"Ναι πάμε! " απάντησε η Ραφαέλα και τον αγκάλιασε. "Συγγνώμη , ενθουσιάστηκα!"
"Αχ ναι ωραία ιδέα!" η Σελίν απάντησε αδιάφορα
"Ωραία, κορίτσια!  Μου ήρθε και μια ωραία ιδέα να κάνουμε πικ-νικ.  Εκεί στο κοντινό δασάκι;  Πώς το λένε; Δεν μου έρχεται "
"Ναι τέλεια!Στο παρτέρι 12! Πάμε να ετοιμάσουμε μερικά γεύματα  να φάμε Σελίν!! " διέταξε η Ραφαέλα και κοιτούσε τον Κωνσταντίνο.
Αφού τα κορίτσια ετοίμασαν κάποια μικρογεύματα άρχισαν να κατεβαίνουν προς τα έξω.
Όταν κατέβαιναν ο Κωνσταντίνος και τα κορίτσια, ξαφνικά η κυρία Μαρία βγήκε μπροστά τους.
"Εεεπ που πάει η νεολαία; "
"Ακόμα δεν φύγατε εσείς;" ρώτησε η Ραφαέλα θυμωμένη. "Μόνο να κρυφακούτε ξέρετε;" συνέχισε.
"Βολτίτσα πάμε " διέκοψε ο Κωνσταντίνος για να σπάσει αυτό η ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε.
"Ωραία και εμείς βολτίτσα πάμε τώρα! Θα φύγουμε! " 
"Βρεεεεε τα κορίτσια να τα προσέχεις ε;  "  η θεία του φώναζε από μέσα.
"Ναι ναι θεία!! "
"Και προς τα που πάτε; "
"Πάμε...... Όπου μας βγάλει. Αφού είναι σήμερα Κυριακή είναι ημέρα για βόλτα και ξεκούραση"
.........

Καθώς προχωρούσαν στον δρόμο , η Ραφαέλα σκούντηξε τον Κωνσταντίνο "Νομίζω πως μας ακολουθούν οι θείες! "
"Δεν το πιστεύω! Κορίτσια! Πάμε να στρίψουμε από δεξιά και να κρυφτούμε πίσω εκεί στους θάμνους!! Δεν θα μας δουν! " έτρεξαν γρήγορα οι τρεις τους και κρύφτηκαν
"Τις είδα! Πέρασαν! Τώρα βγαίνουμε!! " είπε η Σελίν ανακουφισμένη.
Ο Κωνσταντίνος, η Σελίν και η Ραφαέλα έφτασαν στο παρτέρι 12, πολύ γρήγορα. Ήταν ένα μέρος με πολλή πρασινάδα και δεν θύμιζε σε τίποτα την γειτονιά της πολυκατοικίας. Ήδη από την μυρωδιά του τόπου καταλάβαινε κανείς ότι βρίσκεται σε άλλες τόπο.
"Τι ωραία που είναι εδώ. Χαλαρώνεις και  αναπνέεις καθαρό αέρα!" αναφώνησε η Σελίν.
Η Ραφαέλα ξεκίνησε να στρώνει για το πικνικ και μαζί της και η Σελίν. Από την άλλη, ο Κωνσταντίνος άρχισε να βγάζει φωτογραφίες αυτές το υπέροχο τοπίο και ξαφνικά ακούστηκε από μακριά μια φωνή.
"Βοήθεια! Βοήθεια! "
Ο Κωνσταντίνος μόλις άκουσε την φωνή άρχισε να προχωράει πιο πέρα για να βρει που βρίσκεται το άτομο που φωνάζει.
"Κωνσταντίνε ερχόμαστε να βοηθήσουμε!"
"Οχι κορίτσια μείνετε εδώ!!! Δεν ξέρουμε τι γίνεται!!! "

Αφού προχώρησε πιο μέσα στο δάσος ζ είδε ότι υπήρχε ένα μεγάλο ποτάμι και εκεί ήταν μια κοπέλα η οποία δυσκολευόταν να βγεί επειδή είχε πολλά βράχια. Αμέσως έβγαλε την μπλούζα του και βούτηξε στο ποτάμι.

