"Κορίτσια ελάτε να σας πάρουμε σπίτι! " φώναξε η Ζωή κάνοντας νόημα στον Δημήτρη να σταματήσει το αμάξι.
" Σελίν ελάτε , χωράμε όλοι! Εγώ θα καθίσω στα πόδια του Σάκη μου!! Και εσείς κορίτσια θα καθίσετε δίπλα! " η Ραφαέλα άνοιξε την πόρτα.
"Κατερίνα μην με κοιτάς έτσι, πρέπει να δεχτούμε. Δεν νομίζω να θες να περπατήσεις τόσο δρόμο μέχρι την πολυκατοικία!"
"Καλά Σελίν!"
........
Αφού λοιπόν έφτασαν όλοι στην πολυκατοικία, η Σελίν και η Κατερίνα έτρεξαν γρήγορα για να πάνε στο σπίτι τους.
"Κατερίνα μου λείπει ο Κωνσταντίνος!! Νιώθω άσχημα που χωρίσαμε! " έλεγε ανεβαίνοντας τις σκάλες.
"Σελίν ξεκόλλα!! Αύριο που θα πάμε το ταξιδάκι, θα ξεχαστείς!! " 
"Καλημέρα κορίτσια!! Καλά Χριστούγεννα!!  Χωρίσατε τελικά με τον Κωνσταντίνο; Τι κρίμα;" ρώτησε η κυρία Μαρία βγαίνοντας από το σπίτι της.
"Κυρία Μαρία γιατί κρυφακούτε; " ρώτησε η Κατερίνα σταυρώνοντας τα χέρια της.
"Κυρία Μαρία Καλά Χριστούγεννα!! Πάω για ύπνο!! " η Σελίν απέφυγε να απαντήσει βιαστικά.
"Καλά Χριστούγεννα!! Και καλημέρα σας!" φώναξε η Κατερίνα και την ακολούθησε.
"Τι; Μικρή; Χώρισες με τον ανιψιό μου; Και γιατί παρακαλώ; Τον βαρέθηκες και τον άφησες μόνο τον καημένο; " η Λένα φώναξε βγαίνοντας από το σπίτι.
"Κυρία Λένα! Με τον ανιψιό σας χωρίσαμε και το γιατί  είναι δικό μας θέμα !" και η Σελίν από τα νεύρα της μπήκε στο ασανσέρ.
"Έχει και θράσος η μικρή! Πρέπει να μιλήσω με τον Κωνσταντίνο μου!"
"Πρέπει όμως τώρα να κρυφακούσουμε τον λόγο που χώρισαν αυτοί!! "
"Μαρία θα ψαρέψω τον ανιψιό μου εγώ!"
"Καλημέρα σας κυρία Μαρία και κυρία Λένα! Καλά Χριστούγεννα  "  ο Δημήτρης φώναξε καθώς ερχόταν με την Ζωή και την Ραφαέλα και τον Σάκη.
"Βλέπω το ξενύχτισαν αυτοί! Καλά Χριστούγεννα  παιδιά!"
"Καλά Χριστούγεννα κυρίες μου! Μωρό μου πάμε πάνω!! " η Ραφαέλα ήταν μεθυσμένη στην αγκαλιά του Σάκη.
"Καλά Χριστούγεννα!!  Βλέπω πουλάκια γιατί άραγε μωρό μου;"
"Και εγώ βλέπω αστεράκι, ζαλίζομαι!" μπήκαν στο ασανσέρ γελώντας.
"Παιδιά!! Μην μου πείτε ότι εσείς τα ξανά φτιάξατε!!  Είμαι τόσο συγκινημένη!! "  η Λένα φώναξε στην Ζωή και στον Δημήτρη.
"Ναι τα ξαναφτιάξαμε αλλά τώρα πάμε για ύπνο!!  Είμαστε κουρασμένοι! Κουτσομπόλες!! " η Ζωή απάντησε απότομα και μπήκε στο σπίτι της μαζί με τον Δημήτρη .
.......

Πέρασαν κάποιες ώρες και η ώρα είναι  πέντε το απόγευμα. Κάποιος χτυπούσε την πόρτα του Κωνσταντίνου.
"Πω! Πω!  Τι ώρα είναι και ποιά χρονιά; " ο Κωνσταντίνος αναρωτήθηκε
καθώς σηκώθηκε από το κρεβάτι του.
"Ποιος με ζητά;"  και πήγε να ανοίξει την πόρτα.
"Ανιψιε μου Καλά Χριστούγεννα! " μπήκε η θεία Λένα κρατώντας ένα ταπεράκι
"Καλά Χριστούγεννα !  Έλα λίγο να μιλήσουμε! "είπε η κυρία Μαρία.
"Καλά Χριστούγεννα.   Αλλά τι θέλετε πρωί πρωί;"
"Απόγευμα είναι νεαρέ!"
"Συγγνώμη κυρία Μαρία από τον ύπνο είμαι και δεν ξέρω τι λέω!"
"Χώρισες με την Σελίν!! Γιατί; " φώναξε η θεία Λένα χτυπώντας το χέρι της στο τραπεζάκι εκεί.
"Αμάν!! Βλέπω τα μάθατε γρήγορα!! "

