"Τι γίνεται εδώ παιδιά;" ρώτησε η Σελίν
"Εεεε τίποτα απλά ο Κωνσταντίνος προσπαθεί να βγάλει το σπασμένο μου παπούτσι που δεν βγαίνει!! "
"Επιτέλους βγήκε! " είπε ο Κωνσταντίνος ανακουφισμένος
"Επιτέλους, πόση ώρα έχασα απ' την διασκέδαση!"
"Λοιπόν Σελίν μπορείς να περάσεις έλα! " έτεινε το χέρι του  ο Κωνσταντίνος.
"Hello;   Tι έπαθες Σελίν;   Μύγα σε τσίμπησε;  Πέρνα μέσα!! " φώναζε η Ραφαέλα και έφυγε με τον Κωνσταντίνο προς τα έξω .
"Τι έπαθα λέει; Μήπως θέλει τον Κωνσταντίνο μου και αυτή;" αναρωτήθηκε η Σελίν και βγήκε έξω από την τουαλέτα να τους ακολουθήσει.
"Κωνσταντίνε σε ευχαριστώ πολύ για αυτό που έκανες. Τώρα θα περπατούσα σαν χαμένη με το σπασμένο παπούτσι και θα με έβλεπαν όλες και θα έλεγαν που πάει η τρελή;"
"Τίποτα . Αλλά τώρα τι θα κάνεις χωρίς παπούτσια;  "
"Εεε τώρα θα είμαι ξυπόλυτη Κωσταντίνε μου, συγγνώμη σκέτο Κωσταντίνε! . Δεν με πειράζει! Και η  κοπελιά που ήρθε μαζί σου ποια είναι;  Την ξέρουμε ; Μήπως είναι νέα κάτοικος της πολυκατοικίας μας;"
"Βλέπω θες να μάθεις. Είναι μια γνωστή μου
"Καλά " απάντησε και αγκάλιασε τον Κωνσταντίνο.
Η Σελίν βρισκόταν ακριβώς από πίσω τους και έφυγε γρήγορα για να μην την δουν....

Κατά τα ξημερώματα, γύρω στις τέσσερις με πέντε το πρωί.....
"Τι ωραία που περνάμε! " φώναζε η Ζωή
Η Σελίν και η Ραφαέλα κάθονταν και δεν μιλούσαν μεταξύ τους και υπήρχε μια ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα.
"Σελίν μου έχεις κάτι;"
"Οχι καλά είμαι , απλά εδώ έχει πολύ δυνατή μουσική και με πιάνει το κεφάλι μου"
" Απόψε θα κεράσω τα δυο όμορφα κορίτσια που κάθονται εδώ...... " φώναξε ο Κωνσταντίνος και ήρθε κοντά τους.
"Όταν λες μόνο δυο όμορφα κορίτσια δεν αναφέρεσαι και σε εμάς;" ρώτησε η Ζωή , εμφανώς πειραγμένη και κοίταξε τον Κωνσταντίνο.
"Ελα τώρα Ζωή.Φυσικά και θα κεράσουμε και σένα. Απλά έτσι το είπα γιατί τα κορίτσια φαίνονται κάπως άκεφα σήμερα.  Τι έγινε κορίτσια; " τις απευθύνθηκε και σταύρωσε τα χέρια του.
"Τίποτα Κωνσταντίνε.  Αλλά λίγο κουράστηκα για αυτό" απάντησε  η Σελίν χωρίς να τον κοιτάζει στα μάτια.
"Μα εμείς;  Γιατί να μην έχουμε κέφι; Έλα εδώ Κωνσταντίνε! Να το κάψουμε!  Φέρε τα ποτά να διασκεδάσουμε λίγο!" φώναξε και τον τράβηξε κοντάρι της η Ραφαέλα
"Κωνσταντίνε, η κυρία Μαρία, η θεία σου η Λένα και μια κοπέλα που ήσασταν μαζί έφυγαν." προσπάθησε να διακόψει η Σελίν.
"Ααα δεν πειράζει θα καθίσω στο δικό σας τραπέζι. Άλλωστε θα κουράστηκαν κι αυτές!"
Ο Δημήτρης  τραγουδούσε το τραγούδι 'θέλω να με νιώσεις' του Νίκου Βέρτη.
"Αααα το αγαπημένο μου τραγούδι!!! " φώναξε η Σελίν με χαρά και σήκωσε τα χέρια της.
"Ωπα Ώπα δεν μας τα πες αυτά!!! " έκανε με νόημα η Ραφαέλα.
"Λοιπον κορίτσια εδώ τα ποτάκια μας! καλή μας διασκέδαση !" τους κέρασε Κωνσταντίνος και η Ραφαέλα άρχισε να πίνει.
"Σελίν εσύ δεν θα πιεις κάτι; " ρώτησε ο Κωνσταντίνος προσφέροντας της ενα ποτήρι με ένα ποτό.
"Σε ευχαριστώ Κωνσταντίνε.  Ελπίζω να μην μεθύσω και με κουβαλάτε μετά όλοι μαζί " η Σελίν πήρε το ποτό γελώντας.
" Όχι με αυτό δεν μεθάς! Είναι χωρίς αλκοόλ!  Αλλά αυτό ειναι και καλά ποτό! " της απάντησε και πρόσφερε το ίδιο στην Ραφαέλα και στην Ζωή
" Δεν πίνω τέτοια θέλω κάτι  δυνατό!!! " είπε η Ζωή αφήνοντας το ποτήρι στο τραπέζι.
"Ωραία τραγούδια ακούς! " πλησίασε  ο Κωνσταντίνος την  Σελίν.
"Εεε χμ...... Ναι.... Μου αρέσουν τα τραγούδια που μιλάνε για αγάπη.   Για ρομαντισμό.... " απάντησε με αμηχανία η Σελιν κοιτώντας τον Κωνσταντίνο μες στα μάτια.