"Έρχομαι να σε βοηθήσω! " φώναζε και έτρεχε προς το μέρος της.  Άρχισε να κολυμπα όσο πιο γρήγορα μπορούσε και έπιασε την κοπέλα,  την σήκωσε στην αγκαλιά του και την έβγαλε προς τα έξω.
"Χριστίνα;  Είσαι καλά; Τι κάνεις εδώ; " την ρώτησε τρομαγμένος
"Κωνσταντίνε, τώρα που με έβγαλες από εκεί καλά είμαι! Σε ευχαριστώ!" τον αγκάλιασε
"Μα πως βρέθηκες εσύ εδώ; Ήρθες από τις διακοπές σου; "
"Ναι χτες το βράδυ. Εμένα, μην με βλέπεις τώρα έτσι,  μου αρέσει να εξερευνώ την φύση και τα δάση. Όπως και εσένα άλλωστε ξάδερφε! Και έτσι βρέθηκα στο ποτάμι χαχαχαχα "
"Ελα έλα!! Ετοιμάσου και πάμε για πικνίκ μας περιμένει και μεγάλη παρέα. "
Καθώς ερχόταν ο Κωνσταντίνος μαζί με την Χριστίνα, γελούσαν γιατί έλεγαν παλιές ιστορίες.
"Κωνσταντίνε άργησες και βλέπω έφερες και παρέα!! " φώναξε η Ραφαέλα
"Γεια σας κοριτσια!! " είπε αμήχανα η Χριστίνα.
"Γεια!! " είπε η Σελίν αδιάφορα.
" Η κοπέλα πνιγόταν στο ποτάμι. Και είπα να βοηθήσω. Και την έφερα εδώ "
"Καλέ,  αυτή είναι η κοπέλα που είχε στην αγκαλιά του χθες ο Κωνσταντίνος στα μπουζούκια!" ψιθύρισε  η Σελίν στην Ραφαέλα
"Αυτή ;  Την βρήκαμε ; Μας έφερε εδώ για να στήσει όλο αυτό το κόλπο με την κοπέλα του! "
"Ρε κορίτσια τι ψιθυρίζετε; Πείτε και σε εμάς!"
"Τίποτα Κωνσταντίνε! "
"Για να γνωριστούμε καλύτερα. Από εδώ κορίτσια είναι η Χριστίνα, Χριστίνα εδώ είναι η Σελίν και η Ραφαέλα! "
"Χάρηκα " είπε αδιάφορα Σελίν
"Κι εγώ χάρηκα! Ας πούμε τώρα!! " είπε η Ραφαέλα κοιτώντας την Χριστίνα με άγριο βλέμμα.
"Λοιπόν Κωνσταντίνε, εδώ έχει πολύ κόσμο βλέπω." "Ας καθίσουμε!" η Χριστίνα είπε και κοιτούσε τον κόσμο.
"Ναι είναι πολύ ωραία μέρα!! "ο Κωσταντίνος πήρε δυο σάντουιτς μαζί του  και προχώρησαν με την Χριστίνα λίγο πιο πέρα.
"Εμείς κορίτσια ερχόμαστε"
"Βλέπεις;  Εμάς τι μας ήθελε στην βόλτα Για να βρει την κοπέλα του εκνευρίστηκε και πήρε ένα  τυροπιτάκι.
"Αχ πραγματικά δεν ξέρω Ραφαέλα. Αλλά δες λίγο πίσω σου.Κάθονται για πικνίκ η κυρία Μαρία με την σκυλίτσα της , η κυρία Λένα, η Ζωή και ο Δημήτρης και ένα κοριτσάκι"
"Αααα αυτή είναι η ανιψιά μου!  Σήμερα ήρθε!  Η Εβελίνα! Ελα να στην γνωρίσω! "
Τα κορίτσια μάζεψαν τα πράγματα τους και πήγαν προς το μέρος της άλλης παρέας.
"Αγάπη μου! Εβελίνα μου! Καλωσήρθες!!" η Ραφαέλα φώναξε από χαρά και άρπαξε στην αγκαλιά της την μικρή .
"Ραφαέλα!!Χαίρομαι που σε βλέπω! Μου έλειψες! Πότε θα παίξουμε ;"
"Και από εδώ είναι η  Σελίν η φίλη μου! Δες Εβελίνα!"
" Ο Κωνσταντίνος που είναι; Δεν είναι μαζί σας;  " ρώτησε η κυρία Μαρία κοιτάζοντας απ' εδώ και από εκεί.
"Κάπου θα είναι ο άνθρωπος " απάντησε με κακία.
" Έρχεται!! "
"Γεια σας παιδιά!!! Όλη η πολυκατοικία μαζεμένη εδώ!" φώναξε ενθουσιασμένος
"Βρε την Χριστίνα!" αναφώνησε η θεία Λένα.
"Κοπέλα σου είναι;" ρώτησε η κυρία Μαρία.

(Η Χριστίνα Μηλιού είναι 27 χρονών -συμμετείχε και στην προηγούμενη μου ιστορία. Είναι τραγουδίστρια και είναι ξαδέρφη του Κωνσταντίνου)