κεφάλαιο 30 (ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΟΛΑΑΑΑ)


Χευ μπιτσιζζζ 

Αυτό είναι το τελευταίο κεφάλαιο...

Απολαύστεε το!

Ενώ πέρασε λίγη ώρα, το κουδούνι άρχισε να ηχεί στα αφτιά μου.

Αμέσως κατάλαβα οτι ήρθε ο Χαρρυ.

Επιτέλους.

Άνοιξα την πόρτα και έπεσε στην αγκαλιά μου.

''Αν ήσουν εσύ στην θέση της κοπέλας, τι θα έκανα εγω μου λες?'' ψυθίρισε και δάκρυα κύλησαν στο πρόσωπο του...

''Σςςςςς όλα είναι καλά, είμαι εδώ μαζί σου! Μην ανησυχείς για τίποτα, τώρα θα μπει στην φυλακή και θα ηρεμίσουμε!'' έκανα μια προσπάθεια για να τον καθησυχάσω, παρόλο που συνέχιζα να τρέμω στην ιδέα οτι ο Άκης είναι ένας εγκληματίας. 

Πήρα μια ανάσα και έκανα ότι ήταν δυνατό για να ξεχάσω την σκηνή που έφτιαξα στο μυαλό μου.

Τον Άκη να μου κάνει κακό, εγώ να εκλιπαρώ για βοήθεια, αλλά να μην είναι κανείς εκεί για να με βοηθήσει. Να μην είναι κανείς εκεί για να με σώσει.

Όμως στάθηκα τυχερή. Ποιος ξέρει τι παραμύθια πούλησε στο άμοιρο το κορίτσι.

Η παρουσία του Χαρρυ με έκανε να ξεχάσω τα πάντα. Είχε κάθε φορά πολλή αισιοδοξία για όλα, την οποία μετέδιδε και σε εμένα. 

Καλό αυτό.

Θα μπει φυλακή ρε παιδιά! Επιτέλους! 

Έπρεπε βέβαια να γίνει κάτι κακό για να ξεφύγω απο αυτόν.

Όπως έχω ξαναπεί, απο κάτι κακό βγαίνει και κάτι καλό. Φυσικά ισχύει και το αντίθετο!

Καθόμασταν στον καναπέ και είχαμε την τηλεόραση ανοιχτή έτσι ώστε να ακούσουμε για τυχόν εξελίξεις.

Και μόλις είχα ηρεμίσει για τα καλά, η μουσική των ειδήσεων ήχησε στα αφτιά μου ξανά.

Σκούντηξα τον Χαρρυ και γυρίσαμε και οι δυο προς αυτήν.

''Βυθισμένη στην θλίψη είναι όλη η Ελλάδα απο την είδηση της 16χρονης μαθήτριας που βιάστηκε και πέρασε τις τελευταίες τις ώρες στην εντατική, αφού τελικά έφυγε απο την ζωή.

Γονείς, συμμαθητές και φίλοι είναι τρομερά σοκαρισμένοι απο αυτή τη τραγωδία.

Όλοι εύχονται καλό παράδεισο  και στειλνουν τα συλλυπητήριά τους στην οικογένεια της άτυχης μαθήτριας.

''Καλό ταξίδι ψυχή μου. Θα σε έχω για πάντα μέσα στην καρδιά μου και κάποια στιγμή θα έρθω να σε βρω εκεί πάνω, στον παράδεισο. Σ'αγαπάω όσο τίποτα και μακάρι να είχα την ευκαιρία να ξαναδω το χαμόγελο σου, έστω για μια φορά.'' ήταν η τελευταία ανάρτηση στο προφίλ της 16χρονης, απο την καλύτερη της φίλη.

Λυπόμαστε και εμείς για αυτό που συνέβη και ευχόμαστε καλή δύναμη στην οικογένεια.

Πάμε τώρα στο θέμα με τον δολοφόνο της κοπέλας.

Συνελήφθη πριν λίγο απο τους αστυνομικούς, ενώ προσπάθησε να φύγει απο την χώρα με αεροπλάνο.

Ο συλληφθείς ομολόγησε το έγκλημα που διέπραξε, μπροστά στις κάμερες.

Υπενθιμίζεται πως είχε ασελγήσει και σε άλλες κοπέλες αλλά όπως μας είπαν δεν βρήκαν ποτέ την δύναμη να τον καταγγείλουν στην αστυνομία.