"Και; Τι άλλο Σελίν; "
"Ορίστε; " τον ρωτησε και συνέχιζε να τον κοιτάζει
"Είχαμε μείνει στο είδος τραγουδιών που σου αρέσουν. "
"Ααα  εκεί είχαμε μείνει! Συγγνώμη αφαιρέθηκα. Ναι αυτά τα τραγούδια ακούω!! "
"Τι ωραία! Τι καλά! " τους διέκοψε η Ραφαελα φερνοντας τις βότκες .
"Μισό λεπτό!  Η Ζωή που είναι;" ρωτησε
"Η Ζωή;  Δες την χορεύει; " είπε η Σελίν χαρούμενη
"Λοιπόν Κωνσταντίνε αυτά είναι ποτά! "  η Ραφαέλα  τον κοίταξε άγρια.
"Αα ωραια να πιούμε λίγο! Αν και δεν πίνω αλλά ας το κάψουμε σήμερα! "
"Κωνσταντίνε.... Τι άλλα! "
"Μια χαρά Ραφαέλα. Τι άλλα να πω;''
"Ελα να διασκεδάσουμε παιδιά τώρα και αφήστε τους θυμους! " φώναξε η Σελίν και σηκώθηκε να χορέψει.
"Αλλα της η κοπελιά. Δεν της το είχα!" αποκρίθηκε η Ραφαέλα και σηκώθηκε να χορέψει
" Έλα Κώνσταντινε κι εσύ να χορέψεις!"
..........

Στις επτά το πρωί επέστρεψαν στην πολυκατοικία. Η Ραφαελα ζαλιζόταν "αχ δεν μπορώ. Το κεφάλι μου θα σπάσει!! "
" Είμαι μια χαρά! Πέρασα τέλεια! " φώναξε η Σελίν.
"Ειναι που δεν ηθελες να έρθεις μαζί μου! "
"Ελάτε κορίτσια να σας σηκώσω και να σας πάρω μέχρι πάνω " πρότεινε ο Κωνσταντινος.
"Ελα! Βλακείες!  Υπάρχει και το ασανσέρ Κωνσταντίνε! " ειπε η Ζωή με ειρωνεία
"Μα ήθελα να βοηθήσω"
"Έλα κόψε τα χαζά και άστες!  Δεν είναι μωρά! " τον διέταξε η Ζωή κοιτώντας τον  καλά-καλά.
"Ρε παιδιά τι γίνεται εδώ;   Με τρελές έμπλεξα;" σιγομουρμούρισε χωρίς να τον ακούσει καμία.