμματα πάνω της, τον κοίταξε αμηχανα.

Ο Φάνης έβγαλε ένα κουτάκι από τη τσέπη και γονάτισε...

"Ξανθίππη μου; Θέλω να ζήσω μαζί σου για πάντα... Να σε κάνω ευτυχισμένη. Να σου προσφέρω τη ψυχή μου..."

"Θα κλάψω ρε Άρη..." είπε η Μάγδα συγκινημένη

"Άλλος θα κλάψει σε λίγο αλλά τέλος πάντων..." είπε μέσα από τα δόντια του.

"Θέλεις να γίνεις γυναίκα μου;" Ο Φάνης άνοιξε το κουτακι και ο κόσμος άρχισε να σφυρίζει... Η Ξανθίππη ένιωσε τα μάτια της να μαυρίζουν. Είχε θέμα με την προσοχή. Δεν μπορούσε να τη κοιτάζει κόσμος ... Τη τελευταία φορά σωριάστηκε κάτω όταν έπρεπε να μιλήσει σε φοιτητές στο πανεπιστήμιο. Ήταν κάτι που δε μπορούσε να διαχειριστεί.
"Αγάπη μου;" ο Φάνης τρόμαξε  βλέποντας την. Η Ξανθίππη είχε ασπρίσει εντελώς...

"Φάνη... Φάνη δεν είμαι..." με το ζόρι μίλησε. Ένιωσε το μαγαζί να γυρίζει και τα μάτια της έκλεισαν.

"Θα πέσει!" ο Άρης πετάχτηκε όρθιος και με ένα σαλτο πήδηξε από το τραπεζάκι και την έπιασε πριν χτυπήσει το κεφάλι της στα σκαλιά...

🖤❤️