Έτσι λοιπόν καταδικάζεται σε 60 χρόνια φυλάκιση, χωρίς αναστολή.''

Γύρισα προς τον Χαρρυ και τον αγκάλιασα τόσο σφυχτά. 

Μόλις σωθηκα απο αυτό το τέρας. 

Δεν θα με ξαναπειράξει ποτέ, ούτε εμένα , ούτε βέβαια και καμιά άλλη κοπέλα.

Το κορίτσι που σκότωσε είναι ήρωας όλων των υπόλοιπων.

Ένας άγγελος.

Μακάρι να μπορούσα να την αγκαλιάσω και να της πω ευχαριστώ.

Είναι τόσο κρίμα. ήταν τόσο νέα.

Σήμερα η μέρα ήταν τόσο περίεργη.

Δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω που έχασε την ζωη της ια αθώα κοπέλα, ή αν πρέπει να γελάσω που θα σαπίσει στην φυλακή ο άνθρωπος που για λίγο καιρό έκανε την ζωή μου κόλαση.

Θέλω πραγματικά μια μέρα να πάω να τον επισκεφτώ. 

Θα είναι το καλύτερο θέαμα. 

Να τον βλέπω και να γελάω με τα χάλια του, να τον φτύσω κατάμουτρα και να του πω πως αυτό ακριβώς του αξίζει.

Μετα απο όλα αυτά, ο Χαρρυ έφυγε και εγώ κοιμήθηκα.

Το επόμενο πρωι στο σχολείο, έμαθα κάτι το οποίο με έκανε να μείνω άφωνη.

Ο Άγγελος, έφυγε απο το σχολείο.

Έφυγε γενικά απο την πόλη.

Γιατί όμως?

Γιατί ο πατέρας του σκότωσε μια 16χρονη και μπήκε φυλακή, συνεπώς αυτός θα πάει με μια θεία του στο μέρος όπου είναι και οι φυλακές, για να μπορεί να βλέπει τον πατέρα του.

Ο Άγγελος λοιπόν γιος του Άκη.

Δεν ξέρω τι να πω. Μου ήρθαν όλα τόσο μαζεμένα.

Είχε δίκιο ο Χαρρυ που μου έλεγε να μην του μιλάω.

Τέλος πάντων, δεν μου καίγεται καρφάκι για τον Άγγελο.

Σημασία έχει ότι η ζωή μου έφτιαξε και μπορώ να πω πως νιώθω μια τεράστια ανακούφιση!

Και όμως μετά από όλα αυτά που σας είπα θα είστε σίγουροι πως θα ήθελα μια μηχανή του χρόνου για να γυρίσω πίσω και να μην είχαν γίνει. Ναι;

 Όχι! 

Και ξέρετε γιατί; 

 Έμαθα πολλά πράγματα από αυτήν την ιστορία.Η μοίρα μπορεί να αλλάξει. όλα μπορούν να γίνουν! 

 Και να ξεχάσουμε μπορούμε.Να ξεχάσουμε όλες τις άσχημες στιγμές της ζωής μας.

Ο χρόνος τα γιατρεύει όλα! 

Ευχαριστώ όσους με πλήγωσαν γιατί μου δίδαξαν πολλά και με έκαναν να καταλάβω πως δεν πρέπει να εμπιστεύομαι εύκολα τους ανθρώπους.

Ο καθένας μπορεί να ξεκινήσει απο το τώρα και να δώσει ένα νέο τέλος.

Έτσι και εγώ δίνω τέλος σε αυτή την ιστορία.

Και κάτι τελευταίο, όταν η ζωή σου δίνει 100 λόγους για να σπαράξεις στο κλάμα, εσύ δείξτης οτι υπάρχουν πολλοι παραπάνω για να χαμογελάσεις!

~Λυδία...




Η ιστορία έφτασε στο τέλος της, θέλω να πω ένα τεράστιο ευχαριστω σε όσους με στήριξαν στην πρώτη μου προσπάθεια ! Χωρίς την υποστηριξη σας δεν θα είχα κάνει τίποτα!  

Είστε ότι καλύτερο, για αυτό να προσέχετε και να θυμάστε οτι είμαι εδώ για εσάς, όποια στιγμή θελήσετε να μιλήσετε σε κάποιον, στείλτε!

Σας αγαπαω πολύ πολύ πολύ

<3


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top