"Λέγε ρε!! " συμπλήρωσε η κυρία Μαρία.
"Κυρία Μαρία! Με την Σελίν χωρίσαμε!! Ναι! Αλλά έγινε μια παρεξήγηση για αυτό!! "

"Και τι ειδους παρεξήγηση ήταν αυτή ανιψιέ μου;  Σε παράτησε και πήγε με άλλον; Η εσύ πήγες με άλλην; "
"Θεία και κυρία Μαρία! Σας παρακαλώ!! Σταματήστε ! Δεν σας αφορά γιατί χωρίσαμε!! "
"Κωνσταντίνε!! Έλα πες μας!! Δεν θα το πούμε πουθενά!! "
"Τώρα αυτό να το πιστέψω;  Θεία  τι έχει το ταπεράκι μέσα; "
"Το ταπεράκι έχει παστίτσιο!! Για σένα!! Ορίστε!! "
"Θεία σε ευχαριστώ πολύ!! "
"Μην αλλάζεις θέμα! Σαν κύρια Μαρία οφείλω να μάθω τι έγινε μεταξύ σας!"
"Μπελάς που με βρήκε!"
"Ανιψιέ μου λέγε!"
"Με την Σελίν χωρίσαμε γιατί ήρθε η καλή φίλη μου Ευρυδίκη, φίλη μου το τονίζω, για να με δεί!  Και όπως ήμασταν στο χθεσινό τραπέζι, πήγαμε στην κουζίνα και..... "
"Τι έγινε;  "
"Φιληθήκαμε! Και η Σελίν μας είδε!"
"Βρε ρεμάλι!!  Σίγουρα δεν θα θέλει να σε ξαναδεί στα μάτια της!! "
"Κυρία Μαρία!! Το ξέρω!! Τα έκανα χάλια! "
"Τώρα πρέπει να πας γονατιστός και να της ζητήσεις συγγνώμη ρε!! "
"Θα το κάνω!! γιατί την αγαπάω!! "
"Σύντομα όμως ανιψιέ μου!! Γιατί μπορεί και να βρει άλλον!! Κωνσταντίνε τα λέμε!"
"Βιάσου!! " φώναξε η κυρία Μαρία και έφυγαν μαζί με την Λένα.
"Δεν το πιστεύω!! Αχ ρε Σελίν!! "
........
Μετά απο δύο ώρες ξύπνησαν η Σελίν και η Κατερίνα.
"Σελίν!! Το ξέρεις ότι αύριο τέτοια ώρα θα είμαστε στην Βαρκελώνη;" η Κατερίνα ήπιε από το τσάι της.
"Το ξέρω!! Αλλά χωρίς τον Κωνσταντίνο μου!! "
"Σελίν!! Μετά σήκω να ετοιμάσουμε τις βαλίτσες!! "
"Κατερίνα!! Να φάμε κάτι πρώτα και μετά!! "
"Μετά είπα καλέ!"
"Καλά δεν άκουσα!"
"Δεν το πιστεύω!! Σε σχεδόν δώδεκα ώρες ταξιδεύουμε!! "
"Κατερίνα πιστεύεις ότι με αυτό το ταξίδι θα ξεκολλήσω από τον Κωνσταντίνο; Αυτό είναι αδύνατον!! "
"Σελίν σταμάτα!! Δεν θες να έρθεις στο ταξίδι; Θες να πάω μόνη μου;"
"Κατερίνα! Θα έρθω μαζί σου! Αλλά στο υπόσχομαι δεν θα σου μιλάω για τον Κωνσταντίνο! "
"Μπράβο!! Τι έχει να φάμε; "
"Έχω από εχθές καρμπονάρα!! Έλα να φάμε!! "
"Καλά, μήπως έχεις και κανένα αυγουλάκι τηγανητό γιατί πεινάω;"
"Κατερίνα θα πάρουμε κιλά και δεν είμαι αυτό στο μυαλό μας!"
"Έλα ρε Σελίν!"
"Κατερίνα γιατί ξεκινήσαμε γυμναστήριο;"
"Για να βλέπεις τον Κωνσταντίνο, ξέρω εγώ;"
"Κατερίνα σταμάτα! Μην με τρελαίνεις τώρα!"
.....
Οι ώρες περασαν παρά πολύ γρήγορα μέχρι το επόμενο πρωί.
Η Σελίν και η Κατερίνα βγήκαν απο την πολυκατοικία κρατώντας τις βαλίτσες τους.
" Ηρθε το ταξί Σελίν!"
"Επιτέλους!! Φεύγουμε από εδώ Κατερίνα! Θέλω να ηρεμήσω!"
"Σελίν! Σελίν! " φώναξε ο Κωνσταντίνος.