14.Τι συμβαίνει;

Και τους είδε αγκαλιά. Ένιωσε κάπως περίεργα και έκανε πως τους αγνόησε και προσπάθησε να τρέξει κρυφά.
"Σελίν περίμενε!! " της φώναξε ο Κωνσταντίνος
Εκείνη γύρισε το κεφάλι της και τον είδε.
"Γεια!" είπε αμήχανα.
"Έλα και εσύ στην παρέα μας.. " της πρότεινε ο Κωσταντίνος.
"Μα εγώ μόλις έφευγα. Δεν θέλω να σας ενοχλώ εσένα και την Χριστίνα! "
"Τι είναι αυτά που λες; Να ενοχλείς; " την ρώτησε και την κοίταξε κατάματα  ντροπιασμένος.

"Έρχομαι "του είπε διστακτικά και ήρθε και κάθισε δίπλα του.
"Γεια σου Χριστίνα"
"Γεια σου κοπέλα μου !"
"Λοιπόν Σελίν τι κάνεις; " την ρώτησε εκείνος κάπως αμήχανος.
"Καλά είμαι Κωνσταντίνε εσύ;"
"Καλά είμαι και εγώ Σελίν"
Η Σελίν φώναξε την σερβιτόρα και παρήγγειλε να πιει μια κρύα λευκή σοκολάτα .
"Λευκή κρύα σοκολάτα; Ε θέλω και εγώ! " απάντησε ο Κωνσταντίνος.
"Μα καλά μόλις παρήγγειλες και ήπιες και δεύτερο φραπέ, θέλεις και κρύα σοκολάτα τώρα; Μα θα σε πιάσει η κοιλιά σου !"
"Χριστίνα, εμένα τίποτα δεν με πιάνει !! Είμαι δυνατός!! "

"Σελίν θα ήθελα να σε ρωτήσω πως τα πας με την σχολή σου;  "
"Αα τι σπουδάζεις??? " την διέκοψε η Χριστίνα
"Σπουδάζω στο Τμήμα Νηπιαγωγών" απαντησε κοφτά θέλοντας να ξεφορτωθεί την Χριστίνα.
"Τι πετάγεται αυτή εδώ;  Εε αφού κοπέλα του είναι. Τι να κάνει;" συλλογίστηκε η Σελίν από μέσα της
"Μια χαρά Κωνσταντίνε....! " απάντησε με μια αγανάκτηση στην φωνή της.
"Κανένα μάθημα χρωστάς;  Ρωτάω έτσι από περιέργεια "
"Όχι φυσικά!!  Εγώ πάντα διαβάζω στις εξεταστικές μου.... Και προσπαθώ για το καλύτερο! "
"Καλή φοιτήτρια η δικιά σου!" του ψιθύρισε η Χριστίνα.
"Χριστίνα σταμάτα!" της έγνεψε.
"Παιδιά ήρθαν και τα ροφήματα σας " είπε η σερβιτόρα και τους τα έδωσε.
"Ευχαριστούμε! " απάντησαν και οι δυο
"Λοιπόν Κωνσταντίνε , εσύ τώρα μετά το Survivor έχεις γίνει διάσημος. Πώς νιώθεις; "
"Ολόκληρη συνέντευξη θα σου πάρει η μικρή, α! Ρε Κωνσταντίνε!" έλεγε η Χριστίνα και γελούσε.
"Εντάξει όταν ήρθα στην Ελλάδα μετά το Survivor, δεν πίστευα ότι όλοι οι παίχτες θα είχανε τόση απήχηση από τον κόσμο. Και εγώ νιώθω περήφανος και χαρούμενος προσωπικά.. "
"Κωνσταντίνε τι ώρα είναι; " τον ρώτησε ο Χριστίνα ψάχνοντας το κινητό της.
"Η ώρα είναι οχτώ! Γιατί έχεις καμία δουλειά;"
"Όχι αλλά ρωτάω!! "
"Και που είχαμε μείνει Σελίν; " ρώτησε ο Κωνσταντίνος κοιτάζοντας την και πάλι ντροπιασμένος.
"Σε είχα ρωτήσει για το παιχνίδι Κωνσταντίνε αλλά άμα έχεις δουλειά με την Χριστίνα, κανένα θέμα! "
"Τι λες Σελίν; "
"  Πιστεύω πως μου έκανε καλό το παιχνίδι"
"Και τώρα που είσαι διάσημος;  Κωνσταντίνε; Σε πλησιάζουν κορίτσια. Απλά εσύ πρέπει να διαλέξεις την ιδανική κοπέλα..... " του είπε η Σελίν και το πρόσωπο της έγινε πιο κόκκινο και από την ντομάτα
"Λοιπόν παιδάκια,  λέω να φύγω "ανακοίνωσε η Χριστίνα και έδωσε μια αγκαλιά στον Κωνσταντίνο.
"Τα λέμε!! "
"Καλό βραδάκι Χριστίνα!! " της είπε ο Κωνσταντίνος .
"Έλα Κωνσταντίνε πες μας τώρα τα νέα σου!! " φώναξε ενθουσιασμένη η Σελίν.
Όμως πριν απαντήσει εκείνος,  χτύπησε το κινητό τηλέφωνο της Σελίν
"Συγγνώμη Κωνσταντίνε!! Πρέπει να απαντήσω" του είπε ντροπαλά.
"Έλα Αλέξη !! Ναι.  Αύριο στο σπίτι μου στις τέσσερις το απογευματάκι.  Τα λέμε, φιλάκια!! "  και το έκλεισε.
Ο Κωνσταντίνος κοίταξε κάπως την Σελίν χωρίς να πει κάτι.
"Ένας συμφοιτητής μου ο Αλέξης ήταν! Είναι και καλό παιδί! Θα κάνουμε μια εργασία μαζί για το Πανεπιστήμιο, ξέρεις είναι εργασία εξαμήνου."
"Μπράβο, δεν χρειάζεται να απολογείσαι, καλά θα κάνεις!" απάντησε απογοητευμένος.
"Ωραία λοιπόν, Τι θα έλεγες τώρα να επιστρέψουμε στην πολυκατοικία γιατί αρχίζει να σκοτεινιάζει;  "
"Να πάμε Σελίν, "

Λίγο αργότερα στην πολυκατοικία....
Η Ραφαέλα βρισκόταν στο σπίτι της Ζωής και την παρηγορεί.
"Με τον Δημήτρη χωρίζουμε!" φώναξε η Ζωή κλαίγοντας
"Έλα αδερφούλα μου !! Μην κλαις! Μόνο κακό κάνεις στον εαυτό σου!! "  η Ραφαέλα της έλεγε προσπαθώντας να την  ηρεμήσει.
"Δεν το πιστεύω. Να θεωρεί πως εγώ έχω μάτια για άλλον άντρα;  Μα γιατί να μην με πιστεύει; "
"Έλα αδερφούλα πάρε και ένα άλλο χαρτομάντιλο. Πως κάνεις έτσι; Αφού θα τα ξαναβρείτε! Μην νιώθεις πληγωμένη!"
"Όχι δεν θα πέσω στα πατώματα για αυτόν! " φώναξε η Ζωή και κοίταξε τον καθρέφτη της.
"Αμάν πως είμαι;"
"Όχι αδερφούλα μου μην πέσεις, και αν δεν σε θέλει, πες του bye! Bye!  Είσαι νέα κοπέλα. Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια !" της χάιδεψε την πλάτη και κάθισε δίπλα της.
"Όμως από την μια σκέφτομαι και το παιδί μας την μικρή Εβελίνα, αλλά από την άλλη δεν μπορώ να ζω με δύσπιστους ανθρώπους !!"
"Λοιπόν αδερφούλα εγώ θα φύγω γιατί έχω και δουλειές! Κανόνισε τι θα κάνεις και μην στενοχωριέσαι"
"Τα λέμε!" 
Μόλις έφυγε η Ραφαέλα από το σπίτι, ήρθε αμέσως ο Δημήτρης. Η Ζωή σκούπισε τα δάκρυα της και τον πλησίασε.
"Καλώς τα μάτια μου τα δυο!! " έκανε η Ζωή με ένα αυστηρό ύφος .
"Τι κάνεις εδώ; Ο άλλος που είναι για να του χαϊδεύεις το πρόσωπο; " την ρώτησε νευριασμένος
" Εσύ δεν πας καθόλου καλά!  Έχεις κολλήσει εδώ και δυο μέρες σχετικά με αυτό! "
"Μην μου το παίζεις αθώα!!!! Την αλήθεια λέω! Πες μου για τελευταία φορά τι ρόλο παίζει με τον Κωνσταντίνο; " της φώναξε εκείνος
"Τι-πο-τα!!! Και φύγε σε παρακαλώ από μπροστά μου!!!"
"Να φύγω; Πετάς έτσι απλά δέκα χρόνια που είμαστε μαζί; "
"Φύγε ρε, φύγε αλλιώς θα τα σπάσω όλα εδώ μέσα!" φώναξε και πήρε ένα βάζο με ανθοδέσμη και το πετάξε κάτω.